Βασικόν αίτιον αποστασίας. -- Αθωνικά άνθη

Κοινή γνώσις παντός μεν ορθοδόξου πιστού, κατ΄ ιδιάζοντα δε λόγον των Μοναχών, πρέπει να τυγχάνη ότι το αίτιον του κακού δεν έχει την προέλευσίν του και δεν αποτελεί συνέπειαν απορρέουσαν εκ των προσωπικών-θεολογικών γνώσεων του Μεταξάκη ή του Παπαδοπούλου, ούτε του Αθηναγόρου ή του Bαρθολομαίου, ως και προ ή μετά άλλων ομοίων αυτοίς, αλλά πηγάζει εκ του γεγονότος ότι, ουχί μόνον ούτοι, αλλά, κρίμασιν οις οίδε Κύριος, άπασα σχεδόν (όχι η Εκκλησία, άπαγε… αλλά) η πνευματική ηγεσία τής καθ΄ όλου Εκκλησίας, εκτός βεβαίως σπανίων εξαιρέσεων, ως και οι πλείονες εκ των Καθηγητών τής σημερινής θεολογικής επιστήμης, συμμιγέντες, αφομοιώθησαν με την διεστραμμένην «θεολογικήν» σκέψιν της Δύσεως, τούθ΄ όπερ κατέστησε τούτους ου μόνον απειθείς, αλλά και επικριτάς και κατηγόρους της Ορθοδόξου Πατερικής θεολογίας, ανατρέποντες ούτω θεμελιωδώς την υπόστασιν της «Μίας, Αγίας,…» του Χριστού Εκκλησίας! Η αποξένωσις τούτων αύτη και διάβρωσις, ου μην αλλά και η πείσμων αυτών καταφορά και ύβρις κατά της διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, επ΄ αθετήσει και αυτού τούτου του Συμβόλου της Αγίας ημών Πίστεως είναι η βασική αιτία και η ρίζα τού κακού, ήτις απέτεκε το απόβλητον εξάμβλωμα και απαράδεκτον δια την Ορθόδοξον Εκκλησίαν πεπλανημένον και κακόδοξον φρόνημα, ότι άπασαι αι «χριστιανικαί» ομολογίαι είναι και θεωρούνται «ΑΔΕΛΦΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ», πράγμα το οποίον τυγχάνει θεμελιώδης αρχή και κατευθυντήριος γραμμή του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, (Π.Σ.Ε) το πιστεύω του οποίου τυγχάνει η πεπλανημένη «θεωρία των κλάδων», βάσει της οποίας και προήλθεν η εξ επόψεως ορθοδόξου υποστάσεως, φθορά των «ορθοδόξων»-μελών αυτού.

Τη ΚΒ΄ (22α) του μηνός Αυγούστου, η σύναξις της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών ΘΕΟΤΟΚΟΥ εν τω Πυρσώ της Ευρυτανίας.

Εις τα μέρη της ποτέ μεν περιφήμου, νυν δε τεταπεινωμένης Ελλάδος (Ο συγγραφεύς της παρούσης διηγήσεως ονομάζει την Ελλάδα τεταπεινωμένην, διότι την εποχήν καθ’ ην συνέγραφε την διήγησιν ταύτην η νυν ελευθέρα Ελλάς ήτο υπό την δουλείαν των Οθωμανών.), κατά την Επαρχίαν του Λιτζάς και Αγράφων είναι όρος μέγα και υψηλόν, το οποίον ονομάζεται Όρθρυς, διότι από το ύψος, το οποίον έχει, ορθρίζει, ήτοι βλέπει τον ερχομόν της ημέρας και του ηλίου πρωτύτερα από όλα τα άλλα βουνά της Στερεάς Ελλάδος. Προς τα δυτικά μέρη και νότια του όρους τούτου ευρίσκονται και άλλα όρη, τα οποία είναι τόσον δύσβατα, όσον δεν ημπορεί να παραστήση ο λόγος, από αυτά δε εξέρχονται οι δεξιοί κλώνοι και αρχαί του Αχελώου ποταμού. Μέσον των ορέων τούτων, εις τους πλέον βαθυτάτους και δυσαναβάτους τόπους, ευρίσκεται η Ιερά Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Προυσιωτίσσης.

Ὁ Ἃγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός διά τήν Εὐρώπην -- Τοῦ πρωτοπρ. π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Υπό τον ὃρο Εὐρώπη ἐννοεῖται στό κείμενο αὐτό ἡ γνωστή στήν ἱστορία μας Δύση1 , μέ ὃλο τό ἀρνητικό ἐννοιολογικό φορτίο της, πού μορφώθηκε μετά τό σχίσμα (1054), καί κυρίως μετά τήν πλήρη ἀποκάλυψη τῶν διαθέσεών της ἀπέναντι στήν Ρωμαίικη/Ἑλληνορθόδοξη Ἀνατολή, τό 1204.Ἡ στάση τῆς Εὐρώπης ἀπέναντι στην Ὀρθοδοξία και τον Ἑλληνισμό ὂχι μόνο δέν ἂλλαξε ἒκτοτε, ἀλλά ἀντίθετα, συνεχῶς ἀνανεούμενη καί ἀναπροσαρμοζόμενη, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Γιά τήν μετασχισματική Εὐρώπη ἡ Ὀρθοδοξία καί ὁ συνυφασμένος μαζί της Ἑλληνισμός εἶναι μόνιμη πρόκληση καί ἐπιθετικός στόχος. Ὁ Πατροκοσμᾶς γνώρισε καλά την Εὐρώπη μέσα ἀπό διάφορους διαύλους. Τήν γνώρισε ἀναμφισβήτητα μέσα ἀπό τίς σπουδές του καί τά πατερικά διαβάσματά του. Τήν ἒζησε ὃμως καί στήν πράξη, ὃταν ἡ Φραγκιά, μαζί μέ τούς ἐδῶ ἐγκαθέτους της, τό ἑπτανησιακό ἀρχοντολόϊ, τοῦ ἀπαγόρευαν νά κηρύξει την Ὀρθοδοξία στα Ἑπτάνησα και τον ἒδιωχναν ἀπ΄ τά ὃριά τους2 .Τήν ἒβλεπε ἀκόμη, στό φῶς τῆς θεϊκῆς Χάρης, ὃπως φαίνεται στίς προφητεῖες του3 , πού σέ μεγάλο μέρος τους φωτίζουν τή σχέση τοῦ Ἑλληνισμοῦ μέ τήν Εὐρώπη.

Η Κόνιτσα εορτάζει τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό -- ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Ἀριθ. Πρωτ. 660
Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2019
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 221ῃ
Θέμα: «Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ὁδηγός τοῦ Ἔθνους»
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-Εἶναι σέ ὅλους γνωστό, ὅτι ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, σέ δίσεκτους καιρούς, ἐβοήθησε τό Γένος μας νά μήν ἐξισλαμισθῇ, ἀλλά νά κρατήσῃ γερά τήν ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐθνική του συνείδηση. Οἱ λόγοι του εἶναι σήμερα ἐπίκαιροι ὅσο ποτέ ἄλλοτε : «τοῦτο σᾶς λέγω καί σᾶς παραγγέλω · κἄν ὁ οὐρανός νά κατεβῇ κάτω, κἄν ἡ γῆ νά ἀνεβῇ ἐπάνω, κἄν ὅλος ὁ κόσμος νά χαλάσῃ, καθώς μέλλει νά χαλάσῃ, σήμερον, αὔριον, νά μή σᾶς μέλῃ τί ἔχει νά κάμῃ ὁ Θεός. Τό κορμί σας ἄς τό καύσουν, ἄς τό τηγανίσουν · τά πράγματά σας ἄς σᾶς τά πάρουν · μή σᾶς μέλλει · δώσατέ τα · δέν εἶναι ἰδικά σας. Ψυχή καί Χριστός σᾶς χρειάζονται. Αὐτά τά δύο ὅλος ὁ κόσμος νά πέσῃ, δέν ἠμπορεῖ νά σᾶς τά πάρῃ, ἐκτός καί τά δώσετε μέ τό θέλημά σας. Αὐτά τά δύο νά τά φυλάγετε, νά μή τά χάσετε» (Διδαχή Δ΄).

Ὑπάρχουν τρία εἴδη ἀθεΐας διακηρύττουν πατέρες τῆς Εκκλησίας τοῦ τελευταίου καιροῦ:

1. ἄρνηση τῆς ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ 2. οἱ αἱρέσεις καὶ 3. ἀπόκρυψη τῆς ἀλήθειας διὰ τῆς ἔνοχης σιωπῆς, ποὺ ἀποβλέπει σὲ καλὲς σχέσεις μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσία καὶ τοὺς ἰσχυροὺς σὲ καιρούς, ποὺ ὁ πιστὸς πρέπει νὰ μιλήσει, νὰ ὁμολογήσει τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθεια πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις. H σύγχρονη αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ διαβρώνει τὸ λαό μας, τὶς θεολογικὲς σχολὲς καὶ δυστυχῶς καὶ τὸν ἱερὸ κλῆρο. Ὁ οἰκουμενισμὸς εἶναι ἡ σύγχρονη καὶ σὲ ἐξέλιξη αἵρεση, ποὺ νοθεύει καὶ διαστρέφει ἔντεχνα τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ἀναμιγνύει τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, σχετικοποιεῖ τὰ ὀρθόδοξα δόγματα, τὴν Πατερικὴ καὶ Αποστολικὴ Παράδοση καὶ Παρακαταθήκη, υἱοθετεῖ τὴ “θεωρία τῶν κλάδων”, ἀμφισβητεῖ τὴν μοναδικότητα τῆς Μίας ἀληθινῆς ἀδιαιρέτου Ορθοδόξου Eκκλησίας, ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα, ἀλλάζει συχνὰ μορφή, ὥστε εἶναι δύσκολο νὰ τὴν παρακολουθήσει κανείς.

----
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

Ένα ακόμη είδος Αθεΐας είναι του καιρού της αποστασίας των εσχάτων χρόνων, που πολλοί θα ομιλούν για Θεό, όμως όχι για Χαρην της Αλήθειας αλλά για Χαρην της επέκτασης και κυριαρχίας των σκοτεινών δυνάμεων του Αντιρίστου.
Θα είναι η κατάλληλη προπαγάνδα της πανθρησκείας, για την αποδόμηση όλων των χρηστών παραδόσεων, έτσι ώστε όλες οι άμυνες να αποδυναμωθούν και να είναι εύκολη η επικράτηση του χαραγματος, που θα προέλθει μέσα από το Σύστημα Κράτος - Εκκλησία.
21 Αυγούστου 2019 - 9:35 π.μ.

Ἐπί τῆς αἱρέσεως καί τῶν διαστροφῶν τῆς ὁμάδος τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ διά τό ἡμερολογιακόν ζήτημα -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου

Συμφώνως πρός ἕν θεμελιῶδες θεώρημα τῆς Οἰκονομικῆς Ἐπιστήμης, ὁ ὀρθολογικός ἄνθρωπος προβαίνει εἰς μίαν ἐνέργειαν μόνον ἐάν τό ἀναμενόμενον ἐξ αὐτῆς ὄφελος ὑπερβαίνῃ τό ἀναμενόμενον κόστος τῆς ὑλοποιήσεώς της. Ὡς ἐκ τούτου, εἶχα ἀποφασίσει νά μήν ἀσχοληθῶ πλέον μέ τήν ὁμάδα τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ (τοῦ λοιποῦ Ε.Τ.), διότι ἔχει περιτράνως ἀποδειχθῆ μέχρι τώρα ὅτι τό μέν κόστος (εἰς ὅρους χρόνου) εἶναι σημαντικόν τό δέ ὄφελος μεδενικόν! Εἰς τό τελευταῖον κείμενόν μου πρός τήν ἐν λόγῳ ὁμάδα (https://orthodox-voice.blogspot.com/2019/08/blog-post_82.html), ἐξήγησα τούς λόγους διά τούς ὁποίους θεωρῶ τόν διάλογον μετ’ αὐτῆς «σπατάλην χρόνου». Ἐξ ἄλλου, τό αὐτό ἐκτιμᾶ καί ἡ ὁμάς διά τόν διάλογον μετ’ ἐμοῦ, ἐφόσον τήν 29-7-2018, ὅταν ἀπέρριψεν ἕν σχόλιόν μου πού ὑπέβαλον πρός δημοσίευσιν εἰς μίαν ἀνάρτησιν τοῦ ἱστολογίου της (https://paterikiparadosi.blogspot.com/2018/07/blog-post_909.html#comment-form), μοῦ ἔγραψε τά ἑξῆς: