Η Διαβολική μετάνοια -- Του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Πανεπιστημίου

Ευχή και ευλογία Ιερομάρτυρος


Είναι παλιά δουλειά του διαβόλου να εμποδίζει τους ανθρώπους από την μετάνοια. Να παρουσιάζει δύσκολη και ακατόρθωτη την υπακοή στη σωτήρια πρόσκληση «μετανοείτε», που απευθύνει ο Χριστός και η Εκκλησία. Μα δεν αρκείται ο πονηρός μόνο στα πλήθη των αμετανοήτων, τους οποίους καταδυναστεύει ανενόχλητος. Στηλώνει βλοσυρό το βλέμμα του και σ’ εκείνους τους λίγους, που τον περιφρόνησαν κι εντάχθηκαν εκούσια στο «μικρόν ποίμνιον» του Χριστού. Επιδιώκει να τους κάνει κι αυτούς να… μετανοήσουν, διότι μετανόησαν. Να υποτροπιάσει μέσα τους η απιστία και η αμετανοησία, ώστε να μπορεί να στρογγυλοκαθήσει και πάλι αυτός βασιλιάς, για να καταστήσει τα «έσχατα» των ανθρώπων εκείνων «χείρονα των πρώτων» (Ματθ. 12: 43-45). Είναι μάλιστα τόση η επιμονή και το θράσος του Σατανά, ώστε επιτίθεται ακόμη και σ΄ αυτούς τους κήρυκες της μετανοίας, που τον έχουν πληγώσει καίρια και τον έχουν απογυμνώσει από πολλούς οπαδούς. Παράδειγμα χαρακτηριστικό η μανιώδης επίθεσή του εναντίον του γηραιού επισκόπου Σμύρνης, του αγίου Πολυκάρπου, τον οποίο τιμά το μήνα αυτό η Εκκλησία μας.   

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 18 Αυγούστου 2017

Φλώρου, Λαύρου, Λέοντος Έρμου μαρτύρων.

Ἦταν δίδυμα ἀδέλφια καὶ ἦταν ἄρρηκτα ἑνωμένοι διὰ τῆς θερμῆς πίστεως καὶ ἀγάπης ποὺ εἶχαν πρὸς τὸ Χριστό. Κατάγονταν ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ εἶχαν διδαχθεῖ τὸν χριστιανισμὸ καὶ τὴν τέχνη τοῦ λιθοξόου ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πρόκλο (καὶ ὄχι Πάτροκλο, ὅπως λανθασμένα γράφεται ἀπὸ ὁρισμένους Συναξαριστές, καὶ ποὺ ἡ μνήμη του ἔτσι λανθασμένα ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὴν 21η Ἰανουαρίου) καὶ Μάξιμο, οἱ ὁποῖοι ὑπέστησαν καὶ μαρτυρικὸ θάνατο γιὰ τὸν Χριστό.

Κάποτε ο Μέγας Αντώνιος ρώτησε:

«Κύριε, πως συμβαίνει, μερικοί να ζουν λίγο στη γη και άλλοι να φθάνουν σε βαθειά γηρατειά; Και γιατί άλλοι να βρίσκωνται μέσα σε φτώχεια και άλλοι να είναι πλούσιοι; Και πως οι άδικοι μεν πλουταίνουν, ενώ οι δίκαιοι πένονται;».Τότε άκουσε φωνή να του λέγη: «Αντώνιε, κοίτα τον εαυτό σου. Αυτά τα κανονίζει ο Θεός κατά την κρίση του και δεν συμφέρει να τα μάθης».

«Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι»

Πολλά ελέχθησαν δια την πονηρίαν και το μίσος της Παπωσύνης κατά της Ορθοδόξου Χριστιανωσύνης και ιδία κατά της Ελλαδικής, βάσει ιστορικών αδιαψεύστων γεγονότων. Εκείνο που προκαλεί οργήν και αγανάκτησιν είναι το ότι υπάρχουν Έλληνες Γενίτσαροι, κατά τεκμήριον Ορθόδοξοι οι οποίοι συνδεόμενοι φιλικώς με πρόσωπα του φοβερού θρησκευτικοπολιτικο—οικονομικού Οργανισμού της Παπωσύνης δεν αρκούνται εις τας κοσμικάς των αβρότητας και «χαϊδολογήματα» του πρωτοκόλλου της διεθνούς υποκρισίας, αλλά και προσπαθούν με μια σατανική τέχνη να πείσουν τους συνομιλητάς των Ορθοδόξους ότι δεν μας χωρίζει τίποτε με τους αιρετικούς της Δύσεως και ότι τα λεγόμενα «δόγματα» είναι αποφάσεις φανατικών, που για πολιτικούς λόγους ήγειραν αυτό το φράγμα μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεων!

Μητρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος: «Υπέρ των αθέων βουλευτών του Κυρίου δεηθώμεν»

Ευχές για τους ασεβείς στη Μητρόπολη Καλαβρύτων
Ευχές για τους «ασεβείς», «άθεους» και «άπιστους» βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, για να... μετανοήσουν, θα διαβάζονται κατά τη θεία λειτουργία στους ναούς της Μητρόπολης Καλαβρύτων.

Οι πρόσφατες προκλητικές δηλώσεις του Νίκου Βούτση, ο οποίος επιχείρησε να διεγείρει τα αντικληρικαλιστικά ανακλαστικά του ακραία αριστερού εκλογικού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωσαν κλίμα έντονης δυσφορίας στο εσωτερικό της Ιεραρχίας.

Ειδικότερα, σύμφωνα με ανακοίνωση της Μητρόπολης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, οι ιερείς αποφάσισαν να υιοθετήσουν την πρόταση του μητροπολίτη Αμβροσίου για την προσθήκη στη Μεγάλη Συναπτή (στην αρχή της θείας λειτουργίας μετά το «υπέρ του ευσεβούς ημών έθνους») της αίτησης «υπέρ των ασεβεστάτων, αθέων και απίστων αρχόντων ημών, των πολεμίων της αμωμήτου ημών πίστεως και της πατρίδος, μελών του Ελληνικού Κοινοβουλίου πάσης πολιτικής αποχρώσεως, των μισούντων και αδικούντων ημάς, και της μετανοίας και επιστροφής αυτών, του Κυρίου δεηθώμεν», η οποία, όπως οι υπόλοιπες αιτήσεις της Μεγάλης Συναπτής, λέγεται φανερά και δυνατά.

Όταν κινδυνεύει η πίστις, η Ορθοδοξία, πρώτη πνευματική προτεραιότητα είναι η υπεράσπισή της

Όταν, προ του Μ. Κωνσταντίνου εμαίνετο ο διωγμός στην Αλεξάνδρεια εναντίον των Χριστιανών επί Μαξίμου το 311, ο Μέγας Αντώνιος σε ηλικία εξήντα ετών (γεννήθηκε το 251) άφησε για λίγο την έρημο, την άσκηση και την προσευχή και ήλθε στην Αλεξάνδρεια άφοβος και ατρόμητος με διάθεση και πόθο να μαρτυρήσει και να ενθαρρύνει τους οδηγουμένους στο μαρτύριο. Αψήφησε και αγνόησε τις απαγορεύσεις του δικαστού να φύγουν οι μοναχοί από την πόλη και να μη παρίστανται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Εμφανίστηκε ενώπιον του ηγεμόνα σε περίβλεπτη θέση στο δικαστήριο, αποδεικνύοντας την προθυμία των Χριστιανών να αγωνισθούν για την πίστη τους και να μαρτυρήσουν, «αυτός ατρέμας ειστήκει, δεικνύς ημών των Χριστιανών την προθυμίαν, ηύχετο γαρ και αυτός μαρτυρήσαι, καθά προείπον». Τον φύλαξε βέβαια ο Θεός και δεν μαρτύρησε, για να ωφελήσει περισσότερο με την ζωή του, αυτός όμως δεν περιορίσθηκε στο κελλί του, στην έρημο, αλλά «υπηρέτει συνήθως τοις ομολογηταίς, και ως συνδεδεμένος αυτοίς ην κοπιών εν ταις υπηρεσίαις». Όταν κινδυνεύει η πίστις, η Ορθοδοξία, πρώτη πνευματική προτεραιότητα είναι η υπεράσπισή της, ο αγώνας η συμπαράσταση προς όσους αγωνίζονται, η μέχρι θανάτου και αίματος προθυμία. Όλα τα άλλα πνευματικά καθήκοντα έπονται. Όσοι πράττουν και συμβουλεύουν τα αντίθετα, απλώς συγκαλύπτουν με προφάσεις την απροθυμία και δειλία τους, και γίνονται διδάσκαλοι και καθηγητές της απραξίας και της υποκρισίας.