ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ -- ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ

Χρειάζεται κατά καιρούς κάποια αιτία, μία νέα ιδέα, ένα σύνθημα μοντέρνο, δια να φανερωθή ο εσωτερικός, ο κρυπτός κόσμος των ιδεών μας, αι πεποιθήσεις μας, η πίστις μας. Χρειάζεται μία πνευματικής φύσεως λυδία λίθος, δια να δοκιμάση τι έχομεν μέσα εις τας καρδίας μας, ως ανεκδήλωτον σύστημα ιδεών, ως σύγχυσιν, ως κενόν, ως άρνησιν ή ως πίστιν. Από την άποψιν αυτήν αντιλαμβάνεται κανείς την σκοπιμότητα του Αποστόλου Παύλου λέγοντος: «Δει και αιρέσεις είναι εν υμίν, ίνα οι δόκιμοι φανεροί γένωνται», άρα και οι αδόκιμοι…                                                                        

Σήμερον εις τον χώρον της ορθοδόξου Ελλάδος, ως νέα ιδέα, ως λυδία λίθος, που κάμνει να «αποκαλύπτωνται εκ πολλών καρδιών οι διαλογισμοί», είναι ο οικουμενισμός. Έστι δε «οικουμενισμός», εις την μοντέρναν φιλοσοφικοθρησκευτικήν εκδοχήν του, υπέρβασις των τεθειμένων θρησκευτικών, φιλοσοφικών, παραδοσικακών ορίων και σύνθεσις θρησκειών, φιλοσοφιών, παραδόσεων, εις μίαν ενότητα.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Σιμωνόπετρα • Άγιον Όρος • Αγνή Παρθένε - Simonopetra • Mount Athos • Agni Parthene

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 20 Αυγούστου 2017

ΙΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Σαμουήλ προφήτου, Λουκίας μάρτυρος.

Γεννήθηκε στὴν Ἀρμαθαὶμ Σιφὰ στὸ ὄρος Ἐφραίμ, ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Λευΐ. Ἦταν γιὸς τοῦ Ἐλκανᾶ καὶ τῆς Ἄννας, ἡ ὁποία ἦταν στεῖρα καὶ διὰ τῆς προσευχῆς ὁ Θεὸς τῆς χάρισε παιδί, τὸν Σαμουήλ, ποὺ τὸν ἀφιέρωσε στὸ Θεὸ γιὰ νὰ ἐκφράσει τὴν εὐγνωμοσύνη της. Ὁ Σαμουὴλ ὅταν μεγάλωσε, ὑπηρέτησε τὸν Κύριο καὶ ἔγινε μέγας προφήτης καὶ κριτὴς τοῦ λαοῦ δικαιότατος. Αὐτὸς ἔχρισε βασιλεῖς , τὸ Σαοὺλ καὶ τὸ Δαυΐδ, προφήτευσε 40 χρόνια καὶ πέθανε σὲ βαθιὰ γεράματα. Ἃς ἀναφέρουμε, ὅμως, μερικοὺς οἰκοδομητικοὺς λόγους του, ποὺ ξεφώνησε στὸ λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, ἀλλὰ ἰσχύουν καὶ γιὰ τοὺς λαοὺς κάθε ἐποχῆς. Λέει λοιπόν:

«Η Ορθοδοξία εκφράζει εσωτερική λαϊκή ενότητα και ανώτερα ιδεώδη και χαρίσματα» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η μέχρι αυτή την ώρα υπόσταση των Σκοπίων, αφού κακή τη μοίρα πρωτοστατούσης της Γερμανίας ανεκηρύχθησαν τον Δεκέμβριο του ’91 ανεξάρτητο κράτος, οφείλεται στην αδρά και πολύπλευρη ελληνική στήριξη, εν πολλοίς ακατανόητη, υπέρ ενός μορφώματος κραυγαλέα εχθρικού που σφετερίζεται τη μισή τουλάχιστον ελληνική ιστορία και διεκδικεί τη μισή τουλάχιστον Ελλάδα. «Έασον αυτό χαίρειν» που έλεγε ο Σωκράτης.

Αιφνιδίως προ ημερών, εν αιθρία, Σκόπια-Βουλγαρία «τα βρήκαν» και ανασυνέδεσαν τις τύχες τους. Ανακοινώθηκε ότι η Βουλγαρία ανέλαβε να στηρίξει το αίτημα των Σκοπίων για ένταξη σε ΝΑΤΟ-ΕΕ εννοείται ερήμην της Ελλάδος ως προς το προκαταρκτικό θέμα της προηγούμενης επίλυσης του ονόματος.

Για το ζήτημα αυτό προέχει ο επανακαθορισμός της ελληνικής στρατηγικής. Οι ξένοι, αλλά και οι σκοπιανοί, γνωρίζουν την ευτυχώς απορριφθείσα επίσημη ελληνική πρόταση «Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό  erga omnes».  Σε αυτήν ωστόσο ομνύει σύσσωμο σχεδόν το πολιτικό μας προσωπικό δυστυχώς και σήμερα. Αυτήν ονομάζουν  οι πάντες «επίσημη ελληνική θέση».

Κατά περίεργη συγκυρία αυτή η «θέση» αντί να ανακληθεί ως μέγα πολιτικό λάθος εκ μέρους της ηγεσίας μας, (όπως κατ’ επανάληψη επιχειρηματολόγησε ο γράφων), ανετράπη προχθές από την Βουλγαρία στα πλαίσια της πρόσφατης συμφωνίας τους. Ειδικότερα η ΥπΕξ της Βουλγαρίας Ζαχάροβα διεμήνυσε προς σκοπιανούς ότι η χώρα της «δεν πρόκειται να συναινέσει σε όνομα της FYROM που θα περιέχει γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως Βόρεια ή Άνω Μακεδονία, καθώς αυτό μπορεί να υποκρύπτει βλέψεις στη Μακεδονία του Πιρίν».

Ουδέν κακόν (όπως η συμφωνία Σόφιας – Σκοπίων) αμιγές καλού. Το καλόν είναι ότι η ελληνική πολιτική τάξη υποχρεώνεται τώρα, αν θέλει να σοβαρευθεί, να εγκαταλείψει την λεγόμενη «επίσημη θέση» της. Οπότε μη έχοντας άλλη επιλογή οφείλει να επαναφέρει το ζήτημα στην αφετηρία του: «ονομασία χωρίς τον όρο Μακεδονία ή παράγωγά του»!

Ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση τῶν Ὀρθοδόξων ποιμένων ἀπέναντι στοὺς Μουσουλμάνους;

Οἱ Μητροπολίτες τῆς Θράκης θέτουν τοὺς ἑαυτούς τους ἀπέναντι ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν Ἁγίων Πατέρων ποὺ κατακεραύνωσαν τὸ Ἰσλὰμ καὶ τὸν Μωάμεθ. Ἐν ἀντιθέσει μὲ τοὺς σύγχρονους ταγοὺς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ποὺ ὅταν πρέπει νὰ ἐκφράσουν τὴ δογματικὴ συνείδησή της ἔναντι τῶν αἱρετικῶν Μουσουλμάνων, λιποψυχοῦν καὶ ἀναλώνονται σὲ κοινωνιολογικὲς προσεγγίσεις καὶ πολιτικοὺς βερμπαλισμούς, οἱ Ἅγιοι Πατέρες ποὺ κλήθηκαν νὰ ἀντιμετωπίσουν τὸ Ἰσλὰμ δὲν δίστασαν νὰ ἀρθρώσουν θεολογικὸ λόγο ἀπέναντι στὸ φονταμενταλιστικὸ τζιχὰντ τοῦ Κορανίου, ἀκόμη κι ὅταν κινδύνευαν νὰ χάσουν τὸ κεφάλι τους καὶ νὰ μαρτυρήσουν γιὰ τὴν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου.

***

Ο   IOANNIS PYROGRAFOS άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση τῶν Ὀρθοδόξων ποιμένω...":

Είμαστε ορθόδοξοι και ως ορθόδοξοι πρέπει οπωσδήποτε να είμαστε "επόμενοι τοις αγίοις πατράσι".  Διαφορετικά δεν θα αποκτήσουμε ποτέ "νουν Χριστού".