Το Μυστήριο της εξομολογήσεως

Οι Ορθόδοξοι Πατέρες, μελετητές  της ανθρώπινης ψυχής, μέσα από την εμπειρία της καθάρσεως του φωτισμού και της θεώσεως, φθάνουν στην λύση των ανθρωπίνων προβλημάτων ακολουθώντας το σταυρικό θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού.
Ο Σταυρός του Χριστού, ποτισμένος με το Πανάγιο Αίμα Του, γίνεται η λύση του προβλήματος της ελευθερίας του ανθρώπου από τα πάθη, με μόνη προσφορά από μέρους του την μετάνοια και την ελεύθερη θέληση του.
Ο τρόπος τον οποίο χρησιμοποιεί η Εκκλησία για να βοηθήσει τον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά των παθών μπορεί να παρομοιασθεί με εγχείρηση.

O Συναξαριστής της ημέρας.


Τρίτη, 20 Φεβρουαρίου 2018

Τη Κ΄  (20η) του μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και θαυματουργού ΛΕΟΝΤΟΣ, Επισκόπου Κατάνης.                                                                         

Λέων ο θεοπρόβλητος της Εκκλησίας φωστήρ, και των θείων προσταγμάτων εκπληρωτής, ο των Αποστόλων ζηλωτής και των πενήτων προνοητής και μεγίστων τεραστίων εργάτης θαυμάσιος, εγεννήθη εις την πόλιν της Ραβέννης από γονείς ευγενείς, ευγενέστατος κατά κόσμον, εις δε την της ψυχής κατάστασιν πολύ ευγενέστερος, δια την υπερβάλλουσαν αυτού αρετήν και αξιέπαινον πολιτείαν, διότι όχι μόνον μετά την χειροτονίαν του, αλλά και πρότερον εφύλαττεν όλας τας αρετάς. Είχε δε πρότερον ο θεόπνευστος την φροντίδα και την διοίκησιν των εκκλησιαστικών πραγμάτων, διηκόνει δε ως πιστός και φρόνιμος οικονόμος πάντας τους συνδούλους αυτού, διένειμε δε και το δεσποτικόν σιτομέτριον.

Eνός κακού δοθέντος (με τη συμμετοχή μας στο Π.Σ.Ε.), μύρια έπονται:


Με το κείμενο του Porto Alegre Βραζιλίας, εκτός των άλλων, αναγνωρίσαμε εκκλησιαστική υπόσταση στις 340 προτεσταντικές «εκκλησίες» του Π.Σ.Ε. (Παγκοσμίου Συμβουλίου ¨Εκκλησιών¨) και αποδεχτήκαμε ότι η πληθώρα των κακοδοξιών και των πλανών τους, είναι «διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της ΄Ιδιας Πίστης και ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος»! Η δημοσίευση αυτής της επαίσχυντης συμφωνίας τότε συγκλόνισε τον πιστό λαό ανά την Ελλάδα. Τώρα με το 6ο  άρθρο, η ληστρική Σύνοδος της Κρήτης έδωσε εκκλησιαστική υπόσταση και στην Παπική παρασυναγωγή !!!

Τὸ μεγαλεῖον τῆς φρικτῆς οἰκονομίας·



Τῆς λύπης λύσις, τῆς αἰχμαλωσίας λύτρωσις, τῶν θνητῶν θέωσις, ὡραία τῇ φύσει καὶ μώμου παντὸς ἀνεπίδεκτος· ἀπὸ λιβάνου τῆς παρθενίας ἀνοῦσα καὶ τὸν κόσμον μυρίζουσα· ἐξ ἧς γλυκασμὸς ἀπορρέων τὴν παλαιὰν τοῦ ξύλου πικρίαν ἐγλύκανεν· τὴν οὐσίαν ὅλην φρικτῶς χωρήσασα τῆς Θεότητος· τιμῆς ἁπάσης ὑπέρτερον δώρημα, καὶ κάλλους παντὸς ὑπέρτιμον ἐγκαλλώπισμα· Σολομῶντος κλίνη, παρίστανται κύκλῳ οἱ ἑξήκοντα δυνατοί, αἱ ῥήσεις δηλαδὴ τῆς θεοπνεύστου Γραφῆς· φωτοδόχον χωρίον, ἐξ οὗ σωτηρίας ἀκτῖνες τῇ οἰκουμένῃ ἐπέλαμψαν· τὸ μεγαλεῖον τῆς φρικτῆς οἰκονομίας· τὸ περικαλλὲς τῆς θείας συγκαταβάσεως ἐνδιαίτημα· τὸ τοῦ κόσμου διαλλακτήριον· τὸ ἡμέτερον ἱλαστήριον καὶ προσφύγιον· τὸ πάντων τῶν καλῶν εὐκταιότατον δώρημα.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς : ὁ Μέγας καὶ Ἅγιος Φώτιος, δὲν εἶναι ἀρεστὸς στοὺς σημερινοὺς ὀρθοδόξους

Εἶναι γνωστότατο ὅτι ἐκεῖνος ποὺ προήδρευσε στὴν 8η Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (879-880 μ.Χ.) ἦτο Πατριάρχης Φώτιος. Ὅπως ἐπίσης εἶναι γνωστὸ ὅτι Μέγας καὶ Ἅγιος Φώτιος, δὲν εἶναι ἀρεστὸς στοὺς σημερινοὺς ὀρθοδόξους, ἐπειδὴ τοὺς ὑποδεικνύει ἐκεῖνο ποὺ κοστίζει, κι αὐτοὶ δὲν θέλουν νὰ τὸ πράξουν, δηλαδή τὴν ἄμεσο ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές. Τοῦτο τὸ συμπέρασμα βγαίνει καθαρό, ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς πράξεις τους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ συγγράμματά τους, ὅπως αὐτὸ τὸ βιβλίο τῆς . Μ. Πειραιῶς, «15ος Κανὼν Πρωτοδευτέρας Συνόδου καὶ Ἀποτείχισις», ποὺ τὰ ἀποδέχτηκαν καὶ τὸ διένειμαν στὶς Συνάξεις τους, διὰ τοῦ ὁποίου διαστρεβλώνεται διδασκαλία τοῦ Μεγάλου Φωτίου.
***

Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς : ὁ Μέγας καὶ Ἅγιος Φώτιο...":

Το ίδιο και με τον Άγιο Θεόδωρο Στουδίτη.. όπως τώρα και με τον Άγιο Μάρκο τον Ευγενικό που κάποιοι προβάλλουν περισσότερο την προσφώνησή του προς τον Πάπα...

Αγιος Ιωάννης ο Σιναίτης : Μερικές φορές, καθώς ἀντλούσαμε νερό ἀπό τίς πηγές, ἀντλήσαμε μαζί μέ αὐτό, χωρίς νά τό καταλάβωμε, καί ἕναν βάτραχο.


Παρόμοια πολλές φορές, καθώς καλλιεργοῦμε τίς ἀρετές, ὑπηρετοῦμε καί τίς κακίες πού χωρίς νά φαίνωνται εἶναι συμπεπλεγμένες μαζί τους. Ἐπί παραδείγματι: Μέ τήν φιλοξενία συμπλέκεται ἡ γαστριμαργία, μέ τήν ἀγάπη ἡ πορνεία, μέ τήν διάκρισι ἡ δεινότης, μέ τήν φρόνησι ἡ πονηρία, μέ τήν πραότητα ἡ ὑπουλότης καί ἡ νωθρότης καί ἡ ὀκνηρία καί ἡ ἀντιλογία καί ἡ ἰδιορρυθμία καί ἡ ἀνυπακοή. Μέ τήν σιωπή ἡ διδασκαλική ὑπεροψία, μέ τήν χαρά ἡ οἴησις, μέ τήν ἐλπίδα ἡ ὀκνηρία, μέ τήν ἀγάπη πάλι ἡ κατάκρισις, μέ τήν ἡσυχία ἡ ἀκηδία καί ἡ ὀκνηρία, μέ τήν ἁγνότητα ἡ πικρή συμπεριφορά, μέ τήν ταπεινοφροσύνη ἡ παρρησία. Σέ ὅλα δέ αὐτά ἀκολουθεῖ ὡσάν κοινό κολλύριο ἤ μᾶλλον δηλητήριο, ἡ κενοδοξία.

Οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας «Σκωληκόβρωτα Εκκλησιαστικά κιτάπια»! -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών


Στο νέο εορτολόγιο του 2007, της Ι. Μ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, το οποίο κυκλοφορήθηκε προσφάτως, και στις σελίδες 194 – 195, δημοσιεύεται κείμενο από την εφημερίδα «Το Βήμα της Αιγιαλείας», της 7.5.06, με τίτλο «Κρίμα… ο αφορισμός».                                                                                                                     
Το εν λόγω κείμενο στρέφεται κατά των «οψίμων ζηλωτών της Ορθοδοξίας» και έχει στο στόχαστρο τον λαμπρό εκπαιδευτικό-θεολόγο και μαχητή της Ορθοδοξίας Παν. Σημάτη, τον αφορισθέντα, με αντικανονικές διαδικασίες, από τον Σεβ. Μητροπολίτη κ. Αμβρόσιο.                                                                                     
Ο συγγραφέας του κειμένου αυτού, μεταξύ άλλων, θλιβερών, διατυπώνει την άποψη «ότι τους ¨ξεροκεφάλους¨, δεν συνετίζει δι΄ αφορισμού ακοινωνησίας, αλλά το παραδοσιακό φραγγέλιο. Επειδή, λοιπόν, «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος», θα έπρεπε ο Μητροπολίτης μας αντί αφορισμού, να δώσει εντολή σε ένα θαλερό Διάκο να συνετίσει με σφαλιάρες και κλωτσιές αυτούς, που πιστεύουν ότι το πνεύμα και το γράμμα της Ορθοδοξίας βρίσκεται στα σκωληκόβρωτα εκκλησιαστικά κιτάπια»!