Μητροφάνης, ο Άγιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως ήκμασε κατά τους χρόνους Κωνσταντίνου του Μεγάλου εν έτει τκ΄ (320) υιός ων Δομετίου, αδελφού Πρόβου, του βασιλεύσαντος εν έτει σοστ΄ (276). Είχε δε ο Δομέτιος δύο υιούς, τον Πρόβον και τον Μητροφάνη. Χρησάμενος δε ο Άγιος σώφρονα και ορθόν λογισμόν και θεωρήσας την θρησκείαν των ειδώλων ψευδή και πεπλανημένην, προσήλθεν εις την αληθή πίστιν του Χριστού και πορευθείς εις το Βυζάντιον συνανεστρέφετο μετά του Τίτου, του Επισκόπου Βυζαντίου, όστις ήτο ανήρ άγιος και θεοφόρος. Βλέπων δε τον Μητροφάνη όντα εστολισμένον δια πολλών αρετών, συνηρίθμησε τούτον μετά των Κληρικών, ήτοι εποίησεν αυτόν αναγνώστην. Αφ’ ου δε απέθανεν ο άγιος Τίτος, εγένετο Επίσκοπος του Βυζαντίου Δομέτιος, ο πατήρ του αγίου Μητροφάνους. Αποθανόντος δε του Δομετίου, διεδέχθη τον Επισκοπικόν θεόνον ο υιός αυτού Πρόβος και αφ’ ου εκείνος εκυβέρνησε την Εκκλησίαν επί δώδεκα έτη, απήλθε προς Κύριον, ότε ανήλθεν εις τον θρόνον του Βυζαντίου ο άγιος Μητροφάνης, ο του Πρόβου μεν αδελφός, του δε Δομετίου υιός. Τούτον τον θείον Μητροφάνην ευρών ο Μέγας Κωνσταντίνος Επίσκοπον εν τω Βυζαντίω κατενόησε την αρετήν του, την ευθύτητα της γνώμης και την αγιότητα αυτού.
<< ... και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού.. >> --- Γράφει ο Θεολόγος Χαρίλαος Στουραΐτης
<<... έως του παλαιού των ημερών έφθασε... >>
<< ... και εκάθισεν εκ δεξιών του Θεού.. >>
Η Αγία Ζ΄Οικουμενική Σύνοδος όρισε, ρητώς και
κατηγορηματικώς, να εικονίζονται οι ΕΚΒΑΣΕΙΣ των προφητικών οράσεων. [Πρακτικά
Συνόδων.Τόμος Γ΄, σελ. 370.]
Με την Άνάληψη του Κυρίου,εκπληρώθηκε σε μεγάλο
βαθμό η Προφητεία του Προφήτου Δανιήλ, που λέει: <<... ιδού μετά των νεφελών
του ουρανού ως υιός ανθρώπου ερχόμενος ην και έως του παλαιού των ημερών έφθασε
και ενώπιον αυτού προσηνέχθη... > [Δαν.Ζ΄, 13]
Η ίδια η Αγία Γραφή ερμηνεύει τα κείμενά της, εξ΄ ού
και τα λόγια του Κυρίου : << ότι εγώ πρός τον Πατέρα μου
πορεύομαι.>> [Ιωαν. Ιδ,12] τα οποία αναφέρονται στην Ανάληψή του και στην
εκπλήρωση της Προφητείας του Δανιήλ.
Η φράσις << ... και εκάθισεν εκ δεξιών του
Θεού...>> που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο για την Ανάληψη του Κυρίου, δέν
έχει καμμία απολύτως σχέση με τις ιδεοληψίες και τις αιρετικές θεωρίες περί
εικόνος Θεού γέροντος, ή περί εικόνος Αγίας Τριάδος, ή εικόνος συνθρόνου κτλ.
Είναι σαφές ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα
εκπληρώθηκε κατά την στιγμή της Αναλήψεως του Χριστού, όταν ο Κύριος πάνω σε
<< νεφέλη κούφη >> [Ησ. 19,1.] αναλαμβάνετο είς τους Ουρανούς.
Ο Μ. Βασίλειος διερμηνεύοντας τα σχετικά
ευαγγελικά λόγια, αναφέρει: << ...και ο Στέφανος είδε τον Ιησούν να
ίσταται είς τα δεξιά του Πατρός, και ο Παύλος κινούμενος υπό του Αγίου
Πνεύματος βεβαιώνει περί Χριστού ότι ευρίσκεται είς τα δεξιά του Θεού, και ο
Πατήρ λέγει, κάθισε εκ δεξιών μου... Η εκ δεξιών δε θέσις δηλώνει την ΟΜΟΤΙΜΙΑΝ
ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ.>> ΕΠΕ 10. σελ. 315.
Και πάλιν : << ...εφ' όσον βεβαίως δεν
κατανοεί κανείς την εκ δεξιών καθέδραν και τον κόλπον ΥΠΟ ΣΑΡΚΙΚΗΝ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΗΝ
ΕΝΝΟΙΑΝ, είς τρόπον ώστε και να προσδιορίζη τον Θεόν τοπικώς και να ΠΡΟΣΔΙΔΗ
ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΗΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗΝ ΘΕΣΙΝ, τα οποία ευρίσκονται πολυ μακράν της
εννοίας του απλού και απείρου και ΑΣΩΜΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ.>> Αυτόθι, σελ. 313.
Και ξανά: << Διότι το δεξιόν... δηλώνει
ΣΧΕΣΙΝ ΙΣΟΤΗΤΟΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΛΕΙΦΘΗ ΣΩΜΑΤΙΚΏΣ ΤΟ ΔΕΞΙΟΝ, ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΝ, αλλά απλώς ο λόγος παριστά με
τα τίμια ονόματα της προσεδρείας ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΠΡΟΝ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΙΜΗΝ.>> Αυτόθι,
σελ. 311.