Εσύ που λες, αδελφέ μου,
πως επιλέγεις την οδό “της οικονομίας”, παρ’ όλο που η οδός της Αγιοπατερικής
Ακριβείας, την οποία διαλέγουμε εμείς, είναι «απολύτως σεβαστή»…
Και ΕΑΝ είναι για σένα
τόσο «σεβαστή», γιατί δεν ακολουθείς και εσύ αυτό που σέβεσαι, παρά αυτό που
φοβείσαι;
Εσύ λοιπόν, μην έχεις
τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και συγγνώμη που σου μιλώ τόσο αυθόρμητα,
άμεσα και αυστηρά συνάμα.
Εσένα, που θέλεις και
επιμένεις να διαλέγεις «την οδό της οικονομίας», θέλω να σε ρωτήσω:
Πες μου, απάντησέ μου
ειλικικρινά, βάλε το χέρι στην καρδιά, κάνε τον σταυρό σου, άσε στην άκρη τον
εγωισμό σου και πες μου:
Τόσοι χαρισματούχοι
γέροντες, τόσοι σεβαστοί μοναχοί και πατέρες, τόσοι διάσημοι πνευματικοί και
εξομολόγοι, πασίγνωστοι και εξαίρετοι θεολόγοι, τόσες μεγάλες
«αντι-οικουμενιστικές» υπερ-αγωνιστικές προσωπικότητες, οι οποίοι όλοι
επέλεξαν, όπως το λες και εσύ, «την οδό της οικονομίας»…
ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ;
Μήπως, λέω, μήπως
κατάφεραν την ΠΑΡΑΤΑΣΗ της Παναιρέσεως στο διάβα των αιώνων; Μήπως κατάφεραν ΤΙΠΟΤΕ
άλλο από αυτό το τραγικό ΓΕΓΟΝΟΣ της ΣΥΝΥΠΑΡΞΙΑΣ και της συνοδοιπορίας με τους
αιρετικούς ποιμένες;
Μήπως αυτή τους η
«οικονομία» κατέληξε να αποδειχθεί ΤΙΠΟΤΕ άλλο παρά μία ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ και μία
αμαρτωλή ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ με τους αιρετικούς ποιμένες;
Μήπως λέγοντας αυτό το
Μνημονευτικό τους «χαίρε», κατέστησαν τον εαυτό τους συγκοινωνό των έργων του
αιρετικού σκότους των οικουμενιστών;
Μήπως θα έπρεπε να σε
ανησυχεί και σένα και να σε λυπεί βαθύτατα το αυταπόδεικτο γεγονός ότι δυστυχώς
δίδαξαν ΑΝΤΙΘΕΤΑ με τους Αγίους Πατέρες;
ΠΟΙΑ πρόληψη κατάφεραν με
αυτή τους την «οικονομία» και ΠΟΙΑ συστολή συντέλεσαν στην εξέλιξη την
τρομακτική και την κατρακύλα την αισχρή της παναιρέσεως του οικουμενισμού,
«άχρι συντελείας του αιώνος»;
ΠΟΙΑ σοβαρά πλήγματα
επέφεραν στην ανεξέλεγκτη και ΚΑΤΑΣΡΕΠΤΙΚΗ πορεία των αιρετικών λυκοποιμένων;
ΠΟΙΟΥΣ από αυτούς τους
δεινούς Οικουμενιστές κατάφεραν να ανακαλέσουν εις μετάνοιαν;
ΑΛΗΘΕΙΑ, πες μου αδελφέ
μου, ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ νομίζεις πως θα προσθέσεις εσύ, με αυτή σου την
υπερ-παρατεταμένη και – με συγχωρείς «ξεφτισμένη» μα τόσο πολύ εξεζητημένη,
πολυσυζητημένη και «εφηρμοσμένη» «οικονομία»;
Η οικονομία
της Οικονομίας
τη Οικονομία
την Οικονομίαν
Ω οικονομία!
της Οικονομίας
τη Οικονομία
την Οικονομίαν
Ω οικονομία!
ΔΕΝ ειρωνεύομαι καθόλου!
Για σκέψου το λιγάκι…
Αυτοί όλοι οι γέροντες,
οι μαχητές επίσκοποι, οι ατρόμητοι θεολόγοι, είχαν ένα όντως τεράστιο
πνευματικό έργο να παρουσιάσουν στον Θεό, ως αίτηση συγγνώμης για την άρνηση
(γράφε αδυναμία) να παύσουν την μνημόνευση του Αθηναγόρα… ΕΣΥ, αλήθεια, τί
έχεις ισάξιο να παρουσιάσεις;
Και ΜΗ μου πεις, ότι
αυτοί έκοψαν την Μνημόνευση για «λίγα χρόνια»… διότι ξέρεις πολύ καλά πως
αμέσως θα διαφωνήσω και θα σε ρωτήσω; ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΓΟΥΝ αυτό, οι Άγιοι Πατέρες ότι
η διακοπή της Μνημονεύσεως γίνεται «για λίγα μόνο χρόνια;»
Οι Άγιοι Πατέρες (όχι οι
γέροντες) λέγουν και διδάσκουν εν Αγίω Πνεύματι, Θεαρχίω Νέυματι, πως η διακοπή
μνημονεύσεως ακυρώνεται ΜΟΝΟΝ με την απολύτως απαραίτητη μετάνοια του επισκόπου
του οποίου το όνομα είχε διακοπεί και ΕΑΝ αυτός δεν μετανοήσει γραπτώς, διά
Λιβέλου Μετανοίας, τότε η διακοπή μνημονεύσεως του επισκόπου αυτού ή του
πατριάρχου, ΔΕΝ πρέπει να σταματήσει αλλά να συνεχιστεί μέχρι την ΜΕΤΑΝΟΙΑ του;
ΛΟΙΠΟΝ; Σε ρωτώ ευθέως:
ΠΟΤΕ μετανόησε ο
Αθηναγόρας για τις φρικτές βλασφημίες και αιρέσεις του;
ΠΟΙΑ είναι η συγκεκριμένη
ημερομηνία της υπογραφής του Λιβέλου Μετανοίας του, ώστε να αναγκάσει τους
τρεις συγκεκριμένους επισκόπους να παύσουν την Διακοπή Μνημονεύσεως και να
συνεχίζουν να τον μνημονεύουν λες και δεν συντρέχουν πλέον οι λόγοι οι οποίοι τους
είχαν αναγκάσει από την αρχή να παύσουν να τον Μνημονεύουν;
Και… ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
αυτό το παραμύθι, της πεπατημένης, παραγκωνισμένης και απηρχειωμένης οδού της
«οικονομίας», θέλω να ξέρετε και ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζετε πως
η Οικονομία ήταν θεμιτή,
βιώσιμη και εφηρμοστέα ΜΟΝΟΝ ως ένα μέτρο ενδιάμεσο μεταξύ Οικουμενικών
Συνόδων!!! Δηλαδή, για να εξηγούμαι:
ΜΟΝΟΝ οι Άγιοι Πατέρες
είχαν διακίωμα να εφαρμόσουν Οικονομία και αυτό ΜΟΝΟΝ μέχρις ότου συγκληθεί η
επόμενη Σύνοδος η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ, η οποία θα ερευνούσε την υποτιθέμενη μετάνοια
όλων όσων το βάπτισμα ή τις χειροτονίες επρόκειτο να αναγνωρίσει….
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, (καταλάβετέ
το καλά) ήταν μέτρο ΣΠΑΝΙΟ, κατ’ άκραν εξαίρεσιν και ΟΧΙ γενικός κανόνας και
παράδειγμα προς μίμησιν.
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, φίλτατοί μου
«Οικονομολόγοι», ίσχυε, εφαρμοζόταν και υπήρχε ΜΟΝΟΝ εφ’ όσον υπήρχαν οι
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΙ.
Εφ’ όσον όμως τώρα ΔΕΝ
υπάρχουν πλέον οι Οικουμενικές Σύνοδοι, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ οικονομία και ΔΕΝ
υπάρχει περίπτωση να εφαρμοστεί οποιαδήποτε «Οικονομία». ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.
ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ η χρήση ή
μάλλον η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ της οικονομίας από εμάς σήμερα, διότι ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει
άλλη Οικουμενική Σύνοδος. Δεν διαθέτουμε ΜΕΓΑΛΟΥΣ και ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ Αγίους Πατέρες.
ΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ, αδελφέ
μου, και σκέψου το καλά:
Η κάθε Οικουμενική
Σύνοδος ελάμβανε χώρα συστηματικώς και επανειλημμένως κάθε 100 με 150 χρόνια!
Από την Αγία Ενάτη
Οικουμενική Σύνοδο (επί Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, (1341-1343) την οποία
αρνήθηκε η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΗ ψευτοσύνοδος του Κολυμβαρίου να αναγνωρίσει και να
επικυρώσει) έχουν περάσει 800 περίπου χρόνια και ΚΑΜΙΑ Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ
λέει να φανεί στον ορίζοντα τον Εκκλησιαστικό…
Ε… τί λοιπόν νομίζετε,
αδελφοί μου Οικονομολόγοι, λέτε να μας «ξέχασε» ο Θεός ή να «κοιμήθηκε» και να
μην «εξηγέρθη ως ο υπνών Κύριος»;;;; Ή μήπως νομίζετε πως δεν δύναται άλλο να
συγκαλέσει Οικουμενικές Συνόδους και να παραστήσει χορούς μυριάδων Αγίων
Πατέρων και Αγγέλων;
«Διά τούτο φησί: «τί
δοκείτε, ότι ού δύναμαι παρακαλέσαι τον Πατέρα Μου;» Και αυτό πάλιν ταπεινώς
απαγγέλει ειπών: «παραστήσει Μοι δώδεκα λεγώνας αγγέλων». Εί γαρ εις άγγελος
εκατόν ογδοηκονταπέντε χιλιάδας ανείλεν ωπλισμένας, τί δώδεκα λεγώνων έδει επί
χιλίους ανθρώπους; Αλλά προς τον φόβον αυτών και την ασθένειαν σχηματίζει τον
λόγον, και γαρ αποτεθνηκότες ήσαν τω δέει.» (Εις το Κατά Ματθαίον, Ομιλία ΠΔ’).
Αποτεθνηκότες είναι οι
Άγιοι Πατέρες και «ουκ έστιν σήμερα ουδέ έως ενός», αυτό σας παρακαλώ ταπεινά,
συγχωρέσετε με που θα το πω λαϊκά, αλλά… «ας το πάρουμε χαμπάρι», άλλη
Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να γίνει!
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ πλέον Άγιοι
Πατέρες του επιπέδου του Μεγάλου και Ιερού Φωτίου, του Αγίου Ιωάννου του
Χρυσοστόμου, του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού ή του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
και….
ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΜΑΣ εάν εμείς
νομίζουμε ότι θα «καταφέρουμε» (ώ του κατορθώματος ημών!) να συκγαλέσουμε
«Μεγάλη Σύνοδο των Αποτειχισμένων» (τρομάρα μας) να αποφασίσουμε (για ΗΔΗ
λυμένα θέματα) εάν τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ είναι έγκυρα ή όχι, από την στιγμή
κατά την οποία οι αιρετικοί ποιμένες:
1. ΔΕΝ μετανόησαν για τις
αιρέσεις τους, και
2. ΔΕΝ καταδίκασαν ως αιρετικούς όσους τους βάπτισαν και τους χειροτόνησαν.
2. ΔΕΝ καταδίκασαν ως αιρετικούς όσους τους βάπτισαν και τους χειροτόνησαν.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ,
να ίσταμαι υπεράνω Οικουμενικής Συνόδου και να αναγνωρίζω ως δήθεν «έγκυρα» τα
μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, από την στιγμή που οι αιρετικοί αυτοί ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΝ
και ΔΕΝ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΑΝ τους φορείς της αιρέσεως του Οικουμενισμού, δηλαδή τους
διδασκάλους τους, τους προέδρους τους και προκατόχους τους…
ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ να φτιάχνω
δικές μου νέες μεθόδους συνυπάρξεως με ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ και να ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ως
Υπερσύνοδος τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ως δήθεν «έγκυρα» κάτω από το πρόσχημα
ότι αυτοί δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη συνοδικώς…
Και η ΜΑΣΟΝΙΑ δεν έχει
καταδικαστεί ακόμη από Οικουμενική Σύνοδο! Και ο ΧΙΛΙΑΣΜΟΣ και η Εταιρεία
ΣΚΟΠΙΑ δεν έχουν καταδικαστεί ακόμη από Σύνοδο! Και οι Πεντηκοστιανοί και οι «Born Again»
δεν έχουν καταδικατεί ακόμη…
ΚΑΙ ΤΙ; Θα αναγνωρίσω ως έγκυρα τα μυστήριά τους; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!
ΚΑΙ ΤΙ; Θα αναγνωρίσω ως έγκυρα τα μυστήριά τους; ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!
ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ διαθέτουν οι
αιρετικοί επίσκοποι από όλους τους παραπάνω; Τα ράσα; Τους γέροντες; Τους
ηλικιωμένους και τα νήπια; Και όλες οι σύγχρονες αιρέσεις οι οποίες «δεν έχουν
ακόμη καταδικαστεί από Σύνοδο» (μεγάλη πλάνη και αυτό…) αυτές όλες δεν έχουν
ηλικιωμένους και νήπια; Και τί δηλαδή; Αυτοί όλοι, οι γέροι και τα νήπια των
ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά ας πούμε, δεν λαμβάνουν έγκυρα μυστήρια αλλά λαμβάνουν
ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ οι δικοί μας ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ, ΜΕΓΑΛΟΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΙ και
ΚΑΤΑΦΡΟΝΗΤΕΣ της Ορθοδόξου Πίστεως;
ΜΗΠΩΣ, λέω, μήπως με την
ανοχή μας και την ανεπίτρεπτη αναγνώριση των μυστηρίων τους ως δήθεν «έγκυρα»,
μήπως ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΥΜΕ την αίρεσή τους και την ύπαρξή τους; Μήπως ευθυνόμαστε για
την πρόοδό τους;
ΜΗΠΩΣ τελικά, ΔΕΝ
συντρέχει λόγος να απομακρυνόμαστε από αυτούς από την στιγμή που αυτοί τάχα
προσφέρουν «έγκυρα» μυστήρια και «σώζουν» οι ΑΙΡΕΙΚΟΙ με την ΣΩΣΤΙΚΗ δήθεν χάρι
του Αγίου Πνεύματος, ενώ γνωρίζουμε ΚΑΛΑ, εν στεναγμοίς αλαλήτοις, με
αναθεματισμούς και καταδίκες, πως ΔΕΝ διακατέχονται από το Πνεύμα το Άγιον αλλά
από το ΠΟΝΗΡΟ, ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ πνεύμα πλάνης, πνεύμα αιρέσεως, πνεύμα αντιλογίας και
βλασφημίας;
ΜΗΠΩΣ γινόμαστε ΕΠΙΟΡΚΟΙ
και Θεομπαίκτες όταν διαλαλούμε και ομολογούμε τοις πάσι ότι «η Αποτείχιση των
Πιστών καθιστά αυθύπαρκτα τα μυστήρια των αιρετικών ποιμένων ως ΑΚΥΡΑ» και
έπειτα κάνουμε κυβίστηση (κοινώς «κωλοτούμπα») και αλλάζουμε «δίσκο»
καθιστώντας τα μυστήρια των αιρετικών ως «έγκυρα» περιμένοντας «άχρι καιρού»
την συνοδική τους καταδίκη;
ΜΗΠΩΣ έτσι μοιάζουμε
απαράλλακτα με τον Αρχηγό της Αιρέσεως του «ΑΧΡΙΚΑΙΡΙΤΙΣΜΟΥ», τον π. Επιφανιο
Θεοδωρόπουλο, ενώ μέχρι τώρα τον καταδικάζαμε για εφευρέτη νέας θεωρίας περί
συγκοινωνίας με αιρετικούς μέχρι την συνοδική τους καταδίκη; Αλήθεια, ΣΕ ΤΙ
διαφέρουμε από αυτόν;
ΣΕ ΠΟΙΩΝ Αγίων Πατέρων το
«δι’ ευχών» απαιτούμε από τον Θεό να ΞΑΝΑ-ασχοληθεί με μας (για ένα θέμα ΗΔΗ
τελεσίδικα λυμένο από την Ογδόη και Ενάτη Οικουμενική Σύνοδο) και πάλι για ΧΑΡΗ
μας να ΞΑΝΑ-συγκαλέσει άλλη Οικουμενική Σύνοδο να ΞΑΝΑ-καταδικάσει τον Παπισμό,
τον οποίο ο ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ Βαρθολομαίος ΕΝΩΝΕΤΑΙ και ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΤΑΙ;
Και, για να ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ
με αυτό, το θέμα το Οικονομολιγκό, τότε αδελφέ μου, αυτό το χιλιοπιπιλισμένο «Ο
ΚΟΙΝΩΝΩΝ ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΩ, ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΣ ΕΣΤΩ» πού πάει;
ΕΑΝ ΚΟΙΝΩΝΩ
εκκλησιολογικώς και ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΩΣ με αυτούς τους ΑΚΟΙΝΩΝΗΤΟΥΣ από τους οποίους
ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΗΚΑ για να μην είμαι και εγώ ακοινώνητος, δεν πέφτω και εγώ κάτω από
τον ίδιο αυτόν αναθεματισμό;
ΕΑΝ Αποτειχίζομαι από
αυτούς για δημοσίως διδασκομένη ΑΙΡΕΣΗ αλλά παράλληλα αναγνωρίζω πως ΑΥΤΗ τους
η ΑΙΡΕΣΗ, παρέχει «έγκυρα μυστήρια» και «ΣΩΖΕΙ», τότε ΓΙΑΤΙ να διακινδυνεύω την
σωτηρία μου ΜΗ πίνοντας από το ΣΩΜΑ και το ΑΙΜΑ το οποίο ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ
«εγκυρότατα» προσφέρουν;
ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ να υποστώ
τόσο μεγάλο βάσανο, μαρτήριο και διωγμό, να υφίσταμαι οικογενειακό κατατρεγμό
και να καταστρέφω τον γάμο μου, την Κατ’ Οίκον Εκκλησία, εφ΄ όσον η «ΝΕΑ
Εκκλησία» του Βαρθολομαίου είναι η «Εκκλησία του Χριστού» και ΜΟΥ ΠΑΡΕΧΕΙ
«έγκυρα μυστήρια» τα οποία υποτίθεται μου παρέχει ΜΟΝΟΝ ένας Αποτειχισμένος
ιερέας; Τότε… ΣΕ ΤΙ διαφέρει ο ένας από τον άλλον;
Οτι «δεν καταδικάστηκε
ακόμη συνοδικώς»; Και ΠΟΣΟ θα περιμένω για την συνοδική τους καταδίκη; ΚΑΙ
ΜΗΠΩΣ, αντί τούτου, επέλθει το ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ τέλος και ΒΡΕΘΩ να αποβιώσω ΚΟΙΝΩΝΩΝ
με την αίρεση και τους ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ, τους οποίους, υποτίθεται ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΑ ΔΙΣ,
σύμφωνα με την ΕΝΤΟΛΗ του Αποστόλου Παύλου, αλλά παρ’ όλα, προσέτρεχα σε
ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ για «έγκυρα μυστήρια» μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχαν
Αποτειχισμένοι ιερείς κοντά μου, στη ΕΡΗΜΟ της Αυστραλίας;
Μήπως ο καθένας εφεύρει
δικά του κριτήρια και δικούς του λόγους εφαρμογής της «Οικονομίας» Η ΟΠΟΙΑ κατά
τους Αγίους Πατέρες είναι ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ;
Μήπως αυτή μου η
ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ «δεν θα μου βγει σε καλό» από την στιγμή που ΑΔΥΝΑΤΩ να εξηγήσω στον
Πιστό Λαό το ΓΙΑΤΙ να ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ οι Οικουμενικές Σύνοδοι και εγώ να συνεχίζω να
επικαλούμαι μία κάποια «οικιακή οικονομία» η οποία ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να
δικαιολογηθεί (ή δικαιωθεί) από Σύνοδο Οικουμενική, απλά – απλούστατα επειδή
Οικουμενική Σύνοδος ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να υπάρξει;
Και ΠΟΙΟΥΣ, πέστε μου,
ΠΟΙΟΥΣ θέλετε να θεωρήσω εγώ ισάξιους και ισότιμους των Αγίων Πατέρων; Τον π.
Θεόδωρο Ζήση; Τον π. Νικόλαο Μανώλη; Τον π. Σάββα κλπ; Ή μήπως θέλετε να τους
Αγιογραφήσω κιόλας και να τους προσκυνώ ως ΗΔΗ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΓΜΕΝΟΥΣ Πατέρες της
Εκκλησίας;
ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΤΙ; ΝΑ ΜΟΥ
ΠΟΥΝ ΤΙ; Οτι τα μυστήρια των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ είναι «κατ’ οικονομίαν έγκυρα»;;;
ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΩ τέτοια
διπλωματική, παρατεταμένη και παρατραβηγμένη οικονομία!
ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΩ τέτοια
πανθομολογουμένη ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ! Μην με αναγκάζετε να είμαι ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ.
ΠΡΟΤΙΜΩ τον Νόμο του
Θεού, τους ΝΟΜΟΥΣ των Αγίων Πατέρων, ΟΧΙ επειδή είμαι τάχα «Άγιος ίσος με
αυτούς» αλλά ΑΚΡΙΒΩΣ, επειδή ακριβώς είμαι ΠΟΛΥ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ, δεν θέλω
να κολυμπάω, να βουλιάζω και να πνίγομαι στα ΘΟΛΑ νερά της ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ αλλά να
ΠΙΑΝΟΜΑΙ από το Σωσίβιο της ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ.
Εσείς, ας συνεχίζετε να
επικαλείσθε την «κατ’ άκραν σας οικονομίαν». ΚΑΙ
ΚΑΛΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑΝ!
Εύγε, Εύγε, Εύγε, τι κρίμα να μας χωρίζει ένας ολόκληρος πλανήτης αδελφέ μου Νικόλαε;
ΑπάντησηΔιαγραφήτι κρίμα να μην μπορώ να Λειτουργήσω για εσένα και την οικογένειά σου να σας κοινωνώ με όλη μου την χαρά;
Εύχομαι ο Θεός να μεριμνήσει για εσάς στην Αυστραλία, γιατί πολύ απλά ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ
Μόνο για την Αυστραλία εύχεσαι να μεριμνήσει ο Θεός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς στον Καναδά και στα άλλα μέρη της Γης δεν χρειαζόμαστε μέριμνα;
Καλό αγώνα, και καλή Χρονιά!
Εν Χριστώ,
Κωνσταντίνος
οκ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις δίκιο, Ανασκευάζω την ευχή:
Ευχομαι ο Τριαδικός Θεός να μεριμνήσει για όλα τα πλάσματα που κρατάνε την πίστι και αγωνίζονται απο σημείο εις σημείο στον πλανήτη γη.
Αμήν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάλι Καλή και Ευλογημένη Χρονιά!
Για να γίνει κατανοητός από τον άνθρωπο της κάθε εποχής το περιεχόμενο της χριστιανικής διδασκαλίας, πρέπει να χρησιμοποιούνται εκφραστικά σχήματα σύμφωνα με την εκάστοτε εκφραστική κοσμοαντίληψη, χωρίς να αλλοιώνεται το δίδαγμα της χριστιανικής πίστεως. Όπως είχε κάνει ο απόστολος Παύλος, ο οποίος μετέφερε την πίστη της μικρής αραμαϊκής κοινότητος της Παλαιστίνης στην ελληνορωμαϊκή οικουμένη. Αλλά για πολλούς χριστιανούς, οι οποίοι αντιλαμβάνονται την χριστιανική πίστη ως ζήτημα ορθότητας, της ιουδαῒζουσας-νομικίστικης κατά γράμμα διατύπωσης των εκκλησιαστικών κειμένων, αυτό ισοδυναμεί με προδοσία της πίστεως. Το γεγονός ότι ο σημερινός άνθρωπος αδυνατεί να τα κατανοήσει τους αφήνει αδιάφορους. Και το θλιβερότερο, όποιον προσπαθεί να διαδώσει την Ορθοδοξία στους μακράν αυτής, τον κατακεραυνώνουν ως "αιρετικό", "οικουμενιστή" και άλλα ευφάνταστα. Ο φόβος της επαφής με τον "άλλον" και ο απομονωτισμός (δείγμα απιστίας) δεν έχουν καμία σχέση με τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφή