Ἐτόνισεν ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός εἰς τήν «Μεσόγειον» Ἡρακλείου -- Ο ΠΑΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΜΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ ΚΑΙ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ

Μίαν πολύ ἐνδιαφέρουσαν συνέντευξιν παρεχώρησεν εἰς τήν ἐφημερίδα «Μεσόγειος Ἡρακλείου» (6ην Φεβρουαρίου) ὁ ὁμότιμος καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν π. Γεώργιος Μεταλληνός. Ὁ π. Γεώργιος μεταξύ ἄλλων ἀπήντησεν εἰς ἐρώτησιν σχετικῶς μέ τό ἀλάθητον τοῦ Πάπα, διά τόν ὁποῖον ἐτόνισεν ὅτι εἶναι αὐτοκράτωρ μέ πρωθυπουργόν καί ὑπουργούς. Ὁλόκληρος ἡ συνέντευξις τοῦ π. Γ. Μεταλληνοῦ εἰς τήν δημοσιογράφον κ. Κλειώ Πατεδάκη ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Ὁ πατέρας Γεώργιος Μεταλληνὸς εἶναι ἕνα πρόσωπο ποὺ δὲ χρειάζεται ἰδιαίτερες συστάσεις. Σεμνὸς καὶ εὐγενικὸς διακρίνεται γιὰ τὸ ἦθος καὶ τὶς ἀπόψεις του γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ καὶ ὄχι μόνο πράγματα. Ἡ ἐπίσκεψή του στὸ Ἡράκλειο ἦταν συνδεδεμένη μὲ τὴ χριστιανικὴ ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Μιλώντας στὴ «Μ», ἐκθέτει τὶς ἀπόψεις του γιὰ τοὺς νέους, τὴν Παιδεία, τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπα καὶ τὴν ὕπαρξη ἑνὸς καὶ μόνο Θεοῦ στὸν κόσμο.

– Ποιὰ εἶναι οὐσιαστικὰ ἡ πρόταση τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν γιὰ τὴν παιδεία τῆς Εὐρώπης;

– Ὑπῆρχε μία ἑνωμένη Εὐρώπη μέχρι τὸν 11ο αἰώνα, ποὺ συντελέστηκε τὸ σχίσμα τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου, σὲ ἀνατολὴ καί δύση. Σὲ αὐτὴ τὴν ἑνωμένη Εὐρώπη κυριαρχεῖ τὸ πνεῦμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Πρόκειται δηλαδὴ γιὰ τὸν καθαρὸ χριστιανισμὸ, ποὺ μᾶς ἔφεραν οἱ ἀπόστολοι, οἱ φωτιστὲς τῆς Εὐρώπης, μὲ πρῶτο τὸν Ἀπόστολο Παῦλο. Αὐτὴ τὴν παιδεία, λοιπόν, ὡς κοινὸ ἀγαθό, προσπαθῶ νὰ τὴν προσδιορίσω μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Καὶ αὐτὸ γιατί μᾶς δίνει δυνατότητες ἐπανασυναντήσεως Ἀνατολῆς καὶ Δύσης. Πέρα ἀπὸ τὰ πολιτικὰ καὶ οἰκονομικά, ὑπάρχουν παράγοντες κυρίως πνευματικοὶ καὶ πολιτιστικοί;

– Θεωρεῖται ὅτι ἡ χώρα μας διανύει μιὰ περίοδο πολιτισμικῆς ἔνδειας;

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας (11) μέρος

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

2. Το θέμα της «αγιοποίησης» συνδέεται άμεσα με το περί του ποίοι θα κληρονομήσουν τον

Παράδεισο. 

Ως προς το τελευταίο αυτό ζήτημα, είπαμε και άλλη φορά, ότι αυτό είναι θέμα Θεού, που δεν δεσμεύεται από κανένα νόμο. Ο Θεός θα χαρίσει τη βασιλεία Του σε όποιον θέλει. Εμείς ευχόμαστε να βάλει στον Παράδεισο όλους τους ανθρώπους, από τον Αδάμ και την Εύα, μέχρι αυτόν, που θα ζήσει τελευταίος πάνω στη γη. Ο Θεός φανέρωσε το θέλημά Του σε μας τους ανθρώπους, οι οποίοι αν θέλουμε να σωθούμε πρέπει απαραίτητα να συμμορφωθούμε με αυτό. Το θέλημα του Θεού είναι για μας νόμος. Σύμφωνα με αυτό το νόμο, προορισμός μας εδώ στη γη είναι να αποκτήσουμε την «ομοίωσή» μας με το Θεό. Να γίνουμε δηλ. «κατά χάριν» θεοί! Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θεωθούμε. Και αυτό συμβαίνει, όταν ο άνθρωπος αξιώνεται να φτάσει στη «θέωση», ή τουλάχιστον στο «φωτισμό», στη «θεωρία του Θεού». 
Τότε ο άνθρωπος βλέπει και γνωρίζει τα «μυστήρια της βασιλείας των ουρανών». Γνωρίζει όλη τη θεολογία από τη θεία εμπειρία του, όπως τη γνώρισαν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, οι απόστολοι και οι άγιοι, χωρίς ποτέ τα πρόσωπα αυτά να τη σπουδάσουν σε Θεολογικές Σχολές Πανεπιστημίων. Όλοι οι θεούμενοι, επειδή έχουν την ίδια εμπειρία, λένε τα ίδια πράγματα στα θέματα της πίστης μας. ΄Εχουν καταστήσει βίωμά τους την πίστη. Και όσοι από το βίωμά τους λέγουν τα ίδια πράγματα, αυτό σημαίνει ότι έχουν αποκτήσει την εμπειρία της «θεωρίας του Θεού», δηλ. της «θέωσης», ή του «φωτισμού». 
Κληρονόμοι του Παραδείσου είναι οι θεούμενοι. Από τώρα, μέχρι τη μέλλουσα Κρίση, τον προγεύονται. Μετά την Κρίση θα τον γεύονται αιώνια. Αυτοί είναι οι άγιοι! Αυτοί αποτελούν την «άκτιστη Εκκλησία». Είναι η «κοινωνία αγίων», μέλη της οποίας πρέπει να επιδιώκουμε να γίνουμε όλοι μας. 

Ύμνοι Τριωδίου - Μεγάλης Σαρακοστής -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 6 Μαρτίου 2017

Εύρεσις Τιμίου Σταυρού και ΄Ήλων υπό της Αγίας Ελένης, Των εν Αμορίω 42 μαρτύρων.

Ἡ Ἁγία Ἑλένη (247 – 328 μ.Χ.), μητέρα τοῦ πρώτου Χριστινανοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου Α’ τοῦ Μεγάλου (280/288 – 337 μ.Χ.), τὸ ἔτος 326 μ.Χ. πῆγε στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου «μὲ μέγαν κόπον καὶ πολλὴν ἔξοδον καὶ φοβερίσματα ηὗρεν τὸν τίμιον σταυρὸν καὶ τοὺς ἄλλους δύο σταυροὺς τῶν λῃστῶν», ὅπως γράφει ὁ Κύπριος Χρονογράφος Λεόντιος Μαχαιρᾶς. Κατὰ τὴν παράδοση, ὕστερα ἀπὸ τὴν πληροφορία κάποιου Ἑβραίου, μὲ τὸ ὄνομα Ἰούδας, ὑποδείχθηκε ἡ θέση ὅπου ἔγινε ἡ ἀνασκαφή, κατὰ τὴν ὁποία βρέθηκαν τρεῖς σταυροί, ἤτοι τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν δύο λῃστῶν. Ἐπειδή, ὅμως, δὲν ἦταν δυνατὸν νὰ ἀναγνωρισθεῖ ποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς σταυροὺς ἦταν τοῦ Κυρίου, ἡ Ἁγία Ἑλένη παρακάλεσε νὰ τεθεῖ διαδοχικὰ ἐπάνω στοὺς σταυροὺς ἕνας νεκρὸς ποὺ τὸν πήγαιναν γιὰ ἐνταφιασμό. Μόλις λοιπὸν ὁ νεκρὸς ἐτέθη ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἀναστήθηκε. Ἡ Ἁγία Ἑλένη ἔθεσε τότε τὰ θεμέλια τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τὴν ἀνέγερση τοῦ ὁποίου διέταξε ὁ Μέγας Κωνσταντίνος, ὅταν πληροφορήθηκε τὴν εὕρεση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.
Ὁ Μέγας Κωνσταντίνος τὸ μὲν ἥμισυ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τὸ ἄφησε στὰ Ἱεροσόλυμα, ὅπου μεγάλο μέρος φυλάσσεται μέχρι σήμερα, τὸ δὲ ἄλλο ἥμισυ μετὰ τῶν ἥλων (καρφιῶν) τὸ μετακόμισε στὴν Κωνσταντινούπολη.

ΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ – Ο ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑΣ -- Τοῦ κ.Ἠλία Δ. Μπάκου Δρ. Θεολογίας–Φιλολόγου

Τὸ Συνοδικόν τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὅπως αὐτὸ διαμορφώθηκε ἀπὸ τοὺς πρώτους χριστιανικοὺς αἰῶνες καὶ ὑστέρα, ἀναγινώσκεται, ἀποσπασματικῶς βέβαια, τὴν Κυριακὴ τῆςὈρθοδοξίας καὶ περιλαμβάνει μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ τὸν ἀναθεματισμὸ τῶν αἱρέσεων καὶ αἱρεσιαρχῶν, κακοδοξιῶν τῆς θύραθεν —ἑλληνικῆς καὶ ἄλλης–φιλοσοφίας, καὶ διαφόρων εἰδωλολατρικῶν ἀντιλήψεων, ποὺ ἀναβιώνουν καὶ ἐμφανίζονται παράλληλα πρὸς τὸν βίο καὶ τὴ διδασκαλία τῆςὈρθόδοξης χριστιανικῆς Ἐκκλησίας. Τὸ Συνοδικὸν ὑπὲρ τῆςὈρθοδοξίας συντάχθηκε ἀπὸ τὴ Σύνοδο τῆς Κωνσταντινουπόλεως τὸ 843 μὲ πρωτοβουλία τοῦ Πατριάρχη Μεθοδίου καὶ μὲ τὴ συναίνεση τῆς βασίλισσας Θεοδώρας. Χαρακτηρίστηκε «ὡς ἐτήσιος εὐχαριστία» καὶ καθιερώθηκε μὲ τὴν ἑορτὴ τῆς νίκης καὶ τοῦ θριάμβου τῆςὈρθοδοξίας κατὰ τῆς Εἰκονομαχίας καὶ πασῶν τῶν αἱρέσεων. Ὁ ἑορτασμὸς αὐτὸς γίνεται τὴν πρώτη Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν τοῦ Τριωδίου, ἡ ὁποία καλεῖται Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας.

ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα·

Οὐκ ἀρνησόμεθά σε, φίλη Ὀρθοδοξία· οὐ ψευσόμεθά σου πατροπαράδοτον σέβας· ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν, καὶ σοὶ ζῶμεν, καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα· εἰ δὲ καλέσει καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Η διακοπή του μνημοσύνου του μητρ. Θεσ/νίκης κ.Ανθίμου [mp3 - 2017]

Η στιγμή της διακοπής μνημοσύνου του μητρ. Θεσ/νίκης κ.Ανθίμου από τον π.Θεόδωρο Ζήση [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ Παραλληλία πρός ἀνάνηψιν -- Τοῦ Πρωτ. π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

Στίς 11 Μαρτίου 843, πρώτη Κυριακή τῶν Νηστειῶν τότε, ἀναστηλώθηκαν οἱ ἅγιες εἰκόνες καί μέ τήν πανηγυρική αὐτή τελετουργική πράξη τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ Σώματος σηματοδοτήθηκε ἐπίσημα τό τέλος τῆς Εἰκονομαχίας καί ἡ Α´ Κυριακή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὀνομάσθηκε Κυριακή τῆςὈρθοδοξίας. Αὐτό τό σημαντικότατο γεγονός τιμᾶ σήμερα καί ἡ «Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολόγων».

1.Ἡ Εἰκονομαχία ὡς ὅρος, προσδιορίζει μία ἀπό τίς μεγαλύτερες κρίσεις στήν ἱστορική πορεία τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους μας. Γεγονός πρωτοποριακό στήν ἱστορία ὅλης τῆς Χριστιανοσύνης, πού συνετάραξε ὁλόκληρη τήν αὐτοκρατορία τῆς Ρωμανίας/ Νέας Ρώμης, μέ κραδασμούς, πού ἔφθασαν ὡς τίς ἐσχατιές τῆς Ρωμαίικης Οἰκουμένης. Ἡ περιπέτει ααὐτή συγκλόνισε τόΒυζάντιο/Ρωμανία περισσότερο ἀπό ἕνα αἰώνα, σέ δύο φάσεις (726-787 καί 813-843), θέτοντας σέ τεράστιο κίνδυνο τήν ἑνότητα Κράτους καί Ἐκκλησίας. Ἡ Εἰκονομαχία ὑπῆρξε ἡ μεγαλύτερη οὐσιαστικά πολιτειοκρατική καισαροπαπική κίνηση στήν αὐτοκρατορία.  Τό θεολογικό πρόβλημα τῶν ἁγίων Εἰκόνων, μέ ἀφετηρία τόν ἐξεικονισμό τοῦ Θεανθρώπου καί τήν προσκύνηση τῆς εἰκόνος Του, ἦταν ὁ καμβάς, στόν ὁποῖο ἀναπτύχθηκε ὅλος ὁ πολιτειακός προβληματισμός, ἀλλά καί τό μέσον, με τόν ὁποῖο ἐκφράσθηκε ἡ κίνηση αὐτή, πού δέν εἶχε ὅμως ἀποκλειστικά θεολογικά κίνητρα. Ἦταν προσπάθεια γιά εὐρύτερη θρησκευτική καί ἐκκλησιαστική μεταρρύθμιση, πού ἐπιδίωξε ἡ Πολιτεία γιά την ἐπίτευξη τῶν δικῶν της στόχων.

Τῆς λύπης ἡ Λύσις, τῆς αἰχμαλωσίας ἡ Λύτρωσις, τῶν θνητῶν ἡ Θέωσις

ἡ ὡραία τῇ φύσει καὶ μώμου παντὸς ἀνεπίδεκτος· ἡ ἀπὸ λιβάνου τῆς παρθενίας ἀνοῦσα καὶ τὸν κόσμον μυρίζουσα· ἐξ ἧς ὁ γλυκασμὸς ἀπορρέων τὴν παλαιὰν τοῦ ξύλου πικρίαν ἐγλύκανεν· ἡ τὴν οὐσίαν ὅλην φρικτῶς χωρήσασα τῆς Θεότητος· τιμῆς ἁπάσης ὑπέρτερον δώρημα, καὶ κάλλους παντὸς ὑπέρτιμον ἐγκαλλώπισμα· Σολομῶντος ἡ κλίνη, ᾗ παρίστανται κύκλῳ οἱ ἑξήκοντα δυνατοί, αἱ ῥήσεις δηλαδὴ τῆς θεοπνεύστου Γραφῆς· φωτοδόχον χωρίον, ἐξ οὗ σωτηρίας ἀκτῖνες τῇ οἰκουμένῃ ἐπέλαμψαν· τὸ μεγαλεῖον τῆς φρικτῆς οἰκονομίας· τὸ περικαλλὲς τῆς θείας συγκαταβάσεως ἐνδιαίτημα· τὸ τοῦ κόσμου διαλλακτήριον· τὸ ἡμέτερον ἱλαστήριον καὶ προσφύγιον· τὸ πάντων τῶν καλῶν εὐκταιότατον δώρημα.

2η ''Βόμβα'' στη Θεσσαλονίκη: Ο π.Θεόδωρος Ζήσης ανακοίνωσε τη διακοπή της μνημόνευσης του Επισκόπου του σήμερα της Ορθοδοξίας

ΕΚΤΑΚΤΟ:  2η ''Βόμβα'' στη Θεσσαλονίκη!!! Μετά τη διακοπή του μνημοσύνου του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου από τον πρωτοπρεσβύτερο π.Νικόλαο Μανώλη, σήμερα το πρωΐ Κυριακή της Ορθοδοξίας, και ο πρωτοπρ. π.Θεόδωρος Ζήσης, στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης, στο κύρηγμά του, ανακοίνωσε την απόφασή του, να διακόψει τη μνημόνευση του Επισκόπου του, Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθίμου. Σε λίγο θα έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες. Κατάνυξη