Δεν θα πρέπει να αγνοηθή η θεμελιώδης εκκλησιολογική αρχή:

Τα θεμέλια της ενότητος της Εκκλησίας δεν είναι διοικητικά/θεσμικά, αλλά ευχαριστιακά και χαρισματικά· δεν είναι δυνατόν ο κηρύττων αίρεσιν επίσκοπος, χαρακτηριζόμενος πλέον ως «ψευδοεπίσκοπος» και «ψευδοδιδάσκαλος» (IE Kανών  της  AB Αγίας Συνόδου), να αποτελή ούτε το κέντρον της Ευχαριστιακής Συνάξεως, ούτε να επιτελή χρέη Ποιμένος, εφ΄ όσον ήδη είναι «λύκος». Μόνον υπό τοιαύτας προϋποθέσεις ήτο δυνατόν ο Άγιος Κύριλος Αλεξανδρείας προ ακόμη της Γ΄ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου, να προτρέπη το Ορθόδοξο Ποίμνιο της Κωνσταντινουπόλεως: «Ασπίλους και αμώμους εαυτούς τηρήσατε, μήτε κοινωνούντες τω μνημονευθέντι (Νεστορίω), μήτε μην ως διδασκάλω προσέχοντες, ει μένει λύκος αντί ποιμένος»

(Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, PG τ. 99 στλ. 1645D)

«δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου» -- Toυ ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Όταν ένας άνθρωπος, ασθενής κατά τήν πίστη, ζητήσει τήν βοήθεια τής εκκλησίας, ότι « 2 πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες» (Ιακώβου γ΄), ακόμη δέ, ότι, ίσως, έχει ακούσει το « εἴ τι ἡμάρτομεν μέχρι τῆς παρούσης ὥρας, ἐν λόγω ἤ ἔργω ἤ κατὰ διάνοιαν, ἑκουσίως ἤ ἀκουσίως, ἄνες, ἄφες, συγχώρησον·» (*), τότε η εκκλησία παρέχει σ΄ αυτόν δύο, ας πούμε, θεραπευτικά σχήματα. 


Ένα είναι τό τής οικονομίας τών ιερών Κανόνων, έτερο τό τής ακριβείας Πίστεως. Η ανταπόκριση τού ασθενούς στό πρώτο σχήμα επάγεται τήν ακρίβειαν Πίστεως, χωρίς τούτο νά σημαίνει ότι τά «τείχη τού αίσχους» (οικουμενικός Βαρθολομαίος γιά τούς ιερούς Κανόνες) πρέπει νά καταργηθούν. Η οικονομία οδηγεί στήν ακρίβεια.Τήν καλή έκβαση τής νόσου βεβαιώνει τό ... «δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου» (Ιακώβου β΄). Άν όχι, η ασθένεια είναι πρός θάνατον.

«17 οὕτω καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ ἔργα ἔχῃ, νεκρά ἐστι καθ' ἑαυτήν. 18 ἀλλ' ἐρεῖ τις· σὺ πίστιν ἔχεις, κἀγὼ ἔργα ἔχω· δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου ἐκ τῶν ἔργων σου, κἀγὼ δείξω σοι ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν μου.19 σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι.» (έ.α)

(*)
 Τῌ ΙΗ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ.
ΚΥΡΙΑΚΗ Β' ΗΧΟΣ
ΟΡΘΡΟΣ, Ζ΄ Ευχή

Ένας “τρελός”

 

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

Σαν σήμερα, πριν από 116 χρόνια, ένας «τρελός» από τη Σχολή Ευελπίδων και από μία αριστοκρατική οικογένεια, ο οποίος είχε τη δυνατότητα να φθάσει σε υψηλά στρατιωτικά και πολιτικά κλιμάκια, ακολουθώντας τη συνείδησή του και το χρέος του προς την πατρίδα, έφθασε στη μαρτυρική Μακεδονία, την καταπιεσμένη από τη διπλή κατοχή των Τούρκων και των Βούλγαρων κομιτατζήδων, για να βοηθήσει τον πονεμένο λαό τη δύσκολη εκείνη ώρα.

Σαν σήμερα, στο χωριό Στάτιστα (σημερινό Μελά), το παλικάρι της Μακεδονίας, χτυπημένο από τα βόλια των εχθρών, άφησε την τελευταία του πνοή στα χέρια των παλικαριών του αλλά και στα χέρια του Θεού που από καρδίας αγαπούσε, σημάδι και αυτό της αυθεντικότητος του χαρακτήρα του. Τα τελευταία του λόγια ήταν : «Έκανα το χρέος μου προς την πατρίδα».

Τον έκλαψε ο εθνεγέρτης του Μακεδονικού Αγώνος, Γερμανός Καραβαγγέλης.

Τον έκλαψαν τα παλικάρια του.

Τον μοιρολόγησαν οι απλοϊκές γυναίκες του χωριού.

Τον έκλαψε όλος ο ελληνισμός, με πρώτον τον Κωστή Παλαμά : «Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι, στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλικάρι!».

ΑΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στρατοκόποι ἀέναοι σ᾿ αὐτόν τον κόσμο ἀδιάκοπα βαδίζουμε -ἤ μᾶλλον τρέχουμε- γιά νά προλάβουμε «νά κάνουμε κάτι»· εἶναι τρομακτικά σύντομη ἡ πορεία μας. Τό νιώθουμε αὐτό ἰδιαίτερα στή γοργή ἀνακύκληση τῶν ἑορτῶν, στό γρήγορο πέρασμα ἀπό τήν προηγούμενη χρονολογία στήν ἑπόμενη. Ποιό νά ᾿ναι τό νόημα τοῦ δρόμου μας, ποιά ἡ ἀφετηρία καί ποῦ ὁριοθετεῖται τό τέρμα του; «Ἀπ᾿ το μηδέν προήλθαμε καί στό μηδέν τραβᾶμε», ἀκούγεται ὁ καημός τοῦ ὑλιστῆ, πού δέν ἀντιλαμβάνεται παρά μόνο τήν ὁριζόντια πεπερασμένη διάσταση, ἀπό τό λίκνο ὥς τό μνῆμα. Παρόμοια σκέπτονται κι ὅλοι ὅσοι δέν ἔνιωσαν τήν εὐλογία τῆς πίστεως. Γιά τόν πιστό ὅμως ἡ ζωή ἔχει εὐγενική προέλευση και προορισμό: τήν ἀληθινή ζωή, τον Δημιουργό καί Πατέρα μας. Ἀπό τήν ἀγάπη του ξεκινᾶ, στό ἔλεός του ἐκτυλίσσεται καί στήν αἰώνια δόξα τῆς βασιλείας του καταλήγει. Στήν προοπτική τῆς πίστεως παίρνει ἄλλη, αἰώνια, διάσταση ἡ τόσο μικρή, σκληρή καί πικρή ζωή μας. Γίνεται τό πολύτιμο σκαλοπάτι, πού μᾶς ἀνεβάζει στήν αἰωνιότητα.

Τη ΙΕ΄ (15η) Οκτωβρίου, ο Άγιος ΕΥΘΥΜΙΟΣ ο Νέος ο από Αγκύρας, ο κτίτωρ της παρά την Θεσσαλονίκην Μονής των Περιστερών, εν ειρήνη τελειούται.

Ευθύμιος ο Όσιος και θεοφόρος Πατήρ ημών ο νέος εγεννήθη επί των ημερών της βασιλείας του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Λέοντος Ε΄ του Αρμενίου, του βασιλεύσαντος εν έτει ωιγ΄ -  ωκ΄ (813-820), εις κώμην τινά της Γαλατίας πολυάνθρωπον και πλουσίαν ονομαζομένην Οψώ. Οι γονείς αυτού ήσαν περιφανείς και οι τα πρώτα φέροντες της κώμης ταύτης, ήτις ήτο συνοικισμένη πλησίον της Αγκύρας, πρωτευούσης νυν της Τουρκίας.

Καθηγητής Γιώργος Παύλος: Η Κεραμέως εγκληματεί. Αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας ως ζώα.

 Δριμύ κατηγορώ για τον ρόλο των επιστημόνων αναφορικά με τα μέτρα για τον κορονοιο από τον καθηγητή Φυσικής και Φιλοσοφικής του ΔΠΘ Γιώργο Παύλο, ο οποίος μιλώντας στον δημοσιογράφο Στέφανο Διαμαντίδη είπε μεταξύ άλλων ότι η χρήση μάσκας στα σχολεία ισοδυναμεί με φίμωμα των Ελλήνων και ότι η κυρία Κεραμέως «εγκληματεί» με την τακτική που ακολουθεί!

Παρακολουθήστε όσα είπε στη συνέντευξή του ο καθηγητής το Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στον Focus Fm 103,6


Requests to the server have been blocked by an extension.

https://www.triklopodia.gr

Ο αείμνηστος Κων. Μουρατίδης δια την ένταξιν της Εκκλησίας στο ΠΣΕ:

Αὐτὴ καθ’ ἐαυτὴν ἡ ἔνταξις τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὸ ΠΣΕ συνάντησε ἰσχυρὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ κορυφαίους ἀκαδημαϊκοὺς διδασκάλους, ὅπως ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Κων. Μουρατίδης, ὁ ὁποῖος σχετικὰ μὲ τὸ θέμα αὐτὸ παρατηρεῖ:

 «Ἡ ἀλλόκοτος καὶ τερατώδης καὶ καταλυτική της ὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως καὶ Ἱερᾶς Παραδόσεως συμμετοχὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τὸ Παγκόσμιον Συνοθύλευμα τῶν Αἱρέσεων συνιστᾶ τὴν μεγίστην παγίδα τοῦ Ἀντικειμένου ἐν τῇ ἱστορία τῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πρὸς διάβρωσιν καὶ ἀποσύνθεσιν τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας… Αὐτὸ καθ’ ἑαυτὸ τὸ γεγονὸς τῆς συμμετοχῆς τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας εἰς τὸ συνοθύλευμα τῶν αἱρέσεων τοῦ ΠΣΕ προσκρούει ‘α πριόρι’ καὶ ἐξ’ ἀπόψεως ἀρχῆς εἰς τεράστια καὶ τούτ’ αὐτὸ ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια, προερχόμενα ἐξ’ αὐτῆς τῆς φύσεως καὶ τοῦ χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας, ὡς τῆς Μίας, Αγίας Καθολικῆς καὶ Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας».

Γ. Τράγκας: Όλοι στη γειτονιά βλέπουν τον κακοποιό να μπουκάρει στο σπίτι του ήσυχου και φτωχού γείτονα, αλλά κανείς δεν φωνάζει την αστυνομία

 Όλοι στη γειτονιά βλέπουν τον κακοποιό να μπουκάρει στο σπίτι του ήσυχου και φτωχού γείτονα, αλλά κανείς δεν φωνάζει την αστυνομία. Όλοι βλέπουν να κακοποιεί τον γείτονα. Να απειλεί τον ίδιο. Να χουφτώνει τη γυναίκα του. Να θωπεύει χυδαία τις κόρες του. Αλλά κανείς δεν πηγαίνει να βοηθήσει. Απλά όλοι αποδοκιμάζουν αυτό που συμβαίνει. Κάπως έτσι εξελίσσονται τα πράγματα με την Τουρκία. Οι εταίροι μας, οι Γερμανοί και οι άλλοι βάζουν κάθε τρεις και λίγο διαγωγή κοσμία στην Άγκυρα. Κουνάνε με απογοήτευση το κεφάλι τους για τη συμπεριφορά της. Λένε ότι ο Ερντογάν είναι αδιόρθωτος αλλά αμέσως μετά ως Πόντιοι Πιλάτοι νίπτουν τας χείρας των για την παραβίαση των δικαιωμάτων ενός κυρίαρχου κράτους, που κατά σύμπτωση είναι ιδρυτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για μια ακόμη φορά, η Τουρκία επιδιώκει τετελεσμένα στην περιοχή του Καστελόριζου. Επιδιώκει τετελεσμένα στην περιοχή του Αιγαίου.

-----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐξαιρετικόν ἄρθρον πού ἀποτυπώνει μέ ἀκρίβειαν τήν πραγματικότητα.

