Οἱ ἐκκλησιαστικές καὶ οἱ Ἐθνικὲς
ἑορτὲς εἶναι πάντοτε ὁρόσηµα καὶ ὁδοδεῖκτες τοῦ παρόντος καὶ τοῦ µέλλοντος. Τῆς
παρούσης ζωῆς καὶ τῆς Μελλούσης. Εἰδικότερα στὸ Ἔθνος µας, οἱ Ἐθνικὲς ἑορτές –ὅπως
αὐτή τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας, πού ἑορτάζουµε τήν ἡµέρα τοῦ Εὐαγγελισµοῦ, στίς
25 Μαρτίου– συµπίπτουν πάντοτε µὲ µεγάλες ἑορτὲς τῆς Ἐκκλησίας µας, γιὰ νὰ
τονίζουν σὲ ὅλους µας ὅτι ἡ Ἱστορία µας σ’ αὐτὴ τὴ γῆ εἶναι καὶ τὸ πρόκριµα γιὰ
τὴν ζωή µας µετὰ θάνατον, γιὰ τὴν Αἰώνια Ζωή µας! Εἶναι, µάλιστα, χαρακτηριστικό
τό γεγονός ὅτι στίς Ἐθνικές Ἐπετείους ἑορτάζουµε τήν ἡµέρα τῆς ἐνάρξεως τοῦ ἐνόπλου
ἀγῶνος καί ὄχι τήν ἡµέρα τῆς νικηφόρου ἐκβάσεώς του. Καί τοῦτο, διότι «ἀπό Θεοῦ
ἀρχόµεθα», ἀπό τόν Θεό πρέπει νά ἀρχίζουµε, ἀλλά καί γιατί ἡ βαθειά Πίστη µας σέ
Ἐκεῖνον µᾶς δίδει τήν σιγουριά καί τήν ἀνάπαυση ὅτι θά ἐπιτρέψη νά µᾶς συµβῆ αὐτό
πού µακροπρόθεσµα εἶναι τό πνευµατικό µας συµφέρον καί ὄχι τό δικό µας κοντόφθαλµο
θέληµα. Αὐτὴ ἡ συµπόρευση τῆς Θρησκευτικότητός µας µὲ τὴν καθηµερινότητά µας ἀπορρέει
ἀπὸ τὰ Δόγµατα τῆς Πίστεώς µας, ποὺ µᾶς ἐπιτάσσουν νὰ µὴ κάνουµε τίποτα στὴ ζωή
µας τὸ ὁποῖο νὰ µὴ ἐκφράζη τὴν ἀκρίβεια τῆς Πίστεώς µας.
Δυστυχῶς, στὶς µέρες µας, αὐτὴ ἡ Ἀλήθεια ἔχει πάψει νὰ σηµαίνεται στὴν διάνοια καὶ στὴν καρδιά µας, γιατί ὁ Προτεσταντικὸς τρόπος τῆς ζωῆς τοῦ Νεοέλληνα µᾶς ἔχει ὁδηγήσει νὰ θεωροῦµε ἐντελῶς ἄσχετη µὲ τὴν πνευµατικότητά µας τὴν λειτουργία καὶ τὴν συµπεριφορὰ τοῦ Κράτους, µὲ ἀποτέλεσµα νὰ κοροϊδευόµαστε πὼς ζοῦ - µε Χριστιανικά, ἐνῶ – λόγῳ τῆς Ἀθεϊστικῆς δοµῆς τοῦ συγχρόνου Κράτους µας– ἡ προσωπικὴ καὶ ἡ οἰκογενειακὴ συµπεριφορὰ τῶν περισσοτέρων συµπατριωτῶν µας ἔχει ἀλλοιωθεῖ κάτω ἀπὸ τὴν συντριπτικὴ ἀνισότητα ἐπιρροῆς τῆς ἀθεϊστικῆς νοοτροπίας τοῦ Κράτους, ἔναντι τῆς σχεδὸν ἀφανισµένης Ἐκκλησιαστικῆς διδαχῆς, τὴν ὁποία, µάλιστα, πρέπει νὰ ἐπιζητῆ καὶ νὰ ἐπιλέγη κάθε Πιστὸς καταφεύγοντας µόνο στοὺς Ἱεροὺς Ναούς, ἀφοῦ ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες πτυχὲς τῆς ζωῆς ἡ διδαχὴ αὐτὴ καὶ ἡ πρακτική της εἶναι ἐξαφανισµένες! Ὡστόσο, τὸ πραγµατικὸ νόηµα τῆς ἀσυγχύτου ἀλλὰ καὶ ἀδιαιρέτου συζεύξεως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῶν Ἐθνικῶν µας ἑορτῶν ἀγνοεῖται ἀπὸ τὴν πλειοψηφία τῶν Κληρικῶν καὶ τῶν Λαϊκῶν συµπατριωτῶν µας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν στεγανοποιήσει τὴν Ἐκκλησιαστικοπνευµατικὴ ζωή τους, νοµίζοντας ὅτι δὲν κινδυνεύουν οὔτε αὐτοὶ οὔτε τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια τους ἀπὸ τὴν ἀθεϊστικὴ ὀσµὴ ποὺ ἀποπνέει τὸ σύγχρονο Ἑλληνικὸ Κράτος, σὰν νὰ ζοῦσαν τὴν καθηµερινή τους ζωὴ µέσα σὲ πνευµατικὰ ἀποστειρωµένα σκάφανδρα! Σέ ἀντίθεση µέ ἐµᾶς τούς ὑποτιθεµένους πιστούς, οἱ ἀθεϊστές καί ἀµοραλιστές πολιτικοί µας ἔχουν καταλάβει αὐτή τήν σύζευξη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς πνευµατικῆς ζωῆς µέ τήν καθηµερινή ζωή τοῦ Κράτους καί τῶν πολιτῶν, πού ἀπορρέει ὡς ἀπαραίτητο ἐπακόλουθο τῆς συνεποῦς Ὀρθοδόξου Πίστεως, καί γι’ αὐτό ἔχουν ἐπιδοθεῖ σέ µιά ἐπίµονη προσπάθεια, ἀρχικά νά ὑποβαθµίσουν καί σταδιακά νά καταργήσουν τίς Ἐθνικές Ἐπετείους, µέ τό προδοτικό ἐπιχείρηµα ὅτι τἄχα οἱ ἑορτές αὐτές καλλιεργοῦν τόν ...ἐθνικισµό(!) καί ἐµποδίζουν τήν εἰρηνική συµβίωση στήν πολυπολιτισµική κοινωνία µας! Τό πραγµατικό πρόβληµά τους, ὅµως, εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία Του. Αὐτούς θέλουν νά ἐξοβελίσουν ἀπό τήν Πατρίδα µας! Τίς ἑορτές πού συµβάλλουν στήν ψυχική, πνευµατική καί σωµατική µας ὑγεία καί εὐφροσύνη, ἔχουν ἀρχίσει οἱ κρατοῦντες νά ἀντικαθιστοῦν µέ ἀνόητες, ἐπιβλαβεῖς, πολυδάπανες καί ἐπιζήµιες κατ’ εὐφηµισµόν ἑορτές. Μᾶς ἔχουν κατακλύσει µὲ κάθε λογῆς ἀνήθικες καί διεστραµµένες ἐπινοήσεις, ἀπό Διονυσιακά καρναβάλια πορνοβοσκῶν, παρελάσεις ὑπερηφάνων ἀνωµάλων, µέχρι ἑορτῶν τοῦ τύπου ...«ἑορτή χρήσεως προφυλακτικῶν»!!! Ἔτσι, τώρα πιά, µέ τήν ἐπικρατοῦσα πολιτική, τήν «γουρουνίσια ὁρατότητα» (γιά νά θυµηθοῦµε λίγο καί τόν Λόρδο Βύρωνα), στό ἑξῆς, ὄχι µόνο οἱ Ἐθνοπνευµατικές ἐπέτειοι, ἀλλά καί οἱ γιορτές τῆς Μητέρας καί τοῦ Πατέρα θά θεωροῦνται «κολοκύθια στό πάτερο»! Καί καλά ἐµεῖς. «Ἄξια ὧν ἐπράξαµε» καί ἐξακολουθοῦµε νά πράττουµε, ἀπολαµβάνουµε. Ποιά ἀπολογία, ὅµως, θά ἔχουµε γιά τήν διαφθορά τῶν παιδιῶν καί τῶν ἐγγονῶν µας, τήν ὁποία παρακολουθοῦµε σάν ψυχικά καί νοητικά παράλυτοι νά ἀνοσιουργεῖται ἀπό τούς πολιτικούς πού ἐµεῖς ἐκλέγουµε καί πληρώνουµε γιά δικούς µας Κυβερνῆτες καί παιδαγωγούς τῶν παιδιῶν µας, χωρίς κἄν νά “παίρνουµε εἴδηση” ὅτι παντοιοτρόπως µᾶς διαφθείρουν; Καί, πῶς θά ἀντικρύσουµε κάποια µέρα, στήν Μέλλουσα Κρίση ὅλους ἐκείνους, Κληρικούς καί λαϊκούς, Ἁγίους καί γενναίους Ἀγωνιστές τοῦ 1821, πού ἔδωσαν τό αἷµα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώµατός τους, γιά νά µᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τήν διακυβέρνηση καί καταπίεση ἀλλοθρήσκων, ὥστε νά ζοῦµε ἀνεµπόδιστα τόν Παράδεισο τῆς Πίστεώς µας; Καί τώρα ἐµεῖς, µέ τήν θέλησή µας, ψηφίζοντας, χειροκροτῶντας καί ἐκλιπαρῶντας γιά “ρουσφέτια” τήν ἀσέβεια, ὁδηγοῦµε τήν Πατρίδα µας σέ χειρότερη ἀπό τήν Τουρκική δουλεία. Τήν ὁδηγοῦµε, στόν ἀλύτρωτο ζυγό τῆς Εὐρωπαϊκῆς ἀπάτης, πού µετά τόν καγχασµό της κατά τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ὁδηγιῶν Του –ὅπως ἐκάγχασε κάποτε ὁ ἄφρων καί δυνάστης Ναπολέων στό Καπιτώλιο– δέν περιµένει τίποτε ἄλλο πιά, παρά τό µόνο βέβαιο: ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΒΑΤΕΡΛΩ!!!
Δυστυχῶς, στὶς µέρες µας, αὐτὴ ἡ Ἀλήθεια ἔχει πάψει νὰ σηµαίνεται στὴν διάνοια καὶ στὴν καρδιά µας, γιατί ὁ Προτεσταντικὸς τρόπος τῆς ζωῆς τοῦ Νεοέλληνα µᾶς ἔχει ὁδηγήσει νὰ θεωροῦµε ἐντελῶς ἄσχετη µὲ τὴν πνευµατικότητά µας τὴν λειτουργία καὶ τὴν συµπεριφορὰ τοῦ Κράτους, µὲ ἀποτέλεσµα νὰ κοροϊδευόµαστε πὼς ζοῦ - µε Χριστιανικά, ἐνῶ – λόγῳ τῆς Ἀθεϊστικῆς δοµῆς τοῦ συγχρόνου Κράτους µας– ἡ προσωπικὴ καὶ ἡ οἰκογενειακὴ συµπεριφορὰ τῶν περισσοτέρων συµπατριωτῶν µας ἔχει ἀλλοιωθεῖ κάτω ἀπὸ τὴν συντριπτικὴ ἀνισότητα ἐπιρροῆς τῆς ἀθεϊστικῆς νοοτροπίας τοῦ Κράτους, ἔναντι τῆς σχεδὸν ἀφανισµένης Ἐκκλησιαστικῆς διδαχῆς, τὴν ὁποία, µάλιστα, πρέπει νὰ ἐπιζητῆ καὶ νὰ ἐπιλέγη κάθε Πιστὸς καταφεύγοντας µόνο στοὺς Ἱεροὺς Ναούς, ἀφοῦ ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες πτυχὲς τῆς ζωῆς ἡ διδαχὴ αὐτὴ καὶ ἡ πρακτική της εἶναι ἐξαφανισµένες! Ὡστόσο, τὸ πραγµατικὸ νόηµα τῆς ἀσυγχύτου ἀλλὰ καὶ ἀδιαιρέτου συζεύξεως τῶν Ἐκκλησιαστικῶν καὶ τῶν Ἐθνικῶν µας ἑορτῶν ἀγνοεῖται ἀπὸ τὴν πλειοψηφία τῶν Κληρικῶν καὶ τῶν Λαϊκῶν συµπατριωτῶν µας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν στεγανοποιήσει τὴν Ἐκκλησιαστικοπνευµατικὴ ζωή τους, νοµίζοντας ὅτι δὲν κινδυνεύουν οὔτε αὐτοὶ οὔτε τὰ παιδιὰ καὶ τὰ ἐγγόνια τους ἀπὸ τὴν ἀθεϊστικὴ ὀσµὴ ποὺ ἀποπνέει τὸ σύγχρονο Ἑλληνικὸ Κράτος, σὰν νὰ ζοῦσαν τὴν καθηµερινή τους ζωὴ µέσα σὲ πνευµατικὰ ἀποστειρωµένα σκάφανδρα! Σέ ἀντίθεση µέ ἐµᾶς τούς ὑποτιθεµένους πιστούς, οἱ ἀθεϊστές καί ἀµοραλιστές πολιτικοί µας ἔχουν καταλάβει αὐτή τήν σύζευξη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς πνευµατικῆς ζωῆς µέ τήν καθηµερινή ζωή τοῦ Κράτους καί τῶν πολιτῶν, πού ἀπορρέει ὡς ἀπαραίτητο ἐπακόλουθο τῆς συνεποῦς Ὀρθοδόξου Πίστεως, καί γι’ αὐτό ἔχουν ἐπιδοθεῖ σέ µιά ἐπίµονη προσπάθεια, ἀρχικά νά ὑποβαθµίσουν καί σταδιακά νά καταργήσουν τίς Ἐθνικές Ἐπετείους, µέ τό προδοτικό ἐπιχείρηµα ὅτι τἄχα οἱ ἑορτές αὐτές καλλιεργοῦν τόν ...ἐθνικισµό(!) καί ἐµποδίζουν τήν εἰρηνική συµβίωση στήν πολυπολιτισµική κοινωνία µας! Τό πραγµατικό πρόβληµά τους, ὅµως, εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία Του. Αὐτούς θέλουν νά ἐξοβελίσουν ἀπό τήν Πατρίδα µας! Τίς ἑορτές πού συµβάλλουν στήν ψυχική, πνευµατική καί σωµατική µας ὑγεία καί εὐφροσύνη, ἔχουν ἀρχίσει οἱ κρατοῦντες νά ἀντικαθιστοῦν µέ ἀνόητες, ἐπιβλαβεῖς, πολυδάπανες καί ἐπιζήµιες κατ’ εὐφηµισµόν ἑορτές. Μᾶς ἔχουν κατακλύσει µὲ κάθε λογῆς ἀνήθικες καί διεστραµµένες ἐπινοήσεις, ἀπό Διονυσιακά καρναβάλια πορνοβοσκῶν, παρελάσεις ὑπερηφάνων ἀνωµάλων, µέχρι ἑορτῶν τοῦ τύπου ...«ἑορτή χρήσεως προφυλακτικῶν»!!! Ἔτσι, τώρα πιά, µέ τήν ἐπικρατοῦσα πολιτική, τήν «γουρουνίσια ὁρατότητα» (γιά νά θυµηθοῦµε λίγο καί τόν Λόρδο Βύρωνα), στό ἑξῆς, ὄχι µόνο οἱ Ἐθνοπνευµατικές ἐπέτειοι, ἀλλά καί οἱ γιορτές τῆς Μητέρας καί τοῦ Πατέρα θά θεωροῦνται «κολοκύθια στό πάτερο»! Καί καλά ἐµεῖς. «Ἄξια ὧν ἐπράξαµε» καί ἐξακολουθοῦµε νά πράττουµε, ἀπολαµβάνουµε. Ποιά ἀπολογία, ὅµως, θά ἔχουµε γιά τήν διαφθορά τῶν παιδιῶν καί τῶν ἐγγονῶν µας, τήν ὁποία παρακολουθοῦµε σάν ψυχικά καί νοητικά παράλυτοι νά ἀνοσιουργεῖται ἀπό τούς πολιτικούς πού ἐµεῖς ἐκλέγουµε καί πληρώνουµε γιά δικούς µας Κυβερνῆτες καί παιδαγωγούς τῶν παιδιῶν µας, χωρίς κἄν νά “παίρνουµε εἴδηση” ὅτι παντοιοτρόπως µᾶς διαφθείρουν; Καί, πῶς θά ἀντικρύσουµε κάποια µέρα, στήν Μέλλουσα Κρίση ὅλους ἐκείνους, Κληρικούς καί λαϊκούς, Ἁγίους καί γενναίους Ἀγωνιστές τοῦ 1821, πού ἔδωσαν τό αἷµα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώµατός τους, γιά νά µᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τήν διακυβέρνηση καί καταπίεση ἀλλοθρήσκων, ὥστε νά ζοῦµε ἀνεµπόδιστα τόν Παράδεισο τῆς Πίστεώς µας; Καί τώρα ἐµεῖς, µέ τήν θέλησή µας, ψηφίζοντας, χειροκροτῶντας καί ἐκλιπαρῶντας γιά “ρουσφέτια” τήν ἀσέβεια, ὁδηγοῦµε τήν Πατρίδα µας σέ χειρότερη ἀπό τήν Τουρκική δουλεία. Τήν ὁδηγοῦµε, στόν ἀλύτρωτο ζυγό τῆς Εὐρωπαϊκῆς ἀπάτης, πού µετά τόν καγχασµό της κατά τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ὁδηγιῶν Του –ὅπως ἐκάγχασε κάποτε ὁ ἄφρων καί δυνάστης Ναπολέων στό Καπιτώλιο– δέν περιµένει τίποτε ἄλλο πιά, παρά τό µόνο βέβαιο: ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΒΑΤΕΡΛΩ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου