Ἡ ἀποτείχισις τῶν Ἁγιορειτῶν ἐπί Πατρ. Ἰωάννου τοῦ Βέκκου -- τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

«Ἡ ἀποτείχισίς των ἀπό τόν λατινόφρονα Πατριάρχη Ἰωάννη τόν Βέκκο πρό συνοδικῆς κρίσεως, ὅ,τι δηλαδή ὑπαγορεύει καί ἐπιβάλλει διά κάθε ὀρθόδοξο ὁ 15ος ἱερός Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου».

Ἀφήνοντας τό σχίσμα θά ἀναφέρομε ὀλίγα τινά διά τήν ἀποτείχισι τῶν ἁγιορειτῶν ὁσιομαρτύρων ἐπί Πατριάρχου Ἰωάννου τοῦ Βέκκου. Ὡς γνωστόν μετά τό σχίσμα ὁ μόνιμος ἐχθρός τῆς Ὀρθοδοξίας ἦτο ὁ Παπισμός καί ὁ μετέπειτα ἐξ αὐτοῦ προελθών Προτεσταντισμός. Οἱ ἅγιοι ὅμως τῆς μετά τό σχίσμα περιόδου δέν ἐφοβήθησαν τόσο τόν Παπισμό ὡς αἵρεσι, ἀλλά κυρίως ὡς κατακτητική διάθεσι. Καί τοῦτο διότι ὁ Παπισμός ὡς ἐγκόσμιο καί ἀνθρώπινο κατασκεύασμα χρησιμοποιοῦσε πάντοτε τήν κοσμική δύναμι καί ἐξουσία διά τήν ὑποταγή τῆς Ὀρθοδοξίας καί οἱουδήποτε ἀνθίστατο εἰς αὐτόν.

Ο πατρ. Βαρθολομαίος τα ξεπούλησε ΟΛΑ. --Τελεί Ορθόδοξη Ακολουθία σε ...Ευαγγελικό Ναό στη Στουτγάρδη (Βίντεο)!

https://paterikiparadosi.blogspot.ca/

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος (ἀφοῦ ΟΛΟΙ οἱ Ποιμένες τοῦ ὑποτάχτηκαν), συνεχίζει νὰ προκαλεῖ. Προχθὲς τέλεσε ὈρθόδοξηἈκολουθία (Ἑσπερινό) σὲ αἱρετικό-Εὐαγγελικὸ Ναὸ στὴν Στουτγάρδη! Παρόντες Προτεστάντες καὶ Παπικοί!
Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι προτίμησε τὸν Εὐαγγελικὸ Ναό, ἐνῶ ὑπάρχει Ὀρθόδοξος Ναὸς στὴν Στουτγάρδη!

Καὶ εἶναι ἐξοργιστικὸ πρῶτον, ὅτι παραιτήθηκε τοῦ δικαιώματος νὰ ἀναρτηθοῦν εἰκόνες στὸ Ναό, γιὰ νὰ μὴν …προσβάλλει τοὺς αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι ὡς γνωστὸν εἶναι Εἰκονομάχοι (στὸ βίντεο φαίνεται ὅτι δὲν ὑπάρχουν εἰκόνες),

ΥΜΝΟΙ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 1 Ιουνίου 2017

Ιουστίνου του φιλοσόφου και μάρτυρος, Πύρρου, Χαρίτωνος και Θεσπεσίου μαρτύρων.

Ὁ «θαυμασιώτατος» Ἰουστίνος, κατὰ τὸν μαθητή του Τατιανό, ἐγεννήθηκε στὴ Φλαβία Νεάπολη τῆς Παλαιστίνης, στὶς ἀρχὲς τοῦ 2ου αἰῶνος μ.Χ., ἀπὸ γονεῖς Ἕλληνες εἰδωλολάτρες, τὸν Πρίσκο Βάκχιο, καὶ μητέρα, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα ἀγνοοῦμε. Ὁ Μεθόδιος Ὀλύμπου τὸν μνημονεύει ὡς ἄνδρα μὴ ἀπέχοντα πολὺ τῶν Ἀποστόλων οὔτε κατὰ τὸ χρόνο οὔτε κατὰ τὴν ἀρετή. Πράγματι δὲ ὁ χρόνος γεννήσεώς του δύναται νὰ τοποθετηθεῖ περὶ τὸ 110 μ.Χ., ἐφ’ ὅσον τὸ 135 μ.Χ., κατὰ τὴ συζήτηση πρὸς τὸν Τρύφωνα, παρουσιάζεται νὰ ἔχει περατώσει ἤδη τὶς φιλοσοφικές του σπουδὲς καὶ πρὸς τὸ τέλος τους νὰ ἔχει προσελκυσθεῖ στὴ Χριστιανικὴ πίστη.

Τελικῶς συμβαίνει αὐτό τό ἐξωφρενικό καί ἀδιανόητο. -- Τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Τό θέμα τελικῶς τῆς ἀποτειχίσεως ἀπό τούς αἱρετικούς εἶναι ὄντως ἀκανθῶδες, δι’ ἄλλο ὅμως λόγο· ἐπειδή δηλαδή τό ἐφέραμε, μέ τίς δολιχοδρομίες καί τούς συμβιβασμούς μας, στά μέτρα τῆς Ν. Ἐποχῆς καί ἐπειδή δέν ἐπιθυμοῦμε νά σηκώσωμε τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ στήν προκειμένη περίπτωσι, ὥστε νά ὑποστοῦμε τόν ὀνειδισμό Του. Δι’ αὐτόν τόν λόγο ἐφευρίσκουμε πονηρές δικαιολογίες, ὅπως τόν κίνδυνο τῆς δημιουργίας σχισμάτων, τήν ἀπομάκρυνσι ἀπό τήν Ἐκκλησία κλπ., γιά τά ὁποῖα οὔτε ἡ Ἁγία Γραφή ὡμίλησε, οὔτε οἱ Ἅγιοι, οὔτε οἱ ἱεροί Κανόνες, ἀπεναντίας μάλιστα, δηλώνεται ἀπερίφραστα ὅτι ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπό τούς αἱρετικούς δέν δημιουργεῖ σχίσμα, διότι γίνεται ἀπό ψευδεπισκόπους, ψευδοδιδασκάλους καί λύκους. Τελικῶς συμβαίνει αὐτό τό ἐξωφρενικό καί ἀδιανόητο. Οἱ μέν Οἰκουμενιστές Ἐπίσκοποι νά βαδίζουν μεθοδευμένα πρός τήν αἵρεσι, ἀδιαφορώντας γιά τά σχίσματα, οἱ δέ Ἀντιοικουμενιστές νά μήν ἀπομακρύνωνται ἀπό αὐτούς, γιά τόν φόβο δῆθεν τῶν σχισμάτων!Μέ τήν στάσι των αὐτή ἀποδεικνύουν ὅτι ἡ ἔννοια τοῦ σχίσματος ἔχει διαστραφῆ μέσα των, ὥστε νά θεωροῦν ὅτι σχίσμα δέν εἶναι ἡ ἀπόσχισις ἀπό τήν ἀλήθεια, ἡ ὁποία ἐφαρμόζεται διά τῆς ἐνσωματώσεως καί συμπορεύσεως μέ τούς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές, ἀλλά ἡ ἀπόσχισις ἀπό τόν αἱρετικό Ἐπίσκοπο, τό ὁποῖο συντελεῖ οὐσιαστικά στήν σωτηρία καί στήν ἀποφυγή τοῦ σχίσματος. Δηλαδή πρεσβεύουν οἱ Ἀντιοικουμενιστές τήν Ἐκκλησία τῆς Ν. Ἐποχῆς ἡ ὁποία εἶναι Ἐπισκοποκεντρική.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Φόρος τιμής στους αγίους Πατέρες [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

«ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ» ΧΩΡΙΣ ΚΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ -- Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος θεολόγος

Με αφορμή την συνεχῶς αυξανομένη επίθεση «αντιοικουμενιστῶν» εναντίον τῶν αδελφῶν μας τοῦ παλαιοῦ χώρου, δηλώνουμε ότι

ΟΙ «ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ» ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΩΑΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΧΩΡΟΥ Ή ΤΟΥΣ Γ.Ο.Χ. ΕΝ ΓΕΝΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝ – ΟΠΩΣ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΙ – ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ.

Νέα ανάρτηση στο http://blogs.sch.gr/savvop-nik/

Αββάς Φιλήμονας : Πρόσεχε τις σκέψεις σου

Πρόσεχε με ακρίβεια και φύλαγε την καρδιά σου να μη δέχεται πονηρούς λογισμούς ή οποιουσδήποτε μάταιους και ανωφελείς. Πάντοτε όμως, και όταν κοιμάσαι και όταν τρως ή πίνης ή συνομιλής, η καρδιά σου κρυφά να μελετά, άλλοτε τους ψαλμούς με νοερόν τρόπον, άλλοτε να προσεύχεσαι με τα «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με». Και πάλιν όταν ψάλλης με την γλώσσα σου, πρόσεχε μη λέγη άλλο το στόμα σου και αλλού να γυρίζη ο νους σου.

Αγανάκτηση στην Κέρκυρα για τις προκλήσεις 150 Αλβανών μαθητών

Ανεπιθύμητοι στα ξενοδοχεία του νησιού έπειτα από εθνικιστικό παραλήρημα τους κατά τη διάρκεια πενθήμερης εκδρομής
Εθνικιστικό παραλήρημα-πρόκληση σημειώθηκε από μαθητές γυμνασίου της Αλβανίας στην Κέρκυρα. Κατά τη διάρκεια εκδρομής τους στο νησί των Φαιάκων, περίπου 150 μαθητές τραγούδησαν σε δημόσιο χώρο το τραγούδι «Κόκκινο και μαύρο» για τη «Μεγάλη Αλβανία», και την ίδια στιγμή με τα χέρια τους σχημάτιζαν το σύμβολο του «αετού». Να σημειωθεί ότι ο αλυτρωτισμός της Αλβανίας φθάνει πέραν του νησιού του Ιονίου και μέχρι την Πρέβεζα.

«Μας φωνάζουν τα εδάφη μας και τα βουνά μας, εμείς είμαστε ένα έθνος, η Μεγάλη Αλβανία. Είμαστε ερυθρόμαυροι, εγώ μ' εσένα είμαστε κόκκινο και μαύρο» ανέφεραν, μεταξύ άλλων, οι στίχοι ενός από τα πιο εθνικιστικά τραγούδια της Αλβανίας, που δεν δίστασαν να τραγουδήσουν οι μαθητές της γειτονικής χώρας.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός: Θα φθάσουμε σε φοβερές καταστάσεις στο χώρο τον εκκλησιαστικό.

Θα έλθει εποχή, όπου οι αταξίες που συμβαίνουν στο πεζοδρόμιο καθημερινά, θα εισέλθουν και μέσα στην Εκκλησία. Μόλις ολοκληρωθεί ο σχεδιαζόμενος χωρισμός Εκκλησίας-Πολιτείας, με την πλέον αρνητική έννοια του όρου, τότε θα καταντήσουμε χειρότερα από τους Παλαιοημερολογίτες. Και αν δεν θελήσουμε με πρώτους τους Επισκόπους μας, τους οποίους σέβομαι απόλυτα, εάν δεν θελήσουμε να σωφρονισθούμε και να μην προκαλούμε τον λαό του Θεού, θα φθάσουμε σε φοβερές καταστάσεις στο χώρο τον εκκλησιαστικό. Δεν είμαι προφήτης, αλλά ο Θεός μου επέτρεψε να ασχολούμαι με την επιστήμη της Ιστορίας. Ο ιστορικός εργάζεται πάνω σε νομοτέλειες. Όχι λοιπόν με την διαίσθηση Προφήτου, διότι είμαι ακάθαρτος και ασήμαντος, αλλά με την διαίσθηση που μου δίνει ο χώρος της Ιστορίας, προβλέπω ότι εκεί θα καταλήξουμε.

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός: Θα φθάσου...":

Την εποχή της εικονομαχίας οι εικονομάχοι έκαναν πράξεις ανήκουστες. Δολοφονούσαν, ακρωτηρίαζαν, εκβίαζαν χιλιάδες εικονολάτρες. Οι εικονολάτρες απ΄ τη πλευρά τους έμμεναν στις απόψεις τους, ομολογούσαν τη πίστη τους και δικαιώθηκαν. Αν υπέκυπταν στις διώξεις, στις κακοδοξίες των εικονομαχών σήμερα πώς θα ήταν η Εκκλησία; Οι εικονομάχοι ήταν ένα βήμα πριν το σημερινό ισλαμισμό, ήταν εκείνοι οι οποίοι έθρεψαν το ισλάμ με τις κακοδοξίες τους την ανεικόνιση των προσώπων, όπως παρατηρούμε σήμερα στο Μωαμεθανισμό. Πλήθος ανθρώπων κυρίως στην ανατολή χάθηκαν εξ αιτίας αυτής της εμμονής αλλά και με τις κακοδοξίες του Αρείου. Δηλαδή δε θα πρέπει να διαμαρτυρηθούμε αν βλέπουμε το στραβό για να μη χαλαστεί το τάχα καλό κλίμα; Ή ομολογείς την ορθή πίστη και απομονώνεις τον αιρετικό κι ας πάει όπου θέλει αφού δεν στέκει στην ορθή διδασκαλία και δεν ορθοτομεί το λόγο της αληθείας ή όλοι μαζί θα βουλιάξουμε χάριν της τάχα ησυχίας. Οφείλουμε να λέμε την αλήθεια, όσο κι αν αυτή κοστίζει στις μεταξύ μας σχέσεις.

Ὁραματισμός μας - Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ -- Τοῦ Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Ἑλληνικέ λαέ! Τά πολιτικά συνθήματα καί οἱ ὡραιολογίες ξεγελᾶνε. Τά κράτη δέν ἐπανιδρύονται δίχως Θεό καί δίχως πίστη. Τά κράτη δέν πᾶνε μπροστά μέ ἀνεδαφικές καί φροῦδες ὑποσχέσεις. Τά κράτη, σάν τά καράβια, βουλιάζουν αὔτανδρα, ὅταν οἱ καπετάνιοι μέσα στή φιλαυτία καί τόν ἐγωκεντρισμό τους, δέν ἀτενίζουν ψηλά και δέν παίρνουν δύναμη ἀπό τον Παντοδύναμο Κύριο. Σήμερα δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό πολιτική, ἀλλά ἀπό Θεό. Ἡ πολιτική, δίχως Θεό, δέν εἶναι, παρά, ὑποκριτική διπλωματία καί ψέμα καί ἀπάτη. Συνήθως τήν πολιτική, δέν τήν κυβερνᾶ ὁ Θεός, ἀλλά κάποιες μυστικές καί ξένες πρός τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ δυνάμεις. Τίς περισσότερες φορές ἡ πολιτική δικτυώνεται ἀπό τήν ἀντιχριστιανική φιλοσοφία τῆς Μασωνικῆς (Τεκτονικῆς) Στοᾶς, ἄλλοτε ἀπό τήν ἑβραιομασωνική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, πού χρησιμοποιεῖται σάν «σιδερένιος βραχίονας τοῦ διεθνοῦς Σιωνισμοῦ» καί μέ τό ὅραμα μιᾶς παγκόσμιας κυβέρνησης, καί ἄλλοτε ἀπό ξένες ἀποκρυφιστικές —μέχρι καί σατανιστικές— ἀντιλήψεις. Τά κράτη δέν ἐπανιδρύονται στό ψέμα καί τήν ἀπάτη. Οὔτε μέ λόγους ὄμορφους καί γοητευτικούς, ἀλλά μέ ἔργα ἀληθινά. Ὅσο τά κράτη καί τά Κοινοβούλια τά κατέχουν ἄνθρωποι δίχως Θεό καί χριστιανική πίστη, κράτος δίκαιο καί καλό δεν ἐπανιδρύεται. Μᾶλλον κι αὐτό πού ὑπάρχει, γκρεμίζεται. «Ἐάν μή Κύριος οἰκοδομήση οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες» (Ψαλμ. 126, 1).

«ΝΑΙ ΜΕΝ, ΑΛΛΑ…» -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Το θέμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀπασχολεῖ ἰδιαίτερα τούς συνειδητούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν ἀπό τούς κληρικούς ἐνημέρωση καί καθοδήγηση. Ὅμως περισσεύει ἡ σιωπή ἀπό καιροσκοπισμό καί δειλία. Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού δημοσίως ἐπικρίνουν τούς Οἰκουμενιστάς καί διατυπώνουν τή γνώμη τους ἐλεύθερα. Καί αὐτό εἶναι πολύ ἀνησυχητικό φαινόμενο, γιατί ἀποκαλύπτει ὅτι δέν ὑπάρχει ἱερός ζῆλος καί παρρησία. Δέν ὑπάρχει πνεῦμα ὁμολογίας καί ὑπεράσπισης τῆς πίστεώς μας. Ὡστόσο, δέν μᾶς λείπουν τά κείμενα, πού ἐπισημαίνουν τίς αἱρετικές διδασκαλίες τῶν παπικῶν καί τῶν προτεσταντῶν.Ἔχουμε θεολόγους, ἀλλά δέν ἔχουμε ὁμολογητές. Τό πρόβλημα δέν εἶναι στήν ἐπισήμανση τῶν διαφορῶν μέ τούς ἑτεροδόξους, ἀλλά στην κριτική πού πρέπει στούς δικούς μας ὀρθοδόξους οἰκουμενιστές, οἱ ὁποῖοι ἀναπτύσσουν ἐνοχλητικές πρωτοβουλίες καί ἐξισώνουν

τήν πίστη μας μέ ἐκείνη τῶν αἱρετικῶν. Αὐτούς τούς οἰκουμενιστές ἀποφεύγουν ἐπιμελῶς οἱ σοφοί θεολόγοι μας νά τούς κρίνουν και νά τούς ἀπομονώσουν. Καί αὐτό συμβαίνει γιατί εἶναι οἱ μεγαλόσχημοι τῆς Ἐκκλησίας καί δέν θέλουν νά ἔλθουν σέ ἀντίθεση μαζί τους. Δέν θέλουν νά δυσαρεστήσουν καί τούς πατριαρχικούς κύκλους, παρόλο πού διαφωνοῦν.Ἔτσι κυλάει ὁ χρόνος μέ συμβιβασμούς, ἰδιωτικούς ψιθύρους καί σιωπή. Τά ἐπιχειρήματά τους εἶναι παιδαριώδη.

ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΚΙΝΗΜΑ

Μεγάλα διαφημιστικὰ πόστ εἰς τὰς Ἐθνικὰς καὶ ἐπαρχιακὰς ὁδοὺς ἐμφανίζουν ὡραιοτάτας γυναῖκας φορούσας προκλητικὰ ἐσώρρουχα, μαγιὸ ἢ τὰς ἐμφανίζουν εἰς προκλητικὰς στάσεις μὲ ἐσώρρουχα ἢ φοροῦσαι παντελόνι μὲ τὸ ὀπίσθιον μέρος ἐκτὸς αὐτοῦ. Χρησιμοποιεῖται ὑπὸ τῶν διαφημιστῶν τὸ ὡραῖον καὶ καλοπληρωμένον σῶμα διὰ τὴν προώθησιν εἰς τὴν ἀγορὰν διαφόρων προϊόντων. Δὲν εἴδομεν ἔστω καὶ μίαν ἀνακοίνωσιν ἢ διαμαρτυρίαν ὑπὸ τοῦ Γυναικείου Κινήματος διὰ τὴν χρησιμοποίησιν τοῦ γυναικείου σώματος μὲ σκοπὸν τὴν προώθησιν προϊόντων, εἰς τὴν ἀγοράν. Προφανῶς δὲν ἐνοχλοῦνται. Θεωροῦν τὸ σῶμα σκεῦος, εἰς τὸ ὁποῖον δὲν φυλάσσεται ἡ ψυχή, ἀλλὰ τὸ ἐμπόριον καὶ τὸ μάρκετιγκ. Διατί, ὅμως, νὰ ἐνοχληθοῦν; Τὸ γυναικεῖον φῦλον εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ τὴν ἐφηβικὴν ἡλικίαν χρησιμοποιεῖ τὸ σῶμα ὡς σκεῦος. Τὸ μαρτυροῦν ἀλλεπάλληλοι ἐκτρώσεις, εἰς τὰς ὁποίας προβαίνουν πολλαὶ γυναῖκες ἀπὸ τὴν ἐφηβικὴν ἡλικίαν. Καὶ τὸ γυναικεῖον κίνημα εἰργάσθη πρὸς τὴν κατεύθυνσιν αὐτήν. Διατὶ νὰ μὴ ἀνεχθῆ τὸ γυμνὸν σῶμα διὰ τὴν προώθησιν προϊόντων εἰς τὴν ἀγοράν;

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Το σύμβολο που ταυτίζεται με την καρδιά, την αγάπη, την συμφιλίωση και την ενότητα των θρησκειών όλα στα πλαίσια του αντίχριστου....

Δείτε σύμβολα και διαφημιστικά για τα 500 χρόνια της μεταρρύθμισης στην Γερμανία όπου θα παρευρεθεί ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Δείτε το σύμβολο ❤ ως τριαντάφυλλο του Λούθηρου επάνω στην σφραγίδα-δαχτυλίδι του:

http://www.zionlutheranclark.org/uploads/6/8/6/6/68669231/published/reformation-tile-blue_2.jpeg?1492012069
http://www.stjohnslutheranchurch.org/resources/500-webgraphic.png
https://1.bp.blogspot.com/-6i870BYO2uo/WQJ_kIUZfVI/AAAAAAAATHU/0Uh4KyJ1w6cYael-Q6XdSzYg-vK9IyxwwCLcB/s1600/500%2BYears%2Bof%2BReformation.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/03/Thueringen-Cobstaedt-Kirche-Fenster-2.jpg
https://proto57.files.wordpress.com/2010/12/luther_signet_copy.jpg

Στο κέντρο πάλι το σύμβολο ❤. Το σύμβολο που ταυτίζεται με την καρδιά, την αγάπη, την συμφιλίωση και την ενότητα των θρησκειών όλα στα πλαίσια του αντίχριστου....Ο Λούθηρος το είδε ως σύμβολο έκφρασης της πίστης και της θεολογίας του!

Αλέξανδρος

«Εν τω ονόματι του Ιησού…» -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Βέβαια είναι αλήθεια ότι ή πρώτη σύλληψη, από το λογοκρατούμενο πνεύμα μας, της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού είναι συνήθως μια διαφάνεια νοησιαρχική. Τη διαδικασία της επικλήσεως συλλαμβάνουμε ως καθαρή νοητική λειτουργία. Αλλά αν βιώνουμε έναν ορισμένο βαθμό αγιοπνευματικής εμπειρίας, το πνεύμα μας, καθώς ανοίγει τις πύλες του για να δεχθεί την εικόνα της λειτουργίας της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού, δεν υποδέχεται μια παράσταση της διανοίας αλλά μια άγιοπνευματική «Θεία Λειτουργία», στην οποία εκφράζεται συνοπτικά όλη η δυναμική λυτρωτική παρουσία της ζωής του Κυρίου. Η επίκληση του ονόματος του Ιησού δεν είναι μια τυπική (μηχανική – ψυχολογική) επανάληψη προβολής νοητικών διαφανειών στην οθόνη του πνεύματός μας. Είναι αναμφιβόλως η έκχυση της συνολικής δυναμικής του σωτηριολογικού Του έργου στην καθολική μας ύπαρξη.

ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 31 Μαΐου 2017

Ερμείου μάρτυρος, και Ευσεβίου.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἑρμείας καταγόταν ἀπὸ τὰ Κόμανα τῆς Καππαδοκίας καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μάρκου Αὐρηλίου τοῦ Ἀντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Ὑπηρετώντας ὡς στρατιώτης στὶς Ρωμαϊκὲς λεγεῶνες, κατὰ τὸ διωγμὸ ποὺ κινήθηκε τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, διεβλήθη καὶ αὐτὸς ὡς Χριστιανός, συνελήφθη δὲ καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ δούκα Σεβαστιανοῦ, ἐξαναγκαζόμενος νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὁ Ἑρμείας ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ συνέτριψαν τὶς σιαγόνες, τοῦ ἔγδαραν τὸ δέρμα τοῦ προσώπου, τοῦ ἔσπασαν τοὺς ὀδόντες καὶ τὸν ἔριξαν σὲ ἀναμμένο καμίνι.

Oι Φίλοι του Τάματος του Έθνους, Φωτεινή Γραμμή --- ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΕΞ ΑΡΟΑΝΙΑΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ 27.5.2017

ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΠΡΕΣΒΕΩΝ ΚΑΛΗΣ ΘΕΛΗΣΕΩΣ

ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

29.5.17

Ἀπίστευτες καὶ ἀδιανόητες σατανικὲς ἀντιξοότητες εἴχαμε καὶ ἐφέτος. Ἐν τούτοις εἴχαμε μεγάλη ἐπιτυχία, διότι βοήθησε ὁ Πανάγιος Θεὸς διὰ μεσιτιῶν τοῦ φίλου του, Ἁγ. Παύλου, ποὺ εἶναι πάρα πολὺ θαυματουργικὸς ἀλλὰ καὶ ἴσως ὁ μόνος Ἅγιος, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νὰ συνετίζῃ ὅλους ἐκείνους ποὺ προσπαθοῦν μὲ ἔργα καὶ μὲ λόγια ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἀναξιοπρεπέστατη νοοτροπία νὰ ἀδιαφοροῦν, νὰ λασπολογοῦν καὶ ἀμέσως ἤ ἐμμέσως νὰ σαμποτάρουν τὰ ἔργα. Μέχρι πού, ἐδῶ καὶ 20 χρόνια, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος, ὅταν διαπίστωσε τὸν σατανικὸ πόλεμο κατὰ τῶν ἔργων τοῦ Ἁγίου, ἔγραψε καὶ ἀπέστειλε παραινετικὴ ἐγκύκλιο, ἀνακαλῶν τοὺς παρεκτρεπομένους εἰς τὴν τάξιν, γράφων μεταξὺ πολλῶν ἄλλων : «…Διερωτώμεθα μήπως σεῖς πλέον, οἱ νεώτεροι τῆς Ἀροανίας, ἀνασκολοπίζετε τὸν Νεομάρτυρα καὶ τὸν ὑποβάλλετε εἰς νέα μαρτύρια. Διότι, ἀληθῶς λέω, ὁσάκις σύρετε τὸν κ. Ἀναγνωστόπουλον εἰς τὰ Δικαστήρια καὶ ὁσάκις ἐπίσης ἀντιδρᾶτε εἰς τὰ ὑπὸ ἐκείνου νομίμως καὶ καλῶς ἐνεργούμενα καὶ πραττόμενα εἰς δόξαν τοῦ Ἁγίου, τὸν ἅγιον Νεομάρτυρα Παῦλον διώκετε ! Καθίστασθε θεομάχοι καὶ ὅσοι ἀντιδρᾶτε καὶ ὅσοι ἀπαθῶς θεᾶσθε τὰ δρώμενα καὶ πραττόμενα ! Μὲ τὴν πεποίθησιν, ὅτι δὲν ἔχετε συλλογισθῆ ἐπαρκῶς τὴν μεγάλην εὐθύνην, τὴν ὁποίαν ἐκουσίως ἤ ἀκουσίως ἀναλαμβάνετε καὶ τὴν μεγάλην τιμωρίαν, τὴν ὁποίαν ἐφελκύετε εἰς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους ὡδηγήθημεν εἰς τὴν ἀπόφασιν νὰ θέσωμεν ἕκαστον ἐξ ὑμῶν ἐνώπιον τῶν εὐθυνῶν του… »

Η αποτείχιση είναι το ευλογημένο φραγγέλιο με το οποίο η Εκκλησία απεμάκρυνε πάντοτε ό,τι νόθο υπήρχε μέσα Της.

Αν κοιτάξουμε βαθύτερα τα γεγονότα, θα δούμε ότι η αντίδραση των χριστιανών με την αποτείχιση εναντίων του Οικουμενισμού, είναι ό,τι ωραιότερο, ζωντανό, ορθόδοξο, παραδοσιακό, αν θέλετε ό,τι έχει μείνει όρθιο μέσα εις την Εκκλησία. Είναι η γλυκειά ελπίδα δια το ξεκαθάρισμα των γνησίων από των νόθων, των λειτουργών από των επαγγελματιών, των χριστοφόρων από των χριστεμπόρων, των φιλοθέων από των φιλοδόξων, των ποιμένων από των λυκοποιμένων. Είναι η φωνή του Θεού, δια την οποία δεν ιδρώνει το αυτί των Οικουμενιστών. Είναι το ευλογημένο φραγγέλιο με το οποίο η Εκκλησία απεμάκρυνε πάντοτε ό,τι νόθο υπήρχε μέσα Της.

Η συγκρητιστική χοάνη της Νέας Βαβυλώνος – Οικουμενισμού μας απειλεί με αφανισμό

Όταν κάποιος επιχειρεί να κυριεύσει το σπίτι μου και να το κάνει δικό του, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να με κατηγορεί για τον τρόπο που αμύνομαι. Ξεχνάμε, ότι ο λαός της Κωνπόλεως έκαψε τον Ναόν της Αγίας Σοφίας, όταν εξώρισαν τον πνευματικό τους πατέρα ιερόν Χρυσόστομον; Είμαστε σε καιρούς αντιχρίστους. Η συγκρητιστική χοάνη της Νέας Βαβυλώνος – Οικουμενισμού μας απειλεί με αφανισμό και σαν έθνος και σαν Ορθόδοξη Εκκλησία. Σήμερα χρειαζόμαστε, περισσότερο από ποτέ άλλοτε πατερικά αναστήματα ποιμένων, οι οποίοι εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού, να αντιμετωπίσουν τις αντίχριστες δυνάμεις του Οικουμενισμού.

ΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΝΤΑΣ ΕΚΑΛΕΣΕ -- Αθωνικά άνθη

Η αγία Πεντηκοστή είναι η κατ’ εξοχήν εορτή της ενότητος. Διότι εν τη ημέρα της καθόδου του Αγίου Πνεύματος ιδρύεται η Εκκλησία. Και η Εκκλησία είναι Μία. Είναι ενότης των πολλών εις εν. Είναι συνάντησις εις το εν. Είναι κατάφασις καρδιών και διανοιών εις το εν. Μία πίστις, εν βάπτισμα, μία ομολογία, εν φρόνημα, εις Θεός…

Δια τούτο, εις όλην την πνευματέμφορον υμνογραφίαν της αγίας Πεντηκοστής, εξαίρεται η ενότης, η συμφωνία, η αρμονία, το εν… Το πνεύμα τούτο της ενότητος διήκει δι’ όλης της αγίας Γραφής. Και θεμέλιον αρραγές της Εκκλησίας αποτελεί η ενότης. Κάτι που δεν ενούται εις την Εκκλησίαν, είναι απόβλητον, είναι εκτός. Κάτι που διασπά την Εκκλησίαν, εξοβελίζεται. Ό,τι δεν εναρμονίζεται με την Εκκλησίαν, «εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται»…
Αλλ’ αυτή η αγία ενότης εις την εποχήν μας υπόκειται εις πολλάς ερμηνείας. Και επιδιώκεται άνευ όρων. Επιζητείται ως αγάπη, εν ονόματι της αγάπης. Και φθάνει να προβάλλεται, ως ελατήριον και ως σκοπός, η αγάπη, δια να θεωρήται η ενότης ως το ύψιστον των αγαθών. Εν τούτοις η αγιωτάτη Εκκλησία μας την ενότητα ουδέποτε εννόησεν άνευ όρων. Η ζωή της Εκκλησίας, η Παράδοσις, αι Οικουμενικαί Σύνοδοι, οι άγιοι Πατέρες εδίδαξαν την ενότητα όχι άνευ όρων, όχι υπό όρους, αλλ’ υπό τον ένα απαράβατον όρον: της αληθείας… Δια την Εκκλησίαν, απούσης της αληθείας, ενότης δεν υπάρχει.

Εκκλησιολογικά

Συνέχεια : https://xristianorthodoxipisti.blogspot.ca/2017/05/blog-post_29.html

Ύμνοι εις την Θεοτόκον Greek Orthodox Hymns to the Mother of God

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 30 Μαΐου 2017

Ισαακίου του οσίου, ηγουμένου της μονής Δαλμάτων, Ευσεβίου και Χριστίνης των μαρτύρων, Ναταλίου και Βαρλαάμ των οσίων.

Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Συρία καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀρειανοῦ αὐτοκράτορος Οὐάλεντος (364 – 378 μ.Χ.). Μοναχὸς στὴν πατρίδα του, μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ ἐγκαταστάθηκε σὲ κάποια ἀπὸ τὶς μονὲς αὐτῆς. Διακρινόταν γιὰ τὴ φλογερὴ πίστη καὶ τὴ μαχητικότητά του ἐναντίον καθενὸς ποὺ ἐπιβουλευόταν αὐτήν, ἰδιαίτερα δὲ κατὰ τῶν ἐπικρατούντων αἱρετικῶν Ἀρειανῶν. Μιλώντας πρὸς τοὺς μοναχοὺς καὶ τὰ πλήθη, δὲν δίσταζε νὰ ἐλέγχει καὶ αὐτὸν τὸν αὐτοκράτορα γιὰ τὶς ὑπὲρ τῶν αἱρετικῶν ἀπροκάλυπτες ἐνέργειές του. Τὸ 378 μ.Χ. συνάντησε τὸν Οὐάλεντα, ἐνῶ ἀναχωροῦσε γιὰ τὴν ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Γότθων ποὺ εἰσέβαλαν στὸ Βυζάντιο, καὶ τοῦ εἶπε:

Η ΑΛΩΣΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΔΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ (Μία διαφορετική θεώρησις) -- Τοῦ κ. Κων. Δεληγιάννη, Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας

29 Μαΐου 1453. «Ἑάλω ἡ Πόλις». Τρομακτικότερη κραυγὴ δὲν εἶχε ἀκουστεῖ ποτὲ γιὰ ἀνθρώπινη πόλη. Εὐρώπη καὶ Ἀσία κράτησαν τὴν ἀναπνοή τους, ὡσὰν νὰ ἔφτανε ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου. Μαύρη σελίδα στὴν παγκόσμια ἱστορία! Ὅσους προσδιορισμοὺς κι ἂν χρησικαλύψει νοηματικὰ τὴν τραγωδία τῆς 29ης Μαΐου 1453. Ὑπονόμευση, βαρβαρότητα, προδοσία, ἀλλὰ καὶ ἀνδρεία, πίστη, αὐταπάρνηση καὶ γενναιότητα εἶναι τὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα ἐκείνου τοῦ τραγικοῦ καιροῦ.

Ἡ ἱστορία συχνὰ παίζει μὲ τοὺς ἀριθμούς. Χίλια χρόνια ἀκριβῶς μετὰ τὴν εἰσβολὴ τῶν Βανδάλων στὴ Ρώμη, πέφτει τὸ πολιτισμικὸ καὶ δοξασμένο Ὀρθόδοξο Βυζάντιο στὰ χέρια βάρβαρων ἀσιατῶν. Γράφει κορυφαῖος ἱστορικός: «Διά τῆς ἁλώσεως τῆς ΚΠόλεως δὲν ἔπεσε μόνη ἡ κυριευθεῖσα πόλις, δὲν ἔπεσε μόνη ἡ καταλυθεῖσα βασιλεία, ἀλλὰ ἐπὶ μακρὸν ἐπεσκιάσθη κόσμος ὁλόκληρος πραγμάτων καὶ δογμάτων, ὁ κόσμος ὁ ἑλληνικός». Ὁ μεγάλος ἱστορικὸς Κ. Παπαρρηγόπουλος, ποὺ γνωρίζει νὰ κάνει ἄριστη ἐκμετάλλευση τῶν πηγῶν, γνωρίζει τὴν βαθύτερη αἰτία τῶν γεγονότων καὶ τὴν συνολικὴ προοπτική τοῦ ἱστορικοῦ γίγνεσθαι. Καὶ συνεχίζει ὁ ἴδιος παρακάτω: «Ἡ ἱστορία μνημονεύει πολλῶν καταστροφῶν… δραματικοτέρα καὶ καταπληκτικοτέρα τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως, οὐδεμία ἀπέβη τραγικοτέρα» (Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους).

π.Νικόλαος Μανώλης, Διακοπή Μνημοσύνου (Βήματα προόδου-Το αδελφικό μίσος) [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Σ.σ. ποιος να είναι άραγε ο άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής του οποίου φέρει το όνομα ο Ιεραποστολικός Σύλλογος, που αναφέρει ο π. Νικόλαος;

Ζή εις την ψυχήν μας η Κωνσταντίνου Πόλη, ως πραγματικότης επέκεινα των γηίνων όρων....

H Κωνσταντίνου Πόλη, εις την ψυχήν μας εξακολουθεί να ζή, όχι μόνον ως απλούν συγκλονιστικόν όραμα μιάς τόσον μεγάλης, τόσον ωραίας και τόσον ποθητής Πατρίδος. Όχι μόνον ως αιματωμένη ανάμνησις δόξης και πόνων που κατέτρωσαν την καρδίαν μας. Όχι μόνον ως φλογερά θεοσέβεια, περιπλακείσα ερωτικώς εις αδιάστατον ένωσιν με την ιδέα της Πατρίδος, αλλά ζή εντός μας, με την δύναμιν βιολογικής ανάγκης, ως περιβάλλον πνευματικόν, «εν ώ ζώμεν και κινούμεθα», ως πόθος επιστροφής άσβεστος και ως ψυχή, του είναι μας. Ζή εις την ψυχήν μας ως πραγματικότης επέκεινα των γηίνων όρων και απαύγασμα μυχίων ονειροπολημάτων, τόσον ευαρέστων και τόσον εναργών….

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ

Η διαχρονική συνέχεια του έθνους και ο ρόλος της Ορθοδοξίας
Στις 29 Μαΐου τιμούμε όλους όσοι έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453. Παραλλήλως, διδασκόμαστε ότι, παρά την οθωμανική καταπίεση, ο Ελληνισμός επιβίωσε χάρις στην Εκκλησία του και στο όραμα της Μεγάλης Ιδέας. Θυμίζω τι απαντά ο Θ. Κολοκοτρώνης στον Άγγλο ναύαρχο Χάμιλτον.

«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσαις γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον της διοικήσεώς των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτον με έναν λαόν όπου ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή παρά μόνον ό,τι έκαμνεν η βία.
Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε να θεωρήσει τον Ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ’ ως σκλάβους. Μίαν φοράν όταν επήραμεν το Ναύπλιον ήλθε ο Αμιλτον να με ιδή. Μου είπε ότι πρέπει οι Ελληνες να ζητήσουν συμβιβασμόν και η Αγγλία να μεσιτεύση. Εγώ του αποκρίθηκα ότι αυτό δεν γίνεται ποτέ, ελευθερία ή θάνατος. Εμείς, Καπετάν Αμιλτον, ποτέ συμβιβασμόν δεν εκάμαμεν με τους Τούρκους. Αλλους έκοψε, άλλους σκλάβωσε με το σπαθί και άλλοι, καθώς εμείς, εζούσαμεν ελεύθεροι από γεννεά εις γεννεά. Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτεινό πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα. - Με είπε, ποία είναι η βασιλική φρουρά του, ποία είναι τα φρούρια. - Η φρουρά του Βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι Κλέφται, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι και τα βουνά. Ετζι δεν με ωμίλησε πλέον».

Εις την ψυχήν μας ζή συνεχώς. Το Βυζάντιον δεν απέθανε.

…Το Βυζάντιόν μας είναι ο διαπρύσιος έρως μας, το προς ό τείνομεν, ως λαός και ως Έθνος , Ιδεώδες μας. Είναι ο αστραβής κανών της Ορθοδοξίας μας, ο ακτινοβόλος φάρος μας…. Εις την ψυχήν μας ζή συνεχώς. Το Βυζάντιον δεν απέθανε.

Το δικέφαλον πτηνόν περιίπταται ακόμη εις τας Εκκλησίας μας, φαιδρύνει τας όψεις μας και στολίζει τα τέμπλα των ιερών Μοναστηρίων μας….

Ο Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 29^ῃΜαΐου 2017

Ἀπέναντι στό ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων πού στήν δύστυχη πατρίδα μας θεωρεῖται «θεσμοθετημένο δικαίωμα» τῆς γυναίκας, τρεῖς ἰατροί ἀναισθησιολόγοι τοῦ Νοσοκομείου τῆς Σάμου, γνωστοποίησαν μέ ἐπιστολή τους στήν διοίκηση τοῦ Νοσοκομείου Σάμου, ὅτι θά ἀπέχουν ἀπό τά καθήκοντά τους σέ ἰατρική πράξη διακοπῆς κυήσεως, ἄν δέν συντρέχουν ἰατρικοί λόγοι κινδύνου ζωῆς ἤ ὑγιείας τῆς ἐγκύου. Ἐπικαλούμενες οἱ ἀναισθησιολόγοι, τό ἄρθρο 31 τοῦ Ν. 3418/2005 «Κώδικας ἰατρικῆς δεοντολογίας» τό ὁποῖο προβλέπει ὅτι «Ὁ ἰατρός μπορεῖ νά ἐπικαλεσθεῖ τούς κανόνες καί τίς ἀρχές ἰατρικῆς συνείδησής του καί νά ἀρνηθεῖ νά ἐφαρμόσει ἤ νά συμπράξει στίς διεργασίες τεχνητῆς διακοπῆς τῆς κύησης ἐκτός ἄν ὑπάρχει ἀναπότρεπτος κίνδυνος γιά τήν ζωή τῆς ἐγκύου ἤ κίνδυνος σοβαρῆς καί διαρκοῦς βλάβης τῆς ὑγείας της» δήλωσαν ὅτι δέν θά συμπράξουν στήν «διακοπή» τῆς ζωῆς τῶν ἐμβρύων.

Ο κόσμος πεινά για στάρι και για συμπόνια -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Οι ανιστόρητοι που επιμένουν στην πλαστογράφηση της ιστορίας μας, δοκησίσοφοι και άγευστοι του πλούτου της ελληνικής παιδείας, ας μπουν στον κόπο να διαβάσουν αντί πολλών τον Οδυσσέα Ελύτη:

«Συμβαίνει να είμαι όχι συμπτωματικά μόνον, αλλά και οργανικά Έλληνας, από την άποψη ότι κατοικώ το ίδιο ανάλλαχτο ομηρικό τοπίο και ότι έχω στο αίμα μου τον Πλάτωνα».

Και ξεκαθαρίζει ο ποιητής:

«Αυτός είναι ο λόγος που μ’ έκανε από μιας αρχής να καταδικάζω μέσα μου ολόκληρο το συγκρότημα των εκφραστικών τρόπων που η Αναγέννηση κληροδότησε στον δυτικό μας πολιτισμό»(Εν Λευκώ, σ.205).

Η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων ύψωσε ισχυρό ανάχωμα στους παραχαράκτες:

Φώτης Κόντογλου - Τὸ πάρσιμο τῆς Πόλης

Ἱστορικὰ προλεγόμενα στὴν Ἅλωση
πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός,
καθηγητὴς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Εἶναι πάντα εὐπρόσδεκτο καὶ παρήγορο νὰ ἐμφανίζονται κείμενα ποὺ δίνουν ἀφορμὴ στοὺς Ἕλληνες νὰ ξαναθυμηθοῦν τὶς μεγάλες στιγμὲς τῆς ἱστορικῆς τους διαδρομῆς. ἰδιαίτερα στὴν ἐποχή μας, ὅπου ἡ νέα παγκοσμιοποίηση, ἀναδυόμενη μέσα ἀπὸ καθαρὰ ὑλιστικά, ἐξουσιαστικὰ καὶ πλουτοκρατικὰ ὁράματα, σπρώχνει σὲ δεύτερη μοίρα μακραίωνες παραδόσεις πίστης καὶ πνευματικοῦ πολιτισμοῦ.

Τὸ κομψὸ αὐτὸ τομίδιο, μὲ τὴν πάλλουσα κοντόγλεια περιγραφὴ τῆς Ἅλωσης καὶ τὴν εὐαίσθητη εἰκονογράφηση, ὑψώνει φωνὴ ἀναβαπτίσεως σ᾿ αὐτὴν τὴ μνήμη.

Θεωροῦμε ὅτι θὰ ἦταν σκόπιμο νὰ δώσουμε μιὰ ἁδρομερῆ καταγραφὴ τοῦ ἱστορικοῦ πλαισίου μέσα στὸ ὁποῖο δημιουργήθηκαν οἱ συνθῆκες ποὺ ὁδήγησαν τελικὰ στὸ «πάρσιμο τῆς Πόλης».

Agni Parthene (Complete) - Simonopetra Monastery

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 29 Μαΐου 2017

Θεοδοσίας μάρτυρος, ιερομ. Ολβιανού επισκόπου Ανέου, Ιωάννου (Νάννου 1802) και Ανδρέου

Ἡ Ἁγία Παρθενομάρτυς Θεοδοσία καταγόταν ἀπὸ τὴν Τύρο τῆς Φοινίκης καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Σὲ ἡλικία δέκα ὀκτὼ ἐτῶν διέπρεπε τόσο γιὰ τὴν εὐσέβεια, ὅσο καὶ γιὰ τὸ ζῆλο της ὑπὲρ τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, διαδίδοντας αὐτὴ μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρισσῶν γυναικῶν καὶ ἑλκύοντας πολλὲς ἀπὸ αὐτές. Κατὰ τὸ πέμπτο ἔτος τῶν διωγμῶν, βρισκόμενη στὴν Καισάρεια τῆς Παλαιστίνης, συνελήφθη καὶ δέσμια ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος Οὐρβανοῦ. Ἐπειδὴ ἡ Ἁγία δὲν πειθόταν νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, διατάχθηκε ὁ σκληρὸς βασανισμὸς αὐτῆς. Τῆς κόπηκαν οἱ μαστοὶ καὶ τῆς καταξεσκίσθηκαν τὰ πλευρά, ἡμιθανὴς δέ, πιεζόταν νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸν Χριστό. Ἡ Θεοδοσία, μὲ φωνὴ ποὺ μόλις ἀκουγόταν, δήλωσε καὶ πάλι ὅτι ἦταν καὶ θὰ παρέμενε Χριστιανή. Τότε ὁ Οὐρβανός, γεμάτος ἀπὸ ὀργή, διέταξε, ἀφοῦ βασανισθεῖ σκληρότερα, νὰ ριχθεῖ στὴ θάλασσα, ὅπου ἔλαβε καὶ τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Η ΕΛΛΑΣ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗΝ, ΑΛΛΑ Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ -- Ὑπό τοῦ πρώην ὑπουργοῦ κ. Νικ. Μάρτη

Αγνώμονες ἀχάριστοι ἢ ἁπλὰ ἀπόγονοι συνεχιστὲς καὶ ἐκδικητὲς τῶν Ναζί;

Ἡ Ἑλλάδα στὸν Β΄ ΠΠ ἔσωσε τὸν εὐρωπαϊκὸ πολιτισμὸ. Τὴν 28η Ὀκτωβρίου 1940 ἡ Φασιστικὴ Ἰταλία τοῦ Μουσολίνι ἐπιτέθηκε ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας, ἡ ὁποία ἀπέκρουσε τὴν ἐπίθεση καὶ ἀντεπιτέθηκε, μὲ συνέπεια ἡ Ἰταλία νὰ ὑποχωρήσει. Ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Ἀγγλίας τότε δήλωσε: «Ἡ Ἑλλάδα ἔδωσε ἀλησμόνητο μάθημα στὸν Μουσολίνι». Ὁ Χίτλερ, γιὰ νὰ βοηθήσει τὸν ἡττούμενο σύμμαχο Μουσολίνι, ἐπιτέθηκε τὴν 6η Ἀπριλίου 1941 ἐναντίον τῆς Ἑλλάδας, ὅπου συνάντησε σθεναρὴ ἀντίσταση, μὲ συνέπεια νὰ δηλώσει ὅτι «Ἀπὸ ὅλους τούς Στρατοὺς ποὺ ἀντιμετωπίσαμε, ὁ Ἕλληνας στρατιώτης πολέμησε μὲ θάρρος καὶ ἡρωισμὸ καὶ συνθηκολόγησε, ὅταν εἶδε ὅτι κάθε περαιτέρω ἀντίσταση ἦταν μάταια».

Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΑΣΚΗΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Στην ἐποχή μας οἱ ἄνθρωποι ἀρέσκονται νὰ ἀκοῦν καὶ νὰ διαβάζουν ἀσκητικὲς ἱστορίες, παλαιὲς καὶ νεώτερες, καὶ μὲ ἰδιαίτερη εὐχαρίστηση νὰ τὶς διηγοῦνται καὶ αὐτοὶ σὲ ἄλλους ἀδελφούς, προκειμένου νὰ ὠφεληθοῦν πνευματικὰ κι ἐκεῖνοι. Αὐτὴ τὴ δίψα τῶν ἀνθρώπων κανένας δὲν μπορεῖ νὰ καταργήσει. Μάλιστα θὰ ἔλεγα ὅτι ὅσοι γράφουν καὶ μιλοῦν πρέπει νὰ προσφέρουν τὴ στέρεη τροφὴ τοῦ ἀσκητικοῦ βιώματος. Ὑπάρχει ὅμως ἕνα λεπτὸ σημεῖο, τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ προσέξουμε, γιατὶ διαφορετικὰ θὰ ἀδειάζουμε τὸ γάλα σὲ δοχεῖο, ποὺ δὲν ἔχει πυθμένα! Δηλαδή, ἡ διδασκαλία μας θὰ εἶναι μιὰ ματαιοπονία. Ποιὸ εἶναι λοιπὸν αὐτὸ τὸ σημεῖο; Ἔχω διαπιστώσει ὅτι πολλοὶ κήρυκες καὶ πολλοὶ ἀκροατές, ἐνῶ ἀρέσκονται στὴν ἀσκητικὴ διδαχή, δὲν ἔχουν τὴν καρδιά τους ἀσκητική. Τοὺς ἀρέσει νὰ μιλοῦν καὶ νὰ ἀκοῦν γιὰ τοὺς μεγάλους ἀββάδες τοῦ Γεροντικοῦ, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς σύγχρονους γέροντες, χωρὶς ὅμως νὰ εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ κοσμικὸ φρόνημα, τὸ ὁποῖο τοὺς ὁδηγεῖ σὲ μιὰ ζωὴ συμβιβασμένη μὲ τὴν ἁμαρτία.

Κυριακή του Τυφλού 21-5-2017 Ομιλία π.Γεωργίου Αγγελακάκη

ΜΙΑ Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΛΥΠΗ – του Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου:

«Μόνον μια λύπη να έχουμε, την μετάνοια για τις αμαρτίες μας ενωμένη με την αγαθή ελπίδα, για την οποίαν ο Απόστολος Παύλος λέγει: Η κατά θεόν λύπη προξενεί μετάνοια, που οδηγεί σε οριστική σωτηρία (Β΄Κορ. Ζ/10 ). Και αυτό, γιατί η κατά Θεόν λύπη τρέφοντας την ψυχή με την ελπίδα, που ακολουθεί την μετάνοια, είναι ανάμικτη με χαρά. Γι’ αυτό η λύπη κάνει τον άνθρωπον πρόθυμον και υπάκουον για κάθε καλή πράξη, ευκολοπλησίαστον, ταπεινόν, υπομονετικόν, πράον σε κάθε αγαθόν κόπον και κάθε συντριβή, αφού η λύπη αυτή είναι κατά Θεόν…»

Η προσφορά της Πεντηκοστής -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Αποκλειστικό δώρο του Θεού στον άνθρωπο ο λόγος, που τον κατέστησε κυβερνήτη και άρχοντα του σύμπαντος, υπέστη και αυτός τις συνέπειες της πτώσεως. Μαζί με τα άλλα θεϊκά στοιχεία της προσωπικότητος φθείρεται και η λειτουργία του λόγου· η σκέψη του ανθρώπου, οδηγός για την γνώση και την αλήθεια, εκτρέπεται σε δρόμους απωλείας και η γλώσσα του, μέσο συνεννοήσεως και συνδέσμου, γίνεται όργανο διασπάσεως και συγχύσεως. Καταντά άλογος και άλαλος ο πεσμένος άνθρωπος και η Βαβέλ περνά στην ιστορία ως σύμβολο της αποτυχίας και της διαιρέσεως της ανθρώπινης κοινωνίας. Αιώνες πολλούς αργότερα, όταν η εξαχρείωση και εξαθλίωση έχουν φθάσει σε οριακά επίπεδα, έρχεται ο Μονογενής Υιός και Λόγος –σημειώστε το όνομα –του Θεού, για να ενώσει τα διεστώτα, να αποκαταστήσει τη σαλευμένη ειρήνη και να ανασυγκροτήσει τη διαλυμένη κοινωνία. Με το ζωογόνο λόγο του ανασταίνει τη συνείδηση του πεσμένου ανθρώπου. Με το θάνατο και την ανάστασή Του αφθαρτίζει την ανθρώπινη φύση, την καθιστά καινή κτίση μέσα στην Εκκλησία Του, όπου ο Ίδιος προσφέρεται ακατάπαυστα είτε ως άσαρκος λόγος (Αγία Γραφή) είτε ως ένσαρκος λόγος (μυστήριο Θείας Κοινωνίας).

«Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί ... Ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ)

Σιμωνόπετρα • Άγιον Όρος • Αγνή Παρθένε - Simonopetra • Mount Athos • Agni Parthene --- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 28 Μαΐου 2017

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (α Οικ. Συνόδου). Ευτυχούς ιερομάρτυρος, επισκόπου Μελιτηνής, Ελικωνίδος μάρτυρος, Ανδρέου οσίου, Ζαχαρίου ιερομάρτυρος του νέου, Μήτρου νεομάρτυρος (1794).

Λίγες μόλις δεκαετίες μετὰ τὸ γεγονὸς τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ ἐμφανίσθηκαν οἱ πρῶτες παραχαράξεις τῆς πίστεως καὶ ἀργότερα οἱ μεγάλες χριστολογικὲς αἱρέσεις στὴν Ἐκκλησία Του, σχετικὰ μὲ τὸ πρόσωπο καὶ τὴν ὑποστατικὴ ἕνωση τῶν δύο ἐν Χριστῷ φύσεων. Ποιὸς εἶναι Αὐτός; Ποιὰ εἶναι ἡ σχέση Του μὲ τὸν Θεό; Πῶς κατανοεῖται ἡ σχέση καὶ ἡ ἕνωση δηλαδὴ ἀκτίστου καὶ κτιστοῦ ἀπὸ τὸν ἐνανθρωπήσαντα Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ; Πῶς μπορεῖ νὰ εἶναι συγχρόνως «Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου»; Μὲ ποιὸ τρόπο γεννήθηκε ἀπὸ γυναίκα; Πῶς εἶναι δυνατὸν ἡ μητέρα Του, ἡ Παρθένος Μαρία νὰ ἀποκαλεῖται «Θεοτόκος»; Τὰ ἐρωτήματα ποὺ ἐτίθεντο ἀφοροῦσαν ὄχι μόνο τὴ θεότητα τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἐνανθρώπησή Του.

π. Γεώργιος Μεταλληνός για τον Παπουλάκο και Κοσμά Φλαμιάτο:

Ο αιδεσιμ. πρωτοπρ. π. Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής και έγκριτος και αυτός επιστήμων αντιλέγει: «μορφές, όπως ο Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος (Παπουλάκος) και ο Κοσμάς Φλαμιάτος, φαίνονται πολύ διαφορετικά σήμερα απ’ ότι στα μαθητικά μας χρόνια, που μας είχαν μάθει να τούς βλέπουμε «ως αμαθείς» και φανατικούς, «των οποίων η μνήμη ταχέως εσβήσθη»! Γιατί όπως η σύγχρονη έρευνα αποκαλύπτει, τίποτε δεν είναι περισσότερο αναληθές από αυτό. Και οι δύο αυτοί αγωνιστές όχι μόνο δεν λησμονήθηκαν από το Λαό μας, αλλά θα τολμήσουμε να πούμε ότι η δυναμική, που ανέπτυξαν στη λαϊκή συνείδηση, υπήρξε μεγαλύτερη μετά το θάνατό τους, απ’ όσο κατά τη διάρκεια του αγώνα τους. Ο άκρατος όμως ρασιοναλισμός συνετέλεσε παλαιότερα – και αυτό ήταν αμαρτία περισσότερο της εποχής απόσο των προσώπων – να μη βλέπουμε την αληθινή εικόνα των λαϊκών αυτών ευαγγελιστών, όπως οι Φαρισαίοι δεν «μπορούσαν» να «ίδουν» τα θαύματα του Χριστού. Σήμερα όμως φθάσαμε στο σημείο να συντάσσονται διδακτορικές διατριβές για τα πρόσωπα αυτά και τη δράση τους, για να μελετηθούν τα λαϊκά κινήματα του 19ου αιώνα σε όλες τις διαστάσεις τους, με ευρεία χρήση και των αρχειακών πηγών, που, όπως αποδεικνύεται, είναι πολύ πλουσιώτερες απόσο μπορούσαμε να φαντασθούμε…

ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΠΩΣ ΤΙΜΟΥΝ ΣΗΜΕΡΟΝ ΤΟΥΣ 318 ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ; -- τοῦ Λεοντίου Διονυσίου,

«Ἀνησυχητικὴ ἐκκοσμίκευσις. Ἡ σημερινὴ ἀποστολικὴ καὶ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀλλὰ καὶ τὰ τροπάρια τῶν Αἴνων, ἐὰν δὲν ἀποτελοῦν εἶδος μουσειακό, ἐὰν ἡ ἀκρόασίς των δὲν ἀποσκοπῆ εἰς τέρψιν τῆς ἀκοῆς, ἀλλὰ ἐκλαμβάνονται ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ὡς θεία τροφή, ἐκ τῆς ἐφαρμογῆς τῶν ὁποίων ἐξαρτᾶται ἡ σωτηρία, δὲν εἶναι δυνατὸν παρὰ νὰ προκαλοῦν φοβερὰ κρίσιν συνειδήσεως εἰς ὅλους καὶ ἰδίως εἰς τοὺς ποιμένας μας. Συγκεκριμένως:

Α) Ὁ μέγιστος τῶν Ἀποστόλων Παῦλος δίδει σαφῆ ἐντολὴν πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους: “Προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ” τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ “ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος”. Καὶ ἀπὸ τί νὰ προσέχουμε Ἅγιε Παῦλε; Ποιὸς κίνδυνος ὑπάρχει; Διότι (μᾶς ἀπαντᾶ) γνωρίζω “ὅτι εἰσελεύσονται λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου… λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν”: θὰ εἰσέλθουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ψευδοδιδάσκαλοι ἄγριοι καὶ σκληροί, δηλαδή, αἱρετικοὶ (Πράξ. κ΄ 28–30).

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΟΛΔΑΒΙΑΣ κ. ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙ ΑΔΙΚΟΝ ΔΙΩΓΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ/ΛΑΪΚΩΝ ΤΗΣ ΡΟΥΜΑΝΙΑΣ

http://apologitikaa.blogspot.com.cy/

Του Παναγιώτη Π. Νούνη

Δείτε το εδώ, εδώ και εδώ σε PDF και DOCS.

Έγκυρες πληροφορίες μας αναφέρουσι ότι ο σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Ιασσίου και Μητροπολίτης της Μολδαβίας και Βουκοβίνης κ. Θεοφάνης εξαπολύει σφοδρώτατον διωγμό έναντι Κλήρου και Λαού ευσεβών προσκυνητών πιστών και μελών της ιεράς Σκήτης Ορασένι νομού Μποτοσάνι της Ρουμανίας.

«Έτσι δεν του ομίλησε πλέον», του Κολοκοτρώνη, και όποιου θα τολμήσει παρόμοια -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο τύραννος των ευρωπαϊκών οικονομιών Dr. Σόιμπλε είναι πασίγνωστος πια: εμμονικός, νευρωτικός ψυχωσικός. Το είχε εξαρχής δηλώσει ό,τι είναι να συμβεί στο ελληνικό χρέος, θα γίνει μετά τις γερμανικές εκλογές και μετά το τέλος του προγράμματος. Δηλαδή την επόμενη χρονιά! Για όσο επομένως χρόνο η τελευταία λέξη στα ζητήματα αυτά θα εκφέρεται από τον Γερμανό, όλο το περί δήθεν ρυθμίσεως του ελληνικού χρέους αφήγημα θα είναι εγχώριο κατασκεύασμα προς εσωτερική κατανάλωση.

Δεν πιστεύουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν κατάλαβε τι επρόκειτο να συμβεί, άλλωστε και ο Μακρόν στον οποίο κατέφυγε για συμπαράσταση του ξεκαθάρισε ότι η ρύθμιση του χρέους θα γίνει «σε βάθος χρόνου».(sic!)

Επομένως έχουμε να κάνουμε με ενσυνείδητα ψεύδη.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ε´ -- Ἡ ἐπιχειρηθεῖσα ἀλλοίωσις τῆς Ἱστορίας -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

1. Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ

Τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου προβάλλει ἡ Ἐκκλησία εἰς προσκύνησιν, γιά νά μᾶς ἐνισχύσει στήν πορεία πρός τό Πάσχα. Ἀπό τήν ἐξουθένωση καί τήν καταισχύνη τοῦ Σταυροῦ ἐπήγασε τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως. Συντρίβονται τά ἀνθρώπινα κριτήρια, οἱ ἀνθρώπινες ἐκτιμήσεις καί ἀξιολογήσεις μέ τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ· ὅ,τι φαίνεται σκάνδαλο, μωρία καί ἀνοησία καί καταφρόνια ἀποδεικνύεται δύναμη, σοφία, ἁγιασμός καί δόξα. Τό ξύλο τῆς ντροπῆς καί τῆς αἰσχύνης, πάνω στό ὁποῖο ἄφηναν τήν τελευταία τους πνοή οἱ μεγαλύτεροι λησταί καί κακοῦργοι, μεταβάλλεται σέ σύμβολο καί ὄργανο ἁγιασμοῦ καί δόξης. Μ’ αὐτόν ἐκφράζουμε οἱ Χριστιανοί τήν πίστη μας σημειώνοντάς τον στό στῆθος μας, αὐτόν δίνουμε σάν φυλακτό στά ἀγαπημένα μας πρόσωπα,

Ο κ. Βαρθολομαίος θα είναι παρών στον εορτασμό των 500 ετών της Προτεσταντικής Μεταρύθμισης -- Ecumenical Patriarch to participate in celebrations for 500th anniversary of Protestant Reformation

During his visit to the Ecumenical Patriarchate in Constantinople in September 2016, Heinrich Bedford-Strom, Chairman of the Council of German Evangelical Churches, told His All-Holiness that “it would be a special honor” if the patriarch would attend the celebrations for the 500th anniversary of the Protestant Reformation in Wittenberg and Tübingen this month.

Having accepted the invitation, Patriarch Bartholomew will head to Germany next week, reports Sedmitza.

The patriarch will arrive in Stuttgart on Sunday, May 28, and will be awarded an honorary doctorate from the Evangelical Theology and History Department in Tübingen the next day. He will also be presented with the German translation of his book Encountering the Mystery. Then the patriarch will attend a two-day symposium on Evangelical and Orthodox theology.

According to the organizers of the Reformation celebrations, the invitation to Patriarch Bartholomew is intended to remind about the first contacts between representatives of Orthodoxy and adherents of the Reformation, which took place in 1573 between Martin Crusius and Jakob Andreae and Ecumenical Patriarch Jeremias II.

The Patriarchate of Constantinople entered into a bilateral theological dialogue with the Evangelical Church of Germany in 1969.

http://orthochristian.com/103857.html

Ύμνοι εις την Θεοτόκον Greek Orthodox Hymns to the Mother of God

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 27 Μαΐου 2017

Ελλαδίου ιερομάρτυρος, Θεράποντος και Αλυπίου των μαρτύρων, Ιωάννου ομολογητού του Ρώσου (1730).

Εἶναι ἄγνωστο ἀπὸ ποῦ καταγόταν καὶ πότε ἄθλησε ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἑλλάδιος. Ἀφοῦ διέπερεψε στὴν ἀρετὴ καὶ τὴν εὐσέβεια, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ κατέστη Ἐπίσκοπος. Γιὰ τὴν ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ δράση του συνελήφθη, καὶ, ἀφοῦ ἀρνήθηκε νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα, ὑποβλήθηκε σὲ σειρὰ σκληρῶν βασανιστηρίων. Ρίχθηκε στὴν πυρά, ἀλλὰ μὲ τὴν Θεία Δύναμη ἐξῆλθε ἀβλαβής. Μὲ τὰ θαυμάσια αὐτὰ γεγονότα ἔγινε πρόξενος, ὥστε πολλοὶ τῶν παρισταμένων εἰδωλολατρῶν νὰ προσέλθουν στὴν ἀληθινὴ πίστη τοῦ Χριστοῦ. Τέλος, ἀφοῦ ἐδάρη σκληρὰ μὲ ράβδους καὶ γροθιές, παρέδωσε τὸ πνεῦμα καὶ περιεβλήθηκε τὸν ἀμαράντινο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

" Τόν Πάπαν νά καταράσθε, διότι αύτός είναι ή αίτία " ( Άγιος Κοσμάς Ίσαπόστολος).

Ναί. Πρέπει νά καταρώμεθα τόν Πάπαν διά τά πολλά δεινά μας, παρελθόντα καί μέλλοντα... Μ' όλον πού ό Άγιος Κοσμάς έθανατώθη άπό τούς Τούρκους, δέν είπε " Νά καταράσθε τόν Τούρκον", άλλά είπε "Νά καταράσθε τόν Πάπαν". Σήμερον όμως, άντί νά τόν καταρώμεθα, τόν άγκαλιάζουμε αύτόν τόν Πάπαν. Οί όδηγοί τής Έκκλησίας μας....,άντί νά καταρώνται τόν Πάπαν, πηγαίνουν μόνοι των καί τόν άσπάζονται. Καί θέλουν νά παρασύρουν καί τόν Όρθόδοξον λαόν μας νά προσκυνήση τόν πονηρότερον καί σκληρότερον έχθρόν τής πίστεώς μας. Δέν άκούουν τήν προφητείαν τού Άγίου. Τήν περιφρονούν.....οί πρωτεργάται τής άποστασίας...

( Φώτιος Κόντογλου)

Όσιος Μάξιμος Ομολογητής:

Μερικοί καταβάλλουν πολλή φροντίδα για την είσοδο των φαγητών στο στόμα, δείχνουν όμως αμέλεια για την έξοδο των λόγων από το στόμα!

Retired HEAD OF FBI Tells ALL Illuminati, Satanism, Pedophile Rings

Παναγία η Φανερωμένη

Στη Σαλαμίνα, απέναντι από τη μεγαρική ακτή « Μεγάλο Πεύκο», βρίσκεται η μονή της Φανερωμένης, που ιδρύθηκε στα ερείπια παλαιού μοναστηριού τον 17ο αι. από τον όσιο Λαυρέντιο.

Όταν ο όσιος ήταν ακόμη κοσμικός με το όνομα Λάμπρος Κανέλλος, είδε μια νύχτα τη Θεοτόκο και την άκουσε να του λέει:
- Στο νησί της Σαλαμίνας, στο βόρειο μέρος, βρίσκεται ένας ερειπωμένος ναός μου. Πήγαινε λοιπόν να τον ανοικοδομήσεις.
Ο Λάμπρος δεν πίστεψε στο όραμα. Για αυτό η Παναγία εμφανίζεται αυστηρή για δεύτερη και τρίτη φορά, και τον προστάζει να υπακούσει. Έτσι ο Λάμπρος ξεκίνησε για την παραλία, σκοπεύοντας να περάσει με κάποιο πλοιάριο στο νησί. Συνάντησε όμως θαλασσοταραχή και δεν βρήκε κανένα πλεούμενο.
Ενώ καθόταν συλλογισμένος, ακούει από ψηλά τη φωνή της Θεοτόκου να του λέει:
- Ρίξε την κάπα σου στη θάλασσα, κάθησε πάνω, κι εκείνη θα σε μεταφέρει χωρίς κίνδυνο στο νησί.
Έτσι κι έγινε. Ο Λάμπρος χωρίς δισταγμό ανέβηκε στην κάπα, διέσχισε τα κύματα κι έφθασε σώος στην απέναντι ακτή.

Με δάκρυα στα μάτια και αγκαλιά με την Αγία Ζώνη ο ήρωας πασών των Ρωσιών

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ο Ιερός Χρυσόστομος για την Πίστη των Σαμαρειτών [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Ο ΠΟΥΤΙΝ ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ!

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2017/05/blog-post_610.html#more

Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ «ΙΝΑ ΠΑΝΤΕΣ ΕΝ ΩΣΙΝ»

Νέα ανάρτηση στο http://blogs.sch.gr/savvop-nik/

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ.

«Στὴν Ἀρχιερατικὴ προσευχὴ δὲν γίνεται λόγος γιὰ μιὰ ἐξωτερικὴ ἑνότητα, ἀλλὰ γιὰ ἑνότητα στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ δόθηκε τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς».

Προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ γιὰ ἑνότητα
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ. Ἱεροθέου Βλάχου (νῦν Μητρ. Ναυπάκτου)
«Ὀσμὴ Γνώσεως» Ἐκδόσεις «Τέρτιος», Κατερίνη 1985, σελ. 99-102
«Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου, ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ἰω. ιζ´ 11)
Στὴν προσευχὴ τοῦ Χριστοῦ, τμῆμα τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα, γίνεται λόγος γιὰ τὴν ἑνότητα τῶν μαθητῶν-Χριστιανῶν. Ὁ Χριστὸς παρακαλεῖ τὸν Πατέρα Του νὰ τηρῆ τοὺς μαθητὰς ἐν τῷ ὀνόματί Του «ἵνα ὦσιν ἓν». Τὸ χωρίον αὐτὸ χρησιμοποιεῖται συχνὰ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ ἐπιδιώκουν τὴν ἕνωσι τῶν «Ἐκκλησιῶν», ἀλλὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι τὶς περισσότερες φορές, ἂν ὄχι πάντοτε, κακοποιεῖται καὶ διαστρεβλώνεται. Διότι ἐδῶ ὁ Κύριος δὲν παρακαλεῖ γιὰ τὴν μελλοντικὴ ἑνότητα τῶν «Ἐκκλησιῶν», ἀλλὰ γιὰ τὴν ἑνότητα «ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Χριστοῦ», ποὺ δίδεται στοὺς ἁγίους καὶ εἶναι παροῦσα πραγματικότητα μέσα στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὴ τὴν βαθειὰ σημασία τοῦ αἰτήματος τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως Χριστοῦ θὰ προσπαθήσουμε νὰ δοῦμε στὰ ἀμέσως ἑπόμενα.
Ἑρμηνεία τοῦ «ἵνα ὦσιν ἓν»

***

Ο Αλέξανδρος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ΧΡ...":

Εβδομάδα προσευχής για την χριστιανική ενότητα....δείτε κάρτα από την φετινή εβδομάδα προσευχής που έγινε σε συνεργασία και με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών:

https://cdn-az.allevents.in/banners/7853ff85878425087234275c21a80afa

Γύρω, γύρω τα χριστιανικά σύμβολα και στην μέση η Γη σε σχήμα ♥, που σημαίνει καρδιά = ♥ = αγάπη ή ♥ = ενότητα ή ♥ = συμφιλίωση. Και ποιά αγάπη εννοεί? Την αγάπη του νέου Χριστού....αντιχρίστου και της παρθένου του. Ενότητα και συμφιλίωση υπό τον αντίχριστο και το σύμβολό του. Υποταγή επομένως στην "Ιερή" καρδιά του νέου Χριστού και στην "Άσπιλη" καρδιά της παπικής παρθένου όπως ακριβώς απαιτεί η Φάτιμα ή όπως είδε η Φαουστίνα Κοβάλσκα στα οράματά της....

Και παραπομπή δίπλα από Ιωάννη 17:21: ἵνα πάντες ἓν ὦσι ή όπως το λένε "...that they may all be one..." !!

Δείτε και στην σελίδα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών τί σύμβολο έχουν επιλέξει για την παγκόσμια ημέρα προσευχής για την ειρήνη που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αγάπη και την ενότητα:
https://www.oikoumene.org/en/press-centre/events/international-day-of-prayer-for-peace !!!

[ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΝ «ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΑ»]

Ο ΕΝ ΑΔΙΚΩ ΔΙΩΓΜΟΣ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΜΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΟΡΤΥΝΟΣ κ. ΙΕΡΕΜΙΑ

Της Μοναχής Αρσενίας

Αληθώς Ανέστη ο Κύριος!

Κύριε Νούνη ακούστε τα τελευταία γεγονότα.

Μου είπε κάποιος καθηγητής Πανεπιστημίου που μου είχαν συστήσει, να φύγω από το Μοναστήρι τη στιγμή που αυτοί μου λέγανε "να φύγεις αν δεν μετανοήσεις" και αφού το Απολυτήριο σου μπορείς να το πάρεις από την Μητρόπολη Μεγάρων. Την στιγμή που το Μοναστήρι ανήκει στην Ιερά Μητρόπολη Μεγάρων και Σαλαμίνας, κακώς ερχόταν έτρωγε και έπινε και κοιμόταν σε Μοναστήρι που είχε Μοναχές σε ξένη Επισκοπή.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία μας, μου είπε πως ακόμη και στην Κόλαση έπρεπε να ακολουθήσω την αδελφότητα και να πάμε μαζί...

Και εγώ φυσικά του απάντησα πως δεν φόρεσα τα ράσα για να πάω στην Κόλαση αλλά στον Παράδεισο.

Μια με έπαιρνε τηλέφωνο αυτός και (…) μιά Μοναχή που κάνει οτι θέλει στο Μοναστήρι με τη μάνα της μου έλεγαν ότι είμαι ξένο σώμα και να φύγω.

Ο Δεσπότης Μεγάρων αποκλείεται να γνώριζε οτιδήποτε γι αυτά. Απλά όπως άκουγα θύμωνε πού έρχεται ο π. Ιερεμίας και κοιμάται σε δικό του Μοναστήρι χωρίς την άδεια του.

Τελικά πήρα δύο βαλίτσες να φύγω και την επόμενη να επιστρέψω να πάρω άλλη μια βαλίτσα και ένα σακ βουαγιαζ.