ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΜΕ! Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Είναι, αναμφίβολα, ο μύχιος πόθος της καρδιάς, αλλά και το μέγιστο σκάνδαλο του νου, η ομολογία της πίστεώς μας «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών». Δεν αφανίζει τη ζωή μας το φτυάρι του νεκροθάφτη. Δεν την οριοθετεί το πένθιμο κυπαρίσσι εκεί, στο νιόσκαφτο μνήμα. Είναι ασύνορη, αιώνια η ζωή μας. Κι όπως όλοι θα πεθάνουμε, επίσης όλοι θα αναστηθούμε! Ποιος το μαρτυρεί, ποιος το βεβαιώνει αυτό; Η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ας δώσουμε το λόγο στον θεόπνευστο κήρυκα της Αναστάσεως, τον Απόστολο Παύλο, που αναπτύσσει διεξοδικά το θέμα στο 15ο κεφάλαιο της Α΄ προς Κορινθίους Επιστολής του. Από εκείνη την αποστολική διδασκαλία μεταφέρω τη σχετική παράγραφο (Α΄ Κορ. 15, 12-20). Κάποιοι από τους χριστιανούς της Κορίνθου δέχονταν μεν την ανάσταση του Ιησού Χριστού, αλλά είχαν αμφιβολίες για την ανάσταση των νεκρών σωμάτων και ζητούσαν λογικές αποδείξεις, για να πεισθούν.

-------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Αλοίμονό μας αν δεχτούμε ότι δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών. Σε μια τέτοια περίπτωση όλα ανατρέπονται, η πίστη, η ελπίδα, η προσδοκία, το μήνυμα και το Ευαγγέλιο του Χριστού! Μη γένοιτο, όσοι έχουν εμπειρία και γεύση των πλούσιων ενεργειών του Τριαδικού Θεού ομολογούν και αναφωνούν ζων Κύριος ο Θεός Θεός αληθινός και Θεός ζώντων, αγαθός δημιουργός πλούσιος εν ελέη και οικτιρμοίς παρηγορών και αγαπών εκείνους που τον εμπιστεύονται, δέχονται το μυστήριο της ενανθρωπίσεως του Υιού και Λόγου Του, τον ακούνε και τον ακολουθούν.

Paradise and Hell according to Orthodox tradition -- By Protopresbyter George Metallinos Dean of the Athens University School of Theology

On the Last Sunday of Lent “we commemorate the Second and Incorruptible Coming of our Lord Jesus Christ”.  The expression “we commemorate” of the Book of Saints confirms that our Church, as the Body of Christ, re-enacts in its worship the Second Coming of Christ as an “event” and not just something that is historically expected. The reason is, that through the Divine Eucharist, we are transported to the celestial kingdom, to meta-history. It is in this orthodox perspective, that the subject of paradise and hell is approached.

In the Gospels (Matthew, ch.5), mention is made of “kingdom” and “eternal fire”. In this excerpt, which is cited during the Liturgy of this Sunday, the “kingdom” is the divine destination of mankind. The “fire” is “prepared” for the devil and his angels (demons), not because God desired it, but because they are impenitent.  The “kingdom” is “prepared” for those who remain faithful to the will of God. “Kingdom” (the uncreated glory) is Paradise. “Fire” (eternal) is hell (eternal hell, v.46). At the beginning of history, God invites man into paradise, into a communion with His uncreated Grace.  At the end of history, man has to face paradise and hell. What this means, we shall see, further down.  We do however stress that it is one of the central subjects of our faith – it is Orthodox Christianity’s philosopher’s stone.

Τη Δ΄ (4η) Μαϊου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΠΕΛΑΓΙΑΣ της από Ταρσού.

Πελαγία η αγία Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού του κατά τα έτη σπδ΄ - τε΄ (284-305) βασιλεύσαντος, καταγομένη μεν εκ Ταρσού της Κιλικίας, κατοικούσα δε εις Ρώμην. Επειδή δε ο Ρώμης Επίσκοπος Λίνος, όστις και εχρημάτισε, μετάτον κορυφαίον Πέτρον, πρώτος Επίσκοπος της Ρώμης, εβάπτιζε δια του Αγίου Βαπτίσματος πολλούς ειδωλολάτρας, κάμνων ούτω τούτους Χριστιανούς, η μακαρία Πελαγία είδε κατ’ όναρ την μορφήν του Επισκόπου τούτου, όστις την παρεκάλει να υπάγη να την βαπτίση. Ως δε εξύπνησεν, εννόησε το όραμα και ζητήσασα άδειαν παρά της μητρός αυτής, ίνα δήθεν μεταβή εις την τροφόν της, προσήλθεν εις τον Επίσκοπον και εβαπτίσθη.

Του θεολόγου Δημήτριου Ἰ. Κάτσουρα:

Δυστυχῶς, θέλοντας νά εἶμαι εἰλικρινής καί δίκαιος καί αὐτοκριτικός, πρέπει νά ὁμολογήσω ὅτι σ' αὐτή τήν ἰδιαίτερα κρίσιμη περίοδο οἱ "Γ.Ο.Χ." τῶν παρατάξεων ἀδικαιολογήτως καί ἐγκληματικῶς δέν ἀγωνίζονται! Τολμῶ νά πῶ ὅτι ἔχουν ἐγκαταλείψει τόν ἀγώνα καί τή μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας! Εἶναι τραγική αὐτή ἡ διαπίστωση. Καί τό λέω μετά λόγου γνώσεως γιά ὅσους μέ γνωρίζουν. Ὁ ἀγώνας τῶν ὀρθοδόξων τοῦ 1924 φαίνεται προδομένος καί ἀποπροσανατολισμένος ἀπό ἐμᾶς τούς ἴδιους. Δέν σχολιάζω γιά νά χαϊδέψω κανενός τ' αὐτιά. Αὐτή τήν περίοδο προβληματίζομαι ἰδιαιτέρως κατά πόσον γιά μιά σειρά λόγους τό ἅλας τῶν Γ.Ο.Χ. φαίνεται νά ἔχει μωρανθεῖ!

-----------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Αν και το άρθρο είναι πρό οκτώ ετών, είναι ξεκάθαρο, οτι ο κ. Κάτσουρας κρίνει τα του χώρου του.

Σε καμία των περιπτώσεων δεν έχει μωρανθεί το άλας, ούτε σταμάτησε ο αγώνας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, παρά τα πολλά σχίσματα και τον μιμητισμό των νεοημερολογιτών, σαν κι΄αυτόν που έγινε με την αντικανονική παραίτηση του τότε Αρχιεπισκόπου Ανδρέου, η οποία προκάλεσε το σχίσμα το 2003.

Και μπορεί ο Ακακιοφλωρινισμός να έχει γίνει το δεκανίκι του Νεοημερολογιτισμού, μπορεί οι άλλοι αιρετικοί Παλαιοημερολογίτες, οι οποίοι διαστρεβλώνουν και παραχαράσσουν τους Ιερούς Κανόνες και τις Αποφάνσεις της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου που αφορούν το Εικονογραφικό δόγμα, να έχουν μετατραπεί σε πολέμιους της Εκκλησίας και της Αληθείας, όμως, πάντα θα υπάρχει το πιστό λείμμα, που θα δίνει τον αγώνα για την Ιερά Παρακαταθήκη, επειδή, ΄΄και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής΄΄[Ματθαίου ιστ΄,18].

-------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁ κ. ΧΣ ἐφαρμόζει τό γνωστόν τσαρλατανικόν σύνθημα: «Στήν Ἑλλάδα, εἶσαι ὅ,τι δηλώνεις»!!! Ἄν καί εἶναι δεδηλωμένος σχισματο-αιρετικός Ματθαιϊστής, ἐμφανίζει τήν σέκταν εἰς τήν ὁποίαν ἀνήκει ὡς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ!!! Δέν θέλω νά εἰσέλθω εἰς τόν Ματθαιϊστικόν λαβύρινθον, ἀλλά παρατηρῶ ὅτι ὁ κ. Κάτσουρας φαίνεται νά ἔχῃ τοὐλάχιστον τό «γνῶθι σαυτόν»!

--------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Συνεχίζετε να κρίνετε εξ ιδίων, κ. Χατζηνικολάου. Σχισματοαιρετικός είστε εσείς και ο χώρος στον οποίον ανήκετε.
Εμείς, χάριτι Θεού, είμαστε μέλη της Εκκλησίας Του.
Δεν είμαστε σχισματοαιρετικοί Ακακιοφλωρινικοί, οι οποίοι χειροτονήθηκαν από οικουμενιστές Νεοημερολογίτες και Παλαιοημερολογίτες, αλλά πραγματικοί Ορθόδοξοι, με Αποστολική Διαδοχή από τον άγιο Ματθαίο Καρπαθάκη.

Τὸ ψεῦδος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Τo πρώτιστο καθῆκον κάθε ὀρθόδοξου εἶναι νά ὑπερασπίζεται τήν πίστη του δηµοσίως καί νά εἶναι προετοιµασµένος νά δεχτεῖ ἀπειλές, διωγµούς, χλευασµούς, περιφρόνηση κ.λπ. Ἰδιαίτερα εὐαίσθητος πρέπει νά εἶναι ἀπέναντι στόν οἰκουµενισµό, ὁ ὁποῖος ἀνατρέπει τήν µόνη καί ἀκριβῆ πίστη στόν ἀληθινό Θεό. Ὁ λόγιος ἁγιορείτης µοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης χρησιµοποιοῦσε πολλές παροµοιώσεις, γιά νά ἀποκαλύψει τόν ὀλέθριο γιά τήν Ὀρθοδοξία οἰκουµενισµό. Δυστυχῶς ἡ παναίρεση τοῦ οἰκουµενισµοῦ ἐνθαρρύνεται καί διατηρεῖται ἀπό τό Οἰκουµενικό Πατριαρχεῖο, µέ τήν ἐλπίδα ὅτι θά ἀποτελέσει τήν σωσίβιο λέµβο στήν κρίσιµη καί πολλαπλῶς ἐπικίνδυνη ἐποχή µας. Προφανῶς πρόκειται γιά πλάνη, τήν ὁποία δέν µποροῦν νά ἐγκαταλείψουν πολλοί κληρικοί καί θεολόγοι. Ὁ οἰκουµενισµός εἶναι κοκτέϊλ διαφόρων παράξενων θρησκευτικῶν δοξασιῶν καί ἐκκεντρικῶν φιλοσοφιῶν. Εἶναι ἀπαράδεκτος συγκρητισµός. Ὅλα χωρᾶνε µέσα. Ἡ ἀλήθεια καί τά ψέµατα. Ἡ Ὀρθοδοξία καί ἡ αἵρεση.

-----------------------------

Ο/Η xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...

και μία άποψη για τον χρόνο που η ελληνική εκκλησία εντάχθηκε στον οικουμενισμό :
 
https://xristianorthodoxipisti.blogspot.com/2017/08/1920-2016.html

Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος : τὸ καμίνι θὰ μεταβληθῆ ἐντὸς ὀλίγου σὲ δροσιά

«Πρέπει κατὰ τὸν ἀγώνα νὰ ἐπικαλοῦνται οἱ ἀγωνιστὲς καὶ τὴν θεία βοήθεια, λέγοντες, πάλιν, μαζὶ μὲ τούς Παῖδες πρὸς τὸν Θεὸ: «Κύριε, βαδίζουμε ὀπίσω Σου τώρα μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, καὶ Σὲ φοβούμεθα καὶ ζητοῦμε τὸ πρόσωπό Σου· μὴ μᾶς ἐντροπιάσης, ἀλλὰ δέξου μας μὲ ἐπιείκεια καὶ σῶσε μας, κατὰ τὸ πλῆθος τῆς εὐσπλαγχνίας σου καὶ τῶν θαυμάτων σου· δόξασε τὸ ὄνομά Σου, Κύριε, καὶ ἂς ἐντραποῦν ὅσοι κακομεταχειρίζονται τοὺς δούλους Σου· εἴθε νὰ καταισχυνθοῦν μαζὶ μὲ κάθε δυναστεία τους καί νὰ συντριβῆ ἡ δύναμή τους. Ἂς μάθουν ὅτι σὺ εἶσαι Κύριος, ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ δοξασμένος σ᾽ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη». Καὶ ἐὰν ὁ τύραννος γίνη ἔξω φρενῶν καὶ πυρακτώση ἑπτὰ φορὲς ἰσχυρότερα τὸ καμίνι τῶν ἡδονῶν, ἂς ἔχουν θάρρος ὅσοι ἐστήριξαν τὶς ἐλπίδες τους στὸν Κύριο. Διότι τὸ καμίνι θὰ μεταβληθῆ ἐντὸς ὀλίγου σὲ δροσιά, καὶ ὁ τύραννος, τὸν ὁποῖον παλαιότερα εἶχαν φοβηθῆ, αὐτὸς ἀπ᾽ ἐδῶ καὶ ἐμπρὸς καὶ ἀπὸ τὴν σκιὰ τους θὰ τρομάζη, ἐξ αἰτίας τῆς βοήθειας ποὺ τοὺς ἐδόθη ἀπὸ ὑψηλά».