H απάντηση: Διάγγελμα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικό Λαό

Το ιταλικό τελεσίγραφο με το οποίο ο Μουσολίνι ζητούσε την ελεύθερη δίοδο των ιταλικών στρατευμάτων απορρίπτεται εκ στόματος Ιωάννη Μεταξά χωρίς συζήτηση.


Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι ’Ελληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ’ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. ’Ολον το ’Εθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα. τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
H 28η Οκτωβρίου του 1940


Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Τό θαῦμα τοῦ 40 ἔγινε, διότι τότε ὑπῆρχεν ἀκόμη Ὀρθόδοξον καί Ἑλληνικόν φρόνημα εἰς τόν λαόν καί τήν ἡγεσίαν του. Ὑπάρχουν ἐπίσημες μαρτυρίες, ὅπως αὐτή τοῦ τότε ἀνθυπαπιστοῦ ἐξ Ἰωαννίνων Νικολάου Γκάτζαρου, ὅτι ἡ Παναγία ἐνεφανίζετο καί ἐμψύχωνε τόν Ἑλληνικόν Στρατόν. Ἀντιθέτως, σήμερον ὁ μέν λαός ἀπώλεσε τά ἰδανικά του, οἱ δέ «ἡγέτες» του εἶναι, ὡς ἐπί τό πλεῖστον ΒΡΩΜΕΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ, τυφλά δουλάρια τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ἀγωνιζόμενοι πῶς νά παραδώσουν τήν Ἑλλάδα στούς ἐχθρούς της καί πῶς νά καταστρέψουν τόν πνευματικόν της θησαυρόν.
-----------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...


Ἐπίκαιρον καί ἄκρως σημαντικόν μήνυμα:

Ἰδού ἡ μαρτυρία τοῦ τότε ἀνθυπαπιστοῦ Νικολάου Γκάτζαρου:

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟ ΄40
https://www.youtube.com/watch?v=djB3S6YUtgI

Ὁ Ν. Γκάτζαρος ἔφυγε ἀπό τήν ζωήν πρό 20 ἐτῶν περίπου. Καταθέτω τήν μαρτυρίαν ἑνός μακαρίτη φίλου, ὁ ὁποῖος ἐγνώριζε προσωπικῶς τόν Ν. Γκάτζαρον καί ὁ ὁποῖος μέ διεβεβαίωσεν ὅτι ὁ Ν. Γκάτζαρος ἦτο καθ' ὅλα ἀξιόπιστος ἄνθρωπος.




Ο ελληνικός λαός δεν γνώριζε τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου τι είχε προηγηθεί από τις 3 το πρωί στην οικία του πρωθυπουργού, ούτε τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου και όμως, όταν την 6η πρωινή ώρα οι σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας ξύπνησαν την Αθήνα, ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους σαν να περίμενε ακριβώς την στιγμή να βροντοφωνάξει το ιστορικό "ΟΧΙ", καθολική επιλογή που δεν υπήρχε περίπτωση να ήταν διαφορετική.
Πανηγυρισμοί και ζητοκραυγές δεν θα περίμενε κανείς ανήμερα της ανακύρηξης ενός πολέμου. Κι όμως, μια διάθεση πανηγυρισμού και ευφορίας ξεχύθηκε στον αττικό ουρανό από ένα κόσμο που είχε κατακλήσει τους δρόμους και που αισθανόταν να τον καλούν με το όνομά του, για να προστατεύσει τα τρεις και πλέον χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του. Η είδηση έτρεχε από στόμα σε στόμα σαν την αναγγελία κάποιου χαρμόσυνου γεγονότος "Πόλεμος! Οι Ιταλοί εισβάλλουν!". Τα συναισθήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, υπερηφάνεια, φιλότιμο, λεβεντιά, αγανάκτηση, περιφρόνηση, και μάλιστα όχι μόνο από αυτούς που έτρεχαν να καταταγούν, αλλά και από τον άμαχο πληθυσμό, που και αυτός αργότερα προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στον αγώνα. 
Κάτι μεγάλο ορθωνόταν στην Ελλάδα τις πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου που εάν το έβλεπε ο υπερόπτης Ιταλός δικτάτορας, θα προτιμούσε να αποσύρει τις δυνάμεις του από το Αλβανικό έδαφος και να αναθεωρήσει όλα τα επιχειρησιακά του σχέδια. 
Πανηγυρική ήταν η ατμόσφαιρα στους δρόμους και στους σταθμούς των τραίνων όπου η μια μετά την άλλη αναχωρούσαν γεμάτες χαμογελαστούς στρατιώτες οι αμαξοστοιχίες προς το Μέτωπο.              
Την εξέλιξη της αναμετρήσεως κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει, αν και οι ενδείξεις, λογικά, έπειθαν πως ο επιτιθέμενος αργά ή γρήγορα θα επικρατούσε. 
Οι πρώτες νίκες στο μέτωπο
Η πορεία των ελληνικών στρατιωτικών μονάδων προς το Μέτωπο ήταν γεμάτη κακουχίες. ’Ομως ο βαρύς χειμώνας, ο ενθουσιασμός του ελληνικού στρατού και τα βουνά της Αλβανίας επιτρέπουν στους ’Ελληνες όχι μόνον να αντιμετωπίσουν την επίθεση με ιταλική επιτυχία, αλλά και να περάσουν αμέσως στην αντεπίθεση. 
H επίλεκτη μεραρχία των Ιταλών Τζούλια άρχισε στις απόκρημνες βουνοκορφές της βόρειας Πίνδου την επίθεσή της εναντίον της χώρας μας, για να προελάσει γρήγορα προς τα Γιάννενα, όπως πίστευε το Ιταλικό Επιτελείο, και να διευκολύνει τον "άνετο περίπατο" των υπολοίπων ιταλικών μεραρχιών προς την Αθήνα. Η έκπληξη όμως των "γενναίων" του Μουσολίνι γρήγορα μετατράπηκε σε απογοήτευση, όταν οι ταμπουρωμένοι ’Ελληνες φαντάροι των φυλακίων, δεν τους προσέφεραν την υποδοχή που ήθελαν, αλλά πυκνά πυρά. Αλήθεια τι υποδοχή περίμεναν; 
Ως γνωστό, το βάρος της άμυνας το έφερε η μεραρχία Ηπείρου, που είχε τη τύχη μόνη από τις μεγάλες δυνάμεις να υπερασπίζεται τη τιμή και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, με κύρια αποστολή "την κάλυψη της κεντρικής Ελλάδος από την κατεύθυνση Ιωάννινα - Ζυγός Μετσόβου" και δευτερεύουσα "την προάσπιση εθνικού εδάφους", και η οποία με απόφαση του διοικητή της υποστράτηγου Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, δεν εγκατέλειψε την προωθημένη αμυντική γραμμή και αγωνίσθηκε χωρίς να παραχωρίσει εθνικό έδαφος. 
Παρατίθεται ένα τμήμα της υπ’ αριθμόν πρωτ. 30904 γενικής διαταγής της VIII Μεραρχίας της 30 Οκτωβρίου 1940. (Υποστράτηγος Χ. Κατσιμήτρος): 
Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει. 
Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας. 
Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... 
Εγγύς είναι η ημέρα καθ’ ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως. Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ’ υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας. 
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί η ουσιαστική συμβολή στον αγώνα του ηρωικού αποσπάσματος του συνταγματάρχη Δαβάκη, που αμυνόμενος σθεναρά με λίγους στρατιώτες, με πενιχρά μέσα αλλά με μεγάλη αυτοθυσία, απέκρουσε τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του εχθρού και έδωσε πολύτιμο χρόνο στον Ελληνικό στρατό να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί καταδιώκοντας τους εισβολείς πέρα από τα Αλβανικά σύνορα, στα ιστορικά χώματα της Βορείου Ηπείρου. 
Κατά την αντεπίθεση της 1ης Νοεμβρίου, από το ηρωικό απόσπασμα Πίνδου επετεύχθη η ανακατάληψη της Γραμμής "Γύφτισσα - Οξυά" συνελήφθησαν τρείς Ιταλοί αξιωματικοί και διακόσιοι είκοσι δύο οπλίτες, και περιήλθαν στα ελληνικά τμήματα 140 άλογα και αρκετά εφόδια, αλλά εκεί άφησε την τελευταία του πνοή και ο πρώτος ’Ελληνας αξιωματικός του πολέμου, ο Υπολοχαγός  Αλέξανδρος Διάκος
Στη δυτική Μακεδονία ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει στις 22 Νοεμβρίου την Κορυτσά, ενώ στον κεντρικό τομέα της βόρειας Πίνδου εξουδετερώνει μια ιταλική μεραρχία Αλπινιστών και στον παραλιακό τομέα, όπου οι Ιταλοί είχαν στην αρχή κατορθώσει να εισχωρήσουν σε μεγάλο βάθος, τους υποχρεώνει να εκκενώσουν την κοιλάδα του ποταμού Καλαμά. Στο τέλος του χρόνου οι Ιταλοί βρίσκονται απωθημένοι 60 χιλιόμετρα πέρα από τα ελληνικά σύνορα.
Η ιταλική αντεπίθεση που ξεκινά με την έναρξη του νέου έτους δεν έχει αποτέλεσμα. Ο ελληνικός στρατός θα μπει στο Πόγραδετς, στο Αργυρόκαστρο, στη Χιμάρα, στους Αγίους Σαράντα. Σε διάστημα έξι μηνών οι Ιταλοί υφίστανται βαριές ήττες. Δεκαέξι ελληνικές μεραρχίες ακινητοποιούν στην Αλβανία εικοσιεπτά ιταλικές με εξοπλισμό πολύ ανώτερο των ελληνικών.

7 σχόλια:

  1. Τό θαῦμα τοῦ 40 ἔγινε, διότι τότε ὑπῆρχεν ἀκόμη Ὀρθόδοξον καί Ἑλληνικόν φρόνημα εἰς τόν λαόν καί τήν ἡγεσίαν του. Ὑπάρχουν ἐπίσημες μαρτυρίες, ὅπως αὐτή τοῦ τότε ἀνθυπαπιστοῦ ἐξ Ἰωαννίνων Νικολάου Γκάτζαρου, ὅτι ἡ Παναγία ἐνεφανίζετο καί ἐμψύχωνε τόν Ἑλληνικόν Στρατόν. Ἀντιθέτως, σήμερον ὁ μέν λαός ἀπώλεσε τά ἰδανικά του, οἱ δέ «ἡγέτες» του εἶναι, ὡς ἐπί τό πλεῖστον ΒΡΩΜΕΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΑΙ, τυφλά δουλάρια τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ἀγωνιζόμενοι πῶς νά παραδώσουν τήν Ἑλλάδα στούς ἐχθρούς της καί πῶς νά καταστρέψουν τόν πνευματικόν της θησαυρόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ἐπίκαιρον καί ἄκρως σημαντικόν μήνυμα:

    Ἰδού ἡ μαρτυρία τοῦ τότε ἀνθυπαπιστοῦ Νικολάου Γκάτζαρου:

    ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΟ ΄40
    https://www.youtube.com/watch?v=djB3S6YUtgI

    Ὁ Ν. Γκάτζαρος ἔφυγε ἀπό τήν ζωήν πρό 20 ἐτῶν περίπου. Καταθέτω τήν μαρτυρίαν ἑνός μακαρίτη φίλου, ὁ ὁποῖος ἐγνώριζε προσωπικῶς τόν Ν. Γκάτζαρον καί ὁ ὁποῖος μέ διεβεβαίωσεν ὅτι ὁ Ν. Γκάτζαρος ἦτο καθ' ὅλα ἀξιόπιστος ἄνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Bλέπουμε στο 0.50 του συγκλονιστικού αυτού βίντεο, που παρέθεσε παραπάνω ο κ. Δημήτρης, πως πηγαίνανε τότε με χαρά στον πόλεμο...Και σήμερα, σιγά-σιγά, πονηρά και μεθοδικά, μας κατάντησαν τον περίγελο της παγκόσμιας κοινότητας, μας κυρίευσαν άνευ πολέμου και νομοτελειακώς έρχονται και χειρότερα. Άλλωστε, είναι εμφανές ότι έρχονται
    Και τυχαία, αμέσως στην συνέχεια, παρακολούθησα συγκλονιστικό θαύμα της Παναγίας εδώ  https://www.youtube.com/watch?v=OtQinOItTtg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ὀρθῶς ἔχουν ἀποφανθῆ πολλοί, Σταῦρε, μετά ἀπό διάφορα βιώματα πού εἶχαν, ὅτι ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων δέν εἶναι μόνον μία σειρά κανόνων καί διδασκαλιῶν, ἀλλ' εἶναι ζωντανή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και παρακάτω τι διδάσκουνε στα παιδιά μας (κι ως γνωστόν, κάνουνε και πολλά ακόμη) αλλά οι Επίσκοποι νέου και παλαιού τρέχουνε να τους ασπαστούνε, θεωρούνε τιμή την παρουσία τους στις εκδηλώσεις
    Κι ενίοτε κάνουνε και πύρινα κηρύγματα στα πρόβατα, προς εσωτερική κατανάλωση....κι η πίτα ολόκληρη κι ο σκύλος χορτάτος
    Τα πρόβατα όμως θα έπρεπε να είναι λογικά και να δοκιμάζουνε τα πνεύματα εἰ ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστιν (Α΄επιστολή Αγ. Ιωάννη Θεολόγου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Διαβάζουμε λοιπόν :
    Και πώς αλλιώς; Να είσαι, τώρα δασκάλα γ’ δημοτικού, να ανοίγεις το βιβλίο γλώσσας της τάξης (α’ τεύχος, σελίδα 79) και να διαβάζεις, ενώπιον των μαθητών σου, το αφιερωματικό κείμενο γιά το έπος του ’40.
    Αντί όμως γιά μαρτυρίες Ελλήνων στρατιωτών, των ηρώων που κρατούσαν όρθιοι τα διάσελα της Ιστορίας, «κείται» ένα κακόμοιρο, καταθλιπτικό κείμενο μιάς δεκάχρονης εβραιοπούλας από την Θεσσαλονίκη, της Ροζίνας.
    Γράφει στο ημερολόγιό της: «Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 δεν πήγαμε σχολείο. Είχε κηρυχτεί ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Αναστατωμένα ήμασταν εμείς τα παιδιά. Οι Ιταλοί βομβάρδισαν τη Θεσσαλονίκη.
    Στο μαγαζί του πατέρα μου γίνηκαν πολλές καταστροφές».
    Αυτό, τίποτε άλλο. Η γ’ τάξη δημοτικού, χιλιάδες Ελληνόπουλα, τέτοιες ηττοπαθείς γελοιότητες διδάσκονται γιά το ηρωϊκό ’40.
    Και στην Ε’ που διδάσκω φέτος (α’ τεύχος, σελ. 74) το επίκαιρο κείμενο τιτλοφορείται ως εξής:
    «Η Ιταλία μας κήρυξε τον πόλεμο» και υπότιτλο «και εμείς πήγαμε στο υπόγειο».
    Την 28η Οκτωβρίου 1940, όταν δόνησε την πατρίδα μας η είδηση της επιστράτευσης, υπήρχε έστω κι ένας Έλληνας που κρύφτηκε ορνιθοειδώς στο υπόγειό του;
    Ήταν ΠΑΝΗΓΥΡΙ εκείνη η μέρα, μέθυσε ο λαός μας με τ’ αθάνατο κρασί του Εικοσιένα, πού το βρήκαν τα δείλαια ανθρωπάκια του διαβίου το υπόγειο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ὡς γνήσια τέκνα τοῦ Σατανᾶ, Σταῦρε, τόσον αὐτοί πού γράφουν τά καταστροφικά βιβλία «γλώσσης», «θρησκευτικῶν» καί «ἱστορίας» ὅσον καί αὐτοί πού τούς ἀναθέτουν τό ἀνόσιον αὐτό ἔργον, ἐνσταλλάζουν στίς ψυχές τῶν παιδιῶν μας μῖσος γιά τήν Πατρίδα καί τίς ἱερές Παραδόσεις της, ἀθεΐαν, δειλίαν, ἀνανδρίαν, φιλοχρηματίαν καί, γενικῶς, ὁ,τιδήποτε δηλητηριάζει τίς ἀθῶες ψυχές των, ὥστε νά μεταμορφώσουν τά παιδιά μας εἰς Γενιτσάρους! Αὐτές εἶναι οἱ ἐντολές πού λαμβάνουν οἱ ΒΡΩΜΕΡΟΙ πολιτικοί «μας» ὅταν τρέχουν στίς Μασσωνικές στοές τοῦ Διαβόλου! Καί οἱ «ἕλληνες» δώστου καί τούς ψηφίζουν (ἄν ὄντως τούς ψηφίζουν καί δέν πρόκειται γιά νοθείαν, ὅπως καταγγέλλει ὁ Στρατηγός ἐ.ἀ. Γεώργιος Ἀϋφαντῆς)! Ὅσον γιά τούς ψευδο-επισκόπους τοῦ νέου καί τοῦ παλαιοῦ, αὐτῶν τό «ἔργον» εἶναι ἡ καταστροφή τῆς Ὀρθοδοξίας! Παρά ταῦτα, τόσον οἱ ψευδο-πολιτικοί ὅσον καί οἱ ψευδο-επίσκοποι περιβάλλονται ἀπό λαλίστατους αὐλοκόλακες, πού ἔχουν τό ἀπύθμενον θράσος νά κουνοῦν καί τό δάκτυλόν των σέ ἄλλους! Καιροί Ἀντιχρίστου, ἀδερφέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή