Μπροστά στον εαυτό μας…! -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών

Η εμφάνιση και η πρόοδος της ψυχολογίας του ασυνειδήτου (Βάθους) υπήρξε αναμφίβολα πολυσήμαντη. Όμως είναι γεγονός ότι κάθε αντικειμενικός ερευνητής ημπορεί να παραλεχθεί σαν βασική κατεύθυνση της ψυχολογίας αυτής την αποκάλυψη της ποιότητος και του περιεχομένου της ανθρώπινης προσωπικότητος.
Ήδη έγινε λόγος για την σπηλιά των ενστικτικών τεράτων, που η ψυχολογία του Βάθους απεκάλυψε. Αλλά δεν πρόκειται μόνο για «τέρατα» που ενσαρκώνουν απλώς ανθρώπινα πάθη. Κάθε ανθρώπινο, όσο «απάνθρωπο» κι αν είναι, μένει ανθρώπινο. Τα ανθρώπινα πάθη, όπως τα γνώριζε ο άνθρωπος προ της εμφανίσεως της ψυχολογίας του Φρόυδ, ήσαν πάντοτε στα μέτρα της ανθρώπινης αδυναμίας και ποταπότητος. Σαν πάθη ήσαν πάντοτε μιαρά και μισητά, άλλα ήσαν απλώς ανθρώπινα πάθη γιατί είχαν την αιτία τους στην ανθρώπινη αδυναμία.

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, η Κοίμησις της Αγίας ΆΝΝΗΣ, μητρός της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

Άννα, η κατά σάρκα γενομένη προμήτωρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, κατήγετο εκ της φυλής του Δαβίδ, θυγάτηρ Ματθάν του ιερέως και Μαρίας της γυναικός αυτού. Ο Ματθάν ιεράτευε κατά τους χρόνους Κλεοπάτρας και Σαπώρου βασιλέως Περσών, προ του Ηρώδου του υιού Αντιπάτρου, έχων τρεις θυγατέρας, Μαρίαν, Σοβήν και Άνναν, εκ των οποίων η μεν Μαρία υπανδρεύθη εις την Βηθλεέμ και εγέννησε Σαλώμην την μαίαν, η δε Σοβή υπανδρεύθη και αυτή εις την Βηθλεέμ και εγέννησε την Ελισάβετ, η δε Άννα υπανδρεύθη εις την Γαλιλαίαν και εγέννησε Μαρίαν την Θεοτόκον· ώστε η Σαλώμη, η Ελισάβετ και η Θεοτόκος Μαρία είναι θυγατέρες μεν τριών αδελφών, πρώται δε εξαδέλφαι μεταξύ των.

ΟΙ ΣΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΟΠΟΙ -- του Μεγάλου Αντωνίου

«Μὲ τὸ νὰ ὑποφέρουμε μικροὺς καὶ ὀλιγοχρόνιους κόπους στὴν ζωή, ἀπολαμβάνουμε πολὺ μεγάλη χαρὰ καὶ εὐχαρίστηση μετὰ τὸν θάνατον. Γι᾽ αὐτὸ ἐκεῖνος, ποὺ πολεμᾶ κατὰ τῶν παθῶν του καὶ θέλει νὰ στεφανωθῆ ἀπὸ τὸν Θεόν, ἂν πέση σὲ ἁμαρτία, ἂς μὴ χάση τὸ θάρρος του καὶ ἂς μὴ παραμείνη στὴν πτώση του ἀπελπισμένος, ἀλλὰ νὰ σηκωθῆ καὶ νὰ ἀρχίση πάλι νὰ ἀγωνίζεται καὶ νὰ φροντίση νὰ στεφανωθῆ. Καὶ ἂν ξαναπέση πρέπει μέχρι τὴν τελευταία ἀναπνοή του νὰ σηκώνεται. Γιατὶ οἱ σωματικοὶ κόποι εἶναι ὅπλα καὶ μέσα γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε τὶς ἀρετές, ποὺ σώζουν τὴν ψυχή μας».

Οι τρεις αυτοί Πατέρες θεμελιώνουν θεολογικά τρία συγχρόνως σημεία


Αν, όμως, η κάθε εποχή έχει το δικό της πλούτο, είναι αναμφισβήτητο ότι μετά τον 5ο αι., ο κατ΄ εξοχήν «θεομητορικός» αιώνας είναι ο 14ος, κατά τον οποίον ηχούν οι δογματικές φωνές Γρηγορίου του Παλαμά, Αρχ/που Θεσ/νίκης, Νικολάου Καβάσιλα και Θεοφάνους  του Νικαέως. Οι τρεις αυτοί πατέρες θεμελιώνουν θεολογικά τρία συγχρόνως σημεία: α) Την απόλυτα προσωπική αγιότητα της Θεοτόκου και την εσχατολογική τοποθέτησή Της μετά την Αγία Τριάδα, β) τη θεμελιώδη Χριστολογική σημασία Της, και γ) την εντελώς κεντρική θέση Της στην Οικονομία της σωτηρίας, δηλ. τον ενεργητικό ρόλο Tης στο μυστήριο της Σαρκώσεως και την εις τους αιώνες παραμονή Της στο κέντρο του μυστηρίου της Εκκλησίας.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ -- Η Πολιτεία πρέπει να παρέμβει άμεσα για να αντιμετωπίσει τα τάγματα εφόδου της Αριστεράς

Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*

Η κυβέρνησις δέον όπως σπεύσει αμελλητί να προβεί εις τις απολύτως αναγκαίες μεταρρυθμίσεις αναφορικώς με τα καίρια και ακανθώδη υπουργεία (Προστασίας του Πολίτη, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Υγείας, Ανάπτυξης, Οικονομικών), διότι καθίσταται επιτακτική ανάγκη και από τους πολίτες.
Η μείωση των φόρων, η εμπέδωση του αισθήματος της ασφάλειας, η πάταξη της αυθαιρεσίας των ταγμάτων εφόδου της Αριστεράς, η βελτίωση των συνθηκών υγείας, η αποκατάσταση των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας εν συνδυασμώ προς τη διδασκαλία των Θρησκευτικών με ομολογιακό χαρακτήρα αποτελούν ενδεικτικώς ορισμένες εκ των αδηρίτως αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Ομως φρονώ ότι πλέον η χώρα πρέπει να εκσυγχρονιστεί στοιχειωδώς, ίνα τεθεί ανυπερθέτως υπό τον πλήρη έλεγχο του συντεταγμένου κράτους.
Δεν νοείται σε μια δημοκρατική κοινωνία να καταλαμβάνονται διά της βίας ορισμένες συνοικίες της Ελλάδας χάριν εκδηλώσεως μιας δήθεν ιδεολογίας, η οποία επιβάλλεται με αθέμιτα, βίαια και αντιδημοκρατικά μέσα, και το οργανωμένο κράτος να παρακολουθεί απαθές την τέλεση κατά συρροήν αξιόποινων πράξεων.

Από το f/b του π. Νικολάου Δημαρά -- Διηγείται ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος:

Πριν από χρόνια, όταν ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, με κάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δικής του επιθυμίας, έναν νέο άνδρα, 42 ετών, το όνομά του, ήταν Ξενοφών.
Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάσταση. Ο καρκίνος με τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι. Οι μέρες του, ήταν μετρημένες. Ήταν μόνος στον θάλαμο, το διπλανό κρεββάτι ήταν άδειο και έτσι βρεθήκαμε μόνοι μας. Και μου είπε τα εξής, για το πως πίστεψε, αφού υπήρξε, όπως το τόνισε, "σκληρός άθεος" και άπιστος: