Μέσα σε όλα, πέρασε σχεδόν
απαρατήρητη η αναφορά του πρωθυπουργού στους «70.000 πρόσφυγες του εμφυλίου που
το ελληνικό κράτος τους στέρησε το δικαίωμα το 1983 να επιστρέψουν στην πατρίδα
τους».
Αναφερόταν στην ρύθμιση της κυβέρνησης Παπανδρέου το 1983, να επιτραπεί ο επαναπατρισμός και να αποδοθούν οι περιουσίες μόνο των «Ελλήνων το γένος» πολιτικών προσφύγων του 1949.
Ενώ ο υφυπουργός Κατρούγκαλος είπε, ότι με την αναγνώριση του «μακεδονικού λαού» αποκαθίσταται μία ιστορική πραγματικότητα που διαχρονικά διαστρέβλωσε το «βαθύ κράτος» - το ελληνικό «βαθύ κράτος».
Ο πρώτος αναγνώρισε τις διεκδικήσεις για αναγνώριση των αστικών δικαιωμάτων των απογόνων των σλαβομακεδόνων φυγάδων του 1949 και άνοιξε -αυτός που θα διεκδικούσε τις «γερμανικές αποζημιώσεις»- το κεφάλαιο των «ελληνικών αποζημιώσεων».
Ο δεύτερος αναγνώρισε τις αιτιάσεις των οργανώσεων των εν Ελλάδι σλαβομακεδόνων για «καταπίεση» της εθνικής «μακεδονικής» τους ταυτότητας.
Η ζημία που παράγεται από τις παραπάνω δηλώσεις, προστιθέμενη σ' αυτές που παράγει η ίδια η κυρωθείσα συμφωνία, είναι ανυπολόγιστη.
Αναφερόταν στην ρύθμιση της κυβέρνησης Παπανδρέου το 1983, να επιτραπεί ο επαναπατρισμός και να αποδοθούν οι περιουσίες μόνο των «Ελλήνων το γένος» πολιτικών προσφύγων του 1949.
Ενώ ο υφυπουργός Κατρούγκαλος είπε, ότι με την αναγνώριση του «μακεδονικού λαού» αποκαθίσταται μία ιστορική πραγματικότητα που διαχρονικά διαστρέβλωσε το «βαθύ κράτος» - το ελληνικό «βαθύ κράτος».
Ο πρώτος αναγνώρισε τις διεκδικήσεις για αναγνώριση των αστικών δικαιωμάτων των απογόνων των σλαβομακεδόνων φυγάδων του 1949 και άνοιξε -αυτός που θα διεκδικούσε τις «γερμανικές αποζημιώσεις»- το κεφάλαιο των «ελληνικών αποζημιώσεων».
Ο δεύτερος αναγνώρισε τις αιτιάσεις των οργανώσεων των εν Ελλάδι σλαβομακεδόνων για «καταπίεση» της εθνικής «μακεδονικής» τους ταυτότητας.
Η ζημία που παράγεται από τις παραπάνω δηλώσεις, προστιθέμενη σ' αυτές που παράγει η ίδια η κυρωθείσα συμφωνία, είναι ανυπολόγιστη.