ΒΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ -- Του Φώτη Κόντογλου

Περπατώντας σε βουνά και σε λαγκάδια

Περπατούμε ανάμεσα σε βουνά και σε μικρά καμποβούνια. Περνούμε μέσα από κλεισούρες. Δρόμο παίρνουμε, δρόμο αφήνουμε. Είναι πρωί. Ο ήλιος βρίσκεται ως τρία μπόγια ψηλά. Πέρα φαίνονται τα βουνά, το’να πίσω απ’ τ’ άλλο. Από πίσω μας αφήσαμε άλλα βουνά. Τι είναι αυτά τα ελληνικά βουνά! Δεν είναι βράχοι και χώματα σωριασμένα, όπως σε άλλα μέρη· είναι ζωντανά· είναι ψυχές. Θαρρείς πως σε κοιτάζουνε. Κάποια απ’ αυτά θαρρείς πως κάθονται συλλογισμένα όπως οι άνθρωποι. Και τα σχέδιά τους είναι πολύ έμορφα και πολύ παράξενα. Άλλο στέκεται με όρθιο κεφάλι, παλληκαρόβουνο, κι αγναντεύει τον κάμπο, άλλο έχει γυρτή στο πλάγι την κεφαλή του, σαν να’ ναι παραπονεμένο, άλλο έχει ξαπλωμένο το κορμί του σαν τον άνθρωπο που ξεκουράζεται, άλλο θαρρείς πως τεντώνει τον λαιμό του για να κοιτάξει πίσω από τ’ άλλα που βρίσκονται πιο μπροστά, κι από πίσω απ’ αυτό προβάλλει το κεφάλι του άλλο, και πιο μακριά άλλα, πολλά βουνά. Τα πιο έμορφα είναι όσα είναι ξεμοναχιασμένα, αποτραβηγμένα από τ’ άλλα, κι αυτά είναι τις περισσότερες φορές στρογγυλά και μυτερά στην κορφή και στέκουνται μέσα στον αγέρα σαν να’ναι από κρούσταλλο.

Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

2. Τι λένε οι ιεροί Κανόνες για την «αποτείχιση»

1. Η Εκκλησία είναι θείος οργανισμός. Έχει μέλη της, ανθρώπους. Η κοινότητα αυτή των ανθρώπων, δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς οργάνωση και τάξη. Ήδη, στη κοινότητα των Αποστόλων υπήρχε η τάξη αυτή. Η Εκκλησία απ΄ τη πρώτη στιγμή της ύπαρξής της μετά την Πεντηκοστή, θέσπισε τους νόμους της, που έπρεπε να διέπουν τόσο την ίδια, όσο και τα μέλη της. Έτσι, οι άγιοι Πατέρες, εκτός από τη διδασκαλία και τις εντολές τους στους πιστούς, άφησαν στην Εκκλησία και συγκεκριμένους νόμους. Είναι οι ιεροί Κανόνες, οι οποίοι έχουν τεράστια σημασία για τη ζωή της και τη σωτηρία των μελών της. Η αγία Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος αναφερόμενη στη σημασία των ιερών Κανόνων λέει τα εξής σημαντικά:

Το σύμβολο της Επανάστασης ήταν ο Σταυρός

Γιάννης Μάζης: Σου ανήκει ό,τι υπερασπίζεις ακόμα και με τη ζωή σου. Όχι σε ασφυκτικές σχέσεις με ΗΠΑ. Σταυρός και «Ελευθερία ή Θάνατος» ένωσαν τους Έλληνες. Σου ανήκει αυτό που έχεις αποφασίσει να υπερασπίσεις ακόμα και με τη ζωή σου. Οι στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ να μη γίνουν ασφυκτικές. Από την εκπομπή «Τώρα ό,τι συμβαίνει» με την Φαίη Μαυραγάνη στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN TV, της 27-3-2021.

"O.T."

Ψαλμωδίες Μεγάλης Τεσσαρακοστής

 

Τη ΛΑ΄ (31η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΥΠΑΤΙΟΥ Επισκόπου Γαγγρών.

Υπάτιος, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Κωνσταντίνου του Μεγάλου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τζ΄ - τλζ΄ (307 – 337), υπήρξε δε εις εκ των τριακοσίων δεκαοκτώ Θεοφόρων Πατέρων των εν Νικαία το πρώτον συνελθόντων, εν έτει τκε΄ (325). Πατρίς τούτου υπήρξεν η Κιλικία της Μικράς Ασίας, εγένετο δε Επίσκοπος της πόλεως Γάγγραι της Παφλαγονίας. Λόγω δε της εναρέτου και ενθέου πολιτείας του μεγάλα ετέλεσε θαύματα και πολλά πλήθη εκ των απίστων προσέφερεν εις τον Χριστόν, οίκον δε κατασκευάσας υπεδέχετο τους εκ του γένους αυτού προστρέχοντας προς αυτόν. Ούτος ο Άγιος Ιερομάρτυς Υπάτιος ηφάνισε ποτέ δια του λόγου τους επιδραμόντας κατά της χώρας ασπάλακας (τυφλοπόντικας). Όταν δε περιεπάτει την νύκτα εφωτίζετο υπό θείου και λαμπρού φωτός και ύδωρ αλμυρόν εις γλυκύ μετέβαλεν.

GRD NEWS #4 ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ COVID. ΑΣΦΑΛΗ Ή ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ; ΟΣΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΛΕΝΕ

 -----------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὁ ἰατρός κ. Ἀντωνίου εἶναι παρών καί καταπέλτης, χωρίς νά μασσᾶ τά λόγια του, ὅπως καί εἰς ἄλλας περιστάσεις (μνημόνια). Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος πού τόν ἔχουν περιθωριοποιήσει, καθότι τό σύστημα μισεῖ θανασίμως τήν Ἀλήθειαν, τήν Ἐπιστήμην, τήν Φιλοπατρίαν κ.λπ., διό καί προωθεῖ τούς διεστραμμένους, τούς ἀγραμμάτους, τούς ἀνθέλληνας ΠΡΟΔΟΤΑΣ καί ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ τῶν Σιωνιστῶν κ.ἄ.

Μας λέτε σεις οι οικουμενιστές

ὅταν ἀποφασίζει ἡ Ἐκκλησία, τὸ ποίμνιο ἀκολουθεῖ. Σωστό, ἀλλὰ ποιά Ἐκκλησία; Γιατὶ καὶ ἐπὶ Ἀρείου, ἀποφάσισε ἡ Ἐκκλησία, καὶ ἐπὶ Νεστορίου, καὶ ἐπὶ Βέκκου, καὶ ἐπὶ Εἰκονομαχίας κλπ. Συνοδικὰ μάλιστα! Δὲν ἔχετε διαβάσει τὸν Ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας γιὰ τὴν κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη, ὅταν ἀπεδείχθη ὅτι ὁ μὴ ἀκόμη καταδικασμένος Πατριάρχης Νεστόριος (ὅπως ἀκριβῶς ὁ Βαρθολομαῖος στὶς μέρες μας) ἦταν λύκος καὶ ψευδοποιμένας: «ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινούπολης δὲν πηγαίνει πιὰ στὶς ἐκκλησίες του ( τοῦ Νεστορίου), ἐκτὸς ἀπὸ λίγους ἀνόητους καὶ κόλακες...»! Καὶ συμβουλεύει: «μήτε μὴν ὡς διδασκάλῳ προσέχοντες (αὐτῷ), εἰ μένει λύκος ἀντὶ ποιμένος. Τοῖς δέ ... διὰ τὴν ὀρθὴν πίστιν κεχωρισμένοις ἢ καθαιρεθεῖσι παρ᾿ αὐτοῦ, κοινωνοῦμεν ἡμεῖς...»

π. Νικολάου Δημαρά : Ἔτσι, ἀκριβῶς, καί οἱ Νεοημερολογίτες καί οἱ Οἰκουμενιστές, ὡς ἄλλοι σύγχρονοι Εἰκονομάχοι, εἶναι ἐκτός τῆς Καθολικῆς (Ὀρθοδόξου) Ἐκκλησίας.

Στήν. Ζ΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον πού συνεκλήθη τό 787 μ.Χ. και στά Πρακτικά της διαβάζουμε τά ἑξῆς διαφωτιστικά:

Α΄) Ταράσιος ὁ ἁγιώτατος Πατριάρχης τῷ ἐπισκόπῳ Νεοκαισαρείας εἶπεν: ὡς ἄγνωστός σοι παρῆλθεν ἡ ἀλήθεια ἕως τοῦ νῦν; ἤ ὡς ἐγνωσμένην κατεφρόνησας; καί ἐάν ὡς ἄγνωστός σοι παρῆλθεν, μή αἰδεσθῆς τόν ὀρθόν λόγον μαθεῖν, ὥσπερ οὐκ ἠσχύνθης τόν διεστραμμένον.
-Γρηγόριος ἐπίσκοπος Νεοκαισαρείας εἶπεν:
πίστευσον, Δέσποτα, ὡς ἄγνωστος, αἰτῶ δέ μαθεῖν, καί ὥς κελεύει ὁ δεσπότης καί ἡ ἁγία Σύνοδος.
-Ταράσιος: Λέγε τί θέλεις μαθεῖν.
-Γρηγόριος εἶπεν: Ἡνίκα πᾶσα ἡ ὁμήγυρις αὕτη τό ἕν λαλεῖ καί φρονεῖ, ἔμαθον καί ἐπληροφοθήθην ὅτι ἡ ἀλήθεια αὕτη ἐστίν, ἡ νυνί ζητουμένη καί κηρυσσομένη. Καί διά τοῦτο κἄγώ αἰτῶ συγγνώμην τῶν πρώην μου κακῶν, καί θέλω μετά πάντων καί φωτισθῆναι καί διδαχθῆναι τά πλημελήμματά καί ἁμαρτήματά μου ἄμετρά ἐστι καί ὡς Θεός κατανύξει τήν ἱεράν Σύνοδον καί τόν πανάγιον Δεσπότην...

-Ταράσιος: Ὤφειλες ἐκ τῶν ἀνέκαθεν χρόνων ἀνοῖξαί σου τά ὦτα, καί Παύλου τοῦ θείου Ἀποστόλου ἀκοῦσαι λέγοντος "κρατεῖτε τάς παραδόσεις, ἅς παρελάβετε εἴτε διά λόγου, εἴτε δι' ἐπιστολῆς ἡμῶν" καί πάλιν Τιμοθέῳ καί Τίτῳ γράφοντος "τάς βεβήλους κενοφωνίας παραιτεῖσθαι" τί βεβηλότερον ἤ τί κενοφωνότερον τοῦ λέγειν Χριστιανούς εἰδωλολατρῆσαι;" (Καί χωρίς τόν Ἱερόν Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Ἱερᾶς Συνόδου ὄφειλαν οἱ ἐπίσκοποι, σύμφωνα μέ τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου, κατά τόν πολύν Ἅγιον Ταράσιον, νά συνταχθοῦν μέ τούς Ὀρθοδόξους καί νά χωρισθοῦν τῆς κοινωνίας τῶν αἱρετικῶν Εἰκονομάχων! Πόσο μᾶλλον μετά τόν  Ἱερόν Κανόνα!)

Φ. Γιοβανόπουλος ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ 29.3.21

 -------------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐξαιρετική ἡ ἐνημέρωσις τοῦ Δημοσιογράφου κ. Φωτίου Γιοβανοπούλου. Ἐάν ὅλοι μας γνωρίζαμε τά δικαιώματά μας, τότε οἱ Σατανισταί δέν θά μποροῦσαν νά ἐπιβάλουν τήν Χούντα των. Ἐνῷ τώρα πού ἔχουμε παχυλήν ἄγνοιαν τῶν δικαιωμάτων μας αὐτοί τρίβουν τά βρωμόχερά τους πού εἴμεθα διαχειρίσιμοι καί προχωροῦν ἀκάθεκτοι εἰς τήν ὁλοκλήρωσιν τοῦ σατανικοῦ των ἔργου, πού εἶναι ἡ προετοιμασία τοῦ ἐδάφους διά τήν ἐνθρόνισιν τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ecumenism (Η Αποτείχιση του Αγίου Ιουστίνου, Πόποβιτς)

In 1971, the then Patriarch of Serbia, German, as one of the Presidents of the "World Council of Churches (WCC)," co-signed the following "Message" of this ecumenical organization in Geneva: «...And the powerful Breath of renewal will blow into the mighty arena of the Church, as well as into each of her communities; for these are not simple administrative units, but they all constitute a part of the one great Christian Church».

This is a clear formulation of the ecclesiological heresy known as the Branch Theory: that the one and great Christian Church is comprised of its constituent Christian communities.

The Church of Serbia entered the WCC in 1965 ; thereafter, as Patriarch German began to participate actively in the ecumenical movement—in fact, immediately after his aforementioned declaration—, the ever-memorable dogmatist, Archimandrite Justin (Popovich), ceased to consider him an Orthodox Hierarch and ceased his canonical commemoration, as well as all ecclesiastical relations with him.

It is hence noteworthy that the Patriarch did not attend the funeral of Father Justin (†March 25, 1979)

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η «ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ ΟΔΟΣ»

 Ἐρώτησαν τὸν Ἀββᾶ Ἀμμωνᾶ, γράφει τὸ «Γεροντικόν», τί εἶναι «ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδός» καὶ ἐκεῖνος ἀποκρίθηκε: «Εἶναι τὸ νὰ βιάζη κανεὶς τοὺς λογισμούς του καὶ νὰ κόβη τὸ δικό του θέλημα γιὰ χάρη τοῦ Θεοῦ»