Η μετάνοια είναι η πιο μεγάλη παραχώρηση του Θεού στον
αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά και η πιο γενναία και ηρωϊκή ανθρώπινη πράξη. Είναι ένα
άλμα, το οποίο επιτελεί ο αμαρτωλός με τη βοήθεια της πίστεως, για να μπει έτσι
στη σφαίρα της χάριτος, όπου όλα είναι τέλεια και άγια, διότι η αγάπη του Θεού
γνωρίζει να λαμπρύνει και να αξιοποιεί θετικά και τα πιο μελανά και αρνητικά
στοιχεία του ανθρώπου. Αυτό το γενναίο άλμα της μετανοίας, με τις ασύλληπτες
συνέπειές του, μπορούμε να μελετήσουμε απλά, αλλά και πολύ καθαρά στην
αγιασμένη μορφή του ευαγγελιστού Ματθαίου, του τελώνη, που έγινε απόστολος του
Χριστού.
Η θεία πρόσκληση.
Στην Καπερναούμ, την «ιδίαν πόλιν» του Ιησού, κατοικεί
και εργάζεται ο Ματθαίος. Εκεί, στο μέσον μιας ημέρας γεμάτης σημεία και
διδαχές, ο Κύριος περνώντας μπροστά από το «τελωνείο» του Ματθαίου τον βλέπει
και του απευθύνει το κάλεσμα· «ακολούθει μοι». Κι εκείνος εγκαταλείποντας την
ίδια στιγμή τις εκκρεμότητες του τελωνικού του γραφείου, κλείνει μια για πάντα
τους παλιούς λογαριασμούς και «αναστάς ηκολούθησεν αυτώ».