Τὸ ἀλγεινὸν φαινόμενον τῶν δεσποτικῶν πανηγυρισμῶν

ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΑΝΑΜΕ πολλὲς φορὲς ἀπὸ αὐτὴ τὴ στήλη, ὅτι οἱ «δεσποτικὲς φιέστες» ἀποτελοῦν ἀλγεινὸ φαινόμενο τῆς ἐποχῆς μας καὶ προκαλοῦν τὸν πιστὸ λαό, σὲ καιροὺς οἰκονομικῆς κρίσεως καὶ λιτότητας. Παραθέτουμε ἕνα εὔστοχο σχόλιο τοῦ ἀγωνιστῆ κληρικοῦ π. Δανιὴλ Ἀεράκη: «Μιλᾶμε γιὰ παράδοσι. Καὶ ζοῦμε τὸ παράδοξο! Μιλᾶμε γιὰ Ἐκκλησία. Καὶ ζοῦμε πανηγύρια φρικτῆς φιγούρας, τεράστιας σπατάλης, προκλητικοῦ θρησκευτικοῦ “χαβαλέ”! Μιλᾶμε γιὰ τιμὴ μαρτύρων, καὶ ζοῦμε τὴ λάμψι τῆς πολυτέλειας ἀκόμα καὶ στὶς λάρνακες τῶν πάσης φύσεως καὶ προελεύσεως λειψάνων. Δὲν χρειάζεται νὰ δυσκολευθῆτε ψάχνοντας. Οἱ ἱστοσελίδες ἐκεῖ­νες, ποὺ ἔχουν ἀποκλειστικὰ καὶ ἐργολαβικὰ ἀναλάβει νὰ καλύπτουν τὰ λεγόμενα “πολυαρχιερατικὰ συλλείτουργα”, ἐνημερώνουν ἀνὰ μία περίπου ὥρα γιὰ τὸν πλοῦτο τῆς κενοδοξίας καὶ φιγουρομανίας μέσα στὸν ἅγιο χῶρο τοῦ θυσιαστηρίου. Μπορεῖτε νὰ φαντασθῆτε τὸν Ἐσταυρωμένο τοῦ Γολγοθᾶ, τὸν Ἰησοῦ, τὸν Κύριο τῆς δόξης, νὰ δορυφορῆται τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ ἀπὸ τριάντα (30) δεσποτάδες, φανταχτερὰ καὶ χρυσοστόλιστα ντυμένους καὶ στεφανωμένους μὲ περίλαμπρες μίτρες; Ἡ ἁγία Τράπεζα εἶναι ὁ Γολγοθάς. Τί δουλειὰ ἔχει ὅλος ὁ ἐπισκοπικὸς συνωστισμὸς γύρω-γύρω, ποὺ τολμοῦν μάλιστα ὡρισμένοι ἀπὸ αὐτοὺς καὶ ἀποθέτουν τὶς μίτρες τους πάνω στὴν ἁγία Τράπεζα; “Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται ὁ τῶν ἀγγέλων Βασιλεύς”. Δὲν θὰ πρότεινε κανεὶς σὲ ἐπίσκοπο σήμερα νὰ λειτουργῆ μὲ ἀκάνθινο στεφάνι. Τουλάχιστον ὅμως ἂς λειτουργῆ καὶ ἂς παρίσταται στὸ Ναὸ τῆς λατρευτικῆς προσευχῆς καὶ συνάξεως, ὅπως ζητεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον διὰ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, δηλαδή, ἀσκεπὴς (Α΄ Κορ. ια΄ 5)» (Πηγή: Ὀρθόδοξη Φωνή)! Νομίζουμε ὅτι ὁ π. Δανιὴλ δὲν ὑπερβάλλει!

"Oρθ. Τύπος"

Βασικόν αίτιον αποστασίας.

Κοινή γνώσις παντός μεν ορθοδόξου πιστού, κατ΄ ιδιάζοντα δε λόγον των Μοναχών, πρέπει να τυγχάνη ότι το αίτιον του κακού δεν έχει την προέλευσίν του και δεν αποτελεί συνέπειαν απορρέουσαν εκ των προσωπικών-θεολογικών γνώσεων του Μεταξάκη ή του Παπαδοπούλου, ούτε του Αθηναγόρου ή του Bαρθολομαίου, ως και προ ή μετά άλλων ομοίων αυτοίς, αλλά πηγάζει εκ του γεγονότος ότι, ουχί μόνον ούτοι, αλλά, κρίμασιν οις οίδε Κύριος, άπασα σχεδόν (όχι η Εκκλησία, άπαγε… αλλά) η πνευματική ηγεσία τής καθ΄ όλου Εκκλησίας, εκτός βεβαίως σπανίων εξαιρέσεων, ως και οι πλείονες εκ των Καθηγητών τής σημερινής θεολογικής επιστήμης, συμμιγέντες, αφομοιώθησαν με την διεστραμμένην «θεολογικήν» σκέψιν της Δύσεως, τούθ΄ όπερ κατέστησε τούτους ου μόνον απειθείς, αλλά και επικριτάς και κατηγόρους της Ορθοδόξου Πατερικής θεολογίας, ανατρέποντες ούτω θεμελιωδώς την υπόστασιν της «Μίας, Αγίας,…» του Χριστού Εκκλησίας!

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns



«Αγία των Αγίων υπάρχουσα, σεμνή, εν Ναώ ηγάπησας αγίω κατοικείν».
Είναι μάλιστα σπουδαίας έμπνευσης οι στίχοι του υμνογράφου, που διακηρύσσουν την ωριμότητα της μικρής Παναγίας: «Η τριετίζουσα τω σώματι και πολυετής εν τω πνεύματι»∙  «νηπιάζουσα σαρκί και τελεία τη ψυχή». Και δεν πρέπει να μας παραξενεύει τούτο: «όπου γαρ βούλεται Θεός νικάται φύσεως τάξις».

Τη ΙΒ΄ (12η) Νοεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΙΩΑΝΝΟΥ Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας του Ελεήμονος.

Ιωάννης ο εν Αγίοις πατήρ ημών Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας ο Ελεήμων εγεννήθη εν έτει φνε΄ (555) εις την νήσον Κύπρον, εις την οποίαν και ανετράφη ως περ φυτόν ευθαλές και εστολισμένον δια της αρετής. Ο πατήρ αυτού ήτο ενάρετος άνθρωπος και επιφανής, Επιφάνιος το όνομα, όστις δια τας αρετάς του έγινεν έπαρχος εις την αυτήν νήσον. Η δε γυνή αυτού Κοσμία πρεπόντως είχε και το σωματικόν κάλλος ομού με την ψυχικήν ωραιότητα, και ωμοίαζεν εις τας αρετάς του ανδρός της.

Μια έκτρωση που δεν έγινε

Τα πρώτα παιδιά που απέκτησε η Ευτυχία Αλεξάνδρου ήταν αγόρια, αλλά δεν επέζησαν. Κατόπιν έφερνε στη ζωή μόνο κορίτσια. 
Το 1939 μετοίκησε οικογενειακώς στο Χαρτούμ του Σουδάν. Εκεί έμεινε πάλι έγκυος, αλλά στενοχωρημένη από τις προηγούμενες εμπειρίες της αποφάσισε να κάνει έκτρωση.
 
Το ίδιο βράδυ, βλέπει στον ύπνο της ένα συγκλονιστικό όνειρο: Ήταν μεγάλη Παρασκευή, κι ετοιμαζόταν να μπει στον Ορθόδοξο ναό της Ευαγγελίστριας του Χαρτούμ. Τη στιγμή εκείνη ο ιερέας, ντυμένος τα άμφιά του και κρατώντας το ιερό Ευαγγέλιο, της είπε:
 

---------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Γλυκειά καί ψυχωφελής ἱστορία. Θά πρέπῃ νά τήν διαβάσουν ὅσες γυναῖκες σκέπτονται τήν ἔκτρωσιν ὡς ἐπιλογήν.

Τα απροσκύνητα βουνά γεννούν παλληκαράδες τους Σταυραετούς της Ρούμελης να πολεμούν Αγάδες»!...

«Στην Δόμβραινα στο Δίστομο
η Δόξα σου θα μείνει
η Νίκη της Αράχωβας
χορός κλεφτών θα γίνει...
Απ' το φλασκί κρασί θα πιούν
θα σφάξουν τα κριάρια
θα παραβγούν στο τρέξιμο
τ' άξια παλληκάρια...
Refrain..............................
Βάστα καρδιά, βάστα ψυχή
βάστα Καραϊσκάκη
μη γονατίσει ο ραγιάς
θρύλε απ' το Μαυρομμάτι...
.......................................
Τα απροσκύνητα βουνά
γεννούν παλληκαράδες
τους Σταυραετούς της Ρούμελης
να πολεμούν Αγάδες»!... κλπ-κλπ...

Κατεπείγουσα έκκληση προς τον ευσεβή λαό και κλήρο της Ι.Μ. Πατρών

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί και πατέρες της Ι.Μ. Πατρών.
Σας παρακαλώ ακούστε με προσεκτικά.
Βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας ανείπωτης τραγωδίας για τη Μητρόπολή μας.
Όπως ίσως γνωρίζετε, στην πρόσφατη σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας
της Ελλάδος, κατόπιν σχετικής συζητήσεως ως προς το Ουκρανικό ζήτημα, αποφασίστηκε με πραξικοπηματικό και αντικανονικό τρόπο από μερίδα Ιεραρχών, η αναγνώριση της -μέχρι πρότινος- σχισματικής Εκκλησίας της Ουκρανίας (OCU) ως επίσημης Εκκλησίας του κράτους αυτού, στην θέση της μέχρι τότε -νόμιμης και- αναγνωρισμένης παγκοσμίως Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, η οποία ποιμαίνεται από τον καθόλα νόμιμο επίσκοπο κ. Ονούφριο.
----------------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...
Όλο το ζουμί του ανωτέρω κειμένου,
στην παρακάτω παράγραφο αποκαλύπτεται.

"Θυμήσου ότι, ακόμη και αν:
– δεν καταφέρουμε να αποτρέψουμε την είσοδο των σχισματικών στο σπίτι του Αγίου μας
– οι σχισματικοί μαγαρίσουν το ναό με την παρουσία τους και το Άγιο Θυσιαστήριο με την μνημόνευση των παρανόμων αρχηγών τους
– προσπαθήσουν κάποιοι να μας πείσουν ότι «δεν θα πετύχουμε τίποτα» ή να μας ειρωνευτούν και λοιδορήσουν ότι «ήμασταν λίγοι»
Εμείς θα γνωρίζουμε μέσα μας ότι με αυτή την ομολογία:
εν ήσυχη συνείδηση, κάναμε το ελάχιστο καθήκον μας σαν ορθόδοξοι Έλληνες
θα έχουμε την ευλογία του Αγίου Ανδρέα σε εμάς και τα σπίτια μας."
Κάτι τέτοιες "αντιδράσεις", προγραμματιζονται για να πετυχαίνουν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που δήθεν επιδιώκουν. Καί η τελική επιδίωξη δεν είναι να εμποδίζουν, αλλά να περιφρουρήσουν το ποίμνιο της Μητροπόλεως μην τυχόν και λακίσουν.
Βγήκαν δήθεν να λαλήσουν να διαμαρτυρηθούν μην τυχόν και κανένας σιχαθεί το θέατρο και αποτειχιστεί.
Καϋμένε Έλληνα τρέφεις τους τεμπέληδες που σου ανέβηκαν στο σβέρκο, και κοιμάσαι όρθιος.
Πραγματικά είναι για γέλια το παραπάνω.
Για να γίνω κατανοητός μεταφέρω από τον Μέγα Βασίλειο μία παράγραφο, που την τροποποιώ ελαφρώς για χάρην της ανωτέρω διαμαρτυρίας, συνδέοντάς την με το γενικότερο κλίμα των ημερών.

"Ἀκόμα δὲ κι ἡ δῆθεν ὑπεράσπιση τῆς ὀρθοδοξίας ἔχει ἐπινοηθεῖ ἀπὸ μερικοὺς σὰν ὅπλο στὴ μεταξύ τους διαμάχη καὶ κρύβοντας τὶς δικές τους ἔχθρες, καμώνονται πὼς ἐχθρεύονται γιὰ χάρη τῆς ὀρθοδοξίας. Κι ἄλλοι, ξεφεύγοντας τὸν ἔλεγχο γιὰ τὶς μεγάλες ντροπές τους, ἀνάβουν στὰ πλήθη μανία στὴ μεταξύ τους φιλονικία, ὥστε νὰ σκεπάσουν μὲ τὰ γενικὰ κακὰ τὸ δικό τους.....» (Μ. Βασιλείου Ἐπιστολὴ 92)
το αυθεντικό κείμενο.

Ἀκόμα δὲ κι ἡ δῆθεν ὑπεράσπιση τῆς ὀρθοδοξίας ἔχει ἐπινοηθεῖ ἀπὸ μερικοὺς σὰν ὅπλο κρύβοντας τὶς δικές τους μεγαλύτερες αιρέσεις, καμώνονται πὼς ἐχθρεύονται γιὰ χάρη τῆς ὀρθοδοξίας.
Κι ἄλλοι, ξεφεύγοντας τὸν ἔλεγχο γιὰ τὶς μεγάλες αιρετικές ντροπές τους, ἀνάβουν στὰ πλήθη μανία για δήθεν αντίδραση ὥστε νὰ σκεπάσουν μὲ τὰ γενικὰ κακὰ που καταγγέλλουν τὸ μεγαλύτερο δικό τους, ήτοι τον Οικουμενισμό μετά το Κολυμπάρι.....» (Μ. Βασιλείου Ἐπιστολὴ 92).
Η τροποποίηση η δική μου.

-------------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Μοῦ ἐδημιούργησεν σοβαρά ἐρωτηματικά τό γεγονός ὅτι ὁ ὐπογράψας τό κείμενον κ. Ζορμπαλᾶς εἶναι «Μέλος της Αντιαιρετικής Επιτροπής της Ι.Μ. Πατρών», ἀλλά τό κείμενον εἶναι σφόδρα ἐπικριτικόν πρός τήν Ἱ.Μ. Πατρῶν, ἐφόσον γράφει:

«Έρχονται απρόσκλητοι; Σαφέστατα όχι. Τέτοιες ενέργειες δεν γίνονται ποτέ εν αγνοία και χωρίς άδεια της οικείας Μητρόπολης. Εξάλλου η κίνηση αυτή έχει δημοσιοποιηθεί αρκετές ημέρες στα σχετικά Μ.Μ.Ε. χωρίς καμία αντίδραση από την Μητρόπολή μας».

Ἄρα τί συμβαίνει; Συγκρούσθηκε ὁ κ. Ζορμπαλᾶς μέ τόν «μητροπολίτην» καί δέν εἰσηκούσθη; Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ν' ἀναμένουμε τήν ἀποπομπήν του ἀπό τήν Ἐπιτροπήν; Ἤ μήπως παίζεται τό θέατρον πού ἀναφέρει παραπάνω ὁ Μαρῖνος; Ἴδωμεν.

---------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Κε Χατζηνικολάου, εάν το μέλος της αντιαιρετικης επιτροπής δεν κάνει πρώτο αποτείχιση, δίδοντας το παράδειγμα της ακρίβειας του Ορθοδόξου πνευματικού αγώνα ενάντια στην αίρεση, τότε δεν είναι μέλος αντιαιρετικής επιτροπής, είναι μέλος της αιρετικής επιτροπής της αναγνώρισης και ευθυγράμμισης όλων των αιρέσεων.

Oρθόδοξος Τύπος : O Πατριάρχης εργάζεται εις βάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Σήμερον πού ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης διακηρύσσει: Ἕνας Χριστός, πολλαί αἱ σώζουσαι Ἐκκλησίαι του, πολλαί αἱ πίστεις κ.λπ τό Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ, πρός μεγάλην ἔκπληξιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Τήν ἔκκλησιν, ὅμως, διά ἀντίδρασιν ὁ «Ο.Τ.» δέν τήν ἀπευθύνει μόνον πρός τούς Καθηγουμένους καί τούς μοναχούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά πρός ὅλους τούς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Χώρας. Διότι ἀπό τήν ἐποχήν κατά τήν ὁποίαν καθιερώθη καί ἠνδρώθη ὁ μοναχισμός εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας, οἱ μοναχοί ἦσαν μεταξύ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι πρωταγωνίστησαν εἰς τούς ἀντιαιρετικούς ἀγῶνας. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Νεστορίου πρωταγωνίστησαν εἰς μέν τήν Ἔφεσον ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας, εἰς δέ τήν Κωνσταντινούπολιν ὁ ἔγκλειστος μοναχός Ἅγιος Δαλμάτιος.
---------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἐκτός ἀπό τήν αἵρεσιν πού διδάσκει, ἔργῳ καί λόγῳ, μέ στόχον τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Βαρθολομαῖος, ἀπό πολύ ἐνωρίς στόν Πατριαρχικόν θρόνον, διχάζει καί τό Ἔθνος, στήν προσπάθειάν του νά γίνῃ ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» καί νά προωθήσῃ τά Οἰκουμενιστικά του σχέδια. Εἶναι, δηλαδή, ἐκκλησιαστικῶς καί ἐθνικῶς ἐπικίνδυνος καί συνεπῶς, μέ μπροστάρηδες τούς μοναχούς, θά ἔπρεπε νά εἶχεν ἐκδιωχθῆ ἀπό τόν θρόνον. Ἰδού τί ἔγραψεν ὁ «’Ορθόδοξος Τύπος» τήν 16-5-1997 (σ.6):

«Μέχρι σήμερα, στά πέντε χρόνια τῆς Πατριαρχείας του, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατάφερε νά συγκρουστῇ μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, νά μαλλιοτραβηχτῇ μέ τό Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, νά δημιουργήσῃ ρῆγμα στίς σχέσεις του μέ τό Πατριαρχεῖο τῆς Βουλγαρίας, νά καλλιεργήῃ ψυχρότητα μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, νά δείξῃ τά δόντια του στήν πονεμένη Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας, νά διχάσῃ τόν ἑλληνισμό τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Αὐστραλίας. Καί μετά ἀπό ὅλα αὐτά τά μεγάλα κατορθώματα, ἀνοίγει τήν ἀγκάλη του, γιά νά σφίξῃ τούς ἐκπροσώπους τοῦ Ἰσλάμ. Νά ἀδελφωθοῦν, νά συνεργαστοῦν, νά δώσουν κοινό μήνυμα στήν οἰκουμένη καί κοινό βηματισμό σέ Ἀνατολή καί Δύσι».

Κατά τη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως του 1724 :

«Εκείνοι που αποσκιρτήσουσιν από την ευσέβειαν και αφήσουσι μεν τα πάτρια και ορθά της πίστεως ημών δόγματα και τας κοινάς παραδόσεις της Εκκλησίας, περιπέσωσι δε και εξολισθήσωσιν εις νεωτερισμούς και αλλοκότους υπολήψεις και έθη ετερόδοξα και παραχαράξωσι και νοθεύσωσι την της ευσεβείας αλήθειαν, οι τοιούτοι ούτε πλέον είναι, ούτε ονομάζονται τη αληθεία Χριστιανοί, αλλ΄ ως ετερόδοξοι και νεωτεριστάς  εκκόπτοντας και χωρίζοντας της εκκλησιαστικής και χριστιανικής ολομελείας και της ιεράς μάνδρας εκβάλλοντας ως πρόβατα  ψωριώντα και μέλη σεσηπότα»


Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν -- ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 11Νοεμβρίου 2019

Πανδήμως ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πειραιῶς φιλοξενοῦσα τήν Τιμία Δεξιά τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος, Πολούχου Πειραιῶς, ἑόρτασε καί ἐφέτος τό μεγάλο ὑπερφυές θαῦμα τοῦ Πολιούχου καί Ἐφόρου Της Ἁγίου Σπυρίδωνος τοῦ θαυματουργοῦ, τῆς 12/11/1716, πού περιγράφει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος στό ἔργο του «Οὐρανοῦ κρίσις» (Λειψία Σαξωνίας 1805) καί τό ὁποῖο ἀναφέρεται στό πόνημα τοῦ Σεβ. Μητροοπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ «Αἱ Αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ» (Ἀθήναι 2009) σελ. 230:
-----------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Πόσα ανάθεματα και πόση αποστροφή φέρουν στα κεφάλια τους οι Λατίνοι, που ο Άγιος ούτε χτιστό, μιαρό Θυσιαστήριο ανεχόταν, στο Άγιόν του Λείψανο, πόσο μάλλον Λατίνο.
Καί σήμερα που η σήψη έχει προχωρήσει και οι Λατίνοι έχουν γίνει φορείς περισσοτέρων αιρέσεων, οι τύπου Αρχιερείς σαν τον Κο Πειραιώς, ανέχονται οι συλλειτουργοί τους, να φέρνουν τους Λατίνους ως ισάξιους "Αγιοσύνης, νομιμότητας και αποστολικής διαδοχής" στο των Ορθοδόξων Θυσιαστήριο σε εισαγωγικά.
Τα 14 ουαί της υποκρισίας, βροντούν δυνατότερα από κεραυνούς και Κανόνια.