Θεοδοσία η Αγία Οσιομάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου
Γ΄ του Αδραμυττηνού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιε΄ - ψιζ΄ (715 – 717),
θυγάτηρ ούσα γονέων ευσεβών, πατρίδα δε έχουσα την μεγάλην Κωνσταντινούπολιν.
Όταν δε έγινεν επτά ετών, απέθανεν ο πατήρ της, η δε μήτηρ της εκούρευσεν αυτήν
Μοναχήν εις εν Μοναστήριον της Κωνσταντινουπόλεως.
Έπειτα απέθανε και η μήτηρ της, αφήσασα όλην την περιουσίαν αυτής εις την μακαρίαν Θεοδοσίαν, η οποία εκ του ιδίου αυτής πλούτου κατεσκεύασε τρεις Αγίας Εικόνας χρυσάς και αργυράς, του Χριστού, της Θεοτόκου και της Αγίας Μάρτυρος Αναστασίας, την δε λοιπήν περιουσίαν της διένειμεν εις τους πτωχούς. Αφού δε παρήλθον δύο έτη έγινε βασιλεύς Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος, ο και Κόνων ονομαζόμενος, εν έτει ψιζ΄ (717), ο οποίος εικονομάχος ων εξεδίωξε βιαίως εκ του Πατριαρχείου δια μαχαιρών και ξύλων τον αγιώτατον και μέγαν Πατριάρχην Άγιον Γερμανόν, μη πειθόμενον να συμφωνήση εις τα ασεβή του δόγματα και να αθετήση την προσκύνησιν των Αγίων Εικόνων. Όχι δε μόνον τούτο εποίησεν ο άθλιος, αλλά προσεπάθησεν ακόμη να κρημνίση και να κατακαύση ο θηριώνυμος την Αγίαν Εικόνα του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού, η οποία ίστατο επί της πύλης της Κωνσταντινουπόλεως της ονομαζομένης Χαλκής. Ενώ δε ο σπαθάριος του βασιλέως τοποθετήσας κινητήν κλίμακα ανέβη ίνα κρημνίση εις την γην την Αγίαν Εικόνα, η μακαρία αύτη Θεοδοσία μετ’ άλλων ευσεβών γυναικών έρριψε την κλίμακα επί της γης, ομού δε μετ’ αυτής και τον σπαθάριον, ο οποίος πεσών χαμαί ετελεύτησεν. Έπειτα πορευθείσαι εις το Πατριαρχείον ελιθοβόλουν τον δυσσεβή και εικονομάχον Αναστάσιον. Πάραυτα λοιπόν τας μεν άλλας γυναίκας απεκεφάλισαν, την δε Αγίαν ταύτην Θεοδοσίαν έσυρεν ωμός και απάνθρωπος στρατιώτης, ο οποίος φθάσας εις την θέσιν την ονομαζομένην του Βοός, έλαβε κέρας κριού και με μεγάλην οργήν και μανίαν ενέπηξεν αυτό ο θηριώδης εις τον λαιμόν της Αγίας, προξενήσας ούτως εις την μακαρίαν του Μαρτυρίου τον στέφανον. Τελείται δε η Σύναξις αυτής και εορτή εις το Μοναστήριον το ονομαζόμενον του Δεξιοκράτους, όπου και το άγιον αυτής Λείψανον ευρίσκεται, πλείστα όσα θαύματα επιτελούν.
Έπειτα απέθανε και η μήτηρ της, αφήσασα όλην την περιουσίαν αυτής εις την μακαρίαν Θεοδοσίαν, η οποία εκ του ιδίου αυτής πλούτου κατεσκεύασε τρεις Αγίας Εικόνας χρυσάς και αργυράς, του Χριστού, της Θεοτόκου και της Αγίας Μάρτυρος Αναστασίας, την δε λοιπήν περιουσίαν της διένειμεν εις τους πτωχούς. Αφού δε παρήλθον δύο έτη έγινε βασιλεύς Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος, ο και Κόνων ονομαζόμενος, εν έτει ψιζ΄ (717), ο οποίος εικονομάχος ων εξεδίωξε βιαίως εκ του Πατριαρχείου δια μαχαιρών και ξύλων τον αγιώτατον και μέγαν Πατριάρχην Άγιον Γερμανόν, μη πειθόμενον να συμφωνήση εις τα ασεβή του δόγματα και να αθετήση την προσκύνησιν των Αγίων Εικόνων. Όχι δε μόνον τούτο εποίησεν ο άθλιος, αλλά προσεπάθησεν ακόμη να κρημνίση και να κατακαύση ο θηριώνυμος την Αγίαν Εικόνα του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού, η οποία ίστατο επί της πύλης της Κωνσταντινουπόλεως της ονομαζομένης Χαλκής. Ενώ δε ο σπαθάριος του βασιλέως τοποθετήσας κινητήν κλίμακα ανέβη ίνα κρημνίση εις την γην την Αγίαν Εικόνα, η μακαρία αύτη Θεοδοσία μετ’ άλλων ευσεβών γυναικών έρριψε την κλίμακα επί της γης, ομού δε μετ’ αυτής και τον σπαθάριον, ο οποίος πεσών χαμαί ετελεύτησεν. Έπειτα πορευθείσαι εις το Πατριαρχείον ελιθοβόλουν τον δυσσεβή και εικονομάχον Αναστάσιον. Πάραυτα λοιπόν τας μεν άλλας γυναίκας απεκεφάλισαν, την δε Αγίαν ταύτην Θεοδοσίαν έσυρεν ωμός και απάνθρωπος στρατιώτης, ο οποίος φθάσας εις την θέσιν την ονομαζομένην του Βοός, έλαβε κέρας κριού και με μεγάλην οργήν και μανίαν ενέπηξεν αυτό ο θηριώδης εις τον λαιμόν της Αγίας, προξενήσας ούτως εις την μακαρίαν του Μαρτυρίου τον στέφανον. Τελείται δε η Σύναξις αυτής και εορτή εις το Μοναστήριον το ονομαζόμενον του Δεξιοκράτους, όπου και το άγιον αυτής Λείψανον ευρίσκεται, πλείστα όσα θαύματα επιτελούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου