Κάποια πράγματα δέν γίνεται νά μήν λέγονται...ἔστω κι ἄν εἶναι αὐτονόητα ἀκόμα καί γιά τριτοετεῖς φοιτητές Ἰατρικῆς (στό τρίτο ἔτος διδασκόμαστε τήν Μικροβιολογία)... 1. Ὅλοι οἱ ἰοί ἐξασθενοῦν ὅσο ἀνεβαίνει ἡ θερμοκρασία. Εἰδικά τό καλοκαίρι μᾶς ἀπασχολοῦν ἐλάχιστα ἕως καθόλου. 2. Ὅλοι οἱ ἰοί καταλείπουν ἀνοσία μετά τήν ἀποδρομή τους ἔστω καί ὀλιγόμηνη (κάποιοι ἀκόμα καί ἰσόβια, ὅπως ἡ ἱλαρά, ἡ ἀνεμοβλογιά, ἡ λοιμώδης μονοπυρήνωση κλπ.). 3. Ὅλοι οἱ ἰοί ἔχουν τήν ἰδιότητα νά μεταλλάσσονται πολύ εὔκολα (εἰδικά οἱ ἰοί RNA ὅπως ὁ Covid 19), κάτι πού συμβαίνει ἄλλωστε αἰῶνες τώρα μέ τή γρίππη· αὐτό ὅμως δέν τούς ἀλλάζει ὡς διά μαγείας ἀπό μή παθογόνους γιά τόν ἄνθρωπο σέ μαζικά θανατηφόρους (ὅπως προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν κάποιοι). 4. Ὅλοι οἱ ἰοί εἶναι οὐσιαστικά ἐντελῶς ἀνενεργοί ἔξω ἀπό τόν ξενιστή τους (τό ἀνθρώπινο κύτταρο π.χ.) καί ἑπομένως δέν μποροῦν νά “αἰωροῦνται” γιά ὧρες ὡς παθογόνοι στόν ἀέρα, ὅπως εἰπώθηκε (καί τό χειρότερο ὅλων, ἔγινε πιστευτό). 5. Ὅλοι οἱ ἰοί ἀπέχουν πολύ ἀπό τό νά χαρακτηριστοῦν ὡς ζωντανοί ὀργανισμοί (ὅπως εἶναι π.χ. τά βακτήρια) καί γι᾽ αὐτό ὁ ὅποιος πολλαπλασιασμός τους δέν μπορεῖ νά γίνει ἔξω ἀπό ἕνα ζωντανό κύτταρο (στό ὁποῖο, ὅπως εἶπα, δροῦν μόνο ὡς ξενιστές).
«Κύριε, Κύριε,
Ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καί ἴδε» σέ ποία ἀξιοθρήνητη καί ἐλεεινή κατάσταση ἔχει φθάσει ἡ πρωτόθρονη ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀλλά καί γενικότερα. Διά τάς ἁμαρτίας μας καί διά τήν ἀμέλειά μας παρεχώρησες νά ἐπικρατήσει καί νά κυριαρχήσει ἡ φοβερή αὐτή παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἔτσι ὥστε νά εἴμαστε ἀναπολόγητοι ἐνώπιόν Σου. Κλῆρος καί λαός ἐγκαταλείψαμε τήν ὁδόν τῶν ἁγίων Πατέρων μας καί «ἐπορεύθημεν ἐν τοῖς θελήμασιν τῶν καρδιῶν ἡμῶν». Ἔπαυσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας νά ἀποτελοῦν γιά μᾶς παραδείγματα καί πρότυπα πρός μίμηση στούς μέχρι θανάτου ἀγῶνες των γιά τήν διαφύλαξη τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως. Πατοῦμε ἀνερυθριάστως ἐπάνω στά αἵματα τῶν Ἁγίων καί Ἡρώων τῆς Ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας, οἱ ὁποῖοι ὑπέρ Αὐτῆς, διά πυρός καί σιδήρου καί ὕδατος ἐτελειώθησαν. «Ἀλλ᾽ ἱκετεύομε τήν σήν ἀνείκαστον ἀγαθότητα. Φεῖσαι ἡμῶν, Κύριε, κατά τό πλῆθος τοῦ ἐλέους Σου καί σῶσον ἡμᾶς» ἀπό τήν φοβερή αὐτή λύμη τῆς παναιρέσεως του Οικουμενισμού, καί ἀνάδειξε στούς ἐσχάτους αὐτούς χρόνους τῆς γενικῆς ἀποστασίας, στούς ὁποίους ζοῦμε, ἁγίους καί ἀξίους ἱεράρχες, ἀληθινούς μιμητές τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.
KYΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Τη αυτή ημέρα Δευτέρα Κυριακή του Ματθαίου, την μνήμην εορτάζομεν Πάντων των Οσίων Πατέρων, των εν Αγίω Όρει του Άθω λαμψάντων.
ΛΟΓΟΣ ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ
Οσιακή πανήγυρις, πάντες οι δήμοι των Οσίων συνάχθητε, Μοναστών και Μιγάδων εορτή σήμερον εις την του Χριστού Εκκλησίαν ανέτειλε. Τα πλήθη των Μοναστών και Μιγάδων συνεορτάσατε. Καινή και κοινή μνήμη πάντων των του Όρους Οσίων Πατέρων εξέλαμψε. Καινά και κοινά άσματα πάντες κοινώς οι εν τω Όρει Πατέρες ψάλατε. Διατί κοινά; Ότι κοινοί προστάται και ευεργέται όλου κοινώς του Αγιωνύμου Όρους και οι θείοι ούτοι Πατέρες εφάνησαν. Διατί καινά; Ότι καινή και νεοφανής και η τούτων μνήμη· εις μεν τους παλαιοτέρους χρόνους ουδαμώς τελουμένη, ήδη δε εις τους καθ’ ημάς καιρούς δικαίως και ευλόγως εορταζομένη. Επειδή δεν ήτο δίκαιον των μεν εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων Οσίων Πατέρων να εορτάζωμεν την μνήμην κοινώς, οίτινες δεν έγιναν αίτιοι τοσούτων αγαθών εις ημάς, των δε εν τω Αγίω Όρει του Άθω Αγίων Πατέρων, των αναιρεθέντων υπό τε των απίστων Αράβων, και υπό των κακοδόξων λατινοφρόνων, να παραβλέψωμεν την μνήμην αγέραστον, και να μη εορτάζωμεν τούτους πάντας κοινώς, οίτινες έγιναν εις ημάς μυρίων αγαθών πρόξενοι.
Τη Δ΄ (4η Ιουλίου), μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΑΝΔΡΕΟΥ Αρχιεπισκόπου Κρήτης του Ιεροσολυμίτου.
Ανδρέας ο θείος πατήρ ημών ήκμασε περί το χπ΄ (680) από Χριστού έτος, πατρίδα έχων την περίφημον Δαμασκόν, και γεννηθείς από γονείς θεοσεβείς και εναρέτους, Γεώργιον και Γρηγορίαν ονομαζομένους. Ούτος ο εν Αγίοις πατήρ ημών Ανδρέας έως του εβδόμου έτους της ηλικίας αυτού ήτο άφωνος, μη δυνάμενος να λαλήση ουδόλως. Όθεν ένεκα τούτου οι γονείς του ελυπούντο πάρα πολύ, νομίζοντες ότι θα μείνη βωβός δια παντός του βίου αυτού. Αλλά αφ’ ου παρήλθον τα επτά έτη, μεταβάς κάποτε μετά των γονέων αυτού ίνα μεταλάβη το πανάχραντον Σώμα και Αίμα του Κυρίου, ω του θαύματος! ευθύς ως μετέλαβεν, ελύθη η γλώσσα του και ελάλει ανεμποδίστως. Έκτοτε οι γονείς του έστειλλον αυτόν εις το σχολείον, δια να μάθη τα ιερά γράμματα.
Ὁ κορυφαῖος μικροβιολόγος Sucharit Bhakdi εἶπε προσφάτως ὅτι οἱ αὐτοδιαγνωστικοί ἔλεγχοι εἶναι ἀναξιόπιστοι, τά ἐμβόλια εἶναι ἄχρηστα καί ἐπικίνδυνα -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Ὁ κορυφαῖος μικροβιολόγος Sucharit Bhakdi εἶπε προσφάτως ὅτι οἱ αὐτοδιαγνωστικοί ἔλεγχοι εἶναι ἀναξιόπιστοι, τά ἐμβόλια εἶναι ἄχρηστα καί ἐπικίνδυνα καί ὅτι εἶναι ἀπογοητευμένος ἀπό τούς σημερινούς Ἕλληνας, τούς ὁποίους δέν ἀναγνωρίζει, διότι εἶναι φοβισμένοι καί συμπεριφέρονται βλακωδῶς, ἐμπιστευόμενοι τούς πολιτικούς των ἀντί τοῦ Θεοῦ, ένῷ εἰς τό παρελθόν, ὅταν εἶχον πίστιν εἰς τόν Θεόν των, ἔδωσαν τά φῶτα τοῦ πολιτισμοῦ εἰς τήν ἀνθρωπότητα. Δικαία ἡ κρίσις του.
Πράγματι, ὁ Ἑλληνικός λαός ἔχει ἀποβάλει τάς παραδοσιακάς ἀρετάς τῆς εὐσεβείας, τῆς φιλοπατρίας, τῆς ταπεινώσεως κ.ἄ., ἔχει ἀποστατήσει ἀπό τόν Θεόν καί κάμνει ὅ,τι τοῦ ἐπιβάλλουν αἱ διεστραμμέναι πολιτικαί καί ἐκκλησιαστικαί μαριονέτται τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ (=Σατανισμοῦ), ἤτοι τά ἀκριβῶς ἀντίθετα ἀπό αὐτά πού ἀπαιτεῖ ἡ Πατρίς καί πού ἐντέλλεται ὁ Θεός. Ἔχει δέ προφανῶς γίνει καταμερισμός «ἔργου» καταστροφῆς: οἱ μέν πολιτικοί ἔχουν ἀναλάβει νά καταστρέψουν τήν Πατρίδα, οἱ δέ ἐκκλησιαστικοί τήν Ὀρθοδοξίαν. Τό ἄκρως βρωμερόν αὐτό ἔγκλημα ὑλοποιεῖται μέ τήν ἐπιβολήν τοῦ ψεύδους, τῆς πλάνης, τῆς παρανομίας, τῆς προδοσίας καί τοῦ γκρεμίσματος τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τοῦ Ἔθνους μέσῳ τῶν συστημικῶν Μέσων Μαζικοῦ Ἐξανδραποδισμοῦ (ΜΜΕ).
Μένουμε ἀνυπάκουοι… --- τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας
Ἐπανερχόμαστε στό θέμα τῆς «ὑπακοῆς στην Ἐκκλησία», ἐπειδή μέ ἀφορμή καί τήν ψευτοπανδημία παράγινε το κακό μέ τούς γνωστούς τυφλο-ὑπακοούληδες ἀπέναντι σέ ὅσα ἀνεκδιήγητα στρεβλοτομεῖ τό σκοτεινό Φανάρι ἤ τό ἐν Ἀθήναις θλιβερό διευθυντήριο τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἤ ἀκόμη καί ἀπό μόνος του ὁ κάθε ἐπίσκοπος πού ἔχει δεῖ τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ σάν τό προσωπικό του φέουδο καί θαρρεῖ πώς ἔχει τό δικαίωμα, μέ τούς ἐπηρμένους του ἰδεασμούς, νά τινάζει στόν ἀέρα δόγματα, ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί μία Ἱερά Παράδοση αἰώνων.
Ἐπανερχόμαστε, γιά νά ποῦμε γιά μία ακόμη φορά ὅτι ἀπροϋπόθετος ὑπακοή δέν ὑπάρχει καί ὅτι ἡ ἀντίδραση ἀπέναντι σέ πατριάρχες καί ἐπισκόπους πού καινοτομοῦν ἐν πλάνῃ (ἡ ἀντίδραση καί ὁ ἔλεγχος «οὐ περί βίου, ἀλλά περί πίστεως» δηλαδή), ἀποτελεῖ ὅχι μόνο δικαίωμα, ἀλλά καί καθῆκον τῶν Χριστιανῶν, ἀπολύτως στηριγμένο καί κατοχυρωμένο πάνω στούς Ἱερούς Κανόνες καί στή γραπτή παρακαταθήκη τῶν μεγάλων ἐκκλησιαστικῶν μας Πατέρων.
Δεν ξεχνώ:
Όπως μιά αρρώστια δεν βλάπτει μόνο το άρρωστο όργανο, αλλά ολόκληρο τον οργανισμό, με τον ίδιο τρόπο και η αίρεση, εφόσον δηλητηριάζει κάποια μέλη της Εκκλησίας, προκαλεί πόνο σε ολόκληρο το σώμα της και το βλάπτει. Γι’ αυτόν τον λόγο, κάθε φορά που εμφανιζόταν μία αίρεση, η οποία απειλούσε το Σώμα της Εκκλησίας, συνέρχονταν Οικουμενικές και Τοπικές Σύνοδοι, που αναθεμάτιζαν και την αίρεση και τους αιρετικούς, οι οποίοι την υπεράσπιζαν. Με τον τρόπο αυτόν, απέκοπταν από το Σώμα της Εκκλησίας και την αιρετική διδασκαλία και αυτούς, που την προωθούσαν.
Hyacinth the Martyr of Caesarea & Theodotos and Theodota the Martyrs
The Martyr Hyacinth, who was from Caesarea of Cappadocia, was the chamberlain of the Emperor Trajan. On being constrained by the Emperor to partake of the sacrifices offered to idols and not wishing to do so, he was shut up in prison without food, where he gave up his spirit to God in the year 108.