Η Σύνοδος ΓΟΧ : άκυρα τα μυστήρια του νέου

Απάντησις των ΓΟΧ εις την Ι. Σύνοδον

Κύριε Διευθυντά,

Εις την έγκριτον εφημερίδα σας, της 3.2. 2006, προεβλήθη απόφασις Συνοδικής Επιτροπής της Νεοημερολογιτικής Εκκλησίας, σχετικώς με τα μυστήρια της ημετέρας Εκκλησίας, την κανονικήν εγκυρότητα των οποίων απορρίπτει. Επ’ αυτού παρακαλούμεν όπως δημοσιεύσητε την κατωτέρω απάντησίν μας. Οι επίσκοποι της κρατικής Εκκλησίας του Νέου Ημερολογίου δεν διατυπώνουν δια πρώτην φοράν την άποψίν των περί δήθεν ακυρότητος των μυστηρίων της καθ’ ημάς Εκκλησίας. Πολλάκις εις το παρελθόν έχει γίνει λόγος περί του θέματος τούτου. Το γεγονός ουδεμίαν εντύπωσιν μάς προξενεί. Είναι επόμενον να ισχυρίζωνται την θέσιν αυτήν, δια να εμφανίζωνται ότι αυτοί δήθεν αποτελούν την Εκκλησίαν του Χριστού και ότι αυτοί έχουν έγκυρα τα μυστήρια. Είναι αυτό το οποίον λέγει ο λαός: «φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθή ο νοικοκύρης»! «Νοικοκύρης» εις την Ορθοδοξίαν είναι ο πιστός λαός, κατά την μαρτυρίαν των Ορθοδόξων Πατριαρχών της ανατολής εν έτει 1848. Αυτός φυλάττει την Πίστιν του και αποκρούει κάθε κακόδοξον διείσδυσιν, όπως επεχειρήθη το 1924 με την επιβολήν του Φράγκικου Ημερολογίου. Ο λαός, ο οποίος φρυκτωρεί επί των επάλξεων της Ορθοδοξίας και μάχεται κατά του Οικουμενισμού, είναι η μαρτυρική Εκκλησία μας, η οποία ευρίσκεται εις το στόχαστρον όσων απεστάτησαν από την παραδοθείσαν Πίστιν! Οι καινοτομήσαντες αρχιερείς το 1924, με την αλλαγήν του πατροπαραδότου Ημερολογίου, εις τα πλαίσια του Οικουμενισμού των, έπαυσαν ν’ αποτελούν μέλη του Σώματος του Χριστού, που είναι η Εκκλησία Του. Κατά τον ίδιον τρόπον δεν αποτελούν την Εκκλησίαν του Χριστού, και όσοι, παρά τας αποφάσεις των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος, δέχονται το Νέον ή Φράγκικον Ημερολόγιον, ή ενστερνίζονται τας αθέους και ψυχοφθόρους διδασκαλίας του Οικουμενισμού, δια την διείδυσιν του οποίου εις τον χώρον της Ορθοδοξίας, πρώτον βήμα υπήρξεν η αλλαγή του Ημερολογίου. Το ότι ο Οικουμενισμός αποτελεί δεινήν αίρεσιν, ή καλύτερον «παναίρεσιν», διακηρύσσεται και από αυτούς ακόμη τους ακολούθους του Νέου Ημερολογίου. Αλλ’ εάν ο Οικουμενισμός είναι αίρεσις, την οποίαν κηρύττουν έργω και λόγω οι εκκλησιαστικοί ηγέται των, από του Αθηναγόρα, Δημητρίου, Βαρθολομαίου, μηδέ του Χριστοδούλου εξαιρουμένου, είναι δυνατόν ποτέ η «εκκλησία» των ν’ αποτελή αληθινή Εκκλησίαν Χριστού; Η Εκκλησία του Χριστού ευρίσκεται μακράν από πάσαν αίρεσιν. Δεν έχει «σπίλον ή ρυτίδα μίαν ή τι των τοιούτων» (Εφ. 5, 27). Κατά δε την Ζ΄ Οικουμενικήν Σύνοδον «η αίρεσις χωρίζει από της Εκκλησίας πάντα άνθρωπον»! Ως εκ τούτου, το 1924 μέλη της Εκκλησίας του Χριστού ήσαν και είναι μόνον όσοι δεν εδέχθησαν το Νέον Ημερολόγιον, δεν κοινωνούν με όσους δέχθηκαν αυτό και δεν υπέκυψαν μέχρι σήμερον εις τον πειρασμόν της αιρέσεως του Οικουμενισμού! Μόνον αυτή η Εκκλησία, είναι η πραγματική Ορθόδοξος Εκκλησία. Μόνον αυτή έχει χάριν εις τα μυστήριά της. Ουδεμία άλλη. Και αυτή η Εκκλησία είναι η ημετέρα, η του Πατρώου Ημερολογίου. Η Εκκλησία των καινοτόμων αρχιερέων του Νέου Ημερολογίου ενόθευσε την Ορθοδοξίαν και εστερήθη της χάριτος του αγίου Πνεύματος, ως έχει διακηρύξει η ακαινοτόμητος Εκκλησία μας το 1935 και 1974 δια Συνοδικών αποφάσεών της. Είναι ευνόητοι, λοιπόν, οι λόγοι δια τους οποίους οι Νεοημερολογίται αρχιερείς, κατά τακτικά διαστήματα, ως και τώρα, αναμασούν τας αστηρίκτους και αθεολογήτους αυτάς απόψεις των περί των μυστηρίων μας, διαστρέφοντες την αλήθειαν, προς στήριξίν των.  

Toυ ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη:

Συμπληρώνω κάτι που άφησα ημιτελές γιά τό περιοδικό (προελεύσεως Αγγλικής) Sobornost : «Άργησα, ομολογώ, νά καταλάβω τόν διαβρωτικό-οικουμενιστικό ρόλο του». Στήν Ελλάδα εκπροσωπείται συγκεκαλυμμένα από τό περιοδικό "Σύναξη". Ακαδημίες Βόλου, Καιροί καί άλλα ... πανηγύρια, καί συνεχίζω. Κατά τά γνωστά "σημαίνον" είναι η χρησιμοποιούμενη λέξη καί "σημαινόμενον" η νοηματική-επεξηγηματική αυτής έννοια. Όσον λοιπόν αφορά στό μυστήριον τής Αγίας Τριάδος, στό μυστήριον τής Εκκλησίας καί στό μυστήριον τής υποστατικής ένωσης τών δύο φύσεων στό ένα Πρόσωπο τού σαρκωθέντος Θεού, οι αιρετικοί Νεορθόδοξοι τήν λέξη περιχώρηση (αλληλοπεριχώρηση ή κοινωνία) τήν νοηματοδούν ως σχέση. Καί τί γίνεται στήν συνέχεια ;