Γράφει ο π. Fdimitrios Athanassiou στό φέησμπουκ
Συχνά ο Θεός, μέσω Προφητών, αναφέρεται στο μέλλον διαφόρων λαών, όπως διαβάζουμε σε προφητείες του Ησαϊα, του Ιερεμία, του Ιεζεκιήλ. Ο Δανιήλ, για παράδειγμα, προφητεύει για τη νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών. Δεν ομιλεί, συνεπώς, ο Θεός μόνο για τον Ισραήλ. Ομιλεί για όλους τους λαούς και κατευθύνει τις τύχες όλων των λαών. Έτσι ούτε οι Έλληνες βγαίνουν έξω από το σχέδιο του Θεού, πολύ δε περισσότερο αφού δεχθήκαμε το Ευαγγέλιό Του από τους πρώτους. Όμως, προκύπτει το ερώτημα: Μήπως και η πατρίδα μας ζει και πολιτεύεται στα ίδια χνάρια του παλαιού Ισραήλ; Και όσα δεινά επήλθαν πού οφείλονται; Μήπως πρόκειται να συρρικνωθούμε ως έθνος και ως κράτος; Μα στο πρώτο ερώτημα απαντήσαμε μόνοι μας. Πόσα παιδιά πια γεννιούνται στη “ρυτιδιασμένη” πρόωρα γερασμένη πατρίδα μας; Όσο για τα σύνορά μας, δεν υπάρχει τίποτα αμετάθετο και σίγουρο. Ακόμη, υφιστάμενοι μια τεράστια κοινωνικοοικονομική κρίση, αναλογιστήκαμε ποια είναι η αφετηρία της;
“Ασφαλώς η αποστασία του λαού μας και την στροφή του προς την ειδωλολατρία. Αποστατούμε από τον Θεό καθημερινά. Το φαινόμενο της αθεΐας (...) έχει γίνει πια πραγματικότητα εδώ που αναπτύχθηκε η Ορθοδοξία και έχουμε τόσους Αγίους! Αλλά γιατί το είπε αυτό ο Προφήτης στον Αχαάβ; Για να μετανοήσει ο λαός. Μετανόησε ο Αχαάβ; Ούτε ο Αχαάβ, ούτε ο λαός. Άραγε εμείς θα μετανοήσουμε; (...) Είμαστε σε παράλληλες ημέρες με την εποχή του βορείου Ισραήλ, που ο Προφήτης ελέγχει με δριμύτητα την κατάσταση και χρησιμοποιεί, το έκτακτο εκείνο στοιχείο, που καταπλήσσει με την παρουσία του τον λαό. Θα το αντιληφθούμε εμείς ότι οι ημέρες είναι κρίσιμες για τον λαό μας αλλά και για την οικουμένη; Θα το καταλάβουμε αυτό;”
(προέβλεπε ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Ζούμε κατά κυριολεξία σέ χρόνους παλαιοδιαθηκικούς. Τό γράφω τούτο, διότι τό αξίωμα ή σύνθημα τών Οικουμενιστών, είναι τό «ένας θεός γιά όλους» καί «όλες οι θρησκείες οδηγούν στόν ένα θεό». Αυτό δέν επετεύχθη στούς χρόνους τής Παλαιάς Διαθήκης. Δέν επετεύχθη όμως ούτε καί στούς χρόνους τής Καινής. Σήμερα, η προσπάθεια ενοποίησης πάντων γίνεται μέσω τής Οικονομίας, αφού ένας πόλεμος θά ήταν καταστροφή γιά όλους, αλλά ... καί γιά τόν "ένα θεό όλων". Κι εδώ, οφείλω νά μνημονεύσω τόν Παπαδιαμάντη, ο οποίος - δέν θυμάμαι πού ακριβώς - παρατηρεί γράφοντας : "Ο Χριστός δέν είπε, πώς δέν μπορούμε νά υπηρετούμε τόν Βαάλ, τήν Αστάρτη ή άλλους. Είπε : «13 ... οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ». (Λκ. ις΄)", συμπληρώνει δέ, προσθέτω, καί ο Απ. Παύλος : «15 τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄ Κορ. ς΄). Ο θεός τών απίστων, ανεξάρτητα άν δηλώνουν θεϊστές, είναι ο Μαμωνάς.
Συχνά ο Θεός, μέσω Προφητών, αναφέρεται στο μέλλον διαφόρων λαών, όπως διαβάζουμε σε προφητείες του Ησαϊα, του Ιερεμία, του Ιεζεκιήλ. Ο Δανιήλ, για παράδειγμα, προφητεύει για τη νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών. Δεν ομιλεί, συνεπώς, ο Θεός μόνο για τον Ισραήλ. Ομιλεί για όλους τους λαούς και κατευθύνει τις τύχες όλων των λαών. Έτσι ούτε οι Έλληνες βγαίνουν έξω από το σχέδιο του Θεού, πολύ δε περισσότερο αφού δεχθήκαμε το Ευαγγέλιό Του από τους πρώτους. Όμως, προκύπτει το ερώτημα: Μήπως και η πατρίδα μας ζει και πολιτεύεται στα ίδια χνάρια του παλαιού Ισραήλ; Και όσα δεινά επήλθαν πού οφείλονται; Μήπως πρόκειται να συρρικνωθούμε ως έθνος και ως κράτος; Μα στο πρώτο ερώτημα απαντήσαμε μόνοι μας. Πόσα παιδιά πια γεννιούνται στη “ρυτιδιασμένη” πρόωρα γερασμένη πατρίδα μας; Όσο για τα σύνορά μας, δεν υπάρχει τίποτα αμετάθετο και σίγουρο. Ακόμη, υφιστάμενοι μια τεράστια κοινωνικοοικονομική κρίση, αναλογιστήκαμε ποια είναι η αφετηρία της;
“Ασφαλώς η αποστασία του λαού μας και την στροφή του προς την ειδωλολατρία. Αποστατούμε από τον Θεό καθημερινά. Το φαινόμενο της αθεΐας (...) έχει γίνει πια πραγματικότητα εδώ που αναπτύχθηκε η Ορθοδοξία και έχουμε τόσους Αγίους! Αλλά γιατί το είπε αυτό ο Προφήτης στον Αχαάβ; Για να μετανοήσει ο λαός. Μετανόησε ο Αχαάβ; Ούτε ο Αχαάβ, ούτε ο λαός. Άραγε εμείς θα μετανοήσουμε; (...) Είμαστε σε παράλληλες ημέρες με την εποχή του βορείου Ισραήλ, που ο Προφήτης ελέγχει με δριμύτητα την κατάσταση και χρησιμοποιεί, το έκτακτο εκείνο στοιχείο, που καταπλήσσει με την παρουσία του τον λαό. Θα το αντιληφθούμε εμείς ότι οι ημέρες είναι κρίσιμες για τον λαό μας αλλά και για την οικουμένη; Θα το καταλάβουμε αυτό;”
(προέβλεπε ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Ζούμε κατά κυριολεξία σέ χρόνους παλαιοδιαθηκικούς. Τό γράφω τούτο, διότι τό αξίωμα ή σύνθημα τών Οικουμενιστών, είναι τό «ένας θεός γιά όλους» καί «όλες οι θρησκείες οδηγούν στόν ένα θεό». Αυτό δέν επετεύχθη στούς χρόνους τής Παλαιάς Διαθήκης. Δέν επετεύχθη όμως ούτε καί στούς χρόνους τής Καινής. Σήμερα, η προσπάθεια ενοποίησης πάντων γίνεται μέσω τής Οικονομίας, αφού ένας πόλεμος θά ήταν καταστροφή γιά όλους, αλλά ... καί γιά τόν "ένα θεό όλων". Κι εδώ, οφείλω νά μνημονεύσω τόν Παπαδιαμάντη, ο οποίος - δέν θυμάμαι πού ακριβώς - παρατηρεί γράφοντας : "Ο Χριστός δέν είπε, πώς δέν μπορούμε νά υπηρετούμε τόν Βαάλ, τήν Αστάρτη ή άλλους. Είπε : «13 ... οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ». (Λκ. ις΄)", συμπληρώνει δέ, προσθέτω, καί ο Απ. Παύλος : «15 τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄ Κορ. ς΄). Ο θεός τών απίστων, ανεξάρτητα άν δηλώνουν θεϊστές, είναι ο Μαμωνάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου