Εἶναι μιά ἱστορία σκληρή ὅσο και ἀποκαλυπτική: Ὁ Κύριος
μήνυσε μέ τόν προφήτη του Σαμουήλ στον βασιλιά Σαούλ νά πάει νά πατάξει τούς ἐχθρούς
Ἀμαληκῖτες καί νά ἐξολοθρεύσει τούς πάντες καί τά πάντα τῆς χώρας τους.
Τίποτε να μή κρατήσει καί κανέναν νά μή λυπηθεῖ, ἀπό ἄνδρα μέχρι γυναῖκα και ἀπό
νήπιο μέχρι βρέφος καί ἀπό μοσχάρι μέχρι πρόβατο καί ἀπό καμήλα μέχρι ὄνο (Α΄ Βασ.
15,3). Ὁ Σαούλ ὅμως θέλησε νά φανεῖ σπλαγχνικώτερος ἀπό τόν Γιαχβέ καί
καλύτερος ἀπό ὅ,τι ἐκεῖνος ἤθελε. Ἔτσι, εἰδοποίησε τούς συμμάχους του Κιναίους,
πού ζοῦσαν ἀνάμεσα στούς Ἀμαληκῖτες, και τούς ἀπομάκρυνε ἀπό τήν σφαγή· συνέλαβε
τόν βασιλιά Ἀγάγ ζωντανό, γιά νά στολίσει τόν θρίαμβό του, καί φύλαξε τά ἐκλεκτότερα
ἀγαθά τῆς χώρας, ζῶα καί καρπούς, γιά νά τά προσφέρει θυσία στόν Θεό.
Λόγος Πανηγυρικός εις την Είσοδον της Παρθένου.
Ας λάμψη πλέον, ω Ιερείς του Θεού, εις υμάς
η φαιδρά των προγόνων πανήγυρις· ας ανατείλη η λάμψις της αγαλλιάσεως των
δικαίων τούτων επί τους χαρακτήρας του προσώπου σας σήμερον· ας αναχωρήση
μακράν η του σκότους κατήφεια, η αμαυρούσα το της διανοίας υμών τιμαλφέστατον
φως· δεν ευρίσκεται πλέον καμμία της νομοθεσίας σας πρόφασις, δια το άκαρπον
της νηδύος, δια την στείρωσιν των προβεβηκότων· έρχονται, έρχονται σήμερον οι
μεγάλοι ούτοι και περιβόητοι γεννήτορες, όχι ως πάλαι κατηφείς και
πεφοβισμένοι, όχι προσφέροντες λειτουργίας ή προσφοράς, αλλ’ ως θυσίαν φέρουσι
θυγατέρα, φαιδροί τε και ένδοξοι, με πλήθη λαμπαδηφορουσών παρθένων, με στίφη
δοξολογούντων Αρχαγγέλων·
ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ - ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΑ ΣΤΙΦΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ -- Orthodox Hymns
Σήμερον τὰ στίφη τῶν
Πιστῶν συνελθόντα, πνευματικῶς πανηγυρίσωμεν, καὶ τὴν θεόπαιδα Παρθένον καὶ
Θεοτόκον, ἐν Ναῷ Κυρίου προσαγομένην, εὐσεβῶς ἀνευφημήσωμεν· τὴν προεκλεχθεῖσαν
ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν, εἰς κατοικητήριον τοῦ Παντάνακτος Χριστοῦ, καὶ Θεοῦ τῶν ὅλων,
Παρθένοι, λαμπαδηφοροῦσαι προπορεύεσθε, τῆς Ἀειπαρθένου τιμῶσαι,
τὴν σεβάσμιον πρόοδον, Μητέρες, λύπην πᾶσαν ἀποθέμεναι, χαρμονικῶς συνακολουθήσατε,
ὑμνοῦσαι τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ γενομένην, καὶ τῆς χαρᾶς τοῦ κόσμου
τὴν πρόξενον. Ἅπαντες οὖν χαρμονικῶς, τὸ χαῖρε σὺν τῷ Ἀγγέλῳ ἐκβοήσωμεν, τῇ
Κεχαριτωμένῃ, τῇ ἀεὶ πρεσβευούσῃ, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Τη Κ΄ (20η) Νοεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών ΠΡΟΚΛΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, ος εχρημάτισε μαθητής του μακαρίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Πρόκλος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήκμαζε κατά τους χρόνους του Θεοδοσίου
του Μικρού του εν έτει υη΄ (408) βασιλεύσαντος, καθό δε ευλαβής και ενάρετος
εχειροτονήθη Επίσκοπος Κυζίκου από τον Άγιον Σισίνιον Πατριάρχην
Κωνσταντινουπόλεως.
H αίρεσις τού Οικουμενισμού έχει δύο χαρακτηριστικά που δεν είχαν οι παλαιές αιρέσεις
Πρώτον, την καθολικήν κατά της Ορθοδόξου
Εκκλησίας επίθεσιν και όχι μόνον εναντίον ενός δόγματος και δεύτερον, την
καθολικήν σχεδόν αποδοχήν της αιρέσεως από τους κορυφαίους κληρικούς και
θεολόγους της Ορθοδοξίας, με ελαχίστας εξαιρέσεις στο χώρο των ιερέων καί
μοναχών.
Σημειωτέον ότι οι εξαιρέσεις αυτές αναφέρονται μόνο στό θεωρητικό πεδίον,
δηλαδή στά λόγια και την πέννα, χωρίς ουδεμίαν πρακτικήν έκφρασιν αντιστάσεως, όπως είναι η διακοπή κοινωνίας με την
αίρεσιν κ.λ.π.
Σημειωτέον ότι οι εξαιρέσεις αυτές αναφέρονται μόνο στό θεωρητικό πεδίον,
δηλαδή στά λόγια και την πέννα, χωρίς ουδεμίαν πρακτικήν έκφρασιν αντιστάσεως, όπως είναι η διακοπή κοινωνίας με την
αίρεσιν κ.λ.π.
Το θλιβερώτερον όμως εν προκειμένω είναι η δικαιολογία που προβάλλουν αυτοί οι
ρασοφόροι παντός βαθμού προκειμένου να υποστηρίξουν την θέσιν τους. Λέγουν
χαρακτηριστικώς ότι ενεργούν έτσι, διότι επθυμούν να ευρίσκωνται εντός
Εκκλησίας, αφού, όπως ισχυρίζονται, μόλις διακόψουν κοινωνίαν με τους
αιρετικούς προϊσταμένους των ή τους κοινωνούντας με αυτούς, θα ευρεθούν αμέσως
εκτός Εκκλησίας. Οποία διαστροφή της Ορθοδόξου διδασκαλίας!
----------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
@ 19 Νοεμβρίου 2019 - 2:00
μ.μ.
«Το αντίθετο ισχύει. Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος μόνο ωφέλησε την Ορθοδοξία.»
Ὁ π. Ἐπιφάνιος ἔγραψε καί ψυχωφελῆ καί ἀντι-μασσωνικά ἔργα, τά ὁποῖα βεβαίως εἶναι
πολύ ὠφέλιμα. Ὅταν, ὅμως, κάποιος κηρύττῃ αἵρεσιν, ὅπως ἔπραξεν ὁ π. Ἐπιφάνιος,
τότε βλάπτει τήν Ἐκκλησίαν. Εἰς δέ τήν προκειμένην περίπτωσιν, ἡ βλάβη εἶναι
πολύ μεγάλη, καθότι «ἀκινητοποίησε» γενιές Ὀρθοδόξων πού ἴσως ἀντιδροῦσαν ἀπό
τό 1965 εἰς τόν Οἰκουμενισμόν, ὁπότε ἴσως νά μήν ἐφθάναμε εἰς αὐτό τό χάλι.
«Το αντίθετο ισχύει. Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος μόνο ωφέλησε την Ορθοδοξία.»
Ὁ π. Ἐπιφάνιος ἔγραψε καί ψυχωφελῆ καί ἀντι-μασσωνικά ἔργα, τά ὁποῖα βεβαίως εἶναι πολύ ὠφέλιμα. Ὅταν, ὅμως, κάποιος κηρύττῃ αἵρεσιν, ὅπως ἔπραξεν ὁ π. Ἐπιφάνιος, τότε βλάπτει τήν Ἐκκλησίαν. Εἰς δέ τήν προκειμένην περίπτωσιν, ἡ βλάβη εἶναι πολύ μεγάλη, καθότι «ἀκινητοποίησε» γενιές Ὀρθοδόξων πού ἴσως ἀντιδροῦσαν ἀπό τό 1965 εἰς τόν Οἰκουμενισμόν, ὁπότε ἴσως νά μήν ἐφθάναμε εἰς αὐτό τό χάλι.
Πολυτεχνείο-ένας σύγχρονος μύθος --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
«Φοβάμαι
τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που σου 'κλειναν την πόρτα
μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια
και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο
να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που γέμιζαν τις ταβέρνες
και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια
κάθε βράδυ
και τώρα τα ξανασπάζουν
όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη
και έχουν και «απόψεις».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν
και τώρα σε λοιδορούν
γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.
Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.
Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο»
Μανώλης Αναγνωστάκης
Το
ποίημα «Φοβάμαι» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1983 και δημοσιεύτηκε στην εφημ.
Αυγή.
Η
εξωνημένη γενιά του πολυτεχνείου φιγουράρει ενόψει της πτώσεως της δήθεν
λαομισήτου δικτατορίας, προκειμένου να
διασώσει την αμαυρωμένη και αποκεκαλυμμένη αλήθεια περί της, γνωστής τοις πάσι,
«προβοκάτσιας» των εξω-εθνικών δυνάμεων, οι οποίες την δημιούργησαν τεχνηέντως,
δια να δρομολογήσουν τα τεκταινόμενα του Κυπριακού Ελληνισμού.
--------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
--------------------
Καί αὐτό τό κείμενον τοῦ κ. Κατσιβαρδᾶ ἀποτυπώνει ὅλην τήν ἀλήθειαν, ἡ ὁποία πονεῖ μέν, ἀλλά πρέπει νά ὁμολογῆται! Δέν ξέρω ἄν καί κατά πόσον ὁ ὅρος «συντεταγμένη Πολιτεία», πού χρησιμοποιεῖται στό κείμενον, ἀνταποκρίνεται στήν πραγματικότητα, καθότι βλέπω ὅτι οἱ κατέχοντες τήν ἐξουσίαν πασχίζουν πῶς νά διαλύσουν τά πάντα, νά ἐξαπατήσουν τούς πάντας καί νά παραδώσουν τήν χώραν στούς ἰσλαμιστάς. Μᾶλλον γιά «συντεταγμένην Προδοσίαν» θά πρέπῃ νά ὁμιλοῦμε καί ὄχι για «συντεταγμένην Πολιτείαν»!
Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης :
…διεκδικῶ –µὲ ἀτράνταχτα
ἱστορικὰ ἀλλὰ καὶ Θεολογικὰ ἐπιχειρήµατα– τὴν ἀπόλυτη Αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας
τῆς Ἑλλάδος, Αὐτοκεφαλία, ἡ ὁποία στὶς µέρες µας δὲν εἶναι ἁπλὴ διοικητικὴ ἀναγκαιότητα,
ἀλλὰ ἀναγκαιότητα Ἐκκλησιολογικῆς
προστασίας τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν “ὀθνεῖαν” καὶ ἐξευρωπαϊσµένη
Παποπροτεσταντικὴ παραλλαγὴ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ποὺ διαµορφώνει καὶ
διοχετεύει στὰ πέρατα τῆς Οἰκουµένης τὸ Πατριαρχικὸ ἐπιτελεῖο.
«Μελαγχολικαί ενοράσεις» -- Αθωνικά άνθη
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, μεταξύ άλλων, λέγει, ότι «οι
Μοναχοί είναι οι κήρυκες της ερχομένης Βασιλείας, οι προφήται της Καινής
Διαθήκης». Την φράση αυτή μού θύμισαν κάποιες συζητήσεις, πού είχα τελευταίως
με τρεις φίλους ησυχαστές, πού και οι τρείς, ωσάν από προφητική διαίσθηση,
ισχυρίζοντο για την επέλευση απιθάνων εθνικών καταστάσεων. Και ποιές
καταστάσεις είναι αυτές;
Ότι, τάχα,
η Ελλάς, σταδιακώς, δεν θά συρρικνωθεί μέν εδαφικώς, αλλά θά κατακτηθεί εκ των
ένδον από τό Ισλάμ! Και εστήριζαν τον ισχυρισμόν των, στις ηλεγμένες
πληροφορίες, όπως έλεγαν, πού τούς μετέδιδαν παλαιοί φίλοι τους κορυφαίων
πολιτικών θέσεων, πού τούς επεσκέπτοντο στην Έρημο τού Άθωνος ή τους έγραφαν.
Και στην ερώτησή μου· Ο Θεός θά επιτρέψει την
αντικατάσταση της αγίας Εκκλησίας Του, πού «επεριποιήσατο τώ ιδίω Αίματι», μέ
τόν σκοτεινό και δαιμονικόν μουσουλμανισμόν μέσα στην Τοπική Ορθοδοξία της
Ελλάδος; Μού απήντησαν με ένα στόμα ότι, ο Θεός θα το επιτρέψει εξ αφορμής της
εκτεταμένης αμαρτίας. Καί ανεφέρθησαν στους βυζαντινούς ρωμηούς, πού δεν
μετανοούσαν.