ΜΑΣΩΝΙΑ – ΘΕΟΛΟΓΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ -- Γράφει ο πρωτοπρ. π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Μία απάντησις εις εν σχόλιον

Εδιάβασα κάπως αργοπορημένα το σχόλιο του μαχητικού αγωνιστού κ. Μανώλη Μ. Μηλιαράκη (στο εξής κ. Μ.Μ.Μ.) στην «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» της 20ης Οκτωβρίου 2016 για το άρθρο μου «ΜΑΣΩΝΙΚΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ», που είχε δημοσιευθεί ως βασικό άρθρο στον «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ» της 30ης Σεπτεμβρίου 2016.
Απαντώ μέσω του «ΟΡΘ. ΤΥΠΟΥ» και όχι μέσω της «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ» για δύο λόγους:
Πρώτον, επειδή εδιάβασαν το άρθρο μου οι αναγνώστες του «Ο.Τ.» και ως εκ τούτου είναι εις θέσιν να αξιολογήσουν και το επικριτικό σχόλιο του κ. Μ.Μ.Μ. αλλά και την δική μου απάντηση. Και, δεύτερον, γιατί η επίκριση βασικών άρθρων του «Ο.Τ.» δεν περιορίζει την μομφή και την ευθύνη στο πρόσωπο του συντάκτου τους –και εν προκειμένω στο πρόσωπο μου– αλλά την επεκτείνει και στην Συντακτική Επιτροπή της Εφημερίδος.

Τους αγίους, τους διακρίνουμε σε δύο κατηγορίες. Τους μάρτυρες και τους οσίους. -- του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

 α. Μάρτυρες είναι όσοι πιστοί οδηγήθηκαν στο μαρτύριο. Σε αυτά συνήθως υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια. Το γεγονός και μόνο το ότι άντεξαν τα βασανιστήριά τους, χωρίς να προδώσουν την πίστη τους στο Χριστό, σημαίνει ότι οι πιστοί αυτοί έφτασαν σε κατάσταση θέωσης. Στην κατάσταση αυτή αναστέλλονται οι φυσικές λειτουργίες του ανθρώπου, οπότε ο άνθρωπος μπορεί να αντέχει το μαρτύριο. Δεν πονάει όταν βασανίζεται, ή πονάει τόσο λίγο, ώστε ο πόνος να είναι υποφερτός. Για το λόγο αυτό, οι μάρτυρες ενώ βασανίζονταν, έψαλλαν και υμνολογούσαν το όνομα του Θεού!

Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΩΝ «ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΩΝ» ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ -- του Νικολάου Πανταζή, Αποτειχισθέντος θεολόγου

“Οι υιοί του αιώνος τούτου είναι φρονιμώτεροι
εις την εαυτών γενεάν
παρά τους υιούς του φωτός” (Λουκ. 16, 8).

Ο Βολταίρος που ήταν και ΑΘΕΟΣ, «υιός του σκότους», είπε κάτι που ανοίγει τα εμπαθή μάτια πολλών «υιών του Φωτός», και «ρεζιλεύει» τη Νέο-ορθόδοξη, Αντι-οικουμενιστική πρόοδο, στηλιτεύει την παραβιασμένη και πολύ περιορισμένη ελευθερία λόγου και αντι-λόγου, κονιορτοποιεί την υποτιθέμενη «δίκαιη και αδέσμευτη έκφραση», και ξεσκεπάζει την ατιμία, υποκρισία και ψευτιά των ΠΛΕΙΣΤΩΝ “ορθοδόξων” Ιστολογίων.
Τι είπε ο Βολταίρος;;;
«Μπορεί να διαφωνώ με τη γνώμη σου και να μισώ αυτό που πρεσβεύεις, αλλά θα έκανα το παν και θα υπεράσπιζα και με το τίμημα της ζωή μου ακόμη, το δικαίωμά σου να εκφράζεις ελεύθερα αυτό που πρεσβεύεις!»
Αυτό ισχύει απόλυτα και ταιριαστά για όλα τα ορθόδοξα κατά τα άλλα Ιστολόγια, κατευθυνόμενα και λογοκρισιακά, τα οποία μεν μονομερώς αναρτούν άρθρα επιθετικά,
***

Αυτή η συμπεριφορά της συγκεκαλυμμένης χειραγώγησης είναι και η μεγαλύτερη απόδειξη ότι είναι αιρετικοί.
Εάν έχεις την αλήθεια, γιατί φοβάσαι τον δημόσιο διάλογο;

ΣΤΑΥΡΟΣ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου 2016

Ανδρέου του Πρωτοκλήτου αποστόλου.


Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.

Ὁ Aπόστολος Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς. 

Χένρι Κίσιγκερ τ. υπ. εξ Η.Π.Α : να χτυπήσουμε τη γλώσσα του, τη θρησκεία του,

The Greek people are a difficult if not impossible people to tame, and for this reason we must strike deep into their cultural roots. Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish themselves, or to prevail, thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East.

Είναι δύσκολο αν όχι αδύνατον να δαμάσει κάποιος τον Ελληνικό λαό. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές του ρίζες, μπορεί τότε να τον αναγκάσουμε να συμβιβαστεί. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε τη γλώσσα του, τη θρησκεία του, τα πολιτιστικά και ιστορικά του αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε τη δυνατότητά του να αναπτύσσεται, να διακρίνει τον εαυτό του, ή να αποδεικνύει ότι μπορεί να νικά, τοιουτοτρόπως να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικά απαραίτητα σχέδιά μας στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.

(Χένρι Κίσιγκερ τ. υπ.  εξ  Η.Π.Α.).

Είπε ο Αββάς Αντώνιος:

Να έχης μπροστά στα μάτια σου τον φόβο του Θεού. Να θυμάσαι Αυτόν οπού θανατώνει και ζωογονεί. Μισήστε κάθε σαρκική ανάπαυση. Απαρνηθήτε αυτήν εδώ την ζωή, για να ζήσετε με τον Θεό. Να θυμάστε τι υποσχεθήκατε στον Θεό. Γιατί, κατά την μέρα της κρίσεως, θα σας το ζητήση. Περάστε τον βίο σας με πείνα, με δίψα, με γύμνια, με αγρυπνίες, με πένθος, με κλάμμα, με στεναγμούς μες από τα βάθη της καρδιάς. Δοκιμάστε να δήτε αν είστε άξιοι του Θεού. Περιφρονήστε την σάρκα, για να σώσετε τις ψυχές σας.

Στροφή, στον Αναστάντα Χριστό.

Ο άνθρωπος είναι, πολλές φορές, δέσμιος των παθών και των αδυναμιών του. Και στην πορεία της ζωής του αντιμετωπίζει την απελπισία, τα αδιέξοδα στα σοβαρά και καταθλιπτικά προβλήματά του και, κυρίως, εκείνα που έχουν σχέση με τον πνευματικό του αγώνα για τον καταρτισμό του. Πολλές φορές, δεν ημπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό του νικημένου και τότε νιώθει ολομόναχος και χωρίς στήριγμα στις προσπάθειές του. Όμως, ο θριαμβευτής Ιησούς μάς δίδει μια άλλη διάσταση και μάς βεβαιώνει ότι υπάρχει λύση στα προβλήματά μας, αφού Εκείνος μπορεί να νικήσει, ως νικητής, κάθε αντίθετο και αντιδραστικό, κάθε δύσκολο και ανθρωπίνως ακατόρθωτο. Στροφή, λοιπόν, στον Αναστάντα Χριστό. Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

«Παναγιώτατε»,

Αποκαλείτε τον πάπα «πεφιλημένο αδελφό» και το Βατικανό «σεβασμία και προσφιλή Εκκλησία της Πρεσβυτέρας Ρώμης».Τους προσφωνείτε, δηλαδή όπως θα προσφωνούσατε την αντιπροσωπεία κάποιου Ορθοδόξου Πατριαρχείου, ωσάν ο Παπισμός να μην αποτελεί αίρεση, ωσὰν να είναι μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ουδόλως επισημαίνεται το γεγονός, ότι ευρίσκονται εν αιρέσει και πλάνη. Ουδεμία νύξις γίνεται πάνω στις χαώδεις δογματικὲς διαφορὲς πίστεως, οι οποίες μας χωρίζουν απὸ την Παπικὴ παρασυναγωγή, η οποία επιμένει να ονομάζει εαυτὴν ως «Καθολικὴ Εκκλησία» και μάλιστα ως «αυθεντική», ενώ την Ορθόδοξη θεωρεί ως «ελλειμματική»! Και ουδεμία προσπάθεια να τους πείσετε, να εγκαταλείψουν την πλάνη του Παπισμού και να προσέλθουν στους κόλπους της Ορθοδοξίας. Το γεγονός δε ότι  κάνετε λόγο «διά την από κοινού πορείαν των δύο Εκκλησιών» και ότι «η χάρις του πανοικτίρμονος Θεού», «κατέστησεν ημάς» «των Αγίων Αποστόλων διαδόχους», (αναγνωρίζετε δηλαδή αποστολική διαδοχή στους Παπικούς), δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία, ότι  δεν θεωρείτε τον Παπισμό ως αίρεση αλλά ως πλήρη Ορθοδοξούσα Εκκλησία!!!
***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "«Παναγιώτατε»,":

Διάβαζα το κείμενο διακοπής μνημοσύνου του Πατριάρχου από του Αγιορείτες Πατέρες και συγκινήθηκα με μία συγκεκριμένη παρατήρησή τους που είχα ομολογουμένως λησμονήσει τελείως. Λένε:
"Οὐδεὶς ἁγιορείτης δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶ τά φοβερὰ λόγια τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ποὺ εἶπε στὸν ἅγιο Κοσμᾶ τὸ Ζωγραφίτη: “ ἔρχονται οἱ ἐχθροὶ ἐμοῦ καὶ τοῦ Υἱοῦ μου”."

Αμέσως συγκινήθηκα και σκέφτηκα όλο το σατανοκίνητο σχέδιο με την αγαπολογία των Οικουμενιστών - Πανθρησκειαστών που πηγάζει από την "λατρεία των καρδιών" - ειδώλων και τις δήθεν εμφανίσεις της Παναγίας που δήθεν ΑΠΑΙΤΕΙ συγκεκριμένα πράγματα και δήθεν αποκαλύπτει διάφορα σε μία ψεμματολογία που δεν έχει τέλος.....

«Ένα καρκίνωμα αποκόπηκε σήμερα από το σώμα του έθνους».

Στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, η αβασίλευτη δημοκρατία συγκέντρωσε μεγάλη πλειοψηφία 69,2% έναντι 30,8% της βασιλευομένης. Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δήλωσε ότι:

«Ένα καρκίνωμα αποκόπηκε σήμερα από το σώμα του έθνους».

Στις 21 Οκτωβρίου του 1994 κατέθεσε o ανθέλληνας Kων/νος Γλύξμπουργκ, προσφυγή κατά της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο, και τελικά με τις Μασονικές διασυνδέσεις(;), στις 28 Νοεμβρίου 2002 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιδίκασε 13,7 εκατομμύρια ευρώ, την ταλαίπωρη Ελλάδα!


Μακρυγιάννης: Καί ἐπῆγα πάλιν εἰς τούς φίλους μου τούς Ἁγίους. Ἄναψα τά καντήλια καί ἐλιβάνισα λιβάνιν καλόν ἁγιορείτικον. Καί σκουπίζοντας τά δάκρυά μου τούς εἶπα: "Δέν βλέπετε ποῦ θέλουν νά κάνουν τήν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοί οἱ μισοέλληνες καί ἄθρησκοι, ὅ,τι πολύτιμον τζιβαϊρικόν ἔχομεν….

Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;

Ο μακρόθυμος Θεός μας, περιμένει την μετατροπή, την αλλαγή της καρδιάς μας, την μετάνοιά μας. Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική κοινωνία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων του Οικουμενισμού, και ο ανήθικος τρόπος ζωής. Ο Λωτ προειδοποίησε τους γαμπρούς του δια την επερχόμενη Κρίση αλλά εχλευάσθη από αυτούς. Και οι γαμπροί του εκάησαν μαζί με όλους τους Σοδομίτες. Επίσης έχουμε το παράδειγμα της Νινευή. Οι Νινευίτες μετενόησαν και η κρίσις του Κυρίου ανεβλήθη. Αλλά η Ελλάδα;  Είναι η Ελλάδα  εις θέσιν να μετανοήσει; Η Ελλάδα  στην  οποία δεν υπάρχει καν συναίσθηση ανάγκης για μετάνοια;

***
Ο   Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Είναι η Ελλάδα εις θέσιν να μετανοήσει;":

Όχι
  βέβαια.

Λιθοβολισμὸς ἱερέα στὴ Γερμανία

  • Λιθοβολισμὸς ἱερέα στὴ Γερμανία
Ἡ εἴδηση εἶναι συνταρακτικὴ καὶ ταυτόχρονα ἀποκαλυπτική: «Μικρῆς ἡλικίας μουσουλμάνοι εἰσβολεῖς λιθοβόλησαν ἕναν Χριστιανὸ Αἰθίοπα ἱερέα (...) ἔξω ἀπὸ τὴν Φρανκφούρτη τῆς Γερμανίας δείχνοντας γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, μὲ τὸν πλέον σαφὴ τρόπο, ποιὰ θὰ εἶναι ἡ Εὐρώπη ἀπὸ ἐδῶ καὶ στὸ ἑξῆς, μὲ τὴν συνεχιζόμενη εἰσβολὴ τριτοκοσμικῶν μουσουλμάνων λαθρομεταναστῶν. (...) Ὁ ἱερέας 47 ἐτῶν βάδιζε πρὸς τὴ Ρωσικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴν Frankfurter Strasse, ὅταν μιὰ ὁμάδα μουσουλμάνων ἀγοριῶν, ἡλικίας ἀπό 10 ἕως 12 ἐτῶν, τοῦ πέταξε πέτρες, φωνάζοντας “Allahu Akbar” (= Ὁ Ἀλλὰχ εἶναι μεγάλος). (...) Φυσικὰ τὸ περιστατικὸ δὲν εἶναι μεμονωμένο, καθὼς ὑπάρχει ἕνας αὐξανόμενος ἀριθμὸς τέτοιων ἐπιθέσεων, ἀκόμα καὶ μέσα στὰ “κέντρα προσφύγων” στὴ Γερμανία». Μία ἔκθεση, «ποὺ ἐκδόθηκε ἀπὸ τὴν ὁμάδα ‟Open Doors Germany” (= Ἀνοιχτὲς πόρτες στὴ Γερμανία), (...) ἀποκάλυψε ὅτι ὑπῆρξαν ὄχι λιγότερες ἀπὸ 743 ἀναφερόμενες ἐπιθέσεις ἀπὸ μουσουλμάνους κατὰ χριστιανῶν σὲ τέτοια κέντρα στὴ Γερμανία.

Η ∆ηµοκρατία µας αυτοκαταστρέφεται -- ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, 436 - 338 π.Χ.

«Η ∆ηµοκρατία µας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωµα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι εµαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωµα, την παρανοµία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιµονία». 

***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ∆ηµοκρατία µας αυτοκαταστρέφεται -- ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ,...":

Όσον αφορά την δική μας δημοκρατία είμαι σίγουρος ότι παραμονές και Χριστούγεννα θα κρίνεται πάλι το μέλλον της χώρας. Τα κανάλια θα είναι συνδεδεμένα με τις Βρυξέλλες και το ΔΝΤ σε έκτακτα δελτία διαρκείας για να δούμε αν τελικά θα πάμε ή όχι σε 4ο μνημόνιο και ποιοι φυσικά θα είναι οι όροι αυτού και το αν θα μας βάλει πλάτες ο Ομπάμα ή ο Τράμπ. Θα λένε όλοι ότι είναι η κρισιμότερη διαπραγμάτευση από όταν ξεκίνησε η κρίση μέχρι σήμερα. Προδότες θα ανεβοκατεβαίνουνε και πάλι στις συνειδήσεις και στις συζητήσεις που θα γίνονται στα εορταστικά (λόγω
Xmas και Santa Claus ή λόγω κάποιου Χρήστου ή Χριστίνας) τραπέζια του λαού με τους λιγότερο πιστούς να βρίσκουν και πάλι δικαιολογία την επικαιρότητα για να χλευάσουν αυτούς που κρατάνε ακόμα και πιστεύουν σε ένα φανταστικό όπως λένε ον που δεν βοηθάει ποτέ και κανέναν ή που ακολουθούν τους "πάμπλουτους" παπάδες αγνοώντας βέβαια το ότι γενικεύουν και το οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Οικουμενισμό. Και κατά αυτόν τον τρόπο και πάλι ελάχιστοι θα εορτάσουν και θα χαρούν πραγματικά την ημέρα που γεννήθηκε ο πραγματικός και μόνος Λυτρωτής, Σωτήρας και μόνος Άγιος αυτού του μάταιου κόσμου....

Ό μέθυσος ιερέας

ΖΕΙ ακόμα ο επίσκοπος πού διηγήθηκε τούτη την ιστορία. 
Είναι αληθινή ιστορία κι έχει βαθύ νόημα, γιατί αναφέρεται στην προσευχή των ζώντων για τούς τεθνεώτες.
 
Οι προσευχές αυτές πάντοτε εισακούονται, μα πιο πολύ την ώρα της θείας λειτουργίας.
 
0 επίσκοπος πού αναφέραμε είχε στην περιοχή του έναν ιερέα, τον παπα-Γιάννη, ευλαβικό και σ' όλους αγαπητό.
 
Μάλιστα στην άγία πρόθεση αργούσε λίγο, γιατί διάβαζε πολλά ονόματα.
 
Είχε όμως ένα φοβερό ελάττωμα' του άρεσε το κρασί. .