Ο ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ --- του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

1. Ο επίσκοπος Ιππώνος Αυγουστίνος(354-430) δεν είχε απλώς αιρετικές αντιλήψεις, δηλ. δεν ήταν ένας απλός αιρετικός. ΄Ηταν αιρεσιάρχης!

Εμείς οι Ορθόδοξοι αγνοούμε, για ιστορικούς κυρίως λόγους, τα όσα δίδαξε ο επίσκοπος αυτός. Το πολύ πολύ να θεωρήσουμε ότι «έπεσε έξω» σε μερικές απόψεις του.
Πάντως, η γενική εικόνα του στο χώρο της Ορθοδοξίας είναι, ότι δεν είναι αιρετικός. Θωρείται ότι είναι ένας άγιος όχι μόνο των Παπικών, αλλά και των Ορθοδόξων! Την ίδια αυτή εικόνα για τον Αυγουστίνο έχουν ακόμα και σπουδαίοι Ορθόδοξοι αντιπαπικοί θεολόγοι. Όμως, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.
Από πλευράς Ορθοδοξίας αυτός ο οποίος μελέτησε τις διδασκαλίες του Αυγουστίνου και αποκάλυψε τις αιρέσεις του είναι ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης. Τα παρακάτω στοιχεία για τις αιρέσεις του Αυγουστίνου αντλήσαμε από μελέτες του κορυφαίου αυτού θεολόγου.

2. Το πρόβλημα με τον Αυγουστίνο είναι, ότι ποτέ δεν γνώρισε την Πατερική Παράδοση για την εμπειρία της θέωσης, η οποία αποτελεί το θεμέλιο της Ορθοδοξίας.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ 20οῦ ΑΙΩΝΑ - Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητής Α.Π.Θ.

1. Ἐξαπλώνεται ἀνεμπόδιστα ὁ Οἰκουμενισμός

Ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ χειρότερη αἵρεση ὅλων τῶν ἐποχῶν, προελαύνει ἀκάθεκτη· διαβρώνει συνειδήσεις κληρικῶν, μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, χωρὶς ἀποτελεσματικὴ ἀντίσταση. Ἐμφανίζεται μὲ ἔνδυμα προβά­του, ὡς δῆθεν ἀγάπη, εἰρήνη, καὶ ἑνότητα πρὸς τοὺς ἀλλοθρήσκους καὶ αἱρετικούς, ἐνῶ πρόκειται γιὰ βαρὺ καὶ ἄγριο λύκο ποὺ κατασπαράσσει τὸ ποίμνιο. Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες ἔχουν ἀσπασθῆ τὴν αἵρεση καὶ ἔχουν μεταβληθῆ σὲ λύκους· οἱ περισσότεροι εἶναι μισθωτοὶ καὶ δὲν θέλουν νὰ διώξουν τοὺς λύκους γιὰ νὰ μὴ χάσουν τὴν καλοπέραση, τὶς τιμὲς καὶ τὶς δόξες, ἄλλοι εἶναι δειλοὶ καὶ φοβοῦνται τοὺς λύκους, καὶ μόνον ὀλίγοι ἀγωνίζονται νὰ τοὺς διώξουν.

Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι τὸ ποίμνιο ἀκατήχητο καὶ ἀκαθοδήγητο, ἀνυπο­ψίαστο, δὲν διακρίνει τοὺς λύκους κάτω ἀπὸ τὸ ἔνδυμα τοῦ προβάτου, καὶ ὄχι μόνο δὲν προφυλάσσεται, ἀλλὰ τοὺς τιμᾶ καὶ τοὺς δοξάζει. Στὶς ἐνορίες οἱ ἱερεῖς διστάζουν νὰ ὁμιλήσουν ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκου­μενισμοῦ καὶ νὰ ἐνημερώσουν τοὺς πιστούς, διότι οἱ μὲν ἐξ᾽ αὐτῶν ἄγαμοι ἐπιθυμοῦν νὰ φορέσουν ἀρχιερατικὴ μίτρα, ποὺ δίδεται κατὰ κανόνα σὲ οἰκουμενιστὲς ἢ σὲ καλοπερασάκηδες τῶν συμποσίων καὶ τῶν πολυτελῶν ἀμφίων, οἱ δὲ ἔγγαμοι πρεσβύτεροι ὑπολογίζοντες εὐμενεῖς ἢ δυσμενεῖς τοποθετήσεις, μεταθέσεις καὶ ἄλλες συνέπειες γιὰ τὶς οἰκογέ­νειές τους σιωποῦν καὶ δὲν ἐκδηλώνονται, ἐκτὸς ἐξαιρέσεων  ἐπαινετῶν.

ΜΙΚΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ~ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΛΕΙΣΤΩΝ

 

Τη Θ΄ (9η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ.

Νικηφόρος ο φερωνύμως διπλήν την νίκην κατά των παθών και της ασεβείας αποκομίσας, ο φωτοβόλος αστήρ του νοητού στερεώματος της Εκκλησίας, ήτο από την Αντιόχειαν της Συρίας, κατά τους χρόνους Ουαλεριανού και Γαλλιηνού των βασιλέων εν έτει σνγ΄-σξη΄ (253-268), ιδιώτης κατά την αξίαν και νέος την ηλικίαν, όταν ηξιώθη του δια Χριστόν Μαρτυρίου· ακούσατε όμως απ’ αρχής την διήγησιν περί αυτού καθώς ταύτην μετέφρασεν ο Ιερός Αγάπιος ο Κρής, ίνα πολλήν την ωφέλειαν λάβητε. Από πολλά ρητά της Παλαιάς και Νέας Διαθήκης ημπορεί να βεβαιωθή ο καθείς πόσον ωφελείται όστις αγαπά τον πλησίον κατά Θεόν, καθώς αυτός ο ελεήμων και πολυεύσπλαγχνος πολλάκις μας παρήγγειλεν.

Αποκάλυψη: Τα εμβολιασμένα παιδιά έχουν 52 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μετά το εμβόλιο

 

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης :

....Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Για τον π. Ζήση όλοι χάνονται εκτός από τον ίδιο και ολίγους, ίσως μετρημένους στα δάκτυλα, που αποτειχίστηκαν!

Για τον τσαγκάρη όλοι σώζονταν εκτός από τον ίδιο!

Διαλέγουμε και παίρνουμε ...

Πέτρος

------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

8 Φεβρουαρίου 2022 - 12:23 μ.μ. Γράφεις: «Για τον π. Ζήση όλοι χάνονται εκτός από τον ίδιο και ολίγους, ίσως μετρημένους στα δάκτυλα, που αποτειχίστηκαν!»

Λάθος! Τό ὀρθόν εἶναι: «Κατά τίς Ἅγιες Γραφές, τίς Συνόδους καί τούς Ἁγίους Πατέρας, ὅσοι κοινωνοῦν ἐν γνώσει μέ αἱρετικούς χάνονται».

«Ἔχει ὁ Θεός γιά ὅλους» ΥΠΕΡΒΑΣΙΣ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Τό ἄγχος εἶναι μιά κατάσταση ἀνησυχίας, ἀβεβαιότητας καί ἀγωνίας. Τρία ἔντονα ὑπαρξιακά συναισθήματα, πού δημιουργοῦν τό ἄγχος. Ἡ ἀβεβαιότητα γιά ἕνα γεγονός, προκαλεῖ ἐσωτερική ἀνησυχία καί ἡ κορύφωση τῆς ἀνησυχίας προκαλεῖ τό μαρτύριο τῆς ἀγωνίας. Εἶναι τόσα τά περιστατικά τῆς καθημερινῆς ζωῆς, ὥστε θά ᾽λεγε κανείς πώς, κάθε στιγμή ἔχει τή δική της ἀγωνία. Μιά ἀγωνία, συχνά παραλυτική, βασανιστική, γεμάτη ἀπό πολλά καί ἀδυσώπητα ἐρωτηματικά: Θά γίνει; Δέ θά γίνει; Θά ἐπιτύχει; Θ’ ἀποτύχει; Νά τό κάνω; Νά μή τό κάνω; Θά μπορέσω; Δέ θά μπορέσω; Θά γυρίσει μέ ἀσφάλεια; Ἤ μήπως συμβεῖ κάτι ἀναπάντεχο; Ἀνησυχία καί ἀγωνία γιά τό  αὔριο, γιά τό μέλλον τῶν παιδιῶν, γιά τόν πατέρα πού κινδυνεύει νά χάσει τή δουλειά του. Γιά τή στενότητα τῶν οἰκονομικῶν τῆς οἰκογένειας. Γιά τήν ἐξόφληση χρεῶν. Γιά τά τόσα προβλήματα τῆς κάθε στιγμῆς. Προβλήματα – μαχαίρια. Προβλήματα συγκλονιστικά. Προβλήματα ἡφαιστειακά.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ…ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΓΛΥΚΙΑΣ ΜΑΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΑΜΙ.

 

Τα δάκρυά Σου Κυρία Θεοτόκε, μας θυμίζουν την πορεία μας, Κληρικών και λαϊκών, που είναι μακριά από την Ορθόδοξη Πίστη. Οι "Ποιμένες" το 1948 ενώθηκαν και αναγνώρισαν στο Παγκόσμιο Συμβούλιο σατανοεκκλησιών, όλες τις Προτεσταντικές παρασυναγωγές ως Εκκλησίες ισότιμες της Ορθοδοξίας! Οι "Ποιμένες" το 1965 με τον Αθηναγόρα αναγνώρισαν την Παπική παρασυναγωγή ως Εκκλησία του Χριστού, χωρίς πρώτα οι Παπικοί να διαγράψουν τις αιρέσεις του διαβόλου που πιστεύουν: Πρωτείο του Πάπα, φιλιόκβε κ.λ.π. Οι "Ποιμένες" που το 1993 στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου αναγνώρισαν έγκυρα Μυστήρια, Ιερωσύνη, και Αποστολική Διαδοχή στους αιρετικούς Παπικούς! Οι "Ποιμένες" που το 1990-91 στο Σαμπεζύ της Ελβετίας αναγνώρισαν τους αιρετικούς Μονοφυσίτες ως Ορθοδόξους! Οι Μονοφυσίτες έχουν τον φονιά του Αγίου Φλαβιανού Διόσκορο Άγιό τους. Με την αναγνώριση τώρα των Μονοφυσιτών ως Ορθοδόξων, ο φονιάς του Αγίου Φλαβιανού είναι και Άγιος της Ορθοδοξίας!!!

Reading from the Synaxarion:

Theodore the Commander & Great Martyr

The holy Martyr Theodore was from Euchaita of Galatia and dwelt in Heraclea of Pontus. He was a renowned commander in the military, and the report came to the Emperor Licinius that he was a Christian and abominated the idols. Licinius therefore sent certain men to him from Nicomedia, to honor him and ask him to appear before him. Through them, however, Saint Theodore sent back a message that it was necessary for various reasons, that Licinius come to Heraclea. Licinius, seeing in this a hope of turning Saint Theodore away from Christ did as was asked of him.