Το πρόγραμμα της Πανηγύρεως της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Καλλισίων - Πεντέλης.



Κείμενο - Φωτογραφίες: Σπύρος Θ. Κουτσοχρήστος


Πανηγυρίζει  στις 6  Δεκεμβρίου  ε.ε . επί τη Εορτή,

του Αγίου Νικολάου,  επισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού,

η Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου  Καλλισίων - Πεντέλης.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ --- Orthodox Hymns


Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.


telemaxos doumanis

Τη Α΄ (1η) Δεκεμβρίου μνήμη του Αγίου Προφήτου ΝΑΟΥΜ.

Ναούμ ο Άγιος Προφήτης ήτο από Ελκεσέμ πέραν εις Βατταρείμ, καταγόμενος από την φυλήν του Συμεών, ακμάσας προ Χριστού έτη υξ΄ (460), προεφήτευσε δε μετά τον Προφήτην Ιωνάν και έδωκε σημείον δια την πόλιν Νινευϊ, ότι αυτή θέλει αφανισθή εκ γλυκέων υδάτων και από πυρκαϊάν υπόγειον, της προφητείας του ταύτης πληρωθείσης και δια των έργων· διότι η περί την Νινευϊ λίμνη, πλημμυρίσασα από σεισμόν, κατεπόντισεν αυτήν και το πυρ, προερχόμενον από την έρημον, κατέκαυσε το υψηλότερον μέρος τής πόλεως. Ταύτα προφητεύσας εναντίον της Νινευϊ και συγγράψας την προφητικήν του βίβλον, την εις τρία κεφάλαια διηρημένην, εκοιμήθη εν ειρήνη και ετάφη εις την εαυτού γην. Ερμηνεύεται δε Ναούμ Ανάπαυσις ή Παράκλησις εγώ πάσιν ή φρόνημα ή υπόληψις.

Νά μὲ ἀκοῦτε ὅταν σᾶς λέω ὅτι σὲ λίγο δὲν θὰ μποροῦμε νὰ κάνουμε δημόσια οὔτε τὸν σταυρό μας!

Ὅπως θὰ διαβάσατε, ἀποσύρθηκε -μὲ δικαστικὴ ἀπόφαση- ἡ φάτνη ἀπὸ τὴν πλατεῖα γαλλικῆς πόλεως, ἔπειτα ἀπὸ προσφυγὴ κάποιας ἀπὸ τὶς γνωστὲς (καὶ μυστηριωδῶς χρηματοδοτούμενες) «ὀργανώσεις ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων». Στὴν Ἀγγλία δὲν τολμοῦν πλέον νὰ ὑψώσουν στὰ σπίτια τους τὴν ἀγγλικὴ σημαία μὲ τὸν μεγάλο κόκκινο σταυρό, ἐνῶ ἀποφεύγουν νὰ στολίζουν τὰ σπίτια τους μὲ φωτάκια τὰ Χριστούγεννα. Ἡ ἐκφυλισμένη πλέον Εὐρώπη, ἡ ξεπουλημένη στὰ πετροδολλάρια «γηραιὰ ἤπειρος», ἀποκαθηλώνει τά σύμβολά της καὶ παραδέχεται τὴν ἧττα της ἀπὸ τὶς δυνάμεις ἐκεῖνες, οἱ ὁποῖες δολοφονοῦν παιδιά, σκοτώνουν ἐγκύους, ἐπειδὴ δὲν ὑπέκυψαν στὶς ἀνώμαλες ὀρέξεις τους! Αὐτὴ εἶναι ἡ Εὐρώπη! Τὴ στιγμὴ ποὺ στὶς πάμπλουτες μουσουλμανικὲς χῶρες, οἱ ὁποῖες ἀγοράζουν κάθε λίγο καὶ λιγάκι εὐρωπαϊκὰ ἐδάφη, ἀπαγορεύεται νὰ ψελλίσεις τὴ λέξη «χριστιανός», ἡ Εὐρώπη ἀνοίγει πόρτες, παράθυρα καὶ ἀγκάλες καὶ ξεγυμνώνεται ἀδιάντροπα, ἀρνούμενη τὰ ἰδανικὰ καί τά σύμβολα ποὺ τὴν κατέστησαν φάρο δημοκρατίας, προόδου καὶ ἐλευθερίας. Σήμερα ἀποσύρεται ἀπὸ τὴ γαλλικὴ πόλη ἡ φάτνη, αὔριο θὰ ζητηθεῖ νὰ μὴ ξαναστηθεῖ «χριστουγεννιάτικο χωριὸ» στὸ Γκάζι, νὰ σταματήσει ὁ χριστουγεννιάτικος στολισμὸς στὸ Σύνταγμα καὶ στὶς μεγάλες πόλεις τῆς πατρίδας μας. Σήμερα ἡ Γαλλία καὶ ἡ Ἀγγλία, αὔριο ἡ Ἑλλάδα (γιὰ τὴν Ἰταλία δὲν εἶμαι βέβαιος, ἐπειδὴ ἐκεῖ ὁ καθολικισμὸς κρατάει γερά). Τὸ Ἰσλάμ, σὲ ὅλες τὶς μορφές του, εἰσβάλλει ἀπειλητικὰ στὰ δυτικὰ ἐδάφη.
----------------------------
Ο/Η Marinos Ritsoudis είπε...

.... Μήπως καί που μάς άφηναν μέχρι τώρα να κάνουμε δημόσια τον Σταυρό μας, είδαμε πνευματική προκοπή;
Εάν δεν μας βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό δεν βγάζει μάρτυρες η Αγία Εκκλησία.
Με χαβαλέ, τσιγάρο, πρέφα και καφέ, οδεύουμε στη λεωφόρο της απώλειας.
Εύχομαι για διωγμό, διότι χωρίς διωγμό, ψοφάμαι από την χαλάρωση και την ακηδία, και γινόμαστε αηδία.
Εύχομαι για διωγμό, γιατί μόνο στον διωγμό αναπνεύουμε ελεύθερα, οι θέλοντες κατά Χάρην, ευσεβώς Ζειν.
Ο διωγμός έχει πολύ πνευματικό κέρδος γι αυτό και ο διάβολος μεταχειρίζεται πλάγιους, τρόπους, πολύ ψέμα και χαλάρωση γιά νά μας ψυχραίνει ως Χριστιανοί, και άμα παγώσουμε, και διώξουμε μακρυά την Χάρην λόγω της αδιαφορίας μας, μας καταπίνει στο λεπτό.
Μη γένοιτο.

-------------------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Οι εχθροί της Αγίας Εκκλησίας διώκουν όχι για να διώξουν αλλά για να πάρουν μαζί τους το ποίμνιο στην απώλεια με τη βία.
Εμείς οι της Αγίας Εκκλησίας, θέλουμε να διωχθούμε για να αξιωθούμε Χαριτι Κυρίου να είμαστε συναθλητές του Χριστού μας κατά το, μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν· οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν· εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν.
Για να αφουγκραστούμε τι λέει ο Φιοντορ Ντοστογιεφσκι.
Είμαι ευχαριστημένος από την ζωή μου. . . Ήταν μεγάλη ευτυχία για μένα η Σιβηρία, το κάτεργο! Λένε ότι είναι φρίκη, ντροπή, κάνουν λόγο για δικαιολογημένη αντίδραση. . . ένα κάρο βλακείες! Μόνο εκεί άρχισα να κάνω μία σωστή, ευτυχισμένη ζωή, εκεί κατάλαβα τον εαυτό μου. . . εκεί ένιωσα τον Χριστό. . . Τότε μου ήρθαν οι καλύτερες σκέψεις, τώρα ξανάρχονται αλλά δεν είναι τόσο καθαρές! Ώ, αν κατορθώνατε και σεις να σας στείλουν στο κάτεργο! (Φιοντόρ Μ. Ντοστογιέφσκι)

... Και κατεργο χωρίς διωγμό είναι ανέφικτο...

Μια έκτρωση που δεν έγινε

Τα πρώτα παιδιά που απέκτησε η Ευτυχία Αλεξάνδρου ήταν αγόρια, αλλά δεν επέζησαν. Κατόπιν έφερνε στη ζωή μόνο κορίτσια. 
Το 1939 μετοίκησε οικογενειακώς στο Χαρτούμ του Σουδάν. Εκεί έμεινε πάλι έγκυος, αλλά στενοχωρημένη από τις προηγούμενες εμπειρίες της αποφάσισε να κάνει έκτρωση. 
Το ίδιο βράδυ, βλέπει στον ύπνο της ένα συγκλονιστικό όνειρο: Ήταν μεγάλη Παρασκευή, κι ετοιμαζόταν να μπει στον Ορθόδοξο ναό της Ευαγγελίστριας του Χαρτούμ. Τη στιγμή εκείνη ο ιερέας, ντυμένος τα άμφιά του και κρατώντας το ιερό Ευαγγέλιο, της είπε:
 

Η ευθύνη του Λαού έναντι των μελλοντικών γενεών -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Η έντονη οικουμενιστική δραστηριότητα των τελευταίων ετών έχει ανησυχήσει τους Ορθοδόξους χριστιανούς, που θέλουν να μείνουν πιστοί στη διδασκαλία του Χριστού, των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας. Γιατί το κύριο γνώρισμα της Ορθοδοξίας είναι η σταθερότητα στην Πίστι (Θεσ. Β΄ 2: 15), η οποία μάς παραδόθηκε άπαξ (Ιούδα 3) και η οποία ορίζεται από την Αγία Γραφή και τους Ιερούς Κανόνες των Αγίων Αποστόλων και των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων. Ως γνωστό, οι οικουμενιστές ποδοπατούν τους Ιερούς Κανόνες, υιοθετώντας έτσι το παπικό μοντέλο της συνεχούς ανανεώσεως και των μεταρρυθμίσεων, των οποίων έχει τάχα ανάγκη η Εκκλησία. Αυτά διδάσκει η Δευτέρα Σύνοδος του Βατικανού και αναφέρει ο Πάπας στη γνωστή Εγκύκλιό του με τίτλο «That they may be one” (παρ. 16, 82). Για να δικαιολογήσει τις πολλές αιρέσεις του, ο Πάπας ισχυρίζεται (παρ. 17) ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές γίνονται κάτω από το φως της Αποστολικής Παραδόσεως. Ο ισχυρισμός αυτός είναι όμως ψευδής, αφού οι Απόστολοι μάς δίδαξαν σταθερότητα στην άπαξ παραδοθείσα Πίστη.

Ὁ Ἀλεξανδρείας δὲν ἐσεβάσθη οὔτε τὴν ὑπογραφήν του οὔτε τὸν Βαρσοβίας!

Πρὸ ἔτους ὁ Ἀλεξανδρείας ἔδιδεν «ὅρκον» ὑπερασπίσεως τοῦ κανονικοῦ Μητροπολίτου Κιέβου κ. Ὀνουφρίου. Τί ὑπεύθυνος στάσις Προκαθημένου! Συμφώνως πρὸς τὴν ἱστοσελίδα ekkairo.org τῆς 22ας Σεπτεμβρίου 2018:
«Ἠχηρὸ μήνυμα γιὰ τὴν ἐπίλυση τοῦ Οὐκρανικοῦ προβλήματος ποὺ ταλανίζει καὶ τὴν Ἐκκλησία, ἔστειλαν ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Θεόδωρος καὶ ὁ Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας, Σάββας.
Οἱ Προκαθήμενοι τῶν δύο Ἐκκλησιῶν ὑπέγραψαν στὴ Βαρσοβία, τὴν Παρασκευὴ 21 Σεπτεμβρίου 2018, κοινὸ κείμενο στὸ ὁποῖο ἐκφράζουν τὴν κραυγὴ ἀγωνίας τους γιὰ τὴν ἀπορρύθμιση τῆς ἐκκλησιαστικῆς τάξης στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας καὶ ἀπεύθυναν, παράλληλα, ἔκκληση σὲ ὅλους ὅσοι ἐμπλέκονται νὰ ἐξαλείψουν τὶς ἐκκλησιαστικὲς παρεξηγήσεις.

Η Ιστορία μας δεν θα πρέπει να γίνει θύμα του εθνομηδενισμού -- Του π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού

Το αίτημα «να ξαναγραφεί η Ιστορία» κυριαρχεί από ετών σε κύκλους διανοουμένων και πολιτικών με αφορμή τα πολιτικά προβλήματα της χώρας με τους γείτονές της. Αυτό σημαίνει την εισαγωγή, μέσα από την εκπαίδευση, μιας κολοβωμένης Ιστορίας για την επίτευξη πολιτικών σκοπιμοτήτων. Με την επιλεκτική στάση απέναντι στις πηγές επιτυγχάνεται η σκόπιμη αναπαραγωγή θέσεων που ευνοούν και προωθούν εθνομηδενιστικούς στόχους.

Τη σκέψη των επιβουλευομένων την Ιστορία μας, αλλά και των ιστοριογράφων συνεργατών τους κατευθύνει ένα πνεύμα «ειρηνισμού», που υποστασιώνει την άποψη ότι αρκούν η απάλειψη των διαιρούντων και ο τονισμός των ενούντων για να αρθεί το «μεσότειχον» (Εφ., 2, 14) μεταξύ εθνών που βρίσκονται σε διάλογο για την επίλυση προβλημάτων στις σχέσεις τους. Η μέθοδος δε αυτή της προβολής των ενούντων και της αποσιώπησης των διαιρούντων εφαρμόζεται και στον Οικουμενισμό, στον διαχριστιανικό διάλογο. Λίγοι όμως μπορούν να κατανοήσουν ότι και στις δύο πλευρές του Οικουμενισμού, Πολιτικού και Θρησκευτικού, το επιδιωκόμενο είναι η εξυπηρέτηση των στόχων και των σχεδίων της αληθινής Υπερδύναμης και της πλανητικής πολιτικής της.

Δεύτε λαοί --- Orthodox Hymns


Διότι τόσον η Θεοτόκος ήτον καταπεπυκνωμένη κύκλω κατά την ψυχήν και τω σώμα από τας αρετάς και τας θείας και υπερφυσικάς χάριτας, ώστε δεν ευρήκεν ουδέ την παραμικράν είσοδον ο Διάβολος, δια να εμβάση εις το πανάγιον αυτής υποκείμενον καμμίαν προσβολήν πονηρού λογισμού.

Τη Λ΄ (30η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου ΑΝΔΡΕΟΥ του Πρωτοκλήτου.

Ανδρέας ο ένδοξος Απόστολος του Κυρίου κατήγετο από μικράν περίχωρον της Ιερουσαλήμ, ήτις ωνομάζετο Βηθσαϊδά, και η οποία ήτο πατρίς και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Φιλίππου· είχε δε ο Άγιος Ανδρέας αδελφόν τον κορυφαίον Απόστολον Πέτρον. Βηθσαϊδά δε είναι όνομα Εβραϊκόν και ερμηνεύεται Ελληνιστί τόπος αλιείας· αύτη κατά τους χρόνους εκείνους ήτο άσημος, καθό πόλις μικρά, νυν όμως τυγχάνει επισημοτάτη, διότι εκ ταύτης εξήλθον οι Μαθηταί και Απόστολοι και ιδίως οι αδελφοί Πέτρος ο Κορυφαίος και Ανδρέας ούτος ο Πρωτόκλητος.

Παναγία η Εικοσιφοίνισσα

Το μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας με τη θαυματουργή και αχειροποίητη εικόνα της δεσπόζει σκαρφαλωμένο στις καταπράσινες πλαγιές του Παγγαίου. Η ίδια η Θεοτόκος παρήγγειλε με άγγελο στον πρώτο κτίτορα άγιο Γερμανό ( 9ος αιώνας ), να αναγείρει τη Mονή. Κι από τότε δεν παύει με κάθε τρόπο να μεριμνά και να ενδιαφέρεται για αυτήν. 
Κάποια ημέρα παρουσιάστηκε σε ένα νέο 18 χρονών, που όργωνε κοντά στο μοναστήρι και του είπε: 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ

Μέ ἁπλᾶ λόγια: Στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀνήκουν ὅσοι ἀκολουθοῦν τήν Αλήθεια· ὅσοι δέν ἀκολουθοῦν τήν Αλήθεια, αὐτοί δέν ἀνήκουν στην Ἐκκλησία. Αὐτό ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά ὅσους ἐξαπατοῦν τους ἑαυτούς των αὐτοαποκαλούμενοι καί ἀλληλοαποκαλούμενοι ποιμένες καί ἱεροί ἀρχιποιμένες. Γιατί ἔχουμε διδαχθῆ ὅτι ὁ Χριστιανισμός δέν δίνει σημασία στά πρόσωπα, ἀλλά στήν ἀλήθεια καί στήν ἀκρίβεια τῆς πίστεως.

Σέργιος-Σωφρόνιος Σαχάρωφ: Ο πράκτορας των Εγγλέζων -- Του Μάριου Πηλαβάκη, Διδάκτορα Βυζαντινής Φιλοσοφίας

«Οἱ σταυρωταί μας, οἱ Γραμματεῖς καὶ Φαρισσαῖοι τῆς ἐποχῆς εἶναι οἱ Ἄγγλοι»
(Γέρων Γαβριήλ Διονυσιάτης. Παράρτημα).

Οἱ μακαριστοί ἁγιορεῖται γέροντες: Διανιήλ Κατουνακιώτης, Θωμᾶς Μικραγιαννανίτης καὶ Γαβριὴλ Διονυσιάτης ἀποκαλοῦσαν τὸν πρώην ἁγιορείτην ἱερομόναχον Σαχάρωφ: πράκτορα τῶν Ἐγγλέζων.
Ἐάν ἐξετάσωμεν μὲ ὀλίγων καλὴν διάθεσιν, καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα μὲ ἀγάπην πρὸς τὴν Ἀλήθειαν καὶ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας, αὐτὸν τὸν ἱσχυρισμὸν θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι, ὄντως ὁ «πρώην» βουδιστὴς Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ ἦτο πράκτωρ. Ἄλλωστε καὶ ὁ λίαν ἀγαπητὸς πνευματικός του υἱὸς καὶ «γκουροῦ», ὁ ψευδοϊερεὺς Μπάλφουρ ἦτο ἀνώτατον στέλεχος τῶν Ἀγγλικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν τόσον κατὰ τὴν διάρκειαν τῶν «ἱερατικῶν του καθηκόντων» εἰς Ἀθὴνας (1936-1941) ὅσω καὶ τῶν μουφτιφικῶν (Σπ.Β.Μαρκεζίνη, Πολιτική Ἱστορία τῆς Νεωτέρας Ἑλλάδος, Σειρὰ Β’, Σύγχρονος Ἑλλάς, τ. 4ος, Ἀθῆναι, Ἐκδοτικός Ὀργανισμός «Πάπυρος», 1987, σ.365) του καθηκόντων, τῶν στρατιωτικῶν του εἰς Αἴγυπτον (1941-1943) καὶ Ἑλλάδα (1943-1947).
Ὁ Σαχάρωφ ἐσχεδίαζε τὴν φυγὴν του ἐξ Ἁγίου Ὄρους μεθοδικῶς. Αὐτὸ δὲ γίνεται ἀντιληπτὸν ἀπὸ ἐπιστολὴν ποὺ στέλλει ὁ Μπάλφωρ ἀπὸ τὴν Βρεταννικὴν Πρεσβείαν τῶν Ἀθηνῶν τὸν Ὀκτώβριον τοῦ 1945.

Θαυμάστε δημοσιογραφία, ούτε λέξη για την μικτή μονή του γέροντα Σωφρονίου του Έσσεξ !

Ο θαυμαστός βίος του γέροντα Σωφρονίου που ασκήτεψε στο Αγιον Ορος και ίδρυσε μονή στο Έσεξ

Από τον Αντώνη Τριανταφύλλου

Στις δέλτους του ορθόδοξου αγιολογίου κατέγραψε και επίσημα το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον αρχιμανδρίτη Σωφρόνιο Σαχάρωφ, ηγούμενο και κτήτορα της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Εσεξ της Αγγλίας, και τον γέροντα Ιερώνυμο Σιμωνοπετρίτη (κάτι που είχε ήδη προαναγγελθεί). Ο άγιος Σωφρόνιος είναι μία από τις πιο σεβαστές μορφές του σύγχρονου μοναχισμού, που επηρέασε με τις διδαχές του χιλιάδες κληρικούς και πιστούς. 

ΑΙΤΗΣΙΣ ΣΥΓΚΛΗΣΕΩΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ -- Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Παρασκευή  29 Νοεμβρίου 2019

Οἱ Σεβ. Μητροπολίται Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέας, Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ, Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶς, ὡς διαποιμαίνοντες Ἱ. Μητροπόλεις τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί οὕτω μέλη τῆς ὁποτεδήποτε συγκληθησομένης Πανορθοδόξου Συνόδου (ἀκριβέστερον Οἰκουμενικῆς) ἀπέστειλαν πρός τήν Α. Θ. Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ καί τούς Μακαριωτάτους Προκαθημένους τῶν κατά τόπους Ἁγιωτάτων Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν κανονικήν αἴτησιν ἀμέσου συγκλήσεως Πανορθοδόξου Συνόδου διά τήν ὑπέρβασιν τοῦ ἀνακύψαντος Οὐκρανικοῦ ζητήματος.
ΕΚ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ
--------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Κίνησις ἐντυπωσιασμοῦ καί «διαχωρισμοῦ εὐθυνῶν»! Ἐπί τῆς οὐσίας, μηδέν, ἐκτός ἐάν ἔχουν σκοπόν ν' ἀποτειχισθοῦν ἄν ἀποτύχῃ ἡ πρωτοβουλία των, ὁπότε αὐτό θά ἦτο ὄντως τό πρῶτον βῆμα. Ἀλλά δέν πιστεύω ὅτι θ' ἀποτειχισθοῦν, ὁπότε κοροϊδεύουν ἑαυτούς καί ἀλλήλους! Θά λέγουν τώρα στούς ἀφελεῖς: «Ἐμεῖς κάναμε ὅ,τι ἦτο ἀνθρωπίνως δυνατόν μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησίαν. Δέν πρόκειται νά τούς κάνουμε τό χατῆρι νά ἐξέλθουμε!» Καί ἡ θεατρική παράστασις θά συνεχισθῇ ἀπροσκόπτως, ἐνῷ ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται ἀπό τούς σημερινούς Φαρισαίους καί Γραμματεῖς.

Οἱ μουσουλμάνοι ἀποτελοῦν τὸ 20% τοῦ πληθυσμοῦ εἰς τὴν Χώραν μας!

Ο ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ τῆς Πατρίδας μας προχωρεῖ μὲ πολὺ πιὸ γρήγορους ρυθμοὺς ἀπ’ ὅ,τι φανταζόμαστε. Δεῖτε τὴν λίαν ἀνησυχητικὴ εἴδηση: «Οἱ Μουσουλμάνοι ποὺ κατοικοῦν μόνιμα στὴν Ἑλλάδα σήμερα, ξεπερνοῦν τὰ 2 ἑκ. σὲ σύνολο 11 ἑκ. κατοίκων, ὅπως προκύπτει ἀπὸ διάφορες πηγὲς καὶ εἰδικότερα ἀπὸ τὰ τελευταῖα στοιχεῖα τοῦ ΕΦΚΑ ποὺ δόθηκαν στὴ δημοσιότητα. Σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα αὐτά, στὸ σύνολο τῶν ἀσφαλισμένων στὴ χώρα μας, τὸ 90,32% ἔχουν ἑλληνικὴ ὑπηκοότητα, τὸ 1,48% ἄλλης χώρας τῆς ΕΕ καὶ τὸ 8,2% χώρας ἐκτὸς ΕΕ. Μὲ δεδομένο ὅτι, ἑλληνικὴ ὑπηκοότητα ἔχουν οἱ μουσουλμάνοι τῆς Θρᾴκης, καθὼς καὶ πολλὲς δεκάδες χιλιάδες ποὺ τὴν ἀπέκτησαν τελευταῖα, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸ γεγονὸς ὅτι ἕνα μεγάλο ἂν ὄχι τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν ἀλλοδαπῶν ἐργαζόμενων ἀπασχολεῖται μὲ μαύρη ἐργασία, δηλ. ἐκτὸς τοῦ συστήματος κοινωνικῆς ἀσφάλισης, τότε ἀβίαστα προκύπτει ὅτι πάνω ἀπὸ τὸ 20%, δηλ. τοῦ συνολικοῦ ἐργατικοῦ δυναμικοῦ εἶναι ἀλλοδαποὶ καὶ σχεδὸν ἀποκλειστικὰ μουσουλμάνοι» (Ἱστ. Κατάνυξη)! Ὕστερα ἀπὸ διακόσια χρόνια ἐλεύθερου ἐθνικοῦ μας βίου, τὸ Ἰσλὰμ ἐπανέρχεται δυναμικά, νὰ μᾶς κατακτήσει, αὐτὴ τὴ φορά, χωρὶς ὅπλα, διὰ τῆς «πολυπολιτισμικότητας»! Φρίκη, ἀποτροπιασμὸς καὶ ἀνησυχία!

"Ορθόδοξος Τύπος"

Βασικόν αίτιον αποστασίας.

Κοινή γνώσις παντός μεν ορθοδόξου πιστού, κατ΄ ιδιάζοντα δε λόγον των Μοναχών, πρέπει να τυγχάνη ότι το αίτιον του κακού δεν έχει την προέλευσίν του και δεν αποτελεί συνέπειαν απορρέουσαν εκ των προσωπικών-θεολογικών γνώσεων του Μεταξάκη ή του Παπαδοπούλου, ούτε του Αθηναγόρου ή του Bαρθολομαίου, ως και προ ή μετά άλλων ομοίων αυτοίς, αλλά πηγάζει εκ του γεγονότος ότι, ουχί μόνον ούτοι, αλλά, κρίμασιν οις οίδε Κύριος, άπασα σχεδόν (όχι η Εκκλησία, άπαγε… αλλά) η πνευματική ηγεσία τής καθ΄ όλου Εκκλησίας, εκτός βεβαίως σπανίων εξαιρέσεων, ως και οι πλείονες εκ των Καθηγητών τής σημερινής θεολογικής επιστήμης, συμμιγέντες, αφομοιώθησαν με την διεστραμμένην «θεολογικήν» σκέψιν της Δύσεως, τούθ΄ όπερ κατέστησε τούτους ου μόνον απειθείς, αλλά και επικριτάς και κατηγόρους της Ορθοδόξου Πατερικής θεολογίας, ανατρέποντες ούτω θεμελιωδώς την υπόστασιν της «Μίας, Αγίας,…» του Χριστού Εκκλησίας! Η αποξένωσις τούτων αύτη και διάβρωσις, ου μην αλλά και η πείσμων αυτών καταφορά και ύβρις κατά της διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, επ΄ αθετήσει και αυτού τούτου του Συμβόλου της Αγίας ημών Πίστεως είναι η βασική αιτία και η ρίζα τού κακού, ήτις απέτεκε το απόβλητον εξάμβλωμα και απαράδεκτον δια την Ορθόδοξον Εκκλησίαν πεπλανημένον και κακόδοξον φρόνημα, ότι άπασαι αι «χριστιανικαί» ομολογίαι είναι και θεωρούνται «ΑΔΕΛΦΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ», πράγμα το οποίον τυγχάνει θεμελιώδης αρχή και κατευθυντήριος γραμμή του λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, (Π.Σ.Ε) το πιστεύω του οποίου τυγχάνει η πεπλανημένη «θεωρία των κλάδων», βάσει της οποίας και προήλθεν η εξ επόψεως ορθοδόξου υποστάσεως, φθορά των «ορθοδόξων»-μελών αυτού.

Να μη χάνουμε την πίστη μας, να δοξάζουμε τον Κύριο γιά ό,τι μας δίνει. Υπομονή...


------------------------
Ανώνυμος είπε...
Διαβάζοντάς το θα πρέπει να είσαι πέτρα για να μη συγκλονιστείς. Υπάρχει και μια άλλη περίπτωση που υπάρχει..Ευτυχισμένη οικογένεια μεγάλωσε τα δυο παιδιά της, το ένα το έχασε στα 25 από καρκίνο, μετά από τρία περίπου χρόνια πεθαίνει από καημό ο πατέρας, μόνο στήριγμα στη μάνα το άλλο παιδί, στα 39 φεύγει και το άλλο παιδί από αλλεργία φαρμάκου και έμεινε μόνη η μάνα σαν το κούτσουρο σε ξερό κάμπο. Ευτυχώς είναι πιστό και ενεργό μέλος της Εκκλησίας και η ελπίδα της δε σβήνει..

“O εις και η Αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία»

Στα θέματα της πίστεως και της αγιοπνευματικής εκκλησιαστικής διοργανώσεως ουδεμία αξία ή σημασία έχουν αποφάσεις, που λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία ή ακόμη και παμψηφία, εάν έρχωνται σε αντίθεση και σύγκρουση με τα δόγματα και τους κανόνες της Εκκλησίας. Στις περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη εφαρμογή η αρχή: «Ο εις και η αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία». Με βάση την αρχή αυτή διασφαλίσθηκε η Ορθοδοξία δια μέσου των αιώνων και συνετρίβησαν οι αιρέσεις και τα σχίσματα. Αρκεί να θυμηθούμε τι συνέβη κατά την επί δεκαετίες κυριαρχία των Αρειανών κατά τον Δ΄ αιώνα, ότε η πλειονοψηφία ή και η παμψηφία πολυαρίθμων Συνόδων, που αποδείχθησαν ληστρικές ή ψευδοσύνοδοι, ετάχθησαν υπέρ της αιρέσεως του Αρείου και εναντίον της Ορθοδοξίας. Οι Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας όχι μόνο δεν υπετάχθησαν στις αποφάσεις αυτές των ψευδοσυνόδων, αλλά όρθωσαν το ανάστημά τους επί των επάλξεων της Ορθοδοξίας, όπως ο Μέγας Αθανάσιος. Είναι ίσως η συγκλονιστικώτερη περίπτωση στην εκκλησιαστική ιστορία, που επιβεβαιώθηκε με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, ότι «Ο εις και η αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία». Εάν ο Μέγας Αθανάσιος συνεμορφώνετο με την αρχή της πλειονοψηφίας και υπετάσσετο εις τις αντικανονικές και αντορθόδοξες αποφάσεις της, θα επρόδιδε την ιδιότητά του, ως αληθινού ορθοδόξου Ιεράρχου και Επισκόπου, που έχει σαν ύψιστη αποστολή την προάσπιση μέχρι θανάτου της εμπιστευθείσης σε κάθε αληθινό επίσκοπο Ιεράς Παρακαταθήκης, της αποκαλυφθείσης από τον Εσταυρωμένο Θεό της Αγάπης, Αληθείας και τότε αντί της Κυριακής της Ορθοδοξίας θα εορτάζετο ο θρίαμβος της Αιρέσεως και στη θέση του Μεγάλου Αθανασίου θα δοξολογείτο ο Άρειος!

(Από το βιβλίον «Η Μεγάλη Προδοσία» του Καθηγητού κ. Κων/νου Δωρ. Μουρατίδου).

WHERE IS THE AUTHORITATIVE VOICE OF THE JUDGE OF THE UNIVERSE? -- Metropolitan Agafangel of Odessa

A Heartfelt Letter to Patriarch Theodoros of Alexandria

Metropolitan Agafangel of Odessa


Following the sorrowful news of Patriarch Theodoros of Alexandria’s decision to recognize the schismatic “Orthodox Church of Ukraine,” His Eminence Metropolitan Agafangel of Odessa of the canonical Ukrainian Church penned a moving and heartfelt letter to the Patriarch, with whom he has long been personally acquainted.
As he notes in his letter, Patriarch Theodoros lived and served in Odessa or ten years, at the time that the Ukrainian schisms were first beginning, and has returned to visit twice since becoming Patriarch of Alexandria. In fact, he visited Odessa just last year for the explicit purpose of strengthening and comforting the faithful of the canonical Ukrainian Church, encouraging them to remain loyal to Christ in the canonical Church under His Beatitude Metropolitan Onuphry of Kiev and All Ukraine.
Thus, the pain of the Patriarch’s recent decision is more personal for Orthodox Odessans.
   
No. 446, November 19, 2019
His Beatitude,
The Most Blessed Patriarch of Alexandria
and All Africa Theodoros II
Your Beatitude,
Pope and Patriarch of Alexandria and All Africa Theodoros!
A year has passed since Ecumenical Patriarch Bartholomew granted a “tomos” of autocephaly to the so-called “OCU.” However, the declared good intentions of the Ecumenical Throne—to save the disastrous state of Ukrainian Orthodoxy, to heal the wounds of schism, to restore to communion with the Orthodox Church those children who are beyond its boundaries—were not crowned with success, but, on the contrary, deepened the crisis and are quickly leading towards a schism of the entire Orthodox world.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns


Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (Διδαχή Α΄) :
Ο άνδρας, αδελφοί μου, εγέννησε γυναίκα από την πλευράν του χωρίς γυναίκα και πάλιν έμεινε γερός. Η γυναίκα εδανείσθη εκείνην την πλευράν από τον άνδρα και την εχρεωστούσε. Εγεννήθησαν ωσάν τα άστρα του ουρανού και ωσάν την άμμον της θαλάσσης γυναίκες εις τον κόσμον. Δεν εφάνη ποτέ καμμιά γυναίκα άξια και εκείνη να γεννήση άνδρα να πλερώση εκείνην την πλευράν οπού εχρεωστούσε, παρά η Δέσποινα η Θεοτόκος, οπού αξιώθηκε δια την καθαρότητά Της και εγέννησε τον γλυκύτατόν μας Ιησούν Χριστόν και Θεόν εκ Πνεύματος Αγίου χωρίς άνδρα, παρθένος, και πάλιν έμεινε παρθένος και επλέρωσε εκείνην την πλευράν.

Τη ΚΘ΄ (29η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΥ.

Φιλούμενος ο Άγιος Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Αυρηλιανού, εν έτει σο΄ (270), καταγόμενος από την Λυκαονίαν, ήτις είναι μέρος της Καππαδοκίας, έργον δε είχε να μετακομίζη τον σίτον εις την χώραν της Γαλατίας, της τουρκιστί λεγομένης Γελάς.

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1) 


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους, οι φύλακες της Ορθ
o
δόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Η μικτή μονή του Έσσεξ Αγγλίας του Γέροντα Σωφρονίου!

Όταν ο Μέγας Αρσένιος είπε εις την Ρωμαία συγκλητική που του ζήτησε να προσεύχεται γι αυτήν: «είθε ο Θεός να εξαλείψει το μνημόσυνό σου από την σκέψι μου» και αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας Θεόφιλος το ανέλυσεν ότι δεν εννοούσε ο Άγιος κάτι το κακό αλλά δεν ήθελε να την φέρνη εις την σκέψιν, καθ’ ότι ο διάβολος, είπε, πολεμεί τους μοναχούς δια των γυναικών. Τώρα εάν οι μοναχοί της ωραίας Αγγλίας είναι ανώτεροι του Μεγάλου Αρσενίου και δεν πολεμούνται πλέον διά των γυναικών, τότε είναι άξιοι προσκυνήσεως. Αλλά κι άξιοι προσκυνήσεως εάν είναι, το ότι το παράδειγμα των αγίων αυτών δημιουργεί προηγούμενον εις την Εκκλησίαν, αυτό και μόνον νομίζω είναι ένας λόγος να τους παρακαλέσωμεν να διορθώσουν τα του οίκου των.

 «Μήτε ἐν ἀνδρώω Μοναστηρίω γυνή, μήτε ἐν γυναικείω ἀνήρ, καθευδέτω. Παντὸς γὰρ προσκόμματος καὶ σκανδάλου ἔξω εἶναι δεῖ τοὺς πιστοὺς καὶ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον τῷ Κυρίῳ, τὸν ἑαυτῶν εὐθετίζειν βίον. εἰ δὲ τις τοῦτο πράξοι, εἴτε Κληρικός εἴη, εἴτε λαϊκός, ἀφοριζέσθω.
(ΜΖʼ Ἱεροῦ Κανόνος Στʼ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).


«Ἀπό τοῦ παρόντος ὁρίζομεν μὴ γίνεσθαι διπλοῦν Μοναστήριον, ὅτι σκάνδαλον καὶ πρόσκομμα τοῖς πολλοῖς γίνεται τοῦτο... Μὴ διαιτάσθωσαν ἐν ἑνί Μοναστηρίω. Μοναχοί καί Μοναχαί. μοιχεία γὰρ μεσολαβεῖ τὴν συνδιαίτησιν. Μὴ εχέτω Μοναχός παρρησίαν πρὸς Μονάστριαν ἤ Μονάστρια πρὸς Μοναχόν, ἰδία προσομιλεῖν. Μὴ κοιταζέσθω Μοναχός ἐν γυναικίω Μοναστηρίω, μηδέ συνεσθιέτω Μονάστρια κατὰ μόνας...»
(Κ΄ Ἱεροῦ Κανόνος Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).


Η  Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κατεδίκασε το 1987 διὰ συνοδικοῦ δικαστηρίου εἰς τὴν ἐσχάτην ποινήν τῆς καθαιρέσεως τὸν ἱερομόναχον Ἄγγελον Ἀναστασίου, μὲ πρωτίστην κατηγορίαν «τὴν σύμπηξιν μικτῆς μοναστικῆς ἀδελφότητος» ἐν Ἀθήναις .....

«Απόστρεψον οφθαλμόν από γυναικός ευμόρφου, και μη καταμάνθανε κάλλος αλλότριον· εν κάλλει γυναικός πολλοί επλανήθησαν» (Σειρ. θ:8).

Ιδιαιτέρως ηνοχλείτο ο Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ από τας επισκέψεις γυναικών. Δια τούτο παρεκάλεσε τον Ηγούμενον Ησαϊαν να απαγορεύση να έρχονται γυναίκες εις τον λόφον του, τον οποίον είχεν ονομάσει Άθω. (ιδ: 485).

Πρωτ. π. Γεώργιος Μεταλληνός : Θὰ ἀνεχθεῖ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ ρυθμίζουν Ἰοῦδες τὴν ζωή του;


…ἐπιμένουν αὐτοὶ ἀκριβῶς οἱ «κατ᾽ ὄνομα χριστιανοὶ» νὰ θέλουν, ὅπως ὁ Ἰούδας, νὰ ρυθμίσουν τὴν ζωή καὶ τὴν πορεία τῆς Ἐκκλησίας, ὅσων δηλαδὴ γνήσια πιστεύουν στὸν Χριστό. Εἶναι οἱ ἐκσυγχρονιστὲς καὶ οἰκουμενιστές, ποὺ τίποτε δὲν βρίσκουν στὴ ζωή τοῦ πιστοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ ὀρθό. Θέλουν τὴν Ἐκκλησία κομμένη καὶ ραμμένη στὰ μέτρα τους. Νὰ πορεύεται ὄχι κατὰ τὸ αἰώνιο θέλημα τοῦ θείου της Ἱδρυτοῦ, ἀλλὰ κατὰ τὶς δικὲς των ἐπιθυμίες καὶ ὀρέξεις. Καταγγέλλουν τὴν εὐσέβεια σὰν ὑπερβολή, τὴν ἐμμονὴ στὴν πίστη καὶ παράδοση τῶν Πατέρων ὡς «εὐσεβισμό», κατηγοροῦν τὴν ἐγκράτεια καὶ εὐλάβεια σὰν καλογηρισμὸ καὶ πολεμοῦν τὴν ἀγωνιστικότητα καὶ τὸ γενναῖο φρόνημα σὰν «ταλιμπανισμὸ» καὶ ἀκρότητα. Ἰοῦδες καὶ αὐτοί, λαθρεπιβάτες τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας, θέλουν νὰ ὑποκλέψουν τὴν γνησιότητα τῶν κανονικῶν ἐπιβατῶν της. Ὁπότε γεννᾶται τὸ ἐρώτημα. Θὰ ἀνεχθεῖ ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ νὰ ρυθμίζουν Ἰοῦδες τὴν ζωή του;

Η Παναγία των Λιθινών

Στην Κρήτη, στο χωριό Λιθίνες της επαρχίας Σητείας, υπάρχει ένας αρχαίος ναός της Παναγίας, που πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Στο τέμπλο του ξεχωρίζει η εικόνα της « Παναγίας των Λιθινών », πλαισιωμένη με αναρίθμητα αφιερώματα, γιατί είναι πολύ θαυματουργή. 
Η εκκλησία έχει μεγάλη αυλή και ξενώνα. Συχνά οι κάτοικοι περνούν από το προαύλιο της εκκλησίας, για να κερδίσουν δρόμο και να φθάσουν συντομώτερα στο σπίτι τους. Αν όμως αγοράσουν κρέας και περάσουν από κει περίοδο Τεσσαρακοστής , το κρέας βγάζει σκουλήκια, τα οποία εύκολα διακρίνονται. 

Επίθεση στο Επισκοπείο της Μητρόπολης Πειραιά

Επίθεση σημειώθηκε την Δευτέρα το βράδυ στο Επισκοπείο της Μητρόπολης Πειραιά στην ακτή Θεμιστοκλέους, δίπλα στα γραφεία της Μητρόπολης.
Άγνωστοι πέταξαν μπουκάλια με λάδι και πέτρες στην κατοικία του Μητροπολίτη Πειραιά και, όπως είπε αυτόπτης μάρτυρας, είδε έναν κουκουλοφόρο. Αμέσως έσπευσε στο σημείο ο Γενικός Διευθυντής της Ασφάλειας Πειραιώς, ταξίαρχος Π. Γεωργόπουλος, ενώ την υπόθεση ερευνά η Ασφάλεια Πειραιά.

Είμαστε άξιοι «φρουροί της Ορθοδόξου Πίστεως»; -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Αν. Καθηγητού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Συχνά καυχώμαστε ότι το 98% περίπου των Ελλήνων είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εννοώντας το ποσοστό αυτών, που έχουν βαπτισθεί σε Ορθόδοξη Εκκλησία. Ωστόσο, όπως έγραψε πρόσφατα ένας Αμερικανός συγγραφέας, που έγινε από Προτεστάντης Ορθόδοξος, ελάχιστοι από τους Ορθοδόξους γνωρίζουν τη θρησκεία τους. Σαν αποτέλεσμα αυτής της άγνοιας, τα έργα και τα λόγια πολλών είναι αντίθετα με τη διδασκαλία της Ορθοδοξίας, ενώ μερικοί πέφτουν και θύματα των αιρετικών. Το ζητούμενο είναι πόσοι από μάς θεωρούν ως χρέος των να είναι «φρουροί της Πίστεως», όπως μάς θέλει η Εγκύκλιος των Πατριαρχών της Ανατολής του 1848. Γιατί όποιος συναισθάνεται αυτή την ευθύνη, φροντίζει και να μάθη τι είναι αυτό, που καλείται να παραδόση αλώβητο στους απογόνους του.

Ἀγρυπνία Ἀποστόλου Ἀνδρέου

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου καί πανευφήμου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου (30η Νοεμβρίου).
Θά τεθεῖ σέ προσκύνηση τεμάχιο ἐκ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ἁγίου.
Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.
IΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns


Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.


Τη ΚΗ΄ (28η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ομολογητού και Μάρτυρος ΣΤΕΦΑΝΟΥ του Νέου.

Στέφανος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο Νέος, ο δια πασών των αρετών πεπλουτισμένος, ήτο από την Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν εγεννήθη κατά τας ημέρας του Βασιλέως Αναστασίου Β΄ του και Αρτεμίου καλουμένου, του βασιλεύσαντος εν έτει ψιγ΄ - ψιε΄ (713 – 715). Είναι δε πράγματι μέγας πλούτος και θείον πράγμα η αρετή και πολλών εγκωμίων αξία αληθώς, όχι μόνον διότι ανταμείβει τους φίλους της φιλοτίμως, αλλά και διότι μόνον δι’ αυτών των εγκωμίων δύναται να σύρη προς το μέρος της τους φίλους της εξάπτουσα τον ζήλον εις τας ψυχάς και τας καρδίας αυτών.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεωρ. Μεταλληνός:

…αὐτὸ ποὺ κατορθώθηκε εἶναι νὰ νομιμοποιήσουμε τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Ἀντὶ ἡ Ὀρθοδοξία νὰ ἐπηρεάζει σωτηριολογικὰ τὸν μὴ Ὀρθόδοξο κόσμο, ἐφθάσαμε στὴν ἀποδοχὴ στὴν πράξη τῆς “βαπτισματικῆς Θεολογίας”, τῆς ‘Θεολογίας τῶν “ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν” (πρβλ. συμφωνίας Balamand 1993), τῆς “κοινῆς διακονίας” τῆς “διευρυμένης Ἐκκλησίας” καὶ τοῦ “πολιτιστικοῦ πλουραλισμοῦ”, ὅπως ὀρθότατα ἔχει ἐπισημανθεῖ…Ὁ Οἰκουμενισμὸς σ’ ὅλες τὶς διαστάσεις καὶ ἐκδοχὲς του ἔχει ἀποβεῖ ἀληθινὴ βαβυλώνιος αἰχμαλωσία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ὅλων των τοπικῶν ἡγεσιῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μὲ ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ποὺ δέχονται ὅμως ἀφόρητη πίεση. Ἡ καύχηση καὶ ὁ αὐτοθαυμασμὸς τῶν οἰκουμενιστῶν μας γιὰ μιὰ δῆθεν νέα ἐποχή, ποὺ ἄνοιξε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μὲ τὶς πατριαρχικὲς ἐγκυκλίους τῶν ἐτῶν 1902, 1904, καὶ 1920, δὲν δικαιώνονται, διότι αὐτὸ ποὺ κατορθώθηκε εἶναι νὰ νομιμοποιήσουμε τὶς αἱρέσεις καὶ τὰ σχίσματα τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Προτεσταντισμοῦ.
----------------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Ωμή παραδοχή από τον Π. Γεώργιο Μεταλληνό, γιά την έναρξη του οικουμενισμού από τις Πατριαρχικές εγκυκλίους του 1902 1904 και 1920.
Η αλλαγή τού εορτολογίου ήταν το αποτέλεσμα της φασιστικής,μονομερώς,
διατακτικής τών εγκυκλίων, ως Εκκλησιαστικό εργαλείο για την έμπρακτη εφαρμογή τού Οικουμενισμού.
Όσο δεν αθωώνεται ο οικουμενισμός, άλλο τόσο δεν αθωώνεται και η εορτολογική μεταρρύθμιση.

Η Ρωμιοσύνη «ν ὰ τ η π ε τ ι έ τ α ι ἀ π ὸ ‘ ξ α ρ χ ῆ ς κ ι ἀ ν τ ρ ε ι ε ύ ε ι κ α ὶ θ ε ρ ι ε ύ ε ι» --- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η κυβέρνηση εκ στόματος Αδώνιδος-Σπυρίδωνος “καθησύχασε” τον ελληνικό λαό ότι η διαβόητη συμφωνία των Πρεσπών « δεν θα καταργηθεί μονομερώς, ακόμα και αν γίνει πρωθυπουργός ο Μ. Αλέξανδρος» (!).
«Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί του και θύραν περιοχής περί τα χείλη του» (Ψαλμός 140, 3).
Έχει δίκαιο ο Γ. Μαλούχος ( ΝΕΑ 16-17/11/2019): «Αν και ταλαιπωρημένη από την πολυετή πτώχευση, η Ελλάδα διαθέτει ένοπλες δυνάμεις που, αν θέλει, μπορούν να κάνουν την Τουρκία να μετανιώσει πολύ πικρά για οτιδήποτε επιχειρήσει προς αυτήν την κατεύθυνση».

Αστυνομία σκέψης -- Χαράλαμπος β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος

Είναι πρόδηλον ότι το ο Ἐλλην «μαζάνθρωπος» άγεται και φέρεται από την ανιστόρητη προπαγάνδα του εκάστοτε «αυθεντικό συστήματος», το οποίο επιθυμεί να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη, εμφυτεύοντας υπούλως και τεχνηέντως τις ιδικές του  ανεδαφικές ψυχικές παραδοχές και εν γένει στάσεις προς μία συγκεκριμένη αναληθή πολιτική κατεύθυνση.
Η πανθομολογουμένως αποτυχημένη γενιά του πολυτεχνείου, έχει ήδη επιβάλλει τους ιδικούς της κανόνες του χάους, μία διττά υποκριτική γενιά  η οποία γαλουχήθηκε με μία αριστερεπώνυμη συνθηματολογική ρητορική και εξ αυτής αναρριχήθηκε καταλαμβάνοντας καίριες θέσεις εις τον εν γένει δημόσιο βίο.

Το μεγάλο μυστικό…! -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Όλο το πνεύμα του Ευαγγελίου του Χριστού, από τη στιγμή που πραγματοποιούμε την πρώτη κατάδυσή μας στην ιερή κολυμβήθρα του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, μας εντάσσει σε μια μεταμορφωτική πορεία. Η πνευματική μας προσπάθεια δεν προσδιορίζεται μόνο ως ακρόαση του λόγου του Θεού και ως εφαρμογή ορισμένων εντολών. Προβάλλεται και διευκρινίζεται σαν μια διαδικασία δημιουργίας νέας ζωής! Θα έλεγε κανείς ότι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της φύσεως του ανθρώπου, η νέα ζωή κατανοείται σαν μια οντολογική μεταβολή με σαφή τον εξελικτικό της χαρακτήρα από την πνευματική νηπιότητα στην ανδρική πνευματική ωριμότητα, εφ’ όσον οφείλουμε να φτάσουμε «οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού».
-----------------------------------
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστά. Η Εκκλησία είναι το Α και το Ω της ανακαίνισης και της εν Χριστώ διαμόρφωσής μας. Όσο δε γίνεται αυτό, μάταιος κόπος να λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, ορθώς πιστεύοντες και να κομπάζουμε. Πολλοί μπαίνουμε στην Εκκλησία και βγαίνουμε θηρία, χειρότεροι απ΄ότι μπήκαμε ή σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Καμμιά αλλοίωση, κανένας εσωτερικός σεισμός! Για αυτό πολλοί οι καλεσμένοι αλλά ελάχιστοι οι εισερχόμενοι! Χιλιάδες άνθρωποι ακολουθούσαν στις πορείες και τα κηρύγματα τον Χριστό όταν ήταν στη γη, λίγοι όμως δέχονταν την ευεργετική του δύναμη, όπως με την αιμορροούσα, πολλοί τον ακουμπούσαν εκείνη όμως θεραπεύτηκε.

Αἱ μελαναὶ γραφίδες τῶν δημοσιογράφων ποὺ διαστρέφουν τὰ γεγονότα

Δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἀποδεικνύομεν ὅτι ὑπάρχουν δημοσιεύματα, τὰ ὁποῖα καταφανῶς δὲν ἀνταποκρίνονται εἰς τὴν πραγματικότητα, ἀλλὰ ἑδράζονται εἰς φαντασιώδεις ἑρμηνείας μὲ ἄγνωστα(;) κίνητρα. Ὁ γνωστὸς διὰ τὰ φιλοφαναριώτικα ἄρθρα του κ. Ἀντώνιος Τριανταφύλλου ἐδημοσίευσεν εἰς τὴν ἐφημερίδα «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» τῆς 7ης Νοεμβρίου 2019 τὸ ἀκόλουθον ἄρθρον:
«Ὁ Ρῶσος Πατριάρχης Κύριλλος ἔβαλε στόχο τὸν «θρόνο» τῆς οἰκουμένης! Τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας δηλώνει ἀπροκάλυπτα -πλέον- τὶς ἡγεμονικὲς φιλοδοξίες του. Ὁ Πατριάρχης Κύριλλος ὡς ἄλλος αὐτόκλητος «Μεσσίας» ὑποστήριξε σὲ ὁμιλία του στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴ Μόσχα ὅτι «ἡ Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ὑπεύθυνη γιὰ τὴ μοῖρα τῆς Ὀρθοδοξίας σὲ ὅλο τὸν κόσμο».
-----------------------------------------
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Και η Ρωσσική Εκκλησία δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Υποβόσκει ο εθνοφυλετισμός όπως σε όλες τις τοπικές Εκκλησίες. Είναι δυστύχημα να μη μπορούμε να αποβάλουμε αυτή τη μικρόνοια, που δείχνει όχι μόνο παιδική ασθένεια, αλλά και ανωριμότητα πνευματική. Εμπλέκονται και πολιτικές σκοπιμότητες, εμπλέκονται και ανθρώπινα πάθη και γίνεται αυτό που γίνεται, η απόλυτη ανωριμότητα λες και ζούμε στην εποχή του Νόμου του Μωυσέως και όχι της Χάριτος. Η πλέον ανεκτική εποχή ήταν το καιρό του Βυζαντίου, με όλες τις παιδικές ασθένειες αλλά τουλάχιστον οι ορθόδοξοι ήταν ενωμένοι με τη γλώσσα του Ευαγγελικού λόγου κοινό εργαλείο παιδεύσεως.

ΠΑΝΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙΣ ΑΓΑΘΗ -- Orthodox Hymns


Λέγει ο μέγας Αθανάσιος: Η Θεοτόκος  ήτον όντως η επτάφωτος λυχνία των επτά χαρισμάτων τού α­γίου Πνεύματος, με τα οποία έλαμπε από τους πρώτους χρόνους της ηλικίας.
Αυτή ήτον η ζωηφόρος τρά­πεζα του άρτου της ζωής. Αυτή το χρυσούν θυμιατήριον όπου εκράτησεν αφλέκτως το πυρ της Θεότητος. Αυτή η στάμνος η χρυσή, οπού εβάσταξε το ουράνιον μάννα. Αυτή η πλάκα, οπού έφερε σωματούμενον τον ενυπόστατον Λόγον. Αυτή η ράβδος, όπου εβλάστησε παραδό­ξως το άνθος της αφθαρσίας. Αυτή η κιβωτός, οπού έσωσεν εκ τού κα­τακλυσμού της αμαρτίας το ανθρώπινον γένος. Αυτή το θείον ιλαστήριον, οπού επεσκίαζεν, όχι τα Χερουβίμ, άλλ' αυτή η δύναμις τού Υψίστου. Αυτή η θεοδόχος γαστήρ, τα όντως άγια των αγίων, οπού άπαξ εισήλθεν ασπόρως και εξήλθεν αφθόρως ο αθάνατος Αρχιερεύς, όταν ο Λόγος σαρξ εγένετο.

Τη ΚΖ΄ (27η) Νοεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΝΑΘΑΝΑΗΛ εν ειρήνη τελειούται.

Ναθαναήλ ο άριστος από τους παλαιούς και θαυμάσιος Αναχωρητής, κτίσας εν κελλίον εις την έρημον κατώκει εις αυτό· τόσην δε υπομονήν έδειξεν ο αείμνηστος εις εκείνο το κελλίον, ώστε δεν ήλλαξε ποτέ τον σκοπόν, τον οποίον έβαλε της σωτηρίας. Εις τας αρχάς όμως, όταν το έκτισεν, εγελάσθη υπό του δαίμονος και εξήλθεν απ’ εκεί και έκτισεν άλλο πλησίον εις την χώραν. Και αφού εστάθη εκεί μήνας τρεις ή τέσσαρας, έρχεται ο δαίμων μίαν νύκτα εις αυτόν, έχων άρματα όμοια με εκείνα τα οποία έχουν οι δήμιοι, με σχήμα στρατιωτικόν, με παλαιά ενδύματα, και έκαμνε μεγάλον κτύπον με τα άρματα, ο δε μακάριος Ναθαναήλ έλεγε προς αυτόν· «Ποίος είσαι όπου με ενοχλείς εις το κελλίον μου»;

O κόσμος στον δρόμο του. Δεν γίνεται πια μεταστροφή --- (Φώτης Κόντογλου)

Ναι, ο κόσμος δεν αλλάζει πορεία. Ας μην περιμένουμε πια τίποτα καλύτερο, θα πηγαίνουμε ολοένα στα χειρότερα. Ανήφο­ρος πια δεν υπάρχει. Μοναχά κατήφορος. Όσοι έχουνε μέσα τους τον φόβο του Θεού, αυτοί οι λίγοι θ' απομείνουνε, «το μικρόν ποίμνιον» που είπε ο Χριστός. Κι αν γράφουμε, γι' αυτούς γράφουμε και για τους ίδιους τους εαυτούς μας που κιντυνεύουμε να αρπα­χτούμε από τα δίχτυα πούναι μπλεγμένοι εκείνοι που θέλουμε να δασκαλέψουνε. Για να καθόμαστε ανύσταχτοι.
"Όσοι είναι αισιόδοξοι για το μέλλον της ανθρωπότητας, βλέπουνε με άλλα μάτια τον κόσμο, απ’ ό,τι τον βλέπομε εμείς. Εμείς είμαστε οι γκρινιάρηδες, οι Ιερεμίες, οι Κασσάντρες, και γι' αυ­τό ο κόσμος μας οχτρεύεται. Κι έχει δίκιο. Ο καθένας νοιώθει διαφορετικά τη ζωή, τη χαρά, το καλό και το κακό. Για τους αν­θρώπους που λέμε πως δεν πάνε καλά, ο σημερινός κόσμος είναι ο πιο θαυμάσιος, η σημερινή ζωή είναι η πιο καλύτερη κι η πιο βλογημένη από όλες που πέρασε ο άνθρωπος. Η σημερινή νεολαία εί­ναι μεθυσμένη από εκείνο που λέμε εμείς «ανηθικότητα», και που αυτή το λέγει «ελευθερία». Τί κάθεσαι λοιπόν εσύ και τσαμπουρνίζεις με την ηθική σου; Γι' αυτούς είναι το πιο μεγάλο χάρισμα η ανηθικότητα, και μπορούνε να σκοτώσουνε εκείνον που χτυπά την «ελευθερία» τους. Αιώνες αγωνιζότανε ο άνθρωπος, χωρίς να μπορέσει να την αποχτήσει. Και τώρα που την έκανε χτήμα του, να την αφήσει για την παλαιοντολογική ηθική μας;

π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός:

Η θρησκευτική και εθνική ενότητα των Ελλήνων εξασφαλίζεται με την αδιατάρακτη εκκλησιαστική συνέχεια, κυρίως σε μη ομαλές ιστορικές περιόδους του Γένους (δουλεία).  Το λεγόμενο, ότι η εκκλησιαστική κοινωνία λειτουργεί ιστορικά ως «κιβωτός» του Έθνους συνιστά ιστορική πραγματικότητα, μη επιδεχομένη αμφισβήτηση.  Το Έθνος σώζεται μέσα στην Εκκλησία-Ορθοδοξία και γι’ αυτό οι όροι «τουρκεύω»και «φραγκεύω» στις περιπτώσεις αλλαξοπιστίας δεν σημαίνουν μόνον αλλαγή θρησκευτικού, αλλά και εθνικού φρονήματος, δηλαδή αφελληνισμό.   Αυτό όμως δείχνει τη συνείδηση ταυτίσεως εθνικού και εκκλησιαστικού φρονήματος, η απώλεια δε του δευτέρου, ως θεμελιώδους ψυχογραφικού στοιχείου, επιφέρει και την απώλεια του πρώτου. Και αυτό ισχύει σε κάθε εποχή.
---------------------------
 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Σωστά. Είτε τουρκεύεις είτε φραγκεύεις χάνεις την πατροπαράδοτη πίστη και το εθνικό φρόνημα. Πολλοί Έλληνες, εκατομμύρια έπεσαν σε αυτή τη παγίδα.

π. Ιωάννης Χρυσαυγής: το Φανάρι εξετάζει ενδεχόμενο δευτερογαμίας για χηρεύοντες ιερείς

Marinos Ritsoudis είπε...
Τα Ellinica hoaxes είναι αντίχριστα hoaxes είναι αυτοί που ισχυρίζονται πως το Άγιο Φώς στην Αγία Γη ως προς την αφή του στον εκάστοτε Πατριάρχη είναι παραμύθι.

Στο Facebook δημοσιεύθηκε ως ανάρτηση το παρακάτω κείμενο.

""Το επτασφράγιστο μυστικό του Αγίου Φωτός. (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ).
- Να το πούμε στην κάμερα;
- Να το πούμε να το πούμε. Γιατί να μην το πούμε; Είναι ιστορική μαρτυρία και είναι η αλήθεια!
(και το είπε)
Είναι η πρώτη ιστορική μαρτυρία, από πρωταγωνιστή της Τελετής, που αποκαλύπτει τον τρόπο αφής του Αγίου Φωτός.
"– Το πώς ανάβει το Άγιο Φως και πώς καθαγιάζεται, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ο καθαγιασμός είναι το θαύμα.
– Το πώς ανάβει;
– Αυτό δεν είναι θαύμα. Δεν μπορούμε να λέμε ψέματα. […] Δεν μπορούμε να λέμε ότι μπαίνει στον Πανάγιο Τάφο ο εκάστοτε πατριάρχης και προσεύχεται και ανάβει η φλόγα μόνη της."

(Δημήτρης Αλικάκος «ΛΥΤΡΩΣΗ – Περί του Αγίου Φωτός», σελ. 114-115. Εκδόσεις "Εκκρεμές")""

Λοιπόν αυτοί που είναι ψεύτες, αντίχριστοι και κατά συνέπεια ανθέλληνες, διότι προσβάλλουν και αλλοιώνουν την Αγία Ορθοδοξία, που είναι ταυτόσημη με τον Ελληνισμό, αυτοί θα κάνουν μηνύσεις;

Υποκριτές, Υποκριτές, ποιός σας διόρισε κλειδοκράτορες;
Δυστυχώς κοιμάται ο λαός.. Αλλά εύχομαι να ξυπνήσει..

π. Γεώργιος Μεταλληνός: Η Ρώμη είχε την εποχή αυτή τρεις πάπες, που ο καθένας αναθεμάτιζε τους άλλους.

Ο πάπας Ιωάννης ΚΒ’ (1316-1334)  εχαρακτήρισε την φραγκισκανή διδασκαλία για το παπικό αλάθητο «έργον του Σατανά». Οι επίσκοποι της Ρώμης δεν ενδιαφέρονταν τότε γι’ αυτήν την θεωρία, γιατί είχαν σπουδαιότερα προβλήματα. Ο Παπισμός, ως καθεστώς και σύστημα, αντιμετώπιζε την αντίδραση του πληρώματος, που κορυφώθηκε αργότερα στην Σύνοδο της Κωνσταντίας (1414-1418). Η Ρώμη είχε την εποχή αυτή τρεις πάπες, που ο καθένας αναθεμάτιζε τους άλλους. Γι’ αυτό η Σύνοδος εξέλεξε νέο πάπα. Έτσι όμως το κύρος του παπικού θεσμού κουρελιάστηκε και επικράτησε η άποψη για την αυθεντία της Συνόδου και το αλάθητό της (η παλαιά δηλαδή και ορθόδοξος άποψη).

(Από το βιβλίο: Πως έγινε ο Πάπας «αλάθητος».

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;                                                                                                                                                                                                                                   
Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;                                                                                                                                                                                          
Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;                                                                                                                                                                     
Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του;                                                                                                                                                                                           
Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

Η «άπαξ παραδοθείσα πίστις» -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Οι πατέρες παραλαμβάνουν από τους αποστόλους, διαφυλάττουν και ερμηνεύουν την ιερά παράδοση, η οποία, σημειωτέον, παραδόθηκε άπαξ, δεν σχηματίσθηκε κατά τον μακραίωνα εκκλησιαστικό βίο. Και αυτές οι Οικουμενικές Σύνοδοι, όπου οι μεγάλοι θεοφόροι πατέρες θεόπνευστα διατύπωσαν τα δόγματα και τους κανόνες της πίστεώς μας, δεν δημιούργησαν, αλλά ερμήνευσαν την ιερά παράδοση. Υπενθυμίζω ότι τα δόγματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι αποκαλυμμένες αλήθειες του θείου λόγου, όπως τις διατύπωσαν οι φωτισμένοι άγιοι ύστερα από αγώνες και μάχες της Εκκλησίας κατά της πλάνης και της πονηρίας των αιρέσεων. Και οι κανόνες ή εντολές των Συνόδων είναι οι ηθικές προτροπές του θείου λόγου, όπως τις έζησαν οι άγιοι κάθε εποχής, που δεν συσχηματίζονταν με κανένα σχήμα του καιρού τους, αλλά μεταμορφώνονταν σε σκεύη του αγίου Πνεύματος. Τα πάντα υπό τον ήλιο μπορούν να μεταβάλλονται, να τελειοποιούνται, να εξελίσσονται. Η παράδοση της Εκκλησίας, όμως, παραμένει αναλλοίωτη, ανεξέλικτη και αμετάβλητη στους αιώνες. Ούτε συμπληρώνεται ούτε τελειοποιείται, αλλά αυτή τελειοποιεί τον άνθρωπο, τον αναγεννά, και ανανεώνει την κοινωνία για να την καταστήσει και να την διατηρήσει καινή κτίση.

Ο Πατριάρχης Των Αγίων --- (σ.σ. ο νοών νοείτω...)


Ο Ιερολογιώτατος Δρ. π. Ιωάννης Χρυσαυγής, Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εξέχων θεολόγος και συγγραφέας, επισκέφτηκε την Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Καναδά μεταξύ της 22ης και 24ης Νοεμβρίου 2019.

Με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Καναδά κ. Σωτηρίου, ο π. Ιωάννης πραγματοποίησε πνευματική ομιλία στον Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου Τορόντο, με τίτλο: Ο Πατριάρχης των Αγίων: Σύγχρονοι Ορθόδοξοι Γέροντες που αναγνωρίστηκαν ως Άγιοι από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και την Αγία και Ιερά Σύνοδο.....

Ο Μαρξ, οι (λαθρο)μετανάστες, και οι γιαλαντζί αριστεροί…

Ρωτάς τον άλλον γιατί και πως είναι αναφανδόν υπέρ της λαθρομετανάστευσης στη χώρα μας και σου απαντάει: «μα είμαι αριστερός αφού… οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες είναι αδέρφια μας»!
Τώρα το τι σόι αριστερός είναι κάποιος που αγνοεί βασικό μαρξισμό, μόνο στην Ελλάδα το ρωτάμε.
Ειδικά από τότε που ο «αριστερός» και «ριζοσπαστικός» Σύριζα ήρθε στα πράγματα, με τον αρχηγό του τον επαναστάτη να αμφιβάλλω πολύ αν άνοιξε ποτέ οποιοδήποτε βιβλίο περί μαρξισμού, πόσο δε μάλλον να διάβασε τον ίδιο τον Μαρξ.
Για να μην αναφερθώ στο «ορθόδοξο» ΚΚΕ, που ελλείψει προλεταριάτου και βιομηχανικών εργατών στην Ελλάδα έριξε όλο το επαναστατικό του βάρος στη στήριξη των δημοσίων υπαλλήλων, αγνοώντας τεχνηέντως τις διδαχές του Μαρξ, στο όνομα του οποίου πουλάει «μαρξισμό» και «επανάσταση» εδώ και δεκαετίες.
Χώρια τη στήριξή του στους αγρότες, τους οποίους όμως τόσο ο Λένιν όσο και ο Στάλιν (μαρξιστές κι οι δυο) εξαφάνισαν από προσώπου γης (στην ΕΣΣΔ).