Εκκλησία και κόσμος -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


Η αγάπη του Θεού αγιάζει τον κόσμον
Είναι κάποιες αλήθειες παλιές, αλλά όχι ξεπερασμένες. Άφθορες από το πέρασμα του χρόνου, αδιάσειστες από τους σεισμούς και αδιάφθορες από τους συρμούς των καιρών μένουν φωτεινά μετέωρα. Φέγγουν στα σκοτάδια αυτού του κόσμου και κοντρολάρουν την πορεία μας μέσα σ΄ αυτόν. Διευκρινίζω ότι χρησιμοποιώ τη λέξη «κόσμος» με την ειδική έννοια, που της δίνει ο λόγος του Θεού· «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α΄ Ιω. 5: 19). Ο κόσμος παραδομένος στον πονηρό, που τον ανακηρύσσει άρχοντα και κοσμοκράτορα του αιώνος τούτου, αντιτίθεται συνειδητά στο θέλημα του Θεού. Είναι εντούτοις, θαυμαστό ότι αυτός ο πονηρός κόσμος συνιστά το άμεσο αντικείμενο της αγάπης του Θεού. Αφοπλιστικός ο λόγος της αγίας Γραφής αποκαλύπτει ότι «ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν» (Ιω. 3: 16). Συγκλονιστικός ο μετασχηματισμός του θείου λόγου σε πράξη· επάνω από το σταυρό ο Κύριος Ιησούς Χριστός εμπιστεύεται το κλειδί του Παραδείσου του στον χειρότερο εκπρόσωπο του διεφθαρμένου κόσμου, σ΄ έναν κακούργο ληστή.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ Φανάρι -Βατικανό Προς σύνθεσιν τελικήν ;

***

Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ Φανάρι -Βατικανό Προς σύνθεσιν τελικ...":

Λένε πως εφόσον δεν έχουμε φθάσει στο κοινό ποτήριο δεν μετέχουμε ακόμη της αιρέσεως και πως βλασφημούμε κατά κάποιο τρόπο το Συνοδικό θεσμό της Εκκλησίας εφόσον ο οικουμενισμός δεν έχει καταγνωσθεί ακόμη λεπτομερώς από κάποια οικουμενική σύνοδο ή θεοφώτιστο Πατέρα... Ισχυρίζονται λοιπόν πως πρέπει να μην απομακρυνόμαστε από τις εκκλησίες και να στηλιτεύουμε τα εσφαλμένα από μέσα για να μη δημιουργηθούν σχισματικές τάσεις... Ερωτώ θα πρέπει δηλαδή να αναδείξει ο Θεός οπωσδήποτε κάποιον θεοφόρο Πατέρα για να απομακρυνθούμε από κάποια αίρεση έστω και ας μην έχει καταδικαστεί από Σύνοδο ακόμη;; και το υπομονή άχρι καιρού στο όλο αυτό διάστημα δεν θα υποστεί κάποια διανοητική μόλυνση ο χριστιανός;; Εδώ μπορεί να απαντήσει ο άλλος αν παραμένεις ορθόδοξος και στην Αλήθεια έχεις δηλαδή ενεργή τη Χάρη μέσα σου, αυτομάτως έχεις και δογματική συνείδηση που σε κάνει να ξεχωρίζεις το σωστό από το λάθος και δεν υπάρχει κίνδυνος μολύνσεως εφόσον το Άγιο Πνεύμα είναι αυτό που σε διδάσκει και μαρτυρεί για σένα... Όμως έτσι δεν φαίνεται κάπως σαν ο σώζων εαυτόν σωθήτω; Σε συλλογικό επίπεδο τι γίνεται..?

O Συναξαριστής της ημέρας.


Πέμπτη, 15 Φεβρουαρίου 2018

Τη αυτή ημέρα ΙΕ΄ (15ην) Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών  ΕΥΣΕΒΙΟΥ.         

Ευσέβιος ο Όσιος Πατήρ ημών ούτος ηγωνίζετο ασκητικώς εις τα όρη και τας ερήμους της Συρίας κατά τους χρόνους του βασιλέως Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη υη΄ - υν΄ (408-450). Ποίος ήτο ο τόπος της καταγωγής του και ποίοι οι γονείς αυτού δεν εφανέρωσεν η κατ’ αυτόν ιστορία. Τούτο δε μόνον γνωρίζομεν περί αυτού, το οποίον αι λέγομεν, ότι δια των ασκητικών του πόνων απέκτησε πατρίδα τον ουρανόν. Και πρώτον μεν επήγεν εις Μοναστήριον και έγινε Μοναχός, έπειτα δε ανέβη εις την ακρώρειαν όρους τινός κειμένου πλησίον του χωρίου του καλουμένου Ασιχά, εκεί δε έκτισε μικρόν περιτείχισμα εκ ξηρολίθων, εντός του οποίου εβίωσε ταλαιπωρούμενος ο αοίδιμος, άνευ στέγης και σκεπάσματος·

Τη αυτή ημέρα ΙΔ΄ (14ην) Φεβρουαρίου, μνήμη της Αθλήσεως του εν Αγίοις Οσιομάρτυρος ΔΑΜΙΑΝΟΥ του νέου,


του κτίτορος της κατά τον εν Δημητριάδι Κίσσαβον σεβασμίας Μονής του Τιμίου Προδρόμου, αθλήσαντος εν έτει αφξη΄ (1568).                                                                                                                                          

Δαμιανός ο νέος Αθλητής του Χριστού, είχε πατρίδα την Αράχωβαν του τέως δήμου Παρακαμπυλίων της Ευρυτανίας, εις την οποίαν εγεννήθη από γονείς ευσεβείς. Ότε δε ήτο ακόμη νέος επόθησε την μοναδικήν πολιτείαν· όθεν εγκαταλείψας τον κόσμον και τα εν κόσμω, επήγεν εις το Άγιον Όρος εις την ιεράν Μονήν του Φιλοθέου και έγινε Μοναχός. Αφού δε έμεινεν ολίγον καιρόν εις το Μοναστήριον, ανεχώρησεν εις την ησυχίαν, δια να αγωνίζεται  περισσότερον εις τας αρετάς· ευρών δε σημειοφόρον τινά Ασκητήν, όστις ησύχαζεν εις τόπον ερημικόν, Δομέτιον ονομαζόμενον, έμεινε μαζί του τρεις χρόνους σχεδόν, εργαζόμενος όλας τας αρετάς με τόσην προθυμίαν και ακρίβειαν, ώστε ηξιώθη να ακούση και θείαν φωνήν, η οποία του έλεγε· «Δαμιανέ, δεν πρέπει να ζητής μόνον το συμφέρον το ιδικόν σου, αλλά και το των άλλων».

Τη αυτή ημέρα ΙΔ΄ (14ην) Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Νεομάρτυρος ΝΙΚΟΛΑΟΥ


του εξ Ιχθύος (Ψάρι) της Κορινθίας καταγομένου, μαρτυρήσαντος δε εν Κωνσταντινουπόλει κατά το έτος αφνδ΄ (1554).                                                                     

Νικόλαος ο νεοφανής και γενναίος Μάρτυς του Χριστού κατήγετο από κάποιο ασήμαντο χωρίον, το οποίον υπό των εντοπίων ωνομάζετο Ψάρι και ευρίσκετο περίπου εις τα όρια της Κορινθίας. Οι γονείς του ωνομάζοντο Ιωάννης και Καλή, ήσαν δε και οι δύο θεοσεβείς και πιστοί εις τον Χριστόν. Ούτοι κατά το δωδέκατον έτος της ηλικίας του Μάρτυρος απήλθον του κόσμου τούτου και άφησαν αυτόν μόνον εις την οικίαν των. Ο δε παις, μη υποφέρων την στέρησιν των γονέων του, έρχεται με μερικούς νέους εις πόλιν λεγομένην Σηλύβριαν, η οποία απέχει από την Κωνσταντινούπολιν πορείαν μιας ημέρας.

ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΣ (ΣΥΝΕΧΕΙΑ)



ΤΑ ΨΕΥΔΗ ΑΠΟ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ -  ΠΟΡΝΟΒΟΣΚΟΥΣ      14.2.2018
1.Δυστυχῶς τό « Τάμα τοῦ Ἔθνους » καὶ τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν εἴμεθα καταδικασμένοι νὰ ἐπανέλθωμε καὶ νὰ τονίσωμε  μὲ ὅλη τὴν δύναμι τῆς ψυχῆς μας ὅτι εἶναι  ἡ κατεξοχὴν ἀνηθικότης καὶ ἀσυγχώρητος θρασύτης καὶ ἀναίδεια μερικὰ  θρασύτατα γύναια καὶ μερικὰ ἐλεεινότατα «παπαγαλάκια», κρατώντας ἕνα μικροφωνάκι στὸ χέρι νὰ  ὑποδαυλίζουν καὶ νὰ προτρέπουν τοὺς πάντας, μικροὺς καὶ μεγάλους, εἰς τὴν λατρεία τοῦ ὑπογαστρίου καὶ νὰ τὸ ἔχουν ὥς κεντρομόλο δύναμι εἰς τὸν βίον τους. Ἐπιμένουν νὰ ἀμαυρώνουν καὶ νὰ βλασφημοῦν καπηλικότατα ἕνα Ἅγιο καὶ μάλιστα Ἑλληνικῆς καταγωγῆς, ποὺ ἐμαρτύρησε  εἰς τὴν Ρώμη τὸ 268 ἢ 269 μ.Χ.

☦ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ


***

Ο Δημήτριος Χατζηνικολάου άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ":

Εὐχαριστῶ γιά τό βίντεο. Θερμά συγχαρητήρια στούς συμμετέχοντες στήν διαμαρτυρίαν. 

Από του ΑΒΒΑ ΛΟΥΚΙΟΥ το κελλί πέρασαν κάποτε οι λεγόμενοι Ευχίται Μοναχοί.


Ο Γέροντας τούς κράτησε και συνωμίλησε μαζί τους.
- Ποιο είναι το έργο σας αδελφοί; τούς ρώτησε.
- Εμείς δεν ασχολούμεθα με καμμιά υλική εργασία, αποκρίθησαν εκείνοι. Ακολουθούμε τη σύστασι του θείου Παύλου: αδιαλείπτως προσευχόμεθα.
- Δεν τρώτε καθόλου;
- Τρώμε.
- Δεν κοιμάσθε;
- Κοιμώμεθα λίγο.
- Όταν κοιμάσθε, ποιός προσεύχεται για σας;
- ...
- Μα τότε, αδελφοί μου, είπε ο Αββάς Λούκιος, δεν κάνετε ακριβώς αυτό που λέτε. Εμείς εδώ κάνομε εργόχειρο για να μη ζούμε εις βάρος άλλων και να πως τηρούμε το "αδιαλείπτως προσεύχεσθε":

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: Δυστυχώς, πολλοί από τους αρχιερείς επαναπαύονται στη δόξα και τις ανέσεις των θρόνων και αδιαφορούν, για την μίμηση των τρόπων, της συμπεριφοράς των Αποστόλων και των Αγίων.

…Λυπούμαστε μόνον, γιατί πρώτοι ανάμεσα σ΄ αυτούς τους ανθρώπους (τους αρχιερείς), φύλακες άγρυπνοι της Ορθοδόξου πίστεως με πνεύμα θυσίας, έπρεπε να είναι εξ ορισμού, ex officio, εκ θείας εντολής και εκ καθήκοντος, όχι δύο ή τρεις επίσκοποι μεταξύ των ογδόντα, αλλά αντίστροφα ογδόντα στους ογδόντα και εμείς να τους ακολουθούμε. Είναι δυνατόν να εννοηθεί επίσκοπος, που αρνείται ή που αδιαφορεί να υποστηρίξει και να στηρίξει την Ορθόδοξη πίστη και παράδοση, να σκέπτεται και να ενεργεί διαφορετικά, ως προς τους αιρετικούς, από τους Αποστόλους και τους Αγίους Πατέρες; Το γράφουμε, για μια ακόμη φορά η αποστολική διαδοχή και η νομιμοποίηση ενός επισκόπου δεν διασφαλίζονται μόνον από την κανονικότητα και χρονική συνέχεια της ιερωσύνης, αλλά από την συνέχιση της αληθείας και της παραδόσεως. Οι άγιοι ιεράρχες εξυμνούνται και τιμώνται όχι μόνον ως διάδοχοι των θρόνων, αλλά και ως διάδοχοι των τρόπων. «Και θρόνων μέτοχος και τρόπων διάδοχος των Αποστόλων γενόμενος». Δυστυχώς, πολλοί από τους αρχιερείς επαναπαύονται στη δόξα και τις ανέσεις των θρόνων και αδιαφορούν, για την μίμηση των τρόπων, της συμπεριφοράς των Αποστόλων και των Αγίων. 

Τη αυτή ημέρα ΙΔ΄ (14ην) Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΑΒΡΑΑΜΟΥ.


Αβραάμης ο Όσιος Πατήρ ημών ήκμασε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μεγάλου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 379 – 395, κατήγετο δε εκ της πόλεως Κύρου, εις την οποίαν εγεννήθη και ανετράφη και συνέλεξε τον πλούτον της ασκητικής πολιτείας και αρετής. Διότι δια τοσαύτης αγρυπνίας και ολονυκτίου στάσεως και νηστείας κατεδαπάνησε το σώμα του ο μακάριος, ώστε έμεινεν ακίνητος επί πολλά έτη, χωρίς να δύναται να περιπατή. Μαθών δε, ότι πλησίον του όρους Λιβάνου υπήρχε χωρίον τι πλήρες ειδώλων, επήγεν εκεί και ενοικιάσας οίκον τινά, εκάθησεν ησυχάζων τρεις ημέρας· κατά δε την τετάρτην ημέραν, εν ω εξήρχετο ήσυχος, πρώτον μεν συλληφθείς κατεχώσθη εις λάκκον και εσκεπάσθη με το χώμα υπό των εκεί ειδωλολατρών, είτα δε διετάσσετο υπ’ αυτών αναγκαστικώς να φύγη μακράν αυτών.

Προδοτικαί διαπραγματεύσεις -- Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Κ. Διώτης


Αι περιβόητοι διαπραγματεύσεις δια την ονομασίαν του κρατιδίου των Σκοπίων και μάλιστα με διαμεσολαβητήν τρίτου κράτους είναι προδοτικαί εις βάρος της Ελλάδος. Οι κυβερνώντες, κατ’ αυτόν τον τρόπον, διαπρα­γματεύονται, επί ίσοις όροις, κατ’ ουσίαν την αδιαπραγμάτευτον ελληνικότητα της Μακεδονίας. Το Κράτος της Ελλάδος, εν προκειμένω, δεν έχει ουδέν πρόβλημα. Κατέχει την ιστορικήν αλήθειαν χιλιετιών. Οι Σλάβοι πρόγονοι των σημερινών Σκοπιανών ήλθον εις τα Βαλκάνια κατά τον έκτον (6ον) αιώνα μ.Χ. και δεν έχουν ουδεμίαν σχέσιν με την Μακεδονίαν και τον Μέγαν Αλέξανδρον. Η ονομασία των Σκοπίων είναι καθαρώς εσωτερικόν θέμα αυτού του κρατιδίου, το οποίον ουδέν δικαίωμα έχει να χρησιμοποιήση όνομα τμήματος άλλου κράτους. Από της απόψεως αυτής τα Σκόπια υποχρεούνται να αφαιρέσουν από το Σύνταγμα των τας εκτρωματικάς ονοματοδοτικάς αυθαιρεσίας. Ούτε διμερές ζήτημα υπάρχει με την Ελλάδα. Προς τι λοιπόν η ανθελληνική ανάμειξις του κ. Νίμιτς ως θεσμικού διαπραγματευτού;

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ


Πειραιάς 14-2-2018
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

 Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο πρός τόν εὐσεβῆ Κλῆρο καί τόν φιλόχριστο λαό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, ἐπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν 2018. 

Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως

 Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η   Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ & ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ
Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΕΠΙ  ΤΗι  ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΗΣ  ΑΓ. ΚΑΙ Μ. ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ  2018
* * * * *
             
 Ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἄρχεται.

«Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέῳκται· οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε».

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τήν περίοδο αὐτή προσφέρει στή ζωή τοῦ κάθε χριστιανοῦ μία προσωπική