Οίστρος ακολασίας -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι συνειδητοί χριστιανοί συνήθως δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στην κοινωνία και ειδικότερα τον τρόπο ζωής των κοσμικών ανθρώπων, γιατί δεν έχουν πολλές σχέσεις μαζί τους. Όσοι, όμως, πληροφορούνται, απογοητεύονται. Υπάρχει μεγάλη διαφθορά, η οποία ξεπερνάει τα όρια της δικής τους φαντασίας. Οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί απ΄ το θέλημα του Θεού και ζουν σύμφωνα με τις υποδείξεις του διαβόλου. Δεν υπάρχει πια χριστιανικό ήθος στους λεγόμενους χριστιανούς. Παντού επικρατεί η ανηθικότητα. Οι σαρκικές ηδονές έχουν μεθύσει τους ανθρώπους όλων των ηλικιών. Οι νέοι, οι έγγαμοι και οι γέροντες μιλούν για τον έρωτα και δεν ντρέπονται. Κανένας δεν μιλάει για ηθική, εγκράτεια, αγάπη, οικογένεια, φόβο Θεού και αιώνιες αξίες. Ζωώδης η κατάσταση.
----------------------------
Ανώνυμος είπε...
Πολύ καλό άρθρο
Γι΄ αυτό έχουν αυξηθεί τα διαζύγια και λιγόστεψαν οι γάμοι. Οι άνθρωποι στις μέρες μας εύκολα λύνουν τις συζυγικές τους σχέσεις. Όλα επιτρέπονται πιά! Κανένας ηθικός φραγμός και καμμιά ηθική αναστολή. Παλαιότερα λέγαμε ότι αυτά συμβαίνουν στις μεγάλες πόλεις, ενώ στις κωμοπόλεις και τα χωριά οι άνθρωποι είναι πιο αυντηρητικοί. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει σήμερα. Η ανηθικότητα έχει φθάσει και στο τελευταίο χωριουδάκι. Δυστυχώς, η τηλεόραση δίνει τα κατάλληλα μαθήματα. Το παν οι σαρκικές ηδονές. Τίποτα άλλο. Ηδονές, ηδονές, ηδονές! Οι άνθρωποι τρελάθηκαν. Ξέχασαν εντελώς το Θεό. Κι ενώ αυτό συμβαίνει, έρχεται και η Πολιτεία και νομοθετεί όχι για να περιορίσει το κακό, αλλά για να το νομιμοποιήσει. Καθιερώνει τον πολιτικό γάμο, αναγνωρίζει τις εκτρώσεις, διευκολύνει την έκδοση των διαζυγίων, δέχεται δικαιώματα στους ομοφυλόφιλους και τώρα σκέφτεται να νομοθετήσει και το συμβόλαιο της ελεύθερης συμβίωσης, δηλαδή να ζουν οι άνθρωποι κατά τις ορέξεις τους, να μη έχουν υποχρεώσεις και να μη θεωρούνται παράνομοι και αμαρτωλοί. Συγχρόνως δε ν΄ αδιαφορούν για τα παιδιά, που θα γεννιούνται και θα είναι καταδικασμένα να ζουν μέσα σ΄ ένα άθλιο περιβάλλον. Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Οι αληθινοί χριστιανοί έχουν περισσότερους πειρασμούς, αλλά και αυξημένες υποχρεώσεις. Πρέπει ν΄ αναδεικνύονται νικητές στους πειρασμούς και συγχρόνως να είναι το φως και το αλάτι της κοινωνίας. Και αυτό δεν νομοθετείται απ΄ την πολιτεία. Είναι εντολή του Θεού κι έχει αιώνια ισχύ.

2 σχόλια:

  1. Πολύ περιγραφικό το κείμενο, απλό, κατανοητό και εύστοχο. Μια ελάχιστη ένσταση όμως. Συνήθως οι συνειδητοί χριστιανοί για να γίνουν συνειδητοί χριστιανοί βάδισαν σε πολύ σκληρούς δρόμους ανομίας, ποιός γεννήθηκε άγιος ή -για να μη ξενίσει η λέξη- ποιός στ΄αλήθεια γεννήθηκε αμόλυντος και καθαρός; Κανένας υπό το φλοιό της γης. Ακόμη και η Παναγία μητέρα του Χριστού μας ήταν υπό το βάρος του προπατορικού ανομήματος, όμως μικρή όπου αφιερώθηκε στο Ναό από τους γονείς της μπόρεσε να κρατηθεί αμόλυντη έτσι ώστε να έλθει το πλήρωμα του χρόνου να δεχτεί το Θεό Λόγο στα σπλάχνα της και να φέρει στο φθαρτό κόσμο μας τη σωτηρία των ανθρώπων. Βέβαια υπάρχουν κι άνθρωποι που ελάχιστα μολύνθηκαν, ζώντας σε ένα περιβάλλον χριστιανικό, μια μικρή ζύμη πνευματικής όασης, πόσο 'τυχεροί' αυτοί που δε μολύνθηκαν τόσο που να μη γνωρίζουν πιο έξω το τί συμβαίνει και τί γίνεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μια διόρθωση ΄'υπό τον ουρανό'..

    ΑπάντησηΔιαγραφή