Αλλο ένα έγκλημα του πολιτικού κόσμου! Εύγε.

ΠΟΝΗΡΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

Ισοπεδώνει νόμους και κανόνες κάθε χώρας και εξισώνει τους παράνομους μετανάστες με τους μόνιμους κατοίκους

Από τον Δημήτρη Ριζούλη

Ουδείς ασχολείται στην Ελλάδα με μια μεγάλη διεθνή συμφωνία για τη μετανάστευση, που σκοπό έχει να αλλάξει όλα όσα ισχύουν μέχρι σήμερα και έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Εμείς εδώ περί άλλα τυρβάζουμε και το πολιτικό προσωπικό ασχολείται με το πώς θα δυσφημήσει ή θα εκμεταλλευτεί τις κινητοποιήσεις των μαθητών για τα εθνικά θέματα. 
Την ίδια ώρα μια σειρά από ισχυρές χώρες όπως η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, η Ιταλία, η Ελβετία κ.λπ. συζητούν και απορρίπτουν τη διεθνή συμφωνία που προωθείται με κάθε τρόπο. Τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχουν και τα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας που, αντί να ενημερώσουν την κοινή γνώμη για όσα γίνονται παγκοσμίως στο Μεταναστευτικό και μας αφορούν άμεσα, αδιαφορούν.

Τη Α΄ (1η) του μηνός Δεκεμβρίου μνήμη, του Αγίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ του ΝΕΟΥ

Περί του Οσίου τούτου Αντωνίου του Νέου γράφονται εις τον Ευεργετινόν (έκδ. Ε΄, τόμ. Α΄ σ. 291 και έκδ. ΣΤ΄, τόμ. Α΄ σ. 478), ότι ούτος έχων πρότερον αρχοντικόν αξίωμα, ύστερον έγινε Μοναχός και ζήσας εν ησυχία έτη πολλά, εποίησεν αγώνας υπερφυσικούς. Αναγινώσκων δε ποτε τον περί υπακοής λόγον Ιωάννου της Κλίμακος, εύρεν εις το τέλος τούς λόγους τούτους· «όστις καθ΄ ησυχίαν καθήμενος, επέγνω την εαυτού ασθένειαν και απελθών πέπρακεν εαυτόν υπακοή, ούτος τυφλός ων, ακόπως προς Χριστόν ανέβλεψεν». Όθεν αφήσας την ησυχίαν παρέδωκε τον εαυτόν του εις εν Κοινόβιον, το οποίον ευρίσκετο εις την Κίον, την εν τη επαρχία των Βιθυνών. Γενόμενος δε δεκτός από τον Ηγούμενον του Κοινοβίου, πρώτον μεν διωρίσθη να υπηρετή εις την Εκκλησίαν, βαρυτάτης ούσης ταύτης της υπηρεσίας· και επιμείνας εις αυτήν επί τινα χρόνον, εζήτησε βαρυτέραν διακονίαν.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 1 Δεκεμβρίου 2018

Τη  Α΄  (1η)  του μηνός Δεκεμβρίου μνήμη του Αγίου Προφήτου ΝΑΟΥΜ.
                                                                                               
Ναούμ ο Άγιος Προφήτης ήτο από Ελκεσέμ πέραν εις Βατταρείμ, καταγόμενος από την φυλήν του Συμεών, ακμάσας προ Χριστού έτη υξ΄ (460), προεφήτευσε δε μετά τον Προφήτην Ιωνάν και έδωκε σημείον δια την πόλιν Νινευϊ, ότι αυτή θέλει αφανισθή εκ γλυκέων υδάτων και από πυρκαϊάν υπόγειον, της προφητείας του ταύτης πληρωθείσης και δια των έργων· διότι η περί την Νινευϊ λίμνη, πλημμυρίσασα από σεισμόν, κατεπόντισεν αυτήν και το πυρ, προερχόμενον από την έρημον, κατέκαυσε το υψηλότερον μέρος τής πόλεως. Ταύτα προφητεύσας εναντίον της Νινευϊ και συγγράψας την προφητικήν του βίβλον, την εις τρία κεφάλαια διηρημένην, εκοιμήθη εν ειρήνη και ετάφη εις την εαυτού γην. Ερμηνεύεται δε Ναούμ Ανάπαυσις ή Παράκλησις εγώ πάσιν ή φρόνημα ή υπόληψις.

«Ἐν κρυπτῷ» -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ο ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ χριστιανός ἐργάζεται πάντα «ἐν κρυπτῷ» καί ἀποφεύγει τήν προβολή καί τόν ἔπαινο τῶν ἀνθρώπων. Ἐνοχλεῖται ἀπό τά εὐμενῆ σχόλια καί ἀποστρέφει τό πρόσωπό του ἀπό τούς ἰδιοτελεῖς ἐγκωμιαστές του. Τήν τακτική αὐτή δέν ἐπιλέγουν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Θά ἔλεγα ὅτι οἱ περισσότεροι ζοῦν καί δραστηριοποιοῦνται, γιά νά προβάλλονται. Δυστυχῶς καί στούς κληρικούς ὑπάρχει αὐτή ἡ τάση. Στήν ἐποχή μας μάλιστα ἔχει κορυφωθεῖ, γιατί τήν ἐνισχύουν καί τά μέσα τῆς ἐπικοινωνίας, ὅπως ἡ τηλεόραση, τό διαδίκτυο, ὁ τύπος, τό ραδιόφωνο κ.λπ. Ὅμως ὅλες οἱ ἐκδηλώσεις τῶν φιλόδοξων ἀνθρώπων ἔρχονται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τά ὅσα τονίζει ὁ Χριστός στήν ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία του: «Νά προσέχετε τήν ἐλεημοσύνη σας, νά μή γίνεται μπροστά στούς ἀνθρώπους, γιά νά σᾶς ἐπιδοκιμάσουν. Ἀλλιῶς, μή περιμένετε ἀνταμοιβή ἀπό τόν οὐράνιο Πατέρα σας.

Ἡ μεγάλη πτῶσις τῆς Εὐρώπης

Ἡ πνευματικὴ πτῶσις τῆς Εὐρώπης δὲν ἔχει προηγούμενον. Αἱ ἀξίαι, αἱ ὁποῖαι διέκρινον τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἤπειρον δὲν ἔχουν οὐδεμίαν ἀξίαν. Δὲν εἶναι μόνον αἱ ἐκτρώσεις, ἤτοι αἱ δολοφονίαι ἀγεννήτων τέκνων. Εἶναι ἡ μεθοδικὴ προώθησις τοῦ πανσεξουαλισμοῦ καὶ τοῦ πανηδονισμοῦ, διὰ τῶν ὁποίων προωθεῖται ἡ κοινωνία τῶν Σοδόμων. Προσφάτως εἰς τὸν Εὐρωπαϊκὸν διαγωνισμὸν τραγουδιοῦ ἀνεδείχθη νικητὴς ἡ «Conchita» ἤτοι ἕνας ἄνδρας, ὁ ὁποῖος συμπεριφέρεται - ἐνδύεται ὡς γυναῖκα. Ἡ νίκη τῆς «Conchita» ἐχαιρετίσθη ἀπὸ τὰ περισσοτέρας πολιτικὰς ἡγεσίας τῆς Εὐρώπης, διότι διὰ τοῦ προσώπου αὐτοῦ πλήττεται ἡ παράδοσις καὶ προβάλλετται τὸ νέο πρότυπο τοῦ ἄρρενος. Εἰς τὴν Ἀμερικὴν ἀναγνωρίζεται ἡ ὁμοφυλοφιλία ὡς φυσιολογικὸς τρόπος ζωῆς καὶ θὰ ἀπαγορεύεται ἡ προσφώνησις «μπαμπά», διότι προφανῶς ὅλοι θὰ εἶναι «μαμάδες» μὲ υἱοθετημένα τέκνα.

Εχθροί 15χρονων πατριωτών

Η υπεράσπιση της πατρίδας είναι φασισμός, μίσος. Η πρόθεση να κρεμάσεις όσους την υπερασπίζονται είναι δημοκρατία, αγάπη
Αν προσέξετε καλά τη φωτογραφία, θα δείτε δύο συνθήματα: ένα το οποίο βρίσκεται στο βάθος, μέρος του οποίου καλύπτει μια κυρία με κόκκινο μπουφάν. Διακρίνεται καθαρά, όμως: «Κρεμάλα στους φασίστες». Υπάρχει και δεύτερο σύνθημα στην εικόνα. Βρίσκεται σε ένα μικρό πλακάτ, το οποίο κρατά διαδηλωτής. Κι αυτό είναι σαφές και έχει και μια πινελιά «παιδική»: «Φασιστάκι φασιστάκι ξύλο που θα το φας». 
Κι η απορία είναι: Ποιοι είναι οι «φασίστες» που θα φάνε ξύλο και θέλουν κρεμάλα; Οι πιτσιρικάδες που κάνουν καταλήψεις στα σχολεία τους, υπερασπιζόμενοι την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Ποιοι είναι οι «αντιφασίστες» που δηλώνουν ότι θα τους δείρουν και θα τους κρεμάσουν; Η Αριστερά, φυσικά. Από κοντά και οι φιλελεύθεροι δικαιωματιστές, που είτε σιωπούν διότι φοβούνται να μιλήσουν (κάθε διατύπωση ξεκάθαρης θέσης τούς τρομάζει) είτε ψελλίζουν νεφολογίες, που δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά ήπια αποδοκιμασία των μαθητικών κινητοποιήσεων.

Οἱ δύο μεγαλύτεροι ἐχθροί τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἀγωγῆς -- Τοῦ κ. Νικολάου Χ. Χαρακάκου, Καθηγητοῦ Θεολογίας - διδάκτορος Θεολογίας καὶ Φιλοσοφίας

Ὁ ''πολυφυλετικός'', ''πολυθρησκευτικός'', ''πολυπολιτισμικὸς'' καί, στὴν πραγματικότητα, ἐθνοδιαλυτικός ἀποχριστιανισμὸς καὶ γραικυλισμὸς στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημά μας ἔχει τὴν δική του ''ἰδεολογία'': τὸν νεοδιεθνιστικὸ ''εὐρωπαϊσμό''. Προσομοιάζει πρὸς τὸν κομμουνιστικὸ διεθνισμὸ ὡς πρὸς τὸ ὅτι μεριμνᾶ πρωτίστως γιὰ τὸν θρησκευτικὸ καὶ ἐθνικὸ ἀποχρωματισμὸ τῆς Παραδοσιακῆς Χριστιανικῆς καὶ Ἑλληνικῆς Παιδείας. Ἡ παρουσία ἀλλοδαπῶν μαθητριῶν καὶ μαθητῶν στὰ σχολεῖα δὲν εἶναι τυχαία συνέπεια τῆς μεταναστεύσεως καὶ λαθρομεταναστεύσεως τῶν οἰκογενειῶν των, ἀλλὰ μέρος τοῦ σκόπιμου σχεδιασμοῦ τῶν εὐρωζωνικῶν κέντρων, γιὰ νὰ τεθοῦν ἐκποδὼν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Πατριωτικὴ Ἑλληνοπρέπεια ἀπὸ τὴν Ἐκπαίδευσι, ἀντικαθιστάμενες ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ σύγχυσι καὶ τὴν δίχως Ἑλληνικὴ Φιλοσοφικὴ Πνευματικότητα μηδενιστικὴ ''εὐρωπαιδεία''. Τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀγωγή. Ποιούς; Μὰ τοὺς ἀρνητάς τῆς Ταυτότητός μας. Ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικούς. Μαρξιστάς καὶ ''εὐρωπαϊστάς''.

Η «προσφορά» των παπικών στην Κύπρο γράφτηκε με το αίμα των Ορθοδόξων


Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου διακηρύσσει ότι η Παπική παρασυναγωγή είναι αδελφή Εκκλησία, ενώ για τον Πάπα λέγει ότι είναι ο Προκαθήμενος της αδελφής Εκκλησίας και είναι κανονικός Επίσκοπος της Πρεσβυτέρας Ρώμης . (Εκκλ. Πρακτορείον «amen” ).

Το 1192 πάτησε το πόδι του στην Κύπρο το ανάλγητο παπικό τάγμα των Ναϊτών. Το Πάσχα του ίδιου έτους κατέσφαξαν, εντός του Ορθοδόξου Ι. Ναού της Παναγίας της Λευκωσίας, τα γυναικόπαιδα και τους γέροντες, που κατέφυγαν εκεί για να σωθούν. Οι διάδοχοι των Ναϊτών, Λουϊζιάνοι, έμειναν στην Κύπρο 300 χρόνια, διώκοντας σκληρότατα την Ορθόδοξη Εκκλησία. Επί των ημερών τους πλημμύρησε η Κύπρος από μοναχούς παπικών ταγμάτων, κατήργησαν δεκατέσσερις Ορθόδοξες Επισκοπές, περιορίζοντάς τες σε τέσσερις και τις έθεσαν υπό την δικαιοδοσία τους. Το 1260 ο πάπας Αλέξανδρος απαγόρευσε την εκλογή Αρχιεπισκόπου Κύπρου.

«Αι απειλαί τους άφρονας καταπλήττουσι» -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Όλα  τα  κατάφερε ο ΟΗΕ, όπου γης παρενέβη. Αδρή η εμπειρία των Ελλήνων από την … απομάκρυνση τού Αττίλα από την Κύπρο, την … απόκρουση τής κλιμακούμενης τουρκικής απειλής στο Αιγαίο και άλλα συναφή κατορθώματά του επιβολής τής ειρήνης και τής δικαιοσύνης στο κόσμο. Ο φερετζές τού έλειπε μάλλον και το πέτυχε. Ονομάζεται «Παγκόσμιο Σύμφωνο για μια ασφαλή, συντεταγμένη και ρυθμισμένη μετανάστευση».
Επίκειται (10-11 Δεκεμβρίου) η Διάσκεψη τού Μαρακές όπου οι 193 χώρες – μέλη τού ΟΗΕ καλούνται να επικυρώσουν το Σύμφωνο. Ήδη όμως πολλές απ’ αυτές με εμπειρίες τού φαινομένου δηλώνουν την άρνησή τους. Πρώτες οι ΗΠΑ και ακολουθούν Ισραήλ, Αυστραλία, Αυστρία, Ελβετία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Κροατία, Εσθονία και η γειτονική μας Βουλγαρία. Εικάζουμε και πολλές άλλες.

H Θεοτόκος -- του αειμνήστου Παναγιώτου Γκιουλέ

Ως προεγνωσμένον και κρύφιον Μυστήριον της Αγίας Τριάδος και ως Μήτηρ της Νοεράς Ησυχίας εις τα Άγια των Αγίων

Ιλιγγιά ο ανθρώπινος νους προ του ασυλλήπτου Θεολογικού Μυστηρίου της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και ο ανθρώπινος λόγος μένει άφωνος και σιωπών, γιατί αδυνατεί να εκφράση το ασύλληπτο, απερινόητο, άρρητο και ανέκφραστο αυτό μυστήριο της ευσεβείας!...                                                                                                                                                         
Γιατί όντως και «ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί(1)» δια της Θεοτόκου. Γιατί η Παρθένος εγέννησε «εν σαρκί», τον ενυπόστατο Λόγο του Πατρός, την ενυπόστατη Αλήθεια και Ζωή(1α) και έγινε η ουράνιος παστάς του Λόγου, που μέσα Της ετελεσιουργήθη το μέγα Μυστήριο της υποστατικής ενώσεως θείας και ανθρωπίνης φύσεως. Γι΄ αυτό ο ιερός Ιωάννης ο Δαμασκηνός θεολογεί: «Δικαίως και αληθώς Θεοτόκον την Αγίαν Μαρίαν ονομάζομεν· τούτο γαρ όνομα, άπαν το μυστήριον της οικονομίας συνίστησιν»(2). Αυτό σημαίνει ότι το Μυστήριο της Θεοτόκου, ως συνιστών και εκφράζον «άπαν το μυστήριον της θείας οικονομίας», είναι «κρύφιον». Γιατί, κατά την έκφρασιν, του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, ο Ιησούς «κρύφιος εστί και μετά την έκφανσιν και εν τη εκφάνσει και εν ουδενί λόγω ή νω το κατ΄ αυτόν εξήκται μυστήριον. Ώστε και νοούμενον άγνωστον μένει και λεγόμενον άρρητον μένει»(3). Το μυστήριο, δηλαδή, της Θεοτόκου, είναι και θα παραμείνη κρύφιο και κεκρυμμένο, γιατί και ο Ιησούς και κατά την σάρκωση και μετά την σάρκωση, παραμένει κρύφιος και κεκρυμμένος και το ανερμήνευτο μυστήριό Του, δεν μπορεί να εξηγηθή, από κανένα νου και από κανένα ανθρώπινο λόγο.

Δελτίο Τύπου ομιλίας κ. Θεοφάνη Μαλκίδη στην Κόρινθο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κόρινθος, 26/11/2018
Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο εργατικό Κέντρο Κορίνθου την Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 2018 η προγραμματισμένη ομιλία του κ. Θεοφάνη Μαλκίδη, Δρ. Κοινωνικών Επιστημών Παντείου Πανεπιστημίου με θέμα: "Ελληνισμός Διωκόμενος: Από τον Καποδίστρια και τη γενοκτονία, στη Μακεδονία".
Ο κ. Μαλκίδης έτυχε θερμής υποδοχής από τους φορείς και τους Συλλόγους που συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση, καθώς και από τους επισήμους και το κοινό που παραβρέθηκαν στο Εργατικό Κέντρο. Η συγκλονιστική ομιλία του Θεοφάνη Μαλκίδη, αφιερώθηκε στη μνήμη του Εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα, ενώ η εκδήλωση ξεκίνησε με ενός λεπτού σιγή για τους νεκρούς ήρωες του ελληνισμού από την Κύπρο και τον Πόντο μέχρι την Μικρά Ασία, τον Μακεδονικό Αγώνα και τους Bαλκανικούς πολέμους, το έπος του '40 και την Βόρειο Ήπειρο.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου 2018

Τη Λ΄ (30η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου ΑΝΔΡΕΟΥ του Πρωτοκλήτου.                                                                                                    

Ανδρέας ο ένδοξος Απόστολος του Κυρίου κατήγετο από μικράν περίχωρον της Ιερουσαλήμ, ήτις ωνομάζετο Βηθσαϊδά, και η οποία ήτο πατρίς και των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Φιλίππου· είχε δε ο Άγιος Ανδρέας αδελφόν τον κορυφαίον Απόστολον Πέτρον. Βηθσαϊδά δε είναι όνομα Εβραϊκόν και ερμηνεύεται Ελληνιστί τόπος αλιείας· αύτη κατά τους χρόνους εκείνους ήτο άσημος, καθό πόλις μικρά, νυν όμως τυγχάνει επισημοτάτη, διότι εκ ταύτης εξήλθον οι Μαθηταί και Απόστολοι και ιδίως οι αδελφοί Πέτρος ο Κορυφαίος και Ανδρέας ούτος ο Πρωτόκλητος. Όθεν είναι αύτη σήμερον ιστορικωτάτη και ενδοξοτάτη και ταύτην όλος ο κόσμος, βασιλείς και άρχοντες, μικροί και μεγάλοι, τιμώσι και θαυμάζουσι, διότι εις εκείνην την πόλιν ο Κύριος ημών εύρεν αγαθούς και ταπεινούς ανθρώπους, τους οποίους εκάλεσε Μαθητάς του και οι οποίοι αμέσως τον ηκολούθησαν προθύμως.

Για τον μεγάλο Γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, τον τόσο αγαπητό και στον άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη,

Ομιλία με θέμα «Η πνευματική διαθήκη του Οσίου Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ», πραγματοποίησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Δορμπαράκης, στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου. 
Για τον μεγάλο Γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ, τον τόσο αγαπητό και στον άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, με τον οποίο διατηρούσε μία ιδιαίτερη πνευματική και στενή σχέση, έστω κι αν δεν είχαν ποτέ συναντηθεί προσωπικά, έχουν γράψει, γράφουν και θα συνεχίσουν πολλοί να γράφουν πολλά, τόνισε στην αρχή του λόγου του ο π. Γεώργιος......

***
Η συνέχεια είναι της "Ορθόδοξης Φωνής" :
Η μικτή μονή του Έσσεξ Αγγλίας του Γέροντα Σωφρονίου!
Όταν ο Μέγας Αρσένιος είπε εις την Ρωμαία συγκλητική που του ζήτησε να προσεύχεται γι αυτήν: «είθε ο Θεός να εξαλείψει το μνημόσυνό σου από την σκέψι μου» και αυτό ο Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας Θεόφιλος το ανέλυσεν ότι δεν εννοούσε ο Άγιος κάτι το κακό αλλά δεν ήθελε να την φέρνη εις την σκέψιν, καθ’ ότι ο διάβολος, είπε, πολεμεί τους μοναχούς δια των γυναικών. Τώρα εάν οι μοναχοί της ωραίας Αγγλίας είναι ανώτεροι του Μεγάλου Αρσενίου και δεν πολεμούνται πλέον διά των γυναικών, τότε είναι άξιοι προσκυνήσεως. Αλλά κι άξιοι προσκυνήσεως εάν είναι, το ότι το παράδειγμα των αγίων αυτών δημιουργεί προηγούμενον εις την Εκκλησίαν, αυτό και μόνον νομίζω είναι ένας λόγος να τους παρακαλέσωμεν να διορθώσουν τα του οίκου των. (O.T.)

ΜΖʼ Ἱεροῦ Κανόνος Στʼ Οἰκουμενικῆς Συνόδου:                                                                                    

«Μήτε ἐν ἀνδρώω Μοναστηρίω γυνή, μήτε ἐν γυναικείω ἀνήρ, καθευδέτω. Παντὸς γὰρ προσκόμματος καὶ σκανδάλου ἔξω εἶναι δεῖ τοὺς πιστοὺς καὶ πρὸς τὸ εὔσχημον καὶ εὐπρόσεδρον τῷ Κυρίῳ, τὸν ἑαυτῶν εὐθετίζειν βίον. εἰ δὲ τις τοῦτο πράξοι, εἴτε Κληρικός εἴη, εἴτε λαϊκός, ἀφοριζέσθω.

Κ΄ Ἱεροῦ Κανόνος Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου:
«Ἀπό τοῦ παρόντος ὁρίζομεν μὴ γίνεσθαι διπλοῦν Μοναστήριον, ὅτι σκάνδαλον καὶ πρόσκομμα τοῖς πολλοῖς γίνεται τοῦτο... Μὴ διαιτάσθωσαν ἐν ἑνί Μοναστηρίω. Μοναχοί καί Μοναχαί. μοιχεία γὰρ μεσολαβεῖ τὴν συνδιαίτησιν. Μὴ εχέτω Μοναχός παρρησίαν πρὸς Μονάστριαν ἤ Μονάστρια πρὸς Μοναχόν, ἰδία προσομιλεῖν. Μὴ κοιταζέσθω Μοναχός ἐν γυναικίω Μοναστηρίω, μηδέ συνεσθιέτω Μονάστρια κατὰ μόνας...»
Η  Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κατεδίκασε το 1987 διὰ συνοδικοῦ δικαστηρίου εἰς τὴν ἐσχάτην ποινήν τῆς καθαιρέσεως τὸν ἱερομόναχον Ἄγγελον Ἀναστασίου, μὲ πρωτίστην κατηγορίαν «τὴν σύμπηξιν μικτῆς μοναστικῆς ἀδελφότητος» ἐν Ἀθήναις 
«Απόστρεψον οφθαλμόν από γυναικός ευμόρφου, και μη καταμάνθανε κάλλος αλλότριον· εν κάλλει γυναικός πολλοί επλανήθησαν» (Σειρ. θ:8).
 Ιδιαιτέρως ηνοχλείτο ο Όσιος Σεραφείμ του Σαρώφ από τας επισκέψεις γυναικών. Δια τούτο παρεκάλεσε τον Ηγούμενον Ησαϊαν να απαγορεύση να έρχονται γυναίκες εις τον λόφον του, τον οποίον είχεν ονομάσει Άθω. (ιδ: 485).

Πατριάρχης Μόσχας: Ἡ ταυτότης τοῦ Ρώσου πολίτου, συνδυάζεται μὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ τὸν Ὀρθόδοξον Πολιτισμόν

«Ρῶσος εἶναι αὐτὸς ποὺ θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του ὅτι εἶναι Ρῶσος, ποὺ δὲν ἔχει ἄλλες ἐθνικὲς προτιμήσεις, ποὺ σκέφτεται καὶ μιλάει ρωσικὰ καὶ ἀναγνωρίζει τὴν Ὀρθοδοξία ὡς βάση τοῦ ἐθνικοῦ καὶ πνευματικοῦ μας πολιτισμοῦ, ποὺ εἶναι κοινὸς μὲ τὴ μοῖρα τοῦ ρωσικοῦ λαοῦ», ἔτσι καθόρισε τὸν Ρῶσο, ὁ Πατριάρχης Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν Ρωσσιῶν, Κύριλλος σὲ φεστιβὰλ τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας στὴ Μόσχα, ποὺ πραγματοποιήθηκε στὶς 11 Νοεμβρίου. Στὴ γιορτὴ συμμετεῖχαν πάνω ἀπὸ 400 ἐκπρόσωποι τοῦ κοινοβουλίου καὶ πολιτικῶν ὀργανώσεων τῆς κοινωνίας ἀπὸ 40 ρωσικὲς περιφέρειες. Ὁμόφωνα ἐγκρίθηκε κατὰ τὴ συνέλευση ἡ «Δήλωση τῆς ρωσικῆς ταυτότητας», ὅπου τονίσθηκε ὅτι: «Ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι ὅλοι οἱ Ρῶσοι πρέπει νὰ ἀναγνωρίσουν τὴν Ὀρθόδοξη Χριστιανοσύνη, βάσει τοῦ ἐθνικοῦ τους πολιτισμοῦ, εἶναι δικαιολογημένη καὶ δίκαιη.

ΕΝΩΣΙΣ Ή ΥΠΟΤΑΓΗ; --- του αειμνήστου Σεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Δια μίαν νέαν Εκκλησίαν
Μέσα στη χαρακτηριστική των καιρών μας γενική σύγχυση και ανατροπή των εννοιών, γίνεται ένα σοβαρό μπέρδεμα, που προσβάλλει ό,τι ιερότερο σ΄ αυτό τον κόσμο, την αγία μας Εκκλησία, και θέτει σε κίνδυνο ό,τι πολυτιμότερο, τη σωτηρία μας. Ποιο είναι το μπέρδεμα; Θα το εκθέσω απλά· Γνώρισμα της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, είναι η οικουμενικότητα, το να απλώνει, δηλαδή, την αγάπη και να προτείνει τη σωστική δύναμή της σε όλη την οικουμένη. Η Εκκλησία, κατά το παράδειγμα του Κυρίου και Αρχηγού της Ιησού Χριστού, «θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ. 2, 4). Σε καμμία περίπτωση, όμως και για κανένα λόγο η Εκκλησία δεν αδικεί την αλήθεια, για να εξυπηρετήσει δήθεν την αγάπη, διότι αποκομμένη από την αλήθεια η αγάπη εκφυλίζεται σε απάτη. Αυτή την απάτη προβάλλει εντυπωσιακά και φαντασμαγορικά η αίρεση του Οικουμενισμού.

Ἀγρυπνία Ἁγίου Ἀνδρέου

Φέρουμε σέ γνώση τῶν εὐλαβῶν Χριστιανῶν ὅτι τήν Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018 θά τελεσθεῖ ὁλονύκτια πανηγυρική ἀγρυπνία, κατά τό ἁγιορείτικο τυπικό, ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου καί πανευφήμου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου (30η Νοεμβρίου).
Ἀπό τίς 10:00 μ.μ. ἕως τίς 4:00 π.μ.
Θά τεθεῖ σέ προσκύνηση τεμάχιο ἐκ τῶν χαριτοβρύτων λειψάνων τοῦ Ἁγίου.
Ἡ πύλη θά ἀνοίξει στίς 9:45 μ.μ. καί θά παραμείνει ἀνοικτή καθ' ὅλην τήν διάρκεια τῶν ἀκολουθιῶν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς  IΕΡΑΣ  ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΧΩΡΙΟΥ

O Συναξαριστής της ημέρας.


Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2018

Τη ΚΘ΄ (29η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΠΑΡΑΜΟΝΟΥ και των συν αυτώ Τριακοσίων Εβδομήκοντα ΜΑΡΤΥΡΩΝ.                                                                         

Παράμονος ο Άγιος Μάρτυς και οι συν αυτώ ασκήσαντες Άγιοι Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Δεκίου και Ακυλίνου άρχοντος της Ανατολής εν έτει σν΄ (250), η δε αιτία του Μαρτυρίου αυτών υπήρξε τοιαύτη. Εις ένα τόπον, Ιερόν ονομαζόμενον, της Βαλσατίας, ήτοι της νυν λεγομένης Μπάστρας ή Βασόρας της ευρισκομένης παρά το στόμιον του Τίγρητος ποταμού, αναβρύουσι θερμά νερά πλούσια, τα οποία ιατρεύουσιν ασθενείας. Εις τα θερμά λοιπόν ταύτα επήγεν ο άρχων Ακυλίνος, ίνα ιατρευθή από ασθένειαν σωματικήν, η οποία τον ηνώχλει.

Θεωρία καὶ πρᾶξις -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στις διάφορες συναντήσεις πού πραγµατοποιοῦν οἱ χριστιανοί συχνά γίνεται λόγος γιά ἐνάρετους ἀνθρώπους, πού εἶναι ἀνάµεσά µας καί προσφέρουν σηµαντικό πνευµατικό ἔργο. Περιγράφονται γεγονότα καί καταστάσεις µέ ἐνθουσιασµό καί ὑπερβολή καί δηµιουργοῦνται ἐντυπώσεις ἀδικαιολόγητες, γιατί ἡ πραγµατικότητα εἶναι διαφορετική. Αὐτό συµβαίνει, γιατί ἀγνοοῦν οἱ ἄνθρωποι ὅτι ἄλλο εἶναι ἡ γνώση τῶν ἀρετῶν καί ἄλλο ἡ ἀπόκτησή τους. Οἱ θεολόγοι καί οἱ ἱεροκήρυκες µιλοῦν µέ ἄνεση καί ἐνθουσιασµό γιά τίς ἀρετές, ἀλλά γιά τόν κόπο καί τόν ἱδρώτα πού ἀπαιτεῖ ἡ ἀπόκτησή τους δέν κάνουν λόγο! Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέει ὅτι «ἀρετή πού δέν ἀσκεῖται ἔµπρακτα, γρήγορα, κάτω ἀπό τήν ἐπήρεια τῶν διαφόρων περιστάσεων, ἐξαφανίζεται». Ἐνάρετος λοιπόν δέν εἶναι ὁ θεωρητικός τῆς ἀρετῆς, ἀλλά ὁ ἐργάτης τῆς ἀρετῆς. Ὄχι αὐτός πού µελετάει, µιλάει καί γράφει γιά τήν ἀρετή, ἀλλά αὐτός πού ταπεινά τηρεῖ τίς ἐντολές, δέν κάνει θόρυβο, συναισθάνεται τίς ἀδυναµίες του καί ζητάει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Του μακαριστού γέροντα Χρυσοστόμου Σπύρου

…Ποία υπήρξεν η στάσις των Ορθοδόξων έναντι της παναιρέσεως του Οικουμενισμού; Ενταύθα η έκπληξις ανακόπτει τον λόγον και η λύπη επιβραδύνει την σκέψιν. Τα γενόμενα είναι άξια θρήνου μάλλον ή διηγήσεως. Τα γνωρίζετε κάλλιον παντός άλλου! Είναι αναντίρρητον ότι, και μία μόνον απλή σύγκρισις της συγχρόνου εκκλησιαστικής καταστάσεως και της του παρελθόντος τοιαύτης, δημιουργεί βαρυτάτην κατάθλιψιν εις τον αληθή εραστήν της Ορθοδοξίας. Το πάλαι, δια την παράβασιν ενός και μόνον ιερού κανόνος, έστω απλής ηθικής τάξεως και ευταξίας, εξεγείρετο πλήθος κληρικών και λαϊκών, αγωνιζομένων άχρι δεσμών και φυλακής, εξοριών και αυτού του θανάτου, μη υποστελλόντων όμως ουδέ μέχρι κεραίας την ευθαρσή ομολογίαν των! Απηύθυνον το του Προδρόμου «ουκ έξεστί σοι» εις βασιλείς και Πατριάρχας, ουδέν προτιμώντες της του Χριστού Εκκλησίας και της ευνόμου Αυτής λειτουργίας! Σήμερον, εξ αντιθέτου, ενώ πορθείται σύνολος η των Πατέρων διδασκαλία και τα περί την πίστιν ναυάγια πυκνά, «σιγά των ευσεβούντων τα στόματα» (Μ. Βασιλείου επιστ. 92), η των ποιμένων παρρησία, πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων, ουδέ ίχνη διασώζει αγωνιστικής διαθέσεως των αρχαίων πατέρων, τα των αιρέσεων κύματα όντως δεινά και πολλά και «βράχος» ουδείς…

«Δος αίμα και λάβε πνεύμα» - του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθ. Θεολογικής Παν. Αθηνών

Οι υπηρεσίες της σύγχρονης ψυχολογίας στην βελτίωση των όρων της ζωής του ανθρώπου είναι ασφαλώς όχι απλώς αξιόλογες αλλά και επαινετές. Η ευρεία διάδοση των ψυχολογικών γνώσεων συνετέλεσε και συντελεί στην κατανόηση του ανθρώπου από τον άνθρωπο σε όλες τις εκδηλώσεις του και τις μορφές ή τους τομείς της ζωής του. Η συνεχώς σωρευμένη ψυχολογική εμπειρία, από τη μεθοδική έρευνα ή το αυθόρμητο και τυχαίο ψυχολογικό γεγονός, τίθεται συνεχώς στην υπηρεσία της βελτιώσεως και εξομαλύνσεως της καθημερινής ζωής του ανθρώπου. Αυτό σημαίνει ότι η πορεία της ζωής του ανθρώπου διαποτίζεται συνεχώς από το πνεύμα της ψυχολογίας «για ένα καλύτερο σήμερα»! Ό,τι είναι ψυχολογικό, είναι χρήσιμο σαν δείκτης ζωής, Ενώ κάθε «αψυχολόγητο» θεωρείται σαν κάτι σχεδόν … απάνθρωπο!
Η τάση αυτή να «ψυχολογοποιούμε» την ύπαρξη και τη δράση του ανθρώπου είναι πολύ χρήσιμη, αλλά. .. μέχρις ενός σημείου!

Τὸ κοράνιον «βιβλίον εἰρήνης» κατὰ τὸν Πάπαν κ. Φραγκίσκον

Ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας κατὰ τὴν ἐπιστροφήν του ἀπὸ τὴν Τουρκίαν εἰς τὴν Ρώμην, ἀπεκάλεσε τὸ Κοράνιον «ἕνα βιβλίον εἰρήνης». Τὸ Κοράνιον ἀμφισβητεῖ τὸν Χριστὸν ὡς Θεὸν καὶ διδάσκει τὸν ἱερὸν πόλεμον ἐναντίον τῶν ἀπίστων. Μὲ ὁδηγὸν τὰς ἐντολὰς τοῦ Κορανίου οἱ τζιχαντισταὶ ἐκδιώκουν, ἀτιμάζουν γυναῖκας, πωλοῦν ὡς σκλάβας ἀνηλίκους κορασίδας ἢ τὰς ἔχουν διὰ τὴν ἐκπλήρωσιν τῶν γενετησίων ἐπιθυμιῶν των, ἐκριζώνουν ἀπὸ τὰς πατρογονικὰς ἑστίας των τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Μεσοποταμίας, σφάζουν τοὺς Χριστιανικοὺς πληθυσμούς. Ἀλλὰ καὶ εἰς πολιτισμένα ἰσλαμικὰ κράτη παραβιάζονται τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα τῶν γυναικῶν εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἰσλαμικῆς θρησκείας, ἐπιτρέπεται ἡ πολυγαμία καὶ τὸ οἰκογενειακὸν δίκαιον ὑπάγεται (ὄχι εἰς τὰ πολιτικὰ - ποινικὰ δικαστήρια) εἰς τὸν τοπικὸν Μουφτήν.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 28 Νοεμβρίου 2018

Τη ΚΗ΄ (28η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Ομολογητού και Μάρτυρος ΣΤΕΦΑΝΟΥ του Νέου.                                                                                                                

Στέφανος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ο Νέος, ο δια πασών των αρετών πεπλουτισμένος, ήτο από την Κωνσταντινούπολιν, εις την οποίαν εγεννήθη κατά τας ημέρας του Βασιλέως Αναστασίου Β΄ του και Αρτεμίου καλουμένου, του βασιλεύσαντος εν έτει ψιγ΄ - ψιε΄ (713 – 715). Είναι δε πράγματι μέγας πλούτος και θείον πράγμα η αρετή και πολλών εγκωμίων αξία αληθώς, όχι μόνον διότι ανταμείβει τους φίλους της φιλοτίμως, αλλά και διότι μόνον δι’ αυτών των εγκωμίων δύναται να σύρη προς το μέρος της τους φίλους της εξάπτουσα τον ζήλον εις τας ψυχάς και τας καρδίας αυτών. Επαινούντες δε τους φιλαρέτους και διηγούμενοι προθύμως τον βίον αυτών, δεικνύομεν προς αυτούς ευγνωμοσύνην και ευλάβειαν και παρακινούμεν και άλλους να μιμώνται αυτούς.

Οἱ δύο μεγαλύτεροι ἐχθροί τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἀγωγῆς -- Τοῦ κ. Νικολάου Χ. Χαρακάκου, Καθηγητοῦ Θεολογίας - διδάκτορος Θεολογίας καὶ Φιλοσοφίας

Ὁ ''πολυφυλετικός'', ''πολυθρησκευτικός'', ''πολυπολιτισμικὸς'' καί, στὴν πραγματικότητα, ἐθνοδιαλυτικός ἀποχριστιανισμὸς καὶ γραικυλισμὸς στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημά μας ἔχει τὴν δική του ''ἰδεολογία'': τὸν νεοδιεθνιστικὸ ''εὐρωπαϊσμό''. Προσομοιάζει πρὸς τὸν κομμουνιστικὸ διεθνισμὸ ὡς πρὸς τὸ ὅτι μεριμνᾶ πρωτίστως γιὰ τὸν θρησκευτικὸ καὶ ἐθνικὸ ἀποχρωματισμὸ τῆς Παραδοσιακῆς Χριστιανικῆς καὶ Ἑλληνικῆς Παιδείας. Ἡ παρουσία ἀλλοδαπῶν μαθητριῶν καὶ μαθητῶν στὰ σχολεῖα δὲν εἶναι τυχαία συνέπεια τῆς μεταναστεύσεως καὶ λαθρομεταναστεύσεως τῶν οἰκογενειῶν των, ἀλλὰ μέρος τοῦ σκόπιμου σχεδιασμοῦ τῶν εὐρωζωνικῶν κέντρων, γιὰ νὰ τεθοῦν ἐκποδὼν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Πατριωτικὴ Ἑλληνοπρέπεια ἀπὸ τὴν Ἐκπαίδευσι, ἀντικαθιστάμενες ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ σύγχυσι καὶ τὴν δίχως Ἑλληνικὴ Φιλοσοφικὴ Πνευματικότητα μηδενιστικὴ ''εὐρωπαιδεία''. Τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀγωγή. Ποιούς; Μὰ τοὺς ἀρνητάς τῆς Ταυτότητός μας. Ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικούς. Μαρξιστάς καὶ ''εὐρωπαϊστάς''.

Η ΟΥΔΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΕΙΑ

Αν το θρησκεύειν έχει κοινωνικό ρόλο και δεν είναι μόνο «προσωπική υπόθεση», γιατί να μη γίνει κοινωνικός κανόνας;

Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο*

Οι διοικούντες την «Ευρωένωση», παρά την κατατριβή τους με ένα αντικείμενο που (υποτίθεται ότι...) αποτελεί πραγμάτωση κοινωνικής και, προφανώς, μονιμότερης ενότητος μεγάλου αριθμού λαών, επηρεάζονται τόσο πολύ από τρέχοντα ερωτήματα (γεωπολιτικά, διοικητικά, δικαστικά, οικονομικά, νομισματικά, τραπεζικά κ.λπ.), ώστε δεν έχουν πια νου, ικανότητα και χρόνο να εξετάσουν βαθύτερα κριτηριακά ζητήματα ενότητος των Ευρωπαίων.

Πάπας: «Εἶναι ἄρρωστη ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία»!

ΕΝΑ ἀκόμη ἰσχυρὸ «χαστούκι» στὴν Ὀρθοδοξία μας ἀπὸ τὸν «ἀλάθητο» τῆς Ρώμης: Οὔτε λίγο οὔτε πολὺ χαρακτήρισε τὴν Ἐκκλησία μας «ἄρρωστη». Καὶ ξέρετε γιατί; Ἐπειδὴ δὲν εἶναι ἑνωμένη μὲ τὸν «ἀντιπρόσωπο τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ καὶ διάδοχο τοῦ Ἁγίου Πέτρου»! Μὲ ἄλλα λόγια ἐπειδὴ δὲν εἴμαστε ὑποταγμένοι στὴν δαιμονικὴ ἐξουσία του, ἐπειδὴ δὲν φιλοῦμε τὴν παντόφλα του! Αὐτὸ ἀποκάλυψε ὁ διακεκριμένος δημοσιογράφος κ. Γ. Παπαθανασόπουλος σὲ ἀποκαλυπτικὸ ἄρθρο του. Δεῖτε τί εἶπε ὁ θρασὺς καταληψίας τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσεως: «Ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δὲν εἶναι ἑνωμένη περὶ τὸν Ἐπίσκοπο εἶναι μία ἄρρωστη Ἐκκλησία». Δεῖτε ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ «Ἐπίσκοπος»: ὁ ἑνωμένος «μὲ τὸν Πάπα στὴ Μία, Μοναδικὴ (unique) Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι ἡ δική μας, ἡ Ἱεραρχικὴ Ἁγία Μητέρα Ἐκκλησία»! Προσέξτε καὶ τὸν ὅρο «Ἱεραρχική», ποὺ σημαίνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία, κατὰ τὸν «ἀλάθητο» εἶναι «ἱεραρχική», δηλαδὴ ἔχει κεφαλὴ τὴν «ἀφεντιά» του! Δεῖτε πῶς ἐννοεῖ τὴν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν»: ξεδιάντροπα ὡς ὑποταγὴ στὴν ἐξουσία του! Καθόλου τυχαῖο, ὅτι αὐτὰ τὰ προκλητικά, τὰ εἶπε λίγες ἡμέρες πρὶν μεταβεῖ στὸ Φανάρι! Τὸ μόνο ποὺ μποροῦμε νὰ ποῦμε εἶναι τὸ ἑξῆς αὐτονόητο: Ἂν εἶχαν ἔστω ἐλάχιστο φιλότιμο οἱ «δικοί» μας οἰκουμενιστὲς ἔπρεπε νὰ «τινάξουν στὸν ἀέρα» τοὺς ἀτελέσφορους διαλόγους μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ νὰ ματαιώσουν τὴν ὑποδοχή του στὸ Φανάρι. Ἀλλὰ δυστυχῶς, ἄλλη εἶναι ἡ τραγικὴ πραγματικότητα, δὲν ἔβγαλε κανένας τους «ἄχνα»!

“O.T”  αριθ. Φύλλου 2048

Ἱερά Μονή Φιλοσόφου Γορτυνίας, «τό κρυφό σχολειό» -- Τοῦ ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη


Ἡ µονή βρίσκεται σέ µιά χαράδρα τοῦ Λουσίου ποταµοῦ καί ἱδρύθηκε τό 9601 ἤ, κατά ἄλλους, τό 9672 ἀπό τόν βυζαντινό ἄρχοντα Ἰωάννη Λαµπαρδόπουλο, πού ἦταν φίλος τοῦ αὐτοκράτορα Νικηφόρου Φωκᾶ.3 Πράγµατι, ἡ µονή αὐτή βρίσκεται «Κολληµένη σάν ὄστρακο» στόν ἱερό «βράχο τῆς Μονόπορης».4 Ἔχει ὀνοµαστεῖ ὡς «ἡ ἀρχόντισσα τοῦ φαραγγίου» καί ἔχει κτιστεῖ στήν περιοχή «Μονόπορη» πού εἶναι τό καλύτερο καί ὀµορφότερο τµῆµα τοῦ φαραγγιοῦ.5 Πρόκειται, ὅπως προλογικῶς ἀναφέραµε, γιά ἕνα ἀπό τά πιό παλαιά µοναστήρια τῆς Πελοποννήσου.6 Νά σηµειωθεῖ ὅτι ἡ µονή ἔχει χαρακτηριστεῖ διατηρητέο µνηµεῖο.

Άγιος Γρηγόριος Β΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Μέγας ούτος της Ορθοδόξου Εκκλησίας αστήρ διεκρίθη δια τους αγώνας του εναντίον των λατινοφρόνων και λατινοφίλων ενωτικών της εποχής του, υπήρξε δε ο σφοδρότερος αντίπαλος του λατινόφρονος Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου. Πριν εισέτι χειροτονηθή Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, κατά το 1283, επί Ανδρονίκου Παλαιολόγου, διηύθυνε λίαν επιτυχώς τας Πατριαρχικάς υποθέσεις ως λόγιος Γεώργιος εκ Κύπρου. Εκλεγείς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από λαϊκών, ηρνήθη να δεχθή χειροτονίαν από λατινόφρονας ή λατινοφίλους Επισκόπους, ή έστω και απλώς επικοινωνήσαντας μετά των λατινοφρόνων. Επειδή δε όλοι σχεδόν οι Επίσκοποι του κλίματος του Πατριαρχείου της εποχής εκείνης είχον οπωσδήποτε επικοινωνήσει μετά του προκατόχου του Πατριάρχου Ιωάννου ΙΑ΄ του Βέκκου, παρέμεινεν επ’ αρκετόν εψηφισμένος μεν Πατριάρχης, αλλ’ άνευ χειροτονίας εκτελών μόνον όσα εκ των πατριαρχικών καθηκόντων δεν απήτουν ιερωσύνην.

Η παγκόσμια καταστροφή των εθνών (όσων εθνών, οι κυβερνήσεις των, υπογράψουν τον ερχόμενο Δεκέμβριο στο Marrakech, Μοrocco)

Refugees and Migrants  Compact for Migration
UN Summit 2016  New York Declaration
Conference 2018

At the UN Summit, the world came together around one plan. Member States have reached agreement by consensus on a powerful outcome document.
The New York Declaration for Refugees and Migrants expresses the political will of world leaders to save lives, protect rights and share responsibility on a global scale. At the UN Summit on 19 September, we expect to hear from world leaders about how each country will implement these commitments. Refugees, migrants, those who assist them, and their host countries and communities will all benefit if these commitments are met.

View the full text of the New York Declaration.



What are the commitments?
The New York Declaration contains bold commitments both to address the issues we face now and to prepare the world for future challenges. These include commitments to:

Διὰ τὴν ἀγωγὴν τῶν παιδιῶν -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Στά Γυμνασιακά μας χρόνια μαθαίναμε ἐκεῖνο τόν ὡραῖο διάλογο τῶν ἡλικιωμένων ἀνδρῶν μέ τά νέα παιδιά, πού ἔλεγε: «Ἄμμες ποτ᾽ ἦμεν ἄλκιμοι νεανίαι». Οἱ εὔρωστοι μεσήλικες ἀπαντοῦσαν: «Ἄμμες δέ γ᾽ ἐσμέν». Οἱ δέ νεώτεροι –τά παιδιά– ἀπαντοῦσαν: «Ἄμμες δέ γ᾽ ἐσόμεθα πολλῷ κάρρονες»! Δηλαδή: Καύχηση τῶν γερόντων, σταθερότητα τῶν μεσήλικων, καί ἡρωϊκοί ὁραματισμοί τῶν ἐφήβων. Στούς τελευταίους αἰῶνες ὑπῆρξαν μεγάλοι παιδαγωγοί καί πλῆθος παιδαγωγικῶν βιβλίων καί συγγραμμάτων. Σκοπός καί στόχος, ἡ ἀγωγή καί ἡ παιδεία τῶν νέων. (Προσοχή: Ἄλλο παιδεία καί ἄλλο ἐκπαίδευση). Ὁ μεγάλος ποιητής τῶν ψαλμῶν, θέτει τό παιδαγωγικό ἐρώτημα: «Ἐν τίνι κατορθώσει νεώτερος τήν ὁδόν αὐτοῦ»; Καί ἀπαντᾶ: «Ἐν τῷ φυλάξασθαι τούς λόγους σου» (Ψαλμ. 118,9). Ἡ αἰώνια, ἡ ἀληθινή, ἡ αὐθεντική καί ἡ πλέον ἀποτελεσματική ἀγωγή - αὐτό ὑποστηρίζουν καί οἱ διασημότεροι παιδαγωγοί - εἶναι ἡ Χριστιανική ἀγωγή.

Η ΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΑΡΑ ΤΩ ΠΑΛΑΜΑ -- Αθωνικά άνθη

«… ούτω γινόμεθα ναός Θεού, όταν μη φροντίσι γηϊναις το συνεχές της μνήμης διακόπτηται… αλλά πάντα αποφυγών ο φιλόθεος επί τον Θεόν αναχωρή» Μ. Βασίλειος.

Η Ησυχία δεν αποτελεί διακοσμητικόν τι πλαίσιον της προσευχής. Είναι το αναγκαίον περιβάλλον της. Εν τοις θορύβοις «το μοναδικόν του νου, καθ’ ο συνίσταται ο εντός και όντως Μοναχός, δυαδικόν, έστι δ’ ότε και πολυσχιδές, καθίσταται». Η διάσπασις του ενιαίου της ψυχής καθιστά αδύνατον την αληθή προσευχήν. Διασπάται το «μοναδικόν» του νου εις «δυαδικόν» ή και «πολυσχιδές» εκ των συνομιλιών και από αυτής της θέας των ανθρώπων. Εν αναλύσει, και αυτή η προσδοκία ελεύσεώς τινος προκαλεί σύγχυσιν. Αλλά και γράφων ο Ησυχαστής προς τινα, έστω και πνευματικά, πάλιν δεν δύναται ν’ αποφύγη την περισπώσαν τον νουν μέριμναν. Και αν μεν πρόκειται περί προκοψάντων εις τας αρετάς και δια της αγάπης ενωθέντων μετά του Θεού, η ζημιά είναι μικρά, διότι αίρεται μόνον η άμεσος και ειλικρινής μυστική ένωσις. Δια τους ασθενεστέρους όμως νόας και τας ψυχάς, αίτινες «πολλοίς περιπίπτουσι νοσήμασιν», η εκ του γράφειν βλάβη είναι μεγίστη.

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς : διαστρεβλώνεται ἡ διδασκαλία τοῦ Μεγάλου Φωτίου.

Εἶναι γνωστότατο ὅτι ἐκεῖνος ποὺ προήδρευσε στὴν 8η Οἰκουμενικὴ Σύνοδο (879-880 μ.Χ.) ἦτο ὁ Πατριάρχης Φώτιος. Ὅπως ἐπίσης εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ Μέγας καὶ Ἅγιος Φώτιος, δὲν εἶναι ἀρεστὸς στοὺς σημερινοὺς ὀρθοδόξους, ἐπειδὴ τοὺς ὑποδεικνύει ἐκεῖνο ποὺ κοστίζει, κι αὐτοὶ δὲν θέλουν νὰ τὸ πράξουν, δηλαδή τὴν ἄμεσο ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστές. Τοῦτο τὸ συμπέρασμα βγαίνει καθαρό, ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς πράξεις τους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ συγγράμματά τους, ὅπως αὐτὸ τὸ βιβλίο τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς, «15ος Κανὼν Πρωτοδευτέρας Συνόδου καὶ Ἀποτείχισις», ποὺ τὰ ἀποδέχτηκαν καὶ τὸ διένειμαν στὶς Συνάξεις τους, διὰ τοῦ ὁποίου διαστρεβλώνεται ἡ διδασκαλία τοῦ Μεγάλου Φωτίου.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns


Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.


telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 27 Νοεμβρίου 2018

Τη ΚΖ΄ (27η) Νοεμβρίου, μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος ΙΑΚΩΒΟΥ του Πέρσου.       

Ιάκωβος ο ένδοξος του Χριστού Μεγαλομάρτυς ήτο από την Περσίαν, ζων κατά τους χρόνους των ευσεβών βασιλέων Αρκαδίου και Ονωρίου των υιών του Μεγάλου Θεοδοσίου, οίτινες εβασίλευσαν εν έτει 395, διέμενε δε εις την πόλιν της Περσίας Βηθλαβάν κειμένην εις την χώραν των Ελουζησίων. Τότε εκυρίευον εις την Περσίαν ο Ισδιγέρδης Α΄ και Βαχράμ Ε΄ ο υιός του, οίτινες ήσαν άνθρωποι ωμοί και άσπλαγχνοι και εβίαζον τους Χριστιανούς, όσους εύρισκον, να προσκυνώσιν ώσπερ εκείνοι τα αναίσθητα είδωλα. Ο δε Ιάκωβος ήτο άρχων την αξίαν περιφανέστατος και χρήσιμος, από όλους τιμώμενος και αγαπώμενος διότι ήτο πλούσιος, γνωστικός και ενάρετος· όθεν ήτο πρώτος του παλατίου και τον ηγάπα πολύ ο βασιλεύς δίδων εις αυτόν μεγάλην αξίαν και χαρίσματα άφθονα.

Ενας μοναχός εξωμολογήθηκε στον Αββά Σισώη: «΄Επεσα πάτερ. Τι να κάνω;»

«Σήκω», του είπε, με τη χαρακτηριστική του απλότητα ο άγιος Γέροντας.
«Σηκώθηκα Αββά μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία», ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.
«Και τι σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;»
«Ως πότε Αββά» ρώτησε ο αδελφός.
«΄Εως ότου να σε βρή ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε; Μόνο εύχου στο Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια.» του εξήγησε ο Αββάς Σισώης.

Ο του Καναδά Σωτήριος, ο Εμμανουήλ Γαλλίας ή ο Ελπιδοφόρος Προύσσης ;

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος μετά το έκτακτο ταξίδι του στη Γενεύη προκειμένου να συναντήσει τον εκεί ευρισκόμενο Οικουμενικό Πατριάρχη -ύστερα από πρόσκληση του τελευταίου-  κάλεσε σε τηλεφωνική τηλεδιάσκεψη τα μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου για σήμερα Δευτέρα 26 Νοεμβρίου, στις 15:00, ώρα Νέας Υόρκης.

Ο δε ήρξατο αναθεματίζειν και ομνύειν

Όταν κυκλοφορήθηκε ότι ο Σεβ. Καλαβρύτων ζήτησε την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου έσπευσε ο ίδιος κατεπειγόντως να αρνηθεί με κάθε κατηγορηματικότητα ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να πλήξει τον Μακαριώτατο. Ήταν πολύ γενναίο, για να είναι αληθινό. Συμφώνως με την ιστοσελίδα patrastimes.gr της 18ης Νοεμβρίου 2018:
«Δεν ανέφερα τίποτα περί παραίτησης του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, κατά την διάρκεια της συνεδρίασης της ιεραρχίας. Μίλησα μόνο υπέρ των εφημερίων και όχι κατά του Αρχιεπισκόπου», δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο κ. Αμβρόσιος, προσθέτοντας μάλιστα ότι «εάν ένοιωθα την ανάγκη να πω για παραίτηση του Αρχιεπισκόπου, θα το έλεγα, διότι δεν διστάζω να πω την γνώμη μου.»

Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος παρατηρεῖ: τὸ καμίνι θὰ μεταβληθῆ ἐντὸς ὀλίγου σὲ δροσιά

«Πρέπει κατὰ τὸν ἀγώνα νὰ ἐπικαλοῦνται οἱ ἀγωνιστὲς καὶ τὴν θεία βοήθεια, λέγοντες, πάλιν, μαζὶ μὲ τούς Παῖδες πρὸς τὸν Θεὸ: «Κύριε, βαδίζουμε ὀπίσω Σου τώρα μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, καὶ Σὲ φοβούμεθα καὶ ζητοῦμε τὸ πρόσωπό Σου· μὴ μᾶς ἐντροπιάσης, ἀλλὰ δέξου μας μὲ ἐπιείκεια καὶ σῶσε μας, κατὰ τὸ πλῆθος τῆς εὐσπλαγχνίας σου καὶ τῶν θαυμάτων σου· δόξασε τὸ ὄνομά Σου, Κύριε, καὶ ἂς ἐντραποῦν ὅσοι κακομεταχειρίζονται τοὺς δούλους Σου· εἴθε νὰ καταισχυνθοῦν μαζὶ μὲ κάθε δυναστεία τους καί νὰ συντριβῆ ἡ δύναμή τους. Ἂς μάθουν ὅτι σὺ εἶσαι Κύριος, ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ δοξασμένος σ᾽ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη». Καὶ ἐὰν ὁ τύραννος γίνη ἔξω φρενῶν καὶ πυρακτώση ἑπτὰ φορὲς ἰσχυρότερα τὸ καμίνι τῶν ἡδονῶν, ἂς ἔχουν θάρρος ὅσοι ἐστήριξαν τὶς ἐλπίδες τους στὸν Κύριο. Διότι τὸ καμίνι θὰ μεταβληθῆ ἐντὸς ὀλίγου σὲ δροσιά, καὶ ὁ τύραννος, τὸν ὁποῖον παλαιότερα εἶχαν φοβηθῆ, αὐτὸς ἀπ᾽ ἐδῶ καὶ ἐμπρὸς καὶ ἀπὸ τὴν σκιὰ τους θὰ τρομάζη, ἐξ αἰτίας τῆς βοήθειας ποὺ τοὺς ἐδόθη ἀπὸ ὑψηλά»

Όποιος θεωρεί τα αρχαία ελληνικά νεκρή γλώσσα είναι ή αγράμματος ή ύποπτος

Η μία, συνεχής και ενιαία ελληνική γλώσσα

Από τον Αντώνη Αντωνάκο*

Πράγματι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶναι ἡ μόνη στὸν κόσμο, ποὺ ὁμιλεῖται κατὰ τὶς συμβατικὲς τοποθετήσεις, τουλάχιστον ἐπὶ 4.000 χρόνια. Τὸ γεγονὸς αὐτό ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι ἀκόμη καὶ σήμερα ὁμιλοῦμε τὴν ἴδια γλῶσσα ποὺ ὁμιλοῦσε καὶ ὁ παπποῦς μας Ὅμηρος. Κι αὐτό, διότι σχεδὸν ὅλες οἱ ὁμηρικὲς λέξεις ἔχουν διασωθεῖ στὴν παραγωγὴ τῶν λέξεων καὶ κυρίως στὰ σύνθετα. Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγάλο μυστικὸ γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ τὴν κατανοήσουμε.
Μπορεῖ π.χ. σήμερα νὰ λέμε «νερὸ», ἀλλὰ τὰ σύνθετα καὶ οἱ παράγωγες λέξεις θὰ εἶναι μὲ τὸ «ὕδωρ» (ὑδραυλικός, ὑδραγωγεῖο, ὕδρευση, ὑδροφόρος, ἐνυδρεῖο, ἀφυδάτωση, ὑδρωπικία, ὑδρόψυκτος, ὑδρογόνο, ὑδροστατική, ἑταιρία ὑδάτων κ.λπ.). Μπορεῖ νὰ λέμε «φωτιὰ», ἀλλὰ τὰ σύνθετα εἶναι ὅλα μὲ τὸ «πῦρ» (πυροσβέστης, πυρασφάλεια πυρκαγιὰ πυρπολητὴς κ.λπ.). Ἀκόμη καὶ λέξεις ποὺ σήμερα ἔχουν χαθεῖ ἔχουν διασωθεῖ στὰ σύνθετα. Γιὰ παράδειγμα, ὁ Ὅμηρος χρησιμοποιεῖ τὸ ρῆμα «δέρκομαι» (= βλέπω), ποὺ σήμερα ἔχει χαθεῖ. Διασώζεται ὅμως στὴν λέξη «ὀξυδερκής». Ἂς δοῦμε ὅμως ἀκόμη μερικὰ παραδείγματα: Τὸ βάρος στὸν Ὅμηρο λέγεται «ἄχθος» καὶ ἡ γῆ «ἄρουρα».

Γιατί, άραγε, επιμένουν στη θρησκευτική ουδετερότητα

Η υιοθέτηση μιας τέτοιας διάταξης θα αποτελούσε πράξη ασέβειας αλλά και ιστορικής αμνησίας

Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα*

Διαφωνώ με την πρόταση της κυβερνήσεως να ενταχθεί στο Σύνταγμα της Ελλάδος διάταξη η οποία θα αναφέρεται στη «θρησκευτική ουδετερότητα» του κράτους. Οι λόγοι είναι οι ακόλουθοι:
1. Μία τέτοια διάταξη θα αποτελούσε πράξη ασέβειας και ιστορικής αμνησίας. Οι ελευθερωτές της πατρίδας μας το 1821 ήθελαν μία Ελλάδα άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ορθοδοξία. Αυτό εξέφρασαν με το Προοίμιο των Επαναστατικών Συνταγμάτων, το οποίο επικαλείται την Αγία Τριάδα και το οποίο υπάρχει και στο ισχύον Σύνταγμα. Ηδη από τα Συντάγματα των τοπικών και Εθνικών Συνελεύσεων του Αγώνος κατοχυρώνεται η Ορθόδοξη Εκκλησία ως επικρατούσα θρησκεία, με παράλληλη κατοχύρωση των δικαιωμάτων των άλλων θρησκειών. Το ελληνικό κράτος δεν πρέπει να αγνοήσει τα ιδανικά των ιδρυτών του.

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ "ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ" -- ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


ΛΑΓΚΑΔΑ 190

564 36 ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛ.: 2310.602602  e-mail: iersyn@iersyn.gr

Θεσσαλονίκη 26 / 11 / 2018

Θέμα:  Ένα βιβλίο με θαυμαστές ιστορίες για τον ιεραπόστολο της Αφρικής π. Κοσμά Γρηγοριάτη


Ο Ιεραποστολικός Σύνδεσμος «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός» Θεσσαλονίκης κυκλοφόρησε νέο βιβλίο με τίτλο: «Ένας άγγελος στην λαβωμένη γη. Μαρτυρίες και θαυμαστά γεγονότα για τον Ιεραπόστολο του Κονγκό πατέρα Κοσμά Γρηγοριάτη».
Το βιβλίο περιγράφει θαυμαστές εμπειρίες Κονγκολέζων χριστιανών, κληρικών και λαϊκών, συνεργατών του μάρτυρα Ιεραποστόλου. Αφορμή για την έκδοση του ως άνω βιβλίου αποτελεί η συμπλήρωση τριάντα χρόνων από τον αιφνίδιο θάνατο του εκ Θεσσαλονίκης ιεραποστόλου της Αφρικής π. Κοσμά. 
Διατίθεται από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδος και της Κύπρου.

 Με την παράκληση να δημοσιευθεί
 Εκ του Ι. Συνδέσμου

Μαρίν Λεπέν: Ρίξτε τον Τσίπρα για να προστατεύσετε τα σύνορά σας

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Λιάκο

Η συνάντηση με τη Μαρίν Λεπέν, πρόεδρο του Εθνικού Συναγερμού (πρώην Εθνικό Μέτωπο) της Γαλλίας έγινε κατά τη διάρκεια της συνδιάσκεψης του Κινήματος για την Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας, που έλαβε χώρα στη Σόφια της Βουλγαρίας στις 16 και τις 17 Νοεμβρίου 2018. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» τοποθετήθηκε σε όλα τα θέματα που απασχολούν την Ελλάδα, την Ευρώπη, αλλά και το σύνολο του δυτικού κόσμου. Κάθε συμφωνία με την Τουρκία τη χαρακτήρισε «συμφωνία με τον διάβολο», είπε ότι η Ε.Ε. έχει πεθάνει στη συνείδηση των Ευρωπαίων ακριβώς λόγω του χειρισμού της ελληνικής υπόθεσης, αναφέρθηκε στην αναπόφευκτη ήττα της παγκοσμιοποίησης, στην ένταξη πολλών μέχρι πρότινος παγκοσμιοποιητών στο πατριωτικό στρατόπεδο, στη λαθρομετανάστευση, στον κίνδυνο του εξισλαμισμού της Ευρώπης και απάντησε σε μια κρίσιμη ερώτηση για το μέλλον του ΝΑΤΟ - αφορμή της οποίας ήταν η πρόταση του Veselin Mareshki, προέδρου του βουλγαρικού κόμματος VOLYA, να γίνει δημοψήφισμα στη χώρα του για τη σκοπιμότητα της παραμονής στην Ατλαντική Συμμαχία.

Μύρον και δροσιά -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου ομ. Καθ. ΑΠΘ

Στην υλόφρονη και κατά τεκμήριο αντιπνευματική εποχή μας το γεγονός της Πεντηκοστής αφήνει αδιάφορους τους πολλούς, ανυποψίαστους για την ατίμητη προσφορά του αγίου Πνεύματος. Κι όμως είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται και διακαώς επιθυμεί η ψυχή μας. Στην τόση κακοφωνία της συγχύσεως, που ξεχύνεται γύρω και μέσα μας, στο θόρυβο των ντεσιμπέλ, που αμβλύνουν την ακοή και ταλαιπωρούν το νευρικό μας σύστημα, στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα που ταλανίζει την κοινωνία μας, λαχταρά η ψυχή μας να αφουγκρασθεί τους ψιθυρισμούς του Πνεύματος· να αισθανθεί τη θωπεία του ως «αύρας λεπτής»· να οσφρανθεί τη θεία ευωδία του, να ζωογονηθεί από το θείο «ρείθρον ζωής» που αυτό παρέχει. 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 26 Νοεμβρίου 2018

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Νοεμβρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΑΛΥΠΙΟΥ του Κιονίτου.             

Αλύπιος ο Όσιος πατήρ ημών εγεννήθη κατά τας αρχάς στ΄ αιώνος εις την Ανδριανούπολιν της Παφλαγονίας. Τούτου τον υπεράνθρωπον Βίον θέλομεν διηγηθή ενταύθα, επειδή καλόν είναι μεν και θεάρεστον να διηγήται τις των Μαρτύρων τους αγώνας, οίτινες δίδουν πολλήν την ωφέλειαν με τα εξαίρετα παραδείγματα της μεγάλης ανδρείας και της προς τον Θεόν αγάπης, αλλά δεν είναι ολιγώτερον ψυχωφελές και σωτήριον το να γράφωνται οι ασκητικοί πόνοι και ιδρώτες των Οσίων Πατέρων εκείνων, όσοι υπέμειναν δια τον Χριστόν τοσαύτην κακοπάθειαν, κατοικούντες εις τα όρη, τα σπήλαια και τας οπάς της γης, στενοχωρούμενοι, υστερούμενοι και απορούμενοι πάντων των αναγκαίων του σώματος, των οποίων τον ισάγγελον βίον πρέπει έκαστος να θαυμάζη, διότι και αν ακόμη οι Άγιοι Μάρτυρες υπερτερούν τους Οσίους κατά την δριμύτητα των πόνων και την σφοδρότητα των κολάσεων, τας οποίας υπέστησαν, όμως αυτοί πάλιν υπέμειναν καθ’ όλην την ζωήν των πολεμούντες με την σάρκα και με τους ασπλάγχνους και ανελεήμονας δαίμονας, οι οποίοι τους εκόλαζαν καθώς οι τύραννοι εβασάνιζον και έδερον, ελίθαζον και ποικιλοτρόπως εταλαιπώρουν αυτούς, δια τούτο θα γράψωμεν και ημείς ενταύθα τον Βίον του θαυμασίου τούτου και μεγάλου εις την αρετήν Αλυπίου, όστις είναι εις εξ αυτών.

ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΣΥΝΟΨΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΠΙΣΤΗΣ -- Γράφει ο κ. Αλέξανδρος Τζούπης

Η Κυρά ή Μητέρα όλων των Εθνών είναι ένας τίτλος της Ψευδοπαρθένου(Δηλαδή της ψευδοθεότητας των παπικών που δόλια υποκρίνεται ότι είναι η Παναγία) που της αποδίδεται από τους παπικούς για μία σειρά εμφανίσεών της που έγιναν στο Άμστερνταμ και ξεκίνησαν το Μάρτιο του 1945. Οι εμφανίσεις αυτές έγιναν σε μία γυναίκα με την ονομασία Ida Peerdeman η οποία τότε δούλευε σε ένα εργοστάσιο αρωμάτων. Τα μηνύματα της Ψευδοπαρθένου μέχρι και το 1950 περίπου ήταν αποκαλυπτικές προειδοποιήσεις ενάντια στον Κομμουνισμό, την αθεΐα και τον εκμοντερνισμό.
     Ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει σύμφωνα με τους ακολούθους της το τελευταίο της αίτημα. Αιτήθηκε ένα 5ο και τελευταίο Μαριανό Δόγμα. Αφού πρωτίστως καθιερώθηκε στην παπική αίρεση το δόγμα της άσπιλης σύλληψης που ανήγαγε πλέον την Ψευδοπαρθένο σε “θεότητα” κατόπιν το 1950 καθιερώθηκε και το δόγμα της ενσώματης αναλήψεως. Ως ¨θεότητα¨ και συνεπώς απηλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα δεν ήταν δυνατόν να υποστεί σωματικό θάνατο οπότε και κατά τους παπικούς αναλήφθηκε. Ενδεικτικό αυτών των πιστεύω τους είναι και ο σταυρός με 4 δάχτυλα. Μόλις και αυτό το δόγμα πραγματοποιήθηκε κατόπιν η Ψευδοπαρθένος από το Άμστερνταμ αιτήθηκε σύμφωνα με τους ακολούθους της να γίνει δόγμα ότι και η ίδια είναι συλλυτρώτρια και συμμεσίτρια όπως ο Κύριος και έτσι μπορεί ακόμα να δράσει εντελώς ανεξάρτητα. Ζήτησε μάλιστα και μία ξεχωριστή εικόνα να γίνει προς τιμήν της που την δείχνει μπροστά στο σταυρό όπως ο εσταυρωμένος να δίδει χάρη στον κόσμο.

Ελένη Θεοχάρους: Η Αλβανία κάνει εθνοκάθαρση στη Βόρειο Ηπειρο

Η Κύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους χαρακτηρίζει προμελετημένη τη δολοφονία Κατσίφα και προειδοποιεί ότι ο Ράμα θα πληρώσει βαρύ τίμημα και «δεν θα περάσει καλά»

Από τον Νίκο Σταυρουλάκη

Δεν θα περάσει καλά ο Ράμα» τονίζει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» η Κύπρια ευρωβουλευτής, επικεφαλής του κινήματος Αλληλεγγύη, Ελένη Θεοχάρους, η οποία έδωσε μαχητικό «παρών» στον αποχαιρετισμό του αγωνιστή της ελευθερίας Κωνσταντίνου Κατσίφα. Προσθέτει ότι η σημερινή Αλβανία της εθνοκάθαρσης των Ελλήνων δεν έχει πιθανότητα ένταξης στην Ε.Ε. Χαρακτηρίζει τη δολοφονία προμελετημένη και δηλώνει με πικρία ότι από τις σημερινές κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου δεν περιμένει καμία αντίδραση.
Κυρία Θεοχάρους, πρόσφατα η Ελλάδα θρήνησε ακόμα έναν αξιοπρεπή αγωνιστή της πατρίδας στη Βόρειο Ηπειρο. Γιατί τα τελευταία χρόνια ο Ελληνισμός θρηνεί μόνο θύματα στα εθνικά μέτωπα και μάλιστα χωρίς να αξιοποιεί τη θυσία τους εναντίον των εχθρών του;
Διότι τα κέντρα λήψης αποφάσεων κατελήφθησαν από άτομα με στρατηγική άγνοια, φοβικά σύνδρομα και ανίκανα να σηκώσουν το βάρος μιας τρισχιλιετούς Ιστορίας και ενός έκπαγλου πολιτισμού. Μας κυβερνούν αδιάφοροι, τάχα εκσυγχρονιστές και μοντέρνοι, τάχα πολυπολιτισμικοί και κοσμοπολίτες, οι οποίοι ταυτίζουν τον υγιή πατριωτισμό και την υπεράσπιση των δικαίων του λαού με τον εθνικισμό.

Black Friday. Η άλλη άποψη

Black Friday (μπλάκ φραϊντέη =μαύρη Παρασκευή)

https://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=14464

Ὁ πόλεµος τῶν δαιµόνων

Γνωρίζουμε μὲ πόσο μῖσος πολεμᾶ ὁ σατανᾶς τὸν ἄνθρωπο; Γνωρίζουμε μὲ πόσους τρόπους τὸν πολεμᾶ; Μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ὅτι τρεῖς εἶναι οἱ ἐχθροὶ τῶν ἀνθρώπων: ἡ σάρκα, ὁ κόσμος καὶ ὁ διάβολος, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται δράκοντας γιὰ τὴν βία ποὺ χρησιμοποιεῖ καὶ ὄφις γιὰ τὴν πανουργία, μὲ τὴν ὁποίαν ἔρχεται ἐναντίον μας. Ὅπως λέγουν οἱ θεῖοι πατέρες, οἱ καλούμενοι νηπτικοί, ἔχει ἑπτὰ τρόπους πολέμου. • Δὲν μᾶς πειράζει γιὰ λίγο χρόνο, μὲ σκοπὸ νὰ νομίζη ὁ ἄνθρωπος ὅτι εἶναι σὲ ἀσφάλεια, ποὺ εἶναι καὶ ἡ μητέρα τῆς ἀμέλειας. • Πειράζει ὁ διάβολος ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἄλλαξε ζωή καὶ γλύτωσε ἀπὸ τὰ χέρια του, πιὸ δυνατὰ καὶ πιὸ συχνά. • Ἀρχίζει ἀπὸ τὸ λίγο γιὰ νὰ μπορέση νὰ πάρη τὸ πολύ.

Εθνική αυτοκτονία

Οι απίστευτες αναφορές στο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση

Από τον Παναγιώτη Χ. Δούμα*

Τον ερχόμενο Δεκέμβριο στο Μαρακές του Μαρόκου θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος του ΟΗΕ για την κύρωση του Συμφώνου για τη Μετανάστευση. Πρόκειται για ένα μακροσκελές κείμενο, το οποίο ουσιαστικά μετατρέπει τη λαθρομετανάστευση σε «ανθρώπινο δικαίωμα», καταργώντας πρακτικά κάθε μεταναστευτική πολιτική στις χώρες που θα το υπογράψουν. Κάθε κράτος που θα το συνυπογράψει εκχωρεί εμπράκτως και διά νόμου την κυριαρχία του στο δοτό και ανυπόληπτο προσωπικό των Ηνωμένων Εθνών. Σε όλο το κείμενο των 34 σελίδων του συμφώνου δεν υπάρχει πουθενά η λέξη «παράνομος» ή παράγωγο αυτής. Πλέον οι λαθρομετανάστες θα είναι «μία ομάδα που χαίρει των ιδίων διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών, οι οποίες πρέπει να αποτελούν αντικείμενο σεβασμού, να προστατεύονται και να εκπληρώνονται ανά πάσα στιγμή».

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ - Τοῦ Πρωτ. π. Γεωργίου Μεταλληνού

1. Οἱ σχέσεις ἐξουσίας κάθε μορφῆς εἶναι πάντα κεντρικὸ πρόβλημα τῆς κοινωνίας, στὸ ὁποῖο ἐμπλέκεται ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ πράγματα ὁ χῶρος τῆς Θρησκείας. Μολονότι ὁ Χριστιανισμὸς στὴν αὐθεντικὴ του ἔκφραση δὲν εἶναι θρήσκευμα – ἁπλὴ δηλαδὴ Ἱστορικὴ πραγμάτωση τοῦ φαινομένου τῆς θρησκείας, ἀλλὰ «ὁδός» (Πράξ. 9, 20), τρόπος δηλαδὴ ὑπάρξεως, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ «θέωση», ὅπως νοεῖται χριστιανικὰ ἡ σωτηρία, ἡ διαπλοκὴ του μέ τὶς δομὲς τοῦ κόσμου εἰσήγαγε στὴν ὀργάνωσὴ του καὶ τὴν ἔννοια τῆς ἐξουσίας. Στὴν Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, ἀναγνωρίζεται ὁ θεόσδοτος χαρακτήρας τῆς ἐξουσίας, «ἵνα μὴ ὁ κόσμος εἰς ἀκοσμίαν ἐμπέσῃ» (Ἰσίδωρος Πηλουσιώτης, 5ος αἰ. Ε.Π. 78, 657), ἐλέγχεται ὅμως συχνὰ ἡ πτωτικὴ κατανόηση καὶ χρήση της. Γι᾽αὐτὸ ὑπογραμμίζεται ἡ σχετικότητα καὶ ὁ πνευματικός της χαραχτήρας γιὰ τὴν Ἐκκλησία (πρβλ. Α΄ Κορ. 9, 12. Β´Κορ. 10, 8. Β´Θεσ. 3, 9 κ.ἄ.). 

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns


Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.




telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 25 Νοεμβρίου 2018

Τη ΚΕ΄ (25η) Νοεμβρίου, μνήμη της Αγίας και ενδόξου Μεγαλομάρτυρος του Χριστού ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ.                                                                                                              

Αικατερίνα η ένδοξος του Χριστού Μεγαλομάρτυς ήτο από την μεγαλόπολιν Αλεξάνδρειαν, ήθλησε δε κατά τον καιρόν των ασεβών βασιλέων Μαξιμιανού, Μαξεντίου και  Μαξιμίνου των βασιλευσάντων κατά τα έτη τε΄ - τιγ΄ (305 – 313). Ο Βίος αυτής και το Μαρτύριον είναι τόσον θαυμαστός, γλυκύς και ηδύτατος, ώστε πάσα ψυχή, ήτις μετά προσοχής αναγινώσκει και ακροάται αυτόν, ευφραίνρται και δροσίζεται και πολύν τον καρπόν συγκομίζει. Η ελπίς της συγκομίσεως των καρπών γεμίζει θάρρος τον γεωργόν και τον κάμνει να μη συλλογίζεται ποσώς κόπον και ιδρώτα, ούτε πάσαν άλλην χειμέριον κακοπάθειαν, αλλά να υπομένη καρτερικώς τας θλίψεις των ανέμων και των υδάτων και αυτής της χιόνος την δριμύτητα, αναμένων μετά πόθου πολλού το θέρος να απολαύση τους καρπούς του.

Πατριαρχείο Μόσχας: ἀναγνωρίζομε στήν πράξη τά Μυστήρια τῶν παπικῶν

Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ὡς ὑπουργός τῶνξωτερικν τῆς Ρωσικῆςκκλησίας ἔκαμε πρόσφατα μερικές δηλώσεις, πού μᾶς παραξένεψαν. Εἶπε δηλαδή, ὅτιμες στή Ρωσία “ἀναγνωρίζομε στήν πράξη τά Μυστήρια τῶν παπικῶν, καί ἄννας παπικός κληρικός προσέλθει στήν Ὀρθοδοξία, τόν δεχόμαστε ὡς κληρικό”... 
(O.T. 1890)