Ενόψει της Μεγάλης Εβδομάδας και της συμπόρευσης προς το Εκούσιον Πάθος του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, εκ παραλλήλου, ημείς οι Ελλαδίτες, βιώνουμε, τον ενταφιασμό της Δημοκρατίας, την κατάλυση των Θεσμών και την καταστρατήγηση της θεμελιώδους Συνταγματικής αρχής της ισότιμης μεταχείρισης η οποία επήλθε, νύκτωρ, την 22η-04-2021, δια των ερπυστριών του απαράδεκτου θεσπισθέντος «ακαταδιώκτου» ήτοι περί της αφέσεως της ποινικής ευθύνης των μελών της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του Κορωνοιού COVID-19, της Επιτροπής Αντιμετώπισης Εκτάκτων Συμβάντων Δημόσιας Υγείας από Λοιμογόνους Παράγοντες της Επιτροπής Εμβολιασμών, οι οποίοι εφεξής δεν ευθύνονται, δεν διώκονται και δεν εξετάζονται για γνώμη που διατύπωσαν ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους στο πλαίσιο λειτουργίας των ως άνω Επιτροπών. Δίωξη επιτρέπεται μόνο για συκοφαντική δυσφήμιση ή εξύβριση.
ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΟΣ ΨΑΛΤΗΣ -- Αλεξ Παπαδιαμάντης
Ἐὰν ὁ ἥρως τοῦ παρόντος διηγήματος ἦτο αὐτούσιος ὁ γράφων, τότε ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τίτλος θὰ εἶχε μᾶλλον τροπικὴν καὶ ἀλληγορικὴν σημασίαν. Διότι, ναὶ μέν, εὐδοκίᾳ τῆς θείας Προνοίας, εἶναι ἀληθὲς ὅτι καὶ χάρις εἰς τὴν φιλάδελφον προθυμίαν τοῦ χωρικοῦ καὶ ἀρχοντικοῦ φίλου μου κὺρ Γιάννη Πεντελιώτου, ἀξιοῦμαι σχεδὸν κατ᾽ ἔτος ἀνελλιπῶς, κατὰ τὰς περιδόξους ταύτας ἡμέρας, νὰ συμψάλλω ἐναμίλλως μετ᾽ αὐτοῦ, ὑποβαστάζοντος διὰ τῆς χειρὸς τὰ γυαλιά του, ἀγαπῶντος τὸ πολίτικον ὕφος, παρατείνοντος ἐπ᾽ ἄπειρον τὰ μουσικὰ κῶλα καὶ τὰς καταλήξεις του, εἰς τὸν μικρὸν ἀγροτικὸν ναΐσκον τοῦ χωρίου Θ. ὅπου μυροβολεῖ ἑλισσόμενον εἰς κυανοῦς στεφάνους τὸ μοσχολίβανον, περιβάλλον ὡς διὰ φεύγοντος πλαισίου τοὺς ἀκτινωτοὺς στεφάνους καὶ τὰς σεμνὰς ὄψεις τῶν ἁγίων, καὶ ὅπου μὲ τὰς κεντητὰς ποδιάς των καὶ τὰ λευκὰ κολόβια αἱ νεαραὶ χωρικαὶ προσέρχονται φέρουσαι ἀγκαλίδας ρόδων καὶ ἴων καὶ θημωνίας ὅλας δενδρολιβάνου, καταφορτώνουσαι μὲ λόφους ἀνθέων τὸν πενιχρὸν ἐπιτάφιον, μὴ ἔχοντα ἀνάγκην ἄλλης πολυτελείας. Ἐκεῖ εἰσβάλλει οὐλαμὸς ὅλος αὐτοσχεδίων ψαλτῶν, κρατούντων ἀνὰ ἓν φυλλάδιον τοῦ ἐπιταφίου εἰς τὴν χεῖρα, οἵτινες φιλοτιμοῦνται νὰ ψάλλωσιν ἐν σπαρακτικῇ παραφωνίᾳ τὰ ἐγκώμια, καταστρέφοντες διὰ κωμικῶν σφαλμάτων καὶ τὰς ὀλίγας λέξεις, ὅσαι εἶναι ὀρθῶς τυπωμέναι εἰς τὰ φυλλάδια ἐκεῖνα.
Ο κορονοϊός καί τό εργαστηριακό εμβόλιο --- Tου ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Προσθήκη σέ παλαιότερη
Δημοσίευση : «Η απομόνωση ασυμπτωματικών covid-19 συμπολιτών μας», Σάββατο 10
Απριλίου 2021, στό τέλος τού άρθρου.
Προσθέσατε, σέ αυτά που
ακούγονται στόν σύνδεσμο 1 (Ραδιοφωνική συζήτηση σέ περιφερειακό μέσο ηχητικής
καθαρότητας. Από τό 31.30΄ μέχρι τό 1:04. 17΄΄ ) καί αυτό, που θά κούσετε
(επαναλαμβανόμενο) στόν σύνδεσμο 2.
Άλμπερτ Μπουρλά 01:16 : «Μού είπανε θέλουμε messenger RNA, που είναι η τεχνολογία που η ModeRNA χρησιμοποιεί, διότι μπορούμε νά κινηθούμε πάρα πολύ γρήγορα. Γιά νά καταλάβετε, όταν σχεδιάσαμε τό πρώτο εμβόλιο, όταν παράγαμε στό εργαστήριο (... τίς πρώτες) τό πρώτο εμβόλιο, δέν τό παράγαμε έχοντας τόν ιό στό εργαστήριό μας. Μάς έστειλαν ένα κομπιούτερ files ...» κλπ.
Ο ιός εμβολίου είναι εργαστηριακό κατασκεύασμα, λέω στόν Δημοσιογράφο Μάκη Βραχιολίδη. Άν κάνω λάθος, άς μέ διορθώσουν τά Ελληνικά Χόξις.
---------------------------------
Πιστεύω ότι όλα τα ζητήματα με τον Covid όπως και το μεταναστευτικό, η τρομοκρατία, οι αμέτρητες πολεμικές αναμετρήσεις ή απειλές πολέμου, η κλιματική αλλαγή και η οικονομική κρίση είναι άλλα λιγότερο και άλλα περισσότερο παγκόσμια τεχνητά προβλήματα(με λογική ή έστω λογικοφανή βάση και τεκμηρίωση) που δημιουργούνται ώστε να καταδείξουν στους λαούς ότι μόνο ενωμένοι μπορούμε να τα καταφέρουμε και να υπερνικήσουμε τα τόσα δύσκολα προβλήματα που προκύπτουν... Είναι μία προετοιμασία για την έλευση του Αντίχριστου... Το αποκορύφωμα των προβλημάτων αυτών με βάση και την Αποκάλυψη του Ιωάννη θα είναι πιθανώς ο πόλεμος του Ευφράτη που θα φτάσει την ανθρωπότητα στο χείλος του γκρεμού... Παράλληλα προωθείται η αποστασία από τον Θεό, η αλλαγή των πατροπαράδοτων ηθών και των παραδόσεων, η προώθηση της σαρκολατρικής αγάπης και η ανίερη ένωση όλων ώστε να υπερνικηθούν οι όποιες δυσκολίες κάτω από αυτή την παγκόσμια ένωση του ανθρωπισμού, των δικαιωμάτων, της ισότητας, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης ή απλώς με ένα σύμβολο της παπικής καρδιάς...
Ο Θεός τα επιτρέπει όλα να γίνουν πλέον είτε για λόγους δικής μας μετανοίας είτε για λόγους δικαιοσύνης είτε για λόγους που εμείς αγνοούμε οπότε ας επικεντρωθούμε στην ουσία ώστε να μην σκανδαλίζουμε άλλους, να μην χάσουμε τους εαυτούς μας και κυρίως την πίστη μας(όπως θα ήθελε ο Διάβολος)...
Ας μείνουμε σταθεροί στην Αγάπη του Θεού με ότι αυτή συνεπάγεται με βάση και την Αγία Γραφή και στον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό και στο Βάρος που αυτός έχει για τον κάθε έναν από εμάς... Καλή Ανάσταση!
An Exact Exposition of the Orthodox Faith -- by St John Damascene
BOOK I CHAPTER IV
Concerning the nature of Deity: that it is incomprehensible.
It is plain, then, that there is a God. But
what He is in His essence anti nature is absolutely incomprehensible and
unknowable. For it is evident that He is incorporeal(3). For how could that
possess body which is infinite, and boundless, and formless, and intangible and
invisible, in short, simple and not compound? How could that be
immutable(4) which is circumscribed and subject to passion? And how could
that be passionless which is composed of elements and is resolved again into
them? For combination(5) is the beginning of conflict, and conflict of
separation, and separation of dissolution, and dissolution is altogether
foreign to God(6).
Again, how will it also be maintained(7) that God permeates and fills the universe? as the Scriptures say, Do not I fill heaven and earth, saith the Lords(8)? For it is an impossibility(9) that one body should permeate other bodies without dividing and being divided, and without being enveloped and contrasted, in the same way as all fluids mix and commingle.
Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου
2. Η περίπτωση του αγίου Διονυσίου Αλεξανδρείας
Είναι ανάγκη να δούμε ποιους αγίους συκοφαντούν οι Νεοημερολογίτες ως αιρετικούς, για να δικαιολογήσουν την αθεολόγητη άποψή τους ότι οι πιστοί δεν πρέπει να παύουν την κοινωνία με τους επίσκοπους τους, που κηρύττουν αιρέσεις! Ο πρώτος άγιος που καταγγέλθηκε στη νεότερη εποχή, ότι δήθεν κήρυξε κακοδοξίες είναι ο Διονύσιος, επίσκοπος Αλεξανδρείας. Καταγγέλθηκε πρώτα από τους Λατίνους, για να δικαιολογήσουν τον αιρετικό πάπα Ονώριο, που είχε δεχθεί την κακοδοξία του μονοθελητισμού. Ισχυρίστηκαν οι Φράγκοι, ότι όπως ο Διονύσιος Αλεξανδρείας κήρυξε κακοδοξίες, χωρίς να θεωρηθεί αιρετικός, έτσι και ο Ονώριος, μολονότι δέχτηκε τον μονοθελητισμό, δεν ήταν αιρετικός! Στ’ αχνάρια αυτά των Φράγκων βάδισαν και ορισμένοι απ’ τους Ορθοδόξους, που δέχτηκαν το φράγκικο Ημερολόγιο. Είπαν, ότι, όπως ο άγιος Διονύσιος Αλεξανδρείας δίδαξε κακοδοξίες, χωρίς να θεωρηθεί αιρετικός, έτσι και όσοι άλλαξαν το Παληό Ημερολόγιο το 1924, δεν είναι αιρετικοί, μολονότι, όπως εξηγήσαμε σε προηγούμενα δημοσιεύματά μας, αυτό έγινε στα πλαίσια του Οικουμενισμού, που αποτελεί ίσως την πιο μεγάλη αίρεση! Έχουν άραγε δίκηο, όσοι ισχυρίζονται, ότι ο άγιος Διονύσιος κήρυξε κακοδοξίες; Το εξετάζουμε στη συνέχεια.
Τη ΣΤ΄ (6η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου, Δικαίου, Πολυάθλου και Προφήτου ΙΩΒ.
Ιώβ ο Άγιος Προφήτης ο Πολύαθλος κατήγετο εκ της χώρας της καλουμένης Αυσίτιδος, εκ των συνόρων της Ιουδαίας και Αραβίας, ήτο δε απόγονος των υιών του Ησαύ, του πρωτοτόκου υιού του Ισαάκ. Πέμπτος λοιπόν είναι ούτος από τον Αβραάμ. και ο μεν πατήρ του ωνομάζετο Ζαρέ, η δε μήτηρ του Βοσσόρα. Εκαλείτο δε ούτος πρότερον Ιωβάβ και προεφήτευσεν επί έτη τεσσαράκοντα πέντε, ακμάσας χίλια εννεακόσια είκοσι πέντε έτη προ της ελεύσεως του Χριστού. Δια τούτον τον Δίκαιον εζήτησεν ο διάβολος παρά του Θεού την άδειαν, ίνα τιμωρήση αυτόν και δια της τιμωρίας τον εξαναγκάση να αδημονήση και να βλασφημήση κατά του Θεού, επειδή ήκουσε του ιδίου του Θεού μαρτυρούντος, ότι είναι δίκαιος και ακατηγόρητος και υπερέχει όλων των τότε δικαίων.
Quote From the Fathers
Watchfulness is like Jacob's Ladder: God is at the top while the angels climb it. It rids us of everything bad, cuts out loose chatter, abuse, backbiting, and all other evil practices of this kind. Yet in doing this, not for an instant does it lose its own sweetness.
St. Hesychios the Priest, On Watchfulness and Holiness.
Ο φλογερός αγωνιστής της Ορθοδόξου πίστεως Κοσμάς Φλαμιάτος
το 1840 εξαπέλυσε δριμύτατον «κατηγορώ» εναντίον του αντιχρίστου Μασωνο-Οικουμενισμού, με λόγον του, που ανεγνώσθη από πολλούς ιερείς εις τους ιερούς ναούς της νήσου Κεφαλληνίας. Εις τον λόγον του αυτόν ο Φλαμιάτος εκεραυνοβολούσε το Μασωνο-Οικουμενιστικόν τέρας ως εξής :
«Τα πρώτα μέτρα των εχθρών της πίστεως απ΄ αρχής εστάθησαν να έμβωσιν
εις αυτά τα άγια των αγίων, εις αυτό το θυσιαστήριον, να λάβωσι, δηλαδή,
λαθραίως και αναισθήτως το πηδάλιον, και την διεύθυνσιν της καθ΄ ημάς
Εκκλησίας, φρικωδέστατον και ανέκδοτον μέχρι τούδε φαινόμενον, εις όλα τα
χρονικά της Ορθοδοξίας, και ως εκ τούτου να εξαλείψωσι κατά μικρόν και
ανεπαισθήτως όλην την ορθόδοξον Ιεραρχίαν, όλον το Ιερατικόν και μοναδικόν
τάγμα, να μορφώσωσι κατά το πνεύμα της διαφθοράς και της πλάνης όλην την
ελληνικήν και σλαβικήν και λοιπήν απανταχού ορθόδοξον νεολαίαν, και κατά το
πνεύμα αυτής της πλάνης, να μορφώσωσι νέον ψευδώνυμον κλήρον, να διαλύσωσι κάθε
δεσμόν αγάπης και αρμονίας εις όλους τους Ορθοδόξους, να ανατρέψωσι κάθε τάξιν
είτε εκκλησιαστικής, είτε πολιτικής, είτε ηθικής και συγγενικής πειθαρχίας, να
ανοίξωσιν όλον τον χείμαρον της διαφθοράς, όλον το πνεύμα της αποστασίας και
αναρχίας υπό το πρόσχημα της Ελευθερίας· όλα τα εμφύλια και οικιακά σχίσματα…».
------------------------
Δυστυχῶς, οἱ Μασσὼνοι ἐπέτυχον τοῦ σκοποῦ των νά ἁλυσσοδέσουν τήν Ὀρθοδοξίαν μέ τό νά προωθοῦν εἰς πατριαρχικούς καί ἀρχιεπισκοπικούς θρόνους ἰδικούς των ἀνθρώπους. Ἔτσι, σήμερα πλέον θεωρεῖται σύνηθες φαινόμενον νά συλλειτουργοῦν «ὀρθόδοξοι» καί παπισταί στό Φανάρι καί ἀλλαχοῦ! Ὁ «φύλαξ τῆς Πίστεως», ὁ λαός, καθεύδει, εἰς τήν συντριπτικήν του πλειοψηφίαν, ὅπως ἔκαμνε πάντοτε.
St. Nicodemus of the Holy Mountain, Confession of Faith
Everything that The Οne Holy Catholic, Apostolic and Eastern Church of Christ (our collective and spiritual Mother) accepts and confesses, we also accept and confess. Similarly, everything that She abhors and renounces, we also abhor and renounce given that we are genuine and true children of Hers.
Ορθοδοξία –διαπρύσιος κήρυξ της Αληθείας --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Είναι πρόδηλο ότι βιώνουμε πρωτόγνωρες και ακατάληπτες καταστάσεις, εν ονόματι μίας προσχηματικής ασύμμετρης απειλής, ήτοι του περιλάλητου Covid-19, χάριν του οποίου, επιβάλλεται ένας παγκόσμιος υβριδικός πόλεμος με ειρηνικά μέσα, δια του οποίου, η Ελλάς έχει εκουσίως περιέλθει εις μία μόνιμη κατάσταση ανάγκης, εν είδει πολιορκίας, με συνέπεια να θίγεται ο πυρήνας των θεμελιωδών Συνταγματικώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των πολιτών, εξαιτίας και συνεπεία της επί μακρόν αναστολής άσκησης τους, δίκην της προτεραιότητας της δήθεν προασπίσεως, της, κατά το δοκούν και αορίστως ερμηνευόμενης έννοιας, της προβαλλόμενης δημόσιας υγείας, υπό τους κρατούντες.
Συν τοις άλλοις, συνεπεία της εγκαθιδρυμένης παγκοσμιοποιήσεως, αποδομείται, υπό των κοσμο-εξουσιαστών, οιοδήποτε συστατικό στοιχείο της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας, μέρος της οποίας αναμφιρήστως αποτελεί, εξ ιδρύσεως του Ελλαδικού Κράτους και η ζώσα Ορθόδοξη παράδοσή μας.
St. Irene the Great Martyr
Saint Irene was the daughter of a princelet called Licinius; named Penelope by her parents, through a divine revelation she was brought to faith in Christ and at Baptism was renamed Irene. In her zeal for piety she broke in pieces all the idols of her father, who commanded that she be trampled underfoot by horses. But while she remained unharmed, one of the horses rose up and cast down her father, killing him. By her prayer she raised him to life again, and he believed and was baptized. Afterwards, in many journeyings, Saint Irene suffered torments and punishments for her faith, but was preserved by the power of God, while working dread miracles and converting many thousands of souls. At last she came to Ephesus, where she fell asleep in peace, in the first half of the fourth century. Two days after her death, her gravestone was found lifted off, and her grave empty. At least two churches were dedicated to Saint Irene in Constantinople, and she is also the patroness of the Aegean island of Thera, which is commonly called Santorin (or Santorini), a corruption of "Saint Irene."