Η ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

«Επιστολή του Ιωάννου Μακρυγιάννη προς τους Νέους» -- «… Η Επανάσταση δεν έγινε μονάχα το ’21…»

Αγαπητά μου Παιδιά,

Μαζί με πολλούς άλλους άξιους και γενναίους Έλληνες πολεμήσαμε και λευτερώσαμε τούτο τον τόπο που πατάτε εσείς, και να στοχάζεστε πως τον λευτερώσαμε για σας που γεννηθήκατε σε πατρίδα ελεύθερη, γιατί εμείς λίγο την απολάψαμε, ότι, μόλις εδιώξαμε τους Τούρκους, αρχίσαμε να τρώμε ο ένας τον άλλον κι έτσι μας βρήκαν διαιρεμένους οι Μπαυαροί και μας τζαλαπάτησαν. Μα ο Θεός, το έλεός του μεγάλο, δεν συνερίστη τα κρίματά μας και στέριωσε το έθνος, όπου καταφανίστηκε τόσους χρόνους στη σκλαβιά και ήρθε ο καιρός πάλι να δικαιωθεί. Ότι το δίκιο μας μάς το ‘δινε ο  Θεός και το χαλούσαμε εμείς.

Εκοιμήθη ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός

Εκοιμήθη σήμερα, Δευτέρα 25 Μαρτίου σε ηλικία 83 ετών ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Στυλιανός Χαρκιανάκης. O Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός τον τελευταίο καιρό έδινε μάχη με την επάρατο νόσο. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης στις 29 Δεκεμβρίου 1935. Σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από όπου αποφοίτησε το 1958.

Το μεγάλο μυστικό…! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Όλο το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού, από τη στιγμή που πραγματοποιούμε την πρώτη κατάδυσή μας στην ιερή κολυμβήθρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μας εντάσσει σε μια μεταμορφωτική πορεία. Η πνευματική μας προσπάθεια δεν προσδιορίζεται μόνο ως ακρόαση του λόγου του Θεού και ως εφαρμογή ορισμένων εντολών. Προβάλλεται και διευκρινίζεται σαν μια διαδικασία δημιουργίας νέας ζωής! Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της φύσεως του ανθρώπου, η νέα ζωή κατανοείται σαν μια οντολογική μεταβολή με σαφή τον εξελικτικό της χαρακτήρα από την πνευματική νηπιότητα στην ανδρική πνευματική ωριμότητα, εφ’ όσον οφείλουμε να φτάσουμε «οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».

Επιμνημόσυνη δέηση, για τα θύματα της Νατοϊκής επιδρομής, από την "Εκκλησία" της Σερβίας

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Μαρτίου, την σύναξιν επιτελούμεν του Αρχαγγέλου ΓΑΒΡΙΗΛ, άνωθεν και εξ αρχής παραδεδομένην, ως τω θείω και υπερφυεί και απορρήτω μυστηρίω της του Χριστού οικονομίας καθυπουργήσαντος.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 26  Μαρτίου 2019

Γαβριήλ του πανιέρου και θείου Αρχαγγέλου την Σύναξιν επιτελούμεν τη επαύριον του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου δια την κατά το θείον και άρρητον και υπερφυές τούτο μυστήριον της του Θεού Λόγου ενανθρωπήσεως υπούργησιν αυτού. Απεστάλη δε υπό του φιλαγάθου Θεού προς την Παρθένον Μαρίαν ο ιλαρώτατος και επιεικέστατος και θαυμάσιος Γαβριήλ, δι’ αυτόν ακριβώς τον λόγον, ίνα μη δηλαδή εκφοβήση την Παναγίαν Παρθένον, ούτε να εκπλήξη αυτήν, αλλ’ ίνα το απόρρητον παρ’ Αγγέλοις και ανθρώποις μυστήριον αποκαλύψη, μετά της προσηκούσης ευλαβείας και δι’ ειρηνικής και γλυκυτάτης ομιλίας προσκομίση εις αυτήν το «Χαίρε».

Τὸ σήμαντρον τῶν Ἐθνικῶν μας ἐπετείων -- Γράφει ὁ π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Οἱ ἐκκλησιαστικές καὶ οἱ Ἐθνικὲς ἑορτὲς εἶναι πάντοτε ὁρόσηµα καὶ ὁδοδεῖκτες τοῦ παρόντος καὶ τοῦ µέλλοντος. Τῆς παρούσης ζωῆς καὶ τῆς Μελλούσης. Εἰδικότερα στὸ Ἔθνος µας, οἱ Ἐθνικὲς ἑορτές –ὅπως αὐτή τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας, πού ἑορτάζουµε τήν ἡµέρα τοῦ Εὐαγγελισµοῦ, στίς 25 Μαρτίου– συµπίπτουν πάντοτε µὲ µεγάλες ἑορτὲς τῆς Ἐκκλησίας µας, γιὰ νὰ τονίζουν σὲ ὅλους µας ὅτι ἡ Ἱστορία µας σ’ αὐτὴ τὴ γῆ εἶναι καὶ τὸ πρόκριµα γιὰ τὴν ζωή µας µετὰ θάνατον, γιὰ τὴν Αἰώνια Ζωή µας! Εἶναι, µάλιστα, χαρακτηριστικό τό γεγονός ὅτι στίς Ἐθνικές Ἐπετείους ἑορτάζουµε τήν ἡµέρα τῆς ἐνάρξεως τοῦ ἐνόπλου ἀγῶνος καί ὄχι τήν ἡµέρα τῆς νικηφόρου ἐκβάσεώς του. Καί τοῦτο, διότι «ἀπό Θεοῦ ἀρχόµεθα», ἀπό τόν Θεό πρέπει νά ἀρχίζουµε, ἀλλά καί γιατί ἡ βαθειά Πίστη µας σέ Ἐκεῖνον µᾶς δίδει τήν σιγουριά καί τήν ἀνάπαυση ὅτι θά ἐπιτρέψη νά µᾶς συµβῆ αὐτό πού µακροπρόθεσµα εἶναι τό πνευµατικό µας συµφέρον καί ὄχι τό δικό µας κοντόφθαλµο θέληµα. Αὐτὴ ἡ συµπόρευση τῆς Θρησκευτικότητός µας µὲ τὴν καθηµερινότητά µας ἀπορρέει ἀπὸ τὰ Δόγµατα τῆς Πίστεώς µας, ποὺ µᾶς ἐπιτάσσουν νὰ µὴ κάνουµε τίποτα στὴ ζωή µας τὸ ὁποῖο νὰ µὴ ἐκφράζη τὴν ἀκρίβεια τῆς Πίστεώς µας.

Χρόνια Πολλά ! -- Του κ. Στεργίου Ζυγούρα

“Σήμερον ο Ελληνισμός σταυρούται υπό Ευρωπαίων” (Ιωάννης Π. Ράγκος, 1879)

Η περίπτωση Μακρυγιάννη: “Το συναίσθημα αφάνισε την κρίση” – Αλέξης Πολίτης

Πότε είχε δίκιο ο Μπετόβεν για τον Ναπολέοντα; Πριν ή μετά το 1804;

Δεν πρέπει να φοβόμαστε για την Ελλάδα όταν υπάρχουν τέτοιες ψυχές! -- Γράφει ο αδελφός μας Σπύρος

Χρόνια πολλά και ευλογημένα.

Όταν υπάρχουν τέτοιοι ποιμένες όπως στο παρακάτω βίντεο, όταν λεβέντες Κρητικοί πονάνε και τραγουδούν για την Μακεδονία μας, όταν οι Ευέλπιδες, οι Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών του Λιμενικού,  και άλλες στρατιωτικές μονάδες δεν λογαριάζουν τις εθνομηδενιστικές απειλές, δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα.

Επίσης σε Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Άργος, Χίο, Σιδηρόκαστρο, Νάουσα, Τρίπολη, Ορχομενό, Κυπαρισσία, Βέροια, Κόρινθο, Καλαμάτα, Γιαννιτσά, Κέρκυρα, Ιωάννινα, και ένα σωρό άλλες πόλεις και νησιά, οι παρελαύνοντες και οι μπάντες παιάνιζαν το «Μακεδονία ξακουστή» και ο κόσμος τους καταχειροκροτούσε, γιατί αυτό ζητούσε η ψυχή τους.

«Ο καιρός γαρ εγγύς»

Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821

Ζήτω η Μακεδονία

Ζήτω η Ελλάδα.

Ένας ποιμένας διαφορετικός από άλλους.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=33&v=iZ4MAqKlnA4

Εγκύκλιος Ιωάννου Καποδίστρια προς το υπόδουλο Ελληνικό Γένος

Τό κείμενο, πού ἀκολουθεῖ, ἀποτελεῖ μετάφραση ὑπό Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἀπό τό πρωτότυπο γαλλικό κείμενο, πού βρίσκεται στή βιβλιοθήκη τῆς Ἑταιρείας Μακεδονικῶν Σπουδῶν Θεσσαλονίκης.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΔΟΥΛΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΕΝΟΣ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΕΠΡΩΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Κέρκυρα 6/18 Ἀπριλίου 1819

Τέκνα τῆς Ἁγίας Μητέρας μας Ἐκκλησίας,

Εἴμαστε ὅλοι ἀδέλφια˙ συνδεδεμένοι μέ κοινές δυστυχίες, ὁδηγηθήκαμε ὅλοι στό νά βοηθοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον˙ φωτισμένοι ἀπό τήν ἐμπειρία τῶν λαθῶν μας, σπουδασμένοι ἀπό ἐδῶ καί πέρα στό σχολεῖο τῶν συμφορῶν, οἱ ὁποῖες προέκυψαν ἀπό αὐτά καί οἱ ὁποῖες μᾶς καταθλίβουν, φτάσαμε ἤδη σέ ἕναν ὁρισμένο βαθμό ὡριμότητας, διότι ὅλοι μας εἴμαστε ἐξίσου ἐντυπωσιασμένοι ἀπό μία πεποίθηση˙ ὅτι δηλαδή ὀφείλουμε νά βοηθᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, χωρίς ὅμως νά παρεκκλίνουμε καθόλου ἀπό τίς ἀρχές τίς καθιερωμένες ἀπό τήν ἠθική αὐτῆς τῆς ἁγίας θρησκείας, στή μόνην πού ὀφείλουμε νά συγκροτήσουμε ἕνα ἔθνος, νά ὑποφέρουμε ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς πεποιθήσεως, νά συλλάβουμε τό βαθύ νόημα τῶν δεινῶν μας καί νά αἰσθανθοῦμε τήν ἀνάγκη νά ἀπαλλαγοῦμε γιά πάντα ἀπό αὐτά. Ἡ πορεία, πού ἀκολουθοῦμε ἐδῶ καί μερικά χρόνια, μέ την προοπτική νά ἐπιτύχουμε αὐτόν τόν σκοπό, εἶναι χωρίς ἀντίρρηση ἡ ἀληθινή. Ἔχει ὡς ὁδηγό τίς ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου καί εἶναι μέσα στή φύση τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων.

25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ -- ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

25.3.2019

Οἱ φίλοι τῶν φορέων μας :

Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν καὶ

«Σωματεῖον οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους»,

εὔχονται σὲ ὅλους τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς Φιλλέληνες ἐκ μέσης καρδίας Χρόνια Πολλά, ὑγεία, εὐτυχία καὶ κάθε ἀγαθό, ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπετείου τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας.

Χριστιανοί ορθόδοξοι οι αγωνιστές του 1821 - Οι πρωταγωνιστές της Επανάστασης για την ελευθερία της Ελλάδος δεν ήταν ουδετερόθρησκοι

Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα

Το 1821 οι πρόγονοί μας ξεσηκώθηκαν για ελευθερία και για απαλλαγή από τον αλλόθρησκο κατακτητή. Δεν ήταν επανάσταση ταξική ούτε γνήσιο αντίγραφο των επαναστάσεων άλλων λαών. Ηταν η κραυγή αγωνίας των ορθόδοξων Ελλήνων, η οποία εκφράζεται χαρακτηριστικά από τα κείμενα της εποχής. Επιλέγω τρεις χαρακτηριστικές μαρτυρίες. Μία διακήρυξη, ένα ποίημα και μία επιστολή.

Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας προηγείται του Προσωρινού Νόμου της Επιδαύρου, τον οποίο συνέταξε η Α΄ Εθνοσυνέλευση. Με ημερομηνία 1/1/1822 οι πρωταγωνιστές του Αγώνος δηλώνουν:
«ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ ΤΡΙΑΔΟΣ. Το Ελληνικόν Εθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον διά των νομίμων Παραστατών του, εις Εθνικήν Συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων την Πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και Ανεξαρτησίαν».

Χαίρε, Αυγή μυστικής ημέρας!

Ανώνυμος είπε...

Όμορφη Μητέρα, των Αγγέλων η χαρά,
η αγαλλίαση της οικογένειας,
η αντανάκλαση του γέλιου των παιδιών,
η ειρήνη των νυχτερινών σπιτιών της προσευχής, γεμάτα από θυμίαμα αγάπης.

Αγνή Μητέρα, η ελπίδα των ανθρώπων,
η ξάστερη νύχτα των οδοιπόρων της καρτερίας,
το πορφυρό ηλιοβασίλεμα των υψωμένων εις δέησιν χεριών,
η απαλή αυγή των ασκουμένων τη ταπεινώσει,
το δροσερό σούρουπο των ηλιοκαμένων στη θυσία καρδιών,
η ηλιαχτίδα των εν επιγνώσει πενθούντων,
το ολόγιομο φεγγάρι των εν ασκήσει αγρυπνούντων.

ΧΑΡΑ ΜΕΓΑΛΗ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Πόνος και πόθος και πληγή αγιάτρευτη του πεσμένου ανθρώπου το κυνήγι της χαράς. Από τη μαύρη εκείνη ώρα που αναρχικά περιφρόνησε τον Άναρχο Θεό και ιταμά διέρρηξε το δεσμό τής αγάπης του, έχασε τον Παράδεισο και μαζί του έχασε τη χαρά. Κι ούτε υπήρχε ελπίδα να την ξαναβρή, έτσι που έμενε αλλοτριωμένος από τον Θεό και εχθρός απέναντί του. Γι΄ αυτό ήταν το πιο ευχάριστο μήνυμα, το όντως ευαγγέλιο για την ανθρωπότητα, η απόφασι του Θεού να εισβάλη στην ιστορία της, ν΄ αρχίση την ανθρώπινη ζωή Του από τα σπλάγχνα της Παρθένου Μητέρας του, την οποία κατέστησε τον πρώτο θεωμένο άνθρωπο, την απαρχή της σωτηρίας του κόσμου. Κι είνε ο ευαγγελισμός της Παρθένου, από την πρώτη φορά ως σήμερα, μήνυμα το ίδιο καινούργιο, το ίδιο χαρούμενο και λυτρωτικό για όλους.  

«Εὐαγγελίζου γῆ χαράν µεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοί Θεοῦ τήν Δόξαν» -- Τοῦ Ἀρχιµανδρίτου π. Χαραλάµπους Βασιλοπούλου (†)

Σήµερα χαρῆτε ἄνθρωποι ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν γῆ, φωνάζει ὁ ψαλµωδὸς γεµᾶτος χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν καὶ ἐνθουσιασµόν. Μὰ πολὺ χαρῆτε. Χαρῆτε µὲ χαρὰν µεγάλην. Ὅλοι, ὅλοι χαρῆτε. «Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν µεγάλην». Σήµερα χαρῆτε καὶ σεῖς ποὺ κατοικεῖτε στοὺς Οὐρανούς. Οἱ οὐράνιοι κόσµοι, Ἄγγελοι, Ἀρχάγγελοι, Ἀρχαί, Θρόνοι, Κυριότητες, τὰ εὐτυχισµένα πνεύµατα τῶν ἁγίων καὶ δικαίων. Χαρῆτε καὶ ξεσπᾶστε εἰς δοξολογίαν πρὸς τὸν Θεόν, «αἰνεῖτε Οὐρανοὶ Θεοῦ τὴν δόξαν». Χαρῆτε προπαντὸς σεῖς ποὺ κατοικεῖτε εἰς τὴν γωνιὰν αὐτὴ τοῦ πλανήτου, οἱ Ἕλληνες. Χαρῆτε γιατὶ τὴν ἡµέραν αὐτὴν µᾶς δόθηκαν τὰ καλὰ καὶ πανεφρόσυνα µηνύµατα τῆς Λευτεριᾶς µας. Μᾶς ἀναγγέλθηκε ὅτι ἐλευθερωνόµεθα ἀπὸ δύο σκλαβιὲς φοβερές, σκληρές, ἀπαίσιες, µαῦρες, αἰώνιες. Ποιὲς εἶναι αὐτὲς οἱ σκλαβιές, θὰ τῆς ἐξετάσωµε σήµερα.

Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ

Τι πόλεμον θα κάμετε με τον Μπραϊμη αυτού;», είπε στον Μακρυγιάννη

Εκεί συνέβη και το περιστατικό με τον Γάλλο ναύαρχο ντε Ρινί (Δεριγνύ για τους Έλληνες) και η περίφημη στιχομυθία. Ο ντε Ρινί αποβιβάστηκε στους Μύλους και είδε τις ελληνικές θέσεις. «Τι κάνεις αυτού; Αυτές οι θέσες είναι αδύνατες τι πόλεμον θα κάμετε με τον Μπραϊμη αυτού;», είπε στον Μακρυγιάννη, σύμφωνα με τη διήγηση του ιδίου.
«Του λέγω, είναι αδύνατες οι θέσες και εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει και θα δείξωμεν την τύχη μας σ αυτές τις θέσες τις αδύνατες. Κι αν είμαστε ολίγοι εις το πλήθος του Μπραϊμη, παρηγοριώμαστε μ᾿ έναν τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους.
«Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε τρώνε από μάς και μένει και μαγιά Και οι ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν κι᾿ όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν. Η θέση οπού είμαστε σήμερα εδώ είναι τοιούτη και θα ιδούμεν την τύχη μας οι αδύνατοι με τους δυνατούς. Τρεμπιέν, λέγει κι᾿ αναχώρησε ο ναύαρχος».

ΤΟ ΠΑΝΕΘΝΙΚΟN ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

1.Ἕνα κοσμογονικὸ γεγονός, ὅπως ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ ᾽21, εἶναι φυσικὸ νὰ μένει πάντα τὸ ἐπίκεντρο ὄχι μόνο τῆς ἱστορικῆς ἔρευνας ἀλλὰ καὶ αὐτῆς τῆς ἀνεύθυνης δημοσιογραφίας. Πόσα δὲ λέγονται καὶ γράφονται κάθε χρόνο γιὰ τὸ «Εἰκοσιένα»! Ὁ καθένας ὅμως βλέπει τὴν Μεγάλη Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση μὲ τὸ δικό του τρόπο καὶ τὴν κρίνει ἀνάλογα μὲ τὶς ἰδεολογικὲς δεσμεύσεις του καὶ τὴ σκοπιμότητα, ποὺ θέλει νὰ ὑπηρετήσει.Ἔτσι οἱ δέσμιοι τῆς πολιτικῆς τους τοποθέτησης, ἐγκλωβισμένοι στὴν προκατάληψη καὶ τοὺς ἀναχρονισμούς τους, βλέπουν τὸ ᾽21 μέσα ἀπὸ τὸ πρίσμα μεταγενέστερων κοινωνικῶν θεωριῶν καὶ μὲ τὴν προχειρότητα τοῦ ἐρασιτέχνη ἀρνοῦνται τὸν ἐθνικὸ του χαρακτήρα, παρουσιάζοντάς το σὰν ἕνα ἁπλὸ κοινωνικὸ γεγονός, μὲ στόχους βασικοὺς ὄχι τόσο τοὺς Τούρκους, ὅσο…τοὺς Κοτζαμπάσηδες καὶ τοὺς Ἀρχιερεῖς, τοὺς «προσκυνημένους», ὅπως λένε. Καὶ μόνο ὅμως τὸ γεγονός, ὅτι Κοτζαμπάσηδες καὶ Ἱεράρχες, σὰν τοὺς Μαυρομιχαλαίους, τὸν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό, τὸν Σαλώνων Ἡσαΐα, τὸν Ρωγῶν Ἰωσὴφ κ.ἄ. ἔγιναν «μπροστάρηδες» στὸν ἀγώνα, βεβαιώνει πὼς στερεῖται κάθε ἀντικειμενικότητα ἡ ταξικοποίηση τοῦ ᾽21.