ΣΤΗΝ ΨΗΛΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

 (Από Λόγο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, από τα αμφιβαλλόμενα).

Ήλθα σήμερα, ω φίλοι μου, για ν΄ αποδώσω το χρέος, που θα πλουτίσει κι΄ εμένα που σας μιλάω, αλλά θα ωφελήσει κι΄ εσάς που θα με ακούσετε. Ευρίσκομαι πάλιν εδώ για να σας παρουσιάσω τον Θωμά, που στην αρχή μεν απιστούσε στην Ανάσταση του Σωτήρα, ύστερα όμως, μετά την εμφάνισή του και την ψηλάφηση, να πιστεύει και να τον ονομάζει Κύριον και Θεόν του. Δώσετέ μου προσοχή παρακαλώ και ικετεύσατε τον Θωμά, ν΄ αγγίξει στο στόμα μου το άγιο δεξί χέρι του, όπως άγγιξε την πλευρά του Δεσπότου, κι΄ έτσι να δυναμώσει τη γλώσσα μου για να εξηγήσω τα ποθούμενα· εσείς δε να ανεχθήτε τα ευτελή λόγια μου με γαλήνη για να καρπωθείτε κάποια ωφέλεια. Αφού προηγουμένως ο Σωτήρας μας ετρύπησε την παμφάγο κοιλιά τού Άδου και έγινε «πρωτότοκος των νεκρών», εισήλθε «των θυρών κεκλεισμένων» στο δωμάτιο που ήσαν συνηγμένοι οι μαθηταί Του. Ο δε Θωμάς, ο λεγόμενος Δίδυμος «ουκ ην μετ΄ αυτών» (Ιωάν. κ΄ , 24). Αλλά, ω θλιβερά εκπληκτικόν! Ο ποθούμενος ήλθε αλλ΄ ο ποθών έλειπε.

Ο πρώην ρασοφόρος Παντελεήμων, Γιάννης Παπανικολάου

..... Όσο για την εκ βαθέων εξομολόγησή του...

«Η δημιουργία του συγκροτήματος των Παπαροκάδων και η συνεχής παρουσία μας στην τηλεόραση έφερε πολύ κόσμο στη μονή. Τότε άρχισε να αλλάζει η φιλοσοφία μας... Ξαφνικά, το ησυχαστήριό μας γέμισε θόρυβο, άρχισε να αλλάζει. Νομίζω πως όλα γίνονταν για τις δημόσιες σχέσεις, τη βιτρίνα και το κέρδος. Μέσα κι έξω από τη μονή άνοιγαν συνέχεια μαγαζιά, εστιατόρια, καντίνες... Έως και μίνι μάρκετ άνοιξε. Παντού χρήματα και κέρδος. Δεν μου άρεσε να βλέπω εμάς, τους μοναχούς, να χτυπάμε ταμειακές μηχανές ή να πρέπει να προσλάβουμε υπαλλήλους για να είμαστε συνεπείς στην εξυπηρέτηση του κοινού» αναφέρει, επιρρίπτοντας σημαντικό κομμάτι της ευθύνης στον κατηχητή του, Νεκτάριο Μουλατσιώτη, ο οποίος -κατά τα λεγόμενα του Γιάννη Παπανικολάου- δεν κατάφερε να περιορίσει τη μεγάλη δημοσιότητα που πήρε το μοναστήρι του ύστερα από τη δημιουργία του συγκροτήματος των Παπαροκάδων.


Από τις 23 Ιανουαρίου η «Espresso» είχε κάνει γνωστή στο πανελλήνιο την απομάκρυνση του πατέρα Παντελεήμονα από το μοναστήρι.

Ο Γιάννης Παπανικολάου μίλησε για όλα, αναφέρθηκε με νοσταλγία στα παιδικά του χρόνια, στις σπουδές του στη Γεωπονική Αθηνών, αλλά και στην αντίδραση των γονιών του όταν αποφάσισε να κάνει πραγματικότητα ένα μεγάλο του όνειρο, τότε, το μοναχισμό....


Πηγή: espresso

"Παποκεντρική Παγκοσμιότης - Οικουμενισμός" (Ντοκιμαντέρ)

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

5. Η Ταρσώ της Κερατέας. Το όνομα Ταρσώ είναι τοπικό της Άνδρου υποκοριστικό του ονόματος Ταρασία. Η Ταρσώ ήταν κοσμική, υπό την έννοια ότι δεν έγινε ποτέ μοναχή. Η οικογένειά της επειδή πίστευε ότι αντιμετώπιζε ψυχιατρικά προβλήματα, την μετέφερε στο γυναικείο Παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι της Κερατέας, το οποίο είχε ιδρύσει το 1926 ο παλαιοημερολογίτης επίσκοπος Ματθαίος Καρπαθάκης. ΄Έμεινε έξω από το πολυανθρωπότερο αυτό στην εποχή μας μοναστήρι, που έφτασε να αριθμεί 300 μοναχές! Η Ταρσώ εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε στο μοναστήρι αυτό. ΄Ηταν δηλ. η ίδια με το Παλαιό, το οποίο πάντοτε υποστήριζε. Δεν είχε καμιά «κοινωνία» με το Νέο. Οι Νεοημερολογίτες, την εμφανίζουν ότι δήθεν δεν είχε αφοσίωση στο Παλαιό, με το να λέει ότι δεν έχει σημασία, αν μιά γιορτή οι πιστοί την γιορτάζουν και με το Νέο και με το Παληό, δηλ. αν εκκλησιάζονται σε ναούς του Νέου και του Παληού! Αυτή όμως η πληροφορία των Νεοημερολογιτών δεν είναι αληθινή! Η Ταρσώ ήταν «ζηλώτρια»! 
Το πρόβλημα όμως με την Ταρσώ είναι άλλο. Είναι η «σαλότητά» της! ΄Ηταν «κατά Χριστόν σαλή», ή όχι; Υπάρχουν άνθρωποι, που τη γνώρισαν και είναι βέβαιοι, ότι ήταν μία «κατά Χριστόν σαλή», που αξιώθηκε από το Θεό με θεία χαρίσματα, όπως το διορατικό κλπ. Άλλοι, έχουν αμφιβολίες αν ήταν «κατά Χριστό σαλή» και ότι ευωδίασαν τα λείψανά της! 
Εμείς, δεν γνωρίσαμε ποτέ το άτομο αυτό και δεν μπορούμε να έχουμε προσωπική γνώμη για το ζήτημα αυτό. Από πληροφορίες όμως που αντλήσαμε από το σχετικό βιβλίο του Νεοημερολογίτη καθηγητή Ιω. Κορναράκη, ως και από άτομα του χώρου της, έχουμε σχηματίσει μάλλον θετική γνώμη. Ευχόμαστε ο Θεός να την αξίωσε να κληρονομήσει την βασιλεία των Ουρανών! Από εκεί και πέρα, είναι θέμα του Θεού, αν ποτέ θελήσει να την τιμήσει η Εκκλησία ως αγία! Η Εκκλησία πάντως του Παλαιού Ημερολογίου δεν την έχει ως αγία. Και αυτό έχει σημασία, που πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα κάθε καλοδιάθετος πιστός. 

ΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΒΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ --- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 22 Απριλίου 2017

Θεοδώρου Συκεώτου του οσίου, Νεάρχου μάρτυρος, Ναθαναήλ του αποστόλου.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος γεννήθηκε στὸ χωριὸ Συκέα ἢ Συκεῶν τῆς Ἀναστασιοπόλεως, πρώτης πόλεως τῆς ἐπαρχίας Ἀγκυρανῶν καὶ ἦταν υἱὸς τῆς πόρνης Μαρίας καὶ τοῦ Κοσμᾶ, ἀποκρισάριου τοῦ βασιλέως Ἰουστινιανοῦ. Ἡ ἐκ πορνείας γέννηση τοῦ Ὁσίου δὲν ἐμπόδισε τὸν Θεὸ νὰ τὸν ἀναδείξει Ἀρχιερέα τιμιότατο καὶ νὰ τὸν πλουτίσει μὲ παράδοξες θεοσημεῖες καὶ θαυματουργίες. Στὸ σχολεῖο προέκοπτε στὴ μάθηση καὶ σὲ ἡλικία δέκα ἐτῶν ἔδειξε κλίση στὸ μοναχικὸ βίο. Μία νύχτα καὶ ἐνῷ ὁ Ὅσιος εἶχε γίνει δωδεκαετής, ἐμφανίσθηκε σὲ αὐτὸν ὁ Ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος καὶ ἀφοῦ τὸν ξύπνησε τοῦ εἶπε:

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Στα χρόνια του Αντιχρίστου

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια...

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Δικαίωση μητροπολίτη για τους gay γάμους

Στο κενό η... δίωξη κατά του Μαντινείας

Στο αρχείο τέθηκε η υπόθεση των δηλώσεων του μητροπολίτη Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρου σχετικά με την ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου από τη Βουλή.

Ειδικότερα, ο μητροπολίτης Μαντινείας Αλέξανδρος (φωτό), στο κήρυγμά του μετά την Ακολουθία του Νυμφίου πέρυσι τον Απρίλιο στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Γιάτρισσας, στην Τρίπολη, είχε πει προς το εκκλησίασμα ότι ο γάμος είναι «μυστήριο μέγα της Εκκλησίας μας», προσθέτοντας ότι «γάμος είναι η ένωσις ανδρός και γυναικός» και συνέχισε λέγοντας ότι «το χειρότερο από όλα, η Βουλή των Ελλήνων ψηφίζει νόμους και χαρακτηρίζει γάμο τη διαστροφή και την ένωση ανθρώπων του ιδίου φύλου».

Ανάγκη πανεθνικής εγρήγορσης και συσπείρωσης -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες» ευφρανθήκαμε λίγο πολύ οι πάντες, «εγκρατείς και ράθυμοι» κατά το επιεικές των εκκλησιαστικών υμνογράφων. Ας ευχηθούμε τώρα εις εαυτούς και αλλήλους το χαριτωμένο παπαδιαμαντικόν: «παν καταθύμιον» (Ο Επιτάφιος και η Ανάστασις εις τα χωρία, Άπαντα Βημ. 15, σ. 92).

   Ας προσγειωθούμε τώρα στην εγχώρια πραγματικότητα. Αμείλικτοι οι αριθμοί. Με δεδομένη την καταβαράθρωση των εισοδημάτων (συντάξεις, μεροκάματα, όπου ακόμη υφίστανται) είναι ζοφερός ο κατάλογος ανατιμήσεων από 3/2016-3/2017:

   Ελαιόλαδο 9,2%, φρούτα, 14,9%, λαχανικά 31,2%, πατάτες 7,1%, πετρέλαιο θέρμανσης 32,9%, φυσικό αέριο 23,7%, βενζίνη 14,9%, αεροπορικά εισιτήρια 23,8%. Ταυτόχρονα η νομοθετημένη ελάχιστη ημερήσια αμοιβή κατρακύλησε στα 26,18€.

   Οι αρμόδιοι πάσης προελεύσεως εξακολουθούν να παρουσιάζουν ρόδινα τα πράγματα ωσάν να ζουν σε άλλη χώρα. Όμως «όποιος τα ψόματα λαλεί, δίχως αντρειά λογάται» (Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος Β΄888). Κυβέρνηση και αντιπολίτευση αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι ενός εστί υπέρτατη χρεία: εθνικής συνεννόησης!

Γράμμα από τη Μόροβα

Ο Τάσος Ρηγόπουλος, στρατευμένος στην Αλβανία το 1940, έστειλε από το μέτωπο το παρακάτω γράμμα στον αδελφό του: 
« Αδελφέ μου Νίκο, 
Σου γράφω από μια αετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη από την κορυφή της Πάρνηθας. Η φύση τριγύρω είναι πάλλευκη. Σκοπός μου όμως δεν είναι να σου περιγράψω τα θέλγητρα μιας χιονισμένης Μόροβας με όλο το άγριο μεγαλείο της. Σκοπός μου είναι να σου μεταδώσω αυτό που έζησα, που το είδα με τα μάτια μου και που φοβάμαι μήπως, ακούγοντάς το από άλλους, δεν το πιστέψεις. 
Λίγες στιγμές πριν ορμήσουμε για τα οχυρά της Μόροβας, είδαμε σε απόσταση καμμιά δεκαριά μέτρων μια ψηλή μαυροφόρα να στέκεται ακίνητη. 
- Τις ει; 
Μιλιά. 
Ο σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε: 
- Τις ει; 
Τότε, σαν να μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρίσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ! 
Εκείνη όρμησε εμπρός σαν να είχε φτερά αετού. Εμείς από πίσω της. Συνεχώς την αισθανόμασταν να μας μεταγγίζει αντρειοσύνη. Ολόκληρη εβδομάδα παλαίψαμε σκληρά, για να καταλάβουμε τα οχυρά Ιβάν- Μόροβας. 
Υπογραμμίζω πως η επίθεσή μας πέτυχε τους Ιταλούς στην αλλαγή των μονάδων τους. Τα παλιά τμήματα είχαν τραβηχθεί πίσω και τα καινούργια … κοιμόνταν! Το τι έπαθαν δεν περιγράφεται. Εκείνη ορμούσε πάντα μπροστά. Κι όταν πια νικητές ροβολούσαμε προς την ανυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε η Υπέρμαχος έγινε ατμός, νέφος απαλό και χάθηκε ».

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ : στὴν Νορβηγία ὠρύονται «δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε μαζὶ μὲ τὰ γουρούνια, τοὺς ἄπιστους χριστιανούς, ζητοῦμε αὐτονομίαν» ! ! ! . . .

ΣΥΡΙΑ

ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΠΛΗΡΟΥΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΒΑΡΥΤΑΤΟ ΤΟ ΚΛΙΜΑ,

ΜΙΑ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΕΓΑΛΟΒΔΟΜΑΔΑ!

ΑΣ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙ

20.4.2017

(συμπεριλαμβάνονται καὶ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν  ἐκδήλωσιν τοῦ Σωματείου «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» τὴν 10.9.2014 στὸ Πολεμικὸ Μουσεῖο Ἀθηνῶν μὲ βράβευσιν τῆς ἡγουμένης τῆς Ἱ. Μονῆς Μααλούλα (αρχαία Σελεύκεια), ἀδελφῆς Πελαγίας καὶ τοῦ Προέδρου τῶν Ἑλληνορθοδόξων Μέσης Ἀνατολῆς κ. Δημήτριου El Khoury).

Ἡ Συρία εἶναι ἡ ὡραιότερη χώρα τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἡ κοιτίδα τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Λίγα ἱστορικὰ στοιχεῖα γιὰ τοὺς «Ἑλληνορθόδοξους» τῆς Μέσης Ἀνατολῆς :

Αββάς Κασσιανός: Το φοβερό πνεύμα της λύπης

Το φοβερό πνεύμα της λύπης, όταν κυριεύσει την ψυχή του ανθρώπου και τη σκοτίσει ολοκληρωτικά, την εμποδίζει από κάθε αγαθή εργασία και τη γεμίζει με κάθε κακία. Γιατί δεν της επιτρέπει να προσεύχεται με προθυμία, δεν την αφήνει να εγκαρτερεί στην ωφέλεια των ιερών αναγνωσμάτων, κάνει τον άνθρωπο οργίλο και επιθετικό προς τους αδελφούς.
Γενικά η λύπη, αφού δημιουργήσει σύγχυση σ’ όλες τις σωτήριες σκέψεις της ψυχής και παραλύσει τη δραστηριότητα και την καρτερία της, τη φέρνει σε σημείο να είναι σαν ανόητη και μανιακή, δένοντάς την με το λογισμό της απελπισίας.