Η αθέατη όψη των εν καινοτομία αποτειχιζομένων -- του Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Το σχόλιο αυτό κατατέθηκε στο ιστολόγιο της "Κατάνυξις" στις 3/9/2017 ή έστω μια ημέρα αργότερα ( Ανάρτηση κόλαφος για τα “ενημερωτικά-εκλησιαστικά” sites και blogs, μιας αναγνώστριας στο facebook.) και δημοσιεύθηκε στις 9/3/2017.
Ήμουν έτοιμος, επειδή υπέθεσα ότι «πάλι κάποιο λάθος έκανα», όπως συνήθως γράφω όταν τρώει το σκοτάδι αυτά που γράφω, να το ξαναγράψω συμπληρώνοντας κάτι ακόμη σε αυτά που (δεν) γράφει ο κ. Π. Σημάτης - βλέπε «Αναμένουμε κάποιες διευκρινίσεις από τον π. Νικόλαο » . Και αυτό που δεν γράφει κανείς, είναι ότι τώρα τα έβαλαν με την ληστρική του Κολυμβαρίου, αφήνοντας έξω την ληστρικότατη του 1924, όταν και τότε, μια αυτοαποκαλούμενη σύνοδος επέβαλλε την καινοτομία του ημερολογίου .
Έκτοτε, όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο με προφάσεις του τύπου «Σήμερα θὰ σᾶς πῶ, τί θὰ κάνουμε ἀπὸ ’δῶ καὶ πέρα. Ὅπως κάνω ἐγώ, ἔτσι θὰ κάνετε κι ἐσεῖς… Γιὰ πολλοὺς (ἡ διακοπὴ μνημοσύνου) δὲν εἶναι δικαίωμα ἁπλῶς, ἀλλὰ ὑποχρέωση. Ἐγὼ ὅμως μένω στὴ θέση –τὴν πατερικὴ κι αὐτή– ὅτι εἶναι δυνητικὸς ὁ Κανόνας…» !
Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η νεοπατερική δικαιολογία περί δυνητικότητας και όχι υποχρεωτικότητας.Είναι κι αυτή που ακούγεται στο 2 : 02 όπου ο π. Νικόλαος μας λέει : "... επειδή (σημ. οι αποτειχισμένοι) δεν έχουμε κάνει σχίσμα, επειδή αναγνωρίζουμε την κανονικότητα και την νομιμότητα του επισκόπου Θεσ/νίκης. Δεν του αναγνωρίζω όμως πνευματική κοινωνία μαζί μου".
Μάλιστα ! «μαζί μου» και αυτό το «μαζί μου», συνάδει με την αποδοχή της ιεροκανονικότητας και της νομιμότητας, όχι όμως και την πνευματική κοινωνία ή κοινωνικότητα «μαζί του», δηλαδή του επισκόπου Θεσ/νίκης. Όπως βλέπετε, η του Πνεύματος κοινωνία (κοινωνικότητα) έρχεται σε ρήξη με το ιεροκανονικό (ιεροκανονικότητα) και το νόμιμο (νομιμότητα) παρότι έχουν κοινή την "εκπόρευση" (σημ. μπορεί να μη χρειάζονται τα εισαγωγικά) εκ του επισκόπου Θεσ/νίκης. Ο οποίος είναι και ιεροκανονικός, αλλά είναι και νόμιμος ! Τόσο νόμιμος, όσο νόμιμη ήταν και η ληστρικότατη σύνοδος του 1924 και η συνέχεια αυτής του Κολυμβαρίου Κρήτης. Φορεύς αυτής της τραγελαφικής κατάστασης - απότοκος του φιλιόκβε κατά τη γνώμη μου - είναι και ο π. Νικόλαος Μανώλης, κρίμασι οἷς οἶδε Κύριος.
«Η πολιτική ορθότητα έχει πλέον συμπεριλάβει και την θρησκευτική ή μάλλον και την εκκλησιαστική τοιαύτη . Μην απορείτε και φροντίσετε να είστε περισσότερο συνεπείς στις κρίσεις σας.
Είναι χαρακτηριστικό πόσο προσεκτικά γίνεται ο διαχωρισμός των σημερινών αποτειχισμένων από εκείνους του όχι και τόσο μακρινού παρελθόντος. Λέω για τους απαξιωτικά χαρακτηρισθέντες παλαιοημερολογίτες τους οποίους μιμούνται οι εν καινοτομία αδελφοί τους. Ελάχιστες φορές τους αναφέρουν ή κοινοποιούν τις αναρτήσεις τους, φοβούμενοι μήπως χαρακτηρισθούν κι αυτοί αποσυνάγωγοι καί μιανθώσι.» .

Το σχόλιο αυτό κατατέθηκε στο ιστολόγιο της "Κατάνυξις" στις 3/9/2017 ή έστω μια ημέρα αργότερα ( Ανάρτηση κόλαφος για τα “ενημερωτικά-εκλησιαστικά” sites και blogs, μιας αναγνώστριας στο facebook.) και δημοσιεύθηκε στις 9/3/2017.

Ήμουν έτοιμος, επειδή υπέθεσα ότι «πάλι κάποιο λάθος έκανα», όπως συνήθως γράφω όταν τρώει το σκοτάδι αυτά που γράφω, να το ξαναγράψω συμπληρώνοντας κάτι ακόμη σε αυτά που (δεν) γράφει ο κ. Π. Σημάτης - βλέπε «Αναμένουμε κάποιες διευκρινίσεις από τον π. Νικόλαο » . Και αυτό που δεν γράφει κανείς, είναι ότι τώρα τα έβαλαν με την ληστρική του Κολυμβαρίου, αφήνοντας έξω την ληστρικότατη του 1924, όταν και τότε, μια αυτοαποκαλούμενη σύνοδος επέβαλλε την καινοτομία του ημερολογίου .

Έκτοτε, όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο με προφάσεις του τύπου «Σήμερα θὰ σᾶς πῶ, τί θὰ κάνουμε ἀπὸ ’δῶ καὶ πέρα. Ὅπως κάνω ἐγώ, ἔτσι θὰ κάνετε κι ἐσεῖς… Γιὰ πολλοὺς (ἡ διακοπὴ μνημοσύνου) δὲν εἶναι δικαίωμα ἁπλῶς, ἀλλὰ ὑποχρέωση. Ἐγὼ ὅμως μένω στὴ θέση –τὴν πατερικὴ κι αὐτή– ὅτι εἶναι δυνητικὸς ὁ Κανόνας…» !

Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η νεοπατερική δικαιολογία περί δυνητικότητας και όχι υποχρεωτικότητας. Είναι κι αυτή που ακούγεται στο 2 : 02 όπου ο π. Νικόλαος μας λέει : "... επειδή (σημ. οι αποτειχισμένοι) δεν έχουμε κάνει σχίσμα, επειδή αναγνωρίζουμε την κανονικότητα και την νομιμότητα του επισκόπου Θεσ/νίκης. Δεν του αναγνωρίζω όμως πνευματική κοινωνία μαζί μου".


Μάλιστα ! «μαζί μου» και αυτό το «μαζί μου», συνάδει με την αποδοχή της ιεροκανονικότητας και της νομιμότητας, όχι όμως και την πνευματική κοινωνία ή κοινωνικότητα «μαζί του», δηλαδή του επισκόπου Θεσ/νίκης. Όπως βλέπετε, η του Πνεύματος κοινωνία (κοινωνικότητα) έρχεται σε ρήξη με το ιεροκανονικό (ιεροκανονικότητα) και το νόμιμο (νομιμότητα) παρότι έχουν κοινή την "εκπόρευση" (σημ. μπορεί να μη χρειάζονται τα εισαγωγικά) εκ του επισκόπου Θεσ/νίκης. Ο οποίος είναι και ιεροκανονικός, αλλά είναι και νόμιμος ! Τόσο νόμιμος, όσο νόμιμη ήταν και η ληστρικότατη σύνοδος του 1924 και η συνέχεια αυτής του Κολυμβαρίου Κρήτης. Φορεύς αυτής της τραγελαφικής κατάστασης - απότοκος του φιλιόκβε κατά τη γνώμη μου - είναι και ο π. Νικόλαος Μανώλης, κρίμασι οἷς οἶδε Κύριος.


5 σχόλια:

  1. Ἔχω κι ἐγώ τά ἴδια παράπονα ἀπό τούς σεβαστούς πατέρες Θ. Ζήση καί Ν. Μανώλη, γιατρέ μου! Ὁ π. Ν. Μανώλης, μάλιστα, ἐκαυχήθη ὅτι ἐκκλησιάζεται ὡς ἁπλός πιστός σέ ναούς ὅπου μνημονεύεται ὁ Ἄνθιμος! Ἀλλά, τότε ποῦ ἀκριβῶς εὑρίσκεται ἡ "διακοπή τῆς κοινωνίας" μετ' αὐτοῦ; Ἐλπίζω νά εὔρουν τήν Ὀρθόδοξον στάσιν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγώ κύριε Χριστοδουλίδη συμφωνώ μαζί σας και διαφωνώ με όσους είναι απαξιωτικοί με τους αποτειχισμένους πιστούς που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο επειδή απλά και μόνο ακολουθούν αυτό χωρίς να κάνουν διάκριση και χωρίς να λένε να καταλάβουν ότι και αυτοί είναι αδελφοί τους και έχουν για Δεσπότη τον Ιησού Χριστό αλλά θα πρέπει και εσείς να είστε το ίδιο προσεχτικοί όταν αναφέρεστε σε πιστούς του νέου ημερολογίου και να κάνετε την ίδια διάκριση. Για παράδειγμα ο συγκεκριμένος τίτλος "Η αθέατη όψη των εν καινοτομία αποτειχιζομένων" θα μπορούσε να είχε γραφεί όχι γενικά για όλους τους σύγχρονους που αποτειχίζονται, όπως χαρακτηριστικά κάνετε τον διαχωρισμό στην πρώτη σας παράγραφο στιγματίζοντας έτσι(ηθελημένα ή άθελά σας) τους σύγχρονους αλλά για συγκεκριμένες περιπτώσεις που εκ του πονηρού αποτειχίζονται με τρόπο που δεν καταπολεμάει την αίρεση (υπάρχουν πολλοί στο νέο που πιστεύουν και αγαπάνε τους αγνούς στην πίστη αδελφούς τους που ευρίσκονται στο παλαιό και που κανένας δεν ευθύνεται για σφάλματα του παρελθόντος αλλά προσπαθούν να συμπεριφέρονται υπεύθυνα ώστε ούτε να σκανδαλίζουν αλλά ούτε και να ενισχύουν τις όποιες αιρέσεις και το πιστεύω τους είναι κάποτε σε μία σύνοδο αποτειχισμένων όλοι μαζί οι αποτειχισμένοι(νέου και παλαιού) να αποφασίσουν για τα διαδικαστικά που απαιτούνται ώστε να πορευθούμε όλοι μαζί όπως μας ζητάει ο Κύριος σε μία κοινή πορεία - γιατί είτε το πιστεύετε είτε όχι υπάρχουν τέτοιοι και από τις δύο πλευρές). Εν ολίγοις, η παράλειψή σας ή λάθος στην συγκεκριμένη σας τοποθέτηση είναι ότι δεν υπάρχει μόνο διαχωρισμός μεταξύ των σημερινών και των παλαιών αποτειχισμένων αλλά και διαχωρισμός μεταξύ των σημερινών αποτειχισμένων σε αυτούς που αγωνίζονται ειλικρινά ενάντια στην αίρεση και σε αυτούς που κλείνουν την πόρτα στην αίρεση και της ανοίγουν το παράθυρο. Δεν είναι όλοι οι σημερινοί αποτειχισμένοι απαξιωτικοί απέναντι στους παλαιούς και το να λέγεται κάτι τέτοιο είναι το ίδιο εγωιστικό όσο ένας νεοημερολογίτης που απαξιώνει τους παλαιοημερολογίτες.... Επί του προκειμένου τώρα, δυστυχώς οι αποτειχίσεις των δύο προβεβλημένων εκ Θεσσαλονίκης ιερέων μπορεί και να χάνουν την δυναμική τους και την όποια προοπτική τους μετά τις τελευταίες τους τοποθετήσεις αλλά ακόμα είναι πολύ νωρίς για το οτιδήποτε καθότι και αυτοί άνθρωποι είναι και μπορεί να είπαν κάτι πάνω στην ταχύτητα και στην πίεση των εξελίξεων που τρέχουν και στον πόλεμο που πιθανώς τους γίνεται και να το έχουν ήδη μετανιώσει ή ακόμα και να μην έχουν εκφραστεί σωστά...υπάρχουν πολλοί παράγοντες ακόμα που πρέπει να διευκρινιστούν μόλις κατακάτσει λίγο η θολούρα των αποτειχίσεων...η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί οπότε παρακαλώ λίγη υπομονή...άλλωστε σύντομα από ότι φαίνεται θα έχουμε εξελίξεις και κανένας δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. +ΙΓΖ
    Το ότι δέχθηκαν πιέσεις... αυτό είναι δεδομένο.
    Το ζητούμενο είναι άλλο. Θα ενδώσουν;
    Oι άγιοι ομολογητές της Εκκλησίας λαικοί και κληρικοί δεν δέχθηκαν πιέσεις;
    Ο Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος κάθε μέρα επι 6 μήνες τι είδους πιέσεις δεχόταν;;
    Μήπως έκανε λάθος που δεν ήταν διαλεκτικός;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαρίν πολιτικής ορθότητος γιατρέ,πολύ πιθανόν να έγιναν οι ΓΟΧ αγαπολόγοι,να
    κοινώνουν τους πάντες,κατά το χριστοδουλικόν:ελάτε όπως είστε,έαν ενθυμήστε.
    τώρα βέβαια θυμηθηκατε και τη ληστρική του 1924,ενώ πρίν λίγες μέρες σε άρθρο σας
    ομολογείτε την παραδοχή και αποδοχή εκκλησιαστικώς την εορτήν του Αγίου Νικολάου με
    το νέο,σαν να μήν γνωρίζετε ποίος ήτο ο συγκεκριμένος Άγιος.ο απλός,ρομαντικός παλαιοημερολογίτης διαβάζοντας το κάτωθι τι θα λογιζόταν φαντάζεστε;αφήστε εμάς
    τους φανατικούς,ζηλωτές,πέφτουμε σε άλλη κλίμακα ορθολογικώς.
    γράφετε:
    Με το νέο ημερολόγιο σήμερα, 2 Μαρτίου, τιμάται η μνήμη του αγίου Νικολάου Πλανά. Δεν συνηθίζω να αναφέρομαι σε θαύματα που έχουν συμβεί στην προσωπική μου ζωή . Είναι πολλά και ποτέ δεν απέδωσα στην τύχη αυτά που έζησα.

    Σήμερα όμως, προς τιμήν του εορτάζοντος αγίου, θα αναφερθώ σε ένα, το οποίο σχετίζεται άμεσα με το ότι μπορώ και σας μεταφέρω αυτήν την διήγηση.......
    ΥΓ
    ενδεχομένως η καραμέλα-έτη και έτη-ποιοι είμαστε εμείς να καταδικάσουμε,να αναθεματίσουμε,χρειάζεται σύνοδος...καλά δεν έχετε σύνοδο;ακόμη και τα αναθέματα
    κατά παράδοσιν διαβάζονται και όχι πάντου.όταν δεν είναι το ναι-ναι,και το ου-ου
    τα αποτελέσματα είναι αυτά,δηλ.αφορισμοί,διχόνοια,και ο καθείς πορεύεται κατ΄όπως
    του υπαγορεύει ο λογισμός του,βάσει των πατέρων και της Αγίας Γραφής βεβαίως-βεβαίως.σας προτρέπω δε,να διαβάσετε,το βιβλίο του Αγίου Σεραφείμ σάρωφ,
    Η ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ.μπορεί να το έχετε διαβάσει.
    κρίμα γιατί και εμείς κάποτε σαν ρομαντικοί που μπαφιάσαμε από το νέο,και πέσαμε
    ανιδιοτελώς στο παλαιό να αγωνιστούμε, είδαμε φαντάσματα,και κακές απομιμήσεις
    νεο ημερολογιτών επισκόπων και κληρικών.για τους λαικούς,απλά χορεύουν στο ρυθμό,
    που βαράνε με αγάπη άπαντες...ίνα ώσιν έν...
    όπως λέγουν κάπου τα πρωτόκολλα των σοφών της σιών,ότι το χειροκρότημα κάποια στιγμή προκαλεί κώφωση,και να προσθέσουμε,μπορεί και κύφωση.
    αλλά.. άλλο κώφωση κι άλλο κύφωση,έτσι γιατρέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ευχαριστώ τον Διαχειριστή του ιστολογίου και αδελφό κ. Κωνσταντίνο Αργυρακόπουλο, ευχαριστώ και τους αδελφούς, που έκαναν τον κόπο να ασχοληθούν με το γραπτό μου και να το σχολιάσουν.

    Ένας μακροχρονίως συγκύπτων
    κχ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή