O Kορνήλιος στάθηκε ο πρώτος εθνικός που βαφτίσθηκε και γίνηκε χριστιανός, ενώ πρωτύτερα ήτανε βαφτισμένοι πολλές χιλιάδες Eβραίοι. Eπειδή οι απόστολοι είχανε ακόμα την ιδέα πως μονάχα οι Iουδαίοι ήτανε προσκαλεσμένοι από τον Xριστό για τη σωτηρία της ψυχής τους, με όλο που είχε παραγγείλει πριν να αναληφθεί, να πάνε και να διδάξουνε όλα τα έθνη: "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη". Aυτό δείχνει πόσο κολλημένος είναι ο άνθρωπος σε ό,τι έμαθε, αφού κ' οι μαθητάδες του Xριστού οι ίδιοι, επειδή ήτανε δασκαλεμένοι από το μωσαϊκό νόμο να πιστεύουνε πως μονάχα οι Iουδαίοι είναι προορισμένοι από το Θεό να σωθούνε, δεν μπορούσανε να καταλάβουνε πώς γινότανε να σωθούνε κ' οι άλλοι άνθρωποι, οι ειδωλολάτρες, "τα έθνη". Kαι περισσότερο από τους άλλους αποστόλους το πίστευε ο Πέτρος, που ήτανε τόσο φανατικός Eβραίος, ώστε να θαρρεί πως δεν μπορούσε να σωθεί άνθρωπος, ας γινότανε και χριστιανός, χωρίς την περιτομή που κάνανε οι Eβραίοι. Aυτές τις ιδέες είχε ακόμα ο αθώος άγιος Πέτρος, καθώς κι' οι άλλοι άγιοι απόστολοι, για τούτο έλεγε κι' ο Xριστός στο μυστικό Δείπνο: "Έτι πολλά έχω λέγειν υμίν, αλλ' ου δύνασθε βαστάζειν άρτι". Aλλά ήρθε η μέρα να ανοίξουνε τα μάτια του Πέτρου στην αλήθεια, για να καταλάβει πως ο Xριστός σταυρώθηκε για όλους τους ανθρώπους, κι' όχι μονάχα για τους Iουδαίους. Kαι να πώς έγινε:
Τη ΚΔ΄ (24η) Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΑΡΕΘΑ και των συν αυτώ.
Αρέθας ο Άγιος Μάρτυς ήτο πρώτος της πόλεως Νεγράς εν Αιθιοπία, επί της βασιλείας του ευσεβεστάτου Ιουστίνου. Κατά δε τον πέμπτον χρόνον της βασιλείας τούτου, ήτοι εν έτει φκγ΄ (523), ότε εβασίλευεν εις την Αιθιοπίαν Ελεσβαάν ο περιβόητος και ονομαστός δια την δικαιοσύνην και ευσέβειαν, όστις είχε τα βασίλειά του κατεσκευασμένα εις πόλιν τινά καλουμένην Αύξουσαν, Εβραίος τις, ονόματι Δουνουάν, δυσσεβής λίαν και πολέμιος εχθρός των Χριστιανών, εξουσίαζε την Ευδαίμονα Αραβίαν (ήτις πάλαι ελέγετο Σαβά και κατόπιν Ομηρίτις).
Δια να εννοήση δε ο καθείς πόσον μισητή υπήρξε δια την Μητέρα του Θεού η βλάσφημος αίρεσις του Νεστορίου
Θα αναφέρωμεν εδώ, την ιστορίαν την οποίαν διηγούνται οι πατέρες του Λειμωναρίου Σωφρόνιος και Ιωάννης, οι οποίοι γράφουν ούτως: Επήγαμεν εις τον αββάν Κυριακόν τον πρεσβύτερον της Λαύρας του Καλαμώνος, ήτις κείται πλησίον του Ιορδάνου, ο οποίος μας είπε ταύτα. Εν μια των ημερών είδον καθ’ ύπνους την Κυρίαν Θεοτόκον με λαμπρόν και φωτεινόν πρόσωπον, ενδεδυμένην με πορφυρούν ιμάτιον και ακολουθουμένην από δύο ιεροπρεπείς άνδρας, η οποία εστέκετο έξω από το κελλίον μου· εγώ δε εγνώρισα ότι είναι η Δέσποινα Θεοτόκος, και ότι οι δύο άνδρες οι συν Αυτή ήταν οι Άγιοι Ιωάννης ο Βαπτιστής και Ιωάννης ο Θεολόγος.
-----------------------
Τα μεγάλα σημεία είναι δυο σε αυτό το πολυ χρήσιμο περιστατικό.
1) πόση αγάπη και πρόνοια της Κας Θεοτόκου για τον γνήσιο τής προαίρεσης εργάτη των αρετών, όχι μόνο να μην κολαστεί, αλλά και να μην χάσει την πρόσκαιρη ευλογία του ουρανού, αμέσως έκανε την εμφάνισή της.
2) πόση πνευματική ζημιά είχε ο αββάς, χωρίς ακόμη να γνωρίσει τη βλασφημία.
Η Κα Θεοτόκος απέξω από το κελί του, πριν ακόμη αυτός γίνει κοινωνός τής γνώσης της βλασφημίας στο κελί του.
Δεν υπάρχει δεν γνωρίζω στα πνευματικά, έτσι ώστε να δικαιολογείται ή απραξία της αποτείχισης του εαυτού μας. Ακόμη και στους μη γνωρίζοντες υπάρχει ευθύνη διότι δεν θέλουν να είναι γνωρίζοντες με την αμέλεια και την ψεύτικη ειλικρίνεια στον αγώνα τους.
Από την άλλη πλευρά, αλίμονο στους έχοντας γνώση και έχουν το πηδάλιο της Εκκλησίας και την οδηγούν στην αίρεση. Η Θεομηνία φρικτή...
Διαχρονικαὶ θέσεις
Ο Παπισμὸς δεν απεκήρυξε τας κακοδοξίας και τας αιρέσεις του. Ο Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος πραγματοποιεί την ψευδοένωσιν κάμνων απαραδέκτους υποχωρήσεις και συμβιβασμοὺς μετὰ των Παπικών. Οφείλει όμως να γνωρίζῃ ότι πάσα Ένωσις, αγνοούσα την δογματικὴν ένωσιν εν τη Ορθοδόξω πίστει, καταδικάζεται ως ανίερον πραξιπόπημα υπὸ της Πανορθοδόξου Εκκλησιαστικής Συνειδήσεως, οι δε Επίσκοποι, οι οποίοι αποτολμούν πραξικοπηματικὴν ένωσιν, εκπίπτουν αυτομάτως της Ορθοδόξου Πίστεως και ευρίσκονται εις την παράταξιν των Εξωμοτών, φέροντες ως άλλοι Βησσαρίωνες, το αιώνιον στίγμα του προδότου της Ορθοδοξίας.
΄Έμπρακτη αγάπη του Ευαγγελίου....
Γ. Τράγκας: Είναι πλέον κατανοητή και από ανηλίκους η σκηνοθεσία του Μητσοτάκη, για να καλύψει την προδοσία στα εθνικά θέματα και την ανικανότητα στα οικονομικά προβλήματα!
Ο Μητσοτάκης είναι έτοιμος να δεχτεί ταπεινωτική διαπραγμάτευση με τους Τούρκους υπό την εποπτεία του Βερολίνου
Είναι διπλή ατυχία να υπάρχει στην κεφαλή της ηγεσίας μιας χώρας ένα δίδυμο ανόητων και ελλιποβαρών ανθρώπων που δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι οφθαλμοφανής η υποκρισία τους και η προσπάθειά τους να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα σε δημόσια θέα ενώπιον του ελληνικού λαού. Είναι πραγματικά μεγάλη ατυχία για το λαό μας και το έθνος μας να έχει επιλεγεί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας μια ανύπαρκτη πολιτικά στον διεθνή περίγυρο κυρία, η οποία, κρύβοντας το πρόσωπό της και φορώντας μάσκα, λέει απλά ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι ο κορονοϊός και όχι οι δυσάρεστες εξελίξεις, όπως τις χαρακτήρισε, με την Τουρκία.
---------------------
Ἐξαιρετικόν ἄρθρον πού λέγει τά πράγματα μέ τ' ὄνομά τους, δίχως φόβον καί πάθος!
Tα γνωρίζεις αυτά;
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΑ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΟΠΤΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Αριθμ. Πρωτ. 250/2012
Αγιώτατε Πάπα καί Πατριάρχα της Κοπτικής Εκκλησίας, κύριε
Θεόδωρε Β’, την Υμετέραν Μακαριότητα εν Κυρίω κατασπαζόμενοι υπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Mέ μεγάλη χαρά επληροφορήθημεν τό χαρμόσυνο άγγελμα της επαξίας εκλογής Σας
στόν Πατριαρχικό Θρόνον της Κοπτικής Εκκλησίας καί Εγκαρδίως Σας συγχαίρομεν.
Η πνευματική προσωπικότητα, η θεολογική κατάρτιση, η πολυετή εμπειρία περί
τά εκκλησιαστικά ζητήματα, κυρίως δέ η εγνωσμένη αγάπη Σας πρός τόν πιστό λαό του
Θεού, αποτελούν εχέγγυα γιά τήν αρχομένη Πρωθιεραρχική διακονία Σας.
Αμφότεροι φέροντες τό όνομα «Θεόδωρος ο Β’» ως ιστορική επιταγή πρός
στενοτέρα συναντίληψη υπέρ του ευγενούς λαού της Αιγύπτου, ολοθύμως ευχόμεθα
όπως ο Κύριος διαφυλάττη τήν Μακαριότητά Σας εν υγιεία αδιαπτώτω καί δυνάμει
πολλή, επ’ ωφελεία του λογικού ποιμνίου Σας.
Συγχαίροντες καί πάλι γιά τήν επαξία εκλογή Σας, κατασπαζόμεθα τήν
Μακαριότητά Σας εν φιλήματι αγίω καί διατελούμεν μετά της εν Κυρίω αγάπης καί
τιμής.
†Ο Πάπας καί Πατριάρχης Αλεξανδρείας καί
πάσης Αφρικής
Θ Ε Ο
Δ Ω Ρ Ο Σ Β’
----------------------
Εν φιλήματι Ιούδα ο ασπασμός του Πατριάρχη Αλεξανδρείας.
Αυτοκτονούμε!!!
Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2019
18 .760
.000, (δεκαοκτώ εκατομμύρια επτακόσιες
εξήντα χιλιάδες) ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν από
εκτρώσεις!!!
Με το εθνικό
έγκλημα της νομιμοποιήσεως των αμβλώσεων και μάλιστα με δαπάνες του κράτους,
δια του Ν. 1609 του 1986.
Με την
έντεχνη από το 1980 αλλοίωση της ομοιογένειας των Ελλήνων με περίπου
2.500. 000 μουσουλμάνων λαθρομεταναστών.
Και τώρα με
την σταδιακή απονομή της ελληνικής ιθαγένειας
σε μετανάστες και λαθρομετανάστες, είναι όντως τραγικόν, ευρισκόμεθα προ
της αλλοιώσεως και μειώσεως του
ελληνικού πληθυσμού, και οι υπεύθυνοι του έθνους συνεχίζουν να νομιμοποιούν και
να πληρώνουν δια 350 χιλιάδες περίπου, εκτρώσεις, ετησίως.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ γιὰ τὸ ποῦ ὁδηγεῖται ἡ Ἑλλὰς τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ 1971 μὲ πληθυσμὸ 8.784.732 κατοίκους, τὰ παιδιὰ (ἡλικίας ἕως 14 ἐτῶν) ὑπερτεροῦσαν τῶν ἡλικιωμένων (ἄνω τῶν 65 ἐτῶν) κατὰ 1.286.846, ἐνῶ σήμερα ὑπερτεροῦν οἱ ἡλικιωμένοι τῶν παιδιῶν κατὰ 518.027!
Ενός κακού δοθέντος (με τη συμμετοχή μας στο ΠΣΕ ), μύρια έπονται:
Με το κείμενο του Porto Alegre Βραζιλίας, εκτός των άλλων, αναγνωρίσαμε εκκλησιαστική υπόσταση στις 340 προτεσταντικές «εκκλησίες» του Π.Σ.Ε. («Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών» ) και αποδεχτήκαμε ότι η πληθώρα των κακοδοξιών και των πλανών τους, είναι «διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της «Ίδιας Πίστης» και «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος»! Η δημοσίευση αυτής της επαίσχυντης συμφωνίας τότε συγκλόνισε τον πιστό λαό ανά την Ελλάδα. Τώρα με το 6ο άρθρο, η ληστρική Σύνοδος της Κρήτης έδωσε εκκλησιαστική υπόσταση και στην Παπική παρασυναγωγή!!!
Όλα συμπτώσεις;
Το 1453 στην Κων/πολη, αντί Κλήρος και λαός να παραμείνει πιστός στην Ορθοδοξία,
την πρόδωσαν, υπέγραψαν την ένωση Φεράρας –Φλωρεντίας, με τον αιρεσιάρχη πάπα,
και έτσι έπεσε η Πόλη!
Το 1920 με την εγκύκλιο
του Οικ. Πατριαρχείου, εις την οποία ομολογείται ότι όλοι οι αιρετικοί είναι το
ίδιο με τους Ορθοδόξους, έχουμε την Μικρασιατική καταστροφή!
Με την αντικανονική άρση των αναθεμάτων το 65 επί Οικ. Πατριάρχου μακ. Αθηναγόρα
έχουμε τα καταστροφικά αποτελέσματα στη Κων/πολη και στη Κύπρο!
Με την πρόσκληση του αιρεσιάρχη πάπα στην αγιοτόκο Ελλάδα μας, έχουμε την
κοίμηση του μακ. Αρχιεπισκόπου. Ήταν μια πράξη, που δεν τόλμησε άλλος Αρχιεπίσκοπος
να κάνει από το 1054!
Με την αναγνώριση των μυστηρίων των αιρετικών Κοπτών από τον Πατριάρχη
Αλεξανδρείας Πέτρο Ζ΄ , ακολουθεί η πτώση του ελικοπτέρου και ο θάνατός του!
Αλλοίμονον εις την γην, διότι οι Χριστιανοί μόνον κατά το όνομα είναι Χριστιανοί
...Κατόπιν με ηρώτησε πάλιν ο Όσιος Μάρκος ο Αθηναίος: υπάρχει ειδωλολατρία ή διωγμός των Χριστιανών ακόμη; Απεκρίθην εγώ: με την βοήθειαν των ευχών σου, Πάτερ, έχει παύσει πλέον ο διωγμός, ούτε ειδωλολατρία υπάρχει πολιτευομένη εκ του εμφανούς. Τούτο ακούσας ο Γέρων πολύ ηυχαριστήθη και συνέχισεν ερωτών με : υπάρχουν Άγιοι εις τον κόσμον σήμερον, κατορθούντες υπερφυσικά φαινόμενα και θαύματα, όπως είπεν ο Χριστός εις τα Ευαγγέλια, ότι : εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως ερείτε τω όρει τούτω μετάβηθι εντεύθεν εκεί και μεταβήσεται ( Ματθ. ιζ: 20 ) και : άρθητι και βλήθητι εις την θάλασσαν και γενήσεται ( Ματθ. κα:21 ). Τούτο ειπόντος του Οσίου και δεικνύοντος το όρος, ανεσηκώθη αμέσως εκείνο περί τους πέντε πήχεις και μετετοπίζετο προς την θάλασσαν. Εγείρας δε τους οφθαλμούς του ο Όσιος και ιδών αυτό να περιπατή, κτυπήσας το πρόσωπον δια της χειρός του, είπε : τι σου συνέβει, όρος; Εγώ δεν σου είπον να μετακινηθής, μείνε εις την θέσιν σου. Παρευθύς τότε επανήλθε το όρος εκεί οπόθεν είχεν απομακρυνθή. Το θαυμάσιον τούτο ευθύς ως είδον εγώ έπεσον κάτω από τον φόβον. Ο δε Όσιος, κρατήσας με εκ της χειρός, με ανεσήκωσεν, ειπών : δεν είδες τοιαύτα θαύματα εις τας ημέρας σου; Διακατεχόμενος δε ακόμη εγώ υπό του τρόμου απεκρίθην : όχι. Στενάξας δε ο Γέρων έκλαυσε και είπεν : αλλοίμονον εις την γην, διότι οι Χριστιανοί μόνον κατά το όνομα είναι Χριστιανοί όχι δε και κατά τα έργα. Ευλογητός ο Θεός ο οδηγήσας με εις τον άγιον τούτον τόπον δια να μη αποθάνω εις την πατρίδα μου και ταφώ εις γην μεμιασμένην εκ των πολλών αμαρτιών. ( Μέγας Συναξαριστής τόμος Ε΄ σελ. 104).
Aπό την Πατριαρχική Εγκύκλιο του Πατριάρχου Ανθίμου και της περί Αυτόν Συνόδου του έτους 1895:
«… Εν εσχάτοις δε χρόνοις ο πονηρός διέσπασεν από της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού και έθνη ολόκληρα της Δύσεως, εμφυσήσας τοις επισκόποις της Ρώμης φρονήματα υπερφιάλου αλαζονείας, ποικίλας γεννησάσης καινοτομίας αθέσμους και αντιευαγγελικάς. Και ου μόνον τούτο, αλλά δη και παντί τρόπω αγωνίζονται οι κατά καιρόν πάπαι της Ρώμης, ίνα υποτάξωσιν εις τας εαυτών πλάνας την ακραδάντως ανά την Ανατολήν τη πατροπαραδότω της πίστεως ορθοδοξία στοιχούσαν καθολικήν Εκκλησίαν του Χριστού, ενώσεις κατά την ιδίαν φαντασίαν επιδιώκοντες απλώς και αβασανίστως».