Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

4. Στην Εγκύκλιο αυτή, που υπογράφει ο ίδιος ο Μητροπολίτης Φιλάρετος, υποστηρίζεται μεταξύ άλλων, ότι το Φιλιόκβε, που τότε είχαν δεχθεί οι Αγγλοσάξονες της Αγγλίας, μεταξύ των οποίων και ο Εδουάρδος, δεν αποτελεί κώλυμα ανακηρύξεώς του ως αγίου, ούτε εμπόδιο σωτηρίας κανενός! Κύριε ελέησον! 

Η Εγκύκλιος της Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς έχει ως εξής:

«Διαθρησκειακὲς συναντήσεις. Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καὶ προσβολὴ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων».-- τοῦ πατρὸς Θεοδώρου Ζήση

Εἰς αὐτὸ το κείμενο ὑπάρχει ἕν μικρὸν κεφάλαιον ὑπὸ τὸν ὑπότιτλον:

«Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἐναντίον τοῦ Ἰσλάμ, ἀκόμη καὶ ὡς αἰχμάλωτοι καὶ ὑπόδουλοι».

Τὸ κεφάλαιον αὐτὸ ἔχει ὡς ἀκολούθως:

«Τολμοῦν πολλοὶ ὀπαδοὶ τοῦ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἢ μᾶλλον Συγκρητισμοῦ καὶ μάλιστα Πατριάρχες καὶ Ἀρχιεπίσκοποι, σὲ διακηρύξεις καὶ σὲ πανεπιστημιακὰ ἐγχειρίδια, νὰ ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ὁ Ἰωσὴφ Βρυέννιος, ὁ Γεννάδιος Σχολάριος κ.ἄ. ἦσαν ὑπὲρ τοῦ διαθρησκειακοῦ διαλόγου καὶ ὅτι αὐτοὶ ἀποτελοῦν τὰ πρότυπά τους. Θὰ εὐχόμασταν ἐκ βάθους ψυχῆς νὰ ἦσαν ὄντως πρότυπα, γιὰ τοὺς σημερινοὺς ἡγέτες οἱ μεγάλοι αὐτοὶ Ἅγιοι καὶ ἐκκλησιαστικοὶ συγγραφεῖς. Δυσ τυχῶς ὅμως δὲν εἶναι, διότι ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἔχουν ἀπόλυτα ἀρνητικὴ καὶ ἀπορριπτικὴ θέση γιὰ τὸ Ἰσλάμ, τὴν ὁποία δὲν διστάζουν νὰ διατυπώσουν ἀκόμη καὶ ὅταν ἀναγκάζονται νὰ προσέλθουν σὲ διάλογο μὲ τοὺς Μουσουλμάνους, εἴτε ὡς αἰχμάλωτοί τους, ὅπως ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, εἴτε ὡς ὑπόδουλοι καὶ κατακτημένοι, ὅπως ὁ Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος. Σήμερα προσερχόμαστε μόνοι, ἐθελουσίως στοὺς διαλόγους καὶ χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἐξωτερικὴ ἀνάγκη ἢ βία ἀναγνωρίζουμε τὸν Μωάμεθ ὡς προφήτη καὶ βλέπουμε πολλὰ θετικὰ στὴ διδασκαλία του. Μὰ τότε πολὺ περισσότερο πρέπει νὰ ἀμνηστεύσουμε τοὺς Χριστιανοὺς αἱρετικούς, ποὺ καταδίκασε ἡ Ἐκκλησία μὲ οἰκουμενικὲς καὶ τοπικὲς Συνόδους, διότι ἀσφαλῶς αὐτοὶ ἔχουν πολὺ περισσότερα ὅμοια στοιχεῖα καὶ θετικά, ἀφοῦ ἡ κακοδοξία τους περιορίζεται σὲ ἕνα δύο συγκεκριμένα θέματα τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ὄχι στὴν ριζικὴ ἀπόρριψη τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως συμβαίνει μὲ τὸν Ἰουδαϊσμὸ καὶ τὸ Ἰσλάμ.

Ύμνοι εις την Θεοτόκον -- Greek Orthodox Hymns to the Mother of God

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 1 Απριλίου 2017

Μαρίας οσίας της Αιγυπτίας, Γεροντίου και Βασιλίδου μαρτύρων, Γεωργίου νεομάρτ. (1801).

Τὸν Βίο τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας συνέγραψε ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων († 11 Μαρτίου), ὁ ὁποῖος συνέγραψε διάφορα ἀσκητικὰ καὶ ὑμνογραφικὰ κείμενα ποὺ διαποτίζονται ἀπὸ τὸ  πνεῦμα τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας καὶ τῆς ἀσκητικῆς παραδόσεως.

Ἡ Ὁσία Μαρία γεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ (527 – 565 μ.Χ.). Ἀπὸ τὰ δώδεκα χρόνια της πέρασε στὴν Αἴγυπτο μία ζωὴ ἀσωτίας, ἀφοῦ ἀπὸ τὴν μικρὴ αὐτὴ ἡλικία διέφθειρε τὴν παρθενία της καὶ εἶχε ἀσυγκράτητο καὶ ἀχόρταγο τὸ πάθος τῆς σαρκικῆς μείξεως. Ζώντας αὐτὴν τὴν ζωὴ δὲν εἰσέπραττε χρήματα, ἀλλὰ ἁπλῶς ἱκανοποιοῦσε τὸ πάθος της. Ἡ ἴδια ἐξαγορεύθηκε στὸν Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ ὅτι διετέλεσε: «δημόσιον προκείμενη τῆς ἀσωτίας ὑπέκκαυμα, οὐ δόσεώς τινος, μὰ τὴν ἀλήθειαν, ἕνεκεν», κάνοντας δηλαδὴ τὸ ἔργο της δωρεάν, «ἐκτελοῦσα τὸ ἐν ἐμοὶ καταθύμιον». Καὶ ὅπως τοῦ ἀπεκάλυψε, εἶχε ἀκόρεστη ἐπιθυμία καὶ ἀκατάσχετο ἔρωτα νὰ κυλιέται στὸ βόρβορο ποὺ ἦταν ἡ ζωή της καὶ σκεπτόταν ἔτσι ντροπιάζοντας τὴν ἀνθρώπινη φύση.

Ακατανόητον θαύμα, ανερμήνευτον άκουσμα !...

Δ' ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ -- SALUTATIONS TO THE MOST HOLY THEOTOKOS 4TH STANZA

Η προώθησις του Ισλάμ εις την Ελλάδα -- Ύβρις και βλασφημία εναντίον των Αγίων και των Νεομαρτύρων.

Τὸν τελευταῖον καιρὸν παρατηροῦμεν κάτι τὸ ἐξωπραγματικόν. Πολιτειακοὶ καὶ Πολιτικοὶ Ἄρχοντες κάμνουν ὅτι δύνανται διὰ τὴν ἀναγνώρισιν τῶν θρησκευτικῶν δικαιωμάτων τῶν Μουσουλμάνων. Μίας θρησκείας εἰς τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας ἡ Ἑλλάς καὶ τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων ἐγνώρισε πολλὰ δεινά. Οἱ πολιτειακοὶ καὶ πολιτικοὶ ἄρχοντες ἀναλαμβάνουν πρωτοβουλίας καὶ δεσμεύσεις ἔναντι Μουσουλμανικῶν χωρῶν διὰ τὴν ἀνέγερσιν Τεμένους εἰς τὸ Βοτανικὸν τῶν Ἀθηνῶν καὶ διὰ τὴν ἀνέγερσιν τζαμιῶν εἰς ὅλας τὰς πρωτευούσας τῶν Νομῶν τῆς Ἑλλάδος. Οἱ πολιτειακοὶ καὶ πολιτικοὶ ἄρχοντες «παίζουν ἀνοικτῶς» τὸ παιγνίδι τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων καὶ τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, ποὺ θέλουν τὴν Ἑλλάδα ἄνευ ὁμοθρήσκου, ὁμοτρόπου ζωῆς,  ὁμογλώσσου, ὁμαίμου κ.λπ.. Παραλλήλως πολιτειακοὶ καὶ πολιτικοὶ ἄρχοντες πιστεύουν ὅτι κτυπῶντες τὸ ὁμόθρησκον, περιθωριοποιῶντες τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Ἱερὸν Κλῆρον θὰ δώσουν «ἐξετάσεις» εἰς τὰς ἰσχυρὰς Μουσουλμανικὰς χώρας καὶ αὗται θὰ σπεύσουν εἰς τὴν Ἑλλάδα διὰ ἐπενδύσεις. Οἱ πολιτικοί μας ὅμως οὐδέποτε ὑπηρέτησαν τὴν Ὀρθοδοξίαν. Πάντοτε τὴν ἐκμεταλλεύοντο. Εἰς τὰς ἡμέρας  μας, (παρακμῆς, Σοδόμων καὶ Γομμόρων, μεγάλης ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς πτώσεως) δὲν ὑπολογίζουν καθόλου τὴν Ἐκκλησίαν. Βλέπομεν ὅμως τὸν Ἀρχιεπίσκοπον, Συνοδικοὺς Σεβ. Μητροπολίτας, τὸν Σεβ. Δημητριάδος κ.ἄ. νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς πολιτειακοὺς καὶ πολιτικοὺς ἄρχοντας καὶ νὰ τάσσωνται ὑπὲρ τῆς ἀνεγέρσεως τεμένους εἰς τὸ Βοτανικόν. Παρατηροῦμεν ἐπίσης ὅτι Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κάμνουν τεράστιον ἀγῶνα, διὰ νὰ ἀποδεχθῶμεν τὴν θρησκείαν τοῦ Ἰσλὰμ ὡς μίαν κανονικὴν θρησκείαν μετὰ τῆς ὁποίας ὀφείλομεν νὰ συνυπάρξωμεν εἰρηνικῶς. Κάποιοι ἐξ αὐτῶν ἐπιχειροῦν νὰ εὕρουν καὶ κοινὰ σημεῖα μεταξὺ Χριστιανισμοῦ καὶ μάλιστα τῆς Ὀρθοδοξίας μετὰ τοῦ Ἰσλάμ, ἀναλύοντες διαφόρους ὕμνους τῶν δύο θρησκειῶν. Αὐτὸ τὸ ὁποῖον κάμνουν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ Συνοδικοὶ Ἀρχιερεῖς εἶναι ὕβρις καὶ βλασφημία ἐναντίον ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ ἐναντίον τῶν Νεομαρτύρων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν καὶ ὡμολόγησαν Πίστιν εἰς τὸν Τριαδικὸν Θεόν. Οἱ σύγχρονοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ἔχουν οὐδεμίαν σχέσιν μὲ τὴν Πατερικὴν Θεολογίαν καὶ τοὺς ἀγῶνας των ὑπὲρ τῆς Πίστεως. Συμπεριφέρονται ὡς ὄργανα τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ποὺ ἐπιδιώκουν τὴν δημιουργίαν μίας νέας θρησκείας, τῆς Πανθρησκείας, παρὰ ὡς Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχαι.

Το Πρόγραμμα της Διορθόδοξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Το Πρόγραμμα της Διορθόδοξης Επιστημονικής Ημερίδα...":

Εύχομαι καλόν αγώνα και ορθόδοξες αποφάσεις.

Του τρισμάκαρος Οσίου Παμβώ:

Ενοχληθείς ποτε ο Όσιος Παμβώ υπό του δαίμονος της βλασφημίας, και παρακαλών υπέρ τούτου τον Θεόν, ήκουσε φωνήν άνωθεν λέγουσαν εις αυτόν· «Παμβώ, Παμβώ, μη αθύμει επί αλλοτρία αμαρτία, αλλά περί των σων φρόντισον πράξεων, τας δε του πονηρού βλασφημίας επ’ αυτόν κατάλιπε»

«Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα λόγους αρίστους ασκέουσι» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Στο πανηγύρι της ενωμένης (κατ΄ επιθυμίαν μας) Ευρώπης στη Ρώμη, Γερμανία + δορυφόροι της πήραν την α΄ ταχύτητα. Οι λοιποί, πτωχοί συγγενείς, τα μεγάλα λόγια: «Ασφαλής και προστατευόμενη Ευρώπη», «Ευημερούσα και βιώσιμη», «Κοινωνική Ευρώπη», «Ισχυρότερη Ευρώπη». Τελικά «μία Ένωση που θα μάχεται την ανεργία, τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό». Ποιός στη χάρη μας!

Οι «27» προώθησαν ο καθένας τους και ένα άρτυμα στο κείμενο της Διακήρυξης για να έχουν την ψευδαίσθηση της ιδιοκτησίας της και να ακουστούν στο εθνικό τους ακροατήριο. Καρύκευμα του δικού μας είναι το «Κοινωνική Ευρώπη». Θα μας νουθετούσε όμως ο Δημόκριτος φωνάζοντάς μας από τα βάθη της ιστορίας (470-390 π.Χ.): «Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους αρίστους ασκέουσι». Πολλοί που κάνουν πανάθλιες πράξεις εκφωνούν εντούτοις πανέμορφους λόγους!

ΕΣΧΑΤΗ ΚΡΑΥΓΗ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΟΥ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ --- ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Ὀψέ δέ σαββάτων, τῇ ἐπιφωσκούσῃ εἰς μίαν σαββάτων, ἧλθε Μαρία ἡ Μαγδαληνή, καί ἡ ἄλλη Μαρία, θεωρῆσαι τὸν τάφον· καί ἰδού σεισμός ἐγένετο μέγας. Ἄγγελος γάρ Κυρίου καταβάς ἐξ οὐρανοῦ προσελθών ἀπεκύλισε τόν λίθον ἀπό τῆς θύρας καί ἐκάθητο ἐπάνω αὐτοῦ».(Ματθ. κη’,1-2)

Μετά τήν παρέλευσιν πολλῶν αἰώνων καί τήν στιγμήν πού ὁ κόσμος εὐρίσκεται σέ πλήρη ἄγνοια, ἀποστασία καί σήψη εὐδόκησε ὁ Θεάνθρωπος Σωτήρας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Μεσσίας, ἐξ ἄκρας φιλανθρωπίας καί θεϊκῆς ἀγάπης νά φανερώσει μέ μυστική κραυγή καί μέγα πνευματικό σεισμό, τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασή Του, τήν Θεότητά Του καί τήν διαχρονική ζωντάνια τοῦ Παναγίου Τάφου Του στα Ἱεροσόλυμα.

Εἰπώθηκε σύν τοῖς ἄλλοις, ἀπό τά πιό ἐπίσημα  ἐπιστημονικά χείλη: «Ὁ Τάφος τοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ  εἷναι ζωντανός» καί τοῦτο μετά ἀπό ἐπιστημονική ἔρευνα, παρατήρηση καί ἀπόδειξη. Ἡ θαυμάσια αὐτή ἐπιστήμων καί ἄνθρωπος, θά συγκαταριθμηθεῖ τήν ὥρα τῆς κρίσεως, μέ τίς ἅγιες μυροφόρες γυναῖκες τήν ἐποχή  τῆς ἐπιγείου παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.

.Όλοι στην Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα Τρίτη 4 Απριλίου

Η αδιάλειπτη ιερατική Λειτουργία του ανθρώπινου νου -- του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο ανθρώπινος νους λειτουργεί αδιάλειπτα! Αυτό είναι ίσως το βασικότερο χαρακτηριστικό του. Μπορεί βέβαια, ορισμένες φορές, να μη λειτουργεί σωστά. Οι παραισθήσεις και οι ψευδαισθήσεις είναι στο … αίμα του! Είναι τα αναπόφευκτα κάτοπτρα της υπάρξεως που του θολώνουν το οπτικό πεδίο και τον παραπλανούν, όχι σπάνια, αθεράπευτα. Όμως λειτουργεί! Αν σταματήσει ο νους να λειτουργεί, βρισκόμαστε σε περίπτωση ψυχικού θανάτου που πλέον παραδίδει το πρόβλημα αυτό (της μη λειτουργίας του νου) στη ψυχιατρική δεοντολογία. Σ’ αυτή την περίπτωση αντιμετωπίζουμε μια δυσάρεστη εξαίρεση. Κατά κανόνα, λοιπόν, ο ανθρώπινος νους λειτουργεί αδιάλειπτα. Αυτό το γεγονός για τη χριστιανική αυτοσυνειδησία σημαίνει αδιάλειπτη νοητική ιερατική λειτουργία!

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

δ. Τελικά, ο ιδιοκτήτης των οστών ανακάλυψε ότι κάποιος Άγγλος ιερεύς που ανήκε στη Σύνοδο των Ρώσων της Διασποράς του Μητροπολίτη Φιλαρέτου, ο αρχιμ. Αλέξιος Πόπτζοϊ, ενδιαφέρονταν για την απόκτησή τους, λόγω της βασιλικής προέλευσής τους. Τα οστά αυτά τελικά δόθηκαν στον κληρικό αυτό, ο οποίος ίδρυσε μοναστική αδελφότητα, με δύο μέλη. Την Αδελφότητα αυτή η Σύνοδος του Φιλαρέτου την ανακήρυξε Σταυροπηγιακή Μονή. Σήμερα, η Μονή αυτή ανήκει στη Παλαιοημερολογίτικη Παράταξη των Ενισταμένων του Μητροπολίτη Κυπριανού. Εν τω μεταξύ η Σύνοδος αυτή εξέδωσε Εγκύκλιο, στην οποία υποστηρίζονται πρωτοφανείς απόψεις, που συνιστούν αιρέσεις! Τέτοιες κακόδοξες απόψεις δεν εξεστόμισε ούτε ο Αθηναγόρας! Την αγιότητα του Εδουάρδου υποστήριξε παραδόξως ο επίσκοπος Διοκλείας Κάλλιστος, του Οικουμενικού Πατριαρχείου! 

4. Στην Εγκύκλιο αυτή, που υπογράφει ο ίδιος ο Μητροπολίτης Φιλάρετος, υποστηρίζεται μεταξύ άλλων, ότι το Φιλιόκβε, που τότε είχαν δεχθεί οι Αγγλοσάξονες της Αγγλίας, μεταξύ των οποίων και ο Εδουάρδος, δεν αποτελεί κώλυμα ανακηρύξεώς του ως αγίου, ούτε εμπόδιο σωτηρίας κανενός! Κύριε ελέησον! 

Χορωδιακόν Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν Αξιον εστίν -- Orthodox Hymns

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 31 Μαρτίου 2017

Ο Ακάθιστος Ύμνος. Υπατίου επισκόπου Γαγγρών, Ακακίου ομολογητού, επισκόπου Μελιτηνής.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ὑπάτιος ἦταν Ἐπίσκοπος Γαγγρῶν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ ἔλαβε μέρος στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἡ ὁποία συνῆλθε τὸ ἔτος 325 μ.Χ., στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας. Διακρίθηκε γιὰ τὴν πιστότητά του στὰ ὀρθόδοξα δόγματα καὶ τὴν σφοδρὴ πολεμική του κατὰ τῶν δυσσεβῶν αἱρετικῶν καὶ μάλιστα τῶν Ἀρειανῶν. Ἡ στάση του αὐτὴ ἐξήγειρε τοὺς πληγέντες Νοβατιανούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν μὲ κάθε τόπο τὴν ἐξόντωσή του. Γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό, τὸ ἔτος 326 μ.Χ. πλήρωσαν κάποιους εἰδωλολάτρες, οἱ ὁποῖοι σὲ κρημνώδη περιοχὴ ἐπιτέθηκαν κατὰ τοῦ Ἁγίου μὲ ξύλα καὶ πέτρες καὶ τὸν ἄφησαν μισοπεθαμένο. Πρὶν ξεψυχήσει, μία ἐκ τῶν φανατικῶν αἱρετικῶν γυναικῶν τὸν θανάτωσε διὰ λίθου. Ἔτσι ὁ Ἅγιος Ὑπάτιος μαρτύρησε καὶ κληρονόμησε τὴν Βασιλεία τῆς Τριαδικῆς Θεότητος.

Στον «Α΄ Λόγον περί νηστείας» ο Μέγας Βασίλειος γράφει μεταξύ άλλων ότι :

«Εάν θέλης να κάνης δυνατόν τον νουν σου, δάμασε την σάρκα με την νηστεία. Διότι αυτό είναι, που λέγει ο Απόστολος Παύλος ότι : όσον ο έξωθεν άνθρωπος φθείρεται, τοσούτον ο εσωτερικός ανακαινούται. Και το : όταν ασθενώ, τότε δυνατός ειμι.

Ο ΜΗΤΡΟΠ. Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ : Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν -- ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΔΕΤΕΡΟΘΡΗΣΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ;

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 30^ῃ  Μαρτίου 2017

Ἡ πρόταση τοῦ Ἐξοχ. Ἀν. Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κ. Γ. Κατρούγκαλου καί τῶν συνυπογραψάντων ἐλλογιμωτάτων πέντε Καθηγητῶν γιά τήν ἀναθεώρηση τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος, ὅσον ἀφορᾶ στήν σχέση Κράτους-Ἐκκλησίας προβάλλει τήν «ρητή κατοχύρωση τῆς θρησκευτικῆς οὐδετερότητος τοῦ Κράτους μέ ἀναγνώριση τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς ἱστορικά ἐπικρατούσας θρησκείας». Ἡ πρόταση αὐτή ἐπιβάλλει τήν πληροφόρηση γιά τήν σημερινή νομική πραγματικότητα πού ἀποδεικνύει περίτρανα ὅτι ἡ χώρα εἶναι σαφέστατα οὐδετερόθρησκο Κράτος μέ τό ἰσχῦον νομικό πλαίσιο καί ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει τήν αὐτή νομική θέση καί ἐνδεχομένως κατωτέρα τῶν ἀναγνωριζομένων ὡς Νομικῶν Προσώπων Δημοσίου Δικαίου Μουφτειῶν τῆς Μουσουλμανικῆς μειονότητος καί τῶν Ἰσραηλιτικῶν Κοινοτήτων.

Τό ἄρθρο 110 τοῦ Συντάγματος ἐπιτρέπει ἀποκλειστικῶς καί μόνο τήν ἀναθεώρηση ὄχι ὅλων ἀλλά μόνον ὁρισμένων διατάξεων τοῦ Συντάγματος. Καί μάλιστα μετά παρέλευση πενταετίας ἀπό τῆς τελευταίας. Τί σημαίνει ἡ ρύθμιση αὐτή; Ἁπλούστατα δύο πράγματα:

ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση

Δὲν ἀνησυχοῦν οἱ φιλοπαπικοί. Τὸ σχέδιο ἐφαρμόζεται.                                                                      

῞Οσοι ἐσχεδίασαν καί πραγματοποιοῦν τήν  ὑποδούλωση τῶν ᾿Ορθοδόξων στόν πάπα εἶχαν μέχρι τώρα κάθε λόγο νά εἶναι εὐχαριστημένοι, διότι ἔβλεπαν ὅτι, παρά τήν ὕπαρξη κάποιων ἀντιδράσεων, τό σχέδιο προχωροῦσε καί ἤλπιζαν ὅτι σέ μία νέα Φερράρα–Φλωρεντία θά ἐπετύγχαναν τήν ἀποδοχή καί ὑπογραφή ἑνός νέου ἑνωτικοῦ ὅρου, μιᾶς νέας Οὐνίας. Σέ σχέση μέ τήν παλαιά σύνοδο Φερράρας–Φλωρεντίας(1438–1439) οἱ ὅροι τώρα εἶναι πιό εὐνοϊκοί· ὁ πολύς κόσμος, ἀκατήχητος καί ἀπληροφόρητος σέ θέματα  πίστεως, ἔχει ναρκωθῆ ἀπό τήν ὑποκριτική καίψεύτικη ἀγαπολογία, ἡ ὁποία ταιριάζει στό πνεῦμα τῆς Παγκοσμιοποίησης καί τῆς ἐξαλείψεως τῶν διαφορῶν καί ἰδιαιτεροτήτων. Στούς ναούς τά κηρύγματα ἐξαντλοῦνται σέ κοινωνικές ἀναλύσεις καί πατριωτικές κορόνες ἤ σέ ρηχούς καί ὑποκριτικούς εὐσεβισμούς. Σπανίως ἀναπτύσσονται θέματα πίστεως μέ ἀναφορά στίς αἱρέσεις καί στούς  αἱρετικούς, ἰδιαίτερα στήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ καί στήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΘΕΩΡΙΑΙ -- Αθωνικά άνθη

Ο ευσεβής και φιλόθεος Ορθόδοξος χριστιανός πουθενά δεν θα εύρισκε τόσον πλήρη ερμηνείαν του νοήματος της Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού, ως και των άλλων Δεσποτικών και Θεομητορικών εορτών, από το «Εορτοδρόμιον» του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Το βιβλίον αυτό έχει ιδιαιτέραν χάριν, όχι μόνον διότι εγράφη δια χειρός ηγιασμένης, αλλά και διότι εις τας σελίδας του συγκεντρούνται αι άκτιστοι ακτίνες του Αγίου Πνεύματος, ως Υμνολογία, ως ηθική φιλοσοφία, ως δογματική έκθεσις, ως Μυστική Θεολογία, ως πλούτος Πατερικής Γραμματολογίας. Ο ακάματος και θεοφώτιστος συγγραφεύς του συνεπύκνωσεν ό,τι θειότερον παρήγαγεν η ένθεος καρδία και ο θεόληπτος νους των αγίων Πατέρων, εν τη ερμηνεία όλων των φάσεων της θείας Οικονομίας, της Σταυρικής Θυσίας και της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου, και ό,τι ευηχέστερον ως μουσουργικόν και αιθέριον Υμνολόγημα μας έδωσεν η πνευματοκίνητος λύρα των μελωδών και καλλικελάδων αηδόνων της αγιωτάτης Εκκλησίας μας.

ΤΕΜΕΝΟΣ Ἢ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑΟΣ -- Τοῦ κ. Νεκταρίου Ψαρομμάτη,Θεολόγου

Ἡ «προοδευτικότητα» τῶν νεοελλήνων ταυτίζεται μὲ τὴν ἀποδοχὴ τῆς ἐκδηλώσεως τῆς λατρείας κάθε θρησκεύματος καὶ κυρίως τοῦ Μουσουλμανισμοῦ μὲ τὸ κτίσιμο Τζαμιῶν σὲ ὅλη τὴν Ἑλλάδα. Ὅσοι δὲν ἐκφράζουν αὐτὴ τὴν ἄποψη εἶναι φονταμενταλιστές, σκοταδιστές, συντηρητικοὶ καὶ βρίσκονται ἀκόμα πνευματικὰ στὴν μεσαιωνικὴ μισαλλοδοξία τῆς Ἱερᾶς Ἐξέτασης τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἴδρυση τζαμιῶν ἀποτελεῖ τὸ σεβασμὸ τῆς ἰδιαιτερότητας καὶ τῆς ἑτερότητας τῶν ἐν Ἑλλάδι Μουσουλμάνων. Ὅπως δηλαδὴ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, στὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Φανάρι τελεῖ ὅλες τὶς τελετὲς τῶν Ὀρθοδόξων καὶ ὅπως μετὰ ἀπὸ 80 χρόνια ἐπαναλειτούργησε ἡ Παναγία τῆς Σουμελᾶ, πρᾶγμα ποὺ προξένησε τὴν εὐχαριστία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη πρὸς τὴν Τουρκικὴ κυβέρνηση γιὰ τὴν ἄδεια τελέσεως τῆς Θείας Λειτουργίας σέ αὐτή, ἔτσι καὶ ἐμεῖς ὁφείλουμε νὰ ἱδρύσουμε Τζαμιὰ πρὸς τὴν ἐπίτευξη τῶν θρησκευτικῶν ἀναγκῶν τῶν Μουσουλμάνων. Ἡ Εὐρωπαϊκὴ προοπτικὴ τόσο τῆς Ἑλλάδος, ὅσο καὶ τῆς Τουρκίας, καὶ ἡ ἀμερικανικὴ Ἔκθεση ὑπὲρ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων γιὰ τὴν Μουσουλμανικὴ μειονότητα τῆς Θράκης ποὺ δῆθεν καταπιέζεται ὁδηγοῦν σὲ γρήγορο ρυθμὸ στὴν ἀπορθοδοξοποίηση τῆς Ἑλλάδας καὶ τὴ μετατροπή της σὲ μουσουλμανικὸ κράτος.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

3. Αναγκαστήκαμε να ψάξουμε εμείς για την ανίχνευση τέτοιων στοιχείων, προκειμένου να εξετάσουμε πώς έγινε η κατάταξή του στο εορτολόγιο από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος και αν έπρεπε να γίνει. Διαπιστώσαμε τα εξής: 

α. Ο Εδουάρδος ήταν γιος του Αγγλοσάξονα βασιλιά της Αγγλίας Edgar, από την πρώτη σύζυγό του Ελφρίδα. Σε ηλικία μόλις 13 ετών διαδέχθηκε τον πατέρα του στο θρόνο. Μετά τρία χρόνια, η μητρυιά του Ελφρίδα τον δολοφόνησε, προκειμένου να τον διαδεχθεί στο θρόνο ο ετεροθαλής αδελφός του και γιος της, ο Εθελρέδος. Ετάφη βιαστικά και σε άγνωστο μέρος. 

β. Σύμφωνα με πληροφορίες, που δημοσίευσε στον «Ορθόδοξο Τύπο»( 22.2.1985) ο βυζαντινολόγος Μάριος Πηλαβάκης, το 1101 ο ετεροθαλής αδελφός του Εθελρέδος, τον ανακήρυξε «μάρτυρα» και «άγιο», χωρίς τη συναίνεση της Εκκλησίας. Οι ίδιοι οι Αγγλικανοί παραδέχονται ότι ο Εδουάρδος αποτελεί μοναδική περίπτωση»αγίου» και «μάρτυρα» του οποίου θάνατος ή το «μαρτύριο» δεν σχετίζεται με την Πίστη, ή έστω εκκλησιαστικά ζητήματα 

γ. Το 1931 ανακαλύφθηκαν κάτι οστά στο Αββαείο του Σιέφσμπουρυ. Ειδικός οστεολόγος το 1970 τα χρονολόγησε γύρω στην εποχή που έζησε ο Εδουάρδος και αποφάνθηκε ότι ανήκουν στον Εδουάρδο. Δύο άλλοι όμως επιστήμονες, ο δρ. Β. Mitford του Μεσαιωνικού τμήματος του Βρετανικού Μουσείου και ο δρ. R. Brothwell του Ανθρωπολογικού τμήματος του ιδίου Μουσείου εξέφρασαν σοβαρές αμφιβολίες για την αυθεντικότητα των οστών του Εδουάρδου, τα οποία θεωρούν ότι ανήκουν σε άνδρα ηλικίας 30 – 40 ετών, καί όχι σε νεαρό έφηβο, ηλικίας 16 χρόνων, που ήταν ο Εδουάρδος, όταν δολοφονήθηκε. 
Ένας εκ των ιδιοκτητών του χώρου που βρέθηκαν τα οστά αναζητούσε κάποια Εκκλησία να της τα δωρίσει. ΄Ομως τόσο η παπική, όσο και η αγγλικανική Εκκλησία αρνήθηκαν να τα δεχτούν, γιατί δεν ανεγνώριζαν, ούτε αναγνωρίζουν μέχρι σήμερα, οποιαδήποτε σχέση των οστών με τον Εδουάρδο. 

Ύμνοι εις την Θεοτόκον μας -- Greek Orthodox Hymns to our Mother of God

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2017

Ιωάννου του οσίου, συγγραφέως της Κλίμακος, Εύβουλης μητρός Αγ. Παντελεήμονος, Ζαχαρίου ιερομάρτυρος του νέου, επισκόπου Κορίνθου (1684).

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 525 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβοῦς καὶ εὔπορης οἰκογένειας. Ἔλαβε πλούσια μόρφωση, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ἀποκαλοῦσαν «σχολαστικό», ἀλλὰ σὲ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο, παραδόθηκε στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ Γέροντος Μαρτυρίου, στὸ ὄρος Σινᾶ, ὅπου ἔμεινε μέχρι τὸ θάνατό του. Στὴν συνέχεια ἐπισκέφθηκε μοναχικὲς κοινότητες στὴ Σκήτη καὶ Ταβέννιση τῆς Αἰγύπτου, ἀργότερα δὲ ἐγκαταστάθηκε σὲ κελὶ τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ, ποὺ ἀπεῖχε δύο ὧρες ἀπὸ τὴ μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης.

Ὁ βιογράφος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, Δανιὴλ ὁ Ραϊθηνός, μᾶς δίνει μερικὲς πληροφορίες γιὰ τὸν βίο του, κυρίως ὅμως μᾶς παρουσιάζει τὸ πῶς ἀναδείχθηκε δεύτερος Μωϋσῆς καθοδηγώντας τοὺς νέους Ἰσραηλίτες ἀπὸ τὴν γῆ τῆς δουλείας στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας.

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Ένα μικρό πληροφοριακό φιλμάκι πριν την Ημερίδα για την καταδίκη του Οικουμενισμού & της ''Συνόδου'' της Κρήτης

π. Θεόδωρος Ζήσης: Μετά τήν ἐπίσκεψη τοῦ πάπα πλῆθος δαιμονίων δροῦν μέσα στόν χῶρο τῆς ᾿Εκκλησίας καί τῆς Πολιτείας,

Αποδομοῦν, δυσφημοῦν, ἐξευτελίζουν τά ἱερά καί τά ὅσια· ἄς ἀναλογισθοῦμε τήν εἰκόνα τῆς ῾Ελλάδος πρό τοῦ πάπα καί μετά ἀπό αὐτόν· πλῆθος σκανδάλων πολιτικῶν καί ἐκκλησιαστικῶν, διάλυση τῆς οἰκογενείας μέ τά σύμφωνα ἐλεύθερης συμβίωσης καί τούς γάμους ὁμοφυλοφίλων, καθαίρεση τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων, περιθωριοποίηση τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καί μετατροπή του ἀπό ὁμολογιακό καί ὀρθόδοξο σέ θρησκειολογικό καί συγκρητιστικό, ἰσλαμοποίηση τῆς ῾Ελλάδος μέ τά τζαμιά καί τούς μετανάστες, λειτουργικές μεταρρυθμίσεις καί μεταφράσεις, μεταπατερική βλάσφημη καί συναφειακή θεολογία, καύση καί ὄχι ταφή τῶν νεκρῶν, ἐκκοσμίκευση μεγαλύτερη τοῦ κλήρου καί τοῦ Μοναχισμοῦ, ἀποθράσυνση τῶν Σιωνιστῶν καί τῶν Μασόνων, πού προσηλυτίζουν νέους ἀνθρώπους σωρηδόν, ἀκόμη καί στό χῶρο τῆς ᾿Εκκλησίας καί τῆς Θεολογίας, καί πολλά ἄλλα, «ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός». ῎Οντως τά ἔσχατα εἶναι πολύ χειρότερα ἀπό τά προηγούμενα κατά τό ἀψευδές τοῦ Κυρίου στόμα. «῞Οταν τό ἀκάθαρτον πνεῦμα ἐξέλθῃ ἀπό τοῦ ἀνθρώπου, διέρχεται διʼ ἀνύδρων τόπων ζητοῦν ἀνάπαυσιν, καί μή εὑρίσκον λέγει· ὑποστρέψω εἰς τόν οἶκόν μου, ὅθεν ἐξῆλθον· καί ἐλθόν εὑρίσκει σεσαρωμένον καί κεκοσμημένον. Τότε πορεύεται καί παραλαμβάνει ἑπτά ἕτερα πνεύματα πονηρότερα ἑαυτοῦ, καί εἰσελθόντα κατοικεῖ ἐκεῖ, καί γίνεται τά ἔσχατα τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου χείρονα τῶν πρώτων»

ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΙΣΤΕΩΣ. Από τον ΚΒ´ Λόγον του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου:

«Το να αποκτήση κανείς την ταπείνωση, συναντά πολλά εμπόδια, που τον εμποδίζουν, ενώ για την πίστη δεν μας εμποδίζει τίποτε να την βρούμε. Γιατί αν το θελήσουμε ολόψυχα να βρούμε την πίστη, αμέσως χωρίς κανέναν κόπο την βρίσκουμε, αφού είναι δώρον του Θεού και προσόν φυσικόν, μολονότι υπόκειται στο αυτεξούσιον της προαιρέσεώς μας». 

Ο Αρχιερεύς μας Χριστός Κύριος -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Η πτώση των πρωτοπλάστων απομάκρυνε τον αποστάτη άνθρωπο από τον Δημιουργόν του, σκότισε το νου του και τον αποπροσανατόλισε από τη θεία αλήθεια, εξασθένισε τη βούλησή του, η οποία πλέον ρέπει προς το κακό και τα γήϊνα, αχρείωσε το «κατ΄ εικόνα» και τον κατέστησε ανίκανο να εκπληρώσει τον υψηλό σκοπό του, το «καθ΄ ομοίωσιν Θεού». Έτσι, ο πεσμένος άνθρωπος χρειαζόταν το φωτισμό της αληθινής διδασκαλίας, ποθούσε την εξιλέωση και συμφιλίωση με τον Θεό, είχε ανάγκη από τη θεία ενίσχυση για την αρμονική οργάνωση της ζωής του. Αυτές τις τρεις αδήριτες ανάγκες επεδίωξαν να ικανοποιήσουν στον ειδωλολατρικό κόσμο η φιλοσοφία, η θρησκεία και η εξουσία αντίστοιχα, που η κάθε μια ξεχωριστά υποσχόταν στον άνθρωπο την ευτυχία, τη λύτρωση και την ασφάλεια. Αλλά αν η ειδωλολατρία περιπλανάται σε δρόμους σκοτεινούς και αβέβαιους, που κοινή κατάληξί τους έχουν το αδιέξοδο, η ιουδαϊκή θρησκεία, που αποτελεί αποκάλυψη του αληθινού Θεού, ανοίγει ένα σίγουρο και φωτεινό μονοπάτι για τον άνθρωπο.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Η περίπτωση του «αγίου Εδουάρδου» βασιλιά Αγγλίας 

Ο αδελφός Sotirio σε δημοσίευσή του στο Φόρουμ αυτό αναφέρθηκε σε κάποιο «άγιο Εδουάρδο, βασιλιά της Αγγλίας», τον οποίο η Αποστολική Διακονία πρόσθεσε στο ηλεκτρονικό εορτολόγιό της (http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr _main/eortologio/eortologio.asp?main=month&file=mar.htm). 

1. Ποιός είναι αυτός ο «νεοφανής» «άγιος Εδουάρδος, ο βασιλιάς της Αγγλίας», που τώρα τελευταία παρεισέφρησε στο Ορθόδοξο αγιολόγιο από την Αποστολική Διακονία, χωρίς καν να το πάρουμε χαμπάρι; 

α. Ο Sotirio αναφέρει δύο πρόσωπα. Για το ένα, τον Edward the Martyr (975-978) παραθέτει μόνο τη βυζαντινή εικόνα του. 


Για το άλλο, αναφέρει:

Παράθεση:

«Ο επόμενος κοινός Άγιος  Εδουάρδος ο Εξομολογητής (1042 – 1066)  Το 1054 τι έγινε ιστορικά;  Πως ένας παπικός .... Ορθόδοξος Άγιος ?  Και καλά τόσους αιώνες δεν τον ξέραμε πως και τον μάθαμε ΤΩΡΑ?  Σε αυτά θα κολάμε ....»

β. Απαντών στο Sotirio, ο αδελφός Misha, του έγραψε στις 29.10.2007: 

Παράθεση:

πως σ αρέσει να μπερδεύεσαι και να προσπαθείς να μπερδέψεις και άλλους;;; O άγιος Εδουάρδος που γιορτάζεται στις 18 Μαρτίου είναι μεγάλος θαυματουργός ορθόδοξος άγιος της Αγγλίας,που εκοιμήθη μαρτυρικώς το 979.  με φαντασίες, εικασίες και νομίσματα θεολογία δε γίνεται....  το μόνο που γίνεται είναι μια μεγάλη αλληλουχία πλανών που οδηγούν ασφαλώς στην τάγκαλο ΤV, στην αγιομαχία και την βλασφημία κατά του Αγ. Πνεύματος...  κι όλα αυτά με την ασυνάρτητη επίκληση των Ιερών Κανόνων, οραμάτων, ναυτιών κλπ.....  όπως έλεγε ο Κύριος  έρχεται ώρα που όσοι σας σκοτώνουν θα νομίζουν πως προσφέρουν λατρεία στο Θεό!

Κοσμάς:
2. Είναι προφανές ότι ο αναφερόμενος στο εορτολόγιο της Αποστολικής Διακονίας «άγιος Εδουάρδος, βασιλεύς της Αγγλίας», μάλλον είναι ο πιό πάνω πρώτος, ο «Edward the Martyr (975-978)», γιατί ο δεύτερος πέθανε μετά το σχίσμα των Εκκλησιών (1009μ.Χ.). 
Τι ήταν όμως αυτός ο «άγιος Εδουάρδος, βασιλεύς της Αγγλίας»; Η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν προσκομίζει κανένα ιστορικό, ή αγιολογικό στοιχείο. Ο αδελφός Sotirio από την ηλεκτρονική έρευνά του αναφέρει ότι ήταν μάρτυρας και βασίλευσε τρία χρόνια, από το 975 έως το 978. 
Ο αδελφός Misha προσθέτει ότι «ο άγιος Εδουάρδος που γιορτάζεται στις 18 Μαρτίου είναι μεγάλος θαυματουργός ορθόδοξος άγιος της Αγγλίας, που εκοιμήθη μαρτυρικώς το 979»! Δεν μας παραπέμπει όμως ο καλός αδελφός Misha, σε κανένα από τα θαύματά του, αφού τον αποκαλεί «θαυματουργό», ούτε μας δίνει κανένα ιστορικό, ή αγιολογικό στοιχείο για το μαρτύριό του. 

Μη Αποστρέψης: Ανθολογία Ύμνων Μ. Τεσσαρακοστής - Great Lent Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 29 Μαρτίου 2017

Ο Μέγας Κανών. Μάρκου επισκόπου Αρεθουσίων, Κυρίλλου διακόνου και Βαραχησίου των μαρτύρων, Ευσταθίου επισκόπου και ομολογητού.

Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καὶ τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.). Ἦταν Ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων. Τὸ ἔτος 341 μ.Χ. συμμετεῖχε στὴν Σύνοδο τῆς Ἀντιόχειας. Στὰ Πρακτικὰ μάλιστα αὐτῆς, διασώζεται «Ἔκθεσις Πίστεως Μάρκου Ἀρεθουσίων». Τὸ ἑπόμενο ἔτος συμμετεῖχε στὴν ἀντιπροσωπεία Ἐπισκόπων, ἡ ὁποία μετέβη στὰ Τρέβηρα γιὰ νὰ συναντήσει τὸν αὐτοκράτορα Κώνσταντα. Τὸ ἔτος 343 μ.Χ. ἔλαβε μέρος στὴν Σύνοδο τῆς Φιλιππουπόλεως καὶ τὸ ἔτος 351 μ.Χ. στὴν Σύνοδο τοῦ Σιρμίου, ἡ ὁποία καταδίκασε τὸν Φωτεινό, Ἐπίσκοπο Σιρμίου, ὡς ὀπαδὸ τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, Μαρκέλλου. Τὸν συναντᾶμε, ἐπίσης, στὴν Σύνοδο τῆς Σελευκείας  τῆς Ἰσαυρίας, τὸ ἔτος 358 μ.Χ.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Αποτείχιση από την αίρεση όχι από την Εκκλησία [BINTEO - 2017]

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Παρελειπόμενα της ανακοίνωσης της Διακοπής του Μνημοσύνου [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Συναγερμός στην Ξάνθη: όπλα και πυρομαχικά εντοπίστηκαν σε τζαμί

Συναγερμός έχει σημάνει στις αρχές, μετά τον εντοπισμό οπλισμού και πυρομαχικών σε τζαμί στο νομό Ξάνθης.
Συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από αποκλειστικές πληροφορίες της «Κ», οι υπηρεσίες ασφαλείας, κατόπιν ενδείξεων και πληροφοριών, προέβησαν πριν λίγες ώρες σε έλεγχο σε ένα τζαμί στο χωρίο Ηλιόπετρα του δήμου Τοπείρου, όπου και εντόπισαν κρυμμένα δύο πιστόλια, εκ των οποίων ένα με σιγαστήρα, καθώς και μεγάλο αριθμό φυσιγγίων, διαφόρων διαμετρημάτων.

Ο ιμάμης, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την λειτουργία του τζαμιού, μετέβη στον εισαγγελέα για παροχή εξηγήσεων.
Για την υπόθεση, η οποία έρχεται στο φως σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, έχει ενημερωθεί τόσο η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, όσο και ανώτατα κυβερνητικά στελέχη.

http://www.kathimerini.gr/

Πάναγνε, πανάχραντε, πανάσπιλε !

Δέσποινα, ὑπεραγία μου Θεοτόκε, κεχαριτωμένη Θεογεννήτρια, ὑπερευλογημένη Θεοχαρίτωτε Θεομῆτορ, δοχεῖον τῆς ἀστέκτου Θεότητος τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ ἀθανάτου καὶ ἀοράτου Πατρός, θρόνε πυρίμορφε, τῶν τετραμόρφων ὑπερενδοξοτέρα, , παναμόλυντε, παναμώμητε, πανύμνητε, πανάφθορε, παμμακάριστε, πανακήρατε, πάνσεπτε, πάντιμε, παντευλόγητε, παντομνημόνευτε, παμπόθητε, παρθένε τῇ ψυχῇ καὶ τῷ σώματι καὶ τῷ νοΐ, καθέδρα Βασιλέως τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβείμ, κλίμαξ ἐπουράνιε, δι’ ἧς οἱ ἐπὶ γῆς εἰς οὐρανοὺς ἀνατρέχομεν, νύμφη Θεοῦ, δι’ ἧς αὐτῷ κατηλλάγημεν·

Η ΑΡΕΤΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ -- Αθωνικά άνθη

Θεία αρετή είναι η προαιρετική ενέργεια του ανθρώπου προς πραγμάτωσιν του ηθικού δέοντος. Είναι επίσης η βούλησις δια την ενέργειαν του καλού. Με το χάρισμα παρουσιάζεται η εξής σχέσις· κάθε χάρισμα που δίδεται εις τον άνθρωπον από τον Θεόν ως δώρημα τέλειον, έχει τα ιδιώματά του, τα οποία είναι αυταί αι αρεταί· με την σειράν της δε η αρετή αποσπά, όταν ευρεθή εις πληρότητα ιδανικήν, εκ του Θεού και ανάλογον χάρισμα κ.ο.κ. Αι αρεταί εννοούνται καθολικώς ως μία αρετή, ως στάσις δηλαδή του πνεύματος και δυναμισμός της ψυχής προς κτήσιν της τελειότητος. Ήδη και ο Πλάτων πρεσβεύει την ιδίαν άποψιν. «Η δικαιοσύνη και σωφροσύνη και οσιότης και πάντα ως εν τι είη συλλήβδην, αρετή» («Πρωταγόρας» 329. Βλ. και «Πολιτεία» 433 Α. κ.ε.). Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, χωρίς να απορρίπτουν την αρετήν, εις οποιονδήποτε φορέα την εύρουν –αποδέχονται και την τυχούσαν εις τους προ ή έξω της Εκκλησίας –, την θεωρούν ως ποιότητα της ψυχής, η οποία δεν ευρίσκεται βεβαίως ολοκληρωμένη. Αλλά εις ένα «τέλειον και ολόκληρον» (Ιακ. α: 4) Χριστιανόν η αρετή έχει πλήρη ενότητα. Η ενότης επιτυγχάνεται δια της τηρήσεως των εντολών· ούτω γράφει ο Νέος Θεολόγος θείος Συμεών (SC 113, 38) : « Δια γαρ της εκπληρώσεως των εντολών η εργασία των αρετών, δια δε της πράξεως των αρετών η πλήρωσις των εντολών γίνεται, και ούτω δια τούτων ανοίγεται ημίν η θύρα της γνώσεως».

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΑΡΕΤΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ -- Αθωνικά...":

Από τη μια λέει ο Κύριος οφείλεις ψυχρός ή ζεστός, από την άλλη πολλοί άγιοι υποστήριξαν τη μέση οδό όπως αναγράφεται και στο κείμενο, μεγάλο πράγμα η διάκριση! Άραγε είναι θέμα ταπείνωσης; δωρεάς του Θεού;  ή έρχεται ως κατανόηση από προσωπικό αγώνα πχ. μελέτης, προσευχής κ.α;  ή και τα τρία;

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και ο Αντίχριστος [ΒΙΝΤΕΟ - 2017]

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

6. Και καταλήγεις:

misha έγραψε:

στη σύνοδο που τους ανακήρυξε (= τους Ρομανώφ) ως αγίους υπήρξε τουλάχιστον ένας θεούμενος, ο μητρ. Φιλάρετος του οποίου τα λείψανα ευωδιάζουν

Κοσμάς:
Ομολογώ, ότι δεν ξέρω αν «ευωδιάζουν» τα οστά του! Πιστεύω όμως ότι "τρίζουν τα κόκκαλά» του, με αυτά που βλέπει από ψηλά να κάνουν οι διάδοχοί του, που ενώθηκαν με τους Οικουμενιστές Μοσχοβίτες, που είχε προηγουμένως αφορίσει! 
Απο εκεί και πέρα, δεν ξέρω αν μπορεί να είναι κάποιος θεούμενος και να ευωδιάζουν τα κόκκαλά του, όταν δεν θεωρεί το Φιλιόκβε, ως εμπόδιο σωτηρίας μας! Δεν είναι έτσι αδελφέ μου; 

Και τώρα, τελειώνοντας, αν θέλεις μου απάντησέ μου, αν θεωρείς τον Ιουστινιανό, τη Θεοδώρα και το Θεοδόσιο, που επικρίνεις, αγίους; Εγώ, με την Εκκλησία, τους θεωρώ! 
Συγχώρεσέ με, αν σε λυπώ. Και τις ο ευφραίνων σε, ο λέγων όχι την αλήθεια;

***

Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου...":

ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΛΟΠΡΟΕΡΑΙΤΗ: ΕΧΕΤΕ ΑΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ Κ ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΣΑΚΑΡΕΛΟ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΤΕ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ; ΚΑΙ ΕΚΤΩΣ ΑΥΤΟΥ ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΔΙΟΤΙ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΥΡΙΣΕ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Απάντηση: 

Αγαπητέ Ανώνυμε και εγώ με την σειρά μου μία ερώτηση: Χρειάζεται άδεια  για ένα κείμενο που υπάρχει δημοσιευμένο;

Γνωρίζω ότι χρειάζεται άδεια από τον εκδότη ενός βιβλίου. Είχα ανεβάσει "Τις περιπέτειες ενός προσκυνητού" και με παρεκάλεσε ο εκδότης να το κατεβάσω. Αυτό και έκανα. Επίσης δεν χρειάζεται άδεια από τον εκδότη εάν δημοσιεύσεις το 10% του βιβλίου.

Νάσαι πάντα καλά!

Εν Χριστώ,

Κωνσταντίνος Αργυρακόπουλος

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Καιροσκόποι Μητροπολίτες [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 28 Μαρτίου 2017

Ιλαρίωνος οσίου, του νέου, Ηρωδίωνος εκ των 70 αποστόλων.

Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων διετέλεσε ἡγούμενος τῆς μονῆς Πελεκητῆς στὴν Τριγλὶα καὶ διακρίθηκε γιὰ τὸ ἀσκητικό του ἦθος, τὸ φιλόθεο ζῆλο του, τὸ χάρισμα τῆς ἐλεημοσύνης καὶ τοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἅγιος Θεὸς τὸν προίκισε μὲ τὸ προορατικὸ χάρισμα. Ὁ Ὅσιος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 754 μ.Χ.

ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Είναι ανάγκη να επικρατήση το πνεῦμα τῆς ενότητος όλων τῶν ορθοδόξων (τῶν αντιοικουμενιστῶν λαϊκῶν και κληρικῶν, όλων τῶν βαθμίδων και όπου κι’ αν ανήκουν), προκειμένου να πολεμηθῆ η παναίρεση τοῦ Οικουμενισμοῦ. Κοινός μας στόχος είναι η πλήρη εκρίζωση αυτῆς τῆς παναιρέσεως, η επιστροφή τῆς αμόλυντης Ορθοδοξίας (που οι οικουμενισταί «επίσκοποι» τόσο πολύ μισοῦν), και η αποκατάσταση τῆς κοινωνίας όλων τῶν ορθοδόξων.

Γι’ αυτό είναι μεγάλη ευλογία η Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα τῆς Θεσσαλονίκης τῆς 4^ης Απριλίου με θέμα ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.
Ομοίως αναμένουμε να γίνει μία Ημερίδα Ορθοδόξων (αντιοικουμενιστῶν) Επισκόπων η οποία θα έχει ως στόχο την καταδίκη τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, όπως αναφέρει ο π. Παύλος Δημητρακόπουλος κατά την διάρκεια τῆς Ενημερώσεως με θέμα Οι καταστροφικές συνέπειες για την ορθοδοξία της «Αγίας και μεγάλης συνόδου» https://www.youtube.com/watch?v=9QrbgUZ1E_o  (στο 1:51:45).
Επειδή η ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης έχει ως αποτέλεσμα να εφαρμόζονται οι αποφάσεις της στην Εκκλησία τῆς Ελλάδος, χρειάζεται μεγάλος αγώνας όπως έκαναν οι Άγιοι Πατέρες σε τέτοιες περιπτώσεις.
Παραθέτω το πρόγραμμα τῆς Ημερίδος τῆς Θεσσαλονίκης.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος
θεολόγος

***

Ο telemaxos doumanis άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ» ΤΗΣ Κ...":

Aμήν!! Εάν δεν καταδικαστούν όμως ονομαστικά και οι οικουμενιστές , και δεν υπάρξει επιστροφή στην προ του 1924 κατάσταση , θα είναι πάλι μια τρύπα στο νερό !! Πάντως συν Θεό θα είμαστε εκεί!  Ελπίζω οι προθέσεις των διοργανωτών να είναι αγνές ορθόδοξες, και σύμφωνες με την παράδοση της Εκκλησίας !

***

http://blogs.sch.gr/savvop-nik/