Επιστολή 2α
Εν Αθήναις τη 2 Νοεμβρίου 1904
Προς τα πνευματικά τέκνα μου Χρυσάνθην (Ξένην) και Κατίναν (Κασιανήν).
Εις Αίγιναν.
Χθες έδωκα προς τον Σεβ. Μητροπολίτην έκθεσίν τινα, ην συνέταξα κατ΄ αίτησίν του, αφορώσαν την ανασύστασιν και ίδρυσιν της Ιεράς Μονής, διότι προτίθεται, ως μοι είπεν, να αιτήσηται και παρά της Ιεράς Συνόδου την ανέγερσιν αυτής. Να προσφέρητε τας ευχάς μου προς την Κυρίαν Ασπασίαν και να αναγγείλητε εις αυτήν την ευχάριστον είδησιν, ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μετά πολλού ενδιαφέροντος ανέλαβε την εξασφάλισιν και αναγνώρισιν της Ιεράς Μονής και ότι, επειδή πάσαν παρέσχον εγώ εγγύησιν και διαβεβαίωσιν εις τρόπον ώστε να μοι είπη ότι θα φέρη και ιδικάς του 5-6 κόρας, και επειδή οφείλομεν να εγγυώμεθα πάσαν ησυχίαν και ασφάλειαν προς τας κόρας, επιθυμώ να θεωρήται η Μονή, ως συσταθείσα μετά την εγκατάστασίν σας και την μέλλουσαν άφιξιν και των άλλων παρθένων και την ευλογίαν του Μητροπολίτου και ότι κατ΄ ουδένα λόγον εννοώ να διανυκτερεύωσιν άνδρες εις την Μονήν. Επιθυμώ δε να γνωρίζω, εάν κόρη τις θέλη να έλθη εις την Μονήν, διότι άνευ της συγκαταθέσεώς μου δεν επιθυμώ να γίνηταί τι εις την Μονήν, διότι ανέλαβον ευθύνας απέναντι τόσων παρθένων και αυτού του Μητροπολίτου.
Διατελώ προς Θεόν ευχέτης
+Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου