Ύψιστον καθήκον απέναντι της ορθοδόξου πίστεώς μας, δεν
μας αφήνει να ησυχάσωμεν, αλλά μας υποχρεώνει να ρίξωμεν και ημείς φωνήν
διαμαρτυρίας, δι’ όσα κατά τας ημέρας αυτάς συμβαίνουν, εις βάρος της Μίας,
Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δυστυχώς,
το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και η Εκκλησία της Ελλάδος, δια να δικαιολογήσουν
τα αδικαιολόγητα, επικαλούνται τον χρόνον. Μας λέγουν τα πάντα ήλλαξαν. Είμεθα
εις την Νέαν Εποχήν! «Γέγονε τα πάντα καινά», και κατ’ ουσίαν μας έκαναν
Ουνίτας! Αλλά ποία άλλαξαν; Η δογματική διδασκαλία, η Ηθική, η λειτουργική
πράξις, η θεόθεν μαρτυρηθείσα «εν πολλοίς τεκμηρίοις» πνευματική πείρα της
Ορθοδοξίας; Αλλάσουν αυτά; Πως δυνάμεθα να παραθεωρήσωμεν ανενόχως Δόγματα,
Όρους, Ι. Κανόνας; Εάν οι καιροί πρέπει να προσδιορίζουν το πνεύμα της
Εκκλησίας, διατί οι τελευταίοι προς ημάς Πατέρες ενέμειναν εις την διδασκαλίαν
των Πατέρων των πρώτων αιώνων;
Τη ΚΕ΄ (25η) Σεπτεμβρίου, μνήμη της Οσίας μητρός ημών ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ, θυγατρός Παφνουτίου του Αιγυπτίου.
Ευφροσύνη
η Οσία μήτηρ ημών εγεννήθη εν Αλεξανδρεία κατά τας ημέρας του βασιλέως
Θεοδοσίου του Μικρού εν έτει υι΄ (410). Ο πατήρ της, ονόματι Παφνούτιος, ήτο
εις εκ των πλουσιωτέρων και περιφανεστέρων ανδρών της Αλεξανδρείας, έζη δε μετά
της γυναικός του εν πολλή αρετή και ευσεβεία. Ούτοι, πριν αποκτήσουν την
Ευφροσύνην, ελυπούντο πολύ, διότι δεν είχον κληρονόμον, και καθ’ εκάστην
εδέοντο του Θεού με νηστείας, αγρυπνίας, ελεημοσύνας και άλλα όμοια, να δώση εις
αυτούς τέκνον.
Πρακτικά κύκλου διαλέξεων στο Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Σπουδών "Νίκος Σβορώνος" του Ευρωπαϊκoύ Οργανσμού Δημοσίου Δικαίου EPLO.
Σιγά σιγά ξεσκεπάζεται η αληθινή ετερόδοξη θρησκευτική
νομική υπόσταση των ΓΟΧ ΘΝΠ, στον επίσημο δημόσιο νομικό και θρησκευτικο βίο
της Πολιτείας.
Η παρούσα,
κατωτέρω εισήγηση, δημοσιεύθηκε στα πρακτικά του κύκλου διαλέξεων με θέμα τις
θρησκευτικές κοινότητες στην Ελλάδα (Οι θρησκευτικές κοινότητες στην Ελλάδα:
νομοθετικό πλαίσιο ελληνικό και ευρωπαϊκό) που συνδιοργάνωσαν το Ινστιτούτο
Ανθρωπιστικών Σπουδών "Νίκος Σβορώνος" του Ευρωπαϊκoύ Οργανσμού
Δημοσίου Δικαίου EPLO και ο Σύλλογος μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψήφιων διδακτόρων
του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Θρησκειολογίας της Θεολογικής Σχολής του
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Σ.ΜΕ.Κ..ΘΕ.),
https://www1.eplo.int/event/1070
---------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
---------------
Ὥστε, λοιπόν, οἱ "ΓΟΧ" συγκαταλέγονται πλέον μέ τούς Ἀσσυρίους, τούς Βουδιστάς, τούς Ἰνδουιστάς κ.ἄ. Ὅταν πρό διετίας ἐτολμήσαμε νά κρούσουμε τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου, ἡ Σύνοδος τοῦ κ. Καλλινίκου μᾶς ἐχαρακτήρισε (διά συνοδικῆς ἀποφάσεως παρακαλῶ!) "κακοδόξους ἑτεροπροσδιοριστάς"! Ἡ συμπεριφορά των αὐτή ἦτο συνεπής μέ τό ὑβρεολόγιον πού εἶχον χρησιμοποιήσει εἰς τήν Ἐγκύκλιον τοῦ Ἰανουαρίου τοῦ 2015 ἐναντίον τῶν τότε ἀντιδρασάντων. Κρῖμα!
Οι Προκαθήμενοι των τοπικών "Ορθοδόξων" Εκκλησιών, τους αναγνωρίζουν ως Εκκλησίες του Χριστού!
Είναι να κλαίει και να οδύρεται κανείς για το κατάντημα της
άλλοτε Χριστιανικής Δύσης. Η είδηση μας ήλθε από τη Σουηδία κάπως
καθυστερημένα, αυτό όμως, δεν μειώνει καθόλου την τραγικότητα της καταστάσεως,
που επικρατεί στη χώρα αυτή, αλλά και στις άλλες δυτικές χώρες. Αντιγράφουμε
την είδηση: Μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς η… επίσκοπος Χριστίνα
Όδεμπεργ, η πρώτη επίσκοπος της Λουθηρανικής εκκλησίας της Σουηδίας, προέστη
στη μητρόπολη της Ουψάλας μιας τελετής, που έκανε πάταγο, ο οποίος δεν έχει
σταματήσει. Συνέζευξε δύο λεσβίες, την παπαδίνα Άννα Καρίνα Χάμμαρ, αδελφή
του «αρχιεπισκόπου» Κ. Γ. Χάμμαρ, και τη
θεολόγο Νίνα Έδγαρδ Μέκμαν. Η νομική πράξις προηγήθη, αλλά το κλασσικό «ναι»
και η ευλογία ακούσθηκαν κατά τη διάρκεια της ακολουθίας. Επίσης, τις παραμονές των Χριστουγέννων, σε άλλο ναό
διεξήχθη μεγάλη τελετή ομοφυλοφίλων, με την αναπαράσταση του σπηλαίου της
Βηθλεέμ, όπου η Θεοτόκος είχε αντικατασταθεί από έναν δεύτερο Ιωσήφ, και οι
τρεις μάγοι από τρεις γυναίκες.
Αν είναι δυνατόν! Εκεί φθάσαμε, ανερυθρίαστα να βγαίνουν
«ιερείς» και «ιέρειες» των αιρετικών εκκλησιών της δύσεως και να ομολογούν ότι
επιδίδονται σε σοδομισμούς, λεσβιακούς έρωτες και άλλες αισχρότητες, να
διακηρύσσουν σαν να επρόκειτο για φυσιολογική
κατάσταση την ομοφυλοφιλία τους και να την «ιερολογούν» τώρα και στις εκκλησίες
τους!
-----------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
-----------------
Ὡς γνωστόν, ἡ παγκοσμιοποίησις καί ἡ ἐπιβολή τοῦ Ἀντιχρίστου κινεῖται εἰς τρία ἐπίπεδα: (1) οἰκονομικόν (πρβλ. οἰκονομικάς ἑνώσεις τοῦ τύπου ΕΕ), (2) πολιτικόν (μία παγκόσμιος κυβέρνησις, ἡ ὁποία καί τώρα ὑπάρχει, ἀλλά εἶναι σκιώδης), καί (3) θρησκευτικόν, τοὐτέστιν ἀποστασία ἀπό τόν Θεόν (Οἰκουμενισμός). Χωρίς τήν πρόοδον τοῦ τελευταίου, χωρίς δηλαδή τήν πνευματικήν πτῶσιν τοῦ ἀνθρώπου, δέν εἶναι δυνατόν νά ἔλθῃ ὁ Ἀντίχριστος. Διό καί οἱ Σιωνισταί γράφουν εἰς τό ΙΖ' Κεφάλαιον τῶν "Πρωτοκόλλων τῶν Σοφῶν τῆς Σιών" (ΠΣΣ): "Ἐλάβομεν ἤδη μέριμναν νά καταστρέψωμεν τήν ἐπιρροήν τῆς χριστιανικῆς ἱερατικῆς τάξεως." Αὐτά καί πολλά ἄλλα παρόμοια ἔγραφον οἱ Σιωνισταί περί τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος. Κατά τόν 20όν αἰῶνα, ὅμως, ἐπέτυχον ἀπείρως μεγαλυτέρους δι' αὐτούς στόχους. Πρῶτον, ἐπέτυχον τόν διορισμόν ἰδικῶν των "ἀνθρώπων" εἰς πατριαρχικούς καί ἀρχιεπισκοπικούς θώκους, οἱ ὁποῖοι, ὑπό τήν καθοδήγησιν τῶν ἰδίων πάντοτε, καταστρέφουν τήν Χριστιανικήν πίστιν, ὅπως ἐπιτάσσει τό Κεφ. Δ' τῶν ΠΣΣ: "εἶναι ἀναγκαῖον νά καταστρέψωμεν τήν πίστιν, νά ἀποσπάσωμεν ἀπό τόν νοῦν τῶν χριστιανῶν αὐτήν ταύτην τήν ἀρχήν τῆς Θεότητος καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διά νά ὑποκαταστήσωμεν εἰς ταῦτα τούς ὑλικούς ὑπολογισμούς καί τάς ὑλικάς ἀνάγκας." Δεύτερον, ἐπέτυχον τήν προώθησιν τῆς διαφθορᾶς καί τῆς ἀνηθικότητος, οὕτως ὥστε ἡ σωματική πορνεία (ἔξαρσις τῆς σεξουαλικότητος, ὁμοφυλοφιλία κ.λπ.) νά συμβαδίζῃ μέ τήν πνευματικήν πορνείαν, τόν Οἰκουμενισμόν, δηλαδή. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος πού οἱ Οἰκουμενισταί (Φραγκῖσκος, Βαρθολομαῖος, διάφοροι ραββῖνοι, προτεστάνται κ.ἄ.) εὑρίσκονται καθημερινῶς εἰς τό ἐπίκεντρον τῆς δημοσιότητος, ἀλλ' ὄχι μόνον δέν βγάζουν "κίχ" διά τήν προώθησιν τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί τῶν ἄλλων διαστροφῶν πού προωθοῦν τ’ ἀφεντικά των, κυρίως μέσῳ τῶν ἄλλων ὀργάνων των, τῶν ψευδο-πολιτικῶν, ἀλλά συμβάλλουν καί οἱ ἴδιοι, ὅπως ἀναφέρει ἡ παροῦσα ἀνάρτησις, ἐφόσον οἱ ἴδιοι οἱ "πνευματικοί ταγοί" εἶναι πλέον φανεροί ὁμοφυλόφιλοι. Ἔτσι, ἔχουν πλέον ἐξασφαλίσει τήν ἐγκατάστασιν τοῦ Ἀντιχρίστου, εἰς τόν ὁποῖον ἡ Εὐρώπη θά προσφέρῃ τό στέμμα, ὅπως προβλέπει τό 15ον ΠΣΣ. Διό καί ἡ ἀκατάσχετος προπαγάνδα ὑπέρ τῆς ΕΕ καί τοῦ εὐρώ. Κι ἐμεῖς, ἀντί νά ἐκδιώξουμε κλωτσηδόν(!) ὅλους αὐτούς τούς Δαίμονας, ἐρίζουμε ἀκόμη διά τό ἄν ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπό αὐτούς εἶναι δυνητική ἤ ὑποχρεωτική!
Ένα πολύ σημαντικό κείμενο του π. Νικολάου Δημαρά,
που
έμεινε στην ιστορία ακατάριπτο και ζωντανό έτσι ώστε να καταδικάζεται η ίδρυση
των θρησκευτικών νομικών προσώπων, από Εκκλησιαστικό μέλος των ιδίων τών θρησκευτικών
νομικών προσώπων των ΓΟΧ του Κο Καλλινίκου, και του αντίχριστου
οδοστρωτήρα της νέας τάξης πραγμάτων, Κο Γιάννη Κτιστάκη. Αντίχριστοι
οδοστρωτήρες και προδότες, της Ελλάδας και της Πατρίδας μας, είναι και οι
ιστολόγοι που υποστηρίζουν δημόσια και απροκάλυπτα την αίρεση του Σεργιανισμού
των ΓΟΧ ΘΝΠ.
Μαρίνος Ριτσούδης
Ἰνστιτοῦτο Ἀστικοῦ καί Εὐρωπαϊκοῦ Δικαίου
Διευθυντής: Νικόλαος Δημαρᾶς, Δρ. Νομικῆς
τοῦ Πανεπιστημίου Bielefeld Γερμανίας
Institut für Bürgerliches und EG-Recht
Institute for Civil and European Law
Direktor Dr. Jur. der
Universität Bielefeld Nikolaos Dimaras
Midias 9,
Papandreouplatz
26332
Patras
tel.: 2610334086
mob.: 6946210872
website: users.otenet.gr/~dikaio
dikaio-dikaio.blogspot.com
Πάτρα, 07.11.2014
Τῶν Ἁγίων 33 Μαρτύρων καί τοῦ
Ἁγίου Λαζάρου τοῦ Γαλησιώτη
ΠΡΟΣΟΧΗ-ΠΡΟΣΟΧΗ!!!
Μακαριώτατε,
εὐλογεῖτε,
ζητῶντας
ταπεινά τήν εὐχή Σας
ἀπευθύνομαι
ἐν συντομίᾳ σέ Σᾶς πρώτα, ἀφοῦ μίλησα μέ ἔγκριτους νομικούς καί ἐπειδή ἔχω
ἀσχοληθεῖ σχετικά μέ τό θέμα τῆς ἀναγνωρίσεώς μας
ἀπό τήν Πολιτεία ὡς Ὀρθοδόξων, μέ βάση τόν νέο νόμο γιά τήν ἀναγνώριση τῶν
διαφόρων “θρησκευτικῶν κοινοτήτων”, καί σημειώνω ἐπιγραμματικά τά ἑξῆς, ἐπιφυλασσόμενος νά
ἐπανέλθω συντόμως καί ἐκτενέστερα μέ ἐπιστημονική γνωμοδότηση:
---------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
---------------------
π. Νικόλαος Δημαρᾶς: "Ἐνῶ ἐμεῖς εἴμαστε ἡ συνταγματικά προστατευόμενη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πού τηρεῖ ἀπαρασάλευτα τίς παραδόσεις καί τούς Ἱερούς Κανόνες, κατά τό ἄρθρο 3 τοῦ Συντάγματός μας."
Αὐτό ἴσχυε μέχρι καί τό τέλος τοῦ 2014, ἀλλ' ἄλλαξε μέ τήν ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ τῶν ΘΝΠ, ὁπότε ἐθελοντικῶς ἡ "Ἐκκλησία ΓΟΧ Ἑλλάδος" ὑπήχθη εἰς τό Ἄρθρον 13 τοῦ Συντάγματος, ἐφόσον ἐμμέσως ἐδέχθη ὅτι δέν εἶναι δογματικῶς ἡνωμένη μέ τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα, ὡς θεσμούς βεβαίως. Δυστυχῶς, ἐδῶ καί κάποιες δεκαετίες, καί μέχρι νά παρέμβῃ ὁ Πηδαλιοῦχος τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἐν λόγῳ θεσμοί διοικοῦνται ὑπό αἱρετικῶν "πατριαρχῶν," ἀλλ' αὐτό δέν σημαίνει ὅτι κατηργήθησαν καί οἱ θεσμοί. Οἱ ἀποτειχισμένοι ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν ἔχουμε κοινωνίαν μέ τούς ἀντιχρίστους καταληψίας τῶν Πατριαρχείων, γεγονός πού ὄχι μόνον δέν σημαίνει ὅτι ἀποκοπτόμεθα ἀπό τούς αἰωνοβίους ἁγίους αὐτούς θεσμούς, ἀλλά καί ὅτι ἀποτελοῦμε τήν συνέχειάν των. Ὁ δεχόμενος ὅτι δέν εἶναι δογματικῶς ἡνωμένος μέ τά ἱστορικά Πατριαρχεῖα (συμφώνως πρός τό Ἄρθρον 16 τοῦ ν. 4301/14 γιά τήν ἵδρυσιν τῶν ΘΝΠ) δέχεται ἐμμέσως, πλήν σαφῶς, ὅτι εἶναι αἱρετικός. Ὁ π. Νικόλαος, ὅταν ἄφησε τήν Ὀρθόδοξον συνείδησίν του νά ὁμιλήσῃ, ἐξανέστη! Δυστυχῶς, κατόπιν ἐσυμβιβάσθη μέ τήν κανοφανῆ αἵρεσιν τῶν ΘΝΠ, ἐπειδή προφανῶς ἐκυριάρχησεν ἡ σκοπιμότης τῶν συνοδικῶν παραγόντων. Ἔτσι, κατεστράφη ἕνας Ὀρθόδοξος λιμήν πού ὑπῆρχε ἀκόμη στήν Ἑλλάδα. Κρῖμα.
Αὐτό ἴσχυε μέχρι καί τό τέλος τοῦ 2014, ἀλλ' ἄλλαξε μέ τήν ΠΡΟΔΟΣΙΑΝ τῶν ΘΝΠ, ὁπότε ἐθελοντικῶς ἡ "Ἐκκλησία ΓΟΧ Ἑλλάδος" ὑπήχθη εἰς τό Ἄρθρον 13 τοῦ Συντάγματος, ἐφόσον ἐμμέσως ἐδέχθη ὅτι δέν εἶναι δογματικῶς ἡνωμένη μέ τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα, ὡς θεσμούς βεβαίως. Δυστυχῶς, ἐδῶ καί κάποιες δεκαετίες, καί μέχρι νά παρέμβῃ ὁ Πηδαλιοῦχος τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἐν λόγῳ θεσμοί διοικοῦνται ὑπό αἱρετικῶν "πατριαρχῶν," ἀλλ' αὐτό δέν σημαίνει ὅτι κατηργήθησαν καί οἱ θεσμοί. Οἱ ἀποτειχισμένοι ἀπό τήν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν ἔχουμε κοινωνίαν μέ τούς ἀντιχρίστους καταληψίας τῶν Πατριαρχείων, γεγονός πού ὄχι μόνον δέν σημαίνει ὅτι ἀποκοπτόμεθα ἀπό τούς αἰωνοβίους ἁγίους αὐτούς θεσμούς, ἀλλά καί ὅτι ἀποτελοῦμε τήν συνέχειάν των. Ὁ δεχόμενος ὅτι δέν εἶναι δογματικῶς ἡνωμένος μέ τά ἱστορικά Πατριαρχεῖα (συμφώνως πρός τό Ἄρθρον 16 τοῦ ν. 4301/14 γιά τήν ἵδρυσιν τῶν ΘΝΠ) δέχεται ἐμμέσως, πλήν σαφῶς, ὅτι εἶναι αἱρετικός. Ὁ π. Νικόλαος, ὅταν ἄφησε τήν Ὀρθόδοξον συνείδησίν του νά ὁμιλήσῃ, ἐξανέστη! Δυστυχῶς, κατόπιν ἐσυμβιβάσθη μέ τήν κανοφανῆ αἵρεσιν τῶν ΘΝΠ, ἐπειδή προφανῶς ἐκυριάρχησεν ἡ σκοπιμότης τῶν συνοδικῶν παραγόντων. Ἔτσι, κατεστράφη ἕνας Ὀρθόδοξος λιμήν πού ὑπῆρχε ἀκόμη στήν Ἑλλάδα. Κρῖμα.