Εις την γραμμήν των Πατέρων -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


Στο μήνα των αγίων Αποστόλων
Από την τελευταία ημέρα του μήνα, όπου η εκκλησιαστική μας τάξη τους έχει τοποθετήσει, οι άγιοι απόστολοι χρωματίζουν και ονοματίζουν όλο τον Ιούνιο, το «μήνα των αποστόλων». Φέτος συμπίπτουν επίσης το μήνα αυτό και δύο άλλες μεγάλες γιορτές, κινητές αυτές· Η μνήμη των 318 αγίων πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (12/6), οι οποίοι στιγμάτισαν τις κακοδοξίες του Αρείου και διετράνωσαν την πίστη στη θεότητα του Ιησού Χριστού, και η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας, η αγία Πεντηκοστή (19/6). Η σύμπτωση αυτή αποτελεί μία καλή αφορμή να στρέψουμε τη σκέψη μας στην αρχή, στα πρώτα βήματα της Εκκλησίας. Τόσο η εκκλησιαστική ηγεσία όσο και ο πιστός λαός, να επιχειρήσουμε ένα καθρέφτισμα στο ακηλίδωτο κάτοπτρο της πρώτης Εκκλησίας, ένα ζύγισμα στην ακριβοδίκαιη ζυγαριά της· να προβληματισθούμε πάνω στο αναλλοίωτο κριτήριό της, για να ελέγξουμε, αν σήμερα παραμένουμε στη γραμμή των αποστόλων «επόμενοι τοις αγίοις πατράσι».

O Συναξαριστής της ημέρας.


Παρασκευή, 1 Ιουνίου 2018

Ιουστίνου του φιλοσόφου και μάρτυρος, Πύρρου, Χαρίτωνος και Θεσπεσίου μαρτύρων.

Ὁ «θαυμασιώτατος» Ἰουστίνος, κατὰ τὸν μαθητή του Τατιανό, ἐγεννήθηκε στὴ Φλαβία Νεάπολη τῆς Παλαιστίνης, στὶς ἀρχὲς τοῦ 2ου αἰῶνος μ.Χ., ἀπὸ γονεῖς Ἕλληνες εἰδωλολάτρες, τὸν Πρίσκο Βάκχιο, καὶ μητέρα, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα ἀγνοοῦμε. Ὁ Μεθόδιος Ὀλύμπου τὸν μνημονεύει ὡς ἄνδρα μὴ ἀπέχοντα πολὺ τῶν Ἀποστόλων οὔτε κατὰ τὸ χρόνο οὔτε κατὰ τὴν ἀρετή. Πράγματι δὲ ὁ χρόνος γεννήσεώς του δύναται νὰ τοποθετηθεῖ περὶ τὸ 110 μ.Χ., ἐφ’ ὅσον τὸ 135 μ.Χ., κατὰ τὴ συζήτηση πρὸς τὸν Τρύφωνα, παρουσιάζεται νὰ ἔχει περατώσει ἤδη τὶς φιλοσοφικές του σπουδὲς καὶ πρὸς τὸ τέλος τους νὰ ἔχει προσελκυσθεῖ στὴ Χριστιανικὴ πίστη. Προικισμένος μὲ ἐξαιρετικὴ πνευματικὴ ἀνησυχία καὶ φιλομάθεια, ὁ νεαρὸς Ἰουστίνος ἀσχολήθηκε καὶ ἐμβάθυνε στὶς δοξασίες τῶν Στωικῶν, τῶν Ἐπικουρείων, τῶν Περιπατητικῶν, τῶν Πυθαγορείων καὶ τῶν Πλατωνικῶν φιλοσόφων.

«Η μαύρη βίβλος της Ελληνικής Δικαιοσύνης»


Text Box: ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
«ΕΛ.ΛΑ.Σ.»
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ
Ευριπίδου 57-Τ.Κ. 10554 Αθήνα -Τηλ: 210 3250220 http://www.patriotiki-enosi.gr**Ηλ.Ταχ: elas@otenet.gr

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: «Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή!!!»
«Η μαύρη βίβλος της Ελληνικής Δικαιοσύνης»

Δηλώνοντας απόλυτο σεβασμό προς το Σύνταγμα της Ελλάδος και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και υπακούοντας στην επιταγή της 2ας παραγράφου της ακροτελεύτιας διατάξεως του Συντάγματος του άρθρου 120 στην οποία ορίζεται ότι:        «Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων», στους χαλεπούς καιρούς μιάς φθίνουσας Δημοκρατίας, διακατεχόμενοι από βαθύ αίσθημα ΟΔΥΝΗΣ, προβληματιστήκαμε εάν και κατά πόσο θα έπρεπε να προβούμε στην σύνταξη του παρόντος σχολίου δεδομένου ότι γιά άλλη μία φορά ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ η, διά της Δικαιοσύνης, ΕΝΔΕΙΑ της Γης Ελληνικής Δημοκρατίας αφού ως Έλληνες βιώνουμε την προσβολή τόσο της ατομικής μας ανθρώπινής μας υπόστασης όσον και ολόκληρου, του κατά το Σύνταγμα, κυρίαρχου Λαού δεδομένου ότι η κυριαρχία ανήκει στον Λαό κι όχι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα...ούτε στην τρόϊκα ή στην Bundesbank...

ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ – ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ; -- Του θεολόγου Νικολάου Πανταζή


Η φρικτότερη πλάνη του Εωσφόρου είναι να νομίζει κανείς ότι βρίσκεται μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, αλλά να είναι εκτός αυτής και μέλος άλλης «εκκλησίας», διά της κοινωνίας του όμως με αιρετικούς ποιμένες, να οδηγείται στην απώλεια της σωτηρίας του. Φρικτό και ανατριχιαστικό αυτό!

Ομολογώ, ένα από τα συγκλονιστικότερα Αγιοπατερικά χωρία που έχω διαβάσει στους Αγίους Πατέρες, είναι αυτό του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου:

“Το μνημόσυνο του αιρετικού επισκόπου είναι μόλυνση της Πίστεως!  Άλλοι έγιναν αιρετικοί και χάθηκαν, άλλοι παρέμειναν oρθόδοξοι και χάθηκαν γιατί είχαν εκκλησιαστική επικοινωνία με αιρετικούς.”  (Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης 759 – 826).

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΝΗΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ* -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ


Στό πλαίσιο τῆς ἐµψυχούµενης ἀπό τίς ἡσυχαστικές πρακτικές παράδοσης εἶναι δυνατόν νά ἑρµηνευθεῖ ἒγκυρα ἡ ἐθνική, κοινωνική, πολιτιστική, ἀλλά καί πολιτική ἱστορία τῆς Ἑλληνορθοδοξίας. Ἡ «Βυζαντινή» καί «Μεταβυζαντινή» διάρκεια δέν µπορεῖ νά ἀποτιµηθεῖ σωστά χωρίς γνώση τῆς πατερικῆς Θεολογίας, πού δέν εἶναι ἂσαρκη, στοχαστική-διανοητική θεολόγηση, ἀλλά καρπός εὒχυµος τῆς ἡσυχαστικῆς πράξης, ὡς ἂσκησης. 1. Ὁ Ἡσυχασµός συνιστᾶ τήν πεµπτουσία τῆς ρωµαίικης (ὀρθοδόξου) παραδόσεως, ταυτιζόµενος µέ αὐτό πού περικλείει καί ἐκφράζει ὁ ὃρος Ὀρθοδοξία1 . Ὀρθοδοξία ἒξω ἀπό τήν ἡσυχαστική παράδοση εἶναι ἀδιανόητη καί ἀνύπαρκτη. Ἡ Ἡσυχαστική, ἐξ ἂλλου, πράξη εἶναι ἡ «λυδία λίθος» γιά τήν ἀναγνώριση τῆς αὐθεντικῆς χριστιανικότητος. ∆έν ὑπάρχει Ἃγιος ἒξω ἀπό τήν ἡσυχαστική πράξη, ὃπως περίτρανα ἀποδεικνύει ἡ ὑµνογραφία τῆς Ἐκκλησίας µας.

Μητρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος : «ΕΙΣ ΜΙΑΝ, αγίαν, ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ και Αποστολικήν ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ»

Μετά τις αποφάσεις της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης το Σύμβολο της Πίστεως, δυστυχώς, έχει αλλοιωθεί. Ας προσεγγίσουμε πρώτα την έννοια και τον όρο «Μία» Εκκλησία.
Κατά την αντίληψη των Συνοδικών Αρχιερέων, όπως αυτή διατυπώθηκε στο Κολυμπάρι, τώρα πλέον δεν επικαλούμεθα την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αφού εκεί κάτω οι Σοφοί Προκαθήμενοι και οι λοιποί Συνοδικοί Σύνεδροι ανακάλυψαν και αναγνώρισαν, δυστυχώς, και άλλες «Εκκλησίες». Τώρα πλέον «Εκκλησία» δεν είναι μόνον η Ορθόδοξος, αλλά και η Ρωμαιοκαθολική και η Προτεσταντική και η Αγγλικανική και όποια άλλη!
Μέχρι χθες γνωρίζαμε, ότι η Εκκλησία είναι Μία, η Ορθόδοξος, εκ της οποίας αποσχίσθηκε η Ρώμη, εξ αυτής δε προήλθαν οι Παλαιο-καθολικοί, οι Αγγλικανοί και οι Προτεστάντες.    Μέχρι χθες όλες αυτές οι αποτμήσεις, τα κομμάτια και τα «αποκόμματα»,  ονομάζονταν «Χριστιανικές Ομολογίες». Από σήμερα, δυστυχώς, στην Κρήτη,  έλαβαν τον τίτλο «ΕΚΚΛΗΣΙΑ»! Αναγνωρίσθηκαν ως «Εκκλησίες»!

Επί σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις


«Επί σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις, 
Αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος,
ηγιασμένε ναέ και Παράδεισε λογικέ,
παρθενικόν καύχημα·
εξ ης Θεός εσαρκώθη και παιδίον γέγονεν,
ο προ αιώνων υπάρχων Θεός ημών·
την γαρ σην μήτραν θρόνον εποίησε,
και την σην γαστέρα πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο.
Επί σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις· δόξα σοι».

Του αειμνήστου καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννου Κορναράκη

«Ο θρησκευτικός συγκρητισμός, τον οποίο καλλιεργεί και προωθεί η Νέα Εποχή, η απαράδεκτος δια κάθε ορθόδοξον χριστιανόν άποψις, ότι όλαι αι θρησκείαι ή «τα πνευματικά μονοπάτια», κατά την νεοεποχίτικην ορολογίαν είναι παράλληλοι δρόμοι, οι οποίοι οδηγούν εις τον Θεόν, προσκρούουν απολύτως εις την Ορθόδοξον αυτοσυνειδησίαν μας, ότι η εν Χριστώ Ιησού αποκαλυφθείσα Αλήθεια είναι μοναδική, ανυπέρβλητος και αναντικατάστατος. Το πανθρησκειακό όραμα, το οποίον εξισώνει το μυστήριον της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος με τα πάσης φύσεως ανθρωποκεντρικά μορφώματα… δεν έχει θέσιν εις την ζωήν των ορθοδόξων, αλλά ουσιαστικώς αποτελεί άρνηση της εν Χριστώ Ιησού σωτηρίας, ελευθερίας και ελπίδος μας»

ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ…» -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Το θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τους συνειδητούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν ἀπό τους κληρικούς  ἐνημέρωση και καθοδήγηση. Ὅμως περισσεύει ἡ σιωπή ἀπό καιροσκοπισμό και δειλία. Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού δημοσίως ἐπικρίνουν τους Οἰκουμενιστάς και διατυπώνουν τη γνώμη τους ἐλεύθερα. Και αὐτό εἶναι πολύ ἀνησυχητικό φαινόμενο, γιατί ἀποκαλύπτει ὅτι δεν ὑπάρχει ἱερός ζῆλος και παρρησία. Δέν ὑπάρχει πνεῦμα ὁμολογίας και ὑπεράσπισης τῆς πίστεώς μας. Ὡστόσο, δεν μᾶς λείπουν τά κείμενα, πού ἐπισημαίνουν τις αἱρετικές διδασκαλίες τῶν παπικῶν και τῶν προτεσταντῶν. Ἔχουμε θεολόγους, ἀλλά δεν ἔχουμε ὁμολογητές.

«Ας μη στερήσουμε στα παιδιά τη γνωριμία με την»… πανθρησκείαν!


Πέντε επιγραμματικαί απαντήσεις εις δήθεν αντεπιχειρήματα υπερασπίσεως του νέου συγκρητιστικού μαθήματος των θρησκευτικών:
«Είναι δυνατόν οι εκπαιδευτικοί να μεταβληθούν εν μια νυκτί σε «συγκρητιστές θρησκειολόγους» και να κάνουν τέτοιου είδους μάθημα;». Ουδείς ισχυρίσθη ότι οι θεολόγοι θα μεταβληθούν εις θρησκειολόγους, αλλά ότι το προσφερόμενον διδακτικόν υλικόν έχει τοιαύτην δομήν και περιεχόμενον.
«Οι φάκελοι υλικού δεν είναι διδακτικά βιβλία κι ούτε διδακτέα ύλη ο,τι υπάρχει μέσα σε αυτούς». Οι φάκελοι δίνονται εις σχήμα βιβλίου εις τους μαθητάς και δύνανται τα ίδια η το οικογενειακόν τους περιβάλλον να τα αναγνώση ως οποιοδήποτε βιβλίο. Ο,τι υπάρχει εντός των φακέλων είναι διδακτέα ύλη απλώς δεν σημαίνει ότι θα διδαχθή όλη.

talk on Social Media and Cyber Safety.


Just a reminder that this Sunday, 3 June, after the Liturgy at the Church of St Ioannis Parramatta, and in the hall above the Church, there will a talk on Social Media and Cyber Safety.  Speaker will be Arthur Katsogiannis APM, a devout Orthodox Christian and a very senior Detective Superintendent, indeed in rank just under the Commissioner of Police, and Commander of the Fraud and Cybercrime squad of NSW Police.  The talk is for all who may be interested, and particularly important for parents.

You can also see the updated program of all of June's Church services and other activities on http://stioannis.org/church-services-english/

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ -- Αθωνικά άνθη


Ξενιτευμένος ορθόδοξος χριστιανός, με άγχος στην ψυχήν, επανήλθε στην πατρώαν γην της Ελλάδος, ύστερα από δεκαετή παραμονήν εις την Δύσιν, όπου εσπούδαζε φιλοσοφίαν. Του συνέστησαν κάποιον μοναχόν—Γέροντα ασκητήν του Αγίου Όρους δια να εύρη λύσιν εις τα προβλήματά του, που δεν του την έδιδε η φιλοσοφία. Με τον φιλόσοφον αυτόν συνηντήθην εις το ασκητήριον του Γέροντος αυτού μετά τας αγίας εορτάς της θεοφανείας εν ανθρώποις. Ο ασκητής ήτο παλαιός φίλος, τιμώμενος δια την αγιότητα του βίου του και την ένθεον σοφίαν του. Καταγράφω και παραδίδω τον διάλογον πιστώς, όπως τον απετύπωσα σε σημειώσεις και όπως διεξήχθη μέσα στην βαθείαν σιωπήν της ερήμου του Άθω, σε δύο διαστήματα, την νύκτα και την αυγήν, με το φως της κανδήλας μόνον. 

O Συναξαριστής της ημέρας.


Πέμπτη, 31 Μαΐου 2018

Ερμείου μάρτυρος, και Ευσεβίου.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἑρμείας καταγόταν ἀπὸ τὰ Κόμανα τῆς Καππαδοκίας καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μάρκου Αὐρηλίου τοῦ Ἀντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Ὑπηρετώντας ὡς στρατιώτης στὶς Ρωμαϊκὲς λεγεῶνες, κατὰ τὸ διωγμὸ ποὺ κινήθηκε τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, διεβλήθη καὶ αὐτὸς ὡς Χριστιανός, συνελήφθη δὲ καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ δούκα Σεβαστιανοῦ, ἐξαναγκαζόμενος νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὁ Ἑρμείας ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ συνέτριψαν τὶς σιαγόνες, τοῦ ἔγδαραν τὸ δέρμα τοῦ προσώπου, τοῦ ἔσπασαν τοὺς ὀδόντες καὶ τὸν ἔριξαν σὲ ἀναμμένο καμίνι.

Πρωτ. Γ. Μεταλληνός:


Ο Παπισμός δεν είναι πρόθυμος για θυσίες. Το αντίθετο. Απαιτεί την αναγνώριση της διπλής εξουσίας του. Περιέχει πολλή οδύνη η έκφραση της απογοητεύσεως του Ιωάννου Η’ Παλαιολόγου: «Ημείς εθαρρούμεν διορθώσαι πολλά σφάλματα των Λατίνων, νυν δε ορώ ότι εκείνοι, οι καινοτομήσαντες και αμαρτόντες εις πολλά, βούλονται διορθούν ημάς, τους μηδέν τι μεταποιήσαντας». Η δήλωση αυτή είναι αρκετή, για να νουθετήσει όσους αφελώς πιστεύουν, ότι με τους διαλόγους θα βοηθήσουμε τον Παπισμό να αναθεωρήσει και ανακαλέσει τις καινοτομίες του.

Ένα θαύμα από τα πολλά της Κυρίας Θεοτόκου το 1940


Ὁ Ν. Ντραμουντανὸς διηγεῖται μία θαυμαστὴ ἐμπειρία του. «Ὁ λόχος μας πῆρε διαταγὴ νὰ καταλάβει ἕνα προχωρημένο ὕψωμα γιὰ προγεφύρωμα. Στήσαμε ταμπούρι μέσα στὰ βράχια. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, ἄρχισε νὰ πέφτει πυκνὸ χιόνι. Ἔπεφτε ἀδιάκοπα δύο μερόνυχτα κι ἔφτασε σὲ πολλὰ μέρη τὰ δύο μέτρα. Ἀποκλειστήκαμε ἀπὸ τὴν ἐπιμελητεία. Καθένας εἶχε τροφὲς στὸ σακκίδιό του γιὰ μία ἡμέρα. Ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὸ κρύο δὲν λάβαμε πρόνοια «διὰ τὴν αὔριον» καὶ τὶς καταβροχθίσαμε. Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ἄρχισε τὸ μαρτύριο. Τὴ δίψα μας τὴ σβήναμε μὲ τὸ χιόνι, ἀλλὰ ἡ πεῖνα μᾶς θέριζε. Περάσαμε ἔτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Τὸ ἠθικό μας τὸ διατηρούσαμε ἀκμαῖο, ἀλλὰ ἡ φύση ἔχει καὶ τὰ ὅριά της. Μερικοὶ ὑπέκυψαν. Τὸ ἴδιο τέλος περιμέναμε ὅλοι «ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος». Τότε μία ἔμπνευση τοῦ λοχαγοῦ μας ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἔβγαλε ἀπ’ τὸν κόρφο του μία χάρτινη εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ἔστησε στὸ ψήλωμα καὶ μᾶς κάλεσε γύρω του: 

Mητρ. Ανθιμος: Παρούσα η Εκκλησία και στα συλλαλητήρια

Συνεχίζονται οι κινήσεις για παράλληλες συγκεντρώσεις στις 6 Ιουνίου
Κορυφώνονται οι αντιδράσεις για το «ξεπούλημα» της Μακεδονίας από την κυβέρνηση. Την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι διεργασίες και οι συζητήσεις για την ονομασία της ΠΓΔΜ, οι Ελληνες ετοιμάζονται για νέες μαζικές και δυναμικές συγκεντρώσεις ταυτόχρονα σε δεκάδες δήμους της χώρας. 
Τα νέα συλλαλητήρια που διοργανώνονται αυτή τη φορά έχουν την ευλογία της Εκκλησίας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του μητροπολίτη Ανθιμου, ότι η Εκκλησία θα είναι παρούσα και θα συμμετέχει στις κινητοποιήσεις.

Οπως ανέφερε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, ο ίδιος δεν είναι καθόλου ικανοποιημένος με τη λύση που προωθείται για την ονομασία της ΠΓΔΜ. «Θα είμαστε το μοναδικό κράτος που θα δεχτεί τέτοια λύση. Να έρθει μέσα στο σπίτι σου κάποιος και να εγκατασταθεί, και να νομίζει ότι θα πράξει τα πάντα για να επιβεβαιώσει το δικαίωμά του να μείνει στο σπίτι» υπογράμμισε.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ -- + ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ

ΣΤΑΥΡΟΝ  ΚΟΝΤΟΝΗΝ

ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ, 96

115 27  ΑΘΗΝΑΣ

E-mail: grammateia@justice.gov.gr


Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,

          Απευθύνομαι προς Υμάς σήμερα εξ ανάγκης!
Εξ ανάγκης, διότι κατέχετε τον θώκο του Υπουργού της Δικαιοσύνης και επομένως είσθε ο μόνος αρμόδιος για να μου λύσετε μια  απορία, που αφορά το  Νόμο περί Ρατσισμού.
          Και λέγω εξ ανάγκης, καθ’ όσον η προς με συμπεριφορά Σας κατά τον μήνα Μάρτιον τρ. έ.  ως Υπουργού της Δικαιοσύνης υπήρξεν ΟΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ! 

Σχόλιον επί του άρθρου του καθηγητού κ. Παν. Μπούμη περί του Filioque


Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
Στις 19 Ιανουαρίου 2018 δημοσιεύτηκε στις «Επιφυλλίδες του Ορθοδόξου Τύπου» άρθρο του ομοτίμου καθηγητού θεολογίας κ. Παν. Μπούμη με τίτλο «Η δημιουργία και η λύση του προβλήματος του
Filioque» και έγινε έκκληση από την εφημερίδα να τοποθετηθεί επ’ αυτού κάθε ενδιαφερόμενος.
Ανταποκρινόμενοι σε αυτή την έκκληση, θα θέλαμε κατ’ αρχάς να πούμε ότι η επισήμανση πως έχει γίνει λάθος στη μετάφραση του Ιω. 15,26 από τα ελληνικά στα λατινικά, ότι δηλαδή «τέθηκε στη Βουλγάτα ανεπιτυχώς η πρόθεση
aqui a Patre procedit»), και όχι η ex», αποτελεί κάτι καινούργιο, καθότι ένα τέτοιο ζήτημα δεν γνωρίζουμε να έχει τεθεί στο παρελθόν.

Ο ψευδοχριστιανισμός του Παπισμού και Προτεσταντισμού


Του πρωτοπρεσβυτέρου π. Ιωάννου Κ. Διώτη,
Θεολόγου και Δημοσιογράφου

Η ρίζα του κακού
Η ρίζα του μεγάλου εκκλησιαστικού κακού είναι ο Παπισμός, ο οποίος παρήγαγε τον Προτεσταντισμόν. Γέννημα δε του Παπισμού είναι και η παναίρεσις του Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός είναι άκρως επικίνδυνος. Αμβλύνει το ορθόδοξον φρόνημα και δημιουργεί κλίμα ανοχής όλων των αιρέσεων.
Ο Παπισμός ενόθευσε και εδυσφήμησε τον Χριστιανισμόν με την «Ιεράν Εξέτασιν» και τας άλλας καταχρήσεις και αιρετικάς θέσεις του. Ο δε Προτεσταντισμός, κατ’ ουσίαν, ηρνήθη τον πραγματικόν Χριστιανισμόν. Ο Προτεσταντισμός συνέβαλε κατά πολύ εις την εξάπλωσιν του ορθολογισμού και της αθεΐας.

Η προσωπικότητα του πονηρού λογισμού -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών


Ο πονηρός λογισμός, ως εργαλείο πειρασμικό και προσωπείο του διαβόλου, δέχεται στα πατερικά κείμενα τους εξής ανθρώπινους χαρακτηρισμούς. Ονομάζεται:
α) Κλέπτης. Κατά τον άγιο Μάξιμο είναι κλέπτης όχι μόνο γιατί παραπλάνησε τον Αδάμ, αλλά γιατί, έκτοτε, «κλέπτει της ψυχής την όλην έφεσιν» προς τον Θεό, και μας απομακρύνει της θείας αγάπης του.
β) Απατεώνας. Επειδή εξαπατά τους ανθρώπους, προκειμένου να τους παγιδεύσει στην αμαρτωλή πράξη. Ο δε όσιος Νείλος ο Ασκητής θα σημειώσει σχετικά· «απάτη γαρ εστί αληθώς πόσα συναρπαγή του εχθρού δια της αθρόας προσβολής».

O Συναξαριστής της ημέρας.


Τετάρτη, 30 Μαΐου 2018

Ισαακίου του οσίου, ηγουμένου της μονής Δαλμάτων, Ευσεβίου και Χριστίνης των μαρτύρων, Ναταλίου και Βαρλαάμ των οσίων.

Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀρειανοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.). Μοναχὸς στὴν πατρίδα του, μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐγκαταστάθηκε σὲ κάποια ἀπὸ τὶς μονὲς αὐτῆς. Διακρινόταν γιὰ τὴ φλογερὴ πίστη καὶ τὴ μαχητικότητά του ἐναντίον καθενὸς ποὺ ἐπιβουλευόταν αὐτήν, ἰδιαίτερα δὲ κατὰ τῶν ἐπικρατούντων αἱρετικῶν Ἀρειανῶν. Μιλώντας πρὸς τοὺς μοναχοὺς καὶ τὰ πλήθη, δὲν δίσταζε νὰ ἐλέγχει καὶ αὐτὸν τὸν αὐτοκράτορα γιὰ τὶς ὑπὲρ τῶν αἱρετικῶν ἀπροκάλυπτες ἐνέργειές του. Τὸ 378 μ.Χ. συνάντησε τὸν Οὐάλεντα, ἐνῶ ἀναχωροῦσε γιὰ τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Γότθων ποὺ εἰσέβαλαν στὸ Βυζάντιο, καὶ τοῦ εἶπε:

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ


Ἀρχικὴ ἀποστολὴ 9.5.2018 
                                                           Ἐπανάληψη  -   Ἀνάρτηση 29.5.2018
Ἀγαπητοὶ καὶ ταλαίπωροι συνάνθρωποί μας, γύρω ἀπὸ τὸ Πεδίο τοῦ Ἄρεως,            
Χαίρετε,

1. Καλὴ Ἀνάσταση στὶς ψυχές μας, τοὺς οἰκείους μας, τοὺς πλησίον μας, τὴν Ἐκκλησία μας, τὴν Ὀρθοδοξία μας, τὴν Ἑλλάδα μας, τὸ ἑλληνικὸ Ἔθνος, τὴν Συρία μας (διότι ὁ πολυχαϊδεμένος μας Σουλτᾶνος, ὁ σύγχρονος σχιζοφρενὴς Χίτλερ μετέβη καὶ εἰς τὸ Βατικανό, νὰ πάρῃ τὴν εὐλογία τοῦ ἀντίχριστου πάπα γιὰ νὰ ἐξαφανίσῃ κάθε ἴχνος πολιτισμοῦ αὐτῆς τῆς χώρας καὶ νὰ μὴ ἀφήσῃ οὔτε ἕνα Σύριο στὴ ζωή) καὶ πρὸ παντὸς εἰς τὴν καταταλαιπωρούμενη περιοχὴ γύρω ἀπὸ τὸ Πεδίο τοῦ Ἄρεως.

2. Ἐν πρώτοις σᾶς ζητοῦμε ταπεινὰ συγγνώμη, διότι ἡ ὑπερεντατικότατη ἀπασχόλησή μας ἀπὸ βαθυτάτων χαραμάτων μέχρι καὶ τὶς πρῶτες πρωϊνὲς ὧρες ἐπὶ 365 ἡμέρες τὸ ἔτος δὲν μᾶς ἐπέτρεψε, δυστυχῶς, νὰ ἀπευθυνθοῦμε νωρίτερα καὶ σὲ σᾶς, τοὺς ταλαίπωρους συνανθρώπους μας ποὺ βιώνουν μὲ μεγίστη ἀγωνία καὶ ἄγχος γιὰ τὴν αὔριον. !!!...

3.Ἐμεῖς εἴμαστε πάντοτε ὑπὲρ τῶν μικρῶν καὶ τῶν ἀδυνάτων, ὅπως θὰ δῆτε καὶ εἰς τὴν δυναμικὴ ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr καὶ εἰς τὸ περιοδικόν μας ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ, τὸ ὁποῖον ἐκτυπώνομε καὶ ἀποστέλομε δωρεὰν σὲ 60.000 ἀντίτυπα ἀνὰ τὴν ὑφήλιο, καθὼς καὶ εἰς τὸ Facebook: Τάμα Έθνους (Φωτεινή Γραμμή) καὶ εἰς τὸ Twitter: @PANEL_TAMA. !!!...

Τί εἶναι ἡ γιόγκα.

Τι είναι η γιόγκα
π. Σωτήριος Ο. Αθανασούλιας (29/5/2018)

Τί εἶναι ἡ γιόγκα.
Ἀκίνδυνη μέθοδος γιά ὑγεία καί ὀμορφιά ἤ ἐπικίνδυνη τεχνική θρησκευτικῆς λατρείας

Κ. Πυλαρινός: Τα βρόντηξε διαμαρτυρόμενος για το ξεπούλημα


Ηχηρή παραίτηση υπέβαλε ο πρόεδρος της Ενωσης Τέως Βουλευτών - Ευρωβουλευτών, Κώστας Πυλαρινός (φωτό), κατηγορώντας ευθέως την κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στο Σκοπιανό. 
Ο πρώην «γαλάζιος» βουλευτής παραιτήθηκε από τη θέση που κατείχε για δεκατρία ολόκληρα χρόνια, επισημαίνοντας ότι η απόφασή του είναι ένα μήνυμα οργής και μια αυτονόητη πράξη καθήκοντος για την εκχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας.
 

«Σεβόμενος την αιματοβαμμένη από θυσίες ιστορία της Μακεδονίας μας, την τιμή και τους 50χρονους αγώνες των συναδέλφων μου, αρνούμαι να παρακολουθώ από τη θέση του προέδρου της Ενωσης τη διαδικασία εκχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας σε σφετεριστές και πλαστογράφους της ιστορίας, οι οποίοι με μεθοδεύσεις επαίσχυντες και δόλιες και τη στήριξη ανεύθυνων παραγόντων της διεθνούς σκηνής, συντηρούν ένα μακροχρόνιο, εις βάρος της Ελλάδος, επεκτατικό αλυτρωτισμό» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Πυλαρινός στην επιστολή παραίτησής του.
 

Γέροντας καὶ Ἡγούμενος τῆς ἱερᾶς μονῆς Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους Ἀρχιμ. Παρθένιος:

Ὅπου δὲν ὑπάρχει  ʻʼ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ κληρονομιὰ τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεως ʼʼ  δὲν ὑπάρχει ἐκκλησία καὶ συνεπῶς οὔτε ἱερωσύνη, οὔτε βάπτιση, οὔτε μυστήρια. Αὐτὴ τὴ θέση βρίσκουμε καὶ στὰ θεόπνευστα κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ στοὺς ἱεροὺς κανόνες καὶ στοὺς βίους τῶν ἁγίων. Μὴ ξεγελιόμαστε. Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει ἀποστολικὴ διαδοχή, ἐὰν δὲν ὑπάρχει ἀποστολικὴ πίστη, ἐπειδὴ ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησία μιλάει γιὰ τὴν ἄκτιστη ἐνέργεια τῆς Θείας Χάριτος, ὡς αἰώνια ἔκφραση τῆς Θείας Φύσεως, πράγματα ποὺ εἶναι δύσκολο νὰ τὰ περιγράψεις μὲ λόγια. Συνεπῶς ὅταν μιλᾶμε γιὰ Θεία Χάρη, ἐννοοῦμε ὅτι μποροῦμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι, ποὺ εἴμαστε κτίσματα καὶ θνητοὶ νὰ φτάσουμε στὴ θέωση».

Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ:


Μποροῦμε νά ἔχουμε κοινωνία μέ (ἀδελφούς Ἀρχιερείς τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν) ἐμφορουμένους ἀπό τέτοιες κακοδοξίες μή διακινδυνεύοντες τήν σωτηρία τοῦ ποιμνίου μας καί τηροῦντες τούς ὅρκους τῆς Ἀρχιερωσύνης μας;

(σ.σ. Από το κείμενο της Ανακοίνωσης του κ. Σεραφείμ 17/11/2016)

"Πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με…" -- Apo Korinthious

Ἰδού καί ἡ ἐπιβεβαίωση ὅσων ἀποκαλύψαμε!
"Πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με…"
Δευτέρα (Ἁγίου Πνεύματος), 28 Μαΐου 2018 ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ
ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ
Με την επιβαλλόμενη εκκλησιαστική τάξη τιμήθηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος Εξαμιλίων Κορινθίας η μνήμη του αγίου Παχωμίου του Μεγάλου, του οποίου το όνομα φέρει ο πολιός Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Παχώμιος.
Φέτος, τα ονομαστήρια του Σεβ/του, συνέπεσαν με την εορτή του αγίου Πνεύματος, εις το οποίον είναι αφιερωμένο το Καθολικό της Ιεράς Μονής, την οποία με πραγματικό μόχθο ψυχής και σώματος ανήγειρε ο πολιός Ιεράρχης.
Η διεύθυνση του <<ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΙΕΡΑΡΧΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ>> (σημείωση: ἱστολόγιο τῆς ὁμάδος Κηρύκου) εύχεται έτη πολλά εις τον εορτάζοντα Ιεράρχη.
1 σχόλιο:

ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΘΗΜΑ -- Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, ῾Ομ. Καθ. Α.Π.Θ.


Στον ἡμεροδείκτη τοῦ Μαΐου, θέση ξεχωριστή γιά τήν ἱστορία τῆς Ρωμιοσύνης καί γιά τήν ἑλληνική ψυχή κατέχει ἡ 29η τοῦ μήνα. Θυμίζει ἐκείνη τήν ἀποφράδα Τρίτη τοῦ 1453, πού σήμανε τήν πτώση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς βασιλίδος τῶν πόλεων, ἡ ὁποία τεῖχος καί προστασία της εἶχε τήν Παναγία μας. ῾Ο ἱστορικός μας Κ. Παπαρρηγόπουλος ἐκτιμᾶ ὅτι «διά τῆς ἁλώσεως ταύτης δέν ἔπεσε μόνη ἡ κυριευθεῖσα πόλις, δέν ἔπεσε μόνη ἡ καταλυθεῖσα βασιλεία, ἀλλ᾿ ἐπί χρόνον μακρόν ἐπεσκιάσθη κόσμος ὁλόκληρος πραγμάτων, καί δογμάτων, ὁ κόσμος ὁ ἑλληνικός».

Πρὸς τὴν τρίτην Ἅλωσιν; -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ


Η 29η Μαΐου 1453 εἶναι ἡµέρα πένθους γιὰ τὸν Ἑλληνισµό, διότι κατ᾽ αὐτὴν ἔπεσε ἡ Πόλη, ἡ δεύτερη ἱστορικὴ πρωτεύουσά του, µετὰ τὴν Ἀθήνα, καὶ ἄρχισε ἡ µακρόσυρτη νύχτα τῆς δουλείας. Ἐξ ἴσου ὅµως ἀποφρὰς γιὰ τὸ Γένος µας εἶναι καὶ ἡ 13η Ἀπριλίου 1204, διότι κατ᾽ αὐτὴν ἔπεσε ἡ Πόλη στοὺς Φράγκους τῆς ∆´ Σταυροφορίας. Οἱ δύο αὐτὲς ἁλώσεις καὶ οἱ συνέπειές τους σφράγισαν ἀµετάκλητα τὴν αὐτοκρατορία τῆς Ν. Ρώµης καὶ τὴν µετέπειτα πορεία τοῦ Γένους µας. 1. Ὑπάρχει γενετικὴ µεταξὺ τῶν δύο ἁλώσεων. Ἀπὸ τὸ 1204 ἡ Πόλη καὶ σύνολη ἡ αὐτοκρατορία τῆς Νέας Ρώµης ἡ Ρωµανία, ὅπως εἶναι τὸ ἀληθινὸ ἀπὸ τὸν δ´ αἰώνα ὄνοµά της, δέν µπόρεσε νὰ ξαναβρεῖ τὴν πρώτη της δύναµη. Τὸ φράγκικο κτύπηµα ἦταν τόσο δυνατό, ὥστε ἔκτοτε ἡ Νέα Ρώµη - Κωνσταντινούπολη ἦταν «µία πόλη καταδικασµένη νὰ χαθεῖ» (Ἑλένη Γλύκατζη-Ἀρβελέρ). Ἀπὸ τὸ 1204 µέχρι τὸ 1453 ἡ αὐτοκρατορία µας διανύει περίοδο πολιτικῆς παρακµῆς καὶ πτωτικὴ πορεία.

Ζή εις την ψυχήν μας ως πραγματικότης επέκεινα των γηίνων όρων



H Κωνσταντίνου Πόλη, εις την ψυχήν μας εξακολουθεί να ζή, όχι μόνον ως απλούν συγκλονιστικόν όραμα μιάς τόσον μεγάλης, τόσον ωραίας και τόσον ποθητής Πατρίδος. Όχι μόνον ως αιματωμένη  ανάμνησις δόξης και πόνων που κατέτρωσαν την καρδίαν μας. Όχι μόνον ως φλογερά θεοσέβεια, περιπλακείσα ερωτικώς εις αδιάστατον ένωσιν με την ιδέα της Πατρίδος, αλλά ζή εντός μας, με την δύναμιν βιολογικής ανάγκης, ως περιβάλλον πνευματικόν,  «εν ώ ζώμεν και κινούμεθα», ως πόθος επιστροφής άσβεστος και ως ψυχή, του είναι μας. Ζή εις την ψυχήν μας ως πραγματικότης επέκεινα των γηίνων όρων και απαύγασμα μυχίων ονειροπολημάτων, τόσον ευαρέστων και τόσον εναργών….

Κόλαση αφόρητη!



Περισσότερα από δύο δισεκατομμύρια πλάσματα του Θεού, απόγονοι της Άγαρ, πλέουν μέσα στο ερεβώδες σκότος του Κορανίου, που ετεχνούργησεν ο σατανάς δια μέσου ενός επιληπτικού καμηλέρη, νεκρά, άταφα, πτώματα! Αληθινή συμφορά για δύο δισεκατομμύρια ανθρώπων, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού, από τον έκτον αιώνα μέχρι σήμερα που, αντί να αναγεννηθούν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, να λάμψουν με τη χάρη του βαπτίσματος, να αγιασθούν και να καταστούν «κληρονόμοι Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού», γεννώνται στο σκότος, ζουν στο ζόφο της αγνωσίας, χωρίς πνευματική ζωή, νεκρωμένοι και πορεύονται για τα αιώνια κτηνώδη πιλάφια και τα φιλήδονα ουρί! Κόλαση αφόρητη!

O Συναξαριστής της ημέρας.


Τρίτη, 29 Μαΐου 2018

Θεοδοσίας μάρτυρος, ιερομ. Ολβιανού επισκόπου Ανέου, Ιωάννου (Νάννου 1802) και Ανδρέου νεομαρτύρων.

Ἡ Ἁγία Παρθενομάρτυς Θεοδοσία καταγόταν ἀπὸ τὴν Τύρο τῆς Φοινίκης καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σὲ ἡλικία δέκα ὀκτὼ ἐτῶν διέπρεπε τόσο γιὰ τὴν εὐσέβεια, ὅσο καὶ γιὰ τὸ ζῆλο της ὑπὲρ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, διαδίδοντας αὐτὴ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρισσῶν γυναικῶν καὶ ἑλκύοντας πολλὲς ἀπὸ αὐτές.

Θεοτόκε μου, τὸ ὑπερπόθητον ὄνομα·


οὐδὲν γὰρ τῆς σῆς βοηθείας ὀχυρώτατον τρόπαιον. Σὺ γὰρ ἀφεῖλες πᾶν δάκρυον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς· σὺ τὴν κτίσιν ἐνέπλησας παντοίας εὐεργεσίας. Τὰ οὐράνια εὔφρανας, τὰ ἐπίγεια ἔσωσας· τὸ πλάσμα κατήλλαξας, ἐξιλάσω τὸν Πλάστην· τοὺς Ἀγγέλους ὑπέκλινας, τοὺς ἀνθρώπους ἀνύψωσας· τὰ ἄνω τοῖς κάτω δι’ ἑαυτῆς ἐμεσίτευσας· μετεσκεύασας ἄριστα τὸ πᾶν πρὸς τὸ βέλτιον. Διὰ σοῦ τῆς ἀναστάσεως ἡμῶν ἀψευδῆ τὰ σύμβολα κατέχομεν· διὰ σοῦ τῆς ἐπουρανίου βασιλείας ἐπιτυχεῖν ἐλπίζομεν.

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Άγιον Πνεύμα και Εκκλησία στην Πατερική Παράδοση -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης


Εκ του βιβλίου:
  Πρωτοπρεσβύτερος  Θεόδωρος Ζήσης
1.Η εκτός της Εκκλησίας δράσις του Αγίου Πνεύματος.

α'. Άγιον Πνεύμα και Εκκλησία.

Η ζωή και η ύπαρξις της Εκκλησίας συνδέονται στενώτατα προς την εν αυτή παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος. Η Πεντηκοστή, κατά την οποί­αν απεστάλη το Άγιον Πνεύμα εις τους αποστόλους, ίνα μένη εις τον αιώνα μετ' αυτών και οδηγή αυτούς εις πάσαν την αλήθειαν, αποτελεί την γενέθλιον της Εκκλησίας ημέραν· "ει μη Πνεύμα παρήν, ουκ αν συνέστη η Εκ­κλησία, ει δε συνίσταται η Εκκλησία, εύδηλον ότι το Πνεύμα πάρεστιν", παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος εις ομιλίαν του εις την Πεντηκοστήν[1]. Η εσωτέρα υφή και δομή της Εκκλησίας, η όλη υπόστασις αυτής είναι πνευ­ματική.

Ενός κακού δοθέντος (με τη συμμετοχή μας στο ΠΣΕ ), μύρια έπονται:


Με το κείμενο του Porto Alegre Βραζιλίας, εκτός των άλλων, αναγνωρίσαμε εκκλησιαστική υπόσταση στις 340 προτεσταντικές «εκκλησίες» του Π.Σ.Ε. («Παγκοσμίου Συμβουλίου των Εκκλησιών» ) και αποδεχτήκαμε ότι η πληθώρα των κακοδοξιών και των πλανών τους, είναι «διαφορετικοί τρόποι διατύπωσης της «Ίδιας Πίστης» και «ποικιλία Χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος»! Η δημοσίευση αυτής της επαίσχυντης συμφωνίας τότε συγκλόνισε τον πιστό λαό ανά την Ελλάδα. Τώρα με το 6ο άρθρο, η ληστρική Σύνοδος της Κρήτης έδωσε εκκλησιαστική υπόσταση και στην Παπική παρασυναγωγή!!!

Από τους Σταυροφόρους στους Οθωμανούς

Για την τέχνη στην εποχή των Παλαιολόγων

Από τον
Δημήτριο Δ. Τριανταφυλλόπουλο *


Tο Βυζάντιο, το μακροβιότερο κράτος στην ευρωπαϊκή Ιστορία, εξαντλήθηκε και έπεσε ανάμεσα στην κατάκτησή του από τους δυτικούς σταυροφόρους (1204) και την τελική Αλωση από τους Οθωμανούς Τούρκους (1453). Σε αυτούς τους δυόμισι αιώνες, η Δύση θα φτάσει στο απόγειο της μεσαιωνικής γοτθικής τέχνης και στην Αναγέννηση του 15ου αιώνα (ιταλικό Κουατροτσέντο).
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία μετά το 1204 κατατεμαχίστηκε σε πολλά αυτόνομα ελληνικά ή φραγκικά-βενετικά κρατίδια, ενώ την ανταγωνίζονται, και άλλα ορθόδοξα βασίλεια (Σλάβοι, Ρώσοι, Βούλγαροι). Ο αυτοκράτορας Μανουήλ Β΄ θα φτάσει το 1400 μέχρι το Λονδίνο, επαιτώντας για το Βυζάντιο που έπνεε τα λοίσθια! Στον διχασμό ανάμεσα σε ανθενωτικούς και φιλολατίνους προστίθενται η Κίνηση του Ησυχασμού (άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς) και ο εμφύλιος πόλεμος. Ο Πατριάρχης κατά περίπτωση αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο, υποκαθιστώντας τον αυτοκράτορα.

Λόγος λα΄ περί του Αγίου Πνεύματος -- Άγίου Γρηγορίου του Θεολόγου


Ο ΛΑ ' Λόγος είναι ο σπουδαιότερος από τους Θεολογικούς Λόγους του αγ. Γρηγορίου. Εκφωνήθηκε στο ναό της αγ. Αναστασiας στην Κωνσταντινούπολη, το 380, πιθανόν κατά το διάστημα μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου. Είναι η πρώτη φορά που σε ειδική πραγματεία, αφιερωμένη στο άγιο Πνεύμα, ομολογείται και καταδεικνύεται η θεότητα και το ομοούσιο του αγ. Πνεύματος. Ο Γρηγόριος διακηρύσσει την ορθή πίστη της Εκκλησίας ότι «εκ φωτός του Πατρός φως καταλαμβάνοντες τον Υιόν εν φωτί τω Πνεύματι» (§ 3). Καταρρίπτει, στη συνέχεια, τους συλλογισμούς των αιρετικών Πνευματομάχων με θεολογικά επιχειρήματα (§ 4-21) και τέλος, απαντώντας στο επιχείρημα ότι στην αγία Γραφή δεν δηλώνεται ρητά η θεότητα του Πνεύματος, παραθέτει πλήθος χωρίων, όπου υποδεικνύεται η θεότητα του Πνεύματος (§ 29-30). Αλλά και το ίδιο το Πνεύμα τώρα, σύμφωνα με το Γρηγόριο, φανερώνει στούς αξίους βαθύτερα και σαφέστερα οτι είναι Θεός, ένα από τα τρία πρόσωπα της μιας θεότητας (§ 26).

3. Εκείνοι, λοιπόν,
oι οποίοι είναι δυσαρεστημένοι και με σφοδρότητα υπερασπίζονται το «γράμμα», επειδή εμείς τάχα εισάγουμε κάποιον ξένο και παρείσακτο Θεό, να ξέρουν καλά ότι φοβούνται εκεί που δεν υπάρχει φόβος. Και ας γνωρίζουν σαφώς, ότι κάλυμμα της ασέβειάς τους είναι η φιλία του «γράμματος», όπως θα φανεί εντός ολίγου, όταν, όσο είναι δυνατόν, θα ανατρέψουμε τα επιχειρήματά τους. Εμείς βέβαια έχουμε τόση πίστη στη θεότητα του Πνεύματος, το οποίο λατρεύουμε, ώστε από Αυτό θ' αρχίσουμε το λόγο για το Θεό, αναφέροντας τις ίδιες εκφράσεις για την Τριάδα, έστω κι αν φανεί σε μερικούς πολύ τολμηρό.

Τά ἀποκαλυπτήρια τῆς ἀπάτης τοῦ δῆθεν ὁμολογητοῦ Εὐσταθίου Τουρλῆ! -- ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ Γ.Ο.Χ. ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ


Χθές ἐπισκέφθηκε φανερά τή Γυναικεία Μονή Ἁγίας Τριάδος, Ἑξαμιλίων Κορινθίας, ὁ μυστικά συνεργαζόμενος μέ τόν πρώην Μητροπολίτη Πατρῶν Εὐστάθιο, καθηρημένος γιά κακοδοξία καί σχίσμα πρώην Μητροπολίτης Μεσογαίας Κήρυκος Κοντογιάννης, συνοδευόμενος ἀπό τόν φερόμενο ὡς "Κένυας" Ματθαῖο Muroki, πρώην κληρικό τῆς Ἐκκλησίας, πρός διευθέτηση τῆς ἐν τῆ ἀποστασία ἑνώσεώς των.
Ἀπό διετίας εἶχε καταγγελθεῖ ὅτι ὑπάρχει μυστική συνεργασία τοῦ πρώην Μητροπολίτη Πατρῶν μέ τόν κακόδοξο καί σχισματικό πρώην ἐπίσκοπο Κήρυκο. Ὅμως, ὁ καθηρημένος πλέον πρώην ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας Εὐστάθιος θεωροῦσε τίς σχετικές ἀναφορές ὡς συκοφαντίες καί ψεύδη! Ἀποδείχθηκε, ὅμως, τώρα ὁ ἴδιος ψευδόμενος!
Ὁ Κήρυκος Κοντογιάννης χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο τό 1995.

O Συναξαριστής της ημέρας.


Δευτέρα, 28 Μαΐου 2018

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Ευτυχούς ιερομάρτυρος, επισκόπου Μελιτηνής, Ελικωνίδος μάρτυρος, Ανδρέου οσίου, Ζαχαρίου ιερομάρτυρος του νέου, Μήτρου νεομάρτυρος (1794).

«....Καὶ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον καὶ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν....»

Τὴν Δευτέρα μετὰ τὴν Πεντηκοστή, ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸ ὁποῖο ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ Πατρός. Εἶναι ὁμοούσιο μὲ τὰ πρόσωπα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ κατὰ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως «συνπροσκυνεῖται καὶ συνδοξάζεται» μὲ τὸν Πατέρα καὶ μὲ τὸν Υἱό, ἴσο κατὰ τὴ λατρεία καὶ τὴν τιμή.

 Τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Μεγάλα εἶναι καὶ ξεπερνοῦν τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ τὰ χαρίσματα ποὺ μᾶς δώρισε σήμερα ὁ φιλάνθρωπος Θεός.

+Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης : Ας μη πλανώμεθα. Με τον Παπισμόν συνεκράθησαν στοιχεία δαιμονικά.

Πρέπει να μη διατελώμεν εν γνώσει της καθαρότητος της Ορθοδοξίας, δια να νομίζωμεν ότι υπάρχει περίπτωσις ενώσεως ή συνεργασίας. Το λέγομεν με αληθή οδύνην αυτό. Αλλά δεν δυνάμεθα να αποσιωπήσωμεν την πραγματικότητα. Δεν είμεθα υπερβολικοί. Αν αυτός ο Παπισμός, ο εις τόσους βοθύνους εμπεσών, ο τόσον διαστρέψας την θείαν διδασκαλίαν της Εκκλησίας και υπό τόσων ατίμων ηθικών παθών διαστραφείς, μόλις καταδέχεται να αναγνωρίση εις την άσπιλον δογματικώς και ηθικώς—κατά την διδασκαλίαν—Ορθοδοξίαν μας ύπαρξιν ιχνών αληθείας, διατί να μη ενίδωμεν ημείς εις τούτον δαιμονικάς ενεργείας, εν είδος δαιμονοληψίας ή επηρείας υπό πνευμάτων ακαθάρτων;                              

π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς: ἔσφαλαν καί τό ἀντιμετώπισαν ὄχι ὀρθῶς


.. Ἐμεῖς λοιπόν ἰσχυριζόμεθα γιά τούς συγχρόνους γέροντες ὅτι, ναί μέν εἶχαν ἁγία βιοτή, ἄσκησι, προσευχή κλπ., πλήν ὅμως εἰς αὐτό τό σημεῖο τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμού ὀλιγώρησαν καὶ ἔσφαλαν καί τό ἀντιμετώπισαν ὄχι ὀρθῶς, μέ συνέπεια νά γίνουν κακό παράδειγμα στοὺς Ὀρθοδόξους.