Ψυχολογική εμβάθυνση στην παραβολή του ασώτου.-- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Πανεπ. Αθηνών

Η παραβολή του Ασώτου εκτιμάται ιδιαιτέρως υπό του πληρώματος εν γένει της Εκκλησίας. Η ευσπλαγχνία και η απεριόριστος αγάπη του ουρανίου Πατρός προς τον αμαρτωλόν άνθρωπον, η τονιζομένη μεγαλειωδώς εις την όλην ευαγγελικήν περικοπήν, προκαλεί έντονον αίσθησιν εις τας ψυχάς των πιστών. 

Λόγω δε της τοιαύτης εντυπώσεως, την οποίαν η παραβολή του Aσώτου δημιουργεί, εξισούται αύτη, ως γνωστόν, πολλάκις πλήρως προς το λοιπόν περιεχόμενον της Αγίας Γραφής. Ούτως αναγνωρίζεται ότι η παραβολή αύτη είναι μεστή σωτηριολογικών νοημάτων και ότι εν αυτή εύρηται συμπεπυκνωμένη η όλη χριστιανική διδασκαλία περί της σωτηρίας του ανθρώπου δια της εν Χριστώ Θείας Αποκαλύψεως.

Μετά φόβου και χαράς τη Πανάγνω εκβοήσωμεν:

Χαίρε του Σωτήρος η ευδοκία, δι’ ης τα πέρατα εγνώσθη θεογνωσία· Χαίρε του Υιού η κατοίκησις, εν η ο σαρκοφόρος προελήλυθε. Χαίρε των Σεραφίμ ενδοξοτέρα. Χαίρε του ουρανού πλατυτέρα. Χαίρε ηλίου λαμπροτέρα. Χαίρε Σελήνης φωτεινοτέρα. Χαίρε των αστέρων πολυαρίθμητος έλλαμψις. Χαίρε νεφέλη κούφη, η τον όμβρον τον ουράνιον επιρράνασα. Χαίρε αστραπή, η τας όψεις των πιστών ηρέμα καταυγάζουσα. Χαίρε βροντή πνευματική, η αψοφητί ενηχούσα τοις ωσί των ανθρώπων. Χαίρε έμπνευσις αγία, τα πνεύματα της κακίας εκ γης αξαφανίσασα. Χαίρε Προφητών το περίδοξον κήρυγμα. Χαίρε Αποστόλων το παγκόσμιον περιήχημα. Χαίρε των Μαρτύρων η υπέρτιμος ομολογία. Χαίρε Πατριαρχών η πολυϋμνητος δοξολογία. Χαίρε των Οσίων ο υπέρτατος κόσμος. Χαίρε των δικαίων η αληθεστάτη τρυφή. Χαίρε των παρθένων το πανόλβιον καύχημα. Χαίρε βασιλέων σκήπτρον και κραταίωσις. Χαίρε Αρχιερέων λειτούργημα μέγιστον. Χαίρε αμαρτωλών καταφύγιον άρρηκτον. Χαίρε πλεόντων κυβέρνησις ένδοξος. Χαίρε πιπτόντων ανόρθωσις, Δέσποινα. Χαίρε νοσούντων ιατήριον άμισθον. Χαίρε θνησκόντων βεβαία ανάστασις. Χαίρε αφορμή της πάντων σωτηρίας. Χαίρε του κόσμου χαρά ανεκλάλητος. Χαίρε ειρήνης η πρόξενος, Άνασσα. Χαίρε μητέρων αγλάϊσμα, Άχραντε. Χαίρε του Λόγου χωρίον ευρύχωρον. Χαίρε πρεσβυτών κραταιά βακτηρία. Χαίρε των νέων θεία παιδαγωγία. Χαίρε νηπίων λαμπρόν περιφύλαγμα. Χαίρε των υπ’ ουρανόν πάντων η μεσίτις. Χαίρε της οικουμένης η ανάκλησις. Χαίρε ουρανού και γης πανήγυρις ένδοξος. Χαίρε Κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά Σου· ο προ Σου και εκ Σου και μεθ’ ημών, ο Υμνούμενος συν τω Πατρί και τω Παναγίω και Αγαθώ και Ζωοποιώ Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. 

(του Αγίου Ταρασίου)                                                     

Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΑΣΙΣ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 13 Νοεμβρίου 2017

Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Δαμασκηνού νεομάρτυρος.

Ὁ μεγάλος αὐτὸς πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τὸ 347 μ.Χ. Πατέρας του ἦταν ὁ στρατηγὸς Σεκοῦνδος καὶ μητέρα του ἡ Ἀνθοῦσα. Γρήγορα ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα, καὶ ἡ μητέρα του – χήρα τότε 20 ἐτῶν – τὸν ἀνέθρεψε καὶ τὸν μόρφωσε κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο.

Ἦταν εὐφυέστατο μυαλὸ καὶ σπούδασε πολλὲς ἐπιστῆμες στὴν Ἀντιόχεια – κοντὰ στὸν τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνια – ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀθήνα, μαζὶ μὲ τὸν ἀγαπημένο του φίλο Μ. Βασίλειο. Ὅταν ἀποπεράτωσε τὶς σπουδές του, ἐπανῆλθε στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο γιὰ πέντε χρόνια, ὅπου ἀσκήτευε προσευχόμενος καὶ μελετώντας τὶς Ἅγιες Γραφές.

Η διάσωση της νηοπομπής

Ο Κωσταντής Χαρόπουλος, παλιός θαλασσομάχος, περνά τώρα τις ημέρες του στο ιδιόκτητο ξενοδοχείο του αναπολώντας τα παλιά. Κάποια φορά διηγήθηκε το ακόλουθο θαύμα: 

« Την περίοδο του αμερικανοϊαπωνικού πολέμου εργαζόμουν σαν πρώτος μηχανικός σε ένα πετρελαιοφόρο του εμπορικού στόλου. 
Φορτώσαμε από μια ινδική βάση πράσινο πετρέλαιο για αεροπλάνα, και ξεκινήσαμε για κάποια μεγαλόνησο του Ειρηνικού, που ήταν αεροπορική βάση των αμερικάνων. Ταξιδεύαμε όμως με την ψυχή στο στόμα, γιατί μας κυνηγούσαν τα γιαπωνέζικα υποβρύχια, που κάνανε φοβερή φθορά. Είχαμε βέβαια τριγύρω μας αντιτορπιλλικά, αλλά οι γιαπωνέζοι τρύπωναν από κάτω, περνούσαν τον κλοιό και μας φύτευαν τορπίλλες. Γινόταν χαλασμός. 
Αυτή τη φορά είχαμε και ασυνήθιστη φουρτούνα. Τα κύματα ορθώνονταν βουνά. Τα αντιτορπιλλικά χόρευαν σαν καρύδια εδώ κι εκεί. Λέγαμε πως ήρθε το τέλος μας. 
- Κάνετε τον σταυρό σας! φώναξα στον καπετάνιο και στο πλήρωμα. Κάνετε προσευχή να βοηθήσει ο Μεγαλοδύναμος. Θεέ παντοδύναμε, σώσε μας! Σε τούτο τον χαμό μόνο Εσύ μπορείς να βοηθήσεις. 
- Αμήν! Φώναξαν όλοι. 

Πόλεμος χωρίς τέλος στην ηρωίδα δασκάλα της Θράκης

Καταγγελίες της Χαράς Νικοπούλου ότι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και τοπικοί δημοσιογράφοι προσπαθούν να κλείσουν τη μονάδα φιλοξενίας παιδιών που έχει οργανώσει και λειτουργεί στην ορεινή Ροδόπη

Η Χαρά Νικοπούλου, η ηρωίδα δασκάλα που από το 2002 έχει αφιερώσει τη ζωή της διδάσκοντας στους Πομάκους μαθητές την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό, έγινε ευρέως γνωστή από τον ανηλεή πόλεμο που δέχτηκε για την επιλογή της αυτή. Οι απειλές για τη ζωή της, η διαρκής συκοφαντική δυσφήμηση σε βάρος της και ο βίαιος ξυλοδαρμός της από μουσουλμάνο κάτοικο χωριού της Θράκης πριν από 10 χρόνια δεν την πτόησαν. Παρά τα συνεχή εμπόδια, η κόρη του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Βασίλειου Νικόπουλου επιμένει να κάνει αυτό που θεωρεί αυτονόητο, να αποτρέψει τα παιχνίδια της Αγκυρας που εξελίσσονται στη Θράκη, συχνά με την ανοχή και της επίσημης ελληνικής Πολιτείας.
Και όσο επιμένει τόσο οι επιθέσεις προς αυτήν εντείνονται, με τελευταίο κρούσμα τη συντονισμένη προσπάθεια, όπως καταγγέλλει, από κυβερνητικούς αξιωματούχους και τοπικούς δημοσιογράφους να σταματήσει η λειτουργία της μονάδας φιλοξενίας, αγωγής και αποκατάστασης ανηλίκων (χριστιανοί και μουσουλμάνοι), την οποία έχει οργανώσει η ίδια τα τελευταία χρόνια στην ορεινή Ροδόπη.

Ο μακάριος Αθανάσιος, ο επίσκοπος της Αλεξάνδρειας, παρακάλεσε τον αββά Παμβώ να κατέβει από την έρημο στην Αλεξάνδρεια.

Πραγματικά, κατέβηκε και βλέποντας μια θεατρίνα, γέμισαν δάκρυα τα μάτια του.
Όταν τον ρώτησαν όσοι ήταν κοντά του να μάθουν γιατί έκλαψε, είπε:
“Δύο πράγματα μου έφεραν τα δάκρυα, το ένα η απώλεια εκείνης, και το άλλο το ότι εγώ δεν έχω τόση φροντίδα να αρέσω στον Θεό, όση έχει αυτή, προκειμένου να αρέσει σε ανήθικους ανθρώπους”.

Αγ.Δημητρίου του Μυροβλήτου μεγαλομάρτυρος ...8.11.2017 π.Γεώργιος Αγγελακάκης

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=75&t=13602

Αι εν τω κελλίω του Πατριάρχου μυστικαί συνελεύσεις. -- από τα πρακτικά της Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας

Παυσαμένων των διαλέξεων ο βασιλεύς κατά μυστικάς συνελεύσεις εις το κελλίον του Πατριάρχου εζήτει από τους λατινόφρονας Νικαίας Βησσαρίωνα και Ρωσίας Ισίδωρον, οίτινες βραδύτερον εγένοντο Καρδινάλιοι, και τον εις Πρωτοσύγκελλον προαχθέντα πνευματικόν Γρηγόριον, τρόπον ενώσεως. Οι λέγοντες ότι δεν είναι δυνατόν να ενωθώμεν άνευ της αφαιρέσεως της προσθήκης εις το Άγιον Σύμβολον ωνειδίζοντο, υβρίζοντο, κατεφρονούντο και κατηγορούντο ως μη θέλοντες το καλόν της Πατρίδος. Όθεν συγκαλέσας ημέραν τινά ο βασιλεύς πάντας, εδήλωσεν ότι εάν εις το εξής εναντιωθή τις εις την ένωσιν, θα τιμωρηθή δια την αυθάδειάν του.

π.Θεόδ. Ζήσης, Κήρυγμα στον απόστολο της Κυρ 29-10-2017 (Γαλ. β΄ 16-20) [mp3- 2017

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ -- ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ

Χρειάζεται κατά καιρούς κάποια αιτία, μία νέα ιδέα, ένα σύνθημα μοντέρνο, δια να φανερωθή ο εσωτερικός, ο κρυπτός κόσμος των ιδεών μας, αι πεποιθήσεις μας, η πίστις μας. Χρειάζεται μία πνευματικής φύσεως λυδία λίθος, δια να δοκιμάση τι έχομεν μέσα εις τας καρδίας μας, ως ανεκδήλωτον σύστημα ιδεών, ως σύγχυσιν, ως κενόν, ως άρνησιν ή ως πίστιν. Από την άποψιν αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα του Αποστόλου Παύλου λέγοντος: «Δει και αιρέσεις είναι εν υμίν, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται», άρα και οι αδόκιμοι… Σήμερον εις τον χώρον της ορθοδόξου Ελλάδος, ως νέα ιδέα, ως λυδία λίθος, που κάμνει να «αποκαλύπτωνται εκ πολλών καρδιών οι διαλογισμοί», είναι ο οικουμενισμός. Έστι δε «οικουμενισμός», εις την μοντέρναν φιλοσοφικοθρησκευτικήν εκδοχήν του, υπέρβασις των τεθειμένων θρησκευτικών, φιλοσοφικών, παραδοσικακών ορίων και σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών, παραδόσεων, εις μίαν ενότητα.