Της κοσμικής πρωτοχρονιάς τ’ ανάθεμα! --- Του αποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζή

Ενώ οι Ορθόδοξοι ζούμε μέσα στον κόσμο, δεν γινόμαστε κόσμος. Δεν κάνουμε “όπως όλος ο κόσμος κάνει…” Ο άθεος κόσμος αποδεικνύεται άκοσμος στο Αγιοπνευματικό διάκοσμο της Ορθοδοξίας.

Όταν οι Ορθόδοξοι ξεπέφτουμε στην διαπλοκή της επάρατης κοσμικοποιήσεως, μόνοι μας επιφέρουμε επάνω μας το ευαγγελικό ανάθεμα, “όντες αυτοκατάκριτοι.” (Τιτ. 3, 11).

Όταν εμπλεκόμαστε σε μία μίμηση του κόσμου καταντούμε φθηνή απομίμηση η οποία σκοπό έχει να εξαπατήσει τον εαυτό μας και τους άλλους ότι είμαστε “σωστοί καθωσπρέπει χριστιανοί”.

Εθελοτυφλούμε στην δεινή πραγματικότητα της αρίστου υποκριτικής μας τέχνης: η αφομοίωσή μας και ο συγχρωτισμός με τον κόσμο. Είναι η ενσωμάτωσή μας και η συνουσία με το πονηρό πνεύμα των κοσμικών “Χριστουγέννων” και της κοσμικής πρωτοχρονιάς.

Η ΠΑΡΑΔΟΞΟΛΟΓΙΑ -- Του Φώτη Κόντογλου

Και η πνευματική παραμόρφωση

Πολλοί άνθρωποι σήμερα δεν νοιάζουνται για την ουσία της ζωής, για το μυστήριό της και για την άβυσσο που βρίσκεται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, αλλά καταγίνουνται με κάποια πράγματα ξώπετσα κι αλαφρά, για να ξεχάσουνε τον εαυτό τους. Κάνουνε λοιπόν ένα σωρό ανόητα καμώματα, που δεν έχουνε καμιά σοβαρότητα, για να επιδειχτούνε στους άλλους και για να βγούνε – ας είναι και για μια στιγμή – από την αφάνεια που τους πνίγει. Περισσότερο από τους άλλους, όσοι περνάνε για ανθρώποι της πνευματικής ζωής, επιδίδουνται στις παραδοξολογίες, και στο ποιος να πει, να γράψει ή να ζωγραφίσει κάποιες παραξενοφαντασίες.

Η αρρώστια αυτή δεν είναι καινούργια, μα στον καιρό μας φούντωσε. Την κουβαλάνε σε μας, σαν να ΄ναι γρίπη, κάποιοι που έρχονται απ’ έξω, από το εξωτερικό.

π. Θεόδωρος Ζήσης, Το πρόστιμο των 100 ευρώ για τους ανεμβολίαστους και τα «δοσίματα» της Τουρκοκρατίας

1.     Νέα Τουρκοκρατία. Ξεθωριάζουν οἱ ἀξίες τοῦ ᾽21.

Δὲν κατάλαβαν τίποτε οἱ κυβερνῶντες ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821, τῆς ὁποίας γιόρτασαν τὰ διακόσια χρόνια (200) ἀπὸ τὴν κήρυξή της. Καὶ γράφω «γιόρτασαν», διότι δὲν γιορτάσαμε ὅλοι μαζί τους, ἀφοῦ στὶς περισσότερες ἀπὸ τὶς ὀργανωθεῖσες ἐκδηλώσεις ἐπρόδωσαν τὸ πνεῦμα τῶν ἀγωνιστῶν καὶ πρωταγωνιστῶν της[1]. Θὰ μποροῦσε κάποιος ἐρευνητικὰ νὰ συγκρίνει τοὺς τρεῖς προηγούμενους ἑορτασμοὺς τῶν πενήντα χρόνων (1871), τῶν ἑκατό (1921), τῶν ἑκατὸν πενήντα (1971) μὲ τὸν πρόσφατο ἑορτασμὸ τῶν διακοσίων χρόνων (2021), γιὰ νὰ συναγάγει κατὰ τὴν ἐκτίμησή μας θλιβερὰ ἀποτελέσματα.

Ὅσο ἀπομακρυνόμαστε χρονικὰ ἀπὸ τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς ἐθνεγερσίας, ἀρχίζουν σιγά-σιγά νὰ ξεθωριάζουν οἱ ἀξίες ποὺ ὁδήγησαν στὴν ἀνάσταση ἑνὸς ἔθνους, ποὺ εἶχε ὑποστῆ τὴ σκληρὴ δουλεία τοῦ ἀπάνθρωπου κατακτητῆ ἐπὶ τετρακόσια καὶ πλέον ἔτη. Ὁ ἐθνομηδενισμὸς ποὺ προωθεῖ καὶ ἐνισχύει ἡ προετοιμαζόμενη καὶ ἤδη ἐπιβαλλόμενη «Νέα Τάξη» πραγμάτων, συνδεδεμένος μὲ μία ἔκδηλη Χριστιανομαχία καὶ Ἐκκλησιομαχία, ἔχει ἤδη ἐπιτύχει ἐν πολλοῖς τοὺς στόχους του· νὰ ὡραιοποιήσει τοὺς διωγμούς, τὰ μαρτύρια, τὶς θανατώσεις, τὶς ταπεινώσεις τῶν ὑποδούλων κάτω ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ σουλτανικὴ κυριαρχία νὰ μεταλλάξει τὴν ἐπανάσταση ἀπὸ ἐθνικοθρησκευτικὸ σὲ κοινωνικὸ κίνημα μὲ πρότυπο τὴν Γαλλικὴ Ἐπανάσταση· νὰ μειώσει ἤ καὶ νὰ ἀποκρύψει τὴν συμβολὴ τῆς Ἐκκλησίας στὴ διατήρηση τῆς ἐθνικῆς συνείδησης καὶ τῆς χριστιανικῆς ταυτότητας, ποὺ κινδύνευαν ἀπὸ τὸ ποτάμι τῶν ἐξισλαμισμῶν· νὰ δυσφημήσει τοὺς ἀγωνιστές, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ὥστε νὰ μὴ λειτουργοῦν ὡς πρότυπα ἐλευθερίας καὶ θάρρους· νὰ καταργήσει τὶς παρελάσεις κατὰ τὶς ἐθνικὲς ἑορτές· νὰ ἐξαφανίσει ἤ νὰ μειώσει ὅ,τι ἐθνικὸ καὶ ὀρθόδοξο ὑπῆρχε στὰ σχολικὰ βιβλία· σὲ κάποιες περιπτώσεις νὰ ἀπαγορεύσει τὴν ἀνάκρουση τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου σὲ ὑψηλὸ πολιτειακὸ ἐπίπεδο· νὰ κατεβάσει εἰκόνες Ἁγίων καὶ Ἡρώων τοῦ 1821 ἀπὸ σχολικὲς αἴθουσες καὶ ἄλλα δημόσια καὶ ἰδιωτικὰ κτήρια· νὰ ἀνέχεται τὴν βεβήλωση ναῶν καὶ ἱερῶν συμβόλων, ὅπως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καὶ τὴν καύση τῆς Σημαίας· νὰ ἀδιαφορεῖ καὶ νὰ κωλυσιεργεῖ στὴν ὑποχρέωση τοῦ Ἔθνους νὰ ἐκπληρώσει τὸ τάμα γιὰ τὴν ἀνέγερση μεγαλοπρεποῦς ναοῦ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὅπως ἔπραξαν ἄλλα ἔθνη ταχύτατα μετὰ ἀπὸ ἐθνικὲς περιπέτειες· νὰ διευκολύνει τὴν σχεδιασμένη εἴσοδο στὴν Ἑλλάδα ἀλλοεθνῶν καὶ ἀλλοθρήσκων μεταναστῶν, ποὺ ἀποσκοπεῖ στὴν πληθυσμιακὴ ἀλλοίωση καὶ στὴν ἐσωτερικὴ τῆς χώρας κατάκτηση ἀπὸ Μουσουλμάνους, σὲ νέα δηλαδὴ Τουρκοκρατία[2], καὶ πολλὰ ἄλλα «ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός».

----------------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Για πρώτη φορά έχουμε την μείξη Σταλινικών, Ναζιστικών και Φασιστικών πρακτικών.

Απολυτίκιο του Αγίου Αθανασίου

 

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιανουαρίου μνήμη των εν Αγίοις πατέρων ημών ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ και ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αρχιεπισκόπων Αλεξανδρείας.

Αθανάσιος και Κύριλλος οι αγιώτατοι Αρχιεπίσκοποι Αλεξανδρείας και θείοι ημών Πατέρες ήσαν και οι δύο από την Αλεξάνδρειαν και ο μεν Μέγας Αθανάσιος ήτο κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου εν έτει τιη΄ (318), παρευρέθη δε και εις την εν Νικαία γενομένην Πρώτην και Οικουμενικήν Σύνοδον εν έτει τκε΄ (325), Διάκονος τότε ων και αντικαθιστών τον Αλεξανδρείας Αλέξανδρον. Κατήσχυνε δε εκεί τον δυσσεβή Άρειον δια σοφών λόγων και δι’ αποδείξεων εκ των θείων Γραφών. Κοιμηθέντος του μακαρίου Αλεξάνδρου, έγινε της Αλεξανδρείας Αρχιεπίσκοπος· και επειδή ο Κωνστάντιος, ο υιός του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ήτο Αρειανός, εξωρίσθη εις διαφόρους τόπους ο Μέγας ούτος Αθανάσιος, όστις επί τεσσαράκοντα έτη τους διωγμούς υφιστάμενος εξεδήμησε προς Κύριον. Ο δε Άγιος Κύριλλος ήκμασε επί της βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού εν έτει υιε΄ (415), ανεψιός ων Θεοφίλου Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας και του θρόνου αυτού γενόμενος διάδοχος. Ούτος εχρημάτισεν έξαρχος και προστάτης της εν Εφέσω Αγίας και Οικουμενικής Τρίτης Συνόδου, της εν έτει υλα΄ (431) συγκροτηθείσης, ήτις τον δυσσεβή καθείλε Νεστόριον, ο οποίος βλάσφημα πολλά κατά της Αγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, ο κακόδοξος, εδογμάτισε.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ προς τους απανταχού Ορθοδόξους

Κρατώμεν της ομολογίας, ην παρελάβομεν άδολον παρά τηλικούτων ανδρών, αποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμόν ως υπαγόρευμα του διαβόλου.

Ο δεχόμενος νεωτερισμόν, κατελέγχει ελλειπή την κεκηρυγμένην Ορθόδοξον πίστιν. Αλλ’ αύτη πεπληρωμένη ήδη εσφράγισται, μη επιδεχομένη μήτε μείωσιν, μήτε αύξησιν, μήτε αλλοίωσιν ήν τε ο νοών και ο τολμών ή πράξαι ή συμβουλεύσαι, ή διανοηθήναι τούτο, ήδη ηρνήθη την πίστιν του Χριστού, ήδη εκουσίως καθυπεβλήθη εις το αιώνιον ανάθεμα δια το βλασφημείν εις το Πνεύμα το άγιον, ως τάχα μη αρτίως λαλήσαν ταις Γραφαίς και Οικουμενικαίς  Συνόδοις.
Άπαντες ουν οι νεωτερίζοντες ή αιρέσει ή σχίσματι, εκουσίως ενεδύθησαν κατάραν ως ιμάτιον,  (Ψαλμ. ΠΗ΄ 18), καν  τε Πάπαι, καν  τε Πατριάρχαι, καν  τε κληρικοί, καν  τε λαϊκοί καν άγγελος εξ ουρανού, ανάθεμα.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος
Πατριάρχης Αλεξανδρείας Ιερόθεος
Πατριάρχης Αντιοχείας Μεθόδιος
Πατριάρχης Ιεροσολύμων Κύριλλος
και οι λοιποί Αρχιερείς της Συνόδου

Ο Λουκ Μοντανιέ στο Μιλάνο και στη Βουλή του Λουξεβούργου.

 Σε λαοθάλασσα στο Μιλάνο μίλησε ο καθηγητής Ιολόγος Νόμπελ Ιατρικής 2008 ο Luc Montagnier : “Υπάρχουν πολλοί νεκροί! Είναι απόλυτο έγκλημα να δίνουμε αυτά τα εμβόλια σε παιδιά..”

Σε διαδήλωση λαοθάλασσα κατά υγειονομικής τυραννίας στο Μιλάνο μίλησε ο καθηγητής Ιολόγος Νόμπελ Ιατρικής 2008 για την ανακάλυψη του AIDS ο Luc Montagnier : “αυτό το εμβόλιο δεν προστατεύει καθόλου, δεν προστατεύει από τη μετάδοση σε αντίθεση με ό,τι είχε αρχικά ανακοινωθεί. Είναι αναγνωρισμένο από όλον τον κόσμο στην πραγματικότητα ευνοεί άλλες μολύνσεις. Η ιική πρωτεΐνη που χρησιμοποιήθηκε για το mRNA κι εμπεριέχεται στο εμβόλιο είναι τοξική για τα κύτταρα.

Είναι ένα δηλητήριο. Υπάρχουν πολλοί νεκροί και πολλοί νέοι αθλητικοί που έχουν καρδιακά προβλήματα λόγω του εμβολίου! Τα εμβόλια δεν πρέπει να σκοτώνουν αλλά να προστατεύουν. Είναι απόλυτο έγκλημα να δίνουμε αυτά τα εμβόλια σε παιδιά.”

Η σκανδαλώδες ανομία της κυβερνήσεως -- Χαράλαμπος Β Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η επέκταση του εμβολιασμού, προς τις ηλικίες άνω των 60 σαφώς καθίσταται προδήλως αντισυνταγματική διότι αφενός μεν παραβιάζει την αρχή της ισότιμης μεταχειρίσεως των πολιτών, καταλύοντας το αναφαίρετο δικαίωμα επιλογής επί της σωματικής του ακεραιότητας αλλά και εξ ετέρου το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα του, να εκδηλώσει την βούληση του ανεπηρέαστα και παντελώς ελεύθερα, εφόσον προηγουμένως ενημερωθεί περί της αποτελεσματικότητας του εμβολίου.

Ωστόσο τα ως άνω θα συνέβαιναν εάν υφίστατο δημοκρατική κοινωνία και συντεταγμένοι θεσμοί, όπου οι αφενός μεν οι πολίτες θα είχαν την δυνατότητα ελεύθερης επιλογής αλλά και εξ ετέρου θα είχαν την ευχέρεια να ενημερωθούν αντικειμενικά και πλουραλιστικά από την μέσα μαζικής ενημερώσεως.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ -- Αθωνικά άνθη

Γεννήθηκε το 251 στην πόλη Κόμα κατά τη νότια Μέμφιδα κοντά στην Ηρακλεόπολη της Μέσης Αιγύπτου. Οι γονείς του ήσαν Αιγυπτιώτες χριστιανοί. Η ανατροφή του ήτο βέβαια χριστιανική, αλλά κατά περίεργο τρόπο δεν μορφώθηκε σχολικά, αν και ήταν εύπορος. Ο Μ. Αθανάσιος, ο και βιογράφος του, μας πληροφορεί, ότι «γράμματα μαθείν ουκ ηνέσχετο… θεοδίδακτος γενόμενος ο μακάριος και φρόνιμος ην λίαν· και το θαυμαστόν ότι, γράμματα μη μαθών, αγχίνους ην και συνετός άνθρωπος». Αργότερα σε κάποιους ειδωλολάτρες ο Αντώνιος θα ειπή: «μη μαθόντες ημείς γράμματα πιστεύομεν εις τον Θεόν». Ύστερα από τον θάνατο των γονέων του, όταν ήταν περίπου 20 ετών, άκουσε στον ιερό ναό την περικοπή του Ευαγγελίου, που είπεν ο Χριστός στον πλούσιο νεανίσκον· «ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησον πάντα τα υπάρχοντά σοι και δος πτωχοίς και δεύρο ακολούθει μοι». Πράγματι· μόλις ετελείωσε η θεία λειτουργία, ο Αντώνιος άρχισε να σκορπάη στους φτωχούς και καταφρονεμένους τη σημαντική περιουσία του. Δεν βάσταξε για τον εαυτό του και την αδελφή του που προστάτευε, παρά μόνο ελάχιστα χρήματα. Αλλά όταν άκουσε και πάλι κατά τη θεία λειτουργία το λόγο του Χριστού, «μη μεριμνήσητε εις την αύριον», τότε διανέμει στους απόρους ό,τι είχεν απομείνει. Με σύμφωνη γνώμη οδηγεί την μεν αδελφή του σε παρθενώνα, υποτυπώδες μοναστήρι της εποχής, αυτός δε παραμένει μόνος στο σπίτι του ασκούμενος.

----------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Μεγάλα μεγέθη αγίων γέννησε και ανάθρεψε η έρημος της Αιγύπτου και της Αραβίας. Μεγάλα μεγέθη στη Συρία και στη Μικρά Ασία. Κι ενώ θα περίμενε κανείς αυτοί οι χώροι να λαμπυρίζουν από ορθή χριστιανική πίστη έπεσαν στην αίρεση, βούλιαξαν στη διαστρέβλωση του μηνύματος, της αποκεκαλυμμένης αλήθειας, της αποκάλυψης, του αισιόδοξου λόγου. Τι να λέει  άραγε ο Μέγας Αθανάσιος για τη πατρίδα του την Αλεξάνδρεια, ο Άγιος Μακάριος, ο Παμβώ, η αγία Αικατερίνη, ο Κύριλλος Αλεξανδρείας, ο μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης Χρυσόστομος για τη πατρίδα του την Αντιόχεια. Τι να λέει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός για τη Δαμασκό; Ότι θα λέει και ο απόστολος Παύλος και ο άγιος Ανδρέας, και ο απόστολος Πέτρος για την Ελλάδα τη σημερινή, τη Κωνσταντινούπολη και τη Ρώμη αντίστοιχα!

Reading from the Synaxarion:

Anthony the Great

Saint Anthony, the Father of monks, was born in Egypt in 251 of pious parents who departed this life while he was yet young. On hearing the words of the Gospel: "If thou wilt be perfect, go and sell what thou hast, and give to the poor" (Matt. 19:21), he immediately put it into action. Distributing to the poor all he had, and fleeing from all the turmoil of the world, he departed to the desert. The manifold temptations he endured continually for the span of twenty years are incredible. His ascetic struggles by day and by night, whereby he mortified the uprisings of the passions and attained to the height of dispassion, surpass the bounds of nature; and the report of his deeds of virtue drew such a multitude to follow him that the desert was transformed into a city, while he became, so to speak, the governor, lawgiver, and master-trainer of all the citizens of this newly-formed city.