Ακατάληπτη καί αδολεσχής ενημέρωση 2 -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Περί "υπαρκτού γεγονότος"
Τό 'υπαρκτό' είναι κάτι που υπάρχει, τό 'γεγονός' είναι κάτι που γίνεται, άρα, καί αυτό υπάρχει. Άν δέν υπάρχει, δέν είναι γεγονός, δέν γίνεται.
Έχουμε δηλαδή ταυτολογία, αλλά καί δύο γεγονότα ! Τό ένα είναι η Ανάσταση τού Κυρίου, τό άλλο η απαγορευτική διάταξη ενός εκσυγχρονισμένου Μωσαϊκού Νόμου λόγω κορονο-ιού ή μάλλον κέρατο-ιού. Ο Καίσαρας εξουσιαστής, δημοκράτης πλέον, δείχνει τό ενδιαφέρον του πρός τό κοινωνικό σύνολο, συμφωνούσης καί τής επίσημης, ή/καί ανεπίσημης, κρατικής θρησκευτικής-εκκλησιαστικής Ιεραρχίας. Οι Ιεροί ναοί οφείλουν νά κλείσουν τίς πόρτες. «Αρχηγού (κορονο-ιού) παρόντος πάσα αρχή (θρησκευτική/εκκλησιαστική) παυσάτω».
--------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Ένα σχόλιο από άλλη δημοσίευση σέ άλλη ιστοσελίδα φέησμπουκ
- Chris Christou Mantellos Ποιά η ποιμαντική μέριμνα γιά ασθενείς μέ κορονοϊό ; Εξομολόγηση ή Θ. Κοινωνία;
- Kyprianos Christodoulides Θά φωνάξουν τόν Μεσογαίας καί αυτός θά κάνει προσευχή σέ δίμετρη απόσταση, προκειμένου νά γίνει καλά ο/η πάσχων. Μάλλον, θά φορά καί μάσκα.
- Chris Christou Mantellos Πάντως και του Πάτριου δεν είδα διαφορά, περίμενα κάτι άλλο.
- Kyprianos Christodoulides Τό είδα κι εγώ. Λυπήθηκα. Θά μπορούσαν νά αγνοήσουν τά μέτρα, δίνοντας εντολή στούς προϊσταμένους ιερείς τών ναών, νά τελούν Θ. Λειτουργία μέ 1 - 3 λαίκούς. Όστις θέλει καί όχι παραπάνω από 3.

-----------------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Δεν περιγράφεται τούτο που συμβαίνει. Μας λένε να σωπάσουμε, αλλά αν σωπάσουμε θα κραυγάσουν οι πέτρες. Να κλείνουν οι ναοί, οι λατρευτικοί χώροι να σφραγίζονται; Να προστατευθούν οι άνθρωποι υγειονομικά, είναι κι αυτό πολύ σημαντικό, σημαντικότερο όμως είναι η πνευματική μας υγεία. Και στη περίπτωση αυτή χρειαζόμαστε και τους ναούς ως λατρευτικούς χώρους και θεραπευτικές πνευματικές επαύλεις, να εφημερεύουν όπως τα υγειονομικά κέντρα.
---------------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Ανώνυμε 9 Απρ/2020-2:33 π.μ

Άν ήξερες ότι λειτουργήθηκε έστω καί ένας πιστός, αυτές τίς δύσκολες στιγμές καί Μεγάλες Ώρες πίστεως, νά είσαι βέβαιος πολλοί θά σώζονταν έστω κι από αυτόν τόν ένα πιστό !
«Όταν δέν μπορούν νά σού κλείσουν τό στόμα, σού σφραγίζουν τίς εκκλησιές».
Ήδη απαγόρευσαν τήν κωδονοκρουσία καί τά μεγάφωνα. Οι δόλιοι επέτρεψαν μόνο, στά τηλεοπτικά συνεργεία τού διαβόλου, τήν θέαση καί ακρόαση Λειτουργιών ενώπιον ψαλτών καί ... κάμερας συνεργείου τηλεθεάματος-ακροάματος.
Η ελευθερία είναι α) βίωμα λόγου προφερομένου : « 9 ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; 10 ἢ δι' ἡμᾶς πάντως λέγει; δι' ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ...» καί β) βίωμα ακροάσεως εσωτερικού λόγου, τού λόγου καί Λόγου τής Πίστεως εις Θεόν ενανθρωπήσαντα (Χριστός) καί Ανθρωπον (Ιησούν) Εσταυρωμένον, Αναστάντα εκ νεκρών καί Αναληφθέντα.-

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑΙ -- Αθωνικά άνθη

Ο ευσεβής και φιλόθεος Ορθόδοξος χριστιανός πουθενά δεν θα εύρισκε τόσον πλήρη ερμηνείαν του νοήματος της Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού, ως και των άλλων Δεσποτικών και Θεομητορικών εορτών, από το «Εορτοδρόμιον» του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Το βιβλίον αυτό έχει ιδιαιτέραν χάριν, όχι μόνον διότι εγράφη δια χειρός ηγιασμένης, αλλά και διότι εις τας σελίδας του συγκεντρούνται αι άκτιστοι ακτίνες του Αγίου Πνεύματος, ως Υμνολογία, ως ηθική φιλοσοφία, ως δογματική έκθεσις, ως Μυστική Θεολογία, ως πλούτος Πατερικής Γραμματολογίας. Ο ακάματος και θεοφώτιστος συγγραφεύς του συνεπύκνωσεν ό,τι θειότερον παρήγαγεν η ένθεος καρδία και ο θεόληπτος νους των αγίων Πατέρων, εν τη ερμηνεία όλων των φάσεων της θείας Οικονομίας, της Σταυρικής Θυσίας και της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου, και ό,τι ευηχέστερον ως μουσουργικόν και αιθέριον Υμνολόγημα μας έδωσεν η πνευματοκίνητος λύρα των μελωδών και καλλικελάδων αηδόνων της αγιωτάτης Εκκλησίας μας.

Protopresbyter Theodoros Zisis --- Subject: Notification concerning the Cessation of Commemoration

Professor Emeritus
Theological School, Aristotle University of Thessaloniki
Thessaloniki, Greece
March 3rd, 2017
His Eminence, Anthimos
Metropolitan of Thessaloniki
Subject: Notification concerning the Cessation of Commemoration
Your Eminence,
With sorrow, but also with much spiritual joy and happiness, I wish to inform you by means of the present letter that I am ceasing to commemorate your name during the holy services following the Apostolic and Patristic tradition as this pertains to communion with heretics on account of the fact that you, along with many of your fellow bishops, have abandoned the Holy Tradition and strayed from the path of the Holy Fathers.

Ακατάληπτη καί αδολεσχής ενημέρωση -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Υπαρξιακό μπέρδεμα καί γεγονός

- Ιωάννης Παπαρρήγας
Mε δηλώσεις του ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου προ ολίγου προς τον κ. Ευαγγελάτο, μας είπε ότι όσοι αντιδρούν και κάνουν διάφορους ''παλικαρισμούς'' πάσχουν από ''ναρκισσιστικό παραλήρημα''. Θα έχουμε τον χρόνο - συνεχίζει - να τελέσουμε τις λειτουργίες μας... Έχουμε να κάνουμε με ένα υπαρκτό γεγονός!

- Kyprianos Christodoulides
Ερώτηση πρός τόν "γκουρού" τής Νεορθοδοξίας : Υπαρκτό γεγονός ή υπαρκτικό γεγονός; Τί εκ τών δύο καί ποιό είναι τό σωστό ;
Μάς έχουν ζαλίσει μέ τήν υπαρξιακή οντολογία - φιλοσοφία καί διάβαζε, ψευδή θεολογία.

Τη Θ΄ (9η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΕΥΨΥΧΙΟΥ του εν Καισαρεία.

Ευψύχιος ο Άγιος του Χριστού Μάρτυς κατήγετο εκ της χώρας των Καππαδοκών, έζησε δε κατά τους χρόνους του παραβάτου Ιουλιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τξα΄ -  τξγ΄ (361 – 363). Ζων δε ο μακάριος βίον άμεμπτον, έλαβε και γυναίκα νόμιμον, κατόπιν όμως θερμανθείς υπό θείου ζήλου και παραλαβών πολλούς Χριστιανούς εκρήμνισεν εκ θεμελίων τον ειδωλολατρικόν ναόν τον επονομαζόμενον της Τυχης, τον οποίον είχεν εις ιδιαιτέραν συμπάθειαν και αγάπην ο επάρατος Ιουλιανός, όστις και προσερχόμενος εις αυτόν καθ’ εκάστην προσέφερε τας θυσίας του. Αφ’ ου δε απεκαλύφθη η πράξις αύτη του Αγίου, προσέταξεν ο Παραβάτης οι μεν άλλοι Χριστιανοί να υποβληθώσιν εις εξορίας και βασάνους, ο δε Άγιος Ευψύχιος να αποκεφαλισθή, καθ’ ο αυτουργός της τοιαύτης πράξεως· όθεν αποκεφαλισθείς έλαβεν ο αοίδιμος του Μαρτυρίου τον στέφανον.

Ἀκατανόητον θαῦμα!



νερμήνευτον ἄκουσμα, μυστηρίου θείου ἀποκεκρυμμένου φανέρωσις, ἀκαταμάχητος προστασία, ἀντίληψις κραταιά, ζωοδόχε πηγή, πέλαγος ἀνεξάντλητον τῶν θείων καὶ ἀπορρήτων χαρισμάτων καὶ δωρεῶν, ὕψος τῶν ἐπουρανίων καὶ ἀσωμάτων Δυνάμεων καὶ τῶν Σεραφεὶμ ὑψηλοτέρα, βάθος τῶν ἀποκρύφων νοημάτων τὸ ἀνεξερεύνητον, ἡ κοινὴ φιλοτιμία τῆς φύσεως, ἁπάντων τῶν καλῶν χορηγία, ἡ μετὰ τὴν Τριάδα πάντων τῶν ποιημάτων Δέσποινα, ἡ μετὰ τὸν Παράκλητον ἄλλος Παράκλητος, καὶ μετὰ τὸν μεσίτην Χριστὸν μεσίτρια τοῦ κόσμου παντός, τὸ ὄχημα ἡλίου τοῦ νοητοῦ, τὸ δοχεῖον τοῦ φωτὸς τοῦ ἀληθινοῦ τοῦ φωτίζοντος πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, ἡ φέρουσα ἐν ἀγκάλαις τὸν τῷ ῥήματι τὰ πάντα φέροντα·

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Είπε ο αββάς Ιωάννης ο Κολοβός:

“Εάν ένας Στρατηγός θελήσει να καταλάβει μια εχθρική πόλη, πρώτα δεσμεύει το νερό και την τροφή. Και έτσι οι εχθροί κινδυνεύοντας να πεθάνουν από την πείνα υποτάσσονται σ΄αυτόν. Το ίδιο ισχύει και για τα σαρκικά πάθη. Εάν ο άνθρωπος ζήσει με νηστεία και πείνα, οι εχθροί που είναι στην ψυχή του χάνουν τη δύναμή τους”. 

Ο Οικουμενισμός είναι αίρεση και οι Οικουμενιστές αιρετικοί

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρυσόστομος Β΄ ( ο Χατζησταύρου) λέγει: 

«... Ας σκεφθή ο Ορθόδοξος Ελληνικός λαός, πού οδηγείται δια της νέας ταύτης θεωρίας του Οικουμενισμού. Καλείται να εγκαταλείψη δόγματα και παραδόσεις θεοπνεύστους και αιωνοβίους και να αδιαφορήση δια τας συνεπείας και τας επιπτώσεις εις θρησκευτικήν αδιαφορίαν, την οποίαν προβλέπων εν πνεύματι αγίω ο πνευματικός της Αποκαλύψεως συγγραφεύς, έγραψε προ δισχιλίων ετών δια τον Άγγελον της Λαοδικείας «Οίδα σου τα έργα, ότι ούτε ψυχρός ει, ούτε ζεστός. Όφελον ψυχρός ης, ή ζεστός.
----------------------------------
Unexpected Opponent είπε...
Bιβλίο με τίτλο ο Oικουμενισμός δίχως μάσκες, των εκδόσεων Ορθόδοξου Tύπου. To περιεχόμενό του είναι εντυπωσιακό με διαχρονική α ξ ί α .

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ κυρίου ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ -- ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Νικολάου Βασιλειάδη του Αναστασίου, Δικηγόρου – Επίκουρου Καθηγητή Πανεπιστημίου Μακεδονίας, …προέδρου της Διοικούσας Επιτροπής και νομίμου εκπροσώπου του πολιτικού κόμματος ‘’ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ’’.

ΚΑΤΑ Παντός Υπευθύνου, κατ’ άρθρα 45-49 ΠΚ.

Θεσσαλονίκη 03η Απριλίου 2020

Αξιότιμε κύριε Εισαγγελεύ,

Εκθέτω στην κρίση Σας τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά και αιτούμαι τα κατά το νόμο.

Τις τελευταίες εβδομάδες η χώρα μας βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις. Αναστολή βασικών ατομικών συνταγματικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, απαγόρευση άσκησης λειτουργιών της θρησκευτικής μας συνείδησης και λατρείας, οριζόντια μέτρα αναγκαστικού χαρακτήρα, πέραν των όποιων άλλων επαχθών μέτρων σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο.

Ιδού, λέγει ο Κύριος

«έρχονται ημέραι κατά τας οποίας θα φέρω επάνω εις αυτήν την γην πείναν, όχι πείναν δι’ άρτον, ούτε δίψαν δι’ ύδωρ, αλλά λιμόν του να ακούσουν τον λόγον του Κυρίου» 


(Αμώς η: 11). 

Οι τάξεις των προδοτών της Ορθοδοξίας

Στον Αθηναγόρα και στους περί αυτόν και μετ’ αυτού βρίσκουν προστασία όλοι οι ανήθικοι, για να πυκνώσουν τις τάξεις των προδοτών της Ορθοδοξίας. Θράσος και κολακεία, υποκρισία και δωροδοκία, ιδού τα όπλα του θεατρίνου του Φαναρίου....» (εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος», Φεβρουάριος 1966)! 
Ο μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης, έγραψε για τους Οικουμενιστές: «Οι «οικουμενισταί» είναι γελοία υποκείμενα, δυστυχείς, οιηματίαι, φαντασιόπληκτοι,, αβαθείς, προκαλούντες πότε τον οίκτον και πότε τον πικρόν γέλωτα εις τους Ορθοδόξους χριστιανούς. Επιδεικνύουν πολυμάθειαν, ενώ είναι επιπόλαιοι και αντιφατικοί....» (Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Η ανατομία του «οικουμενισμού» ΤΥΠΟΣ 67 Σεπτ. 1966, σ. 1.)!! 

Από τὴν παγκόσμιο συνάντηση «Θρησκειῶν καὶ Πολιτισμῶν» που έγινε στην Κύπρο, μὲ σκοπὸ τὴν Εἰρήνην εἰς τὸν πλανήτη.

Ὁ Μητροπολίτης Θυατείρων   
O Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων καὶ Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγόριος, ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ στὴ συνάντηση τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο  Κωνσταντινουπόλεως, στὴ δική του ὁμιλία, ἀφοῦ μετέφερε τὶς εὐχὲς καὶ τοὺς χαιρετισμοὺς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, συνεχάρη τοὺς διοργανωτὲς καὶ τοὺς εὐχήθηκε κάθε ἐπιτυχία. “Ἦταν πράγματι μία ἐπιτυχία”, συμπλήρωσε. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Γρηγόριος εἶπε ὅτι οἱ Χριστιανοὶ ἀμέσως μετὰ τὸ Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο συνέχισαν νὰ προσπαθοῦν γιὰ νὰ βροῦν τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, “γιατί ἡ Ἐκκλησία δυστυχῶς σήμερα εἶναι διαιρεμένη καὶ ἀφοῦ εἶναι διαιρεμένη ἔχουμε οἱ Χριστιανοὶ ὑποχρέωση νὰ τὴν ἑνώσουμε”. Ἀνέφερε, ἐπίσης, ὅτι ὁ διάλογος εἶναι τὸ σπουδαιότερο, τὸ ἱερότατο, τὸ καλύτερο μέσο μὲ τὸ ὁποῖο οἱ Χριστιανοὶ θὰ ἐπανενωθοῦν καὶ θὰ ἀποτελέσουν τὴν μία Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Σημείωσε ὅτι χωρὶς μία νέα Πεντηκοστὴ δὲν θὰ μπορέσει ἡ Ἐκκλησία νὰ ἐπανενώσει τὸν ἑαυτό της.

Ἀπὸ κείμενο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Συρακουσῶν καὶ Ἁγίας Τριάδος Ἀβερκίου γραμμένο τὸ 1969.

«Πρέπει νὰ προβοῦμε σὲ ἀποφασιστικὴ ρήξη μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ τοὺς συνοδοιπόρους του. Ὁ δρόμος μας δὲν εἶναι ὁ δικός τους. Πρέπει νὰ τὸ ποῦμε αὐτὸ μὲ ἀποφασιστικότητα καὶ νὰ τὸ δείξουμε μὲ τὶς πράξεις μας. Μία ἐποχὴ πραγματικῆς ὁμολογίας ἔρχεται γιὰ μᾶς, μία ἐποχή, ποὺ ἴσως παραμείνουμε μόνοι καὶ διωκόμενοι. Στὸ βαθμὸ ποὺ ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Τοπικὲς Ἐκκλησίες ἔχουν πλέον εἰσέλθει στὶς τάξεις τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν» καὶ ἔχουν ὡς ἐκ τούτου προδώσει τὴν Ὀρθοδοξία καὶ προσκυνήσει τὸν Σατανά, ἔχει ἔρθει ἡ ὥρα τῆς πλήρους ἀπομονώσεώς μας. Δὲν μποροῦμε καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμία κοινωνία μὲ ἀποστάτες τῆς ἀληθινῆς Ὀρθοδοξίας, καὶ πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι, ἐάν ἀπαιτηθεῖ, νὰ ἀναχωρήσουμε στὶς «κατακόμβες». Ἡ θέση μας ὡς μαχητὲς καὶ ὁμολογητὲς τῆς καθαρῆς καὶ ἀμόλυντης ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ, μᾶς θέτει κάτω ὰπὸ μεγάλη ὑποχρέωση, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορὰ στὸ παρελθόν. Πρέπει νὰ θυμόμαστε πάντα, ὅτι ἕνας ἀληθινὸς ποιμένας τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ δὲν μπορεῖ ποτὲ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἔχει ὁποιαδήποτε ἄλλα συμφέροντα, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν καθαρὸ ζῆλο γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν τοῦ ποιμνίου του – σὲ αὐτὸ καὶ μόνο πρέπει ὅλες οἱ σκέψεις του, ὅλα τὰ συναισθήματά του καὶ κάθε δραστηριότητα του νὰ κατευθύνεται πάντα».