«Σαούλ Σαούλ, τί με διώκεις ;» -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

«... σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν»

- Kyprianos Christodoulides
Ποίος ήταν ο Σαούλ καί ποίον εδίωκε
νά φονεύσει ;
Ποιός ήταν ο Σαούλ ή Σαύλος - έπειτα Παύλος - καί ποίον εδίωκε νά αφανίσει ;

Σήμερα, οι διώκτες τύπου Σαούλ έγιναν πολλοί, έγιναν παγκόσμιοι. Άραγε, θά αφήσουν πίσω τους έργο όπως αυτό τού Σαούλ ή Παύλου ;

Μού φαίνεται λίαν δύσκολο, αφού άγονται καί φέρονται από τό ψεύδος, τήν υποκρισία, τήν χειραγώγηση πάντων στά ανθρωποκτόνα τους σχέδια.

Θεία Ευχαριστία -- Του αειμνήστου Ανδρέου Θεοδώρου, Καθ. Παν. Αθηνών

Πόσο σημαντικό είναι το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας;

Το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας είναι μυστήριο θεοποιητικό. Κατ' αυτό η φύση του ανθρώπου ζυμώνεται με τη θεότητα. Ενώνεται μυστηριακώς με το σώμα και το αίμα του Θεού, γεμίζει από Θεό, θεοποιείται. Ο κοινωνών λαμβάνει άφεση αμαρτιών και ζωήν αιώνιον. Αθανατίζεται, αφθαρτοποιείται. Μαζί με το βάπτισμα είναι κορυφαίο μυστήριο της Εκκλησίας. Καλείται δε «κυριακό» -όπως και το βάπτισμα- γιατί έχει άμεση τη σύσταση του άπό τον Κύριο (Ματθ. 26, 26-28).

ΑΙΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Τη ΙΘ΄ (19η) Μαϊου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΑΤΡΙΚΙΟΥ και των συν αυτώ ΑΚΑΚΙΟΥ, ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ και ΠΟΛΥΑΙΝΟΥ.

Πατρίκιος ο Άγιος Ιερομάρτυς και οι συν αυτώ Άγιοι Μάρτυρες Ακάκιος, Μένανδρος και Πολύαινος ηξιώθησαν των στεφάνων του Μαρτυρίου εις την Προύσαν της Μικράς Ασίας επί του άρχοντος αυτής Ιουλιανού του Υπατικού. Κατά την εποχήν εκείνην ο Άγιος Πατρίκιος δια μεν την αρετήν και την σοφίαν, την οποίαν κατείχεν εκ νεαράς ηλικίας, εγένετο της Προύσης Επίσκοπος, δια δε την εις Χριστόν πίστιν και τον διάπυρον ζήλον του διαβληθείς, συνελήφθη υπό των ειδωλολατρών και οδηγηθείς ενώπιον του άρχοντος Ιουλιανού του Υπατικού, ήλεγξε την πλάνην και την ματαιότητα των ειδώλων.

Paphnutius, Life of Abba Aaron

Now it happened one year that the Nile did not rise enough to water all our fields, and a multitude of the poor came to Abba Aaron weeping and saying, "Our holy father, we and our children are going to die because the waters have not risen!" He said to them,"Believe in God 

and He will deliver you.  As it is written, 'The prayer of the poor man who is downhearted, he pours out entreaty before the Lord.' Again it says, 'The Lord has heard the desires of the poor.'"  He quoted them numerous other passages from scripture and explained them to them,
and he comforted them, and in this way they departed from him praising God.  Now the holy man Aaron was not unconcerned about their distress, and he would go to the river each evening and immerse himself in the water up to his neck and he would pray to God, saying, "My good Christ, compassionate one, have compassion upon your image and likeness."
Indeed, he continued this practice until God had compassion for his tears and made the waters of the Nile flow over the face of the whole country.

Paphnutius, Life of Abba Aaron, 131.

Ἡ ἄθεος παιδεία ἐπῳάζει τὴν τροµοκρατίαν -- Τοῦ κ. Δηµητρίου Νατσιοῦ, δασκάλου-Κιλκίς

Στὴν Γαλλία καὶ γενικὰ στὴν δυτικὴ κυρίως Εὐρώπη, ἔφτασε στὴν ἐνηλικίωση ἡ πρώτη γενιά, ὅπου ὁ σεβασµὸς γιὰ τὴν γνώση τῶν προγόνων, δὲν εἶναι πολιτικὰ ὀρθός, µία γενιὰ ποὺ «διδάχτηκε» τὴν ἐπανάσταση κατὰ τῶν ἠθικῶν αὐθεντιῶν καὶ ἐξουσιῶν, µία γενιὰ ποὺ ἀνδρώθηκε µὲ τὸ κρανιοκενὲς σύνθηµα «νὰ εἶσαι ὁ ἑαυτός σου». Οἱ µουσουλµάνοι Γάλλοι, οἱ νέοι ποὺ στρατεύονται στὸ φανατικὸ Ἰσλάµ, γεννήθηκαν ἀπὸ γονεῖς, οἱ ὁποῖοι, λόγω δουλειᾶς, εἶχαν λίγο ἕως πολὺ ἐνταχθεῖ στὴν γαλλικὴ κοινωνία. Τὸ θεωροῦσαν «εὐλογία», ποὺ ἄφησαν τὶς πάµφτωχες ἐρήµους τῆς Βορείου Ἀφρικῆς καὶ ἔστησαν σπιτικὸ σὲ φιλόξενη, τότε, χώρα. Τὰ παιδιά τους ὅµως τὰ ἀνέµενε ἄλλη µοῖρα. Τὰ δηµόσια σχολεῖα, ἀντὶ νὰ χρησιµοποιήσουν τὸ δραστικότερο ὅπλο ἔνταξης καὶ ἀφοµοίωσης, τὴν γαλλικὴ παιδεία καὶ κουλτούρα, ἀφέθηκαν στὰ νύχια τῆς παγκοσµιοποιηµένης «ἐλὶτ-ἀλήτ», καρυκευµένης µὲ τὸν τίτλο τῆς «ἀριστερᾶς», ἡ ὁποία στὸ ὄνοµα τῆς «κοινῆς κουλτούρας», ἰσοπέδωσε τὴν ἐκπαίδευση. (Τὸ µόνο ποὺ διδάσκει µὲ ζῆλο ἡ ἐκπαίδευση εἶναι ἡ ἐξοικείωση µὲ τὶς νέες τεχνολογίες, τὴν ὁποία κάποιοι τιποτολόγοι τὴν θεωροῦν ἔνδειξη πεπαιδευµένου πολίτη-µαθητῆ. Ἡ στρατολόγηση στὶς ὀρδὲς τοῦ Ἰσλὰµ γίνεται µέσῳ διαδικτύου, ἂν δὲν κάνω λάθος). Ἀποτέλεσµα: βαρβαρότητα, ἀνεργία, γκετοποίηση.
-------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Τό ἄρθρον αὐτό περιγράφει μέ ἀκρίβειαν μίαν ζοφεράν πραγματικότητα, ἡ ὁποία, κατά γενικήν ὁμολογίαν, θά ὁδηγήσῃ ἐντός ὀλίγων ἐτῶν εἰς τόν ἀφανισμόν τῆς Πατρίδος! Ὅλοι εἴμεθα ἔνοχοι, πού ἀνεχόμεθα τούς ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ πού προωθοῦν αὐτό τό κακόν, ἐνῷ ἐμεῖς ἀναλωνόμεθα εἰς τήν συγγραφήν ἄρθρων καί σχολίων, ἐνημερώνοντες ὁ εἷς τόν ἄλλον διά πράγματα πού ἤδη γνωρίζει, προκειμένου νά καθησυχάσουμε τήν συνείδησίν μας, ὅτι δῆθεν ἀνθιστάμεθα, ἐνῷ οἱ Σατανισταί προχωροῦν ἀκάθεκτοι εἰς τό ἄκρως Δαιμονικόν ἔργον των, τῆς παραδόσεως τῆς κάποτε ἡρωϊκῆς Ἑλλάδος εἰς τούς λαθροεισβολεῖς! Πραγματική ἀντίστασις δέν ὑπάρχει! Μακάρι νά ὑπῆρχον μερικοί ἀκόμη Ἀμβρόσιοι νά γκρεμίσουμε ὅλοι μαζί τό διεφθαρμένον καθεστώς τῶν ἀνθελλήνων ψευδο-πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν!

------------------------------
ΚΑΤΑΚΟΜΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ είπε...

Ταλαίπωρε ραγιά σου επέβαλαν την μίνι μπούργκα, σου απαγόρευσαν το αλκοόλ, σου έκλεισαν τα σουβλατζίδικα, σίγησαν οι καμπάνες, μέχρι και την μετάληψη σου έκοψαν τάχα μου λόγω κορονοιού κι ακόμα δεν κατάλαβες ότι σε ντύσανε ηδη μουσουλμάνο....όταν το καταλάβεις θα μιλάς άπταιστα αραβικά

Το Έθνος μας θα οδηγηθή εις τον τάφον της Ιστορίας, διότι χωρίς την Ορθοδοξίαν δεν ημπορεί να επιβιώση!

O Oικουμενισμός, σαν πύρινη καταιγίδα της κολάσεως, απειλεί να κατακαύση τον Ορθόδοξον Ελληνισμόν! Αξίαι και ιδανικά ποδοπατούνται! Τα άγια «ρίπτονται τοις κυσίν» και  «οι μαργαρίται τίθενται ενώπιον των χοίρων». Αι Αιρέσεις μολύνουν την άχραντον Ορθοδοξίαν με  «συμπροσευχάς» και  «συλλείτουργα»  και η Ελλαδική Εκκλησία, μετά την επάρατον Ημερολογιακήν Μεταρρύθμισιν του 1924, όπου διέσπασε την Εκκλησιολογικήν ενότητα του Ελληνισμού, οδηγείται δεσμία εις την «φυλακήν» του Βατικανού δια να «δεχθή» τώρα,  μετά την επίσκεψιν του «αγίου πατερούλη» στο εκλατινισμένο Φανάρι, και το Κοινόν Πάσχα και να προκληθή έτσι ένα νέον σχίσμα. Οι πολλοί σιωπούν! Οι ολίγοι γράφουν, αλλά ποιος τους «λογαριάζει»; Το «φιλάδελφον» και το «κοινωνικόν» των Φρουρών (;;)  της Αμπέλου επιβάλλει φίμωτρον εις κάθε διαμαρτυρίαν. Οι καιροί ζητούν τον  Ένα  που θα τολμήση να καταγγείλη· να καταδικάση· να φωνάξη δυνατά  «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, πρόσχωμεν»! Να διακόψη κάθε επικοινωνίαν με τους Ενόχους, «Συνετούς» και «Σιωπίους», τους εσθίοντας  «τράπεζαν Ιεζάβελ». Αν δεν ευρεθή ένας νέος Μάρκος Ευγενικός, τότε σίγουρα το Έθνος μας θα οδηγηθή εις τον τάφον της Ιστορίας, διότι χωρίς την Ορθοδοξίαν δεν ημπορεί να επιβιώση!
-------------------------------

Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Δυστυχῶς, ἔτσι εἶναι! Ὡστόσον, ὀφείλω νά διευκρινίσω ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν εἶναι ὁ ἀποκλειστικός ὑπεύθυνος τοῦ δράματος πού περιγράφει ἡ ἀνάρτησις. ἀλλ' ἦλθεν ὡς ἐπιστέγασμα τῆς ἀποστασίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεόν, τῆς διαφθορᾶς καί τῆς ἀδικίας πού ἐπικρατεῖ εἰς τήν Ἑλλάδα ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες. Διεφθαρμένος βίος γεννᾶ σαθρά δόγματα καί τοὔμπαλιν! Ἡ πρώτη σχέσις αἰτιότητος (ὅτι δηλαδή ὁ διεφθαρμένος βίος ὁδηγεῖ εἰς σαθρά δόγματα) εἶναι πολύ ἰσχυρά, ἐνῷ ἡ δευτέρα (ὅτι δηλαδή τά σαθρά δόγματα ὁδηγοῦν εἰς διεφθαρμένον βίον) δέν ἰσχύει πάντοτε. Χάριν παραδείγματος, στίς ΗΠΑ καί Αὐστραλίαν, ὅπου ἔζησα 15 συνολικά χρόνια, ἐγνώρισα ἐντίμους καί δικαίους ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ὅμως δέν ἦσαν Ὀρθόδοξοι. Τό γεγονός ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι δέν κατηχοῦμε τούς καλοπροαιρέτους αὐτούς ἀνθρώπους εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν εἶναι, πολύ φοβοῦμαι, κάτι γιά τό ὁποῖον ὁ Κύριος θά μᾶς ζητήσῃ λόγον ἐν ἡμέρα Κρίσεως.

Ἡ θεωρία τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ἀθανασίας! -- του Aγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

«Γιατί εἶναι ἡ ζωή δύσκολη γιὰ τὸν ἄνθρωπο; Γιατί ὁ ἄνθρωπος ἐφεῦρε τὸν θάνατο καὶ τὸν ἐγκαθίδρυσε ἐντός του καὶ σὲ ὅλα τὰ ὄντα γύρω του. Ὁ δὲ θάνατος εἶναι µιὰ ἀστείρευτος πηγὴ ὅλων τῶν βασάνων καὶ τῶν θλίψεων. Ὅλα τὰ νεῦρα τοῦ θανάτου ξεκινοῦν ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, γιατί αὐτὸς εἶναι τὸ κύριο γάγγλιο τοῦ θανάτου. Εἰς τὴν πραγµατικότητα ὁ θάνατος εἶναι ἡ µόνη πικρία τῆς ζωῆς, ἡ µόνη πικρία τῆς ὕπαρξης. Ἐξ αὐτοῦ προέρχεται καὶ ὅλη ἡ τραγικότητα τῆς ζωῆς. Ἡ ἐπίγεια ζωή τοῦ ἀνθρώπου δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ µιὰ ἀδιάκοπος πάλη µὲ τὸν θάνατο - µὲ τοὺς προδρόµους του καὶ τοὺς συνοδούς του.

Από την επιστολή του π. Σταύρου Βαΐου

Ο Ολιβιέ Κλεμάν, Ορθόδοξος Θεολόγος , λέει ότι ο Βαρθολομαίος δέχεται ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι - η μοναδική –« Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία» του Συμβόλου της Πίστεως, αλλ’ απλώς μία από τις μείζονες εκφράσεις του Χριστιανισμού, που έχει πλήρη συνείδηση ότι μέσα της υπάρχει ακόμη «Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία»! Έχει δηλώσει ότι «Ορθοδοξία και παπισμός αποτελούν «το ενιαίον σώμα του Χριστού»! Άλλοτε δήλωσε, ότι Ορθοδοξία και Αγγλικανισμός είναι «αδελφαί Εκκλησίαι» και έχουν κοινή ευθύνην «εν τη καθόλου Εκκλησία»! Ακόμα είπε: «Εμείς οι θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να φέρουμε στο προσκήνιο τις πνευματικές αρχές του οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι στο πνεύμα του ενός Θεού... Ρ/Καθολικοί και Ορθόδοξοι, Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδισταί....»! Στις 27 Ιουνίου 1995 ο Βαρθολομαίος μίλησε σε Παπικούς νέους, ειπών και τα εξής:: «Τέκνα της Εκκλησίας εν Κυρίω ευλογημένα και αγαπητά... συνεορτάζομεν η Ανατολή και η Δύσις ( την θρονικήν εορτήν της Ρώμης). Θεού το δώρον... εορτάζομεν, διότι είμεθα η επί γης πορευομένη κοινωνία των Αγίων... είναι δε η εορτή της Εκκλησίας πεπληρωμένη όταν είναι παρούσα και συνεορτάζουσα η νεολαία... Ελάβατε διά του Αγίου Βαπτίσματος και του Χρίσματος τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Φέρετε εν τη ψυχή και τω μετώπω υμών τα σημεία της Βασιλείας των Θεού»! Άλλοτε, δήλωσε ότι Ιεροί Κανόνες είναι τα «τείχη του αίσχους» («Επίσκεψις 29.6. 1989) !!! 

Ακόμα, δήλωσε ότι «.. η μετάνοια ημών δια το παρελθόν είναι απαραίτητος. Δεν πρέπει να σπαταλήσωμεν τον χρόνον εις αναζητήσεις ευθυνών. Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλά οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (Εκκλ. Αλήθεια 16. 12. 1998)!!!