ΤΕΛΙΚΑ, ἡ «λαοπρόβλητη» καὶ «ἐθνοσωτήρια» κυβέρνησή μας, ἀφοῦ ἔδειξε τὸ πλέον ἐχθρικό της πρόσωπο πρὸς τὴν Ἐκκλησία, ἐξαντλώντας, μόνο πρὸς αὐτή, καὶ τὸ τελευταῖο γράμμα τοῦ νόμου, ποινικοποιώντας ἀκόμα καὶ τὴ Θεία Κοινωνία, «μᾶς ἔκανε τὴ χάρη» καὶ ἄνοιξε τοὺς ναούς, ἔπειτα ἀπὸ δύο μῆνες σφραγίσματος γιὰ τοὺς πιστούς. Ἀλλά, τοὺς ἄνοιξε πραγματικά; Ὄχι βέβαια, ἀφοῦ ἔβαλε μία σειρὰ προϋποθέσεων, γιὰ τὴ μὴ «διασπορὰ τοῦ ἰοῦ» στοὺς ναούς! Καὶ ἡ ΔΙΣ τί ἔκανε γι’ αὐτό; Ὅ,τι ἔκανε τὸ προηγούμενο διάστημα: ὑπάκουσε δουλικὰ στὰ κελεύσματα τῶν «εἰδικῶν» χριστιανομάχων λοιμωξιολόγων, ἀποδεχόμενη νὰ παριστάνουν οἱ ἱερεῖς τοὺς πορτιέρηδες, νὰ ἀπολυμαίνουν καὶ νὰ ἐμποδίζουν τοὺς πλεονάζοντες πιστοὺς νὰ εἰσέρχονται στὸ ναό!
Πρός τόν Μητροπολίτην Μεσογαίας-Λαυρεωτικής Νικόλαον -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Από ιστοσελίδα φέησμπουκ : Ο χρήστης Ἁγιορείτης Ἱερομόναχος κοινοποίησε ένα σύνδεσμο.
«Σεβασμιώτατε πληροφορηθήκαμε στο διαδίκτυο πως πήρατε μέτρα "κατά της εξάπλωσης του Κορονοϊού" και αποφασίσατε να ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΕΣ ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ της μεγάλης Σαρακοστής τις καθημερινές ακολουθίες Όρθρου, Ωρών, Εσπερινού και Μεγάλου Αποδείπνου και συνιστάτε να μην τελούνται και οι Χαιρετισμοί της Παναγίας. Η ΕΚΠΛΗΞΗ ΜΑΣ ΕΦΘΑΣΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΓΑΛΑΞΙΑ. Αυτά Σεβασμιότατε δεν είναι μέτρα κατά του ιού, αλλά κατά των Ορθοδόξων Χριστιανών και είμαι βέβαιος ότι το γνωρίζετε...»
Σχόλιο
Ματθαίου ιβ΄, "τών σπορίμων"
«1 Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἐπορεύθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς σάββασιν διὰ τῶν σπορίμων· οἱ δὲ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπείνασαν, καὶ ἤρξαντο τίλλειν στάχυας καὶ ἐσθίειν. 2 οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἰδόντες εἶπον αὐτῷ· Ἰδοὺ οἱ μαθηταί σου ποιοῦσιν ὃ οὐκ ἔξεστι ποιεῖν ἐν σαββάτῳ. 3 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· Οὐκ ἀνέγνωτε τί ἐποίησε Δαυῒδ ὅτε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ' αὐτοῦ; 4 πῶς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔφαγεν, οὕς οὐκ ἐξὸν ἦν αὐτῷ φαγεῖν οὐδὲ τοῖς μετ' αὐτοῦ, εἰ μὴ μόνοις τοῖς ἱερεῦσιν; 5 ἢ οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῷ νόμῳ ὅτι τοῖς σάββασιν οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἱερῷ τὸ σάββατον βεβηλοῦσι καὶ ἀναίτιοί εἰσι; 6 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι τοῦ ἱεροῦ μεῖζόν ἐστιν ὧδε.»
"... λέγω δέ ότι τού ιερού μείζόν εστιν ο κορονοϊός", ο Παράκλητος έπαψε νά μάς καθοδηγεί, νά μάς συντροφεύει. Η εκκλησία τών Νεοορθοδόξων δέν νά είναι πιά τό μείζον ! Θά ακολουθήσει σέ λίγο, απαγορευτική πολιτική διάταξη συναθροίσεων σέ κλειστούς χώρους, όπως οι ναοί, κι έτσι, μέ τήν ελέω Μητροπολίτη οικονομίαν καί εντολή Καίσαρος, οι θύρες τής βασιλείας τών ουρανών θά είναι ανοικτές γιά όλους. Η επιστήμη ορίζει τά Σάββατα καί ουδείς άλλος.
Περισσότερα, στό ιστολόγιο "Χώρα τού αχώρητου"
Αναρτήθηκε από Κυπριανός Χριστοδουλίδης στις 12:03 μ.μ.
Αντιδράσεις:
|
Αποστολή με
μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΜοιραστείτε το στο FacebookΚοινοποίηση στο Pinterest
Ετικέτες
Κορονοϊός,
Μητροπολίτης
Μεσογαίας Νικόλαος
ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΝ ΤΗΣ ΠΟΝΕΜΕΝΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ
1. Όποιος ορθόδοξος έλληνας, που επισκέφτηκε
την Κωνσταντινούπολη, δεν επέστρεψε περισσότερον έλληνας και θερμότερος
ορθόδοξος, σημαίνει ή ότι δεν αισθανότανε ως ελληνορθόδοξος ή ότι ούτε σκέφτηκε
ορθά, ούτε αισθάνθηκε τη φρίκη ενός απέραντου τουρκικού νεκροταφείου, που τώρα
αριθμεί δέκα επτά εκατομμύρια πτώματα. Ναι, ένα φρικαλέο νεκροταφείον είναι ολόκληρο
το τουρκικόν έθνος, στα μάτια ενός ορθοδόξου χριστιανού, που προεκτείνει το
όμμα της ψυχής του πέραν από την εμβέλεια, που αγγίζει την Κωνσταντινούπολη και
πέραν από τις αισθητές πραγματικότητες. Περισσότερα από πενήντα εκατομμύρια
παιδιά του Θεού, απόγονοι της Άγαρ, πλέουν μέσα στο ερεβώδες σκότος του
Κορανίου, που ετεχνούργησεν ο σατανάς δια μέσου ενός επιληπτικού καμηλέρη,
νεκρά, άταφα, πτώματα! Αληθινή συμφορά, για αμέτρητα πεντάκις εκατομμύρια
ανθρώπων, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού, από τον έκτον αιώνα μέχρι
σήμερα που, αντί να αναγεννηθούν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, να λάμψουν με
τη χάρη του βαπτίσματος, να αγιασθούν και να καταστούν «κληρονόμοι Θεού,
συγκληρονόμοι δε Χριστού», γεννώνται στο σκότος, ζουν στο ζόφο της αγνωσίας,
χωρίς πνευματική ζωή, νεκρωμένα και πορεύονται για τα αιώνια κτηνώδη πιλάφια
και τα φιλήδονα ουρί! Κόλαση αφόρητη!…
Έκλαψα τους
δυστυχέστατους ολετήρες των πατρίδων μας και του χριστιανισμού και απηύδησα επί
δεκαπέντε ημέρες να αισθάνωμαι την φρίκη της ισλαμικής πτωμαϊνης, την αφόρητην
άπνοιαν, από την απουσία κάθε ορθοδόξου αγαθού, την αγελαία και βοσκηματώδη
παραίσθηση ζωής, επικεντρωμένης στις παχυλές σωματικές αισθήσεις και ηδονές.
------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Η Πόλις εάλω φώναζαν τα πλήθη των μελλοθάνατων καθώς έβλεπαν τουρμπανοφόρους που τα μάτια τους γυάλιζαν από μίσος για ό,τι θύμιζε Χριστό και χριστιανούς, ανέμιζαν σημαίες με την ημισέλινο, σπάθες που θέριζαν τον αέρα, κορμιά και κεφάλια στο διάβα τους. Διψούσαν για αίμα πολύτιμα λάφυρα και βιασμό ψυχών και σωμάτων. Τα τείχη μισογκρεμισμένα, τα αγέρωχα τείχη που άντεξαν πλήθος επιθέσεων και επιδρομών τούτη τη φορά αρνήθηκαν να σταθούν όρθια, οι εχθροί ήταν περισσότεροι των υπερασπιστών, η πάλαι ποτέ θεοφρούρητη πόλη δεν υποτάχτηκε, προδόθηκε από τα τέκνα της. Αλαφιασμένο πλήθος γυναικών έτρεχαν να σωθούν από το μαχαίρι, μανάδες έσερναν τα μικρά παιδιά στις εκκλησιές, στα μοναστήρια, στα υπόγεια να γλυτώσουν από την ατίμωση και τη σφαγή. Μοναχοί και μοναχές ιερείς και λαικοί ικέτευαν το Θεό και τη Παναγία να γίνει ένα θαύμα, τέτοιο που να τρομοκρατήσει τους φανατισμένους αγαρινούς, να κάνουν πίσω, να επιστρέψουν στις σκηνές τους έξω απ΄τα τείχη της Πόλης, μακριά, πέρα απ΄τις πεδιάδες, στη πρωτεύουσά τους την Αδριανούπολη μάταια όμως. Το τέλος της υπερχιλιόχρονης πόλης πλησίαζε, ο γιος της χριστιανής ο φιλόδοξος και εμπαθής εικοσάχρονος που μελετούσε και θαύμαζε το Μεγαλέξανδρο, που μιλούσε ελληνικά και ήταν γνώστης της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, ήθελε να γίνει κύριος της οικουμένης. Αυτό που δε κατάφεραν οι Λατίνοι, οι Άβαροι, οι Γότθοι, οι Γέτες, οι Βάνδαλοι, οι Πετσενέγκοι, οι Πέρσες, οι Άραβες, οι Νορμανδοί, οι Σλάβοι και οι Βούλγαροι το κατάφερε ο ίδιος.
------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
@ 29 Μαΐου 2020 - 1:09 π.μ. Γράφετε: «η πάλαι ποτέ θεοφρούρητη πόλη δεν υποτάχτηκε, προδόθηκε από τα τέκνα της».
Ἀκριβῶς τό ἴδιο συμβαίνει καί σήμερα! Τά θλιβερά τέκνα τῆς Ἑλλάδος τιμοῦν καί ψηφίζουν Προδότας, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται μέ ὑπερβάλλοντα ζῆλον νά ἰσλαμοποιήσουν τήν Ἑλλάδα, ὥστε νά ἐπαναληφθοῦν τά «ὡραῖα» πράγματα πού περιγράφετε, ἤτοι σφαγές, βιασμοί ψυχῶν καί σωμάτων κ.λπ.
------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Η Πόλις εάλω φώναζαν τα πλήθη των μελλοθάνατων καθώς έβλεπαν τουρμπανοφόρους που τα μάτια τους γυάλιζαν από μίσος για ό,τι θύμιζε Χριστό και χριστιανούς, ανέμιζαν σημαίες με την ημισέλινο, σπάθες που θέριζαν τον αέρα, κορμιά και κεφάλια στο διάβα τους. Διψούσαν για αίμα πολύτιμα λάφυρα και βιασμό ψυχών και σωμάτων. Τα τείχη μισογκρεμισμένα, τα αγέρωχα τείχη που άντεξαν πλήθος επιθέσεων και επιδρομών τούτη τη φορά αρνήθηκαν να σταθούν όρθια, οι εχθροί ήταν περισσότεροι των υπερασπιστών, η πάλαι ποτέ θεοφρούρητη πόλη δεν υποτάχτηκε, προδόθηκε από τα τέκνα της. Αλαφιασμένο πλήθος γυναικών έτρεχαν να σωθούν από το μαχαίρι, μανάδες έσερναν τα μικρά παιδιά στις εκκλησιές, στα μοναστήρια, στα υπόγεια να γλυτώσουν από την ατίμωση και τη σφαγή. Μοναχοί και μοναχές ιερείς και λαικοί ικέτευαν το Θεό και τη Παναγία να γίνει ένα θαύμα, τέτοιο που να τρομοκρατήσει τους φανατισμένους αγαρινούς, να κάνουν πίσω, να επιστρέψουν στις σκηνές τους έξω απ΄τα τείχη της Πόλης, μακριά, πέρα απ΄τις πεδιάδες, στη πρωτεύουσά τους την Αδριανούπολη μάταια όμως. Το τέλος της υπερχιλιόχρονης πόλης πλησίαζε, ο γιος της χριστιανής ο φιλόδοξος και εμπαθής εικοσάχρονος που μελετούσε και θαύμαζε το Μεγαλέξανδρο, που μιλούσε ελληνικά και ήταν γνώστης της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, ήθελε να γίνει κύριος της οικουμένης. Αυτό που δε κατάφεραν οι Λατίνοι, οι Άβαροι, οι Γότθοι, οι Γέτες, οι Βάνδαλοι, οι Πετσενέγκοι, οι Πέρσες, οι Άραβες, οι Νορμανδοί, οι Σλάβοι και οι Βούλγαροι το κατάφερε ο ίδιος.
------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἀκριβῶς τό ἴδιο συμβαίνει καί σήμερα! Τά θλιβερά τέκνα τῆς Ἑλλάδος τιμοῦν καί ψηφίζουν Προδότας, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται μέ ὑπερβάλλοντα ζῆλον νά ἰσλαμοποιήσουν τήν Ἑλλάδα, ὥστε νά ἐπαναληφθοῦν τά «ὡραῖα» πράγματα πού περιγράφετε, ἤτοι σφαγές, βιασμοί ψυχῶν καί σωμάτων κ.λπ.
Ἱερό μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ Μακαριστοῦ Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
Τὴν 22α πρὸς 23η Μαΐου 2020 στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Πυργετοῦ Λαρίσης, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως δεκατεσσάρων (14) ἐτῶν ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου, πραγματοποιήθηκε Ἱερὰ Ἀγρυπνία κατὰ τὴν ὁποία τελέστηκε μνημόσυνο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς του.
http://aktines.blogspot.com/2020/05/blog-post_666.html?m=1#more
ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ
Η πάντιμος
των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά
και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος
του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα
και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος.
Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια
και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.
Τη ΚΘ΄ (29η) Μαϊου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ της Κωνσταντινουπολιτίσσης.
Θεοδοσία η Αγία Οσιομάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου
Γ΄ του Αδραμυττηνού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιε΄ - ψιζ΄ (715 – 717),
θυγάτηρ ούσα γονέων ευσεβών, πατρίδα δε έχουσα την μεγάλην Κωνσταντινούπολιν.
Όταν δε έγινεν επτά ετών, απέθανεν ο πατήρ της, η δε μήτηρ της εκούρευσεν αυτήν
Μοναχήν εις εν Μοναστήριον της Κωνσταντινουπόλεως.
Aνάγκη Ομολογίας
Πάντοτε μεν, μάλιστα δε σήμερον είναι αναγκαία η ομολογία
της Ορθοδόξου Πίστεως και η μαρτυρία της αποκεκαλυμμένης αληθείας υπό παντός
πιστού, χάριν της σωτηρίας εαυτού και του πλησίον. Ούτε μόνη η πίστις, ούτε
μόνη η αγάπη, ουδέ πίστις και αγάπη ομού συνιστούν τον πιστόν, εάν δεν υπάρχη
και η ομολογία. Τότε ο Χριστιανός είναι ωλοκληρωμένος και ευάρεστος ενώπιον του
Κυρίου, όταν εν αυτώ, ως λέγει ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης, «και η πίστις της
ομολογίας προλάμπη και η αγάπη τη πίστει συμπλέκηται» (PG, 44, 928). Η
ανακήρυξις της αληθείας και η ομολογία της ευσεβείας, τονίζει ο Συμεών
Θεσσαλονίκης είναι αναγκαία, και ο θεμέλιος παντός πιστού (PG, 155,
36). Δεν πρέπει να σιωπώμεν το φρόνημα της αληθείας, γράφει ο Μ.
Αθανάσιος, αλλά να το διαγγέλωμεν μεγαληγόρως (ΒΕΠΕΣ, 30, 205). Ο Μ. Βασίλειος
εφιστά την προσοχήν, μήπως «ένοχοι του αίματος των υπό της αμαρτίας
τεθανατωμένων δια της σιωπής ευρεθώμεν» (PG, 31,
1512).
Ο Καθ. του Παν. Αθηνών Κ. Μουρατίδης :
Το μέγεθος της θανασίμου απειλής δια την φυλετικήν και
εθνικήν ενότητα και ανεξαρτησίαν του Ελληνικού Έθνους δια μέσου των αιώνων εκ
του Παπισμού γνωρίζουν και οι άκρω δακτύλω αψόμενοι της Ιστορίας. Τοιαύτην δε
φρίκην προεκάλει εις τας συνειδήσεις των Ορθοδόξων Ελλήνων του Βυζαντίου και η
σκέψις ακόμη της υποταγής εις τον Παπισμόν, λόγω των διαπραχθεισών υπ΄ αυτού
φρικαλεοτήτων εις τον χώρον της Ορθοδοξίας (σταυροφορίαι κλπ.) ούτως, ώστε ο
κατά την άλωσιν της Βασιλευούσης Πρωθυπουργός αυτής μέγας δουξ Λουκάς Νοταράς,
ευρεθείς προ τραγικού διλήμματος:
Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΝΗΡΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ.
Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος μᾶς συμβουλεύει:
«Ὅταν συμβαίνη νὰ πληθύνωνται στὸν νοῦ μας οἱ
πονηροὶ λογισμοί, νὰ βάζουμε ἀνάμεσά τους τὴν ἐπίκληση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ
Χριστοῦ (τὴν νοερὰ προσευχή) καὶ ἀμέσως θὰ τοὺς δοῦμε νὰ διαλύωνται σὰν καπνὸς
στὸν ἀέρα, ὅπως μᾶς δίδαξε ἡ πεῖρα. Καὶ τότε, ἀφοῦ μένει μόνος του ὁ νοῦς,
χωρὶς τοὺς πονηροὺς λογισμούς, ἄς ἀρχίσουμε πάλι τὴν συνεχῆ προσοχὴ καὶ ἐπίκληση
(νήψη καὶ προσευχή), καὶ ὅσες φορὲς τὸ παθαίνουμε αὐτὸ ἀπὸ πειρασμό, ἔτσι νὰ
ἐνεργοῦμε».
Saint Dorotheos writes :
In truth, whatever we may
suffer, we suffer it because of our sins. If the saints suffered, they suffered
for God’s name or to demonstrate their virtue for the benefit of many or to
gain greater reward from God. As for us wretches, how can we say this? We sin
like this daily and in seeking to satisfy our passion, we abandoned the right
path, which the Fathers spoke about, that of self-accusation. Each one of us
follows the wrong path, tries on every occasion to put the case against his
brother and throw the burden of responsibility upon him. Each one of us is
negligent and keeps nothing, but demands that our neighbor keeps the
commandments.
Κατακλυσμὸς τοῦ κακοῦ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Ἀκούγοντας
τή λέξη "κατακλυσμός", τό μυαλό μας ἀναπολεῖ ἐκείνη τή πλήμμυρα τῶν
νερῶν πού σκέπασε τή γῆ ὅλη, στά χρόνια τοῦ Νῶε, καθώς μαθαίναμε ἀπ' τό Δημοτικό.
Καί γιατί ὁ κατακλυσμός; Γιά τίς πολλές ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων, ὅπως εἶχε συμβεῖ
ἀργότερα καί μέ τήν καταστροφή τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας (ἤ τῶν Γομόρρων), πάλι
ἀπ' τίς ἁμαρτίες τους. Ἐμεῖς ζοῦμε σέ κατακλυσμό τοῦ κακοῦ. Σήμερα, φαίνεται
πώς ξεπέρασαν οἱ ἄνθρωποι τίς ἁμαρτίες κάθε ἄλλης ἐποχῆς. Μᾶς ταιριάζει παρόμοιος
κατακλυσμός, ἀλλ' ὁ Θεός ἔχει τά σχέδιά Του, δηλαδή, πότε καί πῶς θά μᾶς παιδαγωγήσει
ἤ ἐξαφανίσει ἀπό τοῦτο τόν κόσμο. Χίλιους τρόπους ἔχει ὁ Θεός.
ΟΤΑΝ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ...
τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Ἡ Μαρουσῶ ἔδειχνε ἰδιαίτερα ἀνήσυχη ἐκεῖνο τὸ ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, ὅταν ὅρμησε στὴν «Αἴθουσα Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου» φωνάζοντας: «Τὰ μάθατε; Ἄνοιξαν Κέντρο ἐδῶ ἀπέναντί μας»...
Ἀλλὰ ἄς ἐπανέλθουμε μὲ ψυχραιμία νὰ ἐξηγήσουμε ποιὰ εἶναι ἡ «Αἴθουσα Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου», ποῦ εἶναι τὸ «ἐδῶ ἀπέναντί μας», «τί Κέντρο ἄνοιξε» καὶ ποιὰ εἶναι τέλος πάντων ἡ Μαρουσῶ.
Ἄς ξεκινήσουμε ἀνάποδα: Ἡ Μαρουσῶ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ μέλη τῆς Ὁμάδος Ἐργασίας τῆς Π.Ε.Γ., πού κάθε Πέμπτη ἀπόγευμα, 7,00΄ μὲ 9,00΄ μαζευόμαστε στὸ Ἐνοριακὸ Κέντρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίας Παρασκευῆς, Ἀποστόλου Παύλου 10 -δύο δρόμους δεξιὰ μετὰ τὴν Ε.Ρ.Τ.-, στὴν ἑβδομαδιαία συνάντηση γιὰ τὴν ἐνημέρωση καὶ ἐκπαίδευση στὰ θέματά μας, τὰ σχετικὰ μὲ τὶς αἱρέσεις, τὴν παραθρησκεία, τὶς «ἐναλλακτικὲς» -βλέπε καὶ «ὁλιστικὲς» ἢ «ἐνεργειακὲς»- πρακτικὲς καὶ τὴν «Νέα Ἐποχὴ» τοῦ Ὑδροχόου.
--------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Εἶναι πολύ λυπηρόν πού ἡ «Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος», ἀντί νά ἐντεἰνῃ τόν ἀντιαιρετικόν ἀγῶνα, ἐκμηδενίζοντας ἔτσι τόν ρόλον τῶν διαφόρων αἱρέσεων, ἔχει συνταχθῆ καί ἡ ἴδια μέ τίς αἱρέσεις. Ὁ π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος (+1996) ὄντως ἠγωνίσθη, ἀλλά, ἐξ ὅσων γνωρίζω, μετά ἀπό αὐτόν δέν εὑρέθη ἄξιος συνεχιστής του. Ἤ μᾶλλον, εὑρέθησαν ἀρκετοί διά νά πολεμήσουν λυσσωδῶς τούς ... Ὀρθοδόξους πού ἐγκαλοῦν τούς Οἰκουμενιστάς ψευδεπισκόπους δ' αἵρεσιν, λαμβάνοντες ἔτσι τά εὔσημα τῶν τελευταίων καί οἱ ἐξ αὐτῶν «ἀρχιμανδρῖται» αὐξάνοντες τίς πιθανότητες «ἐπισκοποιήσεώς» των!
--------------------------------
ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝΔΟΞΟΝ ΑΝΑΛΗΨΙΝ
ΗΛΙΟΥ ΜΗΝΙΑΤΗ Επισκόπου Κερνίκης και
Καλαβρύτων
Δεύτε
αναβώμεν εις το όρος Κυρίου, και εις τον οίκον του Θεού Ιακώβ, δια να γίνωμεν
και ημείς επόπται της ενδόξου του Χριστού Αναλήψεως. Αναβώμεν, με ευλαβητικήν
θεωρίαν, εις το τρισμακάριστον όρος των Ελαιών, εκεί όπου σήμερον ανοίγεται
πανθαύμαστον θέατρον δόξης θεοπρεπούς, και ο τροπαιοφόρος αναστάς Ιησούς, ο
αήττητος καθαιρέτης του Άδου, παρρησιάζει τον κατά του θανάτου περιφανέστατον
θρίαμβον. Εκεί χορός Αποστόλων, όπου παραπέμπουσιν ανερχόμενον εις ουρανούς τον
γλυκύτατον Διδάσκαλον. Εκεί Ταξιαρχίαι νοερών Δυνάμεων, όπου προάγουσι τον
Βασιλέα της δόξης. Εκεί πληθύς δικαίων ψυχών λελυτρωμένων, όπου ακολουθούσι τον
θειότατον Λυτρωτήν.