Εσύ που λες, αδελφέ μου,
πως επιλέγεις την οδό “της οικονομίας”, παρ’ όλο που η οδός της Αγιοπατερικής
Ακριβείας, την οποία διαλέγουμε εμείς, είναι «απολύτως σεβαστή»…
Και ΕΑΝ είναι για σένα
τόσο «σεβαστή», γιατί δεν ακολουθείς και εσύ αυτό που σέβεσαι, παρά αυτό που
φοβείσαι;
Εσύ λοιπόν, μην έχεις
τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και συγγνώμη που σου μιλώ τόσο αυθόρμητα,
άμεσα και αυστηρά συνάμα.
Εσένα, που θέλεις και
επιμένεις να διαλέγεις «την οδό της οικονομίας», θέλω να σε ρωτήσω:
Πες μου, απάντησέ μου
ειλικικρινά, βάλε το χέρι στην καρδιά, κάνε τον σταυρό σου, άσε στην άκρη τον
εγωισμό σου και πες μου:
Τόσοι χαρισματούχοι
γέροντες, τόσοι σεβαστοί μοναχοί και πατέρες, τόσοι διάσημοι πνευματικοί και
εξομολόγοι, πασίγνωστοι και εξαίρετοι θεολόγοι, τόσες μεγάλες
«αντι-οικουμενιστικές» υπερ-αγωνιστικές προσωπικότητες, οι οποίοι όλοι
επέλεξαν, όπως το λες και εσύ, «την οδό της οικονομίας»…
ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ;
Μήπως, λέω, μήπως
κατάφεραν την ΠΑΡΑΤΑΣΗ της Παναιρέσεως στο διάβα των αιώνων; Μήπως κατάφεραν ΤΙΠΟΤΕ
άλλο από αυτό το τραγικό ΓΕΓΟΝΟΣ της ΣΥΝΥΠΑΡΞΙΑΣ και της συνοδοιπορίας με τους
αιρετικούς ποιμένες;
Μήπως αυτή τους η
«οικονομία» κατέληξε να αποδειχθεί ΤΙΠΟΤΕ άλλο παρά μία ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ και μία
αμαρτωλή ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ με τους αιρετικούς ποιμένες;
Μήπως λέγοντας αυτό το
Μνημονευτικό τους «χαίρε», κατέστησαν τον εαυτό τους συγκοινωνό των έργων του
αιρετικού σκότους των οικουμενιστών;
Μήπως θα έπρεπε να σε
ανησυχεί και σένα και να σε λυπεί βαθύτατα το αυταπόδεικτο γεγονός ότι δυστυχώς
δίδαξαν ΑΝΤΙΘΕΤΑ με τους Αγίους Πατέρες;