Σήμερον πού ὁ Οἰκουμενικός
Πατριάρχης διακηρύσσει: Ἕνας Χριστός, πολλαί αἱ σώζουσαι Ἐκκλησίαι του, πολλαί
αἱ πίστεις κ.λπ τό Ἅγιον Ὄρος σιωπᾶ, πρός μεγάλην ἔκπληξιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ. Τήν
ἔκκλησιν, ὅμως, διά ἀντίδρασιν ὁ «Ο.Τ.» δέν τήν ἀπευθύνει μόνον πρός τούς
Καθηγουμένους καί τούς μοναχούς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλά πρός ὅλους τούς
Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Χώρας. Διότι ἀπό τήν ἐποχήν κατά τήν ὁποίαν
καθιερώθη καί ἠνδρώθη ὁ μοναχισμός εἰς τήν Ἐκκλησίαν μας, οἱ μοναχοί ἦσαν
μεταξύ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι πρωταγωνίστησαν εἰς τούς ἀντιαιρετικούς ἀγῶνας. Ἐναντίον
τῆς αἱρέσεως τοῦ Νεστορίου πρωταγωνίστησαν εἰς μέν τήν Ἔφεσον ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας,
εἰς δέ τήν Κωνσταντινούπολιν ὁ ἔγκλειστος μοναχός Ἅγιος Δαλμάτιος.
---------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Μονοθελητισμοῦ προεξῆρχεν ὁ μοναχός Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῆς εἰκονομαχίας προεμάχετο καί ὁ μοναχός Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Ἐναντίον τῆς εἰκονομαχικῆς αἱρέσεως ἐξηγέρθη πρῶτος ὁ μοναχός Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῶν Παπικῶν Βαρλαάμ καί Ἀκινδύνου τήν μάχην ἔδωσεν ὁ μοναχός, ἀργότερον Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
Σήμερον ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατευθύνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον δέν ἀναγνωρίζει αἱρέσεις, ἐνῶ «βαπτίζει» κανονικάς, σωζούσας καί κατεχούσας τήν Ἀλήθειαν ὅλας τάς αἱρετικάς Ἐκκλησίας. Ἐξισώνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τήν Ἀλήθειαν τῆς πίστεώς μας (τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας) μέ τό ψεῦδος καί τήν πλάνην τοῦ διαβόλου. Μοναδική ἐλπίς διά νά ἀνατραπῆ αὕτη ἡ πολιτική εἶναι ἡ καθολική ἀντίδρασις τόσον τῶν Ἱ. Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅσον καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν ὁλοκλήρου τῆς Χώρας. Ἡ Ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας δέν ἠμπορεῖ νά ἰσοπεδώνεται ἀπό ἕνα Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος δέν πιστεύει εἰς Ἱερούς Κανόνας, ἀπαγγέλλει ὑποκριτικῶς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει Μίαν Ἐκκλησίαν (ἐνῶ αὐτός πολλάς) καί ἐργάζεται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
“O.T.” αρ. φύλ. 1988.
---------------------------
Ἐκτός ἀπό τήν αἵρεσιν πού διδάσκει, ἔργῳ καί λόγῳ, μέ στόχον τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Βαρθολομαῖος, ἀπό πολύ ἐνωρίς στόν Πατριαρχικόν θρόνον, διχάζει καί τό Ἔθνος, στήν προσπάθειάν του νά γίνῃ ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» καί νά προωθήσῃ τά Οἰκουμενιστικά του σχέδια. Εἶναι, δηλαδή, ἐκκλησιαστικῶς καί ἐθνικῶς ἐπικίνδυνος καί συνεπῶς, μέ μπροστάρηδες τούς μοναχούς, θά ἔπρεπε νά εἶχεν ἐκδιωχθῆ ἀπό τόν θρόνον. Ἰδού τί ἔγραψεν ὁ «’Ορθόδοξος Τύπος» τήν 16-5-1997 (σ.6):
«Μέχρι σήμερα, στά πέντε χρόνια τῆς Πατριαρχείας του, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατάφερε νά συγκρουστῇ μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, νά μαλλιοτραβηχτῇ μέ τό Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, νά δημιουργήσῃ ρῆγμα στίς σχέσεις του μέ τό Πατριαρχεῖο τῆς Βουλγαρίας, νά καλλιεργήῃ ψυχρότητα μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, νά δείξῃ τά δόντια του στήν πονεμένη Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας, νά διχάσῃ τόν ἑλληνισμό τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Αὐστραλίας. Καί μετά ἀπό ὅλα αὐτά τά μεγάλα κατορθώματα, ἀνοίγει τήν ἀγκάλη του, γιά νά σφίξῃ τούς ἐκπροσώπους τοῦ Ἰσλάμ. Νά ἀδελφωθοῦν, νά συνεργαστοῦν, νά δώσουν κοινό μήνυμα στήν οἰκουμένη καί κοινό βηματισμό σέ Ἀνατολή καί Δύσι».
«Μέχρι σήμερα, στά πέντε χρόνια τῆς Πατριαρχείας του, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατάφερε νά συγκρουστῇ μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, νά μαλλιοτραβηχτῇ μέ τό Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, νά δημιουργήσῃ ρῆγμα στίς σχέσεις του μέ τό Πατριαρχεῖο τῆς Βουλγαρίας, νά καλλιεργήῃ ψυχρότητα μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, νά δείξῃ τά δόντια του στήν πονεμένη Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας, νά διχάσῃ τόν ἑλληνισμό τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Αὐστραλίας. Καί μετά ἀπό ὅλα αὐτά τά μεγάλα κατορθώματα, ἀνοίγει τήν ἀγκάλη του, γιά νά σφίξῃ τούς ἐκπροσώπους τοῦ Ἰσλάμ. Νά ἀδελφωθοῦν, νά συνεργαστοῦν, νά δώσουν κοινό μήνυμα στήν οἰκουμένη καί κοινό βηματισμό σέ Ἀνατολή καί Δύσι».
Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Μονοθελητισμοῦ προεξῆρχεν ὁ μοναχός Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῆς εἰκονομαχίας προεμάχετο καί ὁ μοναχός Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Ἐναντίον τῆς εἰκονομαχικῆς αἱρέσεως ἐξηγέρθη πρῶτος ὁ μοναχός Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τῶν Παπικῶν Βαρλαάμ καί Ἀκινδύνου τήν μάχην ἔδωσεν ὁ μοναχός, ἀργότερον Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
Σήμερον ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατευθύνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ὁποῖον δέν ἀναγνωρίζει αἱρέσεις, ἐνῶ «βαπτίζει» κανονικάς, σωζούσας καί κατεχούσας τήν Ἀλήθειαν ὅλας τάς αἱρετικάς Ἐκκλησίας. Ἐξισώνει τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τήν Ἀλήθειαν τῆς πίστεώς μας (τοῦ Χριστοῦ, τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας) μέ τό ψεῦδος καί τήν πλάνην τοῦ διαβόλου. Μοναδική ἐλπίς διά νά ἀνατραπῆ αὕτη ἡ πολιτική εἶναι ἡ καθολική ἀντίδρασις τόσον τῶν Ἱ. Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅσον καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν ὁλοκλήρου τῆς Χώρας. Ἡ Ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας δέν ἠμπορεῖ νά ἰσοπεδώνεται ἀπό ἕνα Πατριάρχην, ὁ ὁποῖος δέν πιστεύει εἰς Ἱερούς Κανόνας, ἀπαγγέλλει ὑποκριτικῶς τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, τό ὁποῖον κηρύσσει Μίαν Ἐκκλησίαν (ἐνῶ αὐτός πολλάς) καί ἐργάζεται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
“O.T.” αρ. φύλ. 1988.
Ἐκτός ἀπό τήν αἵρεσιν πού διδάσκει, ἔργῳ καί λόγῳ, μέ στόχον τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Βαρθολομαῖος, ἀπό πολύ ἐνωρίς στόν Πατριαρχικόν θρόνον, διχάζει καί τό Ἔθνος, στήν προσπάθειάν του νά γίνῃ ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» καί νά προωθήσῃ τά Οἰκουμενιστικά του σχέδια. Εἶναι, δηλαδή, ἐκκλησιαστικῶς καί ἐθνικῶς ἐπικίνδυνος καί συνεπῶς, μέ μπροστάρηδες τούς μοναχούς, θά ἔπρεπε νά εἶχεν ἐκδιωχθῆ ἀπό τόν θρόνον. Ἰδού τί ἔγραψεν ὁ «’Ορθόδοξος Τύπος» τήν 16-5-1997 (σ.6):
ΑπάντησηΔιαγραφή«Μέχρι σήμερα, στά πέντε χρόνια τῆς Πατριαρχείας του, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατάφερε νά συγκρουστῇ μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, νά μαλλιοτραβηχτῇ μέ τό Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, νά δημιουργήσῃ ρῆγμα στίς σχέσεις του μέ τό Πατριαρχεῖο τῆς Βουλγαρίας, νά καλλιεργήῃ ψυχρότητα μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, νά δείξῃ τά δόντια του στήν πονεμένη Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας, νά διχάσῃ τόν ἑλληνισμό τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Αὐστραλίας. Καί μετά ἀπό ὅλα αὐτά τά μεγάλα κατορθώματα, ἀνοίγει τήν ἀγκάλη του, γιά νά σφίξῃ τούς ἐκπροσώπους τοῦ Ἰσλάμ. Νά ἀδελφωθοῦν, νά συνεργαστοῦν, νά δώσουν κοινό μήνυμα στήν οἰκουμένη καί κοινό βηματισμό σέ Ἀνατολή καί Δύσι».