Εκκλησία : εθνισμός ή Διεθνισμός; -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Ο Ψευδεπίγραφος προοδευτισμός ορισμένων Μητροπολιτών της Εκκλησίας φορείς του ουτοπικού Μαρξισμού της Κομμουνιστικής Θηριωδίας εν συνδυασμώ με την διεθνιστική τους τάση, φρονώ κατά την ταπεινή μου γνώμη ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης πραγμάτων, διότι ημείς εκ της συστάσεως του Ελλαδικού Κράτους, ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι είμεθα ταυτόσημοι με το έθνος, όπως πλειστάκις δια του βήματος τούτου έχει τεκμηριώσει,  τον αμιγώς Ορθόδοξο Χριστιανικό Χαρακτήρα του Συντάγματος.
---------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Κατσιβαρδᾶς: «Εμπνευστής της παράδοσης μας αυτής ο οποίος προέταξε τα στήθη κατά της λαίλαπας της παγκοσμιοποιήσεως και της Νέας Τάξης Πραγμάτων ήτο ο Μακαριστός Αρχιεπίσκος Χριστόδουλος ο οποίος ενέπνευσε άπαντες τους Ελληνόψυχους Χριστινικούς Ορθοδόξους».

Ἀγαπητέ μου κ. Κατσιβαρδᾶ, ἐνῷ γενικῶς γράφετε ὡραιότατα ἄρθρα, δυστυχῶς κάνετε καί σοβαρά σφάλματα, ἴσως ἐπειδή εἶσθε σχετικῶς νέος. Χθές γράψατε ὅτι οἱ προσευχές τῶν «Ἁγιορειτῶν» μᾶς σώζουν! Εἰς τό παρόν ἄρθρον ἐκθειάζετε τόν Χριστόδουλον! Δυστυχῶς, ὁ ἐν λόγῳ ἦτο μέγας πλάνος καί ἔβλαψε πολλαπλῶς τήν Ἐκκλησίαν! Κατ' ἀρχάς, ἦτο Οἰκουμενιστής! Μέ τήν συγκατάθεσίν του ξεκίνησε τό ἰσλαμικόν Τέμενος τό 2006! Μέ τήν συγκατάθεσίν του ἦλθεν ὁ «πάπας» στήν Ἑλλάδα τό 2001 καί, ὅπως ὀρθότατα ἔχει ἐπισημάνει ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, οὐδέποτε ἔφυγε! Αὐτός προώθησε πληθώραν Οἰκουμενιστῶν ψευδεπισκόπων! Ἡ διδακτορική του διατριβή εἶναι μνημεῖον ψεύδους καί διαστροφῆς κατά τῶν Ὀρθοδόξων τοῦ π.ἑ., τούς ὁποίους ἐχαρακτήριζε δημοσίως «σχισματικούς», ἐνῷ ἡ Ἱεραρχία του εἶχε προηγουμένως ἀποφανθῆ (τό 1998) ὅτι δέν εἶναι οὔτε σχισματικοί οὔτε αἱρετικοί. Κ.λπ.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ -- ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ

Χρειάζεται κατά καιρούς κάποια αιτία, μία νέα ιδέα, ένα σύνθημα μοντέρνο, δια να φανερωθή ο εσωτερικός, ο κρυπτός κόσμος των ιδεών μας, αι πεποιθήσεις μας, η πίστις μας. Χρειάζεται μία πνευματικής φύσεως λυδία λίθος, δια να δοκιμάση τι έχομεν μέσα εις τας καρδίας μας, ως ανεκδήλωτον σύστημα ιδεών, ως σύγχυσιν, ως κενόν, ως άρνησιν ή ως πίστιν. Από την άποψιν αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα του Αποστόλου Παύλου λέγοντος: «Δει και αιρέσεις είναι εν υμίν, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται», άρα και οι αδόκιμοι…                                 

Σήμερον εις τον χώρον της ορθοδόξου Ελλάδος, ως νέα ιδέα, ως λυδία λίθος, που κάμνει να «αποκαλύπτωνται εκ πολλών καρδιών οι διαλογισμοί», είναι ο οικουμενισμός. Έστι δε «οικουμενισμός», εις την μοντέρναν φιλοσοφικοθρησκευτικήν εκδοχήν του, υπέρβασις των τεθειμένων θρησκευτικών, φιλοσοφικών, παραδοσικακών ορίων και σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών, παραδόσεων, εις μίαν ενότητα. Λοιπόν, αυτή η «θαυμασία» ιδέα του «συγκερασμού», της «οικουμενικότητος», έχει κατακτήσει όλον τον κόσμον, επομένως και εις μεγάλην κλίμακα τον εξ απυθμένου μωρίας και αφιλοτιμίας πάσχοντα λαόν μας.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ

Ο Ἅγιος Γρηγόριος ο Παλαμᾶς, ὁ ὁποῖος στὸν μεγάλο καὶ ἐκτενῆ του λόγο στὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου - ὑπάρχει καὶ μικρός - παρουσιάζει τὴν Παναγία κατὰ τὰ παιδικὰ καὶ ἐφηβικὰ της χρόνια, κατὰ τὰ δώδεκα χρόνια ποὺ ἔμεινε μέσα στὸν Ναό, μέχρι τὴν ἡλικία τῶν 15 ἐτῶν ποὺ ἔγινε ὁ Εὐαγγελισμός, ὡς τὴν πρώτη ἡσυχάστρια, τὴν πρώτη ἀσκήτρια, νὰ μὴ ἔχει καμμία σχέση μὲ τὰ κοσμικά, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, οὔτε σὲ ἐπίπεδο σκέψεων καὶ λογισμῶν, ἀλλὰ ἁγνὴ καὶ ὁλοκάθαρη νὰ προετοιμάζει τὸν ἑαυτό της, γιὰ νὰ γίνει κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ.

Τη ΚΑ΄ (21η) Ιουλίου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών ΣΥΜΕΩΝ του δια Χριστόν σαλού, και ΙΩΑΝΝΟΥ.

Συμεών και Ιωάννης οι δύο ούτοι Όσιοι Πατέρες ήλθον κατά τας ημέρας του βασιλέως Ιουστίνου του νέου, εν έτει φιη΄ (518), από την Έδεσσαν εις τα Ιεροσόλυμα κατά την εορτήν της Υψώσεως, δια να προσκυνήσουν τον Τίμιον Σταυρόν, καθώς και άλλοι πολλοί την ημέραν αυτήν προσέρχονται. Εκ τούτων ο πρώτος, ο Ιωάννης, πατέρα μεν είχε, μητέρα δε δεν είχεν. Ο δε έτερος, ο Συμεών, πατέρα δεν είχε, μόνον δε μητέρα, γεροντικής ηλικίας ογδοήκοντα περίπου ετών. Ήτο δε ο Ιωάννης ετών είκοσι δύο και τον υπάνδρευσεν ο πατήρ αυτού κατ’ εκείνον τον χρόνον. Είχον δε οι νέοι ούτοι πολλήν αγάπην μεταξύ των, ώστε δεν ηδύναντο ουδόλως να χωρισθώσιν ο εις από τον άλλον. Αφού λοιπόν επροσκύνησαν τους Αγίους Τόπους, ήλθον εις τον Ιορδάνην. Καθώς δε περιήρχοντο και παρετήρουν τους Οσίους Ασκητάς, ετρώθη η καρδία των εις τον θείον έρωτα και έβαλον κατά νουν να γίνουν Μοναχοί.

Τά αρχαία δέν παρήλθαν

Γράφει ο π. Fdimitrios Athanassiou στό φέησμπουκ

Συχνά ο Θεός, μέσω Προφητών, αναφέρεται στο μέλλον διαφόρων λαών, όπως διαβάζουμε σε προφητείες του Ησαϊα, του Ιερεμία, του Ιεζεκιήλ. Ο Δανιήλ, για παράδειγμα, προφητεύει για τη νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών. Δεν ομιλεί, συνεπώς, ο Θεός μόνο για τον Ισραήλ. Ομιλεί για όλους τους λαούς και κατευθύνει τις τύχες όλων των λαών. Έτσι ούτε οι Έλληνες βγαίνουν έξω από το σχέδιο του Θεού, πολύ δε περισσότερο αφού δεχθήκαμε το Ευαγγέλιό Του από τους πρώτους. Όμως, προκύπτει το ερώτημα: Μήπως και η πατρίδα μας ζει και πολιτεύεται στα ίδια χνάρια του παλαιού Ισραήλ; Και όσα δεινά επήλθαν πού οφείλονται; Μήπως πρόκειται να συρρικνωθούμε ως έθνος και ως κράτος; Μα στο πρώτο ερώτημα απαντήσαμε μόνοι μας. Πόσα παιδιά πια γεννιούνται στη “ρυτιδιασμένη” πρόωρα γερασμένη πατρίδα μας; Όσο για τα σύνορά μας, δεν υπάρχει τίποτα αμετάθετο και σίγουρο. Ακόμη, υφιστάμενοι μια τεράστια κοινωνικοοικονομική κρίση, αναλογιστήκαμε ποια είναι η αφετηρία της;

“Ασφαλώς η αποστασία του λαού μας και την στροφή του προς την ειδωλολατρία. Αποστατούμε από τον Θεό καθημερινά. Το φαινόμενο της αθεΐας (...) έχει γίνει πια πραγματικότητα εδώ που αναπτύχθηκε η Ορθοδοξία και έχουμε τόσους Αγίους! Αλλά γιατί το είπε αυτό ο Προφήτης στον Αχαάβ; Για να μετανοήσει ο λαός. Μετανόησε ο Αχαάβ; Ούτε ο Αχαάβ, ούτε ο λαός. Άραγε εμείς θα μετανοήσουμε; (...) Είμαστε σε παράλληλες ημέρες με την εποχή του βορείου Ισραήλ, που ο Προφήτης ελέγχει με δριμύτητα την κατάσταση και χρησιμοποιεί, το έκτακτο εκείνο στοιχείο, που καταπλήσσει με την παρουσία του τον λαό. Θα το αντιληφθούμε εμείς ότι οι ημέρες είναι κρίσιμες για τον λαό μας αλλά και για την οικουμένη; Θα το καταλάβουμε αυτό;”
(προέβλεπε ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

Κυπριανός Χριστοδουλίδης

Ζούμε κατά κυριολεξία σέ χρόνους παλαιοδιαθηκικούς. Τό γράφω τούτο, διότι τό αξίωμα ή σύνθημα τών Οικουμενιστών, είναι τό «ένας θεός γιά όλους» καί «όλες οι θρησκείες οδηγούν στόν ένα θεό». Αυτό δέν επετεύχθη στούς χρόνους τής Παλαιάς Διαθήκης. Δέν επετεύχθη όμως ούτε καί στούς χρόνους τής Καινής. Σήμερα, η προσπάθεια ενοποίησης πάντων γίνεται μέσω τής Οικονομίας, αφού ένας πόλεμος θά ήταν καταστροφή γιά όλους, αλλά ... καί γιά τόν "ένα θεό όλων". Κι εδώ, οφείλω νά μνημονεύσω τόν Παπαδιαμάντη, ο οποίος - δέν θυμάμαι πού ακριβώς - παρατηρεί γράφοντας : "Ο Χριστός δέν είπε, πώς δέν μπορούμε νά υπηρετούμε τόν Βαάλ, τήν Αστάρτη ή άλλους. Είπε : «13 ... οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ». (Λκ. ις΄)", συμπληρώνει δέ, προσθέτω, καί ο Απ. Παύλος : «15 τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄ Κορ. ς΄). Ο θεός τών απίστων, ανεξάρτητα άν δηλώνουν θεϊστές, είναι ο Μαμωνάς.

https://kyprianoscy.blogspot.com/

Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος:

Ἡ ψυχρότητα στὴν προσευχὴ ὀφείλεται εἴτε σὲ ψυχικὴ κόπωση εἴτε σὲ πνευματικὸ κορεσμὸ εἴτε σὲ σωματικὲς ἀπολαύσεις καὶ ἀναπαύσεις εἴτε σὲ πάθη, ποὺ κυριεύουν τὴν ψυχή, προπαντὸς στὴν ἔπαρση. Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἐνάντια στὴν πνευματικὴ ζωή, μέσα στὴν ὁποία κεντρικὴ θέση κατέχει ἡ προσευχή. Ἔτσι, πρῶτα καὶ κύρια προκαλοῦν τὸ στέρεμα τῆς πηγῆς τῆς προσευχῆς μέσα μας. Αὐτό, ὅμως, μπορεῖ νὰ oφείλεται καὶ σὲ ἀπομάκρυνση τῆς χάριτος, ποὺ συμβαίνει μὲ θεία παραχώρηση. Και να γιατί:

Ὅταν ἡ ψυχὴ μας φλέγεται ἀπὸ τὸν πόθο τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπὸ τὴν καρδιὰ μας ξεχύνεται ὁλόθερμη προσευχή, δὲν ἔχουμε παρὰ ἐλεητικὴ ἐπίσκεψη τῆς χάριτος. Ἐμεῖς ὅμως, ὅταν ἡ εὐλογημένη αὐτὴ κατάσταση παρατείνεται γιὰ πολύ, νομίζουμε ὅτι κατορθώσαμε κάτι σπουδαῖο μὲ τὸ δικό μας ἀγώνα καὶ κυριευόμαστε ἀπὸ τὴν κενοδοξία.

π. Θεόδωρος Ζήσης : Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.

Το θέμα της κοινωνίας με τους αιρετικούς, ως και της εν συνεχεία κοινωνίας με τους κοινωνούντες, οι οποίοι με την πράξη τους αυτή αποβαίνουν ακοινώνητοι, είναι το μείζον και επείγον θέμα στην σημερινή εκκλησιαστική ζωή. Το εκκλησιαστικό σώμα νοσεί επικίνδυνα· υπεύθυνοι για την νόσο είμαστε όλοι, όχι μόνον οι κοινωνούντες με τους ετεροδόξους, αλλά και όσοι κοινωνούμε με τους κοινωνούντες· η εκτροπή και η παράβαση μοιάζει με τα συγκοινωνούντα δοχεία, με την μόλυνση του περιβάλλοντος, η οποία δεν περιορίζεται στον προκαλούντα την μόλυνση. Μνημονεύοντας τους πατριάρχες, αρχιεπισκόπους και επισκόπους στις ιερές ακολουθίες, συμμετέχουμε στην οικουμενιστική αποστασία.                                           

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.
---------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ευχαριστώ !!!
----------------------
Σ. σ. : Ο πατέρας Θεόδωρος Ζήσης είναι σε αποτείχιση από τους οικουμενιστές, μετά από την ψευδοσύνοδο της Κρήτης.

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1) 

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!

Απάντηση του πατρός Γεωργίου Αγγελακάκη στην ερώτηση του αδελφού μας Ιουστίνου

Ερώτηση: Ποιός είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος για να σωθώ; Ή πώς θα σωθώ σήμερα;

 Απάντηση: Επειδή πόνεσα με το πρόβλημα του αδελφού μας σχετικά με το " ποιός είναι ο κατάλληλος τρόπος για να σωθώ" ; (είναι και δικό μου  πρόβλημα το οποίο με απασχολεί από το 1955, πρωτοετή μαθητή Γυμνασίου). Επικαλούμενος τον φωτισμό του κοινού μας Πατέρα και της Μητέρας μας, αναφέρω πως το αντιμετώπισα και το αντιμετωπίζω, αλλά και τι συνιστώ στην περίπτωση αυτή στους αδελφούς μου, όταν με ερωτούν.

Αδελφέ, ζούμε σε περίοδο Βαβέλ, σε εποχή προ του κατακλυσμού του Νώε. Σε περίοδο Σοδόμων και Γομόρων επί Λώτ και κινδυνεύουμε να γίνουμε βορρά του ανθρωποκτόνου. Η σύγχιση που υπάρχει στα πνευματικά μας πείθει ότι ζούμε τα έσχατα.

Για να μην χαθούμε κατέληξα στα εξής: Να είμαστε ευθείς, ειλικρινείς και ταπεινοί στο φρόνημα. Να δοκιμάσουμε τα πνεύματα όσων νομίζουμε ότι θα μπορούσαν να γίνουν οδηγοί στο δρόμο της σωτηρίας μας, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος "πάντα δοκιμάζετε (εννοεί τα πνεύματα των ανθρώπων) και το καλό κατέχετε". Μετά να γονατίσουμε προ του Εσταυρωμένου και με απλότητα καρδιάς να καταθέσουμε το πρόβλημά μας σε Εκείνον, παρακαλώντας να μας πληροφορήσει για τον κατάλληλο οδηγό.

 Είδα στην ζωή μου ότι ο Θεός απαντά και στα μικρότερα προβλήματά μας, πολύ περισσότερο στο θέμα της σωτηρίας μας. Εκείνος με το στόμα του Προφητάνακτος μας λέει να ζητούμε: " Γνώρισόν μοι Κύριε οδόν  εν ή πορεύσομαι"  και αλλού " Ό, τι αν αιτήσετε εν τω ονόματί μου τούτο ποιήσω" και πάλι " Αιτείτε, ζητείτε, κρούετε και δοθήσεται ημίν"

Με βάση τα ανωτέρω, πήρα απάντηση για τον Οικουμενισμό, για το ημερολογιακό, για τα αναμενόμενα, χάραγμα, σφράγισμα, τσίπ κτλ. Δόξα σοι ο Θεός μυριάκις και απειράκις. Είη το όνομά Του ευλογημένο.

Με αδελφική αγάπη και πόνο ψυχής στον προβληματισμένο αδελφό μου και όσους έχουν την καλήν ανησυχίαν.

Ο τελευταίος των πρεσβυτέρων

π. Γεώργιος Αγγελακάκης

τηλ επικ. 00302392061932

Η πόλις Εάλω την 10η-07-2020 και οι εύλαλες Ελλαδικές μαριονέτες σιωπούν.

Η ιταμή και άκρως προκλητική στάση της Άγκυρας να μετατρέψει τον πάνσεπτο Ιερό Ναό της Ορθοδοξίας, το επίκεντρο του Ελληνο-Χριστιανικού μας πολιτισμού σε Ισλαμικό Τέμενος, συνιστά ένα βαθύτατο πλήγμα εις τον πυρήνα της εθνικής και εν γένει ιστορικής και πολιτισμικής μας ταυτότητας.

Η συμβολική αυτή κίνηση, του Σουλτάνου, να επιβεβαιώσει την παντοδυναμία του και να εξάρει το εθνικιστικό φρόνημα των Τούρκων, ο οποίος έναντι των ιδικών του διεκδικήσεων, δεν υπολογίζει ούτε την Ε.Ε, αλλά ούτε και διεθνείς φορείς, τρέφοντας το όραμα της οιονεί «Μεγάλης Ιδέας» της Τουρκίας.

Το πολιτισμικό Ισλάμ, διαπλέκει άρρηκτα την πολιτική επικυριαρχία, γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά της Τουρκίας, με την επιβολή των θρησκευτικών στοιχείων και της παραδόσεως των Μουσουλμάνων.
------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Κατσιβαρδᾶς: «φρονώ ότι η Ελλάς παραμένει όρθια χάρη εις τις προσευχές των Μοναχών του Αγίου όρους».

Ἀγαπητέ μου κ. Κατσιβαρδᾶ, κατ' ἀρχάς σᾶς συγχαίρω θερμότατα γιά τά ἄρθρα σας, τά ὁποῖα ἀποπνέουν ἄρωμα Ὀρθοδοξίας καί Ἑλληνισμοῦ. Ὡστόσον, νομίζω ὅτι ἡ ὡς ἄνω φράσις σας δέν εἶναι ὀρθή, διότι ἀναφέρεται εἰς ὁλόκληρον τό Ἅγιον Ὄρος. Δυστυχῶς, εἰς τήν συντριπτικήν των πλειοψηφίαν, οἱ Ἁγιορεῖται ἔχουν συνταχθῆ μέ τούς Οἰκουμενιστάς (=Σατανιστάς) καί διώκουν ἀπηνῶς τούς ὀλίγους Ὀρθοδόξους πού ἔχουν ἀπομείνει, ὅπως π.χ. τήν ἀληθινήν Ἱ.Μ. Ἐσφιγμένου καί τούς νεοαποτειχισθέντας πατέρας. Καί τό Ἅγιον Ὄρος ἑάλω, κ. Κατσιβαρδᾶ! Ἔκλιναν γόνυ τῷ Βάαλ καί κατήντησαν διῶκται τῶν Ὀρθοδόξων!