Τά ὀλίγα θεολογικά γράμματα πού γνωρίζω τά ἐδιδάχθην ἀπό Θεολόγους, ὄχι ἀπό τσαρλατάνους. Ἐν προκειμένῳ, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία διδάσκει ὅτι μετά ἀπό τήν εἰσαγωγήν μίας καινοτομίας εἶναι ἀνάγκη νά συγκαλῆται Σύνοδος γιά νά τήν καταδικάσῃ καί νά καθαιρέσῃ τούς καινοτόμους. Ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης, ἐάν δέν συμβῇ αὐτό, οἱ καινοτόμοι παραμένουν μή καθῃρημένοι, ἀλλά ὑπόδικοι ἐνώπιον Συνόδου (βλ. β' ὑποσημ. εἰς τόν 3ον Ἀποστολικόν κανόνα). Δέν ἀρκεῖ τό γεγονός ὅτι μία παρόμοια καινοτομία (τό Γρηγοριανόν Ἡμερολόγιον) εἶχεν ἤδη καταδικασθῆ, προκειμένου νά χαθῇ αὐτομάτως ἡ ἱερωσύνη τῶν καινοτόμων, ὅπως θά συνέβαινε π.χ. σέ κάποιον κληρικόν πού δηλώνει ὅτι φεύγει ἀπό τήν Ὀρθοδοξίαν καί συνάσσεται μέ τόν Παπισμόν. Ἡ μέν ἀποτείχισις τῶν 3 Ἀρχιερέων τό 1935 ἦτο μία ἐπιβεβλημένη καί Ἁγία ἐνέργεια, ἀλλ' ἡ περίφημος «ὁμολογία τοῦ 1935» περί «ἀπωλείας ἁγιαστικῆς χάριτος» εἰς τό ν.ἑ., πού ἐδημοσιοποιήθη ἀμέσως μετά τήν ἀποτείχισιν μέσῳ μιᾶς ἐγκυκλίου, ἦτο μία ἐσφαλμένη ἐνέργεια, τήν ὁποίαν ὁ Ἀντίδικος ἐχρησιμοποίησεν δεόντως μέσῳ τοῦ ὀργάνου του Ματθαίου Καρπαθάκη, μέ ἀποτέλεσμα τήν πλήρη διάλυσιν καί πτῶσιν τῶν ἀρχιερέων τοῦ π.ἑ. μετά ἀπό μερικές δεκαετίες. Διότι μέ τήν «ὁμολογίαν τοῦ 1935», οἱ τρεῖς Ἀρχιερεῖς ἐσφετερίσθησαν ἁρμοδιότητας Πανορθοδόξου Συνόδου! Τό σφάλμα αὐτό κατενόησε ὀλίγον ἀργότερον καί προσεπάθησε νά διορθώσῃ (τό 1937) ὁ Ἅγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, ἀλλ' ὁ προαναφερθείς τσαρλατᾶνος προχώρησε εἰς σχίσμα, προδούς τόν ἱερόν ἀγῶνα. Αὐτά θά ἔπρεπε νά μᾶς διδάσκουν, ἀλλ' ἐξ ὅσων γνωρίζω, οἱ Ματθαιϊσταί συνεχίζουν νά κατηγοροῦν τόν Ἅγιον πρ. Φλωρίνης πού υἱοθέτησε τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν καί ἐδίδασκεν ὅτι «οἱ Π/Ηται δέν ἀποτελοῦν ἰδιαιτέραν Ἐκκλησίαν ἐν Ἑλλάδι, ἀλλ' εἶναι ἡ φρουρά πού θ' ἀγωνισθῇ διά νά ἐπαναφέρῃ τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος εἰς τόν θριγγόν τῶν ἱερῶν κανόνων ἀπ' ὅπου ἐξέκλινε» (ἀπό μνήμης τό ἔγραψα, ἴσως διαφέρῃ ἡ διατύπωσις τοῦ Ἁγίου). Δυστυχῶς, τό 1950 ὁ Ἅγιος, κατόπιν πιέσεων πού ἐδέχθη καί τῆς ἐξαπατήσεώς του, ὅτι δῆθεν οἱ Ματθαιϊσταί θά ἡνώνοντο πάραυτα μέ αὐτόν, ἐπανέλαβε τό σφάλμα τῆς Ἐγκυκλίου τοῦ 1935 μέ τήν κατ' οἰκονομίαν (λόγῳ διωγμῶν καί ἐγκαταλείψεως) ὑπογραφήν τῆς περιφήμου Ἐγκυκλίου τοῦ 1950, ἄν καί λέγεται ὅτι κατά τήν στιγμήν τῆς ὑπογραφῆς εἶπεν ὅτι δέν πιστεύει εἰς τό περιεχόμενον τῆς Ἐγκυκλίου! Καί πάλιν, ὁ Σατανᾶς ἐξεμεταλλεύθη δεόντως τό νέον σφάλμα. Κατόπιν τούτων, εἶναι νομίζω ἀφροσύνη νά συνεχίζεται ἀμετανοήτως ἡ ἐπανάληψις τοῦ αὐτοῦ σφάλματος.
-----------------------------
Περί «απωλείας τής αγιαστικής χάριτος τών Μυστηρίων»
Διαβάζω : «Ἡ μέν ἀποτείχισις τῶν 3 Ἀρχιερέων τό 1935 ἦτο μία ἐπιβεβλημένη καί Ἁγία ἐνέργεια, ἀλλ' ἡ περίφημος «ὁμολογία τοῦ 1935» περί «ἀπωλείας ἁγιαστικῆς χάριτος» εἰς τό ν.ἑ., πού ἐδημοσιοποιήθη ἀμέσως μετά τήν ἀποτείχισιν μέσῳ μιᾶς ἐγκυκλίου, ἦτο μία ἐσφαλμένη ἐνέργεια, τήν ὁποίαν ὁ Ἀντίδικος ἐχρησιμοποίησεν δεόντως μέσῳ τοῦ ὀργάνου του Ματθαίου Καρπαθάκη, μέ ἀποτέλεσμα τήν πλήρη διάλυσιν καί πτῶσιν τῶν ἀρχιερέων τοῦ π.ἑ. μετά ἀπό μερικές δεκαετίες.»
Άν ήταν λάθος αυτό, τότε τίθεται τό ερώτημα : Μετά τήν εν Κολυμπαρίω ψευδοσύνοδον καί τήν μετέπειτα αναγνώριση τού Ουκρανικού σχίσματος - προηγήθηκαν πλείστα όσα άλλα -, η «αγιαστική χάρις» εξακολουθεί υφισταμένη ; Εάν όχι, τότε θά πρέπει νά συμφωνήσουμε ότι αυτό που ελέχθη τό 1935, ήταν πρόρρησις διορατική, όπως ακριβώς ήταν τό «μάς φράγκεψαν». Μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι «φραγκέψαμε» ;
----------------------
Τι να απαντήσει κανείς στα φαιδρά και υβριστικά του κ. Χατζηνικολάου; Περί κατεγνωσμένων αιρέσεων των νεοημερολογιτών, περί του προδότου Φλωρίνης, περί των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος; ότι εάν έχουν θεία χάρη οι νεοημερολογίτες, τότε ο Φλωρίνης είναι καθηρημένος;
Την απάντηση την δίνει η υπαγωγή του θρησκευτικού μορφώματός, στο οποίο ανήκει, στον 4301/2014 νόμο.
------------------------
Χαιρετίζω την διάκριση την πίστη και την πνευματική κατάρτηση του κυρίου καθηγητή Χατζηνικολάου. Εχω ακριβώς την ίδια πίστη με αυτόν. Καλη δύναμη και καλή υπομονή.
