Ἦτο ἕν ἐκκλησιολογικόν σφάλμα --- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἔχω γράψει καί ἄλλοτε ὅτι οἱ τοῦ π.ἑ. καλῶς μέν ἀπετειχίσθησαν, καλῶς ἔκαναν ἰδικήν των Σύνοδον (γιά νά μποροῦν νά χειροτονοῦν ἰδικούς των κληρικούς, ὥστε νά μήν σβήσῃ ὁ ἱερός ἀγών σέ 20-30 χρόνια, ὅταν πεθάνουν οἱ κληρικοί των), ἀλλά ἔσφαλαν στό νά ἱδρύσουν νέαν ἐκκλησίαν μέ ἀρχιεπίσκοπον κ.λπ. Ἦτο ἕν ἐκκλησιολογικόν σφάλμα, ὅπως εἶναι καί οἱ ἰσχυρισμοί κάποιων γιά τά «ἄκυρα μυστήρια τῶν Ν/Ητῶν», οἱ ὁποῖοι οὐσιαστικῶς ὑπάρχουν μόνον στά χαρτιά, καθότι ἐλάχιστοι ἀπό τόν λαόν τοῦ π.ἑ. δέχονται τήν αἱρετικήν αὐτήν διδασκαλίαν, ὅπως ἔχω διαπιστώσει κατά τά 18 χρόνια πού ἤμουν στήν Σύνοδον τῶν «Χρυσοστομικῶν». Παρά ταῦτα, δεδομένης τῆς ἀνάγκης νά ἔχῃ ὁ πιστός τήν Ἐκκλησίαν του, νά ἐξομολογῆται, νά κοινωνῇ, νά βαπτίζῃ καί νά παντρεύῃ τά παιδιά του κ.λπ., νομίζω ὅτι δέν ἦτο θανάσιμον ἁμάρτημα ἡ κοινωνία μετ' αὐτῶν. Τώρα, ὅμως, πού ὑπήχθησαν στόν Ν. 4301/2014, ἐνέργεια πού, κατά τήν γνώμην μου, ἀποτελεῖ δεινήν αἵρεσιν, χειροτέρα καί ἀπό αὐτόν τόν Οἰκουμενισμόν, καί, δεδομένου ὅτι τώρα ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι ἱερεῖς μέ τό π.ἑ. πού εἶναι ἀποτειχισμένοι ἀπό ὅλες τίς Συνόδους, στήν ἰδικήν μου συνείδησιν δέν μποροῦν πλέον νά οἰκονομηθοῦν ὅλες αὐτές οἱ αἱρέσεις. Τίς ἀναχειροτονίες, τίς ἐπαναλήψεις τοῦ βαπτίσματος (ἐκτός ἄν ὑπάρχουν φωτογραφίες ὅτι τό βάπτισμα πού εἶχε κάποιος στό ν.ἑ. ἦτο ἁπλῶς «ποδόλουτρον») οὐδέποτε τά δέχθηκα. Τούς περί μύρου κανόνας δέν τούς γνωρίζω.