Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο
παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού.
Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι
άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις Ορθόδοξες παραδόσεις
μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας.
Tη ΛΑ΄ (31η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, ο Όσιος ΓΕΛΑΣΙΟΣ εν ειρήνη τελειούται.
Καταχωρίζομεν ενταύθα το
κατόρθωμα, το οποίον εποίησεν ο Αββάς ούτος Γελάσιος, ως δηλωτικόν της άκρας
προσπαθείας του και το οποίον αναφέρει ο «Ευεργετινός» (ημετέρα έκδοσις Ε΄,
Τόμ. Β΄ υπόθ. ΛΗ΄, σελ. 346, Διδ. 10). Είναι δε τούτο το εξής: Ο Όσιος ούτος
είχεν εν βιβλίον περιέχον την Παλαιάν και την Καινήν Διαθήκην, το οποίον είχεν
εναποθέσει εις την Εκκλησίαν δια να το αναγινώσκουν οι αδελφοί, είχε δε τούτο
αξίαν 18 νομισμάτων. Τούτο αδελφός τις ξένος έκλεψεν, ο δε Όσιος Γελάσιος, αν
και ηννόησε τον κλέπτην, δεν τον εκυνήγησεν.
Tη ΛΑ΄ (31η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου ΖΩΤΙΚΟΥ του Ορφανοτρόφου.
Ζωτικός ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του μεγάλου
Κωνσταντίνου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τστ΄- τλζ΄ (306-337), καταγόμενος
από την παλαιάν Ρώμην, γεννηθείς από γένος έντιμον και λαμπρόν και παιδευθείς
με πάσαν σοφίαν εκ νεαράς ηλικίας του. Επειδή δε ήτο αγχίνους και φρόνιμος,
κληθείς υπό του Μεγάλου Κωνσταντίνου του βασιλέως ήλθεν εις Κωνσταντινούπολιν
και ετιμήθη παρ’ εκείνου με την αξίαν του μαγιστριανού. Κατά την εποχήν εκείνην
ομού με τον Άγιον τούτον Ζωτικόν ήλθον από την Ρώμην εις την Κωνσταντινούπολιν
και άλλοι τινές άρχοντες κληθέντες υπό του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μεταξύ δε
τούτων ήσαν ο λεγόμενος μαγιστριανός των αρμάτων, Παυλίνος ο τούτου ανεψιός,
Ολύμβριος, Βήρος, Σεβήρος, Μαριανός, Άνθιμος, Ουρβίκιος, Σαμψών και Στούδιος,
των οποίων τα ονόματα φέρονται έως της σήμερον εις τους ευαγείς οίκους, τους
οποίους αυτοί οι ίδιοι έκτισαν εις Κωνσταντινούπολιν.
Tη ΛΑ΄ (31η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη της Οσίας ΜΕΛΑΝΗΣ της Ρωμαίας.
Μελάνη η μακαρία μήτηρ ημών η σήμερον εορταζομένη ήτο
γέννημα και θρέμμα της περιφήμου μεγαλοπόλεως Ρώμης, εις την οποίαν εγεννήθη
κατά το έτος τπγ΄ (383), καταγομένη από γένος περιφανέστατον. Οι γονείς της
ήσαν οι πρώτοι της βουλής και από όλους τους άρχοντας πλουσιώτεροι, ευσεβείς
και αυτοί και ενάρετοι. Όταν δε έφθασεν η κόρη εις ηλικίαν νόμιμον και οι
γονείς της εβούλοντο να την υπανδρεύσουν, τους παρεκάλεσε να μη της αναφέρουν
πλέον υπόθεσιν γάμων. Αυτοί όμως είχον πόθον να κάμουν απόγονον, δια να
κληρονομήση τον πλούτον των. Όθεν και μη θέλουσαν την υπάνδρευσαν, όταν ήτο εις
το δέκατον τέταρτον έτος της ηλικίας της. Ο δε νυμφίος ήτο ετών δεκαεπτά,
Απελλιανός ονομαζόμενος, καταγόμενος και αυτός από γένος των υπάτων
ευγενικώτατον. Η δε θαυμασία Μελάνη και μετά τους γάμους είχεν όλον τον νουν
της εις την παρθενίαν και επεθύμει πάρα πολύ να φέρη εις αυτήν την σώφρονα
γνώμην και τον νυμφίον της και πολλά τον παρεκάλεσε, λέγουσα προς αυτόν τοιαύτα
με θερμότατα δάκρυα·
Γιάννης ὁ Εὐλογημένος! -- του Φώτη Κόντογλου
O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του
καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά.
Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν
χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε
πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ
πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι
οἱ ἄνθρωποι.
Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, κ᾿ εἶδε τὰ κιβούρια πὼς ἤτανε ρημαγμένα, οἱ ταφόπετρες σπασμένες κι ἀναποδογυρισμένες, καὶ τὰ νιόσκαφτα μνήματα εἴτανε σκαλισμένα ἀπὸ τὰ τσακάλια. Σὰν ἅγιος ποὺ εἴτανε ἄκουσε πὼς μιλούσανε οἱ πεθαμένοι καὶ λέγανε:
Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, κ᾿ εἶδε τὰ κιβούρια πὼς ἤτανε ρημαγμένα, οἱ ταφόπετρες σπασμένες κι ἀναποδογυρισμένες, καὶ τὰ νιόσκαφτα μνήματα εἴτανε σκαλισμένα ἀπὸ τὰ τσακάλια. Σὰν ἅγιος ποὺ εἴτανε ἄκουσε πὼς μιλούσανε οἱ πεθαμένοι καὶ λέγανε:
O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 31 Δεκεμβρίου 2017
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΓΕΝΝΗΣΙΝ, μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος ΓΕΔΕΩΝ του Νέου.
Γεδεών ο νεοφανής αστήρ του νοητού στερεώματος και νέος
Οσιομάρτυς κατήγετο από το χωρίον Κάπουρνα της επαρχίας της Δημητριάδος,
κείμενον πλησίον της Μακρυνίτσας, κωμοπόλεως της ιδίας Δημητριάδος, γεννηθείς
από γονείς ευσεβείς και Ορθοδόξους. Και ο μεν πατήρ του ωνομάζετο Αυγερινός, η
δε μήτηρ του Κυράτζα, είχε δε και άλλους τρεις αδελφούς κατά σάρκα και τέσσαρας
αδελφάς, αλλ΄ αυτός ήτο ο πρωτότοκος των άλλων, ονομαζόμενος Νικόλαος. Επειδή
δε ο πατήρ του Αγίου περιέπεσεν εις δυστυχίαν λόγω της βαρείας φορολογίας, και
δεν ηδύνατο να εξοικονομήση τα προς το ζην αναγκαία εις την πατρίδα του
Κάπουρνα, αναχωρήσας εκείθεν κατώκησεν εις εν χωρίον ονομαζόμενον Γιερμή με
όλην την οικογένειάν του, φέρων ομού και τον Άγιον, δώδεκα χρόνων ηλικίαν
έχοντα τότε.
ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ -- ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗ - “Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν τον παιδίον του απολέσαι αυτόν”
Το σωτήριο μήνυμα
Τα γεγονότα που σηματοδοτούν
τη Γέννηση του Κυρίου, όπως αυτά βγαίνουν μέσα από τη γραφίδα του Ευαγγελιστή
Ματθαίου, δίνουν το στίγμα της πορείας που θ’ ακολουθούσε ο Μεσσίας μέσα στον
κόσμο. Το νεογέννητο βρέφος της Βηθλεέμ γνωρίζει από την αρχή το μέγεθος της
κακίας των ανθρώπων και γεύεται με τον πιο πικρό τρόπο την εχθρότητα που
εκδηλώνουν οι άρχοντες απέναντι του.
Tα
γεγονότα που διαδραματίστηκαν με πρωταγωνιστή το βασιλιά Ηρώδη, ο οποίος με τον
πιο αδίστακτο τρόπο εκδήλωσε τις θηριωδίες του, επιβεβαιώνουν του λόγου το
αληθές που μαρτυρείται άλλωστε και από τους ιστορικούς της εποχής εκείνης.
Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος (Λόγος πρὸς Θεόδουλον):
«Τυφλώνεται ὁ νοῦς μὲ
τὰ ἑξῆς τρία πάθη: τὴν φιλαργυρία, τὴν κενοδοξία καὶ τὴν ἡδονή. Ἡ γνώση καὶ ἡ
πίστη, ποὺ εἶναι σύντροφοι τῆς ἀνθρώπινης φύσεως, ἀπὸ τίποτε ἄλλο δὲν
ἀδυνάτισαν παρὰ ἀπὸ τὶς τρεῖς αὐτὲς κακίες. Ὁ θυμὸς καὶ ἡ ὀργὴ καὶ οἱ πόλεμοι
καὶ οἱ φόνοι καὶ ὅλος ὁ κατάλογος τῶν λοιπῶν κακῶν ἐξ αἰτίας τῶν προηγουμένων
αὐτῶν παθῶν ἰσχυροποιήθηκαν πάρα πολὺ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων».
«Καλός χρόνος στην αφεντιά σας…» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Συμφωνούμε με το άσμα της
Άλκηστης Πρωτοψάλτη «η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα». Όντως έτσι
είναι. Αλλά πόσοι, ιδίως από τις πολιτικές και επιχειρηματικές ελίτ,
προβληματίζονται «τί ψυχή θα παραδώσουν;».
Σοβεί εν κρυπτώ και εν
μέρει έρχεται στην επιφάνεια μια υπερκινητικότητα για το σκοπιανό. Αυξημένο και
πιεστικό ‘ενδιαφέρον’ του διεθνούς παράγοντος να εντάξει τα προβληματικά Δυτικά
Βαλκάνια στους ευρωατλαντικούς θεσμούς. Ιδέα του είναι ότι έτσι θα τα ‘σώσει’
από την επιρροή της Μόσχας. Οι Νατοϊκοί πρέπει να αισθάνονται βαρύτατες ενοχές
για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τον όλεθρο που προκάλεσαν στους κατοίκους
των περιοχών αυτών με τις εγκληματικές επεμβάσεις τους.
Τη Λ΄ (30η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Οσιομάρτυρος ΓΕΔΕΩΝ του Νέου.
Γεδεών ο νεοφανής αστήρ του νοητού
στερεώματος και νέος Οσιομάρτυς κατήγετο από το χωρίον Κάπουρνα της επαρχίας
της Δημητριάδος, κείμενον πλησίον της Μακρυνίτσας, κωμοπόλεως της ιδίας
Δημητριάδος, γεννηθείς από γονείς ευσεβείς και Ορθοδόξους. Και ο μεν πατήρ του
ωνομάζετο Αυγερινός, η δε μήτηρ του Κυράτζα, είχε δε και άλλους τρεις αδελφούς
κατά σάρκα και τέσσαρας αδελφάς, αλλ΄ αυτός ήτο ο πρωτότοκος των άλλων,
ονομαζόμενος Νικόλαος. Επειδή δε ο πατήρ του Αγίου περιέπεσεν εις δυστυχίαν
λόγω της βαρείας φορολογίας, και δεν ηδύνατο να εξοικονομήση τα προς το ζην
αναγκαία εις την πατρίδα του Κάπουρνα, αναχωρήσας εκείθεν κατώκησεν εις εν
χωρίον ονομαζόμενον Γιερμή με όλην την οικογένειάν του, φέρων ομού και τον
Άγιον, δώδεκα χρόνων ηλικίαν έχοντα τότε.
Οσμή σκανδάλου στον Αγιο Νικόλαο Ν. Υόρκης
Εκετνές δημοσίευμα των «New York Times» στο οποίο διατυπώνονται ερωτήματα σχετικά με τη διαχείρηση των αδειών
Από τη
Θεανώ Καρούτα
Εκτενές άρθρο για την αύξηση των δαπανών, τη διαχείριση των δωρεών και την ενδεχόμενη κακοδιαχείριση των οικονομικών για την ανακατασκευή της ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, στο μνημείο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, φιλοξενεί η εφημερίδα «New York Times». Τα ερωτήματα, που προς ώρας μένουν αναπάντητα, γεννήθηκαν όταν η κατασκευάστρια εταιρία Skanska USA ανακοίνωσε πως αναστέλλει προσωρινά τις εργασίες ανέγερσης του ναού που καταστράφηκε στην τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.
Από τη
Θεανώ Καρούτα
Εκτενές άρθρο για την αύξηση των δαπανών, τη διαχείριση των δωρεών και την ενδεχόμενη κακοδιαχείριση των οικονομικών για την ανακατασκευή της ελληνορθόδοξης εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, στο μνημείο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, φιλοξενεί η εφημερίδα «New York Times». Τα ερωτήματα, που προς ώρας μένουν αναπάντητα, γεννήθηκαν όταν η κατασκευάστρια εταιρία Skanska USA ανακοίνωσε πως αναστέλλει προσωρινά τις εργασίες ανέγερσης του ναού που καταστράφηκε στην τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.
Τη Λ΄ (30η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη της Οσίας ΘΕΟΔΩΡΑΣ της από Καισαρίδος.
Θεοδώρα
η Οσία ήτο κατά τους χρόνους Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου του πατρός Κωνσταντίνου του
Κοπρωνύμου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιζ΄ - ψμα΄ (717 – 741), καταγομένη
από γένος λαμπρόν και περιφανές, θυγάτηρ πατρός μεν Θεοφίλου, πατρικίου το
αξίωμα, μητρός δε Θεοδώρας. Η μήτηρ της δε αύτη επί πολλά έτη ούσα στείρα και
περίλυπος δια την στείρωσιν, παρεκάλει τον Θεόν και την Υπεραγίαν Θεοτόκον να
της χαρίση τέκνον, εισήκουσε δε ο Θεός τής δεήσεώς της και έδωκεν εις αυτήν την
χάριν, την οποίαν εζήτει, δια της Αγίας Άννης της μητρός της Θεοτόκου. Εγέννησε
λοιπόν την Οσίαν ταύτην Θεοδώραν, η οποία όταν έφθασεν εις ηλικίαν τινά ωδηγήθη
εις τον Ναόν της Αγίας Άννης και αφιερώθη εις το Μοναστήριον αυτής, το
λεγόμενον Ριγίδιον, ως θεϊκόν τι αφιέρωμα· όθεν θεοσεβώς και ευτάκτως ωδηγείτο
υπό της Ηγουμένης και εδιδάσκετο τα ιερά γράμματα.
Τη Λ΄ (30η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΑΝΥΣΙΑΣ της εν Θεσσαλονίκη.
Ανυσία η Αγία του Χριστού Οσιομάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους Μαξιμιανού
του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 286 – 305 καταγομένη εκ Θεσσαλονίκης, θυγάτηρ
γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων, μετά τον θάνατον των οποίων έζη η Αγία κατ’
ιδίαν ησυχάζουσα και ευαρεστούσα τον Θεόν δια της πληρώσεως των θείων εντολών.
Ταύτην την Αγίαν πορευομένην ποτέ εις την Εκκλησίαν, κατά το σύνηθες, απήντησε
στρατιώτης τις ειδωλολάτρης και συλλαβών αυτήν την έσυρεν εις τους βωμούς των
ειδώλων αναγκάζων αυτήν να θυσιάση εις τους δαίμονας. Επειδή δε η Αγία
ωμολόγησε Θεόν τον Χριστόν και έπτυσεν εις το πρόσωπον του μιαρού εκείνου,
ωργίσθη ο αλιτήριος και διεπέρασε την πλευράν της Αγίας δια του ξίφους του,
λαβούσης ούτω της μακαρίας Ανυσίας τον αμάραντον του Μαρτυρίου στέφανον.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Σάββατο, 30
Δεκεμβρίου 2017
Τη Λ΄ (30η) του μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του
Αγίου Μάρτυρος ΦΙΛΕΤΑΙΡΟΥ.
Φιλεταίρος ο Άγιος Μάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως
Διοκλητιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπδ΄ - τε΄ (284 – 305). Τότε
ελθόντος του βασιλέως εις Νικομήδειαν, ειδωλολάτραι τινές επρόδωσαν εις αυτόν
τον Άγιον. Ο δε βασιλεύς έστειλεν ευθύς και τον έφεραν έμπροσθεν εις το
βασιλικόν του κριτήριον, και βλέπων αυτόν εξεπλάγη εκ μόνης της θεωρίας του,
διότι ήτο ο Φιλεταίρος μεγαλόσωμος και ωραίος, αι δε τρίχες της κεφαλής και των
γενείων του ήσαν λαμπραί και στίλβουσαι σχεδόν υπέρ τον χρυσόν· όθεν ως εκ του
θαυμασμού του θεόν αυτόν ωνόμασεν ο Διοκλητιανός και όχι άνθρωπον.
Τη ΚΘ’ (29η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΑΔΔΑΙΟΥ του Ομολογητού.
Θαδδαίος ο εν Αγίοις Πατήρ
ημών πρότερον μεν ήτο δούλος του Οσίου Πατρός ημών Θεοδώρου, του λαβόντος δια
βασιλικής εξουσίας το Μοναστήριον του Στουδίου και ποιήσαντος αυτό Κοινόβιον,
ύστερον δε ηλευθερώθη από της δουλείας και κουρεύσας τας τρίχας της κεφαλής εν
τη Μονή του Στουδίου, έγινε Μοναχός. Έκτοτε, μεταχειριζόμενος πολιτείαν
θεάρεστον, ηγαπήθη παρ΄ όλων, εσχόλαζεν εις νηστείας και αγρυπνίας πολλάς, ήτο
εγκρατής εις τας ομιλίας, είχε προσοχήν εις τους θείους λόγους, μετεχειρίζετο
χαμευνίαν, υπακοήν υπερβάλλουσαν και ακτημοσύνην μεγάλην, διότι ουδέν έτερον ο
τρισμακάριος εκέκτητο ειμή μόνον εκείνα τα ενδύματα τα οποία εφόρει.
Τη ΚΘ’ (29η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ, Ηγούμενος της Μονής των Ακοιμήτων, εν ειρήνη τελειούται.
Μάρκελλος ο θείος και θαυμάσιος Πατήρ ημών ήκμασε κατά το δεύτερον ήμυσι
του Ε΄ μετά Χριστόν αιώνος. Πατρίς του ήτο η Απάμεια της Συρίας, η παρά τον
Ορόντην, εις την οποίαν εγεννήθη από γονείς πλουσίους και ευγενείς, έμεινε δε
ορφανός από πατέρα εκ νεαράς ηλικίας. Όμως δεν έκλινεν εις ατόπους ηδονάς, ούτε
εξώδευε τον πατρικόν πλούτον εις σαρκικάς επιθυμίας, καθώς έχουν οι νέοι
συνήθειαν. Αλλά πρώτον μεν απήλθεν εις Αντιόχειαν να μάθη γράμματα και επιτυχών
εμπείρου και μαθηματικού διδασκάλου, έμαθεν εις ολίγον καιρόν την έξω παιδείαν
όχι δια να έχη εις αυτήν το τέλος του, αλλά δια ν’ απολαύση δι’ αυτής την του
Θεού σοφίαν την ψυχωφελή και σωτήριον.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ : ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩΜΟΤΕΣ
ΑΡΕΣΤΟΙ
ΣΤΟΥΣ « ΦΙΛΟΥΣ » ΜΑΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
29.12.17
ΟΙ
ΑΞΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ
ΟΙ
ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΙΘΥΝΟΝΤΕΣ
1.Τὰ ἀδέλφια μας, οἱ ὁμογενεῖς μας ὅπου γῆς,
θηριομαχοῦν συνεχῶς καὶ ἀκαταπαύστως εἰς τὶς φιλοξενούμενες χῶρες, ὅπου
τρώγουν τὸ ἁλμυρόν - πικρὸν ψωμὶ τῆς
ξενιτιᾶς στὶς νέες πατρίδες τους, ὅπως παραδείγματος χάριν οἱ Παμμακεδονικὲς Ὀργανώσεις μὲ τὸν
πανάξιον ἀγωνιστὴ Ὕπατο Πρόεδρο τῶν Παμμακεδονικῶν Ὀργανώσεων κύριο Στυλιανὸ
Κυριμλῆ.
2.Ἀντίθετα οἱ ἰθύνοντες τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος γράφουν εἰς τὰ παλαιά τους ὑποδήματα τοὺς εὐλαβεῖς,
ταπεινοὺς καὶ Ἑλληνόψυχους τῆς Ἑλλάδος μας καὶ προτίθενται νὰ παραδώσουν καὶ εἰς τοὺς Σκοπιανοὺς τὸ ὄνομα « Μακεδονία » μὲ
σύνθετο προσδιορισμό, προδίδοντες τὰ « πρωτοτόκια » ἔναντι « πινακίου φακῆς » ἢ ἔστω χωρὶς ἀπολύτως κανένα ἀντάλλαγμα ! ! ! . . .
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ!
Εις ποίαν οδυνηράν
δοκιμασίαν μας υποβάλλει το μήνυμα! Πως θα αναμετρηθώμεν με την απαίτησιν; Πως θα κατορθώσωμεν αξίως να δοξάσωμεν τον
Γεννώμενον Χριστόν; Διανοούμεθα εν πίστει την Ενσάρκωσιν του Θείου Λόγου και περιπίπτωμεν
εις θάμβος. Βυθιζόμεθα εις το μυστήριον, το «ξένον και παράδοξον» και μένομεν
άναυδοι. Που θα εύρωμεν αγγελικόν νουν, δια να κατανοήσωμεν την κένωσιν του
Υιού και Θεού; Με ποίαν καρδίαν θα αγαπήσωμεν; Ομολογουμένως, η πιστή ψυχή,
μελετώσα την άπειρον αγάπην του Θεού προς τους ανθρώπους, περιέρχεται εις
αμηχανίαν. Ω, πόσον μικροί είμεθα ημείς και πόσον μέγας ο Θεός! Και ποίον
μεγαλείον κρύπτεται εις την εκούσιον ταπείνωσίν Του! Μία μόνον διέξοδος υπάρχει
δια την έκθαμβον και ευεργετουμένην ψυχήν:
Καμμία τοπική Σύνοδος δεν τόλμησε μέχρι τώρα να Καταδικάσει ευθέως, πόσο μάλλον να Αναθεματίσει τις ετεροδιδασκαλίες και καινοτομίες που έγιναν αποδεκτές στις αποφάσεις της Ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου
Ανώνυμος άφησε
ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "π. Ευθύμιου Τρικαμηνά: Διευκρινήσεις...":
Απόλυτα ορθό το δημοσίευμά σας και ο λόγος του π. Ευθυμίου περί του Εκκλησιαστικού Αναθέματος. Λαμβανομένου υπόψη, ότι στις ημέρες μας καμμία τοπική Σύνοδος δεν τόλμησε μέχρι τώρα να Καταδικάσει ευθέως, πόσο μάλλον να Αναθεματίσει τις ετεροδιδασκαλίες και καινοτομίες που έγιναν αποδεκτές στις αποφάσεις της Ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου, ας αναλάβει πρώτος, με Αναφώνηση προφορική ή γραπτή, ο Πιστός Λαός, ο Φύλακας και Υπερασπιστής της Πίστεως. Σε κάθε ομιλία ή συγκέντρωση που διοργανώνεται ενάντια στην Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου, για ενημέρωση των Πιστών, στο τέλος ας ψηφίζεται, είτε με υπογραφές είτε δια βοής, ψήφισμα Καταδίκης της Ψευδοσυνόδου ακόμη και Αναθεματισμού, ως Αναφώνηση του Πιστού Λαού, όλων των ετεροδιδασκαλιών και καινοτομιών της Ορθοδόξου Πίστεως που έγιναν δεκτές στην Ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου. Επίσης μπορούν να κυκλοφορήσουν, είτε από χέρι σε χέρι, είτε μέσω του διαδικτύου, ανάλογα κείμενα Καταδίκης και Αναθεματισμού όσων Αντορθοδόξων έγιναν δεκτά στην Κρήτη, προς συλλογή υπογραφών. Με αυτό τον τρόπο, τουλάχιστον ο Πιστός Κλήρος και Λαός, που αποτελεί το Σώμα της Εκκλησίας, θα δηλώσει δημόσια την μη αποδοχή και την Καταδίκη της φιλοοικουμενιστικής Ψευδοσυνόδου και της Αιρέσεως που επεκύρωσε.
Άλλοτε πάλι βλέπω άδικους και αμαρτωλούς να είναι σε μεγάλο πλούτο και ανάπαυση....
Ένας
γέροντας άγιος και ασκητής παρεκάλεσε μία φορά τον Κύριο να του διδάξη ποιά
είναι η κρίση του. Διότι, είπε, βλέπω άλλοτε μεν ανθρώπους δικαίους και
ευλαβείς να βρίσκωνται σε μεγάλη φτώχεια και δυστυχία. Άλλοτε πάλι βλέπω
άδικους και αμαρτωλούς να είναι σε μεγάλο πλούτο και ανάπαυση. Άλλοτε πάλι
πολλοί δίκαιοι και ευλαβείς να αδικούνται και να βασανίζωνται άδικα, πολλοί δε
άδικοι και άξιοι θανάτου αμαρτωλοί και παράνομοι να ζουν και να πλουτίζουν.
Τότε άκουσε φωνή που του έλεγε:
O Συναξαριστής της ημέρας.
Παρασκευή, 29
Δεκεμβρίου 2017
Τη ΚΘ’ (29η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη
των Αγίων ΝΗΠΙΩΝ των υπό Ηρώδου αναιρεθέντων, χιλιάδων όντων δεκατεσσάρων.
Τα Άγια ταύτα Νήπια
εθανατώθηκαν υπό του Ηρώδου, ότε ούτος διεπίστωσεν ότι τον ενέπαιξαν οι Μάγοι,
εις τους οποίους παρήγγειλε να επιστρέψωσι και να του αναγγείλωσι τα περί του
γεννηθέντος Βασιλέως, τον οποίον εμήνυεν εις αυτούς ο Αστήρ, τον οποίον
ηκολούθουν, ίνα και αυτός υπάγη να τον προσκυνήση. Επειδή λοιπόν οι Μάγοι δεν
επέστρεψαν εις τον Ηρώδην, καθώς προσέταξεν αυτούς ο Άγγελος, αλλά δι’ άλλης
οδού επανήλθον εις την χώραν των, τότε βλέπων ο Ηρώδης ότι ενεπαίχθη υπό των
Μάγων, ωργίσθη και επικράνθη πολύ. Όθεν ενθυμούμενος εκείνο το οποίον είπον οι
Μάγοι,
π. Ευθύμιου Τρικαμηνά: Διευκρινήσεις περί του «καθαιρείσθω» και «ἀνάθεμα ἔστω»
Πρὶν λίγες μέρες σχολιάσαμε τὶς θέσεις κάποιων ἀποτειχισμένων Πατέρων, καὶ ἐπισημάναμε ὅτι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, δὲν προϋποθέτει τὴν καταδίκη τους (ἐδῶ). Ἐπειδὴ κάποιοι ἀμφισβητοῦν αὐτὴ τὴ θέση, σήμερα δημοσιεύουμε σχετικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ δύο μελέτες τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, ποὺ τοποθετεῖ ἁγιογραφικὰ καὶ ἁγιοπατερικὰ τὸ θέμα.
Ὁ π. Εὐθύμιος ἀπαντᾶ σὲ ἁγιορείτη μοναχό. Γράφει μεταξὺ ἄλλων ὁ Ἁγιορείτης καὶ τὰ ἑξῆς:
«Ἐξ ἄλλου ἀδυνατῶ νά διανοηθῶ ὅτι, κατά τήν μακράν ἐνασχόλησίν του μέ τό θέμα, δέν ἔπεσε στήν ἀντίληψίν του τοὐλάχιστον τό ἐν ἀρχῇ τοῦ Πηδαλίου (σελ. 4, σημ. 2) σχόλιον τοῦ Ἁγ. Νικοδήμου, τό σαφέστατα διακρίνων τόν δυνάμει ἀχαρίτωτον ψευδεπίσκοπον (πρό τῆς Συνοδικῆς καταδίκης του) ἀπό τόν ἐν ἐνεργείᾳ τοιοῦτον (μετά ταύτην)· καί ὅσα περί τοῦ “καθαιρείσθω” κ.λπ. ἐπισημαίνει, φέρων εἰς συνηγορίαν καί τούς Ἁγίους Ἀποστόλους».
Ὁ π. Εὐθύμιος ἀπαντᾶ:
Τάδε έφη Ιουστίνος :
«Εστώς και
θερμαινόμενος» από τις ζεστές και ορθάνοιχτες Παπικές αγκάλες της επιστροφής
μας, συγκινούμενος από τα κροκοδείλια δάκρυα και τον Ορχηστρικό Χορό της
Διαθρησκειακής Σαλώμης.
Εξ αιτίας αυτής της πονηράς αγάπης και αποδοχής της προτροπής του αρχεκάκου Όφεως, έπεσαν ο Αδάμ και η Εύα. Επάνω σ’ αυτήν ακριβώς την παμπόνηρη «αγάπη και αποδοχή» στηρίζεται ο έκφυλος Οικουμενισμός, το άρμα του Αντιχρίστου. «Ελάτε, να αγαπηθούμε ντάρλιγκς! Ας ενωθούμε στου Παπόδουλου Οικουμενισμού την καλόστρωτη και ανθοστόλιστη κοίτη! Ας περιφρονήσουμε τις διαφορές μας και ας εστιάσουμε στις ομοιότητές μας».
Εξ αιτίας αυτής της πονηράς αγάπης και αποδοχής της προτροπής του αρχεκάκου Όφεως, έπεσαν ο Αδάμ και η Εύα. Επάνω σ’ αυτήν ακριβώς την παμπόνηρη «αγάπη και αποδοχή» στηρίζεται ο έκφυλος Οικουμενισμός, το άρμα του Αντιχρίστου. «Ελάτε, να αγαπηθούμε ντάρλιγκς! Ας ενωθούμε στου Παπόδουλου Οικουμενισμού την καλόστρωτη και ανθοστόλιστη κοίτη! Ας περιφρονήσουμε τις διαφορές μας και ας εστιάσουμε στις ομοιότητές μας».
Ο στάρετς Αρσένιος: Ήμασταν οι χειρότεροι άπ' όλους!
….Λέτε, λοιπόν, πώς ο κομμουνισμός γκρέμισε εκκλησίες,
φυλάκισε πιστούς, πολέμησε την Εκκλησία. Ναι, έτσι είναι. Ας εξετάσουμε όμως τα
πράγματα συνολικότερα και βαθύτερα. Ας ανατρέξουμε σε όσα προηγήθηκαν. Πολύ
πρωτύτερα ο λαός μας είχε χάσει την πίστη του, είχε περιφρονήσει την παράδοσή
του, είχε λησμονήσει την ιστορία του, είχε αρνηθεί τα ιερά και τα όσιά του.
Ποιος φταίει γιαυτό; Η τωρινή εξουσία; Εμείς φταίμε! Και τώρα θερίζουμε ό,τι
σπείραμε...
"Ας θυμηθούμε, τι παράδειγμα έδιναν στο λαό οι
διανοούμενοι, οι ευγενείς, οι έμποροι, οι δημόσιοι υπάλληλοι· και προπαντός, τί παράδειγμα δίναμε εμείς,
οι κληρικοί. Ήμασταν οι χειρότεροι άπ' όλους! Γι' αυτό και των
παπάδων τα παιδιά, βλέποντας μέσα στις οικογένειές τους την ανηθικότητα και τη
φιλοχρηματία, γίνονταν οι πιο φανατικοί άθεοι, οι πιο μαχητικοί επαναστάτες.
Πολύ πρίν από την επανάσταση του 1917 ο κλήρος είχε χάσει κάθε δυνατότητα
καθοδηγήσεως του λάου. Είχε γίνει -- αλίμονο! -- μια κάστα επαγγελματιών, όπου
βασίλευαν η απιστία καί η διαφθορά. Από το πλήθος των μοναστηριών της πατρίδας
μας, μόνο πεντ'-έξι ήταν φωτεινοί φάροι του χριστιανισμού και του πνεύματος: το
Βάλαμο, η Όπτινα με τους μεγάλους στάρτσι, το Ντιβέγιεβο, το Σάρωφ καί ίσως
ενα-δύο ακόμα. Στα υπόλοιπα όχι μόνο την πίστη και την αρετή δεν συναντούσε
κανείς, αλλά και σκανδαλιζόταν από το κοσμικό φρόνημα και την ανόητη
επιδεικτικότητα.
Τη ΚΗ΄ (28η) του μηνός Δεκεμβρίου, ο Όσιος ΣΙΜΩΝ ο Μυροβλύτης, ο κτίτωρ της εν τω Άθω Ιεράς Μονής Σιμωνοπέτρας, εν ειρήνη τελειούται.
Σίμων
ο Όσιος Πατήρ ημών πατρίδα ή γονείς ή αδελφούς επί γης ποίους είχε δεν
γνωρίζομεν. Εις ουρανούς δε πάντως πατρίδα μεν έχει την πόλιν του Θεού, την
χώραν των Αγγέλων, την άνω Ιερουσαλήμ, Πατέρα τον Θεόν, μητέρα δε την Αγίαν
Εκκλησίαν, πρότερον μεν την Αγωνιζομένην (την επί γης), εις ην και ανεγεννήθη,
νυν δε την εν ουρανώ Θριαμβεύουσαν, την υπό του Αποστόλου καλουμένην «των
Πρωτοτόκων» (Εβρ. ιβ: 23), της οποίας υιός γενόμενος έχει επομένως και αδελφούς
όλους τους Αγγέλους και Μάρτυρας και Οσίους. Είχε δε και παιδαγωγόν και τέκνα,
παιδαγωγόν μεν την Κυρίαν Θεοτόκον, τέκνα δε τους μαθητάς του, οίτινες καλώς τα
θεία του ίχνη ηκολούθησαν και κατά πάντα τον άξιον τούτον Πατέρα των και
διδάσκαλον εμιμήθησαν.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ : Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν -- ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΖΙΧΑΝΤ;
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 28ῃ Δεκεμβρίου
2017
(Απάντηση σε ηλεκτρονικό μήνυμα)
Έχω ήδη επισημάνει σε παλαιότερες δημοσιεύσεις μου, ότι ο ραγδαίως εξελισσόμενος θρησκευτικός συγκρητισμός, τον οποίο προωθεί ο Οικουμενισμός και οι σκοτεινές δυνάμεις της Νέας Εποχής δημιουργούν νέα θρησκευτικά μορφώματα, με στοιχεία των ήδη υπαρχόντων θρησκειών και πίστεων, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία της εφιαλτικής πανθρησκείας, της θρησκείας του Αντιχρίστου, η οποία θα είναι ένα δαιμονικό συμπίλημα των «θετικών» στοιχείων όλων των θρησκειών! Παράλληλα με το ρεύμα του θρησκευτικού συγκρητισμού παρατηρείται στην εποχή μας μια πρωτοφανής αναζωπύρωση του Ισλαμισμού, αλλά και μια επικίνδυνη επεκτατική πορεία και διείσδυση του Ισλάμ στη Δύση, το οποίο φιλοδοξεί να κυριαρχήσει σ’ όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Ένα πλήθος μουσουλμανικών οργανώσεων εργάζονται εντατικά αυτή τη στιγμή σ’ όλη την γηραιά ήπειρο, και προπαγανδίζει συστηματικά το Ισλάμ, το οποίο προσπαθεί να ωραιοποιήσει και να το παρουσιάσει ως δήθεν φιλειρηνικό. Προσπαθεί να πείσει τους δυτικούς ότι το Ισλάμ εργάζεται για την παγκόσμια ειρήνη, η οποία είναι και το μεγάλο ζητούμενο της εποχής μας. Να «φορτώσει» τα φρικώδη εγκλήματα των συγχρόνων σφαγέων της ανθρωπότητος ισλαμιστών σε δήθεν παρερμηνείες του Ισλάμ. Ωστόσο τα διδάγματα του Κορανίου είναι τόσο σαφή, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο παρερμηνείας.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ -- Αθωνικά άνθη
Εξακολουθεί να
υφίσταται έως σήμερον, και θα υφίσταται έως της συντελείας του κόσμου,
αντιλογία περί την ενσάρκωσιν του Θεού, ο Γλυκύτατος Ιησούς να αποτελή «σημείον
αντιλεγόμενον» και να «κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών». Η αποδοχή του
δόγματος της υπερφυσικής Αποκαλύψεως του Θεού προϋποθέτει απλότητα καρδίας,
ταπείνωσιν διαλογισμών και αγάπην ψυχής. Χωρίς την θυσίαν της ανθρωπίνης σοφίας
μας και χωρίς εφέσεις ψυχής δι’
υψηλοτέραν της γηίνης πραγματικότητα, είναι αδύνατον να πιστεύσωμεν εις
άγγελμα ευρισκόμενον πέραν της σφαίρας των εμπειριών και της σκέψεως. Ορθώς
ελέχθη ότι «όπως εύρωμεν τον Θεόν, ανάγκη να τον ζητήσωμεν, όπως τον
γνωρίσωμεν, ανάγκη να τον αγαπήσωμεν». Δηλαδή να τον αγαπήσωμεν, δια να τον
γνωρίσωμεν, δια να τον ζητήσωμεν, δια να τον εύρωμεν. Προηγείται η αγάπη,
έπεται η γνώσις, ακολουθεί η ζήτησις, απόκειται η εύρεσις. Ούτως εξηγείται
διατί πιστεύουν οι απλοί και καθαροί την καρδίαν, τα νήπια, ενώ οι πεφυσιωμένοι
και ακάθαρτοι την ψυχήν κρημνίζονται εις τας αβύσσους της απιστίας.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 28
Δεκεμβρίου 2017
Τη ΚΗ΄ (28η) του
αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη των Αγίων ΔΙΣΜΥΡΙΩΝ, ήτοι είκοσι χιλιάδων,
ΜΑΡΤΥΡΩΝ, των εν Νικομηδεία καέντων.
Δισμύριοι όντες τον αριθμόν οι Άγιοι ούτοι Μάρτυρες έλαβον τον στέφανον
του Μαρτυρίου κατά το δεύτερον έτος της βασιλείας του ασεβούς Μαξιμιανού, του
βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄- τε΄ (286- 305). Τότε επιστρέφων ούτος νικητής
από τον κατά των Αιθιόπων πόλεμον, ηθέλησε να θυσιάση εις τα είδωλα δια την
νίκην αυτήν· επέμφθησαν λοιπόν από αυτόν γράμματα πανταχού παρακινητικά δια να
έλθωσιν όλοι εις την Νικομήδειαν και να προσκυνήσωσι τους θεούς του. Εις την
Νικομήδειαν ευρίσκετο τότε ενάρετός τις Επίσκοπος ονόματι Κύριλλος, όστις
εκόσμει την επαρχίαν του με τον τρόπον μάλλον ή με τον θρόνον· έκτιζε
Μοναστήρια, επεμελείτο τα Ασκητήρια και παν άλλο ψυχωφελές έργον ετέλει ως
Ποιμήν αληθέστατος, και δεν εφοβείτο ουδόλως τυράννων ωμότητα, αλλά δια να
αρπάση ψυχάς ανθρώπων από τον φάρυγγα του δαίμονος, εισήλθε πολλάκις εις
κίνδυνον της ζωής του·
Τη ΚΖ’ (27η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΜΑΥΡΙΚΙΟΥ και των συν αυτώ ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ Μαρτύρων.
Μαυρίκιος ο ένδοξος Ιερομάρτυς του Χριστού και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες
Άγιοι Εβδομήκοντα Μάρτυρες ήσαν κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος
κατά τα έτη (296-305), καταγόμενοι μεν από την πόλιν Απάμειαν, ήτις κείται εις
την Προποντίδα, στρατιώται δε υπάρχοντες βασιλικοί κατά το επάγγελμα. Όταν
λοιπόν διήλθε δια της πόλεως εκείνης ο βασιλεύς διεβλήθησαν εις αυτόν οι Άγιοι
ούτοι ως Χριστιανοί· όθεν συλληφθέντες ωδηγήθησαν εις αυτόν και επειδή
ωμολόγησαν παρρησία ότι είναι Χριστιανοί, τους αφήρεσαν τας στρατιωτικάς ζώνας,
τας οποίας εφόρουν και τους έκλεισαν εις την φυλακήν.
Τη ΚΖ’ (27η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ΘΕΟΔΩΡΟΣ ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως εν ειρήνη τελειούται.
Θεόδωρος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ούτος ήτο γέννημα και θρέμμα της
Κωνσταντινουπόλεως, ζήσας κατά τους χρόνους του βασιλέως Κωνσταντίνου Δ΄ του
Πωγωνάτου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη χξη΄ - χπε΄(668- 685), δια δε την
πολλήν αυτού ευλάβειαν και αρετήν εχειροτονήθη Πρεσβύτερος της αγιωτάτης
Μεγάλης Εκκλησίας, γενόμενος έπειτα σύγκελλος και σκευοφύλαξ. Επειδή δε ο τότε
Πατριάρχης Κωνσταντίνος απέθανεν, αναγκασθείς ο αοίδιμος ούτος Θεόδωρος παρά
του βασιλέως και όλης της συγκλήτου, προς τούτοις δε και από όλην την Σύνοδον
των Αγίων Αρχιερέων, εχειροτονήθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Θεαρέστως δε
κυβερνήσας την Εκκλησίαν έτη δύο και μήνας τρεις, εξώσθη του θρόνου του εν έτει
χοη΄ (678), είτα καλώς δινύσας το υπόλοιπον της ζωής του προς Κύριον εξεδήμησε.
Την δε μνήμην αυτού εορτάζει η Μεγάλη Εκκλησία εν ημέρα Κυριακή.
Oι «Ηρωδιάδες» της Αγιομάννας Ελλάδας -- του αδελφού μας Ιουστίνου
Βρεφομαχεί, νηπιομαχεί, παιδοσφάζει ο Ηρώδης, μεθυσμένος
απ’ την μανία του να σκοτώση το «παιδίον νέον», τον Ιησούν!
Ανεξίτηλη η ντροπή του. Άνανδρη η ενέργειά του! Θύμα του
το παιδί!
Στα ίχνη του παιδοκτόνου Ηρώδη, οι …. «Ηρωδιάδες» όλων
των εποχών. Γυναίκες του Λαού, ή Αρχόντισσες, παντρεμένες ή ανύπαντρες
σκοτώνουν με εμβρυοκτόνα βότανα, ή με άλλους τρόπους, το πρωτοσχημάτιστο
παιδικό πλάσμα, που «τόλμησε» να παρουσιαστή μέσα τους, σαν φυσική συνέπεια
μιας νόμιμης ή λαθραίας σαρκικής ηδονής! Θύμα, κι εδώ, το παιδί! Και ποιος να
το φανταζότανε πως οι «Ηρωδιάδες» αυτές θα συγκροτούσανε στην Αγιομάννα Ελλάδα
συμμορίες παιδοφθόρες, που, κάτω από έναν απατηλό φεμινισμό, θα κηρύσσανε
εξοντωτική σφαγή κατά των αγέννητων νηπίων της Ελλάδος;
Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2016
17 .310. 000, ελληνόπουλα
κατακρεουργήθηκαν με αμβλώσεις από τις «Ηρωδιάδες» Eλληνίδες !!!
Τη ΚΖ’ (27η) του αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΘΕΟΔΩΡΟΥ του Γραπτού, αδελφού Θεοφάνους του Ποιητού και Γραπτού.
Θεόδωρος ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο Γραπτός, ομού με τον αδελφόν του
Θεοφάνη (τον εορταζόμενον ιδίως κατά την ενδεκάτην Οκτωβρίου), ήσαν κατά τους
χρόνους Θεοφίλου του εικονομάχου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ωκθ΄ - ωμβ΄(829
– 842), ότε μεγάλως ηγωνίσθησαν αμφότεροι δια την τιμήν και προσκύνησιν των
αγίων Εικόνων· όθεν εδάρησαν ασπλάγχνως και κατά προσταγήν του Θεοφίλου
εγράφησαν εις το μέτωπόν των με σίδηρον πεπυρωμένον οι ιαμβικοί στίχοι ούτοι.
«Πιστεύω σαν τη μάνα μου, πιστεύω σαν παιδάκι» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Ένας σύγχρονος αλλά προβληματιζόμενος αγνωστικιστής, ο Lesek Kolakowski, εντοπίζει
πως το υπαρξιακό ερώτημα στις μέρες μας «δεν είναι αν υπάρχει Θεός, αλλά πού θα
είχαμε φτάσει χωρίς Θεό»!
Κάποιοι αδιόρθωτοι ιθαγενείς που φαντασιώνονται ότι πρωτοτυπούν, εξ αφορμής της
Θείας Ενανθρωπήσεως – αυτοί δεν καταλαβαίνουν τέτοια – βαττολογούν κατά ιερών
και οσίων.
Εκ του περισσεύματος της καρδίας οι στίχοι του Αχιλλέως Παράσχου (1838-1895,
εθνικός ποιητής της εποχής του, απαθανάτισε τις προσδοκίες και τις
απογοητεύσεις της, προσδοκίες και απογοητεύσεις και της δικής μας):
«Χριστέ!
Σε τούτα τ’ άπιστα, καταραμένα χρόνια//, Που δεν πιστεύουν τίποτε, ούτ’ αγαπούν
κανένα//, Που φως μας οδηγεί τυφλό και μας παγώνουν χιόνια//, Εγώ πιστεύω και
αγαπώ ολόψυχα Εσένα!//
Ανάπαυση μέσα στο μόχθο …! -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών
Η
βασική επιδίωξη των τεχνολογικών κατακτήσεων εντοπίζεται εύστοχα στην
εξασφάλιση κάθε φορά και τελειότερων ανέσεων μέσα στην περιοχή του ανθρωπίνου
βίου. Η τεχνολογική πρόοδος δηλαδή υπηρετεί δουλικά και ασταμάτητα μια βασική
αδυναμία της ανθρωπίνης προσωπικότητος, την ακατάσχετη τάση για άνεση, για
ανάπαυση!
Φαίνεται
ότι η νοσταλγία του Παραδείσου, την οποία και ο Μπερδιάγιεφ υπογραμμίζει,
συμπυκνώνεται σήμερα (στην κοσμική της διαστροφή) σε μια ψυχική ροπή προς την
αμεριμνησία, τη νωχέλεια, την ανάπαυση του σώματος και του νου. Ο τεχνολογικός
αιώνας μας, όπως διαμορφώνει τη ζωή μας, εντείνει συνεχώς την ψυχική δίψα για
άνεση, για ανάπαυση. Ήδη ο αιώνας αυτός κατόρθωσε να περιορίσει πολλές
αναγκαίες εργασίες του ανθρώπου στην απλή πίεση ενός διακόπτη ή ενός ηλεκτρικού
πλήκτρου. Έτσι ο σύγχρονος τεχνολογικός άνθρωπος εμπιστεύεται τις προσδοκίες
και τις κρυφές αγωνίες του, για ανάπαυση και άνεση, σε μερικά θαυματουργικά
κουμπιά. Θέλει να κινεί μόνο το δακτυλάκι του σε κάθε βασικό ή δευτερεύον έργο
της ζωής και … τίποτε περισσότερο!! Ο σωματικός κόπος και μόχθος του φαίνεται
σαν μια αδικαιολόγητη αδικία της φύσεως, σαν μια προσβολή της «αριστοκρατικής»
του υποστάσεως. Θέλει, όσο μπορεί, να … κάθεται! Να αναπαύεται και να τρυγά τις
ευχάριστες μόνο εμπειρίες της ζωής! Η τεχνολογική πρόοδος τον έχει κακομάθει
αθεράπευτα..!
Construction halted at church destroyed in Sept. 11 attacks -- Διακοπή εργασιών του "Ναού" Αγ. Νικολάου στη Νέα Υόρκη
NEW YORK — Construction on a Greek Orthodox church to replace one that was crushed in the Sept. 11 attacks has been temporarily suspended amid rising costs and questions over how donations have been managed.
The St. Nicholas National Shrine next to the World Trade Center memorial plaza was to replace a tiny church that was obliterated by the trade center's south tower.
The new building was designed by renowned architect Santiago Calatrava, who also created the soaring white bird-like mall and transit hub nearby called the Oculus.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τετάρτη, 27
Δεκεμβρίου 2017
Τη ΚΖ’ (27η) του
αυτού μηνός Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου Αποστόλου Πρωτομάρτυρος και
Αρχιδιακόνου ΣΤΕΦΑΝΟΥ.
Στέφανος ο μακάριος Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος ήτο Ιουδαίος το γένος,
μαθητής ως λέγουσί τινες Γαμαλιήλ του νομοδιδασκάλου, και πρώτος των επτά
Διακόνων τους οποίους κατέστησαν οι Απόστολοι εν Ιεροσολύμοις εις την των
πτωχών επιμέλειαν και την εις αυτούς διανομήν των ελεημοσυνών, πλήρης πίστεως
και Πνεύματος Αγίου και ποιών σημεία και τέρατα εν τω λαώ (Πραξ. στ: 8).
Γενομένης δε ποτέ συζητήσεως μεταξύ Ιουδαίων, Σαδδουκαίων, Φαρισαίων και
Ελληνιστών περί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, άλλοι μεν έλεγον περί του Κυρίου
ότι είναι Προφήτης, άλλοι ότι είναι πλάνος και άλλοι ότι είναι Υιός Θεού· τότε
ο αοίδιμος Στέφανος, σταθείς επί τόπου υψηλού, εκήρυξεν εις όλους τον Κύριον
ημών Ιησούν Χριστόν, λέγων ούτω·
Τη αυτή ημέρα 26η Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ο εξ Ιουδαίων εν ειρήνη τελειούται.
Κωνσταντίνος
ο Όσιος ήτο από τα Σύναδα (πόλιν ένδοξον της μεγάλης Φρυγίας τετιμημένην με
θρόνον Μητροπολίτου και αριθμούσαν είκοσιν Επισκόπους), καταγόμενος από το
γένος των Ιουδαίων. Έτι δε πολύ νέος ων, ηκολούθει την μητέρα του και βλέπων
Χριστιανόν τινα, ο οποίος, όταν εχασμήθη, εσχημάτισεν εις το στόμα του τον
τύπον του Τιμίου Σταυρού, έκτοτε και αυτός έπραττε το ίδιον μιμούμενος τον
Χριστιανόν· όχι δε τούτο μόνον, αλλά και τα άλλα των Χριστιανών έργα και αυτός
με θερμήν πίστιν εμιμείτο. Δια τούτο λαμπρυνθείς το πρόσωπον δια θείας
ελλάμψεως εδιδάχθη παρά Θεού τα των Χριστιανών δόγματα, και διήλθε νήστις
ημέρας τινάς. Εις τούτον τον Άγιον ώρμησέ ποτε κόρη τις Εβραία με ασελγή
τρόπον·
Το Βατικανό υποκαθιστά την Βηθλεέμ και ο Παπισμός υποκλέπτει την προσδοκία!
Πρέπει να θλιβώμεθα, διότι
συνεορτάζομε τα Χριστούγεννα με τους Φράγκους της Δύσεως και όχι με τους
Ορθοδόξους των Αγίων Τόπων. Το Βατικανό υποκαθιστά την Βηθλεέμ και ο Παπισμός
υποκλέπτει την προσδοκία! Πότε θα αντιληφθώμεν την θανατηφόρον αυτήν παγίδα εκ
του οικουμενιστικού Oυνιτικού συνεορτασμού;
Τη αυτή ημέρα 26η Δεκεμβρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΕΥΘΥΜΙΟΥ Επισκόπου Σάρδεων του Ομολογητού, ή μάλλον ειπείν, του Ιερομάρτυρος.
Ευθύμιος
ο εν Αγίοις Πατήρ ημών έζη κατά τους χρόνους των ευσεβών και Ορθοδόξων βασιλέων
Κωνσταντίνου ΣΤ΄ (780-797) και Ειρήνης (797- 802) της μητρός αυτού, ήτο δε εκ
τινος χώρας Ούζαρα λεγομένης, και ευρισκομένης εις τα όρια της Λυκαονίας, υιός
Χριστιανών γονέων, οίτινες έχοντες κτήματα ίδια, αμπέλους, αγρούς, ζώα και άλλα
κινητά και ακίνητα πράγματα, έζων με αυτάρκειαν. Είχον δε και άλλα τέκνα, τα
οποία έβαλον εις διαφόρους τέχνας, τον δε Άγιον έδωκαν οι γονείς του εις την
μάθησιν των γραμμάτων, τα οποία έμαθε καλώς εις ολίγον διάστημα, ομοίως και
όλην την εκκλησιαστικήν τάξιν και Ακολουθίαν, διότι είχε νουν δεξιόν και
φυσικήν επιτηδειότητα εις το μανθάνειν.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΕΥΧΟΣ 72
ΙΟΥΛΙΟΣ - ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017
Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ, ΤΑ TWITTER
& FACEBOOK
(ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΜΑΣ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΤΑΡΑΞΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΙΤΕΣ ΜΑΣ
ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΤO
ΕΠΙΔΙΩΡΘΩΣΑΝ)
ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΜΑΣ
ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΟΛΑ
ΤΑ ΜΕΛΗ, ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ - ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΩΝ ΜΑΣ
ΕΚ ΜΕΣΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ, ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ,
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝ ΑΓΑΘΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ
ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ
Εορτάζομεν Χριστούγεννα -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Καθηγητού ΑΠΘ
Θαύμα εξαίσιο και
μυστήριο παράδοξο για τη ζωή μας, η ενανθρώπηση του Θεού. Κατάπληκτος ο άγιος
Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναφωνεί: «Τι είπω και τι λαλήσω;… Εκούσια ο Θεός ντύνεται το δικό μου σώμα, για
να χωρέσω εγώ τον δικό του Λόγο και παίρνοντας τη δική μου σάρκα μού δίνει το
Πνεύμα του, για να με διασώσει» (Λόγος εις την γενέθλιον ημέραν του Σωτήρος, PG
56, 388). Aλλά τι είναι ο Θεός και πως γίνεται άνθρωπος; Πως χωρά
στην πεπερασμένη ανθρώπινη ύπαρξη ο Λόγος του Θεού; «Παραπληκτίσωμεν εις τα του
Θεού μυστήρια ερευνώντες», λέει ο Θεολόγος Γρηγόριος. Η μόνη ασφαλής διέξοδος,
όπως τονίζουν οι πατέρες, είναι να πλησιάζουμε το μυστήριο της αγίας Τριάδος με
τη φώτιση του αγίου Πνεύματος, με το θείο λόγο και με μυστηριακή ζωή.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Τρίτη, 26
Δεκεμβρίου 2017
Τη ΚΣΤ΄ (26η) του μηνός Δεκεμβρίου, η Σύναξις
της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Λεχώ άμωμον
ανδρός μη γνούσαν λέχος,
Δώροις αμώμοις δεξιούμαι τοις λόγοις.
Μολπήν Αγνοτάτην λεχοί εικάδι έκτη αείδω.
Δώροις αμώμοις δεξιούμαι τοις λόγοις.
Μολπήν Αγνοτάτην λεχοί εικάδι έκτη αείδω.
Η εν Αιγύπτω φυγή
της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Η της Υπεραγίας Θεοτόκου φυγή εις Αίγυπτον εγένετο ότε ο Ηρώδης έδωκεν
ορισμόν να θανατωθώσιν όλα τα νήπια όσα ήσαν εις την Βηθλεέμ. Τότε Άγγελος
Κυρίου εφάνη κατ΄ όναρ εις τον Ιωσήφ λέγων· «Εγείρου, και παραλαβών το παιδίον
και την Μητέρα του ύπαγε εις την Αίγυπτον» (Ματθ. β: 13). Κατέφυγε δε εκεί η
Υπεραγία Θεοτόκος ομού με το Βρέφος δια δύο αίτια, αφ΄ ενός μεν, ίνα πληρωθή το
ρηθέν δια του Προφήτου Ωσηέ λέγοντος·
Παραμονὴ Χριστούγεννα - Φώτης Κόντογλου
Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά
῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Εἶχε
βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ
φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ καλά. Ὁ κόσμος μπαινόβγαινε καὶ ψώνιζε· ἀπὸ
τό ῾να τὸ μαγαζὶ ἔβγαινε, στ᾿ ἄλλο ἔμπαινε. Κι ὅλοι χαιρετιόντανε καὶ
κουβεντιάζανε μὲ γέλια, μὲ χαρές.
Οἱ μεγάλοι καφενέδες ἤτανε γεμάτοι καπνὸ ἀπὸ τὸν κόσμο ποὺ
φουμάριζε. Ὁ καφενὲς τ᾿ Ἀσημένιου εἶχε μεγάλη φασαρία, χαρούμενη φασαρία. Εἶχε
μέσα δύο σόμπες, καὶ τὰ τζάμια ἤτανε θαμπά, ἀπ᾿ ὄξω ἔβλεπες σὰν ἤσκιους τοὺς ἀνθρώπους.
Οἱ μουστερῆδες εἴχανε βγαλμένες τὶς γοῦνες ἀπὸ τὴ ζέστη, κόσμος καλός,
καλοπερασμένοι νοικοκυραῖοι.
ΛΟΓΟΣ Α΄ -- ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΛΟΓΟΣ Α΄ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Δαμασκηνού Μοναχού,
του Υποδιακόνου και Στουδίτου
Λόγος πεζή φράσει εις την κατά Σάρκα
Αι εορταί της
Εκκλησίας μας, ευλογημένοι Χριστιανοί, ομοιάζουν ωσάν μεγάλον και υπέρλαμπρον
κήπον, εις τον οποίον υπάρχουν όλα τα άνθη· εντός δε του κήπου αυτού κάθηται
Βασιλεύς λαμπροφόρος, όστις προσκαλεί πάντας τους ανθρώπους και συνομιλεί μετ΄
αυτών· όσοι δε εισέλθουν εις αυτόν, έχουν μεν χαράν, διότι ωσφράνθησαν τα ωραία
εκείνα άνθη, αλλά περισσότερον χαίρονται, διότι επλησίασαν τον Βασιλέα και
συνωμίλησαν μετ΄ αυτού· ούτως είναι και αι εορταί και αι μνήμαι των Αγίων.
Κήπος είναι η Εκκλησία μας η Αγία και θεοτίμητος· άνθη είναι αι πανηγύρεις των
Αγίων όλων, είτε Μαρτύρων είπης, είτε Ιεραρχών, είτε Αποστόλων, είτε Προφητών,
είτε άλλου τινός. Βασιλεύς δε μέγας ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι, ο
λαμπρός, ο καθαρός, ο Σωτήρ του κόσμου, ο ιατρός των ανθρώπων, ο ζωοδότης των
κτισμάτων όλων.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Κυριακή, 24
Δεκεμβρίου 2017
Τη ΚΔ΄ (24η) του
αυτού μηνός Δεκεμβρίου, ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ και μνήμη της Αγίας
Οσιοπαρθενομάρτυρος ΕΥΓΕΝΙΑΣ.
Ευγενία η ένδοξος Οσιοπαρθενομάρτυς ήτο κατά τους χρόνους του βασιλέως
Κομμόδου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 180- 192. Ο πατήρ της ωνομάζετο Φίλιππος
και ήτο έπαρχος Αλεξανδρείας, επιφανής και πλουσιώτατος, η δε μήτηρ της
εκαλείτο Κλαυδία, είχε δε και αδελφούς δύο Αβίταν και Σέργιον καλουμένους. Ήτο
δε η μακαρία Ευγενία κατά το όνομα και την ψυχήν ευγενεστάτη, εις το κάλλος
ωραία και πάγκαλος και εις την πολιτείαν θαυμάσιος. Ο δε Φίλιππος έχων την
εξουσίαν πάσης της Αιγύπτου, αν και ήτο ειδωλολάτρης, όμως είχε γνώμην καλήν
και εκυβέρνα τον λαόν δικαίως·
«Με αυτό θέλεις εύρει την ιατρείαν· γνώριζε όμως, ότι θέλεις υστερηθή τον μισθόν της υπομονής»
Όθεν παρεκάλει τον Θεόν και τον Άγιον, του οποίου
ευρίσκετο εκεί το ιερόν λείψανον, να τον θεραπεύσουν. Βλέπει λοιπόν νύκτα τινά
εις το όραμά του τον Άγιον εκείνον και του εδείκνυεν ένα βότανον, λέγων· «Με
αυτό θέλεις εύρει την ιατρείαν· γνώριζε όμως, ότι θέλεις υστερηθή τον μισθόν
της υπομονής»· αφού δε εξύπνησεν ο Όσιος, επροτίμησε να πάσχη πρόσκαιρα από το
πάθος, παρά να χάση τον αιώνιον μισθόν, έως ότου ο Θεός, βλέπων την άκραν του
υπομονήν, τον ιάτρευσεν ως εκείνος εγνώριζεν.
Συναξαριστής τόμος Β: σελ. 211
Τοσαύτην οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτῶν ἔσχον εὐλάβειαν πρὸς τὸ μηδὲ μέχρι λόγου κοινωνεῖν τινι τῶν παραχαρασσόντων τὴν ἀλήθειαν
O Άγιος Ειρηναίος γράφει ότι: «Ἰωάννης ὁ τοῦ Κυρίου μαθητὴς ἐν τῇ Ἐφέσῳ πορευθεὶς λούσασθαι καὶ ἰδὼν ἔσω Κήρινθον ἐξήλατο τοῦ βαλανείου μὴ λουσάμενος, ἀλλ' ἐπειπών · “Φύγωμεν, μὴ καὶ τὸ βαλανεῖον συμπέσῃ, ἔνδον ὄντος Κηρίνθου τοῦ τῆς ἀληθείας ἐχθροῦ.” Καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Πολύκαρπος Μαρκίωνί ποτε εἰς ὄψιν αὐτῷ
ἐλθόντι καὶ φήσαντι· «Ἐπιγίνωσκε ἡμᾶς», ἀπεκρίθη · «Ἐπιγινώσκω, ἐπιγινώσκω τὸν
πρωτότοκον τοῦ Σατανᾶ.» Τοσαύτην οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ
μαθηταὶ αὐτῶν ἔσχον εὐλάβειαν πρὸς τὸ μηδὲ μέχρι λόγου κοινωνεῖν τινι τῶν παραχαρασσόντων
τὴν ἀλήθειαν , ὡς καὶ Παῦλος ἔφησεν · «Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ
δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼςὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν
αὐτοκατάκριτος».