«O Καταστατικὸς Χάρτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»:

Ὁ Οἰκουμενισμὸς ἤρχισε νὰ προσβάλλῃ τὴν Ὀρθόδοξον Καθολικὴν Ἐκκλησίαν φθίνοντος τοῦ ΙΘ’ αἰῶνος, διὰ δὲ τοῦ Συνοδικοῦ Διαγγέλματος «Πρὸς τὰς ἁπανταχοῦ Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ» τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ἐν ἔτει 1920, ἀποτελοῦντος ὁμολογουμένως τὸν «Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἐκηρύχθη οὗτος «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ», ἐφ’ ὅσον χαρακτηρίζει τὰς αἱρέσεις τῆς Δύσεως καὶ ἁπανταχοῦ ὡς δῆθεν «σεβασμίας Χριστιανικὰς Ἐκκλησίας», οὐχὶ πλέον «ὡς ξένας καὶ ἀλλοτρίας», ἀλλ’ ὡς «συγγενεῖς καὶ οἰκείας ἐν Χριστῷ καὶ ”συγκληρονόμους καὶ συσσώμους τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ“», προτείνων μάλιστα ὡς πρῶτον μέτρον ἐφαρμογῆς αὐτοῦ τὴν χρῆσιν κοινοῦ ἡμερολογίου, πρὸς ταυτόχρονον συνεορτασμὸν ὀρθοδόξων καὶ ἑτεροδόξων.
---------------------------
Ο/Η Σταύρος Τ. είπε...

Αύριο εορτάζουμε (με το Πάτριο) τους Αγίους συζύγους Τερέντιο και Νεονίλλη, καθώς και τα 7 τέκνα τους, Αγίους Σάρβηλο, Νίτα, Ιέραξ, Θεόδουλο, Φώτιο, Βήλη, Ευνίκη
Συγκινιτική και διδακτική η ιστορία τους, ειδικά για την στάση που κράτησαν τα μικρά παιδιά
Διαβάζουμε λοιπόν στον συναξαριστή :
Ήταν μια πραγματική «κατ᾿ οἶκον ἐκκλησία» (Α' προς Κορινθίους ιστ' 19.). Οικογένεια αληθινά χριστιανική, με μια ψυχή, με μια καρδιά και το ίδιο φρόνημα.
Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ειδοποίησαν τους δύο συζύγους ότι κινδυνεύουν να συλληφθούν. Τότε ο Τερέντιος και η Νεονίλλη αναρωτήθηκαν να φύγουν μακριά, προκειμένου να προστατέψουν τα παιδιά τους, ή να μείνουν και να περιμένουν με γενναιότητα οποιοδήποτε μαρτύριο; Οι πέντε γιοι και οι δύο θυγατέρες τους έδωσαν αποφασιστική απάντηση. Γιατί να φύγουν; Ο διωγμός είχε εξαπλωθεί παντού. Έπειτα, η αναχώρησή τους θα ενέσπειρε τον πανικό στους εκεί χριστιανούς. Και το σπουδαιότερο, η Εκκλησία δεν ενισχύεται από φυγάδες, αλλά από μάρτυρες και αθλητές. Έτσι, όλη η οικογένεια αποφάσισε να μείνει σταθερή στην απόφαση της. Και όλοι μαζί, αφού ομολόγησαν το Χριστό, πέθαναν με αποκεφαλισμό.

Ας αναλογιστούνε τα μέλη του Ιερού Κλήρου (νέου και παλαιού) τις δεκαετίες που μας πέρασαν και μέχρι σήμερα, ποιες είναι οι δικές τους απαντήσεις κι έχουμε φτάσει σήμερα εδώ....
Κι ακολούθως, ας αναλογιστούνε οι απλοί λαϊκοί, καθώς ανάλογα με τον λαό είναι κι οι "άρχοντες" κι οι Ιεροί Κανόνες ορίζουνε υπευθυνότητα και στον ελαχιστότερο

2 σχόλια:

  1. Ἡ Πατριαρχική Ἐγκύκλιος τοῦ 1920 ἀποτελεῖ τό ἐπίσημον σχέδιον ἐπιβολῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Θεωρεῖ τάς αἱρετικάς ὁμολογίας «ὄχι ὡς ξένας καί ἀλλοτρίας, ἀλλ’ ὡς συγγενεῖς καί οἰκείας ἐν Χριστῷ, συγκληρονόμους καί μέλη τοῦ ἰδίου σώματος»! Θεωρεῖ ἐπίσης ὅτι ἡ κοινωνία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῶν «σεβασμίων ἐκκλησιῶν τῆς Δύσεως καί ὅπου γῆς» ὄχι μόνον «δέν ἀποκλείεται ἀπό τάς ὑφισταμένας δογματικάς διαφοράς», ἀλλά καί ὅτι εἶναι ἀπαραίτητος διά τήν ἐπίτευξιν τῆς «Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν»! Κατανοεῖ, ὡστόσον, ὅτι τό ἔργον τοῦτο τῆς ἑνώσεως ἐνδέχεται νά ἐμποδισθῇ καί πάλιν ἀπό τάς «προλήψεις, πρακτικάς καί ὑποκρισίας τοῦ παρελθόντος». Ὡς μέσα διά τήν ἐπίτευξιν τοῦ εἰρημένου σκοποῦ, ἡ Ἐγκύκλιος προτείνει τήν παραδοχήν ἑνιαίου ἡμερολογίου, τούς μεικτούς γάμους κ.ἄ.

    Ὥστε, λοιπόν, ἀπό τό 1920 τό Οἰκ. Πατρ/χεῖον ΔΕΝ θεωρεῖ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὡς τήν Μίαν Ἁγίαν Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, ὡς ὁρίζει τό Σύμβολον τῆς Πίστεως, ἀλλ’ ὡς μίαν ἐκ τῶν πολλῶν πού ὑπάρχουν καί συναποτελοῦν τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ! Τοῦτο ἀποτελεῖ ἐπίσημον κήρυξιν ἐκκλησιολογικῆς αἱρέσεως, ἡ ὁποία ἀνατρέπει τήν δογματικήν διδασκαλίαν καί Παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας. Τά δέ περί «προλήψεων» καί «ὑποκρισιῶν» ἀποτελοῦν διαβολάς κατά τῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἀνέκαθεν ἠμπόδιζον τάς ἀδογματίστους ἑνώσεις, λέγοντες «ἀνάθεμα ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς» (Ζ´ Οἰκ. Σύνοδος, βλ. Πρακτικά τῶν Ἁγίων καί Οἰκ. Συνόδων, Τόμος Γ´, σ. 378). Ἡ ἐν λόγῳ ἀνατροπή τῆς δογματικῆς διδασκαλίας καί παραδόσεως ἀποτελεῖ τήν βάσιν ὅλων τῶν αἱρετικῶν δηλώσεων καί πράξεων πού ἠκολούθησαν. Διότι ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920 δέν ἔμεινε «στά συρτάρια», ἀλλά ΥΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αύριο εορτάζουμε (με το Πάτριο) τους Αγίους συζύγους Τερέντιο και Νεονίλλη, καθώς και τα 7 τέκνα τους, Αγίους Σάρβηλο, Νίτα, Ιέραξ, Θεόδουλο, Φώτιο, Βήλη, Ευνίκη
    Συγκινιτική και διδακτική η ιστορία τους, ειδικά για την στάση που κράτησαν τα μικρά παιδιά
    Διαβάζουμε λοιπόν στον συναξαριστή :
    Ήταν μια πραγματική «κατ᾿ οἶκον ἐκκλησία» (Α' προς Κορινθίους ιστ' 19.). Οικογένεια αληθινά χριστιανική, με μια ψυχή, με μια καρδιά και το ίδιο φρόνημα.
    Όταν άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, ειδοποίησαν τους δύο συζύγους ότι κινδυνεύουν να συλληφθούν. Τότε ο Τερέντιος και η Νεονίλλη αναρωτήθηκαν να φύγουν μακριά, προκειμένου να προστατέψουν τα παιδιά τους, ή να μείνουν και να περιμένουν με γενναιότητα οποιοδήποτε μαρτύριο; Οι πέντε γιοι και οι δύο θυγατέρες τους έδωσαν αποφασιστική απάντηση. Γιατί να φύγουν; Ο διωγμός είχε εξαπλωθεί παντού. Έπειτα, η αναχώρησή τους θα ενέσπειρε τον πανικό στους εκεί χριστιανούς. Και το σπουδαιότερο, η Εκκλησία δεν ενισχύεται από φυγάδες, αλλά από μάρτυρες και αθλητές. Έτσι, όλη η οικογένεια αποφάσισε να μείνει σταθερή στην απόφαση της. Και όλοι μαζί, αφού ομολόγησαν το Χριστό, πέθαναν με αποκεφαλισμό.

    Ας αναλογιστούνε τα μέλη του Ιερού Κλήρου (νέου και παλαιού) τις δεκαετίες που μας πέρασαν και μέχρι σήμερα, ποιες είναι οι δικές τους απαντήσεις κι έχουμε φτάσει σήμερα εδώ....
    Κι ακολούθως, ας αναλογιστούνε οι απλοί λαϊκοί, καθώς ανάλογα με τον λαό είναι κι οι "άρχοντες" κι οι Ιεροί Κανόνες ορίζουνε υπευθυνότητα και στον ελαχιστότερο

    ΑπάντησηΔιαγραφή