Θύραθεν κείνται οι Έμποροι των Εθνών -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η  βιούμενη κατάταση, εν τοις πράγμασι, μας  πέμπει σε μία άλλη εποχή, κατά την οποία δεν υφίσταται ελεύθερο έθνος, ιδική μας πατρίδα, παραμέναμε αποικία, μίας μεγάλης δύναμης-χώρας, εντός της συνοριακής περιφέρειας της οποίας ευρισκόμεθα.

Καθίσταται πρόδηλο, ότι ο Έλληνας έχει απολέσει, κάθε ψήγμα ανάνηψης, ακριβώς δια τον λόγο ότι έχει βιασθεί ανεπαισθήτως η συνείδησή του, εκ της φαιάς προπαγάνδας της εν Ελλάδι, κραταιάς αριστεράς.

Η ελευθερία την οποία του κατέλειψαν οι πρόγονοι του, οι οποίοι του κληροδότησαν ελεύθερη πατρίδα με θυσίες και εργώδεις ισόβιες προσπάθειες και μόχθους, δεν καθίσταται εκτιμητέα.

Προτιμάει να αποποιηθεί κάθε ιερό δεσμό με το παρελθόν του, να προδώσει εσχάτως τα πρωτοτόκια του, ίνα μην χαρακτηρισθεί «φασίστας», δηλαδή να μην περιαφθεί του στίγματος της προπαγάνδας των Μπολσεβίκων, υπό την έννοια ότι πάσχει εκ βάθρων εις τέτοιον βαθμό, όπου δεν μπορεί στοιχειωδώς να διακρίνει με σαφήνεια και ενάργεια το αληθές γεγονός εκ της εκ του  μη όντος κατασκευασμένης προπαγάνδας.

π.Θεόδωρος Ζήσης, Τρέχουσα επικαιρότητα του Ουκρανικού θέματος

------------------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Καλά τα λέει αλλά η ίδια τσίχλα αναμασάτε! Ο οικουμενισμός, η εκκοσμίκευση, οι επιδερμικές σχέσεις αγάπης, η γεωπολιτική και τα οικονομικά συμφέροντα εμπλέκονται, συμπλέκονται, και συνεχίζεται το ίδιο έργο με αφελείς θεατές. Το βδέλυγμα της ερήμωσης οικοδομείται γύρω μας, όλοι το βλέπουν, μα ελάχιστοι από όλα τούτα τα μολύσματα αποχωρούν. Άχρι καιρού και βλέπουμε γιατί τώρα ψήνουμε σαρακοστή μπριζόλα μπρόκολο που τη βαφτίσαμε ψάρι κοκκινιστό με γαρνιτούρα κεφτέδες που τους βαφτισαμε λαχανοντολμάδες.

Ὁ «ἀρ-ἄσωτος» Ἀμερικῆς

Ὁμὰς ὀφφικιάλων τοῦ Τά­γματος τοῦ Ἁγ. Ἀνδρέου ἐπεσκέφθη τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον ὁμοῦ μετὰ τοῦ Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρου. Εἰς σχετικὴν φωτογραφίαν ὁ Ἀμερικῆς εἶναι μὲ κουστούμι. Ὅσον ἦτο εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν ἔλεγεν ὅτι δὲν ἐπέτρεπαν τὸ ράσον οἱ Τοῦρκοι. Εἰς τὴν Θεσσαλονίκην εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν ἔλεγεν ὅτι ἤρχετο ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν καὶ δὲν εἶχε χρόνον νὰ φορέση τὸ ράσον. Τώρα τοῦ ἀπαγορεύουν καὶ εἰς τὰς ΗΠΑ νὰ τὸ φορᾶ;

Ὡς ὁ ἄσωτος υἱὸς ἐπιστρέφει ἄνευ ἐνδύματος ἱερατικοῦ εἰς τὸν Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος ἂν δὲν ὑπῆρχεν, ὁ κ. Ἐλπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης δὲν θὰ εἶχε γίνει οὔτε διάκονος… Διὰ τοῦτο κατανοεῖ πλήρως κανεὶς τὰ ἐγκώμια ποὺ ἀνέπεμψε. Συμφώνως πρὸς τὴν ἱστοσελίδα «Φῶς Φαναρίου» τῆς 23ης Νοεμβρίου 2019:

«Ἀπὸ τὴν πλευρά του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἐλπιδοφόρος ἐπεσήμανε τὴ σημασία ποὺ ἔχει γιὰ τὸ πλήρωμα τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ ὁποῖο, ὅπως εἶπε, εἶναι τὸ Κέντρο τῆς πίστης, εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς ἐλπίδας καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἀγάπης γιὰ ὅλους τοὺς πιστοὺς στὶς ΗΠΑ».

"Ο.Τ"

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ --- Orthodox Hymns

π. Θεόδωρος Ζήσης:

Ἐπὶ δύο χιλιάδες τώρα χρόνια ἡ Θεοτόκος ἐγκωμιάζεται καὶ μακαρίζεται μὲ χιλιάδες ὕμνων καὶ ἐγκωμιαστικῶν λόγων ἀπὸ ἀναρίθμητους ὑμνογράφους καὶ συγγραφεῖς, καὶ θὰ ἐγκωμιάζεται εἰς τοὺς αἰῶνας, διότι ἔγινε τὸ ἐργαστήριο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων· διότι λόγῳ τῆς καθαρότητος καὶ τῆς ἁγιότητός Της εἵλκυσε τὴν προσοχὴ τοῦ Θεοῦ, ἐρωτεύθηκε ὁ Θεὸς τὸ πνευματικό Της κάλλος καὶ δέχθηκε νὰ τὴν κάνει μητέρα Του, νὰ γεννηθεῖ  ἀσπόρως καὶ ἀνάνδρως, χωρὶς τὴν μεσολάβηση δηλ. ἀνδρός, ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων Της.

Τη Β΄ (2α) Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΑΒΒΑΚΟΥΜ

ΑΒΒΑΚΟΥΜ ο θείος Προφήτης κατήγετο από την φυλήν του Πατριάρχου Συμεών, ήτο δε υιός Σαφάτ, προ Χριστού ων έτη χ΄ (600). Ούτος προείδε την αιχμαλωσίαν και άλωσιν, εις την οποίαν έμελλε να υποβληθή η Ιερουσαλήμ και ο Ναός του Θεού, και έκλαυσε πικρώς· ότε δε αφίκετο ο Ναβουχοδονόσωρ εις Ιερουσαλήμ, έφυγεν εις την Οστρακίνην, χώραν μεταξύ Αιγύπτου και Πετραίας Αραβίας και ήτο ξένος και πάροικος εις την γην του Ισμαήλ. Όταν δε επέστρεψαν εις την Βαβυλώνα οι Χαλδαίοι, έχοντες μετ΄ αυτών τους αιχμαλώτους Ισραηλίτας, όσοι ευρέθησαν εις Ιερουσαλήμ και Αίγυπτον, τότε και ο Προφήτης ούτος επανήλθεν εις την ιδικήν του γην.

π. Νικόλαος Δημαράς : Νεοημερολογιτισμός ἴσον Οἰκουμενισμός

Οἱ Νεοημερολογίτες ἰσχυρίζονται, ὅτι διόρθωσαν τό ἡμερολόγιο γιά καθαρά ἀστρονομικούς λόγους. Ἤταν, λένε, ντροπή νά ἀκολουθοῦμε ἕνα λανθασμένο καί ἀπαρχαιωμένο ἡμερολόγιο.

Πολύ καλά...

Τήν Ἐκκλησία, βέβαια, δέν την ἐνδιαφέρει ἡ ἀστρονομική ἀκρίβεια τοῦ ἡμερολογίου, τήν ἐνδιαφέρει μόνον ἡ λειτουργική καί ἑορτολογική ἑνότητα καί τάξη τῶν κατά τόπους Ἐκκλησιῶν.

Ἀλλά ἔστω, ἄς ὑποθέσουμε, ὅτι πράγματι γιά τήν ἐπιστημονική ἀκρίβεια ἀγωνιοῦσαν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί.

Τότε, γιατί δέν διόρθωσαν πράγματι τό ἡμερολόγιο μέ βάση τά ἐπιστημονικά δεδομένα τοῦ 20^οῦ αἰῶνα, ἀλλά ἐφάρμοσαν ἕνα ἐπίσης λανθασμένο ἡμερολόγιο, χρονολογούμενο ἀπό τόν 16^ο αἰῶνα, τό ἡμερολόγιο τοῦ Πάπα Γρηγορίου;

ΣΥΝΑΞΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ:

Ἡ νέ­α ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γί­α τοῦ Οἰ­κου­με­νι­κοῦ Πα­τριά­ρχη κ. Βαρ­θο­λο­μαί­ου, ἡ ὁ­ποί­α εἶ­ναι και­νο­φα­νής καί πα­ρεκ­κλί­νει ἀ­πό τήν ὀρ­θό­δο­ξη ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γί­α δέν θά πρέ­πει νά γί­νει ἀν­τι­κεί­με­νο κρι­τι­κῆς καί ἐ­λέγ­χου ἀ­πό ὀρ­θο­δό­ξου πλευ­ρᾶς; Καί στήν πε­ρί­πτω­ση αὐ­τή τί θά πρέ­πει νά θε­ω­ρη­θεῖ αἵ­ρε­ση; Ἡ πα­πο­κεν­τρι­κή ἐκ­κλη­σι­ο­λο­γί­α τῆς Β΄ Βα­τι­κα­νῆς Συ­νό­δου τήν ὁ­ποί­α υἱ­ο­θε­τεῖ καί προ­βά­λλει ὁ κ. Βαρ­θο­λο­μαῖ­ος, πού θε­ω­ρεῖ τήν Ἐκ­κλη­σί­α δι­ηρη­μέ­νη ἤ ἡ πί­στη στήν αὐ­το­συ­νει­δη­σί­α τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας ὅ­τι αὐ­τή ἀ­πο­τε­λεῖ τήν «Μί­α Ἁ­γί­α Κα­θο­λι­κή καί Ἀ­πο­στο­λι­κή Ἐκ­κλη­σί­α»;

Στήν Θ΄ Γε­νι­κή Συ­νέ­λευ­ση τοῦ ΠΣΕ στό Porto Alegre τῆς Βρα­ζι­λί­ας οἱ ὀρ­θό­δο­ξοι ἀν­τι­πρό­σω­ποι (καί τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος) ἀ­πο­δέ­χθη­καν τήν και­νο­φα­νῆ καί παν­τε­λῶς ἀ­πα­ρά­δε­κτη θε­ο­λο­γι­κά ἄ­πο­ψη ὅ­τι «Κά­θε ἐκ­κλη­σί­α (σημ. πού συμ­με­τέ­χει στό Π.Σ.Ε.) εἶ­ναι ἡ κα­θο­λι­κὴ Ἐκ­κλη­σί­α καὶ ὄ­χι ἁ­πλὰ ἕ­να μέ­ρος της. Κά­θε ἐκ­κλη­σί­α εἶ­ναι ἡ Ἐκ­κλη­σί­α κα­θο­λι­κή, ἀλ­λὰ ὄ­χι στὴν ὁ­λό­τη­τά της. Κά­θε ἐκ­κλη­σί­α ἐκ­πλη­ρώ­νει τὴν κα­θο­λι­κό­τη­τά της ὅ­ταν εἶ­ναι σὲ κοι­νω­νί­α μὲ τὶς ἄλ­λες ἐκ­κλη­σί­ες»­(­!­) (P­o­r­to A­l­e­g­re, Φε­βρουά­ριος 2006).

To Δόγμα και η αξία του -- Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομοτίμου Καθηγητού ΑΠΘ

Η προσήλωσις εις το ορθόδοξον δόγμα, ωστική δύναμις της πνευματικής ζωής

Ανάμεσα στ΄ άλλα γνωρίσματα, που χαρακτηρίζουν την πνευματική υποβάθμιση της κοινωνίας μας είναι και τούτο: Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν εκδηλώνει ενδιαφέρον για τα πνευματικά και μάλιστα τα δογματικά θέματα, που αποτελούν το θεμέλιο και την πηγή της πνευματικής ζωής. Για του λόγου το ασφαλές παραπέμπω στην επίσκεψη του Πάπα στην Αθήνα. Επιθυμούσα, όπως και η πλειονότητα του ελλαδικού κλήρου και λαού, την αποφυγή εκείνης της επισκέψεως. Η πραγματοποίησή της ήταν ένα ήττημα για μας. Έστησε ένα προγεφύρωμα του Παπισμού στην Ορθόδοξη Ελλάδα και έχει αυξήσει την έπαρση των απανταχού παπικών και παποφίλων. Ωστόσο, φρονώ ότι αυτό το δυσάρεστο γεγονός μπορεί να αξιοποιηθεί θετικά και να καταστεί τελικά ωφέλιμο. Πως; Αν λειτουργήσει σαν ξυπνητήρι των κοιμωμένων συνειδήσεών μας αν μας αναγκάσει να απεγκλωβισθούμε από τους επικίνδυνους εναγκαλισμούς των οικουμενιστικών κηρυγμάτων, να συνταχθούμε στη γραμμή των αγίων Πατέρων μας και να τονώσουμε την προσήλωσή μας στο ορθόδοξο δόγμα.