Ἀπό τήν ἁγιοπατερική παράδοση στήν «μεταπατερική ἀσυνέχεια» -- π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Αθηνών.

 Παράδοση στήν γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας σημαίνει τήν ἀδιάκοπη συνέχεια τοῦ ὀρθοδόξου τρόπου ὑπάρξεως, πού κλείνει μέσα του τήν ἀληθινή πίστη, ὡς φρόνημα καί στάση ζωῆς σέ ὅλες τίς πτυχές της.

1. Ἡ Θεολογία καί Ποιμαντική Πράξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέχρι τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Ὀθωμανούς (1453) εἶχε ὡς κύριο στόχο της τήν διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδοξίας, ὡς τῆς« ἅπαξ τοῖς ἁγίοις παραδοθείσης πίστεως» (Ἰούδ. 3), γιά τήν συνέχεια τῆς ὁμολογίας καί παραδόσεως τῶν Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων. Αὐτό ὅμως ἀπαιτοῦσε καί τήν λόγῳ καί ἔργῳ ἀπόκρουση τῶν αἱρέσεων γιά τήν προστασία τοῦ Ποιμνίου καί τήν διασφάλιση τῆς δυνατότητας σωτηρίας, δηλαδή θεώσεως. Ἔτσι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό τόν 15ο ὥς τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνα παρέμεινε ἀμετακίνητη στή στάση της ἀπέναντι στόν δυτικό χριστιανισμό, τόν παπισμό καί τόν προτεσταντισμό (λουθηρανισμό, καλβινισμό, κ.λπ.) καί τόν ἀγγλικανισμό, πού χαρακτηρίζονται σαφῶς ὡς αἱρετικές ἐκπτώσεις ἀπό τή Μία Ἐκκλησία.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ

Ως προς τα εθνικά, η ώρα της λογοδοσίας κείται εγγύς

Από τον Χαράλαμπο Β. Κατσιβαρδά*

Η διαρκής δομική σταθερά του ελλαδικού κράτους, και δη μεταπολιτευτικά, ως κουλτούρα, αλλά και ως άξονας στην εκπαίδευση να καλλιεργούνται ο αφελληνισμός, η εθνική αποδόμηση, η λυσσαλέα διάρρηξη της ιστορικής μνήμης, η κατασυκοφάντηση της ορθοδόξου παραδόσεως, η κατακρεούργηση της ελληνικής γλώσσας δημιούργησε μια διανοητικώς ακρωτηριασμένη γενιά, άνευ ουδενός συλλογικού οράματος για το μέλλον, δίχως εθνική αυτεπίγνωση και συνείδηση του παρελθόντος, με αποτέλεσμα να καθίσταται έρμαιο οιουδήποτε προπαγανδιστή παραχαράσσει την ιστορική αλήθεια, αποβλέποντας σε αλυτρωτικές διεκδικήσεις.

Οι μηχανισμοί εννοιολογικής αποσάθρωσης του έθνους και κατασυκοφάντησής του ηχούν μέχρι και σήμερον, όπου όποιος αρθρώνει δημόσιο λόγο περί του έθνους εξομοιώνεται με «ναζιστή» και του προσάπτεται το στίγμα του ακραίου, παρά το γεγονός ότι το έθνος, όπως και η πατρίδα, συνιστά περίπυστη αρχή και θεμελιώδη αξία, η οποία ανυπερθέτως κατοχυρώνεται ρητώς στον υπέρτατο νόμο του κράτους μας, το Σύνταγμα.

Οικουμενισμός = τό μυστήριο της ανομίας (9ον) μέρος

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 3 Νοεμβρίου 2018

Τη Γ΄  (3^η)  Νοεμβρίου, μνήμη των Αγίων Μαρτύρων ΑΚΕΨΙΜΑ, ΙΩΣΗΦ και ΑΕΙΘΑΛΑ.                                                                                                                                     

Ακεψιμάς, Ιωσήφ και Αειθαλάς οι Άγιοι Μάρτυρες ήσαν εις τας ημέρας του ασεβεστάτου Σαβωρίου, του βασιλέως των Περσών εν έτει τλ΄ (330). Τότε είχον εις όλην την Περσίδα μεγάλην λύσσαν κατά των φιλοχρίστων οι ειδωλολάτραι και μάλιστα οι μάντεις και γόητες, εις τους οποίους εδώκεν εξουσίαν ο παράνομος βασιλεύς να παιδεύουν οδυνηρώς οι δύστυνοι τους πιστούς και τους εβίαζαν να σέβωνται το πυρ και τον ήλιον. Κατά την εποχήν εκείνην συνέλαβον και εφυλάκισαν και τον γηραιόν Επίσκοπον Ακεψιμάν, όστις ήτο από πόλιν τινά Ανίθα καλουμένην, κατά πολλά ενάρετος άνθρωπος, πράος, εγκρατής, ελεήμων, χαρίεις, το είδος και την ψυχήν χαριέστατος, δεικνύων με το έξωθεν ήθος την έσω κατάστασιν.

O Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος για το Ισλάμ και το αντιρατσιστικό...

Ο Γέροντας τότε κατάλαβε τι μάθημα του έδωσε ο Θεός…

Κάποτε ένας ασκητής θέλησε να ξεκουραστεί από την μοναξιά του κελλιού του, να βγει έξω και να έλθει σε επικοινωνία με άλλους μοναχούς. Πριν ξεκινήσει προσευχήθηκε ώστε ο Θεός να ευλογήσει αυτήν την έξοδο και να του δώσει μια ευκαιρία δυνάμεως, που θα προέρχονταν από τις διαπροσωπικές, όπως θα λέγαμε σήμερα, σχέσεις με αδελφούς. Κατόπιν ξεκίνησε για την πόλη, γιατί εκεί επρόκειτο να συναντήσει πνευματικούς ανθρώπους. Φθάνοντας όμως στην είσοδο της πόλεως συγκλονίστηκε. Είχε σταθεί εκεί μια πόρνη, η οποία προκλητικά του έκλεινε τον δρόμο. Αμέσως συλλογίστηκε την προσευχή που είχε κάνει και σκέφθηκε: «Εγώ ζήτησα από τον Θεό μια ευκαιρία πνευματικής δυνάμεως κι Εκείνος παρουσιάζει μπροστά μου ένα τέτοιο πρόβλημα;» Κοίταξε την γυναίκα με οίκτο και περιφρόνηση και αυτή συνέχισε να τον κοιτάει προκλητικά. Οπότε, σε μια στιγμή της λέει: «Δεν ντρέπεσαι να προκαλείς έτσι έναν γέροντα μοναχό;» Κι εκείνη του απαντάει: «Εάν είσαι πραγματικός μοναχός, να σκέπτεσαι ότι είσαι γη και στην γη να κοιτάς, και όχι έμενα». Ο Γέροντας τότε κατάλαβε τι μάθημα του έδωσε ο Θεός, αντιλήφθηκε ότι από την προσευχή του πήρε δύναμη και έζησε την αναψυχή που ζητούσε.

Εἰς ἕνα κόσμον καταναλωτικόν - Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΟΣ -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἡ ἀνθρώπινη περιέργεια ἀναζητᾶ, μέ ὅλη τήν ἐπιστήμη τῆς Φυσικῆς καί τῆς Τεχνολογίας, ν’ ἀνακαλύψει καί νά μάθει, ἄν ὑπάρχει ἄλλη ζωή ἐκτός ἀπ’ το δικό μας πλανήτη. Καί ὁλοένα βρίσκεται μπροστά στό ἐρώτημα τῆς ὕπαρξης ἀνθρώπινης, ἤ ἄλλης ζωῆς σέ κάποιο ἄλλο πλανήτη, μέσα στόν ἀπέραντο οὐράνιο καί δυσεξαρίθμητο κόσμο. Ἡ ἐπιστημονική περιέργεια ταυτίζεται μέ μιά πανανθρώπινη ἀπορία σέ τοῦτο τό πρόβλημα. Γιαυτό καί τά ἀλλεπάλληλα διαστημικά πειράματα μέ τά διαστημόπλοια καί τούς διαστημικούς σταθμούς. Ὡστόσο, τό βέβαιο, ἐπί τοῦ παρόντος —τό ἀπόλυτα βέβαιο— εἶναι ἡ ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου στόν πλανήτη γῆ. Και ὅτι ἀπολαμβάνει ὅλα ὅσα τοῦ χάρισε ὁ παντοδύναμος και πάνσοφος Δημιουργός Θεός. Ὅλα δικά του, ὅπως τοῦ εἶπε αὐτός πού τόν ἔπλασε:

Μεταμοντέρνα Αριστερά (20) – Το κράτος Λεβιάθαν των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ

Ηλίας Παπαναστασίου

Απέστειλε επιστολή ο Πρωθυπουργός στην μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου για τον τραγικό θάνατο του γιου της. Δεν απέστειλε όμως ανάλογη επιστολή για τον θάνατο του Έλληνα νέου που σκοτώθηκε με άνανδρο τρόπο – ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου – στον λόφο του Φιλοπάππου ούτε φυσικά στην μητέρα του – επίσης – Έλληνα ομογενή στην Β. Ήπειρο που εκτελέστηκε (κυριολεκτικά) από τα πυρά των Αλβανών Αστυνομικών. Μοιράζει προπληρωμένες κάρτες και ενοίκια κατοικιών στους πρόσφυγες και λαθρομετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα όμως δεν είδαμε ανάλογη κίνηση για τις χιλιάδες αστέγων που ζουν στις ελληνικές πόλεις και ειδικότερα στις μεγαλύτερες. Μήπως γιατί στην ολότητα τους– οι άστεγοι– αποτελούνται από Έλληνες;

Δολοφονία Κατσίφα : Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ μεταβαίνει στην Αλβανία

Έλληνας αξιωματικός της Αστυνομίας μεταβαίνει σήμερα στην Αλβανία, προκειμένου να συμμετάσχει στις έρευνες για την υπόθεση της ένοπλης συμπλοκής κατά την οποία σκοτώθηκε ο ομογενής Κωνσταντίνος Κατσίφας, 35 ετών, την ημέρα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου, στις Βουλιαράτες του νομού Αργυροκάστρου.

Η παρουσία του Έλληνα αξιωματικού συμφωνήθηκε μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, στο πλαίσιο της διμερούς συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.

Στο μεταξύ ο εισαγγελέας Τιράνων αρνήθηκε το αίτημα της οικογένειας του Κωνσταντίνου Κατσίφα να μεταφερθεί η σορός του 35χρονου ομογενή στο Αργυρόκαστρο, παρατείνοντας την αγωνία και τον πόνο της οικογένειας γύρο από την υπόθεση που εξελίσσεται σε θρίλερ.

Σημειώνεται τέλος πως η δικογραφία για την υπόθεση του θανάτου του Κωνσταντίνου Κατσίφα, διαβιβάστηκε από την Εισαγγελία Ιωανίννων στην Εισαγγελία Αθηνών, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες σε αυτήν περιλαμβάνονται οι καταθέσεις της μητέρας και του πατέρα του Κατσίφα, η κατάθεση ενός αστυνομικού και η φωτοτυπία της ταυτότητας του από την οποία προκύπτει η ελληνική υπηκοότητά του.

ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΘΑ ΠΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ??? -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης

Η ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ ΣΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:

ΜΕ ΠΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥΝ Ή ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΥΝ -- ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΣΙΝΑΪΤΗΣ

Επίσκοπος Θεουπόλεως Αντιοχείας

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ 20η

Με ποια δύναμη αυτοί που πιστεύουν και κάνουν τα αντίθετα, πολλές φορές προφητεύουν και θαυματουργούν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Τα διάφορα σημεία και θαύματα και οι προφητείες πολλές φορές γίνονται και από ανάξιους, σύμφωνα με κάποια ανάγκη ή οικονομία, όπως συνέβη με τον Βαρλαάμ12 και την εγγαστρίμυθο13. Και αλλού, οι απόστολοι, όταν βρήκαν κάποιον άπιστο, «ο οποίος έδιωχνε δαιμόνια με το όνομα του Χριστού»14, και τον εμπόδισαν και το ανάφεραν στον Χριστό, ο Χριστός τους είπε «Μη τον εμποδίζετε, γιατί όποιος δεν είναι εναντίον σας, είναι με το μέρος σας»15. Επομένως, όταν δης να γίνεται ένα θαύμα και από αιρετικούς και από άπιστους, να μην απορήσεις ούτε να μετακινηθείς από την ορθόδοξη πίστη. Γιατί πολλές φορές εκείνη που κάνει το θαύμα είναι η πίστη αυτού που προσέρχεται, και όχι η αξία εκείνου που το κάνει. Άλλωστε ο Ιωάννης, ο μεγαλύτερος από όλους όσους γεννήθηκαν από γυναίκες16, δεν φαίνεται να έχει κάνει θαύμα, ενώ ο Ιούδας οπωσδήποτε έκανε, αφού ήταν και αυτός ανάμεσα σ’ εκείνους που στάλθηκαν να αναστήσουν νεκρούς και να θεραπεύσουν λε­προύς17. Γι’ αυτό να μη θεωρήσεις σπουδαίο, εάν δεις κάποιον ανάξιο ή αιρετικόν να κάνει θαύμα. Ούτε φυσικά πρέπει να κρίνουμε τον ορθόδοξο άνθρωπο από τα θαύματα και τις προφητείες, αν είναι άγιος ή όχι, αλλά από τη διαγωγή του. Γιατί πολλές φορές πολλοί όχι μόνο ορθόδοξοι αμαρτωλοί, αλλά και αιρετικοί και άπιστοι, έκαναν θαύματα και προφήτευσαν σε ειδικές περιπτώσεις, όπως ειπώθηκε, ύστερα από παραχώρηση του Κυρίου, όπως στην περίπτωση του Βαλαάμ και του Σαούλ και του Ναβουχοδονόσορα και του Καϊάφα, στους οποίους μπορούμε να βρούμε, ότι το άγιο Πνεύμα ενήργησε, αν και ήταν ανάξιοι και βέβηλοι, για δικαιολογημένες αιτίες.

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΕΤΑΦΗ ΣΕ ΜΕΡΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟ. -- Του αδελφού μας Ιουστίνου

Επειδή πολλοί αδελφοί διερωτώνται, γιατί άραγε  ο Άγιος Πορφύριος να έδωσε εντολή να ταφή όταν κοιμηθή μυστικά, χωρίς να ειδοποιηθή η κοινότητα του Αγίου Όρους, αλλά  και το μέρος της ταφής του να παραμείνη κρυφό, θα παρακαλούσα την αγάπη σας να ακούση με προσοχή τα παρακάτω.

Υπάρχουν ορισμένοι ζηλωτές καλεντάριοι,  οι οποίοι τώρα τελευταία ζητούν μετ΄επιτάσεως την ανακομιδήν των ιερών λειψάνων του Αγίου Πορφυρίου του καυσοκαλυβίτου. Μάλιστα ζητούν να γίνη η ανακομιδή «λάϊβ»! δηλαδή σε ζωντανή τηλεοπτική αναμετάδοση!   Και τούτο το πράττουν όχι διότι θα πεισθούν, όταν δούν με τα ίδια τους τα  μάτια  την αναμφιβολον Χάριν του θαυματουργού γέροντος Πορφυρίου, αλλά δια να ενσπείρουν στους απλούς ορθοδόξους  την αμφιβολία περί της αγιότητός του.  Ασφαλώς θεωρούν ότι το ημερολόγιον είναι αυτό που κάνει αγίους και όχι το Άγιον Πνεύμα! Και ότι δήθεν η αγιότητα δεν συνάδει με την μνημόνευσιν ένός πατριάρχου, ο οποίος, ενόσο ζούσε ακόμη ο Άγιος Πορφύριος, ήταν ακόμη κρυφός πράκτορας του οικουμενισμού, ΔΕΝ είχε ακόμη κηρύξει δημόσια την παναιρετική του οικουμενικήν πλάνην, ούτε είχε κάνει την ψευδοσύνοδον του Κολυμπαρίου